Η Δρεπανοκυτταρική Νόσος (SCD) είναι ένα σύνθετο και συχνά έχει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, που χαρακτηρίζεται από πόνο που προκαλείται από μια κατεστραμμένη πρωτεΐνη στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η πραγματική διάγνωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας μπορεί να προέλθει μόνο από μια εξέταση αίματος που πραγματοποιείται από ιατρό. Αυτή η εξέταση ελέγχει για αιμοσφαιρίνη S, η οποία είναι η ελαττωματική μορφή αιμοσφαιρίνης που προκαλεί δρεπανοκυτταρική αναιμία. Η καλή ιατρική περίθαλψη, ένας υγιεινός τρόπος ζωής και η σωστή θεραπεία μπορεί να βελτιώσουν τη ζωή πολλών που υποφέρουν από τη νόσο. Ενώ πολλές επιπλοκές μπορεί να προκύψουν λόγω δρεπανοκυτταρικής νόσου, η κατάλληλη θεραπεία υπό την επίβλεψη γιατρών και εκπαιδευμένων ιατρών μπορεί να βοηθήσει στην παράταση της διάρκειας ζωής και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής για όσους πάσχουν από ΣΔΝ.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Προσδιορισμός επιπλοκών
Βήμα 1. Παρακολουθήστε προσεκτικά τα συμπτώματα της αναιμίας
Η δρεπανοκυτταρική αναιμία προκαλεί ανωμαλία στην αιμοσφαιρίνη που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά οξυγόνου στο αίμα, καθιστώντας δύσκολη τη μεταφορά οξυγόνου στο σώμα από το αίμα. Τα συμπτώματα της αναιμίας περιλαμβάνουν:
- Κούραση
- Ευερέθιστο
- Ζάλη
- Αυξημένος καρδιακός ρυθμός
- Δυσκολία αναπνοής
- Αργή ανάπτυξη
- Χλωμό δέρμα
Βήμα 2. Αναγνωρίστε και αναφέρετε συμπτώματα απομόνωσης σπληνός
Η απομόνωση σπληνίου συμβαίνει όταν ένας μεγάλος αριθμός δρεπανοκυττάρων παγιδεύεται στη σπλήνα, προκαλώντας την ταχεία μεγέθυνση.
- Η απομόνωση σπληνός είναι μια δυνητικά θανατηφόρα κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως με επίσκεψη στο νοσοκομείο και μπορεί να οδηγήσει σε αφαίρεση της σπλήνας.
- Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ξαφνική επιδείνωση της αναιμίας, αδυναμία και κόπωση, χλωμά χείλη, γρήγορη αναπνοή, συνεχή δίψα και πόνο στην περιοχή του στομάχου.
Βήμα 3. Αναγνωρίστε τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου
Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να συμβεί όταν τα δρεπανοειδή κύτταρα εμποδίζουν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Συχνά, αυτό συμβαίνει επειδή τα κύτταρα είναι κολλημένα στα αιμοφόρα αγγεία μέσα ή κοντά στον εγκέφαλο.
- Τα σημάδια εγκεφαλικού επεισοδίου περιλαμβάνουν ξαφνική αδυναμία συνήθως στη μία πλευρά στο άνω και/ή κάτω άκρο, ξαφνικές δυσκολίες στην ομιλία, απώλεια συνείδησης και επιληπτικές κρίσεις.
- Τα εγκεφαλικά επεισόδια σε παιδιά με SCD μπορεί να προκαλέσουν μαθησιακές δυσκολίες και μακροχρόνιες αναπηρίες.
Βήμα 4. Ελέγχετε τακτικά για έλκη στα πόδια
Αυτά τα κόκκινα, εκτεθειμένα σπασίματα ή τρύπες στο δέρμα συνήθως εμφανίζονται στο κάτω μέρος του ποδιού, συνήθως εμφανίζονται μεταξύ των ηλικιών 10 και 50. Τέτοια έλκη είναι πιο συνηθισμένα στους άνδρες.
- Τα έλκη μπορεί να σχηματιστούν λόγω τραύματος, μόλυνσης ενός τραύματος, φλεγμονής ή διακοπής της κυκλοφορίας στα μικρά αιμοφόρα αγγεία του ποδιού.
