Η διαταραχή κοινωνικού άγχους (SAD), μερικές φορές γνωστή ως κοινωνική φοβία, είναι μια πολύ συχνή κατάσταση, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί ή ακόμη και να συγχέεται με κάποια άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας. Ένα άτομο που πάσχει από ΕΔΕ αισθάνεται συχνά εξαιρετικά νευρικό ή φοβισμένο όταν τοποθετείται επιτόπου ή σε κοινωνικά περιβάλλοντα. Μπορεί ακόμη και να έχουν σωματικά σημάδια νευρικότητας όπως κούνημα, εφίδρωση και κοκκίνισμα. Εάν ανησυχείτε ότι εσείς ή κάποιος αγαπημένος σας έχει κοινωνικό άγχος, υπάρχουν μερικά κοινά σημάδια που μπορείτε να προσέξετε.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 6: Κατανόηση του ΕΔΕ
Βήμα 1. Μάθετε τα συμπτώματα του SAD
Η γνώση ορισμένων από τα πιο κοινά συμπτώματα του SAD θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε τη διαταραχή. Τα άτομα που πάσχουν από ΕΔΕ έχουν υπερβολικό φόβο για καταστάσεις στις οποίες μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσουν αγνώστους ή να τους παρακολουθήσουν και να τους εξετάσουν άλλοι. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν δημόσια ομιλία, παρουσιάσεις, συναντήσεις νέων ανθρώπων και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Κάποιος που έχει ΕΔΕ μπορεί να απαντήσει σε μια τέτοια κατάσταση με:
- βιώνει έντονο άγχος
- αποφεύγοντας την κατάσταση
- παρουσιάζοντας σωματικά συμπτώματα άγχους, όπως κοκκινίλα, κούνημα ή έμετος
Βήμα 2. Διάκριση μεταξύ φυσιολογικού άγχους και κοινωνικού άγχους
Όλοι βιώνουν άγχος μερικές φορές. Μια νέα κατάσταση ή κατάσταση που περιλαμβάνει δημόσια ομιλία, αλληλεπίδραση ή παρατήρηση από άλλους μπορεί να περιλαμβάνει λίγο άγχος και φόβο, κάτι που είναι φυσιολογικό. Αυτού του είδους το άγχος σας βοηθά να προετοιμαστείτε για την επερχόμενη κατάσταση. Το πρόβλημα προκύπτει όταν αυτός ο φόβος και το άγχος είναι συντριπτικά, σας κάνει να μην μπορείτε να αποδώσετε, είναι παράλογο και/ή σας αναγκάζει να αποφύγετε ή να ξεφύγετε από την κατάσταση.
- Το φυσιολογικό άγχος περιλαμβάνει τα εξής: ανησυχία πριν από μια δημόσια εμφάνιση, ομιλία ή παράσταση. συστολή ή αμηχανία όταν συναντάς ξένους. ή ενοχλείτε όταν ξεκινάτε μια νέα συνομιλία ή κοινωνική αλληλεπίδραση.
- Το κοινωνικό άγχος περιλαμβάνει τα εξής: εξαιρετικά υψηλό άγχος και φόβο αποτυχίας, σωματικά συμπτώματα όπως εφίδρωση, τρέμουλο και δύσπνοια. αρνητικές σκέψεις σχετικά με την απόδοση. υπερβολικά και υπερβολικά συναισθήματα τρόμου και τρόμου ενώ αντιμετωπίζετε νέους ανθρώπους. υπερβολικό άγχος και ανάγκη αποφυγής τους με κάθε κόστος. και να αρνηθείτε μια πρόσκληση κοινωνικής συγκέντρωσης επειδή φοβάστε ότι θα ντραπείτε ή θα απορριφθείτε.
