Η θλίψη είναι ένα απόλυτα φυσικό και υγιές συναίσθημα. Ωστόσο, μπορεί να είναι ανησυχητικό να βλέπεις κάποιον που αγαπάς, ειδικά έναν γονέα, να νιώθει θλίψη. Εάν δεν είστε απόλυτα σίγουροι ότι ο γονιός σας είναι λυπημένος, προσέξτε τα σημάδια. Στη συνέχεια, κάντε ό, τι περνάει από το χέρι σας για να τους βοηθήσετε να αντιμετωπίσουν τη θλίψη τους. Ωστόσο, η θλίψη μπορεί να μοιάζει πολύ με κατάθλιψη. Έτσι, μπορεί επίσης να είναι καλή ιδέα να παρακολουθείτε τον γονέα σας με την πάροδο του χρόνου για να βεβαιωθείτε ότι η διάθεση και η λειτουργία του δεν θα επιδεινωθούν.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Παρατήρηση της θλιβερής συμπεριφοράς
Βήμα 1. Παρακολουθήστε τυχόν αλλαγές στην κανονική τους συμπεριφορά
Η θλίψη συχνά προκαλεί μερικές λεπτές αλλαγές στον τρόπο που ενεργεί ο γονιός σας. Για παράδειγμα, μπορεί κανονικά να είναι πολύ ομιλητικοί, αλλά τελευταία ήταν ήσυχοι. Δώστε προσοχή σε τυχόν σημαντικές αλλαγές στη συνήθη συμπεριφορά ή τις ρουτίνες τους.
Εξετάστε αν είναι μηρυκασμένοι σε ένα γεγονός ή συνομιλία. Αυτό μπορεί επίσης να είναι σημάδι θλίψης
Βήμα 2. Προσέξτε για σημάδια κλάματος
Ένας λυπημένος γονιός μπορεί να κλαίει πολύ. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι τα μάτια τους είναι πρησμένα και κόκκινα. Μπορεί να υπάρχουν χρησιμοποιημένα χαρτομάντιλα που περιβάλλουν την αγαπημένη τους καρέκλα. Μπορεί ακόμη και να τους δείτε να κλαίνε.
Αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό, αλλά το κλάμα δεν είναι κακό. Σημαίνει ότι αφήνουν επώδυνα συναισθήματα έξω
Βήμα 3. Δείτε αν δυσκολεύονται να ακούσουν ή να δώσουν προσοχή
Πολλοί άνθρωποι που νιώθουν θλίψη μπορεί να έχουν χαθεί στη σκέψη για το τι τους ενοχλεί. Για αυτόν τον λόγο, μπορεί να παρατηρήσετε ότι ο γονέας σας δυσκολεύεται να παραμείνει συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας ή όταν εργάζεται.
Για παράδειγμα, μπορεί να λέτε στη μητέρα σας για τη μέρα σας, αλλά την παρατηρείτε να κοιτάζει προς το κενό. Mightσως ρωτήσετε: «Μαμά; Με άκουσες?" και μετά επιστρέφει στην προσοχή
Βήμα 4. Παρατηρήστε εάν αποσύρονται από φίλους και συγγενείς
Ένα λυπημένο άτομο μπορεί να μην θέλει να είναι παρουσία άλλων. Μπορεί να θέλουν να είναι μόνοι με τις σκέψεις τους ή απλώς να μην αισθάνονται ότι προσποιούνται ότι είναι ευτυχισμένοι. Η μαμά ή ο μπαμπάς σας μπορεί να φύγουν μόνοι τους πολύ, μακριά από τους άλλους.
- Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε ότι δεν λαμβάνουν τηλεφωνήματα ή απομακρύνουν τους επισκέπτες.
- Οποιαδήποτε μορφή απομόνωσης προκαλεί ανησυχία, οπότε σκεφτείτε πόσο συχνά ο γονέας σας είναι μόνος.
Βήμα 5. Ελέγξτε τις συνήθειες ύπνου και διατροφής τους
Εάν ο γονιός σας είναι λυπημένος, μπορεί να έχει δυσκολία στον ύπνο, πράγμα που σημαίνει ότι τους ακούτε να κινούνται τις μικρές ώρες της νύχτας. Μπορεί επίσης να κοιμούνται πολύ και να μην θέλουν να σηκωθούν από το κρεβάτι. Επιπλέον, ένας λυπημένος γονιός μπορεί να μην τρώει πολύ το μεσημέρι ή μπορεί να τρώει πολύ πρόχειρο φαγητό για να μουδιάσει τα συναισθήματά του.