- Τα έλκη των ποδιών είναι ορατά ανοίγματα στο δέρμα, οπότε ο τακτικός οπτικός έλεγχος είναι ο ευκολότερος τρόπος ανίχνευσής τους.
Βήμα 5. Αναφέρετε τυχόν απώλεια όρασης
Η απώλεια της όρασης, και σε ορισμένες περιπτώσεις η τύφλωση, μπορεί να συμβεί όταν τα αιμοφόρα αγγεία του ματιού μπλοκάρουν με δρεπανοκύτταρα, βλάπτοντας τον αμφιβληστροειδή.
- Σε ορισμένους ασθενείς, μπορεί να αναπτυχθούν επιπλέον αιμοφόρα αγγεία στο μάτι λόγω έλλειψης οξυγόνου.
- Η απώλεια της όρασης μπορεί να παρακολουθείται και να ελαχιστοποιείται. Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε όχι μόνο με έναν γιατρό, αλλά με έναν οφθαλμίατρο εξοικειωμένο με το SCD για να διαχειριστείτε σωστά κάθε πιθανή απώλεια όρασης.
Βήμα 6. Παρακολούθηση για το σύνδρομο οξέος θώρακα
Το οξύ στήθος εκδηλώνεται όπως η πνευμονία με συμπτώματα που περιλαμβάνουν πόνο στο στήθος, βήχα, δυσκολία στην αναπνοή και πυρετό.
- Το οξύ στήθος μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή. Μην επιχειρήσετε να το αντιμετωπίσετε στο σπίτι - πηγαίνετε αμέσως στο νοσοκομείο για θεραπεία.
- Ο πόνος στο στήθος είναι πιο συχνός στους ενήλικες, ενώ ο πυρετός, ο βήχας και ο κοιλιακός πόνος είναι πιο συνηθισμένοι σε παιδιά και βρέφη.
- Εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, το οξύ θωρακικό σύνδρομο μπορεί να προκαλέσει γρήγορη αδυναμία αναπνοής και μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Βήμα 7. Αναφέρετε τυχόν επεισόδια πόνου ή κρίσεις πόνου σε ιατρό
Όταν τα δρεπανοκύτταρα ταξιδεύουν μέσα από μικρά αιμοφόρα αγγεία, μπορεί να κολλήσουν και να φράξουν τη ροή του αίματος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει επεισόδια πόνου ή εξαιρετικά επώδυνες κρίσεις.
- Τέτοιος πόνος συχνά χτυπά γρήγορα και περιγράφεται ως έντονες αισθήσεις μαχαιρώματος ή παλμών.
- Μπορεί να είναι ήπιο έως σοβαρό και μπορεί να διαρκέσει για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα από μερικά δευτερόλεπτα έως πολλές ημέρες.
- Ο πόνος εμφανίζεται συχνά στο κάτω μέρος της πλάτης, στα άκρα, στην κοιλιά και στο στήθος.
Βήμα 8. Κατανοήστε τους κινδύνους μόλυνσης
Τα άτομα με SCD, κυρίως βρέφη και παιδιά, κινδυνεύουν περισσότερο από επιβλαβείς λοιμώξεις. Η βλάβη στη σπλήνα, ειδικότερα, καθιστά τα άτομα με SCD ευάλωτα στη μόλυνση από ορισμένα βακτήρια, όπως π.χ. Coli και σαλμονέλα.
- Λοιμώξεις από κοινές ασθένειες όπως η γρίπη ή η πνευμονία μπορεί γρήγορα να γίνουν επικίνδυνες για εκείνους με SCD.
- Οι πιο συνηθισμένοι οργανισμοί που προκαλούν λοίμωξη για εκείνους με SCD είναι οι Streptococcus pneumoniae και Haemophilus influenzae, και οι δύο είναι γνωστό ότι προκαλούν πνευμονία, λοιμώξεις του αίματος και μηνιγγίτιδα.
Βήμα 9. Αναγνωρίστε τα συμπτώματα του συνδρόμου χεριού-ποδιού
Τα δρεπανοκύτταρα μπαίνουν στα αιμοφόρα αγγεία και εμποδίζουν τη ροή του αίματος μέσα και έξω από τα χέρια και τα πόδια, προκαλώντας πρήξιμο των άκρων. Αυτό είναι συνήθως το πρώτο σύμπτωμα της νόσου.
- Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πρήξιμο στα χέρια και τα πόδια, καθώς και έντονο πόνο και ευαισθησία.
- Ενώ συχνά είναι επώδυνο, το σύνδρομο χεριού-ποδιού δεν βλάπτει το σώμα.
Μέρος 2 από 3: Αντιμετώπιση επιπλοκών
Βήμα 1. Αντιμετωπίστε την αναιμία με επαγγελματική ιατρική βοήθεια
Η δρεπανοκυτταρική αναιμία μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά οι μόνες αποδεδειγμένες επιλογές απαιτούν ιατρό.
- Οι μεταγγίσεις αίματος χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία σοβαρής αναιμίας, μαζί με συμπληρωματικό οξυγόνο. Η μετάγγιση αίματος είναι ιδιαίτερα συχνή εάν η αναιμία επιδεινωθεί από λοίμωξη της σπλήνας.
- Οι ασθενείς που χρειάζονται πολλαπλές μεταγγίσεις μπορεί επίσης να πρέπει να υποβληθούν σε θεραπεία χηλίωσης σιδήρου προκειμένου να αποφευχθεί η αιμοσίδεση ή η υπερφόρτωση σιδήρου στο αίμα.
- Τα συμπληρώματα σιδήρου δεν θα βοηθήσουν εκείνους με δρεπανοκυτταρική αναιμία. Αυτή η αναιμία δεν προκαλείται από έλλειψη σιδήρου, αλλά προκαλείται από την ύπαρξη πολύ λίγων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η λήψη σιδήρου θα μπορούσε να προκαλέσει μια επιβλαβής συσσώρευση στο σώμα, η οποία θα μπορούσε να βλάψει τα εσωτερικά όργανα.
Βήμα 2. Αντιμετωπίστε την απομόνωση σπληνός με μετάγγιση αίματος από ειδικό
Καθώς μερικές φορές δημιουργείται υγρό όταν απελευθερώνεται αίμα από τη σπλήνα, η θεραπεία πρέπει να γίνεται μόνο υπό την επίβλεψη ιατρού για την παρακολούθηση των επιπέδων υγρών.
- Το αίμα μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθεί από τη σπλήνα για να αποφευχθεί η υπερφόρτωση των ασθενών με υγρό.
- Μόνο ένας ειδικός θα πρέπει να παρέχει μεταγγίσεις για θεραπεία.
Βήμα 3. Αναζητήστε θεραπεία για εγκεφαλικό επεισόδιο σε νοσοκομείο
Τα εγκεφαλικά επεισόδια, όπως και πολλές επιπλοκές του SCD, πρέπει να αντιμετωπίζονται μόνο από ιατρό. Εάν κάποιος με SCD αναφέρει σημάδια εγκεφαλικού επεισοδίου, μεταφέρετέ τον αμέσως στο πλησιέστερο νοσοκομείο ή καλέστε έναν αριθμό έκτακτης ανάγκης, όπως 9-1-1.
- Εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, ένα εγκεφαλικό μπορεί να αποβεί μοιραίο.
- Η διάγνωση του γιατρού θα καθορίσει ποια θεραπεία είναι κατάλληλη για εγκεφαλικό επεισόδιο. Η νευρο-απεικόνιση και η μετάγγιση αίματος είναι οι πρώτες πρώτες απαντήσεις.
- Ανάλογα με τα επίπεδα βλάβης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, η γνωστική και φυσική θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση.
Βήμα 4. Πάρτε μια φαρμακευτική κρέμα ή αλοιφή για τη θεραπεία των ελκών στα πόδια
Ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μια τοπική θεραπεία για να βοηθήσει στην επούλωση του έλκους στα πόδια και να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης.
- Σε περιπτώσεις όπου τα έλκη προκαλούν έντονο πόνο, μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί ένα ισχυρό φάρμακο για τον πόνο.
- Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει ανάπαυση στο κρεβάτι και να διατηρούνται τα πόδια ψηλά αν τα έλκη είναι σοβαρά ή αρκετά μεγάλα ώστε να παρεμβαίνουν στην καθημερινή δραστηριότητα. Αυτό μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος.
