Είναι πιθανό να υποφέρετε τόσο από ουρική αρθρίτιδα όσο και από διαβήτη ταυτόχρονα. Τα άτομα με ουρική αρθρίτιδα και διαβήτη συνιστάται να αποφεύγουν τρόφιμα που μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος και ινσουλίνης στο σώμα. Επομένως, οι προτεινόμενες δίαιτες για αυτήν την ομάδα επικεντρώνονται στη μείωση τόσο των επιπέδων ουρικού οξέος όσο και του σακχάρου στο αίμα.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Eating Right
Βήμα 1. Αποφύγετε τρόφιμα πλούσια σε πουρίνες
Δεδομένου ότι το ουρικό οξύ παράγεται από το μεταβολισμό της πουρίνης στο σώμα, είναι καλύτερο να αποφεύγετε τα τρόφιμα που περιέχουν πουρίνη. Οι κρύσταλλοι του ουρικού άλατος συσσωρεύονται στις αρθρώσεις εάν το ουρικό οξύ είναι αυξημένο και αυτό μπορεί να επιδεινώσει τον πόνο στις αρθρώσεις στην ουρική αρθρίτιδα.
- Επίσης, η αύξηση του ουρικού οξέος μπορεί να αυξήσει την αντίσταση στην ινσουλίνη, μια κατάσταση στην οποία το σώμα δεν ανταποκρίνεται στη λειτουργία της ινσουλίνης. Αυτό μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ενός ατόμου, οδηγώντας σε διαβητικά συμπτώματα.
- Τροφές πλούσιες σε πουρίνες είναι το σκουμπρί, ο γαύρος, τα κρεατικά, τα αποξηραμένα φασόλια, ο αρακάς, τα κονσερβοποιημένα προϊόντα, τα νουντλς στιγμής, το κρασί και η μπύρα.
Βήμα 2. Αποφύγετε τροφές πλούσιες σε φρουκτόζη
Τα τρόφιμα πλούσια σε φρουκτόζη καταναλώνουν πολύ τριφωσφορική αδενοσίνη (ή ATP) όταν μεταβολίζονται. Αυτό το ATP είναι ένα μόριο που παρέχει ενέργεια που χρησιμοποιούν τα κύτταρα του σώματος. Η υπερκατανάλωση ATP οδηγεί στην εξάντλησή του και οδηγεί στην παραγωγή ουσιών όπως το γαλακτικό οξύ και το ουρικό οξύ, αυξάνοντας έτσι τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο αίμα.
- Επίσης, η φρουκτόζη θεωρείται ζάχαρη. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φρουκτόζη μπορεί να αυξήσει το σάκχαρο στο αίμα ενός ατόμου και να οδηγήσει στην εμφάνιση συμπτωμάτων.
- Τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγετε είναι μήλα, μπανάνες, αχλάδια, αγαύη, πεπόνια, σπαράγγια, φασόλια, μπρόκολο, λάχανο, κρεμμύδι, ντομάτα, φιστίκια, σταφίδες, σύκα, ανθρακούχα ποτά, ποτά φρούτων, κέτσαπ, κονσέρβες, σοκολάτα, αρτοσκευάσματα και δημητριακά πρωινού.
Βήμα 3. Αποφύγετε το αλκοόλ
Το αλκοόλ παρεμβαίνει στην απομάκρυνση του ουρικού οξέος από το σώμα. Όταν το αλκοόλ μετατρέπεται σε γαλακτικό οξύ, μειώνει την ποσότητα ουρικού οξέος που αποβάλλεται από το σώμα μέσω των νεφρών. Αυτό συμβαίνει επειδή το γαλακτικό οξύ ανταγωνίζεται το ουρικό οξύ ως προς το ότι απομακρύνεται από τα νεφρά μέσω των ούρων.
- Τα αυξημένα επίπεδα αιθανόλης (αλκοόλ) στο σώμα αυξάνουν την παραγωγή ουρικού οξέος στο σώμα αυξάνοντας την ποσότητα ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη) που μετατρέπεται σε AMP (μονοφωσφορική αδενοσίνη) - πρόδρομος ουρικού οξέος.
- Επίσης, το αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία του σώματος στην ινσουλίνη.
