Τα περισσότερα αυτιστικά παιδιά δεν είναι επιθετικά, αλλά πολλά θα λιώσουν και θα ρίξουν τεράστια «ξεσπάσματα» όταν εκτεθούν σε δύσκολες καταστάσεις ή δεν πάρουν αυτό που θέλουν. Τα αυτιστικά παιδιά δεν ανταποκρίνονται με αυτόν τον τρόπο στα δύσκολα, αλλά επειδή δεν ξέρουν πώς αλλιώς να ανταποκριθούν. Χρησιμοποιώντας μερικές απλές στρατηγικές, μπορείτε να βοηθήσετε να μειώσετε τα δεινά και τα ξεσπάσματα του παιδιού σας, και ακόμη και να βελτιώσετε τον αυτοέλεγχο σε ένα αυτιστικό παιδί.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 5: Χειρισμός καταρρεύσεων
Βήμα 1. Εξετάστε την αιτία της κατάρρευσης του παιδιού σας
Η κατάρρευση είναι όταν ένα αυτιστικό άτομο δεν μπορεί πλέον να αντέξει το άγχος που συγκρατεί, και απελευθερώνεται σε ένα ξέσπασμα που μοιάζει με μανία. Η κατάρρευση του παιδιού σας προκλήθηκε πιθανότατα από κάτι που το απογοητεύει. Τα αυτιστικά παιδιά δεν λιώνουν επειδή θέλουν να είναι δύσκολα, αλλά εξαιτίας κάτι αγχωτικού. Μπορεί να προσπαθούν να πουν ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια κατάσταση, ερέθισμα ή αλλαγή ρουτίνας. Μπορεί να λιώσουν από την απογοήτευσή τους ή ως έσχατη λύση εάν αποτύχουν άλλες επικοινωνιακές προσπάθειες.
Η κατάρρευση μπορεί να λάβει πολλές μορφές. Μπορεί να περιλαμβάνουν κραυγή, κλάμα, κάλυψη αυτιών, αυτοτραυματική συμπεριφορά ή περιστασιακά επιθετικότητα
Βήμα 2. Βρείτε τρόπους για να κάνετε τη ζωή στο σπίτι πιο άνετη για το παιδί σας
Δεδομένου ότι οι καταρρεύσεις προέρχονται από το στριμωγμένο άγχος, η δημιουργία ενός πιο φιλικού περιβάλλοντος μπορεί να ελαχιστοποιήσει τους στρεσογόνους παράγοντες στη ζωή του παιδιού.
- Ακολουθήστε μια ρουτίνα για να δώσετε στο παιδί σας μια αίσθηση σταθερότητας. Η δημιουργία ενός προγράμματος εικόνων μπορεί να τους βοηθήσει να απεικονίσουν τη ρουτίνα.
- Εάν πρέπει να συμβούν αλλαγές, είναι καλύτερο να προετοιμάσετε το παιδί σας για αυτές τις αλλαγές δείχνοντάς του τις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν μέσω εικόνων ή κοινωνικών ιστοριών. Εξηγήστε γιατί θα συμβεί η αλλαγή. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί σας να καταλάβει τι να περιμένει και να είναι ήρεμο όταν συμβεί.
- Αφήστε το παιδί σας να αφήσει αγχωτικές καταστάσεις, όπως απαιτείται.
Βήμα 3. Διδάξτε στο παιδί σας τεχνικές διαχείρισης του άγχους
Ορισμένα αυτιστικά παιδιά δεν καταλαβαίνουν πώς να αντιμετωπίζουν τα συναισθήματά τους και μπορεί να χρειάζονται επιπλέον καθοδήγηση. Συγχαίρετε το παιδί σας όταν επιδεικνύει με επιτυχία τεχνικές διαχείρισης του άγχους.
- Καταρτίστε σχέδια για συγκεκριμένους παράγοντες στρεσογόνου παράγοντα (δυνατοί θόρυβοι, πολυπληθή δωμάτια κ.λπ.).
- Διδάξτε τεχνικές αυτο-ηρεμίας: βαθιά αναπνοή, μέτρηση, διαλείμματα κ.λπ.
- Έχετε ένα σχέδιο για το πώς ένα παιδί μπορεί να σας πει εάν κάτι το ενοχλεί.