Βήμα 5. Χρησιμοποιήστε θεραπεία με λέιζερ για απώλεια όρασης
Συχνά, μπορεί να αποτρέψει περαιτέρω απώλεια όρασης εάν ο αμφιβληστροειδής έχει υποστεί βλάβη λόγω της υπερβολικής ανάπτυξης των αιμοφόρων αγγείων.
Οι θεραπείες ματιών με λέιζερ θα πραγματοποιηθούν από ειδικό. Συμβουλευτείτε έναν οφθαλμίατρο για να πάρετε μια παραπομπή
Βήμα 6. Αναζητήστε άμεση ιατρική παρέμβαση για τη θεραπεία του συνδρόμου οξέος θώρακα
Τα προβλήματα με το οξύ θωρακικό σύνδρομο πρέπει να παρακολουθούνται έντονα και θα αντιμετωπίζονται διαφορετικά ανάλογα με την προέλευση του προβλήματος.
- Το οξύ σύνδρομο του θώρακα προκαλείται συνήθως από λοιμώξεις του αναπνευστικού όπως η πνευμονία, καθώς και οι λιποεμβολές. Οι λιποεμβολές είναι ένας αποκλεισμός των αιμοφόρων αγγείων που προκαλείται από το μετατοπισμένο λίπος.
- Ανάλογα με τον δημιουργό, η θεραπεία θα μπορούσε να περιλαμβάνει θεραπεία οξυγόνου και αντιβιοτικά για συμπτώματα που σχετίζονται με λοίμωξη.
- Για συμπτώματα εμβολής, μπορεί να είναι απαραίτητο φάρμακο για το άνοιγμα των αιμοφόρων αγγείων για καλύτερη ροή του αίματος, θεραπεία οξυγόνου ή/και μεταγγίσεις αίματος.
- Οποιεσδήποτε αναφορές συμπτωμάτων που σχετίζονται με το οξύ θωρακικό σύνδρομο σε άτομο με SCD απαιτούν άμεση επίσκεψη στο νοσοκομείο.
Βήμα 7. Δημιουργήστε ένα σχέδιο αντιμετώπισης κρίσεων πόνου με το γιατρό σας
Τα επεισόδια οξέος πόνου δεν απαιτούν πάντα νοσηλεία. Μιλήστε με έναν γιατρό για να αναπτύξετε ένα σχέδιο για τους πόνους που σχετίζονται με το SCD.
- Πολλές εξειδικευμένες κλινικές συνεργάζονται επίσης με τοπικά Τμήματα Έκτακτης Ανάγκης για να αποφύγουν πάρα πολλές διαδικασίες και επεμβάσεις και να αρχίσουν να διαχειρίζονται τον πόνο σας γρήγορα. Τα ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία διευκολύνουν επίσης την κοινή χρήση σχεδίων θεραπείας. Ωστόσο, μπορεί να θέλετε να κρατήσετε ένα αντίγραφο μαζί σας σε περίπτωση που χρειαστεί να πάτε σε νοσοκομείο που δεν έχει πρόσβαση στα αρχεία σας.
- Πολλοί γιατροί συνιστούν τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και την κατανάλωση άφθονων υγρών ως πρώτο βήμα για επεισόδια πόνου.
- Τα φάρμακα για τον πόνο μπορούν να συνδυαστούν με μασάζ ή θερμαντικά μαξιλάρια για να χαλαρώσουν περαιτέρω οι πονεμένες περιοχές.
- Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ένα ισχυρότερο φάρμακο για επίμονους πόνους.
- Για τον πόνο που δεν μπορεί να ελεγχθεί, ο ασθενής πρέπει να επιλέξει επείγουσα επίσκεψη σε ιατρείο έκτακτης ανάγκης ή εξωτερική κλινική για να αναζητήσει ισχυρότερη φαρμακευτική αγωγή και επαγγελματική θεραπεία.
Βήμα 8. Επισκεφθείτε έναν γιατρό για αντιβιοτικά για τη θεραπεία λοιμώξεων
Ο τύπος της λοίμωξης θα καθορίσει ποια αντιβιοτική θεραπεία είναι απαραίτητη. Συμβουλευτείτε έναν ιατρό επαγγελματία στο πρώτο σημάδι μιας λοίμωξης, όπως πυρετό, για έναν έλεγχο για να προσδιορίσετε τον λόγο μόλυνσης.
