Δεν είναι ασυνήθιστο να νιώθετε λίγο αβέβαιοι όταν μιλάτε ή αλληλεπιδράτε με κάποιον που έχει σωματική, αισθητηριακή ή πνευματική αναπηρία. Η κοινωνικοποίηση με άτομα με ειδικές ανάγκες δεν πρέπει να διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη κοινωνικοποίηση. Ωστόσο, εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με μια δεδομένη αναπηρία, μπορεί να φοβάστε είτε να πείτε κάτι προσβλητικό είτε να κάνετε το λάθος με την προσφορά βοήθειας.
Βήματα
Μέρος 1 από 2: Μιλώντας σε κάποιο άτομο με αναπηρία
Βήμα 1. Να σέβεστε, πάνω απ 'όλα
Σε κάποιον που έχει αναπηρία θα πρέπει να του δίνεται ο ίδιος σεβασμός με οποιονδήποτε άλλο. Δείτε τους άλλους ως άτομα και όχι ως μειονεκτήματα. Επικεντρωθείτε στο άτομο που σας ενδιαφέρει και στην ατομική του προσωπικότητα. Εάν πρέπει να βάλετε μια "ετικέτα" στην αναπηρία, είναι καλύτερο να ρωτήσετε ποια ορολογία προτιμούν και να τηρήσετε τους όρους που επιλέγουν. Σε γενικές γραμμές, πρέπει να ακολουθείτε τον χρυσό κανόνα: συμπεριφέρεστε στους άλλους όπως θα θέλατε να σας συμπεριφέρονται.
- Πολλά, αλλά όχι όλα, τα άτομα με ειδικές ανάγκες προτιμούν τη γλώσσα "άνθρωποι πρώτα", η οποία θέτει το όνομα ή το άτομο πριν από την αναπηρία. Για παράδειγμα, θα λέγατε «η αδερφή του, που έχει σύνδρομο Down» και όχι «η αδερφή του Down».
- Περισσότερα παραδείγματα κατάλληλων ατόμων-πρώτη γλώσσα περιλαμβάνουν: "Ο Ρόμπερτ έχει εγκεφαλική παράλυση", "Η Λέσλι είναι με μειωμένη όραση" ή "Η Σάρα χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο", αντί να λέει ότι κάποιος "έχει ψυχική/σωματική πρόκληση/αναπηρία" (και τα δύο συχνά θεωρείται ως όρος προστάτης) ή αναφέρεται σε "το τυφλό κορίτσι" ή "το κορίτσι στο αναπηρικό αμαξίδιο". Εάν είναι δυνατόν, αποφύγετε αυτούς τους γενικούς όρους όταν αναφέρεστε σε άτομα. Ενώ μερικοί άνθρωποι βρίσκουν τη λέξη «ανάπηρος» δυσάρεστη, άλλοι τη χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον εαυτό τους επειδή αισθάνονται ότι έχουν διαγραφεί αντιμετωπίζοντάς την σαν μια κακή λέξη και η αναπηρία τους είναι μέρος αυτού που είναι. Πάρτε το προβάδισμά σας από το άτομο με το οποίο αλληλεπιδράτε. Εάν αναφέρονται στον εαυτό τους ως "ανάπηροι", ρωτήστε αν αισθάνονται άνετα να περιγράφονται έτσι ή γιατί επιλέγουν να περιγράψουν τον εαυτό τους έτσι. Θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε εικόνα για την προοπτική τους.
- Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρότυπα επισήμανσης διαφέρουν πολύ μεταξύ ατόμων και ομάδων. Συγκεκριμένα, πολλά κωφά, τυφλά και αυτιστικά άτομα έχουν απορρίψει την πρώτη γλώσσα των ανθρώπων και προτιμούν τη γλώσσα "προσδιορίστε την πρώτη" (για παράδειγμα, "Η Anisha είναι αυτιστική"). Ως άλλο παράδειγμα, είναι συνηθισμένο στον κόσμο των κωφών να βλέπουμε τους όρους κώφωση ή βαρηκοΐα να χρησιμοποιούν για να περιγράψουν την αναπηρία τους, αλλά ο όρος Κωφός (με κεφαλαίο Δ) να αναφέρεται στην κουλτούρα του ή σε κάποιον που ανήκει σε αυτόν. Εάν έχετε αμφιβολίες, απλώς ρωτήστε ευγενικά το άτομο που μιλάτε σε αυτό που προτιμά.
