Η διαταραχή κοινωνικού άγχους, που ονομάζεται επίσης κοινωνική φοβία, συχνά συγχέεται με απλή συστολή ή άλλες διαταραχές στα παιδιά. Η διαταραχή κοινωνικού άγχους είναι κάτι περισσότερο από απλή συστολή - μπορεί να είναι αναπηρία. Ο έντονος φόβος και η αποφυγή κοινωνικών καταστάσεων και δραστηριοτήτων απόδοσης είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα και μπορεί να είναι αρκετά σοβαρά ώστε να επηρεάσουν σημαντικά την καθημερινότητα, το σχολείο και τις σχέσεις του παιδιού σας. Η διαταραχή κοινωνικού άγχους εμφανίζεται συχνά σε εφήβους και ενήλικες, αλλά είναι σύνηθες να εμφανίζεται σε παιδιά και μπορεί να μην διαγνωστεί για χρόνια. Η αναγνώριση των σωματικών, συναισθηματικών και συμπεριφορικών συμπτωμάτων αυτής της διαταραχής θα σας διευκολύνει να βοηθήσετε το παιδί σας νωρίς.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Αναγνώριση Συμπτωματικών Συμπτωμάτων
Βήμα 1. Μιλήστε με τους δασκάλους του παιδιού σας
Τα παιδιά με διαταραχή κοινωνικού άγχους συχνά αγωνίζονται να συμμετάσχουν στην τάξη και να αλληλεπιδράσουν με συνομηλίκους. Δεδομένου ότι δεν μπορείτε να παρατηρήσετε πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά σας στο σχολείο, η συζήτηση των συμπεριφορών του παιδιού σας μέσα στο σχολείο με τους δασκάλους του μπορεί να είναι πολύτιμη. Το κοινωνικό άγχος μπορεί να είναι πρόβλημα για το παιδί σας εάν:
- Δεν συμμετέχουν στην τάξη κάνοντας ή απαντώντας σε ερωτήσεις, διαβάζοντας δυνατά ή γράφοντας στον πίνακα.
- Το διάβασμα ή η κλήση τους προκαλεί αγωνία, η οποία μπορεί να μοιάζει με κοκκινίλες, κλάματα, ξεσπάσματα, άρνηση ή κακή απόδοση παρά την ικανότητα.
- Συχνά κάθονται μόνοι τους στην καφετέρια ή τη βιβλιοθήκη και μένουν μακριά από τους συνομηλίκους τους στο σχολείο.
Βήμα 2. Ακούστε τα υποκείμενα μηνύματα του παιδιού σας
Τα παιδιά με κοινωνική φοβία γενικά φοβούνται υπερβολικά την κριτική και ανησυχούν υπερβολικά για τον εξευτελισμό ή την αμηχανία. Τα μικρά παιδιά πιθανότατα δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν και να σας πουν ότι έχουν τρομακτικές σκέψεις, αλλά θεωρούν αυτές τις δηλώσεις ως πιθανές ενδείξεις κοινωνικού άγχους:
- «Κι αν πω το λάθος;»
- «Θα πω κάτι ηλίθιο».
- «Δεν θα με συμπαθήσουν».
- «Είμαι ηλίθιος».
- «Ο κόσμος λέει ότι έχω άγχος».
Βήμα 3. Παρατηρήστε πώς ασχολείται κοινωνικά το παιδί σας
Τα παιδιά κάθε ηλικίας ωριμάζουν συνεχώς κοινωνικά. Ο φόβος ή η άρνηση κοινωνικοποίησης μπορεί να υποδηλώνει ότι το παιδί σας έχει άγχος να βρεθεί κοντά σε άλλους, να μιλήσει με άλλους ή να βρεθεί σε δημόσιο περιβάλλον. Προσκαλέστε φίλους ή πάρτε το παιδί σας να παίξει ραντεβού και παρακολουθήστε πώς αλληλεπιδρούν όταν βρίσκονται κοντά σε άλλους. Το κοινωνικό άγχος στα παιδιά μπορεί να εμφανιστεί ως οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- Αρνείται να πάει σε ραντεβού παιχνιδιού εάν ένας γονέας δεν είναι παρών ή ζητά από έναν γονέα να είναι πάντα διαθέσιμος.
