Ο θυμός είναι ένα φυσικό συναίσθημα που βιώνουν οι άνθρωποι καθημερινά. Τα παιδιά είναι επίσης επιρρεπή στην αντιμετώπιση αυτών των έντονων συναισθημάτων και μερικά μπορεί να το κάνουν περισσότερο από ό, τι μπορούν να αντέξουν οι γονείς τους. Μπορεί να είστε σε θέση να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει αυτά τα συναισθήματα και να μάθετε πώς να διαχειρίζεστε τη συμπεριφορά του μόνοι σας, κατανοώντας την πραγματική αιτία του θυμού του, βοηθώντας το παιδί να βρει έναν άλλο τρόπο να εκφραστεί και παρακολουθώντας τη δική σας συμπεριφορά.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Εύρεση αποδεκτών τρόπων έκφρασης θυμού
Βήμα 1. Ενθαρρύνετε τη σωματική δραστηριότητα
Εάν το παιδί σας αντιμετωπίζει στριμωγμένα συναισθήματα, ένας τρόπος να το αφήσετε έξω είναι μέσω της σωματικής δραστηριότητας. Αυτή η δραστηριότητα θα πρέπει να επιτρέπει στο παιδί σας να φυσάει λίγο ατμό, αλλά με τρόπο που να μην βλάπτει τους άλλους. Μπορεί να διαπιστώσετε ότι μόλις μπορέσουν να το αφήσουν έξω, η συμπεριφορά τους βελτιώνεται.
Βγαίνοντας έξω και παίζοντας ποδόσφαιρο ή μπάσκετ μπορεί να τους βοηθήσει να νιώσουν καλύτερα. Ακόμα και το τρύπημα ενός μαξιλαριού ή το τράβηγμα ή το χτύπημα σε πηλό ή ζύμη παιχνιδιού μπορεί να βοηθήσει. Ο χορός ή η βόλτα μαζί σας μπορεί επίσης να αποκρούσει αυτά τα συναισθήματα εχθρότητας
Βήμα 2. Μάθετε στο παιδί σας πώς να αναγνωρίζει πότε νιώθει θυμό
Το παιδί σας μπορεί να μην ξέρει πώς να αναγνωρίζει όταν αισθάνεται θυμό και αυτό μπορεί να το δυσκολέψει να ανταποκριθεί με υγιή τρόπο. Ενημερώστε το παιδί σας ότι το να σφίγγεις τις γροθιές σου, να γουρλώνεις τα μάτια σου, να γκρινιάζεις, να έχεις αναστατωμένο στομάχι και να έχεις πονοκέφαλο είναι όλα σημάδια θυμού.
Μπορείτε επίσης να ενισχύσετε τα σημάδια του θυμού λέγοντας πράγματα όπως: «Βλέπω ότι σφίγγετε τις γροθιές σας. Νιώθεις θυμωμένος; » Αυτό θα σας βοηθήσει να υπενθυμίσετε στο παιδί σας να παρατηρήσει αυτά τα σημάδια
Βήμα 3. Μάθετε τους να κάνουν ένα διάλειμμα όταν αρχίζουν να δουλεύουν
Μερικές φορές, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα συμπονετικό αυτί για να μας σταματήσει από το να φτάσουμε στα σημεία μας. Πείτε στο παιδί σας να έρθει σε εσάς όταν νιώθει ότι αναστατώνεται και να σας πει τι συμβαίνει. Μπορεί να καταφέρετε να τον ηρεμήσετε πριν φτάσει στα όριά του.
Όταν το παιδί σας επικοινωνήσει μαζί σας, πηγαίνετε σε ένα ήσυχο μέρος και καθίστε. Πείτε τους να πάρουν βαθιές ανάσες και να μιλήσουν για το τι συμβαίνει και γιατί είναι τόσο ενοχλητικό. Το να περνάτε μόνοι σας μαζί σας δημιουργεί εμπιστοσύνη και τους ενημερώνετε ότι σας έχουν πάντα να εμπιστευτείτε. Αυτό το αίσθημα ασφάλειας μπορεί να είναι αρκετό για να σταματήσει μια επικείμενη έκρηξη
Βήμα 4. Αναπτύξτε ένα σχέδιο με το παιδί σας που μπορεί να ακολουθήσει όταν χτυπήσει ο θυμός
Αυτό θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν δεν είστε εκεί για να τους βοηθήσετε. Για παράδειγμα, μπορείτε να συμβουλεύσετε το παιδί σας να αναπνέει αργά, να πείτε σε έναν ενήλικα ότι χρειάζεται διάλειμμα, να κάνει προοδευτική χαλάρωση των μυών ή να χρησιμοποιήσετε κάποιες προσωπικές δεξιότητες αντιμετώπισης για να ηρεμήσετε, όπως ζωγραφική, τραγούδι ή ακρόαση μουσικής. Βοηθήστε το παιδί σας να κάνει ένα σχέδιο που θα του ταιριάζει.
