Αν και η χαμηλή οστική πυκνότητα (που ονομάζεται οστεοπόρωση ή οστεοπενία εάν είναι νωρίς/ήπια) είναι πολύ πιο συχνή σε ηλικιωμένες γυναίκες, εμφανίζεται επίσης σε παιδιά, ειδικά σε εκείνους που έχουν ορισμένες γενετικές διαταραχές, ορμονικές καταστάσεις, διατροφικά προβλήματα και/ή πολύ μικρή έκθεση στον ήλιο. Η διάγνωση χαμηλής οστικής πυκνότητας στα παιδιά μοιάζει πολύ με τους ενήλικες και απαιτεί ειδικές διαδικασίες απεικόνισης των οστών. Η χαμηλή οστική πυκνότητα στα ενήλικα παιδιά μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνδυασμό αλλαγών στον τρόπο ζωής, καλύτερη διατροφή και φαρμακευτική αγωγή.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Διάγνωση χαμηλής πυκνότητας οστών
Βήμα 1. Παρατηρήστε σημάδια που μπορεί να υποδηλώνουν χαμηλή οστική πυκνότητα
Κανείς δεν περιμένει ότι θα μπορείτε να διαγνώσετε χαμηλή οστική πυκνότητα στο παιδί σας (αυτό είναι για τους γιατρούς), αλλά υπάρχουν μερικά ενδεικτικά σημεία και συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν πρόβλημα. Ένα ιστορικό συχνών σπασμένων οστών είναι ένα συνηθισμένο δώρο, αν και μερικές φορές το άγχος ή τα κατάγματα της τρίχας δεν είναι προφανές για ανίχνευση χωρίς ακτινογραφίες.
- Οι ενδείξεις ότι το παιδί σας μπορεί να έχει κάταγμα (ες) στρες περιλαμβάνουν βαθύ πόνο που διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα, οστά που είναι πολύ ευαίσθητα στο άγγιγμα, τοπικό πρήξιμο ή πρήξιμο και τοπική ερυθρότητα και/ή μώλωπες.
- Οι παράγοντες κινδύνου για χαμηλή οστική πυκνότητα περιλαμβάνουν μια ποικιλία ασθενειών και καταστάσεων (βλέπε παρακάτω) και λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως κορτικοστεροειδή, αντισπασμωδικά (για επιληπτικές κρίσεις) και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Βήμα 2. Επισκεφθείτε τον οικογενειακό γιατρό ή τον παιδίατρό σας
Η χαμηλή οστική πυκνότητα στα παιδιά δεν είναι συνήθως ύποπτη από τους γονείς έως ότου παρατηρηθεί στα παιδιά τους ιστορικό σπασμένων οστών, ειδικά χωρίς σημαντικό τραύμα. Ως εκ τούτου, εάν το παιδί σας έχει ιστορικό μερικών διαφορετικών καταγμάτων οστών (ή και περισσότερων) παρά το γεγονός ότι δεν είναι ιδιαίτερα «τραχύ και τυλιγμένο» σε αθλήματα ή άλλες δραστηριότητες, τότε μιλήστε με το γιατρό σας για εξετάσεις για χαμηλή οστική πυκνότητα.
- Η διάγνωση της οστεοπόρωσης στα παιδιά είναι λίγο διαφορετική από αυτή των ενηλίκων. Τα παιδιά πρέπει να έχουν ιστορικό κατάγματος οστών και χαμηλή οστική πυκνότητα για να διαγνωστούν με οστεοπόρωση.
- Πριν από κάθε έλεγχο, ο γιατρός σας θα αναθεωρήσει το ιατρικό ιστορικό του παιδιού σας, τα φάρμακα και πιθανότατα θα ρωτήσει για το οικογενειακό ιατρικό ιστορικό σας, καθώς ορισμένες αιτίες χαμηλής οστικής πυκνότητας είναι γενετικές και κληρονομικές.