Βήμα 4. Τρώτε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες
Οι φυτικές ίνες απορροφούν το ουρικό οξύ στην κυκλοφορία του αίματος, επιτρέποντάς του να αποβληθεί από το σώμα μέσω των νεφρών. Επίσης, η πηκτίνη (που είναι ένας τύπος διαλυτής ίνας) μειώνει τη χοληστερόλη απορροφώντας το t από το σώμα.
- Τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης στο σώμα μπορούν να αυξήσουν την αρτηριακή πίεση και να οδηγήσουν στην εμφάνιση διαβητικών συμπτωμάτων.
- Συμπεριλάβετε τουλάχιστον ένα τρόφιμο υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες σε κάθε μεγάλο γεύμα ή σνακ όπως ανανά, βρώμη, ισαβγκόλ, αγγούρια, πορτοκάλια, κριθάρι, καρότα και σέλινο. Η ιδανική ημερήσια πρόσληψη είναι 21 γραμμάρια.
Βήμα 5. Τρώτε τροφές πλούσιες σε ανθοκυανίνες
Οι ανθοκυανίνες εμποδίζουν την κρυστάλλωση του ουρικού οξέος και επίσης αποτρέπουν την εναπόθεσή του στις αρθρώσεις. Επίσης, οι ανθοκυανίνες ενθαρρύνουν την υπογλυκαιμική δραστηριότητα που μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του σακχάρου στο αίμα.
- Τροφές πλούσιες σε ανθοκυανίνες είναι η μελιτζάνα, τα βατόμουρα, τα κράνμπερι, τα δαμάσκηνα, η μαύρη σταφίδα, τα σταφύλια, τα ρόδια, τα ροδάκινα και τα κεράσια.
- Θα πρέπει να συμπεριλάβετε τουλάχιστον ένα από αυτά τα τρόφιμα σε κάθε μεγάλο γεύμα ή σνακ.
Βήμα 6. Τρώτε τροφές πλούσιες σε ω-3 λιπαρά
Η αύξηση της πρόσληψης ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη (μια κατάσταση όπου το σώμα είναι σε θέση να παράγει ινσουλίνη αλλά δεν χρησιμοποιείται αποτελεσματικά), μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο ή τη σοβαρότητα του διαβήτη τύπου 2.
- Επίσης, το eicosa pentanoic acid (EPA) στα ω-3 λιπαρά οξέα μπορεί να μειώσει τα επίπεδα χοληστερόλης και ουρικού οξέος. Η συνιστώμενη δόση για ωμέγα-3 λιπαρά οξέα δεν υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια ημερησίως.
- Τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι η σαρδέλα, ο σολομός, η σόγια, οι σπόροι λιναριού, τα καρύδια, το τόφου, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το κουνουπίδι, οι γαρίδες και η χειμωνιάτικη κολοκύθα.
Μέρος 2 από 3: Αλλαγή των συνηθειών διατροφής
Βήμα 1. Τρώτε έξι μικρά γεύματα την ημέρα
Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει τρία κανονικά γεύματα και τρία σνακ μεταξύ των γευμάτων. Οι γενικές οδηγίες διατροφής για διαβητικούς περιλαμβάνουν:
- Οι υδατάνθρακες πρέπει να παρέχουν το 45 - 65% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων.
- Τα λίπη πρέπει να παρέχουν το 25 - 35% των ημερήσιων θερμίδων.
- Η πρωτεΐνη πρέπει να παρέχει το 12 - 20% των ημερήσιων θερμίδων
Βήμα 2. Υπολογίστε πόση τροφή από κάθε ομάδα τροφίμων μπορείτε να φάτε
Βασικά, οι υδατάνθρακες και η πρωτεΐνη παρέχουν το καθένα 4 θερμίδες ανά γραμμάριο, ενώ το λίπος παρέχει 9 θερμίδες σε κάθε γραμμάριο.
