Πιστεύετε ότι μπορεί να υποφέρετε από διατροφική διαταραχή νευρική βουλιμία; Αυτά τα ζητήματα διατροφής παρεμβαίνουν στη ζωή σας; Εκτιμάται ότι το 4% των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες θα υποφέρουν από βουλιμία κατά τη διάρκεια της ζωής τους και μόνο το 6% θα λάβει θεραπεία. Εάν νομίζετε ότι έχετε βουλιμία ή αν ψάχνετε βοήθεια για θεραπεία, υπάρχουν επιλογές που μπορείτε να εξερευνήσετε.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Βοηθήστε τον εαυτό σας να ξεπεράσει τη βουλιμία
Βήμα 1. Ανακαλύψτε εάν έχετε βουλιμία
Η αυτοδιάγνωση των ψυχιατρικών καταστάσεων είναι ανεπιθύμητη. Εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να χρειάζεστε βοήθεια, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας, ειδικά εάν πληροίτε τα ακόλουθα κριτήρια:
- Τραγική κατανάλωση τροφής ή κατανάλωση μεγαλύτερων ποσοτήτων φαγητού κάθε φορά από το κανονικό.
- Αίσθημα έλλειψης ελέγχου σε αυτό το άγχος.
- Καθαρισμός και άλλες μέθοδοι πρόληψης της αύξησης βάρους, όπως έμετος, χρήση καθαρτικών/διουρητικών για να αντισταθμιστεί η υπερκατανάλωση τροφής, η νηστεία ή η υπερβολική άσκηση. Τα άτομα με βουλιμία το κάνουν αυτό τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για τρεις μήνες.
- Θέματα εικόνας σώματος, όπου η αυτοεκτίμησή σας ορίζεται δυσανάλογα από την εμφάνισή σας (βάρος, σχήμα, κ.λπ.) σε σύγκριση με άλλους παράγοντες.
Βήμα 2. Προσδιορίστε τους παράγοντες ενεργοποίησης
Αν θέλετε να αυξήσετε την ευαισθητοποίηση γύρω από την κατάσταση, προσπαθήστε να ανακαλύψετε τα συναισθηματικά σας κίνητρα. Αυτές οι ενεργοποιήσεις είναι γεγονότα και καταστάσεις που σπρώχνουν τα συναισθηματικά σας κουμπιά και σας κάνουν να θέλετε να φάτε και να καθαρίσετε. Μόλις μάθετε τι είναι, μπορείτε να τα αποφύγετε αν είναι δυνατόν, ή τουλάχιστον προσπαθήστε να τα προσεγγίσετε διαφορετικά. Μερικοί συνηθισμένοι παράγοντες ενεργοποίησης είναι:
- Αρνητικές αντιλήψεις για το σώμα σας. Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και βιώνεις αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα για την εμφάνισή σου;
- Διαπροσωπικό στρες. Η μάχη με έναν γονέα, αδελφό, φίλο ή ρομαντικό σύντροφο σας κάνει να θέλετε να ασχοληθείτε με βουλιμική δραστηριότητα;
- Η κατάσταση της αρνητικής διάθεσης γενικότερα. Το άγχος, η θλίψη, η απογοήτευση και άλλα μπορεί να επιταχύνουν την επιθυμία για υπερφαγία και κάθαρση.
Βήμα 3. Έρευνα διαισθητικής διατροφής
Τα παραδοσιακά διατροφικά προγράμματα δεν είναι συνήθως αποτελεσματικά για διατροφικές διαταραχές και μπορούν πραγματικά να επιδεινώσουν τα συμπτώματα. Ωστόσο, η διαισθητική διατροφή μπορεί να σας βοηθήσει να αναδιοργανώσετε τη σχέση σας με το φαγητό. Η διαισθητική διατροφή είναι μια μέθοδος εκμάθησης να ακούτε και να τιμάτε το σώμα σας που αναπτύχθηκε από τη διαιτολόγο Evelyn Tribole και τη διατροφολόγο Elyse Resch. Μπορεί να βοηθήσει με:
- Αναπτύσσοντας τη διαλειτουργική συνείδηση. Η ενδοσκόπηση είναι η ικανότητά σας να αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει μέσα στο σώμα σας. Είναι απαραίτητο για τη δημιουργία μιας πιο υγιούς γνώσης για το τι θέλει και χρειάζεται το σώμα σας. Οι ελλείψεις στην παρεμβολή έχουν αποδειχθεί ότι συσχετίζονται με διατροφικές διαταραχές.