Βήμα 2. Ποτέ μην μιλάτε με κάποιο άτομο με αναπηρία
Ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους, κανείς δεν θέλει να του φέρονται σαν παιδί ή να τον προστατεύουν. Όταν μιλάτε σε κάποιο άτομο με αναπηρία, μην χρησιμοποιείτε παιδικό λεξιλόγιο, ονόματα κατοικίδιων ζώων ή πιο δυνατή φωνή που μιλάει από το μέσο όρο. Μη χρησιμοποιείτε χειρονομίες, όπως να τις χτυπάτε στην πλάτη ή στο κεφάλι. Αυτές οι συνήθειες δείχνουν ότι δεν πιστεύετε ότι το άτομο με αναπηρία είναι ικανό να σας καταλάβει και ότι το εξισώνετε με ένα παιδί. Χρησιμοποιήστε κανονική φωνή και λεξιλόγιο και μιλήστε μαζί τους όπως θα μιλούσατε με κάποιον χωρίς αναπηρία.
- Είναι σκόπιμο να επιβραδύνετε την ομιλία σας για κάποιον που έχει βαρηκοΐα ή έχει γνωστική αναπηρία. Ομοίως, μπορεί να είναι αποδεκτό να μιλάτε σε άτομα που έχουν απώλεια ακοής με πιο δυνατή φωνή από το μέσο όρο, έτσι ώστε να είναι σε θέση να σας ακούσουν. Συνήθως, κάποιος θα σας το αναφέρει αν μιλάτε πολύ ήσυχα. Μπορείτε επίσης να ρωτήσετε εάν μιλάτε πολύ γρήγορα ή να τους ζητήσετε να σας πουν εάν χρειάζεται να επιβραδύνετε ή να μιλήσετε πιο καθαρά εάν είναι απαραίτητο.
- Μην αισθάνεστε ότι πρέπει να μειώσετε το λεξιλόγιό σας στις πιο βασικές λέξεις. Η μόνη φορά που μπορεί να σας ζητηθεί να απλοποιήσετε τη γλώσσα σας, είναι εάν μιλάτε με κάποιον που έχει σοβαρή πνευματική ή επικοινωνιακή δυσκολία. Το να μπερδεύετε τον συνομιλητή σας είναι απίθανο να θεωρηθεί ως καλός τρόπος και ούτε μιλάτε για κάποιον που δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει αυτό για το οποίο μιλάτε. Ωστόσο, εάν έχετε αμφιβολίες, μιλήστε χαλαρά και ρωτήστε για τις γλωσσικές τους ανάγκες.
Βήμα 3. Μην χρησιμοποιείτε ετικέτες ή προσβλητικούς όρους, ειδικά με περιστασιακό τρόπο
Οι ετικέτες και τα υποτιμητικά ονόματα δεν είναι κατάλληλα και πρέπει να αποφεύγονται σε συνομιλίες με άτομα με αναπηρία. Η αναγνώριση κάποιου από την αναπηρία του ή η εκχώρηση μιας προσβλητικής ετικέτας (όπως ανάπηρος ή ανάπηρος) είναι τόσο βλαβερό όσο και ασέβεια. Να είστε πάντα προσεκτικοί με αυτά που λέτε, λογοκρίνοντας τη γλώσσα σας εάν είναι απαραίτητο. Αποφύγετε ονόματα όπως ηλίθιο, καθυστερημένο, ανάπηρο, σπαστικό, μύγα κ.λπ., ανά πάσα στιγμή. Προσέξτε να μην αναγνωρίσετε κάποιον από την αναπηρία του αντί για το όνομα ή τον ρόλο του.
