Η διπολική διαταραχή στα παιδιά χαρακτηρίζεται από μεταβολές της διάθεσης, ευερεθιστότητα, προβλήματα συγκέντρωσης και αισθήματα απελπισίας ή αναξιότητας. Αν δεν αντιμετωπιστεί, η διπολική διαταραχή μπορεί να έχει κακές επιπτώσεις στην ικανότητα του παιδιού να επιτύχει στο σχολείο και τις κοινωνικές καταστάσεις. Ωστόσο, η ευαισθητοποίηση για την κατάσταση αυξάνεται και υπάρχει ποικιλία θεραπευτικών επιλογών.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Υποβολή Θεραπείας
Βήμα 1. Εξετάστε την οικογενειακή θεραπεία
Η θεραπεία με επίκεντρο την οικογένεια μπορεί να είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής στα παιδιά. Πολλές φορές, οι γονείς δεν καταλαβαίνουν πώς να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα της διπολικής διαταραχής, όπως οι εναλλαγές της διάθεσης και οι εκτεταμένες συνεδρίες κλάματος. Η διαβούλευση με έναν θεραπευτή ως οικογένεια μπορεί να βοηθήσει τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν τη διαταραχή.
- Η οικογενειακή θεραπεία θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε την επικοινωνία και την επίλυση προβλημάτων ως οικογένεια. Ένας ειδικευμένος θεραπευτής μπορεί να διδάξει στους γονείς πώς να αναγνωρίζουν πότε έρχεται μια κρίση μανίας ή κατάθλιψης και πώς να βοηθήσουν το παιδί τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
- Μπορείτε να ζητήσετε παραπομπή από τον παιδίατρό σας για οικογενειακό θεραπευτή. Μπορείτε επίσης να δείτε τι καλύπτει ο ασφαλιστικός σας πάροχος. Μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος για να βρείτε έναν θεραπευτή που λειτουργεί καλά με εσάς και την οικογένειά σας. Δεν είναι ασυνήθιστο να περάσετε από μερικούς θεραπευτές πριν βρείτε το σωστό ταίρι, οπότε κάντε υπομονή και συνεχίστε να προσπαθείτε.
Βήμα 2. Δοκιμάστε γνωστική συμπεριφορική θεραπεία
Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) είναι μια άλλη επιλογή. Η CBT έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής. Το επίκεντρο αυτού του είδους θεραπείας είναι η αναγνώριση και η αντιμετώπιση των αρνητικών προτύπων σκέψης που οδηγούν σε ανησυχητικές συμπεριφορές. Η CBT συχνά περιλαμβάνει «εργασία στο σπίτι» για τον ασθενή. Για παράδειγμα, μπορεί να ειπωθεί στο παιδί σας να κάνει κάποια ηρεμιστική δραστηριότητα 5 νύχτες την εβδομάδα και να γράψει τις σκέψεις του σε ένα ημερολόγιο. Εάν ενδιαφέρεστε για το CBT, ρωτήστε τις τοπικές κλινικές εάν το παρέχουν ως επιλογή θεραπείας και μιλήστε με τον παιδίατρό σας για την εύρεση θεραπευτή CBT στην περιοχή σας.
Βήμα 3. Ρωτήστε για διαπροσωπική και κοινωνική θεραπεία ρυθμού
Αυτή η μορφή θεραπείας επικεντρώνεται στη διατήρηση καλύτερων σχέσεων με άλλους ανθρώπους. Τα παιδιά με διπολική διαταραχή συχνά αναπτύσσουν αντικοινωνικές τάσεις λόγω της αδυναμίας τους να ρυθμίσουν τη διάθεσή τους. Εάν αισθάνεστε ότι το παιδί σας απομονώνεται από άλλους, η διαπροσωπική και κοινωνική θεραπεία ρυθμού μπορεί να είναι μια καλή επιλογή για εσάς.
- Μπορείτε να βρείτε έναν θεραπευτή που κάνει θεραπεία διαπροσωπικού και κοινωνικού ρυθμού ζητώντας παραπομπές από τον παιδίατρό σας και άλλους θεραπευτές και γιατρούς. Οι περισσότεροι ψυχίατροι παραθέτουν τους τύπους των θεραπειών που πραγματοποιούν σε διαδικτυακά προφίλ, ώστε να μπορείτε να ελέγξετε και εκεί.
