Ο ιστός κοκκοποίησης πληγών που αλλιώς αναφέρεται ως «ινοπλασία» σχηματίζεται στην επιφάνεια ενός τραύματος καθώς λαμβάνει χώρα η διαδικασία επούλωσης. Η κοκκοποίηση μπορεί να βοηθήσει τους επαγγελματίες υγείας να παρακολουθούν και να αξιολογούν την πρόοδο της επούλωσης πληγών. Αν και, είναι δύσκολο να μετρηθεί με ακρίβεια ο ιστός κοκκοποίησης, υπάρχουν ορισμένες γενικές οδηγίες που πρέπει να ακολουθηθούν.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Μέτρηση με την κλίμακα έλκους πίεσης για θεραπεία
Βήμα 1. Αξιολογήστε την επιφάνεια του τραύματος
Η πλήρης εκτίμηση του τραύματος πρέπει να περιλαμβάνει το ιστορικό του τρόπου απόκτησης του τραύματος, την ανατομική θέση του τραύματος και το στάδιο ή τη φάση της επούλωσης του τραύματος.
- Είναι ζωτικής σημασίας να σημειωθεί το μήκος, το πλάτος και το βάθος του τραύματος σε εκατοστά, επιπλέον του αν η πληγή διοχετεύεται ή υπονομεύει. Αναζητήστε σημάδια μόλυνσης όπως ερυθρότητα, πόνο και παροχέτευση. Ελέγξτε για νεκρωτικό και κοκκώδη ιστό.
- Οι νεκρωτικοί ιστοί χαρακτηρίζονται από κοκκινωπό καφέ κατακερματισμό και σχηματίζουν παχύ και δερμάτινο μαύρο εσχάρα (νεκρό ιστό). Πολλές φορές, αυτό καλύπτει μια υποκείμενη συλλογή πύου ή απόστημα.
- Εν τω μεταξύ, οι υγιείς κοκκοειδείς ιστοί εμφανίζονται ως λαμπροί, άνισοι ή ανώμαλοι, κόκκινοι στην βάση του τραύματος.
Βήμα 2. Μετρήστε την επιφάνεια του τραύματος χρησιμοποιώντας την κλίμακα έλκους πίεσης για επούλωση
Λάβετε το μήκος και το πλάτος του τραύματος σε εκατοστά, βαθμολογείται με 0 έως 10. Σημειώστε τυχόν εξιδρώματα (υγρά που διαρρέουν από το τραύμα) και βαθμολογήστε 0 για κανένα έως 3 όταν τα εξιδρώματα είναι βαριά.
- Τεκμηριώστε επίσης τον τύπο του ιστού χρησιμοποιώντας την βαθμολογία κλίμακας 0 έως 4: 0 για κλειστό ή επανειλημμένο τραύμα, 1 για επιφανειακό επιθηλιακό ιστό, 2 για ιστό κοκκοποίησης, 3 για ιστούς που χαρακτηρίζονται από κίτρινους έως λευκούς ιστούς με βλεννογόνους και 4 ως νεκρωτικούς ιστός.
- Πάρτε το άθροισμα και τοποθετήστε το σε ένα γράφημα για να παρακολουθήσετε τυχόν αλλαγές ή πρόοδο στην κατάσταση του τραύματος.
Βήμα 3. Μετρήστε το βάθος της πληγής έναντι του κατά προσέγγιση ποσοστού κοκκοποίησης του τραύματος
Οι κλινικοί γιατροί μετρούν το βάθος του τραύματος χρησιμοποιώντας τον ιστό κοκκοποίησης. Μια σημαντική μείωση του βάθους της πληγής υποδηλώνει έναν αξιοσημείωτο πολλαπλασιασμό του ιστού κοκκοποίησης. Μια σημαντική μείωση μετριέται ως τουλάχιστον 0,2 εκατοστόμετρα (0,1 ίντσες) αλλαγή βάθους σε σύγκριση με την προηγούμενη αξιολόγηση.
Βήμα 4. Καθαρίστε την πληγή
Πρώτα, πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι κάτω από τρεχούμενο νερό για να αποτρέψετε την εξάπλωση βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών. Στεγνώστε τα χέρια σας με μια καθαρή πετσέτα. Φορέστε ένα ζευγάρι καθαρά λαστιχένια γάντια.
Αφαιρέστε το λερωμένο επίδεσμο πληγών και απορρίψτε το σωστά. Ντύστε την πληγή με φρέσκια γάζα
Μέρος 2 από 3: Μέτρηση με την «Τεχνική του ρολογιού»
Βήμα 1. Μετρήστε τις διαστάσεις του τραύματος χρησιμοποιώντας τη γραμμική μέτρηση ή την «τεχνική του ρολογιού»
Αποκτήστε το μεγαλύτερο μήκος, πλάτος και βάθος της πληγής με το σώμα ως ένα φανταστικό ρολόι χρησιμοποιώντας έναν χάρακα μετρημένο σε εκατοστά.