- Εάν εισάγετε κάποιο άτομο με αναπηρία, δεν χρειάζεται να εισαγάγετε επίσης την αναπηρία. Μπορείτε να πείτε "Αυτός είναι ο συνεργάτης μου, Σούζαν" χωρίς να πείτε "Αυτή είναι η συνεργάτιδά μου, η Σούζαν, που είναι κωφή".
- Εάν χρησιμοποιείτε μια κοινή φράση όπως "Πρέπει να τρέξω!" σε κάποιον με αναπηρικό καροτσάκι, μην ζητάτε συγνώμη. Αυτοί οι τύποι φράσεων δεν προορίζονται να είναι βλαβεροί και ζητώντας συγγνώμη, απλώς θα τραβήξετε την προσοχή στην επίγνωσή σας για την αναπηρία τους.
Βήμα 4. Μιλήστε απευθείας στο άτομο, όχι σε βοηθό ή μεταφραστή
Είναι απογοητευτικό για κάποιο άτομο με αναπηρία να έχει να αντιμετωπίσει άτομα που δεν μιλούν ποτέ απευθείας μαζί του εάν έχουν παρόντες έναν βοηθό ή έναν μεταφραστή. Ομοίως, μιλήστε με ένα άτομο σε αναπηρικό καροτσάκι, παρά με το άτομο που στέκεται δίπλα του. Το σώμα τους μπορεί να μην λειτουργεί πλήρως, αλλά δεν σημαίνει ότι ο εγκέφαλός τους δεν λειτουργεί! Εάν μιλάτε με κάποιον που έχει μια νοσοκόμα για βοήθεια ή κάποιον που είναι κωφός και έχει διερμηνέα νοηματικής γλώσσας, θα πρέπει πάντα να μιλάτε απευθείας με το άτομο με ειδικές ανάγκες.
Ακόμα κι αν το άτομο δεν έχει τυπική γλώσσα σώματος που ακούει (π.χ. αυτιστικό άτομο που δεν σας κοιτάζει), μην υποθέσετε ότι δεν μπορεί να σας ακούσει. Μίλα τους
Βήμα 5. Κάντε υπομονή και κάντε ερωτήσεις, εάν είναι απαραίτητο
Μπορεί να είναι δελεαστικό να επιταχύνετε μια συνομιλία ή να τελειώσετε τις προτάσεις κάποιου με αναπηρία, αλλά αυτό μπορεί να είναι ασέβεια. Αφήστε τους πάντα να μιλούν και να εργάζονται με τον δικό τους ρυθμό, χωρίς να τους ζητάτε να μιλήσουν, να σκεφτούν ή να κινηθούν γρηγορότερα. Επιπλέον, εάν δεν καταλαβαίνετε κάτι που λέει κάποιος επειδή μιλάει πολύ αργά ή πολύ γρήγορα, μην φοβάστε να κάνετε ερωτήσεις. Αν υποθέσουμε ότι γνωρίζετε τι είπε κάποιος μπορεί να είναι επιζήμιο και ενοχλητικό αν τον ακούσετε εσφαλμένα, οπότε πάντα ελέγχετε ξανά.
- Κάποιος με δυσκολία στην ομιλία μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κατανοηθεί, οπότε μην τον βιάσετε να μιλήσει γρηγορότερα και ζητήστε του να επαναληφθεί εάν είναι απαραίτητο.
- Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται επιπλέον χρόνο για να επεξεργαστούν τον λόγο ή να μετατρέψουν τις σκέψεις τους σε προφορικές λέξεις (ανεξάρτητα από την πνευματική ικανότητα). Δεν πειράζει αν υπάρχουν μεγάλες παύσεις στη συνομιλία.