Βήμα 3. Κάντε μια σειρά ακτινογραφιών οστού
Οι περισσότερες περιπτώσεις χαμηλής οστικής πυκνότητας στα παιδιά ανακαλύπτονται όταν μεταφέρονται σε γιατρό λόγω κατάγματος οστού, συνήθως στα πόδια, τα χέρια ή τη σπονδυλική στήλη. Οι πιθανότητες είναι πολύ καλές ώστε όταν το παιδί σας κάνει το σπασμένο χέρι ή πόδι ακτινογραφία, ο γιατρός θα παρατηρήσει ότι τα οστά φαίνονται λίγο εύθραυστα ή πορώδη στην ταινία. Ωστόσο, οι τακτικές ακτινογραφίες καταγμάτων δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστες για να κατανοήσουν την ποιότητα ή την πυκνότητα των οστών.
- Η ακτινογραφία είναι απλώς ένα σημείο εκκίνησης για τη συλλογή πληροφοριών που μπορεί να οδηγήσουν σε διάγνωση χαμηλής οστικής πυκνότητας. Απαιτούνται άλλες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
- Τα υγιή οστά πρέπει να φαίνονται ως επί το πλείστον λευκά στην ακτινογραφία, ειδικά τα εξωτερικά τους όρια που ονομάζονται φλοιώδες οστό. Με την οστεοπόρωση, τα οστά φαίνονται πιο πυκνά και πιο σκούρα στο φιλμ επειδή περιέχουν λιγότερα μέταλλα, όπως ασβέστιο, φώσφορο και μαγνήσιο.
- Η ήπια αραίωση του οστικού ιστού χωρίς ενδείξεις τυχόν καταγμάτων στα παιδιά συνήθως ονομάζεται οστεοπενία αντί για οστεοπόρωση.
Βήμα 4. Κάντε επίσης εξετάσεις αίματος και ούρων
Εάν το ιστορικό καταγμάτων και ακτινογραφιών φαίνεται να υποδηλώνει χαμηλή οστική πυκνότητα, ο γιατρός σας θα διατάξει εξετάσεις αίματος και ούρων στο παιδί σας για να προσπαθήσει και να επιβεβαιώσει (ή να αποκλείσει) τη διάγνωση. Αυτές οι δοκιμές διατάσσονται κυρίως για να εξετάσουν το ασβέστιο, την αλκαλική φωσφατάση, τη βιταμίνη D και τα επίπεδα θυρεοειδούς/παραθυρεοειδούς ορμόνης, τα οποία είναι ενδεικτικά των κοινών αιτιών χαμηλής οστικής πυκνότητας τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες.
- Η απορρόφηση ασβεστίου είναι σημαντική επειδή είναι το κύριο ορυκτό στα οστά. Υψηλά επίπεδα στο αίμα μπορεί να σημαίνει ότι το παιδί σας δεν το χρησιμοποιεί σωστά. Τα χαμηλά επίπεδα μπορεί να σημαίνουν ότι δεν λαμβάνει αρκετό ασβέστιο ή το χάνει πολύ γρήγορα.
- Η βιταμίνη D δρα πολύ σαν ορμόνη και είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου στα έντερα. Η βιταμίνη D παράγεται στο δέρμα ως απάντηση σε ορισμένες ισχυρές συχνότητες ηλιοφάνειας.
- Οι ορμόνες του θυρεοειδούς και του παραθυρεοειδούς αδένα είναι σημαντικές για τη ρύθμιση της ανάπτυξης και της αναμόρφωσης των οστών. Θέματα (ασθένειες ή τραυματισμοί) αυτών των αδένων μπορούν να προκαλέσουν μειωμένη οστική πυκνότητα σε παιδιά και ενήλικες.
Βήμα 5. Πραγματοποιήστε μια διπλή σάρωση απορρόφησης ακτίνων Χ (DXA ή DEXA)
Εάν οι εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και ούρων υποδηλώνουν επίσης χαμηλή οστική πυκνότητα ή οστεοπόρωση, τότε διατάσσεται μια σάρωση DXA για να εξετάσει προσεκτικά την ορυκτή πυκνότητα σε διάφορα οστά. Για μια σάρωση DXA, ο ακτινολόγος χρησιμοποιεί δύο ακτίνες Χ με διαφορετική ενέργεια για να απεικονίσει μια περιοχή, τότε η ειδική εικόνα συγκρίνεται με ένα "ιδανικό πρότυπο" με βάση την ηλικία και το φύλο του παιδιού. Στη συνέχεια, στο παιδί αποδίδεται μια τιμή πυκνότητας μάζας οστού (BMD) σε σχέση με παιδιά της ίδιας ηλικίας με υγιή φυσιολογικά οστά.
