Οι ειδικοί λένε ότι η αρθρίτιδα είναι μια πολύ συχνή πάθηση. Τυπικά προκαλεί πρήξιμο ή ευαισθησία σε μία ή περισσότερες από τις αρθρώσεις σας, μαζί με πόνο και δυσκαμψία. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αρθρίτιδας, αλλά η έρευνα δείχνει ότι οι δύο πιο συχνές μορφές είναι η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται όταν ο χόνδρος στην άρθρωσή σας διαβρώνεται, ενώ η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια αυτοάνοση διαταραχή. Δεδομένου ότι η αρθρίτιδα μπορεί να επιδεινωθεί προοδευτικά, είναι καλύτερο να αναζητήσετε ιατρική θεραπεία μόλις αναγνωρίσετε τα συμπτώματα. Με τη θεραπεία, μπορεί να είστε σε θέση να διαχειριστείτε την κατάστασή σας.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Αναγνώριση πρώιμων συμπτωμάτων αρθρίτιδας
Βήμα 1. Προσέξτε τυχόν πόνο στις αρθρώσεις
Ο πόνος στις αρθρώσεις είναι το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα όλων των τύπων αρθρίτιδας. Μπορεί να παρατηρήσετε τον πόνο μετά από άσκηση ή εκτεταμένη χρήση των αρθρώσεων, όπως συμβαίνει με την αρθρίτιδα «φθοράς» (OA), ή κατά το ξύπνημα και μετά από περιόδους αχρησίας, που είναι πιο χαρακτηριστικό της ΡΑ.
- Ο αρθριτικός πόνος περιγράφεται συνήθως ως θαμπός, πονεμένος και/ή παλλόμενος. Οι πιο καταστροφικοί τύποι αρθρίτιδας μπορούν επίσης να προκαλέσουν οξύ και ηλεκτρικό πόνο.
- Ο αρθριτικός πόνος συνήθως ξεκινά ήπιος, και στη συνέχεια επιδεινώνεται προοδευτικά. Τα επίπεδα πόνου της ΟΑ σταδιακά επιδεινώνονται, ενώ ορισμένοι πραγματικά φλεγμονώδεις τύποι (όπως οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας) γίνονται εξαιρετικά οδυνηροί πολύ ξαφνικά.
Βήμα 2. Αναζητήστε οίδημα και ερυθρότητα στις αρθρώσεις
Αν και ο όρος αρθρίτιδα σημαίνει κυριολεκτικά φλεγμονή των αρθρώσεων, ορισμένοι τύποι περιλαμβάνουν πολύ περισσότερο πρήξιμο από άλλους. Γενικά, η φθορά της ΟΑ δεν οδηγεί σε πολύ οίδημα ή ερυθρότητα. Αντίθετα, η RA περιλαμβάνει πολλά οίδημα και ερυθρότητα επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στην επένδυση της κάψουλας της άρθρωσης (αρθρική μεμβράνη). Η ουρική αρθρίτιδα είναι επίσης γνωστή για πολλές φλεγμονές λόγω της εναπόθεσης αιχμηρών κρυστάλλων ουρικού οξέος μέσα στις κάψουλες των αρθρώσεων, ιδιαίτερα του μεγάλου δακτύλου.
- Το PsA περιλαμβάνει επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα που επιτίθεται στις αρθρώσεις, γι 'αυτό ταξινομείται ως αυτοάνοση διαταραχή, οπότε το πρήξιμο και η ερυθρότητα είναι πιο αισθητά.
- Η RA δεν προκαλεί μόνο σοβαρή φλεγμονή στις προσβεβλημένες αρθρώσεις (συνήθως στα χέρια και τους καρπούς), αλλά και φλεγμονή χαμηλού βαθμού σε όλο το σώμα.
- Το να μην μπορείτε να αφαιρέσετε τα δαχτυλίδια σας είναι σημάδι πρήξιμο στις αρθρώσεις των χεριών.
Βήμα 3. Προσέξτε τη δυσκαμψία των αρθρώσεων
Η δυσκαμψία είναι ένα άλλο κοινό πρώιμο σημάδι σχεδόν όλων των τύπων αρθρίτιδας. Είναι η αδυναμία ελεύθερης μετακίνησης των αρθρώσεων λόγω πόνου, οιδήματος και/ή κάποιου βαθμού καταστροφής των αρθρώσεων. Μαζί με τη δυσκαμψία, μπορεί επίσης να αισθανθείτε ή να ακούσετε τριγμούς ή σκασίματα καθώς κινείτε τις αρθρώσεις μετά από περιόδους αδράνειας, ειδικά με ΟΑ.
- Αρχικά, η δυσκαμψία δεν περιλαμβάνει συνήθως μειωμένο εύρος κίνησης, αλλά είναι ένα σημάδι ότι υπάρχει πρόβλημα στην άρθρωση που πιθανότατα θα επιδεινωθεί.