Βήμα 6. Μην φοβάστε να ρωτήσετε για την αναπηρία ενός ατόμου
Μπορεί να μην είναι σκόπιμο να ρωτάτε για την αναπηρία κάποιου από περιέργεια, αλλά αν νομίζετε ότι αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να διευκολύνετε μια κατάσταση (όπως να ρωτήσετε κάποιον αν θα προτιμούσε να πάρει το ασανσέρ μαζί σας αντί για σκάλες αν δείτε έχουν πρόβλημα στο περπάτημα), είναι σκόπιμο να κάνετε ερωτήσεις. Οι πιθανότητες είναι ότι έχουν ερωτηθεί για την αναπηρία τους επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της ζωής τους και ξέρουν πώς να το εξηγήσουν σε λίγες προτάσεις. Εάν η αναπηρία προήλθε από ατύχημα ή το άτομο βρει τις πληροφορίες πολύ προσωπικές, πιθανότατα θα απαντήσει ότι προτιμά να μην τις συζητήσει.
Υποθέτοντας ότι γνωρίζετε ποια είναι η αναπηρία τους μπορεί να είναι προσβλητικό. είναι καλύτερα να ζητάς παρά να υποθέτεις γνώση
Βήμα 7. Αναγνωρίστε ότι ορισμένες αναπηρίες δεν είναι ορατές
Αν δείτε κάποιον που εμφανίζεται να λειτουργεί στάθμευση σε θέση με ειδικές ανάγκες, μην τον αντιμετωπίζετε και μην τον κατηγορείτε ότι στερείται αναπηρίας. μπορεί να έχουν μια αναπηρία που δεν μπορείτε να δείτε. Μερικές φορές αποκαλούμενες «αόρατες αναπηρίες», οι αναπηρίες που δεν μπορούν να φανούν αμέσως παραμένουν αναπηρίες.
- Μια καλή συνήθεια είναι να συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη και προσοχή απέναντι σε όλους. δεν μπορείς να γνωρίζεις την κατάσταση κάποιου απλά κοιτώντας τον.
- Ορισμένες αναπηρίες διαφέρουν από μέρα σε μέρα: κάποιος που χρειαζόταν αναπηρικό αμαξίδιο χθες μπορεί να χρειαστεί μόνο ένα μπαστούνι σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το παραποιούν ή «βελτιώνονται», απλώς ότι έχουν καλές και κακές μέρες όπως όλοι.
Μέρος 2 από 2: Αλληλεπίδραση κατάλληλα
Βήμα 1. Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση κάποιου με αναπηρία
Μπορεί να είναι ευκολότερο να καταλάβετε πώς να αλληλεπιδράτε με άτομα με αναπηρία εάν φανταστείτε ότι έχετε μια αναπηρία μόνοι σας. Σκεφτείτε πώς θα θέλατε οι άνθρωποι να σας μιλούν ή να σας συμπεριφέρονται. Είναι πιθανό ότι ήθελες να σου φέρονται όπως τώρα.
- Επομένως, θα πρέπει να μιλάτε με άτομα με αναπηρία όπως θα μιλούσατε με οποιονδήποτε άλλο. Καλωσορίστε έναν νέο συνεργάτη με αναπηρία όπως θα κάνατε με οποιονδήποτε άλλο νέο στο χώρο εργασίας σας. Ποτέ μην κοιτάτε επίμονα κάποιο άτομο με αναπηρία ή μην συμπεριφέρεστε σε καταφρόνημα ή προστάτη.
- Μην εστιάζετε στην αναπηρία. Δεν είναι σημαντικό να καταλάβετε τη φύση της αναπηρίας κάποιου. Είναι σημαντικό μόνο να τους συμπεριφέρεστε ισότιμα, να τους μιλάτε όπως θα μιλούσατε με οποιονδήποτε άλλον και να συμπεριφέρεστε όπως θα κάνατε κανονικά εάν ένα νέο άτομο εισερχόταν στη ζωή σας.
Βήμα 2. Προσφέρετε γνήσια βοήθεια
Μερικοί άνθρωποι διστάζουν να προσφέρουν βοήθεια σε κάποιο άτομο με αναπηρία φοβούμενοι μήπως τον προσβάλλουν. Πράγματι, εάν προσφέρετε βοήθεια λόγω της υπόθεσης ότι κάποιος δεν μπορεί να κάνει κάτι μόνος του, η προσφορά σας θα μπορούσε να είναι προσβλητική. Ωστόσο, πολύ λίγοι άνθρωποι θα προσβληθούν από μια γνήσια, συγκεκριμένη προσφορά βοήθειας.