Βήμα 5. Θέστε όρια στο θυμό τους
Το παιδί σας μπορεί να στραφεί στην καταστροφή όταν εκνευριστεί. Ωστόσο, θα πρέπει να τους ενημερώσετε ότι αυτός ο τύπος συμπεριφοράς δεν είναι αποδεκτός. Βάλτε μαζί τους όρια που τους επιτρέπουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους χωρίς να το μεταφέρουν σε ακατάλληλο επίπεδο.
- Εάν φωνάζουν και αρχίζουν να χτυπούν ή να σπάνε πράγματα, θα μπορούσατε να πείτε: «Καταλαβαίνω ότι είσαι αναστατωμένος. Ωστόσο, δεν θα σας επιτρέψω να με χτυπήσετε ή να πληγώσετε άλλους. Μπορεί να είσαι θυμωμένος, αλλά δεν μπορείς να είσαι καταστροφικός ». Αυτό τους δίνει όρια που τους επιτρέπουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, αλλά τους κάνει επίσης να εξασκούν κάποια αυτοσυγκράτηση.
- Όταν ο θυμός του παιδιού σας φτάσει σε ένα ορισμένο επίπεδο, ίσως είναι καλύτερο να το συμβουλέψετε να πάει σε ένα ασφαλές ή άνετο μέρος όπου μπορεί να ηρεμήσει. Βεβαιωθείτε ότι αυτός είναι ένας χώρος που βρίσκεται μακριά από ανθρώπους και πράγματα που μπορεί να βλάψει το παιδί.
Βήμα 6. Μάθετε στο παιδί να γελάει
Το γέλιο είναι πραγματικά το καλύτερο φάρμακο για σχεδόν οτιδήποτε, ακόμη και για θυμό. Μάθετε στο παιδί σας να κοιτάζει το χιούμορ στην κατάσταση. Το να μάθουν να γελούν αντί να φωνάζουν είναι μια ικανότητα που μπορεί να τους βοηθήσει σε όλη τους τη ζωή.
Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας είναι αναστατωμένο επειδή έριξε ένα ποτό στο μπροστινό του μέρος, διδάξτε του να δει πόσο αστείο είναι στην πραγματικότητα. Mayσως χρειαστεί να χύσετε το ποτό στον εαυτό σας για να δουν το χιούμορ σε αυτό, αλλά τελικά, πιθανότατα θα διαπιστώσουν ότι ακόμη και καταστάσεις που φαίνονται τρομακτικές μπορεί να έχουν στην πραγματικότητα μια φωτεινή πλευρά
Μέθοδος 2 από 3: Ορισμός ενός καλού παραδείγματος
Βήμα 1. Προσέξτε πώς ανταποκρίνεστε σε μια θυμωμένη κατάσταση
Τα παιδιά συχνά αντικατοπτρίζουν τις ίδιες συμπεριφορές που βλέπουν στους γονείς τους. Εάν ανατινάξετε, χτυπήσετε, χτυπήσετε ή αντιδράσετε ακατάλληλα σε μια κατάσταση που σας εξοργίζει ή σας απογοητεύει, το παιδί σας πιθανότατα θα κάνει το ίδιο. Κοιτάξτε το παιδί σας την επόμενη φορά που θα στεναχωρηθεί και καθορίστε αν αντιδράτε με τον ίδιο τρόπο.
Αφού έχετε ένα επεισόδιο, γράψτε πώς συμπεριφερθήκατε. Δώστε προσοχή στον τρόπο που αντιδρά το παιδί σας την επόμενη φορά που θα στενοχωρηθεί και συμβουλευτείτε τη λίστα σας για να δείτε αν συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που κάνατε και εσείς. Αν ναι, πιθανότατα γνωρίζετε γιατί το παιδί σας συμπεριφέρεται με τον τρόπο που το κάνει
Βήμα 2. Σκεφτείτε πριν αντιδράσετε σε οποιαδήποτε κατάσταση, συμπεριλαμβανομένων των καταστροφών τους
Εάν φωνάζετε σε ένα παιδί που είναι θυμωμένο, θα κάνετε μόνο την κατάσταση χειρότερη γιατί το παιδί θα απαντήσει με περισσότερο θυμό. Αντ 'αυτού, πάρτε μια βαθιά ανάσα και σκεφτείτε τι μπορεί πραγματικά να τους κάνει να ηρεμήσουν. Ο τρόπος που συμπεριφέρεστε στον θυμό τους θα τους μάθει πώς να ανταποκρίνονται.