- Η ρουτίνα είναι σημαντική για αυτή τη μάρκα θεραπείας. Τα παιδιά θα διδαχθούν πώς η διατήρηση τακτικών ρουτινών που περιστρέφουν πράγματα όπως ο ύπνος και το φαγητό μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση των μανιακών και καταθλιπτικών επεισοδίων. Ο θεραπευτής μπορεί περιστασιακά να θέλει να συμβουλευτεί μαζί σας για να συζητήσει πώς μπορείτε να κρατήσετε το παιδί σας σε μια ρουτίνα.
Μέθοδος 2 από 3: Δοκιμάζοντας φαρμακευτική αγωγή
Βήμα 1. Εξετάστε τα οφέλη και τα μειονεκτήματα της φαρμακευτικής αγωγής του παιδιού σας
Η φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιείται ευρέως για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής σε ενήλικες, αλλά η χρήση της για την παιδική διπολική διαταραχή είναι αμφιλεγόμενη. Συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν ψυχίατρο και έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε φάρμακα.
- Τα άτομα με διπολική διαταραχή πρέπει γενικά να λαμβάνουν κάποια μορφή φαρμάκων για μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής τους. Η έγκαιρη έναρξη φαρμάκων μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά σας να προετοιμαστούν για φαρμακευτική αγωγή στην ενήλικη ζωή. Μπορεί να τους βοηθήσει να συνηθίσουν να παίρνουν φάρμακα τις σωστές ώρες της ημέρας και να καταλάβουν νωρίς σε ποια είδη φαρμάκων ανταποκρίνονται καλύτερα.
- Από την αρνητική πλευρά, οι τύποι φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής μπορεί να έχουν δυσμενείς νευρολογικές παρενέργειες για παιδιά κάτω των έξι ετών. Τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν πονοκεφάλους, σύγχυση και απώλεια συντονισμού. Το λίθιο μπορεί επίσης να προκαλέσει ακμή και αύξηση βάρους, κάτι που μπορεί να είναι ενοχλητικό για τους εφήβους.
- Περάστε πολύ χρόνο συζητώντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της φαρμακευτικής αγωγής με έναν ψυχίατρο και γιατρό πριν επιλέξετε να φαρμακοποιήσετε το παιδί σας. Θέλετε να βεβαιωθείτε ότι κάθε ιατρική διαδρομή που επιλέγετε είναι ασφαλής, δεδομένης της υγείας και του ιατρικού ιστορικού του παιδιού σας.
Βήμα 2. Δοκιμάστε σταθεροποιητές διάθεσης
Οι σταθεροποιητές διάθεσης είναι συνήθως η πρώτη πορεία δράσης κατά τη συνταγογράφηση φαρμάκων για διπολική διαταραχή. Συνήθως θεραπεύουν και προλαμβάνουν τα μανιακά συμπτώματα, αλλά συχνά μπορεί να μην βοηθήσουν με τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Οι σταθεροποιητές διάθεσης συχνά συνταγογραφούνται σε συνδυασμό με αντικαταθλιπτικά.
- Το λίθιο, εγκεκριμένο για χρήση σε παιδιά άνω των 12 ετών, χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής. Μερικοί έφηβοι και νέοι ανταποκρίνονται καλά στο λίθιο, αλλά άλλοι μπορεί να εμφανίσουν παρενέργειες όπως εναλλαγές στη διάθεση, ζάλη, διάρροια, δυσκοιλιότητα, καούρα και συμπτώματα που μοιάζουν με κρυολόγημα.
- Οι σταθεροποιητές λιθίου και γενικά της διάθεσης μπορούν να αυξήσουν τις σκέψεις αυτοκτονίας, ειδικά στους εφήβους. Η χρήση φαρμάκων πρέπει να παρακολουθείται στενά από ψυχίατρο και γιατρό.
Βήμα 3. Ρωτήστε για άτυπα αντιψυχωσικά
Εάν ένα παιδί δεν ανταποκρίνεται καλά στους σταθεροποιητές της διάθεσης, ένας ψυχίατρος ή γιατρός μπορεί να προτείνει άτυπα αντιψυχωσικά. Εγκεκριμένα για χρήση από παιδιά 10 ετών και άνω, τα άτυπα αντιψυχωσικά βοηθούν στη ρύθμιση της διάθεσης και μειώνουν τα συμπτώματα της μανίας.