- Ενημερώστε τον γιατρό αμέσως για τυχόν αλλεργίες στα αντιβιοτικά όπως η πενικιλίνη.
- Για λοιμώξεις αίματος, μπορεί να είναι απαραίτητη μετάγγιση αίματος.
Βήμα 9. Αντιμετωπίστε το σύνδρομο χεριού-ποδιού με φάρμακα για τον πόνο
Ένας γιατρός θα συστήσει συχνά τη θεραπεία του πρηξίματος των χεριών και των ποδιών με φάρμακα για τον πόνο χωρίς ιατρική συνταγή και πολλά υγρά.
- Η εφαρμογή ψυχρής κομπρέσας στις πληγείσες περιοχές μπορεί να βοηθήσει περαιτέρω στη μείωση του οιδήματος. Εναλλάξτε και απενεργοποιήστε τη συμπίεση για περίπου 20 λεπτά κάθε φορά.
- Συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να δείτε αν ένα συμπλήρωμα βιταμίνης Β6 θα ήταν χρήσιμο για τον έλεγχο των επαναλαμβανόμενων επεισοδίων πρήξιμο.
- Εάν το πρήξιμο επιμένει, επισκεφτείτε έναν ιατρό για περαιτέρω αξιολόγηση.
Μέρος 3 από 3: Πρόληψη περαιτέρω επιπλοκών
Βήμα 1. Αποφύγετε την επαναλαμβανόμενη απομόνωση σπλήνα με τακτικές μεταγγίσεις αίματος
Οι μεταγγίσεις υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου επαναλαμβανόμενου επεισοδίου.
- Χειρουργική αφαίρεση σπλήνας ή σπληνεκτομή, μπορεί να είναι απαραίτητη για ορισμένους ασθενείς ανάλογα με τις συστάσεις του γιατρού τους.
- Εάν ένα επεισόδιο απομόνωσης σπληνός δεν έχει συμβεί ήδη, δεν υπάρχει προς το παρόν αποδεδειγμένος τρόπος πρόληψης, αλλά η συνεργασία με γιατρό είναι το κλειδί για την έγκαιρη ανίχνευση οποιωνδήποτε σημείων και τη μείωση της πιθανότητάς του.
Βήμα 2. Αξιολογήστε τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου με υπερηχογράφημα Διακρανιακού Ντόπλερ (TCD)
Αυτή η μέθοδος υπερήχων είναι μη επεμβατική και εξετάζει την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο. Χρησιμοποιώντας το TCD, οι γιατροί μπορούν να εντοπίζουν περιοδικά παιδιά που κινδυνεύουν από εγκεφαλικό επεισόδιο.
- Ο υπέρηχος μπορεί να ολοκληρωθεί από εκπαιδευμένο τεχνολόγο ή εγγεγραμμένο νοσηλευτή σε περίπου 30 λεπτά.
- Μερικές φορές, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει επαναλαμβανόμενες μεταγγίσεις αίματος ως μέσο πρόληψης εγκεφαλικού επεισοδίου.
Βήμα 3. Κάντε τακτική οφθαλμολογική εξέταση για να αποφύγετε την απώλεια της όρασης
Συνιστάται μια ετήσια επίσκεψη σε οφθαλμίατρο για όποιον πάσχει από SCD.
- Εάν είναι δυνατόν, βρείτε έναν γιατρό που ειδικεύεται σε ασθένειες του αμφιβληστροειδούς. Βεβαιωθείτε ότι ο γιατρός γνωρίζει ότι θεραπεύει κάποιον που έχει SCD.
- Αναφέρετε αμέσως οποιαδήποτε απώλεια όρασης ή αυξημένη δυσκολία να επισκεφθείτε έναν ειδικό για να αποφύγετε περαιτέρω βλάβη στον αμφιβληστροειδή. Τα σημάδια αυτού μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολία στην ανάγνωση, διάκριση σχημάτων ή προσώπων, θόλωση της όρασης και πονοκεφάλους.
Βήμα 4. Πάρτε φάρμακα για την πρόληψη του συνδρόμου οξέος στήθους
Οι ενήλικες με σοβαρή δρεπανοκυτταρική νόσο μπορούν να πάρουν ένα φάρμακο που ονομάζεται υδροξυουρία για να βοηθήσει στην πρόληψη του οξέος θωρακικού συνδρόμου. Τέτοια φάρμακα μπορούν να συνταγογραφηθούν μόνο από γιατρό.