Ρωτήστε τον εαυτό σας πώς μπορείτε να ηρεμήσετε το παιδί σας ενώ εμφανίζετε ακόμα τις αξίες και τις συμπεριφορές που εκτιμάτε και θέλετε να ενσταλάξετε. Το να ουρλιάζετε ή να χτυπάτε το παιδί σας πιθανότατα δεν είναι αυτό που θέλετε. Έτσι, αφιερώστε λίγο χρόνο και προσπαθήστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας ενώ ασχολείστε με το παιδί σας. Αυτή η ειρηνική και ήρεμη συμπεριφορά μπορεί τελικά να τους αναγκάσει να αλλάξουν τη δική τους και να συμπεριφερθούν περισσότερο σαν εσάς
Βήμα 3. Επαινέστε την καλή συμπεριφορά
Πολύ συχνά οι γονείς τείνουν να εστιάζουν σε αυτό που κάνει το παιδί λάθος, αντί να δίνουν προσοχή σε αυτό που κάνουν σωστά. Επισημαίνοντας μόνο τα ελαττώματά του, το παιδί σας μπορεί να μην γνωρίζει πότε αντιδρά σωστά. Επισημαίνοντας αυτό, τους δείχνει ότι αυτή είναι η συμπεριφορά που ψάχνετε.
Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας δεν φωνάζει όταν είναι αναστατωμένο ή ότι χρησιμοποιεί μια από τις δεξιότητές του, πείτε του πόσο περήφανοι είστε που μπόρεσαν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους. Με την πάροδο του χρόνου, θα λαχταρούν αυτόν τον έπαινο και θα συνεχίσουν να εκφράζουν συμπεριφορά που σας φαίνεται ευχάριστη
Βήμα 4. Φροντίστε τον εαυτό σας
Κανείς δεν είπε ποτέ ότι η γονική μέριμνα ήταν εύκολη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν έχετε θυμωμένο παιδί. Για να γίνεις ο καλύτερος γονιός που μπορείς να είσαι, πρέπει να βρεις τρόπους που να σε γεμίζουν και να σου επιτρέπουν να φροντίζεις τον εαυτό σου.
Άσκηση, διαλογισμός, γιόγκα ή ακόμα και ένα διάλειμμα μία φορά την εβδομάδα από το παιδί σας μπορεί να είναι το μόνο που χρειάζεται για να μπορέσετε να χαλαρώσετε και να βρείτε την εσωτερική σας γαλήνη. Εάν δυσκολεύεστε να βρείτε οικογένεια ή φίλους για να παρακολουθείτε το παιδί σας, ώστε να μπορείτε να αφιερώσετε αυτόν τον χρόνο στον εαυτό σας, σκεφτείτε να προσλάβετε μπέιμπι σίτερ. Τα χρήματα που ξοδεύετε θα αξίζουν τόσο για εσάς όσο και για το παιδί σας
Μέθοδος 3 από 3: Διερεύνηση θεμάτων θυμού στα παιδιά
Βήμα 1. Καθορίστε εάν το παιδί σας έχει ψυχολογικό πρόβλημα
Μια ποικιλία ψυχολογικών προβλημάτων στα παιδιά αποκαλύπτονται μέσα από το θυμό. Η συζήτηση με τον παιδίατρο ή τον θεραπευτή σας μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε εάν αυτός είναι ο λόγος που το παιδί σας φαίνεται να βιώνει κρίσεις θυμού που δεν είναι κατάλληλες για εσάς. Εάν λάβετε μια διάγνωση, η φαρμακευτική αγωγή ή η θεραπεία μπορεί να είναι η απάντηση.