Βήμα 4. Παρατηρήστε όταν το παιδί είναι αγχωμένο και επικυρώστε τα συναισθήματά του
Η αντιμετώπιση των αναγκών τους ως φυσικών και σημαντικών θα τους βοηθήσει να μάθουν ότι είναι εντάξει να τις εκφράζουν.
- "Βλέπω ότι το πρόσωπό σου είναι όλο σπασμένο. Σε ενοχλεί το δυνατό χτύπημα; Μπορώ να ζητήσω από τις αδερφές σου να παίξουν έξω."
- "Φαίνεσαι θυμωμένος σήμερα. Θα ήθελες να μου πεις γιατί στενοχωριέσαι;"
Βήμα 5. Μοντέλο θετικής συμπεριφοράς για το παιδί σας
Το παιδί σας σας παρατηρεί όταν είστε αγχωμένοι και μαθαίνει να μιμείται τις συμπεριφορές αντιμετώπισης. Το να διατηρείτε την ψυχραιμία σας, να εκφράζετε ξεκάθαρα τα συναισθήματά σας και να αφιερώνετε χρόνο όταν το χρειάζεστε, θα βοηθήσει το παιδί σας να μάθει να κάνει το ίδιο.
- Σκεφτείτε να αφηγηθείτε τις επιλογές σας. "Αισθάνομαι αναστατωμένος αυτή τη στιγμή, οπότε θα κάνω ένα γρήγορο διάλειμμα και θα πάρω μερικές βαθιές ανάσες. Τότε θα επιστρέψω αμέσως".
- Αφού χρησιμοποιήσετε μια συμπεριφορά αρκετές φορές, το παιδί είναι πιθανό να το δοκιμάσει μόνο του.
Βήμα 6. Δημιουργήστε έναν ήσυχο χώρο για το παιδί σας
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει δυσκολίες στην επεξεργασία και τη ρύθμιση πολλαπλών οραμάτων, ήχων, μυρωδιών και υφών. Υπερβολική διέγερση και το παιδί σας μπορεί να γίνει αγχωμένο, συντριμμένο και επιρρεπές σε καταρρεύσεις. Σε αυτή την περίπτωση, ένα ήσυχο δωμάτιο μπορεί να βοηθήσει το παιδί να ηρεμήσει.
- Μάθετε στο παιδί να δίνει σήμα ότι χρειάζεται το δωμάτιο. Μπορούν να δείξουν το δωμάτιο, να δείξουν μια κάρτα εικόνας που αντιπροσωπεύει το δωμάτιο, να χρησιμοποιήσουν τη νοηματική γλώσσα, να πληκτρολογήσουν ή να ρωτήσουν προφορικά.
- Διαβάστε πώς να κάνετε μια γαλήνη για να ηρεμήσετε για επιπλέον συμβουλές.
Βήμα 7. Κρατήστε ένα ημερολόγιο κατάρρευσης
Η τήρηση αρχείου κάθε φορά που το παιδί σας έχει καταρρεύσει μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τους λόγους για τη συμπεριφορά. Δοκιμάστε να απαντήσετε γραπτώς στις ακόλουθες ερωτήσεις την επόμενη φορά που το παιδί σας θα καταρρεύσει:
- Τι εκνεύρισε το παιδί; (Σκεφτείτε ότι το παιδί μπορεί να συγκρατεί το άγχος για ώρες.)
- Τι σημάδια άγχους παρουσίασε το παιδί;
- Αν παρατηρήσατε συσσώρευση άγχους, τι κάνατε; Effectiveταν αποτελεσματικό;
- Πώς θα μπορούσατε να αποτρέψετε μια παρόμοια κατάρρευση στο μέλλον;
Βήμα 8. Μιλήστε στο παιδί σας για χτυπήματα και κακή συμπεριφορά
Θυμηθείτε ότι ο αυτισμός δεν είναι δικαιολογία για να χτυπήσετε ή να είστε κακοί. Εάν το παιδί είναι κακό προς τους άλλους, μιλήστε του μόλις ηρεμήσουν. Εξηγήστε ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν ήταν αποδεκτή και πείτε τους τι μπορούν να κάνουν.