- Για παράδειγμα, εάν έχετε φάει 100 γραμμάρια λίπους σε ένα γεύμα, τότε ο αριθμός των θερμίδων που καταναλώνονται είναι 900 (9 πολλαπλασιασμένοι με 100). Εάν έχετε φάει 100 γραμμάρια πρωτεΐνης, τότε έχετε καταναλώσει 400 θερμίδες (4 πολλαπλασιασμένες με 100). Εάν έχετε φάει 200 γραμμάρια υδατανθράκων, τότε έχετε καταναλώσει 800 θερμίδες (4 πολλαπλασιασμένες με 200).
- Μόλις μάθετε τον αριθμό των θερμίδων από λίπος, υδατάνθρακες και πρωτεΐνη, προσθέστε τα για να λάβετε τις συνολικές θερμίδες για εκείνη την ημέρα. Άρα 900 + 400 + 800 = 2100 θερμίδες. Μετά από αυτό μπορείτε τώρα να καθορίσετε το ποσοστό των θερμίδων που έχετε καταναλώσει.
- Για να το κάνετε αυτό, διαιρέστε τον αριθμό θερμίδων από κάθε θρεπτικό συστατικό με τον συνολικό αριθμό θερμίδων για εκείνη την ημέρα και πολλαπλασιάστε τον με 100. Άρα, για το λίπος: (900/2100) x 100 = 42,8 τοις εκατό. Για πρωτεΐνη: (400/2100) x 100 = 19 τοις εκατό. Για υδατάνθρακες: (800/2100) x 100 = 38 τοις εκατό.
- Αφού γνωρίζετε τις γενικές διαιτητικές οδηγίες για τα διαβητικά άτομα που χρησιμοποιούν αυτόν τον βασικό υπολογισμό, μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε εάν η διατροφή σας εμπίπτει στο φυσιολογικό εύρος.
Βήμα 3. Τρώτε 45-60 γραμμάρια υδατάνθρακα με κάθε γεύμα
Για να σας καθοδηγήσει, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, υπάρχουν περίπου 15 γραμμάρια υδατανθράκων σε:
- 200 ml γάλα ή χυμό πορτοκαλιού
- 6 έως 8 σκληρές καραμέλες
- ¼ τηγανητό
- 1 φλιτζάνι σούπα
- 1 μικρό κομμάτι φρούτων (περίπου 4 ουγκιές)
- 1 φέτα ψωμί
- ½ φλιτζάνι πλιγούρι βρώμης
- 1/3 φλιτζάνι ρύζι ή ζυμαρικά
- 4 με 6 κροτίδες
- B κουλούρι χάμπουργκερ
- 3 ουγκιές ψημένη πατάτα
- 2 μικρά μπισκότα
- 5 ίντσες (5,1 εκατοστά) κέικ χωρίς πάγωμα
- 6 ψήγματα κοτόπουλου
- ½ φλιτζάνι κατσαρόλα
Βήμα 4. Τρώτε 0,8 γραμμάρια καλής ποιότητας πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους κάθε μέρα
Για παράδειγμα, εάν το βάρος σας είναι 64 κιλά, η συνιστώμενη πρόσληψη πρωτεΐνης είναι 51,2 γραμμάρια (0,8 πολλαπλασιασμένη με 64).
- Οι πηγές πρωτεΐνης καλής ποιότητας ορίζονται ως εκείνες που έχουν βαθμολογίες PDCAAS (Protein Digestibility – Corrected Amino Acid Scoring Pattern). Αυτή είναι ουσιαστικά μια κλίμακα βαθμολόγησης για την πρωτεΐνη, με το 1 να είναι το υψηλότερο σκορ και το 0 το χαμηλότερο. Ακολουθεί μια ανάλυση των κοινών πρωτεϊνών και της βαθμολογίας τους PDCAAS:
- 1,00 για καζεΐνη, προϊόντα σόγιας, ασπράδι αυγού, ορό γάλακτος
- 0,9 για βόειο κρέας και σόγια
- 0,7 για μαύρα φασόλια, ρεβίθια, φρούτα, λαχανικά και όσπρια
- 0,5 για δημητριακά και φιστίκια
- 0,4 για το σιτάρι ολικής αλέσεως.
Βήμα 5. Λάβετε 25 - 35% των ημερήσιων θερμίδων σας από λίπη
Για τους διαβητικούς, 1500 έως 1800 συνολικές θερμίδες είναι η ιδανική ημερήσια πρόσληψη. Το λίπος παρέχει 9 θερμίδες ανά γραμμάριο.