ΔΕΠΥ, κατάθλιψη, άγχος, αυτισμός και προβλήματα αισθητηριακής επεξεργασίας μπορεί να προκαλέσουν ένα παιδί να αισθάνεται υψηλότερο επίπεδο θυμού από εκείνα χωρίς αυτά. Οι μαθησιακές διαταραχές και το τραύμα και η παραμέληση είναι επίσης πιθανές αιτίες εχθρότητας στα παιδιά
Βήμα 2. Αποκλείστε κάθε σωματικό πόνο
Μια φυσική απάντηση στον πόνο σε οποιονδήποτε, παιδί ή ενήλικα, είναι ο θυμός. Εάν το παιδί σας πονάει και δεν το γνωρίζετε, μπορεί να θυμώσει νωρίτερα ή σε πιο έντονο επίπεδο από αυτό που νομίζετε ότι είναι απαραίτητο. Μπορεί να μην καταλαβαίνουν τον πόνο ή γιατί πονάνε, ή μπορεί να τους μπερδέψει ή να τους τρομάξει. Δρουν σε θυμώσεις ή θυμούς ως τρόποι για να το διαχειριστούν.
Οι χρόνιοι πονοκέφαλοι, οι αλλεργίες, τα προβλήματα στο στομάχι, τα προβληματικά δόντια ή ακόμα και η νεανική αρθρίτιδα είναι όλα κοινά αίτια πόνου στα παιδιά. Ρωτήστε τους αν κάτι πονάει και αν λένε ναι ή δεν είναι σε ηλικία που μπορούν να το επικοινωνήσουν καλά, πηγαίνετε τους σε γιατρό για έλεγχο. Μόλις υποχωρήσει ο πόνος, μπορεί να δείτε βελτίωση στη συμπεριφορά τους
Βήμα 3. Μάθετε αν συμβαίνει κάτι που δεν γνωρίζετε
Τα παιδιά συχνά απαντούν θυμωμένα όταν αισθάνονται πληγωμένα, απειλούμενα ή ανασφαλή. Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που χρησιμοποιείται για να θωρακίσει άλλα συναισθήματα, όπως ντροπή, ενοχή, θλίψη ή φόβο. Είναι σημαντικό να βοηθήσετε το παιδί σας να εντοπίσει την πηγή των συναισθημάτων του. Ρίξτε μια καλή, σκληρή ματιά στο τι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού σας και ίσως βρείτε την απάντηση. Μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί σας εάν συμβαίνει κάτι που το αναστατώνει, αλλά ίσως χρειαστεί να κάνετε κάποια έρευνα μόνοι σας.
Ρωτήστε το παιδί σας από τον δάσκαλο του παιδιού σας εάν δέχεται εκφοβισμό στο σχολείο ή αντιμετωπίζει άλλα προβλήματα. Αν ναι, αυτός μπορεί να είναι ο λόγος του θυμού. Επιπλέον, συμβουλευτείτε τον αθλητικό προπονητή του παιδιού σας, τους γονείς των φίλων τους ή άλλους ενήλικες στη ζωή τους που μπορεί να γνωρίζουν κάτι που βιώνει το παιδί σας και το οποίο δεν γνωρίζετε
Βήμα 4. Βοηθήστε το παιδί σας να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του
Μερικές φορές, το παιδί σας μπορεί να νιώθει θυμό, αλλά δεν είναι ακριβώς σίγουρο γιατί. Το να τους μιλήσετε για αυτό και να τους βοηθήσετε να εντοπίσουν γιατί είναι αναστατωμένοι, μπορεί να τους βοηθήσει να κατανοήσουν πλήρως την κατάσταση και, στη συνέχεια, ίσως να μην εξοργιστούν τόσο πολύ από αυτό. Το παιδί σας μπορεί επίσης να αισθάνεται καλύτερα μόνο μιλώντας για το τι συμβαίνει. Τραβήξτε τα μακριά από την κατάσταση, κατεβείτε στο ύψος των ματιών τους και στη συνέχεια κάντε ερωτήσεις για να προσδιορίσετε την αιτία της οργής.
- Για παράδειγμα, εάν ο φίλος του παιδιού σας πρέπει να σταματήσει να παίζει και να πάει σπίτι και το παιδί σας απαντήσει με ένα ξέσπασμα, πείτε: «Θα ήταν υπέροχο αν ο φίλος σας μπορούσε να μείνει εδώ περισσότερο, αλλά δεν μπορεί. Χρειάζονται στο σπίτι. Μπορούν να επιστρέψουν άλλη μέρα ».
- Or, μπορείτε απλά να τους ρωτήσετε αν αυτό είναι το πρόβλημα. Και οι δύο τεχνικές επικυρώνουν τα συναισθήματα του παιδιού σας και αν είστε σε θέση να το ανακατευθύνετε λέγοντάς του ότι αυτό που θέλει πιθανότατα θα συμβεί ξανά στο μέλλον, μπορεί να αποτρέψει την απογοήτευση και τον θυμό του.