- Η δυσκαμψία και άλλα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μόνο στη μία πλευρά του σώματος με ΟΑ και ουρική αρθρίτιδα, ενώ και οι δύο πλευρές συνήθως εμπλέκονται σε αυτοάνοσους τύπους, όπως η RA και η AΑ.
- Η δυσκαμψία είναι συνήθως χειρότερη το πρωί με RA και PsA, αλλά χειρότερη στο τέλος της ημέρας με ΟΑ.
Βήμα 4. Να γνωρίζετε την ασυνήθιστη κόπωση
Η κόπωση (υπερβολική κόπωση) μπορεί να είναι ένα άλλο πρώιμο σημάδι ορισμένων τύπων αρθρίτιδας, αλλά όχι όλων των τύπων. Οι αυτοάνοσοι τύποι (RA και PsA) τείνουν να προκαλούν φλεγμονή και άλλα προβλήματα σε όλο το σώμα, όχι μόνο μεμονωμένες αρθρώσεις. Ως εκ τούτου, το σώμα κουράζεται και καταστρέφεται από την προσπάθεια καταπολέμησης όλων των φλεγμονών. Η χρόνια κόπωση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τα συναισθήματα, τη διάθεση, τη σεξουαλική ορμή, την προσοχή, τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα.
- Η κόπωση από RA και PsA μπορεί επίσης να σχετίζεται με κακή όρεξη και απώλεια βάρους.
- Άλλοι τύποι αρθρίτιδας, όπως η ΟΑ, μπορούν να προκαλέσουν χρόνια κόπωση εάν ο πόνος στις αρθρώσεις είναι αρκετά μεγάλος για να επηρεάσει σημαντικά τον τρόπο ύπνου και διατροφής σας.
Μέρος 2 από 3: Αναγνώριση Προχωρημένων Συμπτωμάτων Αρθρίτιδας
Βήμα 1. Έχετε επίγνωση του μειωμένου εύρους κίνησης
Καθώς ο πόνος, η φλεγμονή, η δυσκαμψία και/ή η βλάβη εξελίσσεται μέσα στις αρθρώσεις, τελικά αρχίζετε να χάνετε την ικανότητα να τις κινείτε κανονικά. Ως εκ τούτου, το μειωμένο εύρος κίνησης (περιορισμένη κίνηση) είναι ένα κοινό σημάδι προχωρημένης αρθρίτιδας και μία από τις κύριες αιτίες αναπηρίας. Μπορεί να μην είστε σε θέση να σκύψετε ή να είστε τόσο ευέλικτοι όσο ήσασταν κάποτε.
- Το μειωμένο εύρος κίνησης είναι αργό και σταδιακό με την ΟΑ, καθώς ο χόνδρος φθείρεται και τα οστά έρχονται σε επαφή μεταξύ τους και καθώς σχηματίζετε οστέινα οστά ή οστεόφυτα.
- Με RA και PsA, το εύρος των κινήσεων εξαρτάται συχνά από το βαθμό οίδημα των αρθρώσεων, που μπορεί να έρθει και να φύγει. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η RA και η PsA είναι καταστροφικές για τον χόνδρο και περιορίζουν σοβαρά την κίνηση των αρθρώσεων.
- Η σηπτική αρθρίτιδα προκαλείται από λοίμωξη στην άρθρωση και χαρακτηρίζεται από ξαφνικό, έντονο πόνο και δυσκολία στη χρήση της προσβεβλημένης άρθρωσης. Αυτός ο τύπος λοίμωξης μπορεί να καταστρέψει μια άρθρωση γρήγορα - μέσα σε εβδομάδες.
Βήμα 2. Σημειώστε την ξαφνική αδυναμία
Η αδυναμία σχετίζεται με προοδευτικό πόνο και μειωμένο εύρος κίνησης μέσα στις αρθρώσεις. Η αδυναμία μπορεί να οφείλεται περισσότερο στην προσπάθεια αποφυγής του πόνου ή μπορεί να οφείλεται περισσότερο στην καταστροφή της ακεραιότητας της άρθρωσης. Επιπλέον, η έλλειψη άσκησης (κοινή με τους πάσχοντες από αρθρίτιδα) οδηγεί σε απώλεια μυϊκού ιστού, η οποία οδηγεί σε απώλεια δύναμης. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι δεν μπορείτε να σηκώσετε τόσο πολύ ή να περπατήσετε όσο μπορούσατε κάποτε. Η δύναμη πρόσφυσης και το κούνημα του χεριού σας μπορεί να μην είναι τόσο σταθερά.
- Η μυϊκή ατροφία (συρρίκνωση και απώλεια δύναμης) είναι κοινή στους μυς που περιβάλλουν τις αρθριτικές αρθρώσεις.
