Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η ελονοσία προκαλείται από ένα παράσιτο που μεταδίδεται μέσω τσιμπημάτων από μολυσμένα κουνούπια. Η ελονοσία είναι πιο συχνή σε τροπικά και υποτροπικά περιβάλλοντα, οπότε είναι απίθανο να την κολλήσετε εάν ζείτε σε εύκρατο κλίμα. Η έρευνα δείχνει ότι τα πιο κοινά συμπτώματα ελονοσίας είναι πυρετός, ρίγη και συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, αλλά μπορεί να εμφανίσετε επιπλοκές εάν δεν λάβετε θεραπεία. Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε ελονοσία, επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό ώστε να ξεκινήσετε τη θεραπεία.
Βήματα
Μέρος 1 από 2: Αναγνώριση των συμπτωμάτων της ελονοσίας
Βήμα 1. Προσέξτε για υψηλό πυρετό
Ένα από τα κύρια συμπτώματα που είναι τόσο κοινό με μια λοίμωξη από ελονοσία είναι ένας υψηλός πυρετός, τουλάχιστον 102 ° F (38,9 ° C). Είναι επίσης ένα από τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζονται ήδη επτά ημέρες (αν και συνήθως μεταξύ 10 - 15 ημερών) μετά το τσίμπημα από μολυσμένο κουνούπι. Συχνά ο πυρετός έρχεται και φεύγει τυχαία. Αυτό πιστεύεται ότι σχετίζεται με τα παράσιτα της ελονοσίας που μεταδίδονται παροδικά στο αίμα από το ήπαρ.
- Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τύποι παρασίτων Plasmodium που μολύνουν τους ανθρώπους, αν και το P. falciparum (κυρίως στην Αφρική) και το P. vivax (κυρίως στη Λατινική Αμερική και την Ασία) είναι τα πιο κοινά και θανατηφόρα.
- Ο πυρετός και άλλα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια και να μιμούνται λιγότερο σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις, όπως το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη.
- Συνήθως τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται για περίπου δύο εβδομάδες μετά το δάγκωμα.
Βήμα 2. Λάβετε υπόψη σας τα έντονα ρίγη
Το άλλο κύριο σύμπτωμα της ελονοσίας είναι η έντονη ανατριχίλα που ανακινείται με διαλείπουσες περιόδους εφίδρωσης. Και πάλι, τα κουνημένα ρίγη είναι τυπικά για πολλούς άλλους τύπους λοιμώξεων, αλλά συνήθως είναι πιο έντονα και σοβαρά με την ελονοσία. Μπορούν να προκαλέσουν φλυαρία στα δόντια και ακόμη και να αποτρέψουν τον ύπνο. Όταν είναι σοβαρά, το κούνημα μπορεί να συγχέεται με επιληπτικές κρίσεις. Τα ρίγη από την ελονοσία συνήθως δεν θεραπεύονται με κάλυμμα ή φορώντας πιο ζεστά ρούχα.
- Παρόλο που τα πρωταρχικά συμπτώματα της ελονοσίας αρχίζουν συνήθως μέσα σε λίγες εβδομάδες από το τσίμπημα από ένα μολυσμένο κουνούπι, ορισμένοι τύποι παρασίτων της ελονοσίας μπορούν να κοιμηθούν στο σώμα για έως και ένα χρόνο ή περισσότερο.
- Τα συμπτώματα της ελονοσίας προκαλούνται από τα τσιμπήματα από θηλυκά κουνούπια Anopheles, τα οποία εγχέουν το παράσιτο στην κυκλοφορία του αίματος του ξενιστή. Στη συνέχεια, τα παράσιτα μεταναστεύουν στο ήπαρ όπου κοιμούνται για μια ή δύο εβδομάδες πριν προκαλέσουν συμπτώματα.
Βήμα 3. Προσέξτε για πονοκεφάλους και μυϊκούς πόνους
Δευτερεύοντα και λιγότερο συγκεκριμένα συμπτώματα ελονοσίας είναι μέτριοι έως σοβαροί πονοκέφαλοι, που συχνά συνδυάζονται με ήπιους μυϊκούς πόνους. Αυτά τα δευτερεύοντα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά λίγο μετά τα προαναφερθέντα πρωτογενή συμπτώματα καθώς το παράσιτο χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο για να πολλαπλασιαστεί στο ήπαρ και να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα στην κυκλοφορία του αίματος. Οι πονοκέφαλοι και οι μυϊκοί πόνοι είναι επίσης πολύ συχνοί με τις περισσότερες λοιμώξεις, καθώς και από τσιμπήματα άλλων εντόμων και αράχνων.
- Τα τσιμπήματα από θηλυκά κουνούπια Anopheles δεν είναι ιδιαίτερα αισθητά (ένα μικρό, κόκκινο, κνησμώδες εξόγκωμα), σε αντίθεση με τα δαγκώματα ορισμένων άλλων εντόμων και αράχνων που μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα.