Ένας ασθενής που βρίσκεται σε ανάπαυση στο κρεβάτι ή που έχει υποβληθεί πρόσφατα σε χειρουργική επέμβαση μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα σπιρόμετρο κινήτρων (δηλαδή ένα μπουκάλι εμφύσησης) για να παρακολουθήσει την αναπνευστική του ικανότητα και επομένως τις πιθανότητές του για οξύ σύνδρομο θώρακα
Βήμα 5. Αποτρέψτε επεισόδια πόνου με μέτρο
Ενώ δεν υπάρχει τρόπος να εγγυηθεί ότι ένα άτομο με SCD δεν θα έχει ποτέ επεισόδιο πόνου, η δημιουργία ενός υγιούς, ρυθμιζόμενου περιβάλλοντος μειώνει τον κίνδυνο.
- Πίνετε άφθονο νερό - περίπου 8-10 ποτήρια κάθε μέρα.
- Αποφύγετε περιοχές που είναι υπερβολικά ζεστές ή υπερβολικά κρύες.
- Αποφύγετε όποτε είναι δυνατό μέρη σε μεγάλο υψόμετρο, καθώς και καταστάσεις με χαμηλό οξυγόνο, όπως αναρρίχηση στο βουνό ή εξαιρετικά έντονη άσκηση.
- Οι ενήλικες με σοβαρό SCD μπορούν να πάρουν υδροξυουρία για να μειώσουν τον αριθμό των επεισοδίων πόνου.
Βήμα 6. Εμβολιάστε για την πρόληψη λοιμώξεων
Τα εμβόλια μπορούν να προστατεύσουν από επιβλαβείς λοιμώξεις και είναι σημαντικά τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες με ΣΔΝ.
- Τα βρέφη και τα παιδιά με SCD πρέπει να έχουν όλα τα κανονικά εμβόλια παιδικής ηλικίας, συν ένα εμβόλιο γρίπης κάθε χρόνο μετά την ηλικία των 6 μηνών, ένα 23-σθενές εμβόλιο πνευμονιόκοκκου στις ηλικίες 2 και 5 ετών και ένα μηνιγγιτιδοκοκκικό εμβόλιο (εάν συνιστάται από παιδίατρο).
- Οι ενήλικες με SCD πρέπει να λαμβάνουν το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου, καθώς και ετήσιο εμβόλιο γρίπης.
- Η περαιτέρω μετάδοση λοιμώξεων μπορεί επίσης να προληφθεί με το τακτικό πλύσιμο των χεριών, καθώς και την αποφυγή κοινών ζώων που μεταφέρουν βακτήρια, όπως φίδια, σαύρες και χελώνες.
Βίντεο - Χρησιμοποιώντας αυτήν την υπηρεσία, ορισμένες πληροφορίες ενδέχεται να κοινοποιηθούν στο YouTube
Συμβουλές
- Είναι σημαντικό για τα άτομα με SCD να δουν έναν γιατρό με τα πρώτα σημάδια μιας λοίμωξης, όπως ο πυρετός. Η έγκαιρη θεραπεία μιας λοίμωξης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των μελλοντικών προβλημάτων.
- Όσοι λαμβάνουν υδροξυουρία πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για παρενέργειες, οι οποίες περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης.
- Οι γονείς ενός παιδιού με SCD θα πρέπει να αισθάνονται άνετα και να μετρούν το μέγεθος της σπλήνας του παιδιού τους. Επισκεφθείτε έναν γιατρό για οδηγίες.
- Βρείτε μια τοπική ομάδα υποστήριξης που θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τον SCD και να μάθετε περισσότερα για τη νόσο.
Προειδοποιήσεις
- Λόγω των πιθανών σοβαρών παρενεργειών, τα άτομα που έχουν συχνές μεταγγίσεις αίματος πρέπει να παρακολουθούνται στενά.
- Τα άτομα με SCD δεν πρέπει να λαμβάνουν συμπληρώματα σιδήρου. Η περίσσεια σιδήρου συσσωρεύεται στο σώμα και μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα όργανα.
- Οι γυναίκες με SCD είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