Βήμα 6. Εξετάστε κάθε άγχος στη ζωή τους
Σημαντικές και μικρές πηγές άγχους μπορούν να συμβάλουν στην κατάθλιψη, οπότε σκεφτείτε τι συμβαίνει στη ζωή των γονιών σας πρόσφατα. Εάν έχουν υποστεί σημαντικούς παράγοντες άγχους, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η μετακόμιση ή ο χωρισμός ή το διαζύγιο, τότε σκεφτείτε πώς αντιμετωπίζουν.
Βήμα 7. Σημειώστε τις παρενέργειες των φαρμάκων τους
Ορισμένα φάρμακα μπορεί να οδηγήσουν σε αισθήματα θλίψης ή κατάθλιψης, οπότε αυτό είναι ένα άλλο σημαντικό πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη. Ελέγξτε για να δείτε ποιες παρενέργειες μπορεί να έχουν τα φάρμακα των γονιών σας για να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε εάν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κατάθλιψης.
Μέθοδος 2 από 3: Προσπάθεια βοήθειας
Βήμα 1. Δείτε αν θέλουν να μιλήσουν
Αν εντοπίσετε σημάδια θλίψης στον γονέα σας, μπορεί να είναι ωραίο να επικοινωνείτε μαζί τους. Πηγαίνετε σε αυτούς και ενημερώστε τους ότι έχετε παρατηρήσει μια διαφορά στη συμπεριφορά τους. Ρωτήστε αν θα ήθελαν να σας μιλήσουν για αυτό.
- Αν νομίζετε ότι καταλαβαίνετε την αιτία της θλίψης-όπως ένας θάνατος στην οικογένεια, μια απώλεια εργασίας, ή ένας χωρισμός ή διαζύγιο-μπορείτε να ρωτήσετε αν νιώθουν θλίψη για αυτό.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε: «Μπαμπά, ξέρω ότι περνάς μια δύσκολη στιγμή από τότε που έφυγε η μαμά. Είμαι εδώ για σένα. Θα θέλατε να μιλήσουμε για αυτό; »
- Ο γονιός σας μπορεί να μην θέλει να σας μιλήσει για το τι τον στεναχωρεί γιατί πιθανότατα δεν θέλει να ανησυχείτε.
Βήμα 2. Ρωτήστε τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε
Εκτός από το να τους μιλήσετε για αυτό, μπορείτε επίσης να δείτε αν μπορείτε να βοηθήσετε με κάποιον άλλο τρόπο. Εάν γνωρίζετε ότι ο γονιός σας παρηγορείται από ορισμένα πράγματα, φέρτε τα σε αυτά. Διαφορετικά, μπορείτε απλώς να βγείτε και να ρωτήσετε πώς μπορείτε να βοηθήσετε.
- Μπορείς να φέρεις τη μαμά σου την αγαπημένη της κουβέρτα και να της φτιάξεις ένα φλιτζάνι τσάι χαμομήλι.
- Μπορείτε επίσης να πείτε: «Μπορώ να πω ότι είσαι λυπημένος. Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω?"
Βήμα 3. Δώστε τους ιδιωτικότητα
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανεξάρτητα από το τι προσπαθείτε, ο γονέας σας μπορεί να θέλει να είναι μόνος. Αυτό είναι εντάξει. Το να αφιερώνετε χρόνο μόνοι σας για να επεξεργαστείτε πλήρως τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να τα βοηθήσει να περάσουν μέσα από αυτά.
Εάν ο γονέας σας απορρίψει την προσφορά σας για βοήθεια, απλώς δώστε του λίγο χώρο. Mightσως πείτε: «Εντάξει, θα σου δώσω λίγο χώρο. Αλλά είμαι ακριβώς κάτω, αν με χρειάζεσαι »
Βήμα 4. Αναγνωρίστε ότι δεν είναι δική σας ευθύνη να διορθώσετε τα πράγματα
Είναι απολύτως φυσιολογικό να ανησυχείτε για τον γονέα σας και να θέλετε να τον βοηθήσετε να αισθανθεί καλύτερα. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν είναι δική σας ευθύνη. Προσπαθήστε να συνεχίσετε να ζείτε τη ζωή σας όπως θα κάνατε κανονικά.