"Δεν ήταν εντάξει να χτυπήσεις τον αδερφό σου. Καταλαβαίνω ότι στεναχωρήθηκες, αλλά το χτύπημα βλάπτει τους ανθρώπους και δεν είναι εντάξει να βλάπτεις τους ανθρώπους όταν είσαι θυμωμένος. Αν είσαι τρελός, μπορείς να πάρεις μερικές βαθιές ανάσες, κάντε ένα διάλειμμα ή πείτε μου το πρόβλημα »
Βήμα 9. Επικοινωνήστε με έναν από τους άλλους φροντιστές του παιδιού για βοήθεια κατά τη διάρκεια μιας κατάρρευσης
Τα άτομα με αυτισμό έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί στα χέρια της αστυνομίας. Εάν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε μια κατάρρευση, ζητήστε έναν από τους άλλους φροντιστές του παιδιού να σας βοηθήσει.
Καλέστε την αστυνομία μόνο σε ακραίες, σωματικά επιβλαβείς καταστάσεις. Η αστυνομία μπορεί να ανταποκριθεί βίαια στο παιδί σας, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει συμπτώματα PTSD και να οδηγήσει σε χειρότερες καταρρεύσεις
Μέθοδος 2 από 5: Χειρισμός θυμών
Βήμα 1. Εξετάστε πώς οι ενέργειές σας μπορούν να επηρεάσουν τα ξεσπάσματα του παιδιού σας
Τα παιδιά εκνευρίζουν όταν θέλουν κάτι και δεν το παίρνουν. Λειτουργώντας, το παιδί μπορεί να ελπίζει ότι θα πάρει αυτό που θέλει στο τέλος. Εάν δώσετε στο παιδί αυτό που θέλει (π.χ. παγωτό, ή καθυστερημένο μπάνιο/ώρα ύπνου), τότε το παιδί θα μάθει ότι τα ξεσπάσματα είναι ένας καλός τρόπος για να πάρει τα πράγματα.
Βήμα 2. Αντιμετωπίστε τη συμπεριφορά της οργής νωρίς
Είναι πολύ πιο εύκολο να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα ξεσπάσματα όταν το αυτιστικό άτομο είναι παιδί. Για παράδειγμα, ένα αγόρι 6 ετών που ρίχνεται στο πάτωμα είναι πολύ πιο εύκολο να διαχειριστεί σε σύγκριση με ένα 16χρονο. Επίσης, το παιδί θα είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει τραυματισμό στον εαυτό του ή στους άλλους.
Βήμα 3. Αγνοήστε τη συμπεριφορά του tantrum
Η προγραμματισμένη παράβλεψη μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα για να φωνάξετε, να βρίζετε και να μουτζουρίζετε. Αυτό θα διδάξει στο παιδί ότι η συμπεριφορά δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τραβήξει την προσοχή. Βοηθάει να μεταφερθεί σαφώς αυτή η ιδέα, όπως "Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι λάθος αν χτυπάτε εκεί πίσω. Αλλά αν θέλετε να ηρεμήσετε λίγο και να εξηγήσετε τι είναι λάθος, θα χαρώ να σας ακούσω"
Βήμα 4. Παρεμβάλλετε εάν το παιδί είναι κακόβουλο ή κάνει επικίνδυνα πράγματα
Πάντα μπείτε αν το παιδί αρχίσει να πετάει πράγματα, να παίρνει πράγματα που ανήκουν σε άλλους ή να χτυπά. Ζητήστε από το παιδί να σταματήσει και μετά εξηγήστε γιατί η συμπεριφορά δεν είναι εντάξει.
Βήμα 5. Προσκαλέστε το παιδί σας να συμπεριφερθεί καλύτερα
Πείτε στο παιδί σας ότι μπορεί να επιλέξει να ενεργήσει με τρόπο που θα έχει την επιθυμητή απάντηση. Το να το εξηγήσετε στο παιδί σας θα βοηθήσει το παιδί σας να καταλάβει τον καλύτερο τρόπο για να πάρει αυτό που θέλει (ή τουλάχιστον ένα αυτί που ακούει ή έναν συμβιβασμό).
Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε στο παιδί σας, "Αν θέλετε να σας βοηθήσω, μπορείτε να πάρετε μερικές βαθιές ανάσες και να μου πείτε τι φταίει. Είμαι εδώ για εσάς αν με χρειαστείτε."
Μέθοδος 3 από 5: Χρήση των ABCs των Tantrums
Βήμα 1. Μείνετε «μπροστά» του προβλήματος
Κρατήστε αρχείο (κατά προτίμηση σε ημερολόγιο συγγραφής) για το πότε συμβαίνει τακτικά η κατάρρευση π.χ. πριν από μια έξοδο, πριν από το μπάνιο, την ώρα του ύπνου κλπ. Γράψτε το A-B-C (προηγούμενα, συμπεριφορές, συνέπειες) του προβλήματος. Αυτό θα σας επιτρέψει να καταλάβετε τη συμπεριφορά του παιδιού σας και τι είναι αυτό που μπορείτε να κάνετε για να αποτρέψετε και να αντιμετωπίσετε προβλήματα καθώς αυτά εμφανίζονται.
- Πρόγονοι: Ποιοι ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στην κατάρρευση (ώρα, ημερομηνία, τόπος και περιστατικό); Πώς επηρέασαν αυτοί οι παράγοντες το πρόβλημα; Κάνατε κάτι που ήταν οδυνηρό ή αναστατωτικό για το παιδί;
- Συμπεριφορές: Ποιες ήταν οι συγκεκριμένες συμπεριφορές που επέδειξε το παιδί;
- Συνέπειες: Ποιες ήταν οι συνέπειες των ενεργειών του παιδιού για τις αναφερόμενες συμπεριφορές; Τι κάνατε ως αποτέλεσμα; Τι έγινε με το παιδί;
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε το περιοδικό A-B-C για να προσδιορίσετε τους "ενεργοποιητές" για το παιδί σας
Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε αυτήν τη γνώση για να διδάξετε στο παιδί σας το «αν - τότε». Για παράδειγμα, εάν το παιδί στενοχωριέται που ένα άλλο άτομο έχει σπάσει το παιχνίδι του, τότε είναι μια καλή στιγμή να ζητήσετε βοήθεια.
Βήμα 3. Συζητήστε το περιοδικό ABC με έναν θεραπευτή
Αφού συλλέξετε τις πληροφορίες ABC, είναι καλή ιδέα να μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με έναν θεραπευτή για να παράσχετε μια καλή εικόνα της συμπεριφοράς του παιδιού σας σε συγκεκριμένα σενάρια.
Μέθοδος 4 από 5: Βοηθήστε το παιδί σας να επικοινωνήσει
Βήμα 1. Βοηθήστε το παιδί σας να εκφράσει τις βασικές ανάγκες
Εάν μπορούν να επικοινωνήσουν αυτό που τους ενοχλεί, είναι λιγότερο πιθανό να δημιουργήσουν άγχος ή να καταφύγουν σε κακή συμπεριφορά. Το παιδί σας πρέπει να ξέρει πώς να πει ή να επικοινωνήσει τα ακόλουθα:
- "Πεινάω."
- "Είμαι κουρασμένος."
- «Χρειάζομαι ένα διάλειμμα, παρακαλώ».
- "Αυτό πονάει."
Βήμα 2. Μάθετε στο παιδί σας να προσπαθεί να προσδιορίσει τα δικά του συναισθήματα
Πολλά αυτιστικά παιδιά έχουν πρόβλημα να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους και μπορεί να τους φανεί χρήσιμο να δείξουν εικόνες ή να μάθουν τα φυσικά συμπτώματα που συνοδεύουν τα συναισθήματα. Εξηγήστε ότι το να λέτε στους ανθρώπους πώς νιώθουν (όπως "Το παντοπωλείο με τρομάζει") επιτρέπει στους ανθρώπους να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων (όπως "Μπορείτε να περιμένετε έξω με τη μεγάλη σας αδερφή ενώ τελειώνω τις αγορές").