- Πολλά άτομα με αναπηρία διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια, αλλά μπορεί να είναι ευγνώμονες για μια προσφορά.
- Για παράδειγμα, αν πάτε για ψώνια με έναν φίλο σας που χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, θα μπορούσατε να ρωτήσετε εάν χρειάζονται βοήθεια για να μεταφέρουν τις τσάντες τους ή να τις συνδέσουν στο αναπηρικό τους αμαξίδιο. Η προσφορά βοήθειας σε έναν φίλο δεν είναι συνήθως προσβλητική.
- Εάν δεν είστε σίγουροι για έναν συγκεκριμένο τρόπο βοήθειας, μπορείτε να ρωτήσετε: "Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να σας βοηθήσω αυτήν τη στιγμή;"
- Ποτέ μην «βοηθήσετε» κάποιον χωρίς να το ζητήσετε πρώτα. για παράδειγμα, μην πιάσετε την αναπηρική καρέκλα κάποιου και προσπαθήστε να τον σπρώξετε σε μια απότομη ράμπα. Αντ 'αυτού, ρωτήστε εάν χρειάζονται ώθηση ή αν μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε άλλο για να διευκολύνετε την περιήγησή τους στο έδαφος.
Βήμα 3. Αγνοήστε τα ζώα υπηρεσίας
Τα ζώα εξυπηρέτησης μπορεί να είναι χαριτωμένα και καλά εκπαιδευμένα, καθιστώντας τα τέλεια υποψήφια για αγκαλιές και χρόνο παιχνιδιού. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν το άτομο με αναπηρία και είναι απαραίτητα για την εκτέλεση κοινών εργασιών. Εάν αφιερώσετε χρόνο για να παίξετε με το ζώο χωρίς να ζητήσετε άδεια, μπορεί να αποσπάτε την προσοχή του ζώου από μια σημαντική εργασία που πρέπει να εκτελέσει για τον ιδιοκτήτη του. Αν δείτε ένα υπηρεσιακό ζώο σε δράση, δεν πρέπει να το αποσπάτε από το χάιδεμά του. Εάν το ζώο δεν κάνει καμία εργασία, μπορείτε να ζητήσετε από τον ιδιοκτήτη άδεια να το χαϊδέψει ή να παίξει μαζί του. Λάβετε υπόψη σας ότι ενδέχεται να απορριφθείτε, οπότε δεν πρέπει να στενοχωρηθείτε ή να απογοητευτείτε.
- Μην δίνετε τροφή για ζώα ή κεράσματα οποιουδήποτε είδους χωρίς άδεια.
- Μην προσπαθήσετε να αποσπάσετε την προσοχή ενός ζώου υπηρεσίας λέγοντάς του ονόματα κατοικίδιων ζώων, ακόμα κι αν δεν το χαϊδεύετε ή το αγγίζετε.
Βήμα 4. Αποφύγετε να παίζετε με την αναπηρική καρέκλα ή τη συσκευή περπατήματος κάποιου
Μια αναπηρική καρέκλα μπορεί να φαίνεται σαν ένα καλό μέρος για να ξεκουράσετε το χέρι σας, αλλά αυτό μπορεί να είναι άβολο ή ενοχλητικό για το άτομο που κάθεται σε αυτό. Αν δεν σας ζητηθεί να βοηθήσετε κάποιον πιέζοντας ή μετακινώντας το αναπηρικό του αμαξίδιο, δεν πρέπει ποτέ να το αγγίζετε ή να παίζετε με αυτό. Η ίδια συμβουλή ισχύει για περιπατητές, σκούτερ, πατερίτσες ή οποιαδήποτε άλλη συσκευή που μπορεί να χρησιμοποιεί κάποιος για καθημερινή λειτουργία. Εάν αισθανθείτε ποτέ την ανάγκη να μετακινήσετε το αναπηρικό καροτσάκι κάποιου, θα πρέπει πρώτα να ζητήσετε άδεια και να περιμένετε την απάντησή του. Μην ζητάτε να παίξετε με την αναπηρική καρέκλα κάποιου, καθώς είναι μια παιδική ερώτηση και μπορεί να κάνει το άτομο να νιώσει άβολα.