Βήμα 3. Εξετάστε τους παράγοντες κινδύνου για ΕΔΕ
Μερικοί άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ΕΔΕ λόγω των εμπειριών, της γενετικής και της προσωπικότητας. Εάν έχετε κάποιον από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου, δεν σημαίνει ότι θα πάρετε ΕΔΕ, αλλά έχετε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης ΕΔΕ. Εάν έχετε ήδη ΕΔΕ, η γνώση των παραγόντων κινδύνου μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε τι μπορεί να το προκάλεσε.
-
Εκφοβισμός.
Η ταπείνωση ή το παιδικό τραύμα όπως ο εκφοβισμός μπορεί να δημιουργήσει κοινωνικές φοβίες και φόβους. Επίσης, η αίσθηση ότι δεν ταιριάζω με τους συνομηλίκους μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό άγχος.
-
Κληρονομικοί παράγοντες.
Μεγαλώνοντας με έναν γονέα που έδειξε σημάδια κοινωνικής φοβίας επίσης. Συχνά όταν ένας φροντιστής αγωνίζεται σε κοινωνική κατάσταση δημιουργεί ένα περιβάλλον που αποφεύγει τις κοινωνικές εκδηλώσεις που οδηγούν σε περιορισμένη ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και αποφευκτικές συμπεριφορές των παιδιών τους.
-
Συστολή.
Η συστολή σχετίζεται με την προσωπικότητα του ατόμου και δεν είναι διαταραχή, αλλά πολλοί άνθρωποι που έχουν κοινωνικό άγχος είναι επίσης ντροπαλοί. Λάβετε όμως υπόψη ότι το κοινωνικό άγχος είναι πολύ πιο σοβαρό από την «κανονική» συστολή. Οι άνθρωποι που είναι απλά ντροπαλοί δεν υποφέρουν όπως τα άτομα με κοινωνική αγχώδη διαταραχή.
Βήμα 4. Μάθετε τη σχέση μεταξύ SAD και άλλων προβλημάτων ψυχικής υγείας
Ορισμένα προβλήματα ψυχικής υγείας σχετίζονται με SAD και άλλα μπορεί ακόμη να προκληθούν ή να ενταθούν από το SAD. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα άλλα θέματα ψυχικής υγείας που μπορεί να συγχέονται με το SAD ή σχετίζονται με το SAD.
-
SAD και Διαταραχή Πανικού.
Οι διαταραχές πανικού αφορούν ένα άτομο που έχει μια φυσική αντίδραση στο άγχος που μπορεί συχνά να αισθάνεται σαν καρδιακή προσβολή. Το SAD διαφέρει από τη Διαταραχή Πανικού, αλλά και οι δύο διαταραχές μπορούν να συνυπάρχουν. Ένας από τους λόγους που μπερδεύονται οι δύο διαταραχές είναι επειδή τα άτομα με διαταραχή πανικού συχνά αποφεύγουν τις κοινωνικές καταστάσεις για να αποτρέψουν την επίθεση πανικού γύρω από άτομα που μπορεί να τα δουν και να τα κρίνουν. Τα άτομα με ΕΔΕ αποφεύγουν τις κοινωνικές καταστάσεις λόγω του φόβου τους.
-
ΕΔΕ και κατάθλιψη.
Η κατάθλιψη είναι μια κοινή συνυπάρχουσα διάγνωση με το ΕΔΕ επειδή τα άτομα με ΕΔΕ τείνουν να περιορίζουν την επαφή τους με άλλα άτομα. Αυτό δημιουργεί το αίσθημα της μοναξιάς και μπορεί να προκαλέσει ή να εντείνει την κατάθλιψη.
-
SAD και κατάχρηση ουσιών.
Υπάρχουν υψηλότερα ποσοστά αλκοολισμού και άλλης κατάχρησης ουσιών μεταξύ ατόμων με SAD. Περίπου το 20% των ατόμων με SAD υποφέρουν από κατάχρηση αλκοόλ. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στις επιπτώσεις του άγχους που μειώνουν το αλκοόλ και τα ναρκωτικά σε κοινωνικές καταστάσεις.