Ξεκαθαρίστε ότι αν επικοινωνήσουν, θα τους ακούσετε. Αυτό εξαλείφει την ανάγκη για μανία
Βήμα 3. Παραμείνετε ήρεμοι και συνεπείς
Το παιδί που είναι επιρρεπές σε κατάρρευση θα χρειαστεί μια ήρεμη, σταθερή γονική φιγούρα καθώς και συνέπεια από όλους εκείνους που ασχολούνται με τη φροντίδα τους. Δεν θα μπορείτε να αντιμετωπίσετε τον αυτοέλεγχο του παιδιού σας μέχρι να έχετε πρώτα τον έλεγχο του εαυτού σας.
Βήμα 4. Υποθέστε ότι το παιδί σας θέλει να συμπεριφέρεται καλά
Αυτό ονομάζεται «τεκμαιρόμενη ικανότητα» και βελτιώνει σημαντικά τις κοινωνικές δεξιότητες των αυτιστικών ατόμων. Οι αυτιστικοί άνθρωποι είναι πολύ πιο πιθανό να ανοίξουν αν αισθάνονται ότι θα τους σέβονται.
Βήμα 5. Εξερευνήστε την εναλλακτική επικοινωνία
Εάν ένα αυτιστικό παιδί δεν είναι έτοιμο για ομιλία, υπάρχουν άλλοι τρόποι να το κάνετε να επικοινωνήσει μαζί σας. Δοκιμάστε τη νοηματική γλώσσα, την πληκτρολόγηση, τα συστήματα ανταλλαγής εικόνων ή ό, τι προτείνει ένας θεραπευτής.
Μέθοδος 5 από 5: Δοκιμάζοντας άλλες στρατηγικές
Βήμα 1. Γνωρίστε ότι οι ενέργειές σας μπορούν να επηρεάσουν την κατάρρευση του παιδιού σας
Για παράδειγμα, εάν συνεχίσετε να κάνετε κάτι που αναστατώνει το παιδί σας (όπως να το εκθέσετε σε επώδυνα αισθητήρια ερεθίσματα ή να πιέσετε κάτι που δεν θέλουν), μπορεί να ξεσπάσει. Τα παιδιά λιώνουν πιο συχνά αν πιστεύουν ότι είναι ο μόνος τρόπος για να κάνουν τους γονείς να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα και τις επιθυμίες τους.
Βήμα 2. Αντιμετωπίστε το παιδί σας με σεβασμό
Ο εξαναγκασμός του, η παράβλεψη του γεγονότος ότι δεν αισθάνονται άνετα με κάτι, ή ο σωματικός περιορισμός του είναι βλαβερό. Σεβαστείτε την αυτονομία του παιδιού σας.
- Προφανώς, δεν μπορείτε πάντα να τιμάτε ένα «όχι». Εάν δεν πρόκειται να κάνετε ό, τι θέλουν, πείτε τους γιατί: "Είναι σημαντικό να κάθεστε στο κάθισμα του αυτοκινήτου γιατί σας κρατά ασφαλείς. Αν πέσουμε σε ατύχημα, το κάθισμα του αυτοκινήτου θα σας προστατεύσει."
- Εάν κάτι τον ενοχλεί, μάθετε γιατί και προσπαθήστε να διορθώσετε το πρόβλημα. "Είναι άβολο το κάθισμα του αυτοκινήτου; Θα βοηθούσε αν καθόσασταν σε ένα μικρό μαξιλάρι;"
Βήμα 3. Εξετάστε τη φαρμακευτική αγωγή
Φάρμακα όπως εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), αντιψυχωσικά φάρμακα και σταθεροποιητές διάθεσης μπορεί να είναι μερικώς αποτελεσματικά για να βοηθήσουν τα παιδιά που αναστατώνονται εύκολα. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε φάρμακο, υπάρχουν παρενέργειες, οπότε πρέπει να αφιερώσετε χρόνο για να αποφασίσετε πραγματικά εάν το φάρμακο είναι η καλύτερη επιλογή.