- Το να είσαι εξαιρετικά κολλημένος μαζί σου σωματικά όταν βρίσκεσαι κοντά σε άλλους.
- Αρνείται να ξεκινήσει συνομιλίες, να καλέσει φίλους να κάνουν παρέα ή να καλέσει, να στείλει μηνύματα ή e-mail με άλλους στην ηλικιακή του ομάδα.
- Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να μένουν σπίτι τα Σαββατοκύριακα αντί να κάνουν παρέα με φίλους.
Βήμα 4. Παρατηρήστε πώς μιλάει το παιδί σας με τους άλλους
Το παιδί σας μπορεί να αισθάνεται τόσο ανήσυχο μιλώντας σε άλλους που δεν είναι σε θέση να συνεχίσει μια συζήτηση. Όταν το κάνουν, μπορεί να μιλούν πολύ ήπια ή να μουρμουρίζουν. Συχνά, τα κοινωνικά ανήσυχα παιδιά αποφεύγουν την οπτική επαφή με ενήλικες ή συνομήλικους.
Συμπεριφορές μπορεί να συμβούν με άτομα που γνωρίζει το παιδί σας ή με αγνώστους
Βήμα 5. Προσέξτε το άγχος απόδοσης
Ο τύπος απόδοσης της διαταραχής κοινωνικού άγχους είναι ο έντονος φόβος και το άγχος για την ομιλία ή την παράσταση στο κοινό. Αυτό μπορεί να συμβεί στο σχολείο, όπως η παρουσίαση μιας έκθεσης στην τάξη. κατά τη διάρκεια ενός ρεσιτάλ μουσικής. ή ακόμα και να παίξει ένα άθλημα.
- Μερικές φορές τα παιδιά μπορεί να είναι τόσο ανήσυχα για την παράσταση που ακόμη και το φαγητό μπροστά σε άλλους ανθρώπους ή η παραγγελία φαγητού σε ένα εστιατόριο προκαλεί άγχος.
- Η χρήση δημόσιου μπάνιου μπορεί να προκαλέσει άγχος σε ορισμένα παιδιά.
Βήμα 6. Αξιολογήστε τις «άρρωστες μέρες» του παιδιού σας
«Το κοινωνικό άγχος στα παιδιά παρουσιάζεται συνήθως ως άρνηση σχολείου - το παιδί σας είναι τόσο ανήσυχο για τη φοίτηση στο σχολείο που αναζητά δικαιολογίες για να μείνει στο σπίτι. Αυτό μπορεί να εμφανιστεί ως ψεύτικη ασθένεια ή ακόμα και σωματικά συμπτώματα άγχους που μεταμφιέζονται ως ασθένεια.
Βήμα 7. Παρατηρήστε εάν το παιδί σας θα δοκιμάσει νέες δραστηριότητες
Η έναρξη νέων δραστηριοτήτων μπορεί να είναι ένα από τα πιο απαιτητικά γεγονότα για ένα παιδί με κοινωνικό άγχος, όπου θα αναγκαζόταν να συναντήσει μια νέα ομάδα συνομηλίκων και να συμμετάσχει σε μια δεξιότητα με την οποία δεν είναι άνετα. Η άρνηση να δοκιμάσουν νέες δραστηριότητες παρατηρείται συχνά με κοινωνικά ανήσυχα παιδιά.
Βήμα 8. Αναζητήστε το νόημα στα ξεσπάσματα
Για μικρά παιδιά που αδυνατούν να εκφράσουν λεκτικά τα συναισθήματά τους, τα ξεσπάσματα μπορεί να είναι η πιο συχνή έκφραση άγχους. Ο φόβος ενός παιδιού μπορεί να εμφανιστεί ως έντονο, παρατεταμένο κλάμα ή ξεσπάσματα. Εάν αυτό είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στο σπίτι σας, ψάξτε ιδιαίτερα για άλλα σημάδια κοινωνικής αγχώδους διαταραχής.