- Τα άτυπα αντιψυχωσικά μπορούν να ωφελήσουν ορισμένα παιδιά και εφήβους, αλλά η μακροχρόνια χρήση δεν συνιστάται. Η χρήση τέτοιων φαρμάκων για πολύ καιρό μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις που προκαλούν ανεξέλεγκτες κινήσεις των μυών γύρω από το στόμα και τα χέρια.
- Η αύξηση βάρους αποτελεί σοβαρή ανησυχία για πολλά άτυπα αντιψυχωσικά. Οι αλλαγές στο μεταβολισμό μπορεί να προκαλέσουν ξαφνικό, γρήγορο βάρος που μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα χοληστερόλης και να αυξήσει τον κίνδυνο διαβήτη. Τα παιδιά και οι έφηβοι που λαμβάνουν άτυπα αντιψυχωσικά πρέπει να παρακολουθούνται στενά το βάρος τους και να διατηρούν μια υγιεινή διατροφή και τακτική σωματική δραστηριότητα.
Βήμα 4. Χρησιμοποιήστε αντικαταθλιπτικά
Τα αντικαταθλιπτικά χρησιμοποιούνται συχνά παράλληλα με άλλα φάρμακα. Καθώς οι σταθεροποιητές της διάθεσης και τα αντιψυχωσικά τείνουν να αντιμετωπίζουν τα μανιακά συμπτώματα, η προσθήκη αντικαταθλιπτικών σε μια φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.
- Η αποτελεσματικότητα των αντικαταθλιπτικών και των παιδιών και των εφήβων είναι μικτή. Ενώ ορισμένοι έφηβοι και παιδιά ανταποκρίνονται καλά, μελέτες δείχνουν ότι η χρήση αντικαταθλιπτικών με σταθεροποιητές διάθεσης δεν διαφέρει σημαντικά από τη χρήση σταθεροποιητών διάθεσης μόνο.
- Οι φυσικές παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, αύξηση βάρους, πονοκέφαλο και προβλήματα ύπνου. Ενώ τα αντικαταθλιπτικά είναι γενικά ασφαλή, το παιδί σας θα πρέπει να παρακολουθείται στενά ενώ παίρνετε οποιοδήποτε ψυχιατρικό φάρμακο. Για μερικούς, τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να αυξήσουν τις σκέψεις αυτοκτονίας.
Μέθοδος 3 από 3: Παροχή υποστήριξης
Βήμα 1. Μάθετε ό, τι μπορείτε για τη διπολική διαταραχή
Όσον αφορά τη διπολική διαταραχή στα παιδιά, η υποστήριξη της οικογένειας είναι σημαντική. Ο καλύτερος τρόπος για να υποστηρίξετε το παιδί σας είναι μέσω της εκπαίδευσης.
- Η διπολική διαταραχή χαρακτηρίζεται από μεταβολές της διάθεσης κατά τις οποίες ένα παιδί μεταβαίνει από μανιακές σε καταθλιπτικές φάσεις. Κατά τη διάρκεια μιας μανιακής φάσης, ένα παιδί μπορεί να είναι πολύ ανόητο, ενεργητικό και ευτυχισμένο, ενώ έχει επίσης πολύ μικρή ψυχραιμία. Μπορεί να κοιμούνται πολύ λίγο, να έχουν δυσκολία συγκέντρωσης και να επιδίδονται σε επικίνδυνες συμπεριφορές. Κατά τη διάρκεια μιας καταθλιπτικής φάσης, το παιδί σας μπορεί να είναι ήσυχο και αποσυρμένο και να κλαίει πολύ. Μπορεί επίσης να αισθάνονται ένοχοι ή άχρηστοι και να έχουν μικρό ενδιαφέρον για δραστηριότητες. Μπορεί να παραπονιούνται για πόνους, καθώς τα παιδιά συχνά στερούνται λεξιλογίου για να εξηγήσουν τα συναισθήματα θλίψης και απόγνωσης.
- Η διπολική διαταραχή εμφανίζεται σε διάφορες μορφές. Η διπολική διαταραχή Ι είναι γενικά πιο έντονη, με μανιακά επεισόδια που διαρκούν έως και έξι ημέρες. Η διπολική διαταραχή II περιλαμβάνει μικρότερες, λιγότερο έντονες μανιακές φάσεις. Υπάρχουν και άλλες, πιο ήπιες μορφές διπολικής διαταραχής που δεν εμπίπτουν στις δύο κύριες διαγνωστικές κατηγορίες. Όταν το παιδί σας διαγνωστεί με διπολική διαταραχή, ένας ψυχίατρος θα εξηγήσει σε ποια κατηγορία ανήκουν και θα σας επιτρέψει να κάνετε ερωτήσεις.
- Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε για την κατάσταση του παιδιού σας είναι να μιλήσετε με το γιατρό ή τον ψυχίατρο του παιδιού σας. Μπορούν να σας συστήσουν να διαβάζετε υλικά που μπορούν να σας διδάξουν πώς να διαχειρίζεστε τις διαθέσεις ενός διπολικού παιδιού.
Βήμα 2. Σημειώστε τη διάθεση και τις συμπεριφορές του παιδιού σας
Ξεκινήστε να κρατάτε καθημερινές σημειώσεις σχετικά με τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Πώς ήταν η διάθεσή τους σήμερα; Τι προκάλεσε αυτή τη διάθεση; Πώς έχουν κοιμηθεί; Τι φάρμακα παίρνουν; Όλα αυτά είναι σημαντικά στοιχεία της διαταραχής τους. Αυτό θα σας βοηθήσει να δείτε ποια είναι η πρόοδος που έχει επιτευχθεί και αν εμφανιστούν αρνητικές παρενέργειες στα αποτελέσματα νέων θεραπειών ή φαρμάκων. Μοιραστείτε τις παρατηρήσεις σας με γιατρούς και ψυχίατρο για να βοηθήσετε να αλλάξετε τις επιλογές θεραπείας του παιδιού σας για τα καλύτερα αποτελέσματα.
Βήμα 3. Μιλήστε με τους δασκάλους του παιδιού σας
Οι δάσκαλοι του παιδιού σας πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τη διαταραχή του παιδιού σας. Τα παιδιά με διπολική διαταραχή μπορεί να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στο σχολείο και να αλληλεπιδράσουν με άλλους και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να γνωρίζουν πώς να βοηθήσουν.
- Βρείτε χρόνο στην αρχή κάθε σχολικού έτους για να καθίσετε και να μιλήσετε με νέους δασκάλους. Ενώ η κατανόηση των ψυχικών ασθενειών αυξάνεται, μερικοί άνθρωποι μπορεί να εξακολουθούν να είναι μπερδεμένοι ή δύσπιστοι. Προσπαθήστε να εξηγήσετε ότι η διπολική διαταραχή είναι μια βιολογική ασθένεια, όπως ο διαβήτης, και το παιδί σας χρειάζεται ιδιαίτερες εκτιμήσεις.
- Να είστε όσο το δυνατόν πιο διαφανείς. Κρατήστε μια λίστα με οποιεσδήποτε σκέψεις που πρέπει να κάνει ο δάσκαλος. Για παράδειγμα, το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί επιπλέον χρόνο για δοκιμές ή κουίζ. Κατανοήστε ότι ο δάσκαλος μπορεί να μην είναι σε θέση να κάνει όλες τις σκέψεις με βάση τη σχολική πολιτική. Mayσως χρειαστεί να συζητήσετε ορισμένες ανάγκες με μια ανώτερη αρχή, όπως η αρχή, για να βεβαιωθείτε ότι ικανοποιούνται.
- Ζητήστε από τον γιατρό ή τον ψυχίατρο του παιδιού σας να γράψει ένα σημείωμα. Έχοντας μια πηγή εξουσίας να εξηγεί την κατάσταση μπορεί να βοηθήσει τον δάσκαλό σας να καταλάβει καλύτερα. Ορισμένα σχολεία μπορεί να απαιτούν ακόμη και σημείωση από γιατρό ή ψυχίατρο εάν χρειάζονται ειδικά καταλύματα.
Βήμα 4. Βοηθήστε το παιδί σας να παρακολουθεί τα ραντεβού θεραπείας και τη φαρμακευτική αγωγή
Το παιδί σας θα χρειαστεί τη βοήθειά σας για να διαχειριστεί την κατάστασή του. Βοηθήστε να τους εξηγήσετε τα οφέλη της θεραπείας και της φαρμακευτικής αγωγής. Υπενθυμίστε στο παιδί σας πότε πρέπει να πάρει τα φάρμακά του και βεβαιωθείτε ότι έχετε φτάσει στα ραντεβού εγκαίρως. Μιλήστε στο παιδί σας για την κατάστασή του καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας και εξηγήστε πάντα ότι δεν είναι ντροπή να έχετε ψυχική ασθένεια.