Για παράδειγμα, μπορείτε να κρατήσετε τον εαυτό σας απασχολημένο κάνοντας τις εργασίες και τις δουλειές του σπιτιού σας, συμμετέχοντας σε εξωσχολικές δραστηριότητες και κάνοντας παρέα με φίλους
Μέθοδος 3 από 3: Παρακολούθηση τους Μακροπρόθεσμα
Βήμα 1. Γνωρίστε τη διαφορά μεταξύ θλίψης και κατάθλιψης
Είναι σημαντικό να μπορείτε να διακρίνετε τη θλίψη από την κατάθλιψη, καθώς αυτές οι δύο συναισθηματικές καταστάσεις συχνά συνδυάζονται. Το κλειδί είναι να αναγνωρίσουμε ότι η θλίψη έχει συχνά έναν συγκεκριμένο λόγο, όπως μια απώλεια κάποιου είδους. Ωστόσο, η κατάθλιψη μπορεί να συμβεί χωρίς σαφή λόγο και το άτομο φαίνεται λυπημένο για όλα.
- Η κατάθλιψη συχνά χαρακτηρίζεται από συναισθήματα έντονης θλίψης, συμπεριλαμβανομένων συναισθημάτων ανικανότητας, απελπισίας και αναξιότητας. Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να διαρκέσουν για πολλές ημέρες έως εβδομάδες και μπορεί να επηρεάσουν τις καθημερινές δραστηριότητες ενός ατόμου.
- Εάν δεν υπάρχει σαφής λόγος πίσω από τη θλίψη των γονιών σας, μπορεί να αγωνίζονται με την κατάθλιψη και να χρειάζονται επαγγελματική βοήθεια.
Βήμα 2. Προσέξτε για σημάδια ανθυγιεινής αντιμετώπισης
Ο γονέας σας μπορεί να έχει πρόβλημα να αντιμετωπίσει τη θλίψη του και να στραφεί σε αρνητικές στρατηγικές αντιμετώπισης. Η κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών, η υπερκατανάλωση τροφής ή τα τυχερά παιχνίδια μπορεί να τους βοηθήσουν να μουδιάσουν τα συναισθήματα θλίψης. Ωστόσο, η διαφυγή από το αρνητικό συναίσθημα μπορεί πραγματικά να επιδεινώσει το πρόβλημα.
Εάν έχετε δει τον γονέα σας να κάνει κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών ή να στραφεί σε άλλες ανθυγιεινές στρατηγικές αντιμετώπισης, μιλήστε σε έναν άλλο ενήλικα για αυτό που έχετε δει
Βήμα 3. Εξηγήστε τις ανησυχίες σας στους γονείς σας
Εάν η θλίψη των γονιών σας συνεχίζεται για εβδομάδες και δεν φαίνεται να βελτιώνεται, μπορεί να έχουν κατάθλιψη. Μπορείτε να πάτε σε αυτούς και να τους πείτε ότι ανησυχείτε. Προτρέψτε τους να δουν γιατρό ή επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Mightσως πείτε: «Μπαμπά, ανησυχώ πολύ για σένα. Σου έχει λείψει πολύ η δουλειά και ξέρω ότι δεν κοιμάσαι. Θα ένιωθα καλύτερα αν έβλεπες γιατρό »
Βήμα 4. Μιλήστε με έναν έμπιστο ενήλικα
Εάν ο γονέας σας δεν λάβει τη συμβουλή σας, μπορείτε να εμπλέξετε έναν άλλο ενήλικα. Επιλέξτε κάποιον που εμπιστεύεστε, όπως άλλον γονέα, θείο ή θεία, παππού και γιαγιά ή σύμβουλο στο σχολείο σας. Πείτε τους τι συμβαίνει με τους γονείς σας.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε κάτι από το εξής: «Γιαγιά, ανησυχώ πολύ για τη μαμά. Δεν έτρωγε, δεν κοιμόταν, ούτε καν έβγαινε από το δωμάτιό της. Νομίζω ότι χρειάζεται βοήθεια ».
- Εάν ο ενήλικας με τον οποίο μιλάτε δεν κάνει τίποτα, πείτε το σε κάποιον άλλο.
Βήμα 5. Ζητήστε από τον γονέα σας να σας αφήσει να δείτε έναν θεραπευτή
Ένας εκπαιδευμένος επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το άγχος να έχετε έναν γονέα που είναι λυπημένος ή καταθλιπτικός. Ζητήστε από τον γονέα σας να κλείσει ένα ραντεβού ώστε να μπορείτε να μιλήσετε σε κάποιον για το τι συμβαίνει ή να δείτε αν κάποιος άλλος συγγενής μπορεί να το κάνει αυτό.