Τα ξεσπάσματα που σχετίζονται με το άγχος μπορεί να παρεξηγηθούν ως αντιπολιτευτικά ή ως «ένα δύσκολο παιδί»
Μέθοδος 2 από 3: Αξιολόγηση φυσικών συμπτωμάτων
Βήμα 1. Προσέξτε για αντικειμενικά σημάδια άγχους
Το άγχος είναι μια σοβαρή διαταραχή που προκαλεί πολύ συχνά σωματικά συμπτώματα. Μπροστά στις επιδόσεις ή την κοινωνική αλληλεπίδραση, το παιδί σας μπορεί να επιδείξει φυσικές εκδηλώσεις του φόβου του. Μπορεί να ακινητοποιηθούν σωματικά (κυριολεκτικά παραλύουν από φόβο), να έχουν πρόβλημα να πάρουν την ανάσα τους και να έχουν έναν γρήγορο καρδιακό παλμό.
Βήμα 2. Παρατηρήστε εάν οι στομαχικές διαταραχές προκαλούνται από άγχος
Δεν είναι ασυνήθιστο για ένα παιδί να έχει τόσο άγχος που έχει διάρροια, ναυτία ή ακόμα και εμετό. Εάν το παιδί σας έχει συχνά στομαχικές διαταραχές, ξεκινήστε ένα ημερολόγιο για το πότε συμβαίνουν αυτές οι περίοδοι. αν είναι συχνά ως απάντηση στην εκτέλεση ή τη σκέψη για μια κοινωνική δραστηριότητα ή δραστηριότητα απόδοσης, αυτό είναι μια συμβουλή για τη διαταραχή κοινωνικού άγχους.
Βήμα 3. Ρωτήστε το παιδί σας για την υποκειμενική του εμπειρία
Ζάλη, ζάλη, σύγχυση, αίσθημα έξω από το σώμα και μυϊκή ένταση είναι άλλα κοινά φυσικά συμπτώματα άγχους. Αυτά μπορεί να είναι δύσκολο για ένα παιδί να τα αναγνωρίσει. Κάντε ερωτήσεις στο παιδί σας για να αντλήσει πληροφορίες σχετικά με την υποκειμενική του εμπειρία με το άγχος. Δοκιμάστε ερωτήσεις όπως:
- «Νιώθεις ότι το δωμάτιο γυρίζει ή ότι μπορεί να πέσεις κάτω;»
- «Αισθάνεστε πόνο ή πόνο παντού;»
- «Πού βρισκόμαστε τώρα; Ποια μέρα της εβδομάδας είναι; » Η αδυναμία απάντησης σε απλές ερωτήσεις μπορεί να υποδηλώνει σύγχυση ή πανικό.
Βήμα 4. Παρακολουθήστε το πρόσωπο του παιδιού σας ενώ αλληλεπιδρά με άλλους
Εάν κοκκινίζει, ιδρώνει ή τινάζεται συχνά σε κοινωνικά περιβάλλοντα, μπορεί να υποδηλώνει κοινωνικό άγχος.
Μέθοδος 3 από 3: Κατανόηση της Διαταραχής
Βήμα 1. Αξιολογήστε εάν το παιδί σας έχει παράγοντες κινδύνου
Ο καθένας μπορεί να αναπτύξει διαταραχή κοινωνικού άγχους, αλλά ορισμένοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην πιθανότητα να εμφανιστεί νωρίς στα παιδιά. Μπορεί να αναπτυχθεί ξαφνικά μετά από μια αγχωτική ή ενοχλητική εμπειρία ή αργά με την πάροδο του χρόνου. Αξιολογήστε εάν κάποιος από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου αφορά το ανήσυχο παιδί σας:
- Το παιδί σας είναι πιο πιθανό να αναπτύξει διαταραχή κοινωνικού άγχους εάν ο γονέας ή τα αδέλφια του έχουν την πάθηση.
- Τραύματα όπως κακοποίηση, οικογενειακή διαφωνία όπως διαζύγιο ή θάνατος αγαπημένου προσώπου ή εμπειρίες με πειράγματα, εκφοβισμό ή απόρριψη μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο.