- Οι αδύναμοι μύες και οι αρθρώσεις αισθάνονται ασταθείς και συνήθως κουνιούνται ή συστρέφονται λίγο όταν τεθούν υπό βαριά φορτία.
- Η προοδευτική αδυναμία σχετίζεται με την απώλεια ευκινησίας, επιδεξιότητας και συντονισμού. Εάν έχετε αρθρίτιδα στα χέρια σας, μπορεί να αισθάνεστε αδέξια και να αφήνετε συχνά πράγματα.
Βήμα 3. Αναζητήστε τυχόν παραμορφώσεις στις αρθρώσεις
Η κοινή παραμόρφωση ή παραμόρφωση εμφανίζεται τελικά με όλες τις μορφές αρθρίτιδας, αν και μπορεί να αναπτυχθεί γρηγορότερα και να γίνει πιο αισθητή με ορισμένες μορφές. Η RA είναι διαβόητη για σοβαρή παραμόρφωση των αρθρώσεων στα χέρια και τα πόδια γιατί η φλεγμονή οδηγεί σε διάβρωση του χόνδρου και των οστών, καθώς και χαλάρωση των συνδέσμων (χαλάρωση). Μακροπρόθεσμα, η RA είναι πιο καταστροφική από σχεδόν όλους τους άλλους τύπους και προκαλεί τη μεγαλύτερη αναπηρία στους ανθρώπους.
- Η ΟΑ μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παραμόρφωση της άρθρωσης (συχνά περιγράφεται ως knobby), αλλά όχι στην ακραία στραβότητα που χαρακτηρίζει την RA.
- Εάν παρατηρήσετε οζίδια (μεγάλα τρυφερά εξογκώματα) κοντά στις αρθρώσεις σας, αυτό είναι πιθανότατα σημάδι RA. Οι οζίδια εμφανίζονται στο 20-30% των περιπτώσεων RA, συνήθως στα χέρια, τα πόδια, τους αγκώνες και τα γόνατα.
Βήμα 4. Προσέξτε τυχόν αλλαγές στο δέρμα
Ένα άλλο σημάδι της αρθρίτιδας στο τελευταίο στάδιο είναι οι αλλαγές στο δέρμα. Εκτός από πιθανά οζίδια, τα RA και το PsA συχνά προκαλούν χαρακτηριστικές αλλαγές στην υφή και το χρώμα του δέρματος, τόσο κοντά σε επώδυνες αρθρώσεις όσο και σε μακρινές θέσεις του σώματος. Η RA τείνει να κάνει το δέρμα να φαίνεται πιο κόκκινο, κυρίως λόγω της διόγκωσης των μικρών αιμοφόρων αγγείων κάτω από την επιφάνεια του δέρματος (που ονομάζεται αγγειίτιδα).
- Αντίθετα, το PsA συνήθως περιλαμβάνει ψωρίαση του δέρματος, η οποία περιλαμβάνει το σχηματισμό παχιών, ασημένιων λέπια και φαγούρα, ξηρά, κόκκινα μπαλώματα.
- Οι εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας σχετίζονται συνήθως με σχηματισμούς κρούστας στο δέρμα κοντά στην επώδυνη άρθρωση.
- Όλοι οι τύποι αρθρίτιδας που περιλαμβάνουν σημαντικό οίδημα και φλεγμονή αυξάνουν τη θερμότητα κάτω από το δέρμα και μπορούν να το κάνουν να αισθάνεται και να μοιάζει περισσότερο με δέρμα.
Μέρος 3 από 3: Διάκριση των κύριων τύπων αρθρίτιδας
Βήμα 1. Κατανοήστε τι είναι το OA
Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι ο πιο κοινός τύπος αρθρίτιδας και προκαλείται από τη σταδιακή φθορά των αρθρώσεων λόγω υπερβολικής χρήσης, παχυσαρκίας και/ή τραυματισμών στις αρθρώσεις. Η ΟΑ δεν περιλαμβάνει πολύ φλεγμονή και μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί χάνοντας βάρος, αλλάζοντας δραστηριότητες/ασκήσεις που είναι πιο ήπιες για τις αρθρώσεις και αλλάζοντας τη διατροφή σας (λιγότερη ζάχαρη και συντηρητικά, περισσότερο νερό και φρέσκα προϊόντα).
- Η ΟΑ επηρεάζει συχνότερα τις αρθρώσεις που φέρουν βάρος, όπως τα γόνατα, τους γοφούς και τη σπονδυλική στήλη, αν και η ΟΑ στα χέρια είναι επίσης κοινή.
- Η ΟΑ διαγιγνώσκεται με φυσική εξέταση και ακτινογραφίες. Η φθορά του χόνδρου και η ανάπτυξη μικρών οστικών οστών είναι χαρακτηριστικά της ΟΑ στην ακτινογραφία.