- Αποκτώντας αυτοέλεγχο. Η διαισθητική κατανάλωση τροφής σχετίζεται με μειωμένη αποστολή, απώλεια ελέγχου και δίψα.
- Συνολικά καλύτερα. Η διαισθητική διατροφή σχετίζεται επίσης με γενικές βελτιώσεις στην ευημερία: λιγότερη ενασχόληση με θέματα σώματος, υψηλότερη αυτοεκτίμηση και πολλά άλλα.
Βήμα 4. Κρατήστε ημερολόγιο
Η τήρηση ενός περιοδικού που σχετίζεται με τη βουλιμία θα σας βοηθήσει να παραμείνετε στην κορυφή του τι και όταν τρώτε, τι προκαλεί τα συμπτώματα διατροφικής σας διαταραχής και μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως εκφραστική διέξοδος για τα συναισθήματά σας.
Βήμα 5. Αγοράστε αρκετά τρόφιμα
Μην υπερφορτώνετε τα είδη παντοπωλείου, έτσι ώστε να μην έχετε τόση ευκαιρία να φάτε. Προγραμματίστε εκ των προτέρων και μεταφέρετε όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα. Εάν κάποιος άλλος κάνει τις αγορές σας, όπως ένας γονέας, ζητήστε του να λάβει υπόψη τις διατροφικές σας ανάγκες.
Βήμα 6. Προγραμματίστε τα γεύματά σας
Στοχεύστε σε τρία ή τέσσερα γεύματα και δύο σνακ. προγραμματίστε τις συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, έτσι ώστε να γνωρίζετε πότε θα φάτε και να περιοριστείτε σε αυτές τις προκαθορισμένες ώρες. Αναπτύξτε αυτό ως μια ρουτίνα για να κρατήσετε τον εαυτό σας ένα βήμα μπροστά από την παρορμητική συμπεριφορά.
Μέρος 2 από 3: Στρατολόγηση βοήθειας από επαγγελματίες και ομότιμους
Βήμα 1. Αναζητήστε θεραπεία
Θεραπευτικές παρεμβάσεις όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία και η διαπροσωπική θεραπεία έχουν αποδειχθεί ότι βοηθούν στην ανάρρωση, με μακροχρόνιες επιδράσεις. Χρησιμοποιήστε το psychologytoday.com για να βρείτε έναν θεραπευτή κοντά σας που ειδικεύεται σε αυτά τα μοντέλα. Μπορείτε επίσης να αναζητήσετε έναν θεραπευτή που ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές.
- Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία επιδιώκει να αναδιαρθρώσει τις σκέψεις και τις συμπεριφορές σας, έτσι ώστε οι αυτοκαταστροφικές τάσεις που έχουν τις ρίζες τους σε αυτές τις πτυχές να αντικατασταθούν από πιο υγιείς τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς. Εάν τρελαίνεστε και καθαρίζετε λόγω των βαθιά ριζωμένων πεποιθήσεων για τον εαυτό σας, όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, το CBT μπορεί να σας βοηθήσει να αναθεωρήσετε το βασικό επίπεδο αυτών των σκέψεων και προσδοκιών.
- Η διαπροσωπική θεραπεία επικεντρώνεται στις σχέσεις και στη δομή της προσωπικότητας και όχι σε πιο σαφώς καθορισμένα πρότυπα σκέψης και συμπεριφορές, οπότε μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική αν θέλετε λιγότερο συγκεκριμένες οδηγίες συμπεριφοράς ή αναδιάρθρωση της σκέψης και θέλετε να εστιάσετε περισσότερο στις σχέσεις σας με την οικογένεια, τους φίλους και ακόμη και τον εαυτό σου.