- Για τα παιδιά, οι περιοχές που απεικονίζονται συχνότερα είναι η σπονδυλική στήλη και η λεκάνη, οι οποίες πιστεύεται ότι παρέχουν τις πιο χρήσιμες και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την οστική πυκνότητα.
- Η απόκτηση τιμών BMD από τη σύγκριση των σαρώσεων DXA δεν θεωρείται απολύτως αξιόπιστη επειδή τα οστά των παιδιών είναι φυσικά λιγότερο πυκνά από τους ενήλικες και εμφανίζουν μεγαλύτερη μεταβλητότητα.
- Γενικά, οι σαρώσεις DXA και οι τιμές BMD μπορούν να υποτιμήσουν σημαντικά τη χαμηλή οστική πυκνότητα στα παιδιά. Με άλλα λόγια, μπορούν να τους πουν ότι είναι "φυσιολογικοί" όταν δεν είναι.
Βήμα 6. Ρωτήστε για μια περιφερειακή ποσοτική σάρωση υπολογιστικής τομογραφίας (pQCT)
Μια σάρωση pQCT τείνει να είναι πιο χρήσιμη από μια σάρωση DXA επειδή κάνει διάκριση μεταξύ του εσωτερικού σπογγώδους οστού (που ονομάζεται ενδομυελικό) και του σκληρότερου, εξωτερικού φλοιώδους οστού, το οποίο είναι πολύ πιο πυκνό. Αυτές οι σαρώσεις pQCT είναι επίσης γρήγορες και συνήθως λαμβάνονται στον καρπό ή στην κνήμη (οστό της κνήμης). Θεωρείται ότι είναι καλύτερο να διαγνώσουν χαμηλή οστική πυκνότητα, αν και δεν γίνονται τόσο συχνά όσο οι σαρώσεις DXA.
- Στην ιδανική περίπτωση, μπορείτε να κάνετε τόσο σάρωση DXA όσο και pQCT εάν υπάρχει κάποια σύγχυση σχετικά με το αν το παιδί σας έχει ασυνήθιστα χαμηλή οστική πυκνότητα οστού ή όχι.
- Αυτή τη στιγμή, οι περισσότερες σαρώσεις pQCT γίνονται για ερευνητικούς σκοπούς, οπότε μπορεί να είναι δύσκολο να αποκτήσετε ένα για το παιδί σας στην περιοχή σας. Ρωτήστε το γιατρό σας.
Μέρος 2 από 3: Πρόληψη χαμηλής πυκνότητας οστών στα παιδιά
Βήμα 1. Συνειδητοποιήστε ότι οι περισσότερες αιτίες πιθανότατα δεν μπορούν να αποφευχθούν
Ορισμένες αιτίες χαμηλής οστικής πυκνότητας στα παιδιά μπορούν να αποφευχθούν, αλλά πολλές αιτίες δεν είναι. Για παράδειγμα, το να γεννηθεί πρόωρα αυξάνει την πιθανότητα ενός παιδιού να αναπτύξει αργότερα ασθενέστερα πιο εύθραυστα οστά, όπως η εγκεφαλική παράλυση, η νόσος του Crohn, η οστεογένεση ατελή, τα σύνδρομα δυσαπορρόφησης, οι μεταβολικές καταστάσεις (ομοκυστινουρία και λυσοσωμική νόσος), ηπατικές και νεφρικές παθήσεις, διαβήτης τύπου 1, ορισμένα είδη καρκίνου και υπερπαραθυρεοειδισμού.