- Για να υπολογίσετε την ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη σε γραμμάρια: εάν ο διαβητικός ασθενής έχει δίαιτα 1500 θερμίδων ημερησίως για παράδειγμα, τότε πολλαπλασιάστε 1500 με 0,25 και 0,35 για να λάβετε μια κλίμακα από 375 έως 525, στη συνέχεια διαιρέστε το καθένα με 9. Έτσι 375 /9 = 41.6, και 525/9 = 58.3.
- Αυτό σας δίνει ένα εύρος 41,6 έως 58,3 γραμμάρια λίπους την ημέρα. Για τους διαβητικούς, συνιστώνται υγιή λίπη όπως τα Ω-3 λιπαρά οξέα.
Βήμα 6. Αποφύγετε την παράλειψη γευμάτων
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπογλυκαιμία ή χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα επειδή το σώμα χρησιμοποιεί την αποθηκευμένη γλυκόζη αίματος στο σώμα όταν δεν μπορεί να πάρει ενέργεια από τα τρόφιμα.
Βήμα 7. Τρώτε γεύματα και σνακ την ίδια ώρα κάθε μέρα
Αυτό θα βοηθήσει το σώμα σας να αναπτύξει μια ρουτίνα όσον αφορά την κατανάλωση γλυκόζης από τα τρόφιμα. Αυτό βοηθά στην αποφυγή εμφάνισης είτε υψηλής γλυκόζης αίματος είτε χαμηλών επιπέδων γλυκόζης αίματος.
Μέρος 3 από 3: Κατανόηση της ουρικής αρθρίτιδας και του διαβήτη
Βήμα 1. Κατανοήστε τι προκαλεί ουρική αρθρίτιδα
Η ουρική αρθρίτιδα - μια μορφή αρθρίτιδας - είναι μια κατάσταση που προκαλείται από τη συσσώρευση υπερβολικού ουρικού οξέος. Το ουρικό οξύ είναι μια χημική ουσία που παράγεται κατά τη διάρκεια του μεταβολισμού πουρίνης στο σώμα. Οι πουρίνες είναι ενώσεις που περιέχουν άζωτο που παράγονται στο σώμα ή μπορούν να βρεθούν σε ορισμένα τρόφιμα και ποτά.
- Η ουρική αρθρίτιδα εμφανίζεται όταν συσσωρεύονται κρύσταλλοι ουρικών ουσιών στις αρθρώσεις, προκαλώντας έντονο πόνο και φλεγμονή. Οι κρύσταλλοι ουρικού μπορεί να σχηματιστούν όταν ένα άτομο έχει υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα.
- Η ουρική αρθρίτιδα προκαλεί ξαφνικές, ακραίες κρίσεις πόνου, ερυθρότητα και πρήξιμο. Η ουρική αρθρίτιδα επηρεάζει συχνότερα το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στους αστραγάλους, τα πόδια, τα γόνατα, τους καρπούς και τα χέρια.
Βήμα 2. Μάθετε τι προκαλεί διαβήτη
Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια που επηρεάζει τη χρήση της γλυκόζης από το σώμα - το σάκχαρο στο αίμα που είναι η πηγή ενέργειας του σώματος. Για να χρησιμοποιήσουμε τη γλυκόζη, το σώμα μας χρειάζεται ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που βοηθά στη μεταφορά σακχάρου ή γλυκόζης στο αίμα στα κύτταρα ως πηγή ενέργειας.
- Χωρίς επαρκή ινσουλίνη, το σάκχαρο του αίματος δεν μπορεί να απορροφηθεί από τα κύτταρα του σώματος και παραμένει στην κυκλοφορία του αίματος. Σε άτομα με διαβήτη, υπάρχει η αδυναμία του σώματος να παράγει ινσουλίνη ή η ινσουλίνη δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Ο διαβήτης έχει δύο τύπους:
- Διαβήτης τύπου 1. Το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται και καταστρέφει τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ινσουλίνης.
- Διαβήτης τύπου 2. Το πάγκρεας μπορεί ακόμα να παράγει ινσουλίνη, αλλά το σώμα δεν ανταποκρίνεται καλά σε αυτό, οπότε η ινσουλίνη δεν λειτουργεί.