- Η θεραπευτική συμμαχία είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας, οπότε φροντίστε να βρείτε έναν θεραπευτή με τον οποίο μπορείτε να συνεργαστείτε. Αυτό μπορεί να χρειαστεί λίγο «ψώνια» μέχρι να βρείτε κάποιον που νιώθετε άνετα να του εμπιστευτείτε, αλλά μπορεί να σημαίνει τη διαφορά μεταξύ ανάκαμψης ή υποτροπής, οπότε μην συμβιβάζεστε!
Βήμα 2. Εξερευνήστε τις επιλογές φαρμάκων
Εκτός από τη θεραπεία, ορισμένα ψυχιατρικά φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία της βουλιμίας. Η κύρια κατηγορία φαρμάκων που συνιστώνται για διατροφικές διαταραχές είναι τα αντικαταθλιπτικά, ειδικά τα SSRI όπως η φλουοξετίνη (Prozac).
- Ρωτήστε τον οικογενειακό σας γιατρό ή ψυχίατρο σχετικά με τις επιλογές αντικαταθλιπτικών φαρμάκων για τη βουλιμία.
- Η φαρμακευτική αγωγή είναι πιο αποτελεσματική για ορισμένες ψυχικές καταστάσεις όταν συνδυάζεται με θεραπεία και όχι όταν λαμβάνεται μόνη της.
Βήμα 3. Γίνετε μέλος μιας ομάδας υποστήριξης
Παρόλο που δεν υπάρχουν πολλά ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της ένταξης σε ομάδες υποστήριξης για διατροφικές διαταραχές, ορισμένοι άνθρωποι αναφέρουν ότι ομάδες όπως το Overeaters Anonymous είναι χρήσιμες για μια δευτερεύουσα θεραπευτική επιλογή.
Χρησιμοποιήστε αυτόν τον ιστότοπο για να βρείτε μια ομάδα υποστήριξης κοντά σας: κάντε κλικ εδώ
Βήμα 4. Εξετάστε τη θεραπεία σε ασθενείς
Για σοβαρές περιπτώσεις βουλιμίας, σκεφτείτε να συνεχίσετε τη νοσηλεία σε μονάδα ψυχικής υγείας. Αυτό θα σας δώσει πρόσβαση σε μεγαλύτερα επίπεδα ιατρικής και ψυχιατρικής περίθαλψης, σε σύγκριση με αυτοκαθοδηγούμενες μεθόδους, θεραπεία εξωτερικών ασθενών ή ομάδες υποστήριξης. Μπορεί να χρειαστείτε νοσοκομειακή θεραπεία εάν:
- Η υγεία σας επιδεινώνεται ή η ζωή σας απειλείται ως αποτέλεσμα της βουλιμίας.
- Έχετε δοκιμάσει άλλες μεθόδους θεραπείας στο παρελθόν και έχετε υποτροπιάσει.
- Έχετε επιπλέον επιπλοκές στην υγεία, όπως ο διαβήτης.
Βήμα 5. Αναζητήστε ιστότοπους ανάκτησης
Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν φόρουμ στο Διαδίκτυο για υποστήριξη κατά την ανάρρωση διατροφικών διαταραχών. Αυτοί οι ιστότοποι μπορούν να αποτελέσουν σημαντική πηγή διαπροσωπικής υποστήριξης, επιτρέποντας σε όσους υποφέρουν από αυτές τις συνθήκες να συζητήσουν τις συγκεκριμένες δυσκολίες της ζωής με διατροφικές διαταραχές με άτομα που αντιμετωπίζουν παρόμοιους αγώνες. Ακολουθούν ορισμένοι ιστότοποι που μπορεί να θέλετε να δείτε:
- Φόρουμ Bulimiahelp.org.
- Psychcentral.com Φόρουμ Διατροφικών Διαταραχών.
- National Association of Anorexia Nervosa and Associated Disorders Forum.