- Το κλειδί είναι να ερευνήσετε οποιαδήποτε κατάσταση και ασθένεια έχει το παιδί σας και να κατανοήσετε όλες τις πιθανές παρενέργειες, όπως η χαμηλή οστική πυκνότητα, ώστε να μπορείτε να προβλέψετε μελλοντικά προβλήματα.
- Μερικές φορές τα κατάγματα των οστών δεν είναι πάντα εμφανή. Ωστόσο, να είστε ύποπτοι εάν το παιδί σας παραπονιέται για βαθύ πόνο που διαρκεί για περισσότερες από μερικές ημέρες, ειδικά αν δεν υπάρχει εμφανής τραυματισμός στην επιφάνεια.
Βήμα 2. Ενθαρρύνετε τη σωματική δραστηριότητα, ειδικά σε εξωτερικούς χώρους
Αν και σε πολλές περιπτώσεις η χαμηλή οστική πυκνότητα στα παιδιά δεν μπορεί να αποφευχθεί, υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός περιπτώσεων που σχετίζονται άμεσα με έναν καθιστικό τρόπο ζωής, ιδιαίτερα μεταξύ των αστικών παιδιών στις μεγάλες πόλεις. Σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές, τα σύγχρονα παιδιά είναι πολύ λιγότερο σωματικά ενεργά, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τα οστά και τους μυς τους.
- Θέστε όρια στο χρόνο που μπορεί να περάσει το παιδί σας μπροστά σε υπολογιστή και τηλεόραση ενώ βρίσκεστε στο σπίτι.
- Ενθαρρύνετε το παιδί σας να παίζει σωματικά ενεργά παιχνίδια με τους φίλους του, καθώς και ποδηλασία, κολύμπι και δουλειά στην αυλή.
- Η εσωτερική δραστηριότητα είναι καλή, αλλά το παιχνίδι έξω είναι καλύτερο γιατί ο ήλιος προκαλεί παραγωγή βιταμίνης D στο δέρμα του - τουλάχιστον κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
- Εάν το παιδί σας χρειάζεται ξεκούραση στο κρεβάτι για να αναρρώσει από κάποια ασθένεια ή κατάσταση, ο κίνδυνος οστεοπόρωσης αυξάνεται σημαντικά, οπότε ενθαρρύνετε πάντα κάποια κίνηση με την άδεια του γιατρού.
Βήμα 3. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τρώει θρεπτικά
Η κακή ή ανεπαρκής διατροφή είναι μια άλλη αυξανόμενη αιτία χαμηλής οστικής πυκνότητας των οστών στα αμερικανικά παιδιά και ενήλικες. Η διαιτητική ανεπάρκεια σε ασβέστιο και βιταμίνη D είναι τα δύο πιο σημαντικά θρεπτικά συστατικά που συνδέονται με τη χαμηλή οστική πυκνότητα, αλλά δεν επαρκεί το μαγνήσιο και το βόριο. Αποθαρρύνετε να τρώτε σε εστιατόρια γρήγορου φαγητού και σερβίρετε λιγότερο προσυσκευασμένο φαγητό με πολλά συντηρητικά. Αντ 'αυτού, μαγειρέψτε περισσότερα σπιτικά γεύματα από φρέσκα υλικά.
- Οι πλούσιες διαιτητικές πηγές ασβεστίου περιλαμβάνουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα, τυρί, γιαούρτι), ψάρια (σολομός, σαρδέλες), τα περισσότερα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, λάχανο, μπρόκολο), φασόλια, μπιζέλια και τα περισσότερα καρύδια και σπόροι.
- Πλούσιες διαιτητικές πηγές βιταμίνης D είναι πιο δύσκολο να βρεθούν, αλλά περιλαμβάνουν ιχθυέλαια, λιπαρά ψάρια (ρέγγα, σολομό, πέστροφα), κρόκους αυγού, συκώτι βοδινού, μερικά σκληρά τυριά, ενισχυμένο χυμό πορτοκαλιού και γάλα σόγιας.