- Οι αρχικοί πονοκέφαλοι της ελονοσίας είναι συνήθως θαμπός στη φύση (όπως ένας πονοκέφαλος έντασης), αλλά καθώς τα παράσιτα αρχίζουν να μολύνουν και να καταστρέφουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, μπορούν να γίνουν σφυροκοπήματα στη φύση (περισσότερο σαν ημικρανία).
- Ο πονεμένος πόνος είναι συνήθως πιο αισθητός στους μύες των ποδιών και της πλάτης επειδή είναι μεγαλύτεροι, πιο δραστήριοι και παίρνουν περισσότερο από το μολυσμένο αίμα.
Βήμα 4. Να είστε καχύποπτοι για εμετό με διάρροια
Άλλα μη ειδικά δευτερογενή συμπτώματα ελονοσίας είναι ο έμετος και η διάρροια, πολλές φορές την ημέρα. Συχνά εμφανίζονται σε συνδυασμό μεταξύ τους, πράγμα που μιμείται τα αρχικά συμπτώματα τροφικής δηλητηρίασης και άλλων βακτηριακών λοιμώξεων. Η κύρια διαφορά είναι ότι ο έμετος/διάρροια που προκαλείται από τροφική δηλητηρίαση εξαφανίζεται μέσα σε λίγες ημέρες, ενώ μπορεί να παραμείνει για μερικές εβδομάδες με ελονοσία (ανάλογα με τη θεραπεία).
- Σε αντίθεση με την εκρηκτική και αιματηρή διάρροια ορισμένων βακτηριακών λοιμώξεων, ιδιαίτερα της Shigella, συνήθως δεν υπάρχει αίμα ή σοβαρή κράμπα με ελονοσία.
- Μόλις τα πρωτογενή και δευτερογενή συμπτώματα γίνουν αισθητά, τα παράσιτα που προκαλούν ελονοσία μπορούν να φανούν κάτω από ένα μικροσκόπιο από μια σταγόνα μολυσμένου αίματος - ειδικά αν το δείγμα είναι λερωμένο με κηλίδες Giemsa.
Βήμα 5. Αναγνωρίστε τα προχωρημένα συμπτώματα
Εάν τα προχωρημένα πρωτογενή και δευτερογενή συμπτώματα δεν ωθούν το μολυσμένο άτομο να αναζητήσει ιατρική βοήθεια και να λάβει θεραπεία (κάτι που μπορεί να μην είναι δυνατό στον αναπτυσσόμενο κόσμο), τότε αρχίζουν να εμφανίζονται συμπτώματα που σημαίνουν σοβαρό τραυματισμό / βλάβη στο σώμα. Όταν εμφανιστούν αυτά τα προχωρημένα συμπτώματα ελονοσίας, ο κίνδυνος επιπλοκών στην υγεία και θανάτου αυξάνεται σημαντικά.
- Σύγχυση, πολλαπλοί σπασμοί, κώμα και νευρολογική δυσλειτουργία υποδεικνύουν πρήξιμο και τραυματισμό του εγκεφάλου.
- Η σοβαρή αναιμία, η ανώμαλη αιμορραγία, η βαριά αναπνευστική δυσχέρεια και η αναπνευστική δυσχέρεια υποδεικνύουν προχωρημένη μόλυνση του αίματος και προσβολή των πνευμόνων.
- Ο ίκτερος (κιτρινωπό δέρμα και μάτια) είναι απόδειξη βλάβης και δυσλειτουργίας του ήπατος.
- Νεφρική ανεπάρκεια
- Ηπατική ανεπάρκεια
- Σοκ (πολύ χαμηλή αρτηριακή πίεση)
- Διευρυμένη σπλήνα
Μέρος 2 από 2: Κατανόηση των παραγόντων κινδύνου
Βήμα 1. Να είστε πολύ προσεκτικοί στις υπανάπτυκτες τροπικές περιοχές
Ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για την αντιμετώπιση της ελονοσίας είναι είτε να ζείτε είτε να ταξιδεύετε σε τροπικές χώρες όπου η μόλυνση είναι κοινή.
- Οι πιο επικίνδυνες περιοχές είναι οι αφρικανικές χώρες νότια της ερήμου της Σαχάρας, το μεγαλύτερο μέρος της ασιατικής ηπείρου, η Αϊτή, τα νησιά Σολομώντα και η Παπούα Νέα Γουινέα.
- Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) εκτιμούν ότι το 90% όλων των θανάτων από ελονοσία συμβαίνουν στην Αφρική - κυρίως σε παιδιά μικρότερα των πέντε ετών.
- Περίπου 1, 500 περιπτώσεις ελονοσίας διαγιγνώσκονται στις ΗΠΑ κάθε χρόνο, κυρίως σε ταξιδιώτες που επιστρέφουν.
Βήμα 2. Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί εάν το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι αδύναμο
Τα άτομα με ανώριμο ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα να μολυνθούν από παράσιτα του Plasmodium και να αναπτύξουν ελονοσία. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει βρέφη, παιδιά κάτω των πέντε ετών, έγκυες γυναίκες, ηλικιωμένους και ασθενείς με HIV/AIDS. Ως εκ τούτου, μην ταξιδεύετε σε χώρες υψηλού κινδύνου εάν ανήκετε σε αυτήν την ομάδα ή/και μην έχετε μαζί σας μικρά παιδιά.