Μέθοδος 2 από 6: Αναγνώριση SAD σε κοινωνικό περιβάλλον
Βήμα 1. Δώστε προσοχή στο φόβο
Γίνεστε γεμάτοι τρόμο με τη σκέψη ότι θα βρεθείτε επιτόπου σε μια κοινωνική εκδήλωση; Φοβάστε μήπως ο κόσμος σας κρίνει; Αυτός ο φόβος μπορεί να προέλθει από το να σας κάνουν μια προσωπική ερώτηση ενώπιον άλλων ή απλώς να προσκληθείτε σε μια κοινωνική συγκέντρωση οποιουδήποτε είδους. Εάν έχετε SAD, αυτός ο φόβος θα κυριαρχήσει στις σκέψεις σας και θα σας κάνει να αισθανθείτε πανικό.
Για παράδειγμα, εάν έχετε ΕΔΕ, μπορεί να αισθανθείτε τρόμο όταν ένας φίλος σας κάνει μια ερώτηση μπροστά σε άτομα που δεν γνωρίζετε. Μπορεί να ανησυχείτε ότι οι άνθρωποι θα σας κρίνουν για αυτά που λέτε και θα φοβηθείτε πολύ να πείτε οτιδήποτε ως αποτέλεσμα
Βήμα 2. Σημειώστε όταν γίνετε αυτοσυνείδητοι σε ένα κοινωνικό περιβάλλον
Ένα κοινό σύμπτωμα του SAD είναι ένα αίσθημα αυτογνωσίας που υπαγορεύει τον τρόπο αλληλεπίδρασης ενός ατόμου με τους άλλους. Τα άτομα με SAD φοβούνται πάντα ότι θα ντροπιάσουν τον εαυτό τους ή θα απορριφθούν με κάποιο τρόπο. Εάν αισθάνεστε εξαιρετικά αυτοσυνείδητοι όταν βρίσκεστε σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, πριν από μια κοινωνική αλληλεπίδραση ή πριν από μια δημόσια ομιλία, μπορεί να έχετε ΕΔΕ.
Για παράδειγμα, εάν αισθάνεστε ότι δεν έχετε τίποτα πολύτιμο να πείτε όταν συζητάτε για ένα θέμα για το οποίο είστε πραγματικά παθιασμένοι, μπορεί να έχετε κοινωνικό άγχος. Αντί να συνεισφέρετε τις ιδέες και τις απόψεις σας, μπορεί να έχετε εμμονή με σκέψεις ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν τους αρέσει το ντύσιμο σας ή ότι δεν πιστεύουν ότι είστε έξυπνοι
Βήμα 3. Εξετάστε αν αποφεύγετε τις κοινωνικές ρυθμίσεις
Ένα κοινό χαρακτηριστικό κάποιου με ΕΔΕ είναι η αποφυγή περιπτώσεων όπου μπορεί να αναγκαστεί να μιλήσει ή να αλληλεπιδράσει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Εάν προσπαθείτε να αποφύγετε τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις ή να χρειαστεί να μιλήσετε μπροστά σε άλλους, μπορεί να έχετε κοινωνικό άγχος.
Για παράδειγμα, εάν είστε καλεσμένος σε ένα πάρτι αλλά αρνείστε να πάτε επειδή είστε πολύ νευρικοί για να κάνετε παρέα με άλλους ανθρώπους, μπορεί να έχετε κοινωνικό άγχος
Βήμα 4. Σκεφτείτε πόσο συχνά μένετε ήσυχοι κατά τη διάρκεια των συζητήσεων
Τα άτομα με SAD γενικά ξεθωριάζουν στο πίσω μέρος των συζητήσεων επειδή είναι πολύ νευρικά για να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Φοβούνται ότι αυτό που λένε θα δυσαρεστήσει τους άλλους ή θα δικαιολογήσει χλευασμό. Εάν συχνά βρίσκεστε σιωπηλοί κατά τη διάρκεια συνομιλιών από φόβο, αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι έχετε ΕΔΕ.