- Η διαταραχή κοινωνικού άγχους είναι κάτι παραπάνω από απλή συστολή, αλλά τα παιδιά που είναι ντροπαλά, συνεσταλμένα ή γενικά αποσυρμένα μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
- Η έναρξη μιας νέας δραστηριότητας ή η προβολή για πρώτη φορά στο επίκεντρο μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα κοινωνικού άγχους που προηγουμένως δεν υπήρχαν.
- Ο τραυλισμός, η παχυσαρκία, οι αναπηρίες, τα τικ ή άλλες διαταραχές μπορεί να αυξήσουν την αυτογνωσία και να συμβάλουν στο κοινωνικό άγχος.
Βήμα 2. Επανεξετάστε τα κριτήρια για τη διάγνωση
Τρία βασικά κριτήρια απαιτούνται για τη διάγνωση της διαταραχής κοινωνικού άγχους. Λάβετε υπόψη αυτά για να βοηθήσετε στη διαφοροποίηση της διαταραχής από μια απλή ντροπαλή φάση και από άλλες διαταραχές. Αυτά είναι τα συγκεκριμένα κριτήρια που καθορίζονται από τους γιατρούς:
- Ο φόβος ή το άγχος πρέπει να είναι δυσανάλογα με την πραγματική κατάσταση. Είναι φυσιολογικό για ένα παιδί να είναι νευρικό όταν παίζει σε ρεσιτάλ βιολιού ή συναντά νέους συμμαθητές, αλλά αν είναι τόσο νευρικό που κάνει εμετό ή έχει ακραία συναισθηματική απάντηση, είναι κάτι περισσότερο από απλή συστολή. Η σοβαρότητα μπορεί να είναι σε συχνότητα ή διάρκεια - πιο ακραία ή διαρκεί περισσότερο, από ό, τι είναι τυπικό.
- Αυτά τα συμπτώματα πρέπει να επιμένουν για έξι μήνες ή περισσότερο. Διαφορετικά μπορεί να είναι μια φάση συστολή.
- Τα συμπτώματα πρέπει να προκαλούν σημαντική δυσφορία ή παρεμβολή στη συνηθισμένη ρουτίνα του παιδιού σας στις καθημερινές δραστηριότητες ή στο σχολείο, όπως η εξασθένηση της σχολικής επίδοσης και της φοίτησης του παιδιού σας και η ικανότητα κοινωνικοποίησης και ανάπτυξης σχέσεων.
Βήμα 3. Σκεφτείτε «φάση έναντι διαταραχής
«Η διαφορά μεταξύ μιας φάσης και μιας αγχώδους διαταραχής είναι ότι μια φάση είναι βραχύβια και γενικά ακίνδυνη. Οι αγχώδεις διαταραχές συχνά γίνονται χρόνιες και προκαλούν παρεμβολές στην καθημερινή λειτουργία. Σε αντίθεση με μια προσωρινή φάση όπως αυτό που θα συνέβαινε αν το παιδί σας είχε εφιάλτες για δύο μήνες για ένα τέρας κάτω από το κρεβάτι, το να είναι μια παρηγορητική παρουσία δεν αρκεί για να βοηθήσει το παιδί σας να αντιμετωπίσει μια αγχώδη διαταραχή.
Βήμα 4. Αναζητήστε λόγους για το άγχος
Το άγχος του παιδιού σας για κοινωνική αλληλεπίδραση ή απόδοση μπορεί να εμφανιστεί πολύ πριν από το πραγματικό γεγονός. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει τη συσχέτιση των συμπτωμάτων του παιδιού σας με το σχετικό γεγονός. Να γνωρίζετε ότι μπορεί να ανησυχούν για το τι έρχεται για εβδομάδες ή μήνες και μπορεί να φανταστούν τα χειρότερα σενάρια περίθαλψης και να έχουν συμπτώματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Βήμα 5. Αντιμετωπίστε το κοινωνικό άγχος σαν μια πραγματική διαταραχή
Το κοινωνικό άγχος μπορεί να είναι μια εξουθενωτική διαταραχή που απαιτεί θεραπεία, συχνά με επαγγελματική βοήθεια και μερικές φορές επιπλέον με φαρμακευτική αγωγή. Η διαταραχή συχνά παρουσιάζεται με άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας και μπορεί να οδηγήσει στα ακόλουθα:
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνητική αυτο-ομιλία.