- Το ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις από την ελονοσία, πράγμα που σημαίνει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που τσιμπούν από μολυσμένα κουνούπια είτε δεν προσβάλλονται από τη νόσο είτε αναπτύσσουν μόνο ήπια βραχυπρόθεσμα συμπτώματα.
- Τα συμπληρώματα που μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα περιλαμβάνουν: βιταμίνες Α, C και D, ψευδάργυρο, σελήνιο, εχινάκεια, εκχύλισμα φύλλων ελιάς και ρίζα astragalus. Να γνωρίζετε ότι αυτά δεν θα αποτρέψουν την ελονοσία ή τις συνέπειές της.
Βήμα 3. Αποφύγετε το μολυσμένο αίμα
Τα παράσιτα Plasmodium που προκαλούν ελονοσία μολύνουν κυρίως το ήπαρ, αλλά και τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα. Κατά συνέπεια, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να κολλήσουν ελονοσία εκθέτοντας σε μολυσμένο (μολυσμένο) αίμα. Οι συνήθεις τρόποι μετάδοσης λόγω μολυσμένου αίματος περιλαμβάνουν μεταγγίσεις αίματος, κοινή χρήση βελόνων για ένεση ναρκωτικών και τοκετό (από μολυσμένη μητέρα στο αγέννητο παιδί της).
- Οι αιμορροφιλικοί και τα άτομα που χάνουν πολύ αίμα από τραυματισμούς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ελονοσίας από μεταγγίσεις αίματος, ιδιαίτερα εάν ζουν στην Αφρική ή την Ασία.
- Η ελονοσία δεν θεωρείται ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια), αν και υπάρχει μικρή πιθανότητα να μολυνθεί μέσω σεξουαλικών πρακτικών εάν το αίμα ενός συντρόφου εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος ενός άλλου.
Βήμα 4. Λάβετε προληπτικά μέτρα εάν ταξιδεύετε σε περιοχές με κίνδυνο
Για να αποφύγετε τα τσιμπήματα από τα κουνούπια Anopheles, αποφύγετε την υπερβολική έκθεση σε εξωτερικούς χώρους. φορέστε μακριά μανίκια, παντελόνια και καλύψτε όσο το δυνατόν περισσότερο δέρμα. φορέστε εντομοαπωθητικό που περιέχει Ν, Ν-διαιθυλο-μετα-τολουαμίδιο (DEET) ή πικαριδίνη). διαμονή σε δωμάτια με καλή οθόνη ή κλιματισμό. και κοιμηθείτε μέσα στα δίχτυα που έχουν υποστεί επεξεργασία με εντομοκτόνο (όπως περμεθρίνη). Επιπλέον, συζητήστε τη λήψη φαρμάκων κατά της ελονοσίας με το γιατρό σας.
Ορισμένα φάρμακα που μπορεί να προτείνει ο γιατρός σας περιλαμβάνουν χλωροκίνη, ατοβακόνη-προγουανίλη (Malarone), αρτεμεθέρα-λουμεφαντρίνη (Coartem), μεφλοκίνη (Lariam), κινίνη, κινιδίνη, δοξυκυκλίνη, κλινδαμυκίνη και artesunate (δεν έχουν άδεια επί του παρόντος στις ΗΠΑ)
Βίντεο - Χρησιμοποιώντας αυτήν την υπηρεσία, ορισμένες πληροφορίες ενδέχεται να κοινοποιηθούν στο YouTube
Συμβουλές
- Όταν ταξιδεύετε στο εξωτερικό σε τροπικές χώρες, αποφύγετε τα τσιμπήματα κουνουπιών εφαρμόζοντας εντομοαπωθητικά στο δέρμα σας και χρησιμοποιώντας δίχτυα κρεβατιών που έχουν υποστεί επεξεργασία με εντομοκτόνα.
- Επιστήμονες σε όλο τον κόσμο εργάζονται για την ανάπτυξη εμβολίου για την πρόληψη της ελονοσίας, αν και δεν είναι ακόμη διαθέσιμο.
- Πολλά παράσιτα ελονοσίας έχουν απαλλαγεί από τα πιο κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της λοίμωξης.
Προειδοποιήσεις
- Η ελονοσία πρέπει πάντα να θεωρείται δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια. Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε ελονοσία, επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό σας.
- Η ελονοσία έχει συμπτώματα που μοιάζουν πολύ με μια σειρά από άλλες πιο κοινές καταστάσεις. Είναι πολύ σημαντικό να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε ταξιδέψει πρόσφατα σε ενδημική περιοχή ελονοσίας, καθώς διαφορετικά η ελονοσία θα ήταν μια πολύ απίθανη αιτία αυτών των κοινών συμπτωμάτων και μπορεί να μην το σκεφτείτε νωρίς.