Μέρος 3 από 3: Στρατολόγηση βοήθειας από οικογένεια και φίλους
Βήμα 1. Εκπαιδεύστε το σύστημα υποστήριξής σας
Έρευνες δείχνουν ότι η υποστήριξη της οικογένειας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία ανάκαμψης. Για να δώσετε στον εαυτό σας την καλύτερη δυνατή ευκαιρία ανάκαμψης, εκπαιδεύστε την οικογένειά σας και τους στενούς φίλους σας σχετικά με την κατάσταση. Αυτό θα καλλιεργήσει ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η θεραπεία μπορεί να αρχίσει να λαμβάνει χώρα. Χρησιμοποιήστε ιστότοπους όπως το κέντρο εκπαίδευσης υγείας του Πανεπιστημίου Brown και τον οδηγό Caltech για να βοηθήσετε έναν φίλο με διατροφική διαταραχή.
Βήμα 2. Προσκαλέστε φίλους και συγγενείς να παρακολουθήσουν εκπαιδευτικές εκδηλώσεις
Ρωτήστε το τοπικό πανεπιστήμιο, νοσοκομείο ή κλινική ψυχικής υγείας για πληροφορίες σχετικά με εκπαιδευτικές εκδηλώσεις με επίκεντρο τη βουλιμία. Αυτά τα γεγονότα θα βοηθήσουν τους κοντινούς σας ανθρώπους να ανακαλύψουν πώς μπορούν να εξυπηρετήσουν κατά τη διαδικασία ανάκτησής σας. Θα μάθουν υγιείς τεχνικές επικοινωνίας καθώς και γενικές πληροφορίες για τη νευρική βουλιμία.
Βήμα 3. Να είστε σαφείς σχετικά με τις ανάγκες σας
Η οικογένεια και οι φίλοι μπορεί να θέλουν να σας υποστηρίξουν, αλλά μπορεί να μην έχουν σαφή εικόνα για το πώς να το κάνουν αυτό. Αφήστε τα να σας βοηθήσουν διευκρινίζοντας τι χρειάζεστε από αυτά. Εάν έχετε ιδιαίτερες διατροφικές ανησυχίες ή αν αισθάνεστε ότι σας κρίνουν για τις διατροφικές σας δραστηριότητες, επικοινωνήστε με αυτά τα θέματα!
- Ορισμένες έρευνες συνδέουν τη βουλιμία με τα στυλ ανατροφής των παιδιών που είναι απορριπτικά, αμφίσημα ή υπερβολικά εμπλεκόμενα. Εάν οι γονείς σας παρουσιάζουν αυτά τα στυλ, μιλήστε τους για αυτά που αισθάνεστε ότι δεν παίρνετε ή σας παίρνουν πάρα πολύ από την άποψη της προσοχής. Αν ο μπαμπάς σας περιφέρεται συνεχώς όταν τρώτε, πείτε του ότι εκτιμάτε την ανησυχία, αλλά η υπερβολική συμμετοχή σας κάνει να νιώθετε πιο αρνητικά για τον εαυτό σας και τις συμπεριφορές σας.
- Η έρευνα δείχνει επίσης ότι σε πολλές οικογένειες όπου εμφανίζονται διατροφικές διαταραχές, η επικοινωνία μπορεί να μειωθεί ή να αγνοηθεί. Εάν αισθάνεστε ότι δεν ακούγεστε, αναφέρετε αυτό με ισχυρό αλλά χωρίς κρίση τρόπο. Πείτε στη μαμά ή τον μπαμπά σας ότι πρέπει να τους πείτε κάτι σημαντικό και ανησυχείτε ότι δεν θα ακουστεί. Αυτό θα τους φέρει στις ανησυχίες σας και θα τους βοηθήσει να καταλάβουν από πού προέρχεστε.
Βήμα 4. Προγραμματίστε τις οικογενειακές ώρες γευμάτων
Έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που τρώνε τουλάχιστον τρία γεύματα την εβδομάδα με την οικογένειά τους έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμπλακούν σε διατροφικές διαταραχές.
Βήμα 5. Συζητήστε για τη συμμετοχή σε θεραπεία με βάση την οικογένεια
Η θεραπεία με βάση την οικογένεια είναι ένα μοντέλο βασισμένο σε αποδεικτικά στοιχεία που περιλαμβάνει τα μέλη της οικογένειας στη θεραπευτική διαδικασία. Έρευνες δείχνουν ότι είναι αποτελεσματικό για χρήση με εφήβους, δυνητικά περισσότερο από την εξατομικευμένη θεραπεία.