- Αντιμετωπίστε τον εξοπλισμό για άτομα με ειδικές ανάγκες ως προεκτάσεις του σώματός του: δεν θα πιάσετε και να μετακινήσετε το χέρι κάποιου ή να αποφασίσετε να ακουμπήσετε στον ώμο του. Συμπεριφερθείτε με τον ίδιο τρόπο στον εξοπλισμό τους.
- Οποιοδήποτε εργαλείο ή συσκευή μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα άτομο για να βοηθήσει με την αναπηρία του, όπως ένας χειροκίνητος μεταφραστής ή μια δεξαμενή οξυγόνου, δεν πρέπει ποτέ να αγγίζετε, εκτός εάν σας το ζητήσουν.
Βήμα 5. Αναγνωρίστε ότι τα περισσότερα άτομα με αναπηρίες έχουν προσαρμοστεί
Ορισμένες αναπηρίες είναι παρούσες από τη γέννηση και άλλες έρχονται αργότερα στη ζωή λόγω ανάπτυξης, ατυχήματος ή ασθένειας. Όπως και να έχει αναπτυχθεί η αναπηρία, οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν πώς να προσαρμόζονται και να φροντίζουν τον εαυτό τους ανεξάρτητα. Οι περισσότεροι είναι ανεξάρτητοι στην καθημερινή ζωή, απαιτώντας μικρή βοήθεια από τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να είναι προσβλητικό ή ενοχλητικό να υποθέσουμε ότι κάποιος με αναπηρία δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ή να προσπαθεί συνεχώς να κάνει πράγματα γι 'αυτόν. Αν βοηθάτε πολλές φορές και με παιδική φωνή, αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό. Εργαστείτε με την υπόθεση ότι το άτομο μπορεί να ολοκληρώσει όποια εργασία έχει στο χέρι από μόνο του.
- Ένα άτομο που παίρνει αναπηρία ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος αργότερα στη ζωή του μπορεί να απαιτήσει περισσότερη βοήθεια από κάποιον με ισόβια αναπηρία, αλλά πρέπει πάντα να περιμένετε μέχρι να ζητήσει τη βοήθειά σας πριν υποθέσετε ότι το χρειάζονται.
- Μην αποφεύγετε να ζητήσετε από κάποιο άτομο με αναπηρία να κάνει μια συγκεκριμένη εργασία, επειδή ανησυχείτε ότι δεν μπορεί να το ολοκληρώσει.
- Εάν προσφέρετε βοήθεια, κάντε την προσφορά γνήσια και συγκεκριμένη. Εάν προσφέρετε από έναν χώρο πραγματικής καλοσύνης και όχι μια υπόθεση ότι το άτομο δεν μπορεί να κάνει κάτι, είναι λιγότερο πιθανό να προσβάλλετε.
Βήμα 6. Αποφύγετε να εμποδίσετε
Προσπαθήστε να είστε ευγενικοί με άτομα με σωματικές αναπηρίες, αποφεύγοντας τον δρόμο. Μετακινηθείτε στο πλάι εάν δείτε κάποιον να προσπαθεί να περιηγηθεί σε αναπηρικό καροτσάκι. Μετακινήστε τα πόδια σας έξω από το μονοπάτι κάποιου που χρησιμοποιεί μπαστούνι ή περιπατητή. Εάν παρατηρήσετε ότι κάποιος δεν φαίνεται να είναι δυνατός και σταθερός στα πόδια του, προσφέρετε βοήθεια προφορικά. Μην εισβάλλετε στον προσωπικό χώρο κάποιου, όπως δεν θα εισβάλλατε στον άλλον. Ωστόσο, εάν κάποιος σας ζητήσει βοήθεια, να είστε έτοιμοι να τη δώσετε.