- Προσπαθήστε να περιορίσετε την ποσότητα σόδας που πίνει το παιδί σας. Φαίνεται ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ κατανάλωσης κόλα κόλλας και χαμηλής οστικής πυκνότητας - πιθανώς επειδή πίνοντας περισσότερη κόλα σημαίνει ότι το άτομο πιθανότατα πίνει λιγότερο γάλα και άλλα ποτά που προάγουν την υγεία των οστών.
Βήμα 4. Βοηθήστε το παιδί σας να σταματήσει αν κάνει καπνό.
Έρευνες δείχνουν ότι η χρήση καπνού αποτελεί παράγοντα κινδύνου για χαμηλή οστική πυκνότητα. Εάν ο έφηβός σας χρησιμοποιεί καπνό - καπνίζει τσιγάρα ή τον χρησιμοποιεί σε άλλες μορφές, όπως το μάσημα καπνού - ενθαρρύνετέ τον να σταματήσει.
- Μην χρησιμοποιείτε τιμωρία ή τελεσίγραφα, καθώς αυτά σπάνια λειτουργούν. Αντ 'αυτού, προσπαθήστε να του μιλήσετε για το γιατί άρχισε να χρησιμοποιεί καπνό και εξηγήστε πόσο θέλετε να σταματήσει.
- Ο έφηβός σας πιθανότατα γνωρίζει τους προφανείς κινδύνους χρήσης καπνού - καρκίνο, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο. Προσπαθήστε να επιστήσετε την προσοχή του σε άλλες αρνητικές παρενέργειες από τη χρήση καπνού, όπως κακή αναπνοή, κιτρινισμένα δόντια και δάχτυλα, ανάπτυξη ρυτίδων, λιγότερη ενέργεια, για να μην αναφέρουμε πόσο ακριβή έχει γίνει η συνήθεια.
- Προσφέρετε να βοηθήσετε τον έφηβο να σταματήσει να σταματάει με όποιον τρόπο μπορείτε. Ζητήστε του να γράψει όλους τους λόγους για να σταματήσει και γράψτε την πρόθεσή του να σταματήσει. Βοηθήστε τον να ορίσει μια ημερομηνία για να σταματήσει. Υποστηρίξτε τον με λαχτάρα - να έχετε στη διάθεσή του τσίχλες, καλαμάκια ή οδοντογλυφίδες για να καταλάβει το στόμα του όταν χτυπά μια λαχτάρα.
- Ο παθητικός καπνός μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο χαμηλής οστικής μάζας. Εάν εσείς ή κάποιο άλλο μέλος του σπιτιού σας καπνίζετε, βεβαιωθείτε ότι δεν εκθέτετε το παιδί σας σε παθητικό κάπνισμα. Βγες έξω ή, καλύτερα, δώσε το παράδειγμα και κόψε το κάπνισμα.
Μέρος 3 από 3: Αντιμετώπιση της χαμηλής πυκνότητας των οστών στα παιδιά
Βήμα 1. Συζητήστε με το γιατρό σας για φάρμακα
Παρόλο που η πρώτη γραμμή θεραπείας ασχολείται με οποιεσδήποτε υποκείμενες καταστάσεις που προκαλούν χαμηλότερη οστική πυκνότητα, τότε βεβαιωθείτε ότι η διατροφή είναι επαρκής, υπάρχουν φάρμακα για την οστεοπόρωση που ονομάζονται διφωσφονικά φάρμακα. Τα κοινά διφωσφονικά περιλαμβάνουν το ζολεδρονικό οξύ, την παμιδρονάτη, τη ρισεδρονάτη και την αλενδρονάτη - λειτουργούν επιβραδύνοντας τα κύτταρα (οστεοκλάστες) που διασπούν τα οστά.
- Τα διφωσφονικά ουσιαστικά επιβραδύνουν την οστική απώλεια και επιτρέπουν στα κύτταρα που δημιουργούν οστά (που ονομάζονται οστεοβλάστες) να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά.
- Τα διφωσφονικά είναι συνήθως πιο κατάλληλα για ενήλικες επειδή οι παρενέργειες μπορεί να είναι προβληματικές και μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, κοιλιακό άλγος, δυσκολία στην κατάποση και έλκη του οισοφάγου.