Υπάρχουν αρκετά ερευνητικά δεδομένα που δείχνουν ότι ένα φάρμακο με το όνομα ρισπεριδόνη είναι αρκετά αποτελεσματικό για τη βραχυπρόθεσμη θεραπεία επιθετικών και αυτοτραυματικών συμπεριφορών σε αυτιστικά παιδιά. Μιλήστε με έναν γιατρό ή θεραπευτή για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτού του φαρμάκου
Βήμα 4. Ζητήστε τη βοήθεια ενός θεραπευτή
Ένας θεραπευτής μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να βελτιωθεί επίσης στην επικοινωνία του. Φροντίστε να βρείτε ένα που να λειτουργεί με αυτιστικά παιδιά. Ο γιατρός σας ή πολλές από τις καλές ομάδες υποστήριξης διαταραχών φάσματος αυτισμού θα είναι σε θέση να σας βοηθήσουν να βρείτε έναν συνιστώμενο θεραπευτή.
Βήμα 5. Κάντε τα βήματα ευκολότερα για το παιδί σας
Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας δεν του αρέσει να ντύνεται, χωρίστε τη σύνθετη διαδικασία σε βασικά βήματα "ένα-ένα". Αυτό θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πού βρίσκονται μερικές από τις δυσκολίες με το παιδί σας να αναλάβει μια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ως εκ τούτου, χωρίς καν να μιλήσει, το παιδί σας επικοινωνεί μαζί σας για μια ανησυχία που έχει.
Βήμα 6. Χρησιμοποιήστε κοινωνικές ιστορίες, βιβλία με εικόνες και χρόνο παιχνιδιού για να διδάξετε καλή συμπεριφορά
Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη από παιδικά βιβλία που διδάσκουν δεξιότητες και μπορείτε να διδάξετε δεξιότητες και μέσα από το παιχνίδι.
Για παράδειγμα, αν μια από τις κούκλες σας είναι θυμωμένη, μπορείτε να την κάνετε να κουνηθεί στο πλάι για να πάρει βαθιές ανάσες. Το παιδί θα μάθει ότι αυτό κάνουν οι άνθρωποι όταν είναι θυμωμένοι
Βήμα 7. Εξετάστε ένα σύστημα ανταμοιβής
Συνεργαστείτε με έναν ειδικό για να εφαρμόσετε ένα σύστημα ανταμοιβής, ώστε το παιδί σας να ανταμειφθεί για την ηρεμία του. Οι ανταμοιβές μπορεί να περιλαμβάνουν επαίνους ("Κάνατε τόσο καλή δουλειά στο χειρισμό αυτού του πολυπληθούς παντοπωλείου! Wasταν πολύ ωραία βαθιά αναπνοή"), χρυσά αστέρια σε ένα ημερολόγιο ή φυσικές ανταμοιβές. Βοηθήστε το παιδί σας να αισθάνεται υπερήφανο για τα επιτεύγματά του.
Βήμα 8. Δώστε στο παιδί σας πολλή αγάπη και προσοχή
Όταν το παιδί σας έχει έναν ισχυρό δεσμό μαζί σας, θα μάθει να έρχεται σε εσάς όταν χρειάζεται βοήθεια και να σας ακούει.
Συμβουλές
- Μείνετε υπομονετικοί. Ενώ η υπομονή σας μπορεί να εξασθενεί μερικές φορές, είναι σημαντικό να φαίνεστε ήρεμοι και συγκεντρωμένοι, έτσι ώστε το παιδί σας να παραμείνει ήρεμο.
- Θυμηθείτε ότι οι αυτιστικοί άνθρωποι δεν απολαμβάνουν τις καταρρεύσεις. Μετά από μια κατάρρευση, το παιδί σας πιθανώς νιώθει αμήχανο, ντροπιασμένο και ζητά συγγνώμη για την απώλεια ελέγχου.
- Συμμετέχετε στο παιδί σας στην εξεύρεση στρατηγικών αντιμετώπισης. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να αισθανθεί ιδιοκτησία και έλεγχο στη θεραπεία του.
- Μερικές φορές οι καταρρεύσεις προκαλούνται από αισθητηριακή υπερφόρτωση, που συμβαίνει όταν ένα αυτιστικό άτομο βιώνει μια συντριπτική ποσότητα αισθητηριακής εισόδου. Αντιμετωπίζεται καλύτερα με θεραπεία αισθητηριακής ολοκλήρωσης, η οποία μειώνει την αισθητηριακή ευαισθησία και επιτρέπει στα αυτιστικά άτομα να χειρίζονται καλύτερα την είσοδο.