Μην αγγίζετε τον εξοπλισμό ή το ζώο κανενός χωρίς να το ρωτήσετε. Θυμηθείτε ότι μια αναπηρική καρέκλα ή άλλη βοήθεια είναι προσωπικός χώρος. είναι μέρος του ατόμου. Σεβαστείτε το
Συμβουλές
- Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αρνηθούν βοήθεια και αυτό είναι εντάξει. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην χρειάζονται βοήθεια και άλλοι μπορεί να ντρέπονται που παρατηρήσατε την ανάγκη τους για βοήθεια ή δεν θέλετε να φαίνονται αδύναμοι. Μπορεί να είχαν άσχημες εμπειρίες με άλλους ανθρώπους που τους βοήθησαν στο παρελθόν. Μην το παίρνεις προσωπικά; απλα να τους ευχηθει καλα.
- Αποφύγετε υποθέσεις. Είναι άγνοια να κάνουμε κάθε είδους προβλέψεις με βάση τις αντιληπτές ικανότητες ή αναπηρίες κάποιου, π.χ. υποθέτοντας ότι τα άτομα με αναπηρίες/συνθήκες δεν θα πετύχουν ποτέ τίποτα/θα βρουν δουλειά/θα κάνουν σχέση/θα παντρευτούν/θα κάνουν παιδιά κ.λπ.
- Δυστυχώς, ορισμένα άτομα με αναπηρίες και συνθήκες μπορούν να είναι ανοιχτά και να είναι εύκολα θύματα εκφοβισμού, κακοποίησης, εγκλημάτων μίσους, αθέμιτης μεταχείρισης και διακρίσεων. Ο εκφοβισμός, η κατάχρηση και οι διακρίσεις κάθε είδους είναι λανθασμένες, άδικες και είναι παράνομες. Εσείς και οι άλλοι έχετε το δικαίωμα να είστε ασφαλείς, να σας αντιμετωπίζουν με σεβασμό, καλοσύνη, ειλικρίνεια, δίκαια και με αξιοπρέπεια ανά πάσα στιγμή. Κανείς δεν αξίζει εκφοβισμό, κακοποίηση, έγκλημα μίσους, άδικη μεταχείριση οποιουδήποτε είδους. Οι εκφοβιστές, οι καταχραστές που έχουν το πρόβλημα και κάνουν λάθος, δεν είστε εσείς.
- Μερικοί άνθρωποι θα προσαρμόσουν τις βοηθητικές τους συσκευές - μπαστούνια, περιπατητές, αναπηρικά καροτσάκια κλπ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι θέμα εμφάνισης. Το να επαινείς κάποιον σε ένα ελκυστικά σχεδιασμένο μπαστούνι είναι απολύτως καλό. Άλλωστε, επέλεξαν το καλάμι εν μέρει επειδή το θεώρησαν ωραίο. Σε άλλα, αφορά τη λειτουργία. Κάποιος που έχει προσαρτήσει μια θήκη για κύπελλο και έναν φακό στον περιπατητή του πιθανότατα δεν θα πειράζει να το σχολιάσετε ή να ζητήσετε να το δείτε από κοντά. είναι σίγουρα πιο ευγενικό από το να κοιτάζεις από απόσταση.
- Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να κάνετε ένα βήμα πίσω και να βάλετε τα πράγματα στην προοπτική. Μήπως το παιδί χαλάει την ηρεμία και τη γαλήνη σας βουητά; Πριν πετάξετε από τη λαβή, αναρωτηθείτε γιατί. Αναρωτηθείτε τι είδους τρόπος ζωής μπορεί να έχει αυτό το παιδί και ποιες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίσει. Τότε μπορεί να είναι πιο εύκολο να κάνετε μια θυσία λόγω μεγαλύτερης κατανόησης.
- Η αλληλεπίδραση με περισσότερους διαφορετικούς ανθρώπους μπορεί να κάνει τους ανθρώπους πιο άνετους γύρω σας.
- Εάν το σχολείο σας προσφέρει ένα πρόγραμμα για να βοηθήσει τα παιδιά με διανοητική αναπηρία, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία! Είναι πολύ διασκεδαστικό.