- Και στους δύο τύπους διαβήτη, η γλυκόζη δεν μπορεί κανονικά να εισέλθει στα κύτταρα και παραμένει στην κυκλοφορία του αίματος, με αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Βήμα 3. Γνωρίστε τους παράγοντες κινδύνου τόσο για ουρική αρθρίτιδα όσο και για διαβήτη
Η ουρική αρθρίτιδα και ο διαβήτης τύπου 2 εμφανίζονται συχνά μαζί, καθώς και οι δύο ασθένειες έχουν κοινούς παράγοντες κινδύνου. Αυτά περιλαμβάνουν:
-
Μη τροποποιήσιμοι παράγοντες:
- Ηλικία: Καθώς το σώμα γερνάει, οι λειτουργίες του επιδεινώνονται. Μπορεί να μην μπορεί να αποβάλει άλλο ουρικό οξύ που μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα, ή μπορεί να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει πια ινσουλίνη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη.
- Οικογενειακό ιστορικό: Τόσο η ουρική αρθρίτιδα όσο και ο διαβήτης μπορούν να κληρονομηθούν. Εάν κάποιο από τα μέλη της οικογένειάς σας έχει ουρική αρθρίτιδα ή διαβήτη, τότε υπάρχει πιθανότητα να κληρονομήσετε και εσείς την ασθένεια.
- Φύλο:. Τόσο η ουρική αρθρίτιδα όσο και ο διαβήτης εμφανίζονται συχνότερα στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνδρες έχουν υψηλότερα επίπεδα ουρικού οξέος και είναι λιγότερο ευαίσθητοι στην ινσουλίνη.
-
Τροποποιήσιμοι παράγοντες:
- Παχυσαρκία: Περισσότεροι λιπώδεις ιστοί από λίπη μπορούν να παράγουν και να εκκρίνουν περισσότερο ουρικό οξύ που μπορεί να προκαλέσει ουρική αρθρίτιδα. Επίσης, η ινσουλίνη δεν συνδέεται εύκολα με τα λίπη, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο διαβήτη σε ένα άτομο.
- Διατροφή και τρόπος ζωής: Η υπερβολική πρόσληψη αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική διαδικασία απέκκρισης του ουρικού οξέος από το σώμα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα. Επίσης, το αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία του σώματος στην ινσουλίνη που μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη.
Βήμα 4. Αναγνωρίστε τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας
Περιλαμβάνουν:
- Πόνος στις αρθρώσεις και φλεγμονή: Αυτό προκαλείται από αυξημένες αποθέσεις κρυσταλλωμένου ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Αυτό το ουρικό οξύ μπορεί να ερεθίσει τις αρθρώσεις και να οδηγήσει σε φλεγμονή. Ο πόνος στην άρθρωση μπορεί να περιγραφεί ως οξύς ή ενοχλητικός.
- Προβλήματα στα νεφρά: Το αυξημένο ουρικό οξύ μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό λίθων στα νεφρά, γεγονός που οδηγεί σε προβλήματα με την ούρηση. Οι πέτρες στα νεφρά μπορεί να εμποδίσουν τη διέλευση των ούρων.
Βήμα 5. Εξοικειωθείτε με τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας
Τα συμπτώματα του διαβήτη εμφανίζονται όταν το σάκχαρο στο αίμα είναι κάτω από το φυσιολογικό (υπογλυκαιμία) ή πάνω από το φυσιολογικό (υπεργλυκαιμία). Το φυσιολογικό εύρος επιπέδων σακχάρου στο σώμα είναι 70 έως 110 mg/dl. Τα σημεία και συμπτώματα της υπογλυκαιμίας περιλαμβάνουν:
- Θολή ή εξασθενημένη όραση: Λόγω χαμηλών επιπέδων γλυκόζης (η οποία παρέχει ενέργεια στο σώμα) ορισμένα μέρη του σώματος, όπως τα μάτια, γίνονται αδύναμα λόγω ανεπαρκούς ενέργειας.
- Σύγχυση που μπορεί να οδηγήσει σε παραλήρημα: Λόγω ανεπαρκούς γλυκόζης, τα ζωτικά όργανα όπως ο εγκέφαλος δεν λειτουργούν σωστά.