- Πρόβλημα να είμαι διεκδικητικός.
- Κακές κοινωνικές δεξιότητες, απομόνωση και δύσκολες κοινωνικές σχέσεις.
- Υπερευαισθησία στην κριτική.
- Χαμηλή ακαδημαϊκή επίδοση.
- Χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ σε μεγαλύτερα παιδιά.
- Αυτοκτονία ή απόπειρες αυτοκτονίας.
Βήμα 6. Διαφοροποιήστε το κοινωνικό άγχος από άλλες διαταραχές
Ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα κάνει πολλές ερωτήσεις για να προσπαθήσει να προσδιορίσει εάν το πρόβλημα είναι διαταραχή κοινωνικού άγχους ή διαφορετική διαταραχή ψυχικής υγείας. Υπάρχουν πολλά συμπτώματα που είναι κοινά στην κοινωνική διαταραχή άγχους που υπάρχουν και σε άλλες αγχώδεις διαταραχές, καθώς και άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας, ακόμη και ιατρικά προβλήματα. Μοιραστείτε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείτε με τον επαγγελματία ψυχικής υγείας για να τους βοηθήσετε να κάνουν μια ακριβή διάγνωση. Μπορείτε επίσης να μάθετε περισσότερα για το τι διακρίνει το κοινωνικό άγχος από άλλες διαταραχές για να μάθετε καλύτερα πώς να βοηθήσετε το παιδί σας.
- Η γενική αγχώδης διαταραχή έχει πολλά ίδια συμπτώματα με το κοινωνικό άγχος, αλλά εμφανίζεται απρόκλητα και τακτικά, όχι μόνο σε συνδυασμό με κοινωνικές καταστάσεις ή καταστάσεις απόδοσης. Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι ο κοινωνικός φόβος μπορεί να έρθει πολύ πριν το γεγονός που προκαλεί το άγχος.
- Σε διαταραχές πανικού, το παιδί βιώνει περισσότερες από μία ανεξήγητες κρίσεις πανικού ή άγχους, και επίσης βιώνει άγχος στην ιδέα να υποστεί άλλη κρίση πανικού.
- Ο φόβος ότι βρίσκεστε σε μια μεγάλη ομάδα ή περιβάλλον που αισθάνεστε δύσκολο να ξεφύγετε, υποδηλώνει αγοραφοβία.
- Το άγχος του χωρισμού εμφανίζεται ως ο ακραίος φόβος της απομάκρυνσης από τους γονείς ή τις φροντιστικές φιγούρες. Η ακραία προσκόλληση του κοινωνικού άγχους μπορεί να μοιάζει πολύ με το άγχος του χωρισμού.
- Ο φόβος για αντιληπτά σωματικά ελαττώματα που επικρίνονται υπερβολικά στο κοινό μπορεί να είναι σύμπτωμα της δυσμορφικής διαταραχής του σώματος.
- Κοινωνικές ή/και καθυστερήσεις στην ομιλία και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά θα μπορούσαν να είναι σημάδια αυτισμού.
- Η άρνηση να μιλήσουμε ή να είμαστε κοινωνικοί, τα ξεσπάσματα, το καβγά και η παραβίαση των κανόνων μπορεί να υποδηλώνουν διαταραχή αντιπολιτευτικής πρόκλησης. Αυτό προκαλείται από την επιθυμία να αψηφήσουμε, παρά από το φόβο του γεγονότος.
Βήμα 7. Μιλήστε με τον παιδίατρο του παιδιού σας ή με έναν ειδικό ψυχικής υγείας
Το κοινωνικό άγχος είναι μια θεραπεύσιμη κατάσταση. Ένας επαγγελματίας μπορεί να εκτιμήσει τη σοβαρότητα του άγχους, να συνταγογραφήσει θεραπεία εάν είναι απαραίτητο και να σας δώσει συμβουλές για το πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει το άγχος. Μια μορφή θεραπείας που ονομάζεται Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία αποδεικνύεται ότι είναι χρήσιμη για πολλά παιδιά με διαταραχή κοινωνικού άγχους.