Βήμα 2. Πάρτε συμπληρώματα μετάλλων και βιταμινών
Μια άλλη μορφή θεραπείας για χαμηλή οστική πυκνότητα που είναι πιθανότατα πιο ασφαλής για τα παιδιά είναι η συμπλήρωση με μέταλλα και βιταμίνες, ιδιαίτερα ασβέστιο και βιταμίνη D. Η συμπλήρωση είναι μια καλή εναλλακτική λύση εάν δυσκολεύεστε να λάβετε τον αριθμό των θρεπτικών συστατικών που χρειάζεται το παιδί σας μέσω της κατανάλωσης. τρόφιμα για την καταπολέμηση της οστεοπόρωσης.
- Λάβετε υπόψη ότι η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα ασβεστίου είναι 800 mg μεταξύ των ηλικιών τεσσάρων και οκτώ ετών, αλλά αυξάνεται σε 1, 300 mg από την ηλικία των εννέα έως 18 ετών.
- Μεταξύ διαιτητικών και συμπληρωματικών πηγών, θα πρέπει πάντα να διατηρείτε την ημερήσια δοσολογία ασβεστίου κάτω από 2, 500 mg για να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα και τις κράμπες στο στομάχι.
- Η βιταμίνη D μπορεί να ληφθεί από τον ήλιο, αλλά οι υγρές σταγόνες D3 είναι οι καλύτερες για συμπλήρωμα. Στόχος τουλάχιστον 400 IU βιταμίνης D3 ημερησίως, αν και έως και 1.000 IU είναι ασφαλή για παιδιά.
- Η χρήση αντηλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας SPF μειώνει την ικανότητα του σώματός σας να παράγει βιταμίνη D, αλλά είναι σημαντική για την πρόληψη του καρκίνου του δέρματος. Συζητήστε με το γιατρό του παιδιού σας για το πώς να αποκτήσετε ασφαλή ποσότητα ήλιου.
Βήμα 3. Πάρτε μια παραπομπή σε φυσιολόγο άσκησης
Εάν δυσκολεύεστε να αφαιρέσετε το παιδί σας από τον υπολογιστή, έξω από το σπίτι και να ασκηθείτε για να δυναμώσετε τους μυς και τα οστά του, τότε ζητήστε μια παραπομπή από το γιατρό σας σε φυσιολόγο ή φυσιοθεραπευτή άσκησης. Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να αξιολογήσει το παιδί σας και να συστήσει ασκήσεις με βάρη, όπως έντονο περπάτημα, άλμα σε σχοινί, αναρρίχηση σκαλοπατιών και άρση ελαφρών βαρών.
- Οι ασκήσεις με βάρη είναι σημαντικές για την οστεοπόρωση γιατί όταν οι μύες συστέλλονται και τραβούν το οστό μέσω των τενόντων, διεγείρει την ανάπτυξη των οστών και τους κάνει πιο δυνατούς.
- Η κολύμβηση και η ποδηλασία είναι εξαιρετικές καρδιαγγειακές ασκήσεις για το παιδί σας, αλλά όχι τόσο αποτελεσματικές για την καταπολέμηση της νεανικής οστεοπόρωσης επειδή δεν είναι τόσο βαριές.
- Η εκμάθηση ασκήσεων και διατάσεων σε επαγγελματικό περιβάλλον μπορεί να προωθήσει έναν πιο ενεργό τρόπο ζωής στο παιδί σας που διαρκεί μια ζωή.
Συμβουλές
- Οι σαρώσεις DXA και pQCT περιλαμβάνουν πολύ χαμηλά επίπεδα ακτινοβολίας και γενικά θεωρούνται απολύτως ασφαλείς για τα παιδιά.
- Για ορισμένες ιατρικές καταστάσεις ή περιπτώσεις, οι δοκιμές οστικής πυκνότητας μπορεί να επαναλαμβάνονται περιοδικά για να παρακολουθεί την πρόοδο του παιδιού σας.
- Διατροφικές διαταραχές, όπως η νευρική ανορεξία, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε χαμηλότερη οστική πυκνότητα σε εφήβους και νέους ενήλικες.