- Η θεραπεία για την ΟΑ επικεντρώνεται σε αλλαγές στον τρόπο ζωής και είτε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη, είτε παυσίπονα όπως η ακεταμινοφαίνη.
Βήμα 2. Μάθετε για τη RA
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (RA) δεν είναι τόσο συχνή όσο η ΟΑ, αλλά φαίνεται να είναι πιο διαδεδομένη σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Το τι το προκαλεί είναι λίγο μυστήριο, αλλά υποτίθεται ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπερδεύεται και επιτίθεται κατά λάθος στους ιστούς των αρθρώσεων και σε άλλα μέρη του σώματος - περιγράφεται επίσης ως υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα. Η RA χαρακτηρίζεται από πολλή φλεγμονή και πόνο, που μπορεί να έρθει και να φύγει (που ονομάζονται εξάρσεις).
- Η RA συνήθως επηρεάζει το σώμα διμερώς - τις ίδιες αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του σώματος ταυτόχρονα.
- Η RA φαίνεται να έχει περισσότερο γενετικό δεσμό, οπότε αν το έχουν οι στενοί συγγενείς σας, είναι πολύ πιο πιθανό να την αναπτύξετε.
- Οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν RA σε σύγκριση με τους άνδρες.
- Σε αντίθεση με την ΟΑ, τα παιδιά μπορεί να επηρεαστούν από ΡΑ - που ονομάζεται νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα ή ΝΙΑ.
- Η RA διαγιγνώσκεται με φυσική εξέταση, ακτινογραφίες και εξέταση αίματος. Η φλεγμονή και η παραμόρφωση της άρθρωσης είναι χαρακτηριστικά της RA στην ακτινογραφία. Μεταξύ 70-80% των ατόμων με ΡΑ είναι θετικοί σε δείκτη στο αίμα τους που ονομάζεται ρευματοειδής παράγοντας.
- Η θεραπεία για RA επικεντρώνεται στη λήψη ισχυρών ΜΣΑΦ, καθώς και αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τις ασθένειες (DMARDs) και τροποποιητές βιολογικής απόκρισης (biologics).
Βήμα 3. Μην συγχέετε την ουρική αρθρίτιδα με ΟΑ ή ΡΑ
Η ουρική αρθρίτιδα προκαλείται από υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα από τη διατροφή πλούσια σε πουρίνες. Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος κατακρημνίζονται τελικά μέσα στο αίμα, σχηματίζοντας αιχμηρούς κρυστάλλους, οι οποίοι εναποτίθενται μέσα και γύρω από τις αρθρώσεις. Οι αιχμηροί κρύσταλλοι δημιουργούν γρήγορα πολλή φλεγμονή και έντονο πόνο, πιο συχνά στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, αλλά και σε άλλες αρθρώσεις των ποδιών, των χεριών και των άκρων. Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας είναι συνήθως βραχυπρόθεσμες (μερικές ημέρες περίπου), αλλά μπορούν να επανεμφανιστούν σε τακτική βάση.
- Οι κρύσταλλοι ουρικού οξέος μπορούν να σχηματίσουν κρούστα ή οζίδια που ονομάζονται τόφι γύρω από τις προσβεβλημένες αρθρώσεις, τα οποία μπορούν να μιμηθούν τη ΡΑ.
- Τα τρόφιμα πλούσια σε πουρίνες περιλαμβάνουν κρέατα οργάνων (συκώτι, νεφρά), μπέικον, οστρακοειδή, σαρδέλες, αντσούγιες, κοτόπουλο και σάλτσες. Η υπερβολική μπύρα και το κόκκινο κρασί μπορούν επίσης να προκαλέσουν κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας.
- Η ουρική αρθρίτιδα διαγιγνώσκεται με φυσική εξέταση, ιστορικό διατροφής, ακτινογραφίες και εξέταση αίματος. Τα άτομα με ουρική αρθρίτιδα θα έχουν υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα τους (που ονομάζεται υπερουριχαιμία).
- Η θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας επικεντρώνεται στη βραχυπρόθεσμη χρήση ΜΣΑΦ ή κορτικοστεροειδών, καθώς και της κολχικίνης (Colcrys). Η μακροπρόθεσμη πρόληψη βασίζεται σε αλλαγές στη διατροφή.
Συμβουλές
- Περιστασιακά, οι φλεγμονώδεις αρθρώσεις θα αισθάνονται ζεστές στο άγγιγμα λόγω της συσσώρευσης υγρού.
- Είναι πιθανό να υποφέρετε από πολλαπλούς τύπους αρθρίτιδας ταυτόχρονα.
- Ο έλεγχος του σωματικού σας βάρους έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας.
- Η προστασία των αρθρώσεων από τραυματισμούς ή επαναλαμβανόμενη χρήση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας.