- Ακραία πείνα που οδηγεί σε υπερβολική κατανάλωση τροφής: Το σώμα αντισταθμίζει την έλλειψη ενέργειας απελευθερώνοντας γκρελίνη (ορμόνη πείνας) που δίνει στο άτομο την ανάγκη να φάει.
- Εξαιρετική δίψα που οδηγεί σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ: Όταν το σώμα χάνει υγρά εξαιτίας της συχνής ούρησης στον διαβήτη, το σώμα εκκρίνει αγγειοπρεσίνη (επίσης γνωστή ως αντιδιουρητική ορμόνη) που ενεργοποιεί τον μηχανισμό δίψας και διεγείρει τα νεφρά να απορροφήσουν ξανά το νερό. Το άτομο απαντά πίνοντας πολύ νερό για να αντικαταστήσει τα χαμένα υγρά.
- Γρήγορος ή γρήγορος καρδιακός παλμός: Επειδή το σώμα δεν έχει πηγή ενέργειας όπως η γλυκόζη, η καρδιά αντισταθμίζει με την επιτάχυνση της άντλησης αίματος στα ζωτικά όργανα του σώματος.
- Αδυναμία ή κόπωση: Επειδή το σώμα δεν έχει αρκετή γλυκόζη, ο πάσχων μπορεί να βιώσει αδυναμία και κόπωση.
Βήμα 6. Αναγνωρίστε τα σημεία και τα συμπτώματα της υπεργλυκαιμίας
Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα υπερβαίνουν το φυσιολογικό, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Θολή ή εξασθενημένη όραση: Τα ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να οδηγήσουν σε διόγκωση του φακού, το οποίο προκαλεί θολή όραση.
- Σύγχυση που μπορεί να οδηγήσει σε παραλήρημα: Στην υπεργλυκαιμία, αν και μπορεί να υπάρχει υψηλό επίπεδο γλυκόζης στο αίμα, δεν μεταφέρεται στα κύτταρα λόγω έλλειψης ινσουλίνης ή η ινσουλίνη δεν ανταποκρίνεται καλά στο σώμα, επομένως δεν υπάρχει ακόμα πηγή ενέργεια. Τα ζωτικά όργανα όπως ο εγκέφαλος δεν λειτουργούν σωστά λόγω ανεπαρκούς ενέργειας.
- Ακραία δίψα που οδηγεί σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ: Όταν το σώμα χάνει υγρά εξαιτίας της συχνής ούρησης στον διαβήτη, το σώμα εκκρίνει αγγειοπιεστίνη που λειτουργεί για να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό δίψας και να διεγείρει τα νεφρά να απορροφήσουν το νερό. Το άτομο απαντά πίνοντας πολύ νερό για να αντικαταστήσει τα χαμένα υγρά.
- Συχνή ούρηση: Με την υπεργλυκαιμία, δεν μπορεί να απορροφηθεί όλο το σάκχαρο του αίματος και μέρος της περίσσειας γλυκόζης στο αίμα εκκρίνεται στα ούρα όπου αντλεί περισσότερο νερό. Τα νεφρά προσπαθούν να μειώσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αποβάλλοντας την περίσσεια γλυκόζης στο αίμα μέσω των ούρων.
- Πονοκέφαλοι: Σε μια προσπάθεια να απαλλαγούμε από την περίσσεια ζάχαρης, το σώμα αυξάνει την παραγωγή ούρων. Αυτή η αύξηση της ούρησης οδηγεί σε αφυδάτωση και ανισορροπία ηλεκτρολυτών που έχει ως αποτέλεσμα πονοκέφαλο.
- Γρήγοροι ή γρήγοροι καρδιακοί παλμοί: Επειδή το σώμα δεν έχει πηγή ενέργειας όπως η γλυκόζη, η καρδιά αντισταθμίζει επιταχύνοντας την άντληση αίματος στα ζωτικά μέρη του σώματος.
- Αδυναμία ή κόπωση: Η ανεπαρκής ενέργεια - λόγω της αδυναμίας της γλυκόζης να απορροφηθεί από τα κύτταρα - οδηγεί σε αδυναμία και κόπωση.