Λάβετε υπόψη ότι το μήκος μπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη μέτρηση εδώ. Μερικές φορές, το πλάτος μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το μήκος, ανάλογα με τη θέση του ρολογιού
Βήμα 2. Τοποθετήστε το χάρακα στο ευρύτερο τμήμα του πλάτους από τις 3 έως τις 9 το βράδυ
Αυτό σας επιτρέπει να μετρήσετε το πλάτος του τραύματος. Όταν παίρνετε το μήκος, θυμηθείτε ότι τα τακούνια είναι στις 12 και τα δάχτυλα στα 6 στις 6. Τοποθετήστε το χάρακα στο μεγαλύτερο τμήμα του τραύματος.
Βήμα 3. Βρείτε το βάθος της πληγής
Αποκτήστε το βάθος της πληγής χρησιμοποιώντας ένα βαμβάκι ή ένα απλικατέρ βουτηγμένο σε κανονικό αλατούχο διάλυμα για να μετρήσετε το βαθύτερο τμήμα του στρώματος του τραύματος.
- Αφαιρέστε το απλικατέρ και κρατήστε το από το χάρακα για να μετρήσετε το βάθος του περιθωρίου πληγής με βάση το σημάδι που φαίνεται στο ραβδί εφαρμογής.
- Στη συνέχεια, εκτιμήστε την ποσότητα κοκκοποίησης τραύματος σε συνάρτηση με το ποσοστό της επιφάνειας του τραύματος. Φροντίστε να τεκμηριώσετε σωστά τα πορίσματα της αξιολόγησής σας.
Μέρος 3 από 3: Αναγνώριση των διαφορετικών σταδίων μιας επούλωσης πληγών
Βήμα 1. Μάθετε τις διαφορετικές φάσεις της επούλωσης πληγών
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη φυσιολογική διαδικασία της επούλωσης των πληγών, προκειμένου να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις πληγές.
Βήμα 2. Αναγνωρίστε τη φλεγμονώδη φάση
Η φλεγμονώδης φάση είναι η πρώτη γραμμή άμυνας του σώματος έναντι τραυματισμού. Εμφανίζεται όταν τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται και απελευθερώνουν ισχυρούς αγγειοσυσπαστικούς παράγοντες ή χημικές ενώσεις που προκαλούν συστολή των αιμοφόρων αγγείων προκειμένου να περιορίσουν, αν όχι να σταματήσουν την αιμορραγία.
- Σε αυτό το σημείο, το σώμα στέλνει λευκά αιμοσφαίρια - ιδιαίτερα τα ουδετερόφιλα και τα μακροφάγα - στη θέση του τραύματος για να σκοτώσει τα βακτήρια και να προωθήσει την επούλωση πληγών.
- Η φλεγμονώδης φάση διαρκεί συνήθως περίπου 2 έως 4 ημέρες από τη στιγμή του τραυματισμού του τραύματος.
Βήμα 3. Εντοπίστε την πολλαπλασιαστική φάση
Επικαλυπτόμενες με τη φλεγμονώδη διαδικασία, η πολλαπλασιαστική φάση ξεκινά περίπου την τρίτη ημέρα, που συμπίπτει με την απελευθέρωση μακροφάγων. Τα μακροφάγα είναι υπεύθυνα για την προσέλκυση ενός από τα πιο σημαντικά κύτταρα, τους ινοβλάστες, οι οποίοι ξεκινούν το σχηματισμό ιστού κολλαγόνου και κοκκοποίησης.
- Ο υγιής ιστός κοκκοποίησης δεν πρέπει να αιμορραγεί εύκολα και θα έχει ροζ ή κοκκινωπό χρώμα. Ο σκούρος ιστός κοκκοποίησης υποδηλώνει κακή αιμάτωση του ιστού ή ανεπαρκή επίπεδα οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών. Μπορεί επίσης να υποδηλώνει ισχαιμία ή λοίμωξη.
- Η ισχαιμία χαρακτηρίζεται από γαλαζωπό αποχρωματισμό γύρω από το τραύμα που υποδηλώνει κακή αιμάτωση των ιστών. Εμφανίζεται όταν εμποδίζεται η ροή του αίματος στα τριχοειδή αγγεία ή τα μικρά αγγειακά στρώματα και τα αιμοφόρα αγγεία.
- Η επούλωση τραυμάτων ξεκινά όταν επιτυγχάνεται ομοιόσταση μεταξύ της σύνθεσης και της διάσπασης του κολλαγόνου.
Βήμα 4. Προσδιορίστε τη φάση αναδιαμόρφωσης ή ωρίμανσης
Η παραγωγή κολλαγόνου συνεχίζεται ακόμη και μετά την επούλωση πληγών. Το κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη που αποτελείται από αμινοξέα. Βοηθά στην ενίσχυση των δομών του σώματος ενεργώντας σαν τσιμέντο.