Για παράδειγμα, εάν είστε σε συζήτηση με άλλους, εκφράζετε τις απόψεις σας ή συρρικνώνεστε αργά προς τα πίσω, αποφεύγοντας την οπτική επαφή με τους άλλους;
Μέθοδος 3 από 6: Αναγνώριση ΕΔΕ στο σχολείο ή την εργασία
Βήμα 1. Παρακολουθήστε πότε αρχίζετε να ανησυχείτε για ένα επερχόμενο συμβάν
Τα άτομα με SAD θα αρχίσουν να ανησυχούν για μια ομιλία που πρέπει να εκφωνήσουν ή για ένα κοινωνικό γεγονός που παρακολουθούν εβδομάδες πριν συμβεί το πραγματικό γεγονός. Αυτό το ανησυχητικό μπορεί να προκαλέσει πεπτικά προβλήματα, όπως απώλεια όρεξης και προβλήματα με τον ύπνο. Ενώ είναι φυσιολογικό να νευριάζετε την ημέρα ή το πρωί πριν από μια ομιλία, είναι γενικά ένα σημάδι SAD εάν είστε νευρικοί για εβδομάδες πριν από το συμβάν.
Για παράδειγμα, εάν έχετε μια ομιλία σε δύο εβδομάδες και έχετε ήδη γράψει τι πρόκειται να πείτε, θα πρέπει να αισθάνεστε αρκετά προετοιμασμένοι. Ωστόσο, κάποιος με SAD μπορεί να μείνει ξύπνιος τη νύχτα ανησυχώντας για την παρουσίαση για ολόκληρες δύο εβδομάδες προτού να χρειαστεί να την κάνει
Βήμα 2. Εξετάστε πόσο συχνά συμμετέχετε στην τάξη ή κατά τη διάρκεια συναντήσεων
Ένα κοινό σημάδι κοινωνικού άγχους είναι η απροθυμία συμμετοχής στην τάξη ή κατά τη διάρκεια συναντήσεων. Αυτό σημαίνει ότι δεν σηκώνετε το χέρι σας για να κάνετε ή να απαντήσετε σε μια ερώτηση ή να επιλέξετε να εργαστείτε σε ένα μεμονωμένο έργο και όχι σε ένα ομαδικό. Τα άτομα με ΕΔΕ συχνά αποφεύγουν να εργάζονται σε ομάδες επειδή ανησυχούν πολύ για το τι πιστεύουν τα μέλη της ομάδας τους για αυτούς.
Για παράδειγμα, αν αποφύγετε να σηκώσετε το χέρι σας για να κάνετε μια ερώτηση στην τάξη, ακόμη και αν δεν καταλαβαίνετε το υλικό, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι κοινωνικού άγχους
Βήμα 3. Παρατηρήστε εάν έχετε σωματικά συμπτώματα άγχους
Τα άτομα με ΕΔΕ εμφανίζουν συχνά σωματικά, αλλά και συναισθηματικά συμπτώματα άγχους. Αυτά τα σωματικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κοκκινίλα, εφίδρωση, τρόμο, δύσπνοια και μούδιασμα.
Για παράδειγμα, αν σας καλέσουν στην τάξη και γνωρίζετε την απάντηση, αλλά αντί να απαντήσετε κοκκινίζετε, αρχίζετε να ιδρώνετε, δεν φαίνεται να αναπνέετε, μπορεί να έχετε κοινωνικό άγχος
Βήμα 4. Σκεφτείτε αν αλλάξετε ποτέ γνώμη για να αποφύγετε να εκφράσετε τις σκέψεις σας
Τα άτομα με ΕΔΕ συχνά αλλάζουν τις απόψεις τους έτσι ώστε να μην χρειάζεται να δικαιολογήσουν τις σκέψεις τους μιλώντας δυνατά. Θέλουν να αποφύγουν να νιώσουν αλλοτρίωση ή αμφισβήτηση με κάθε κόστος.
Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι εργάζεστε σε ένα ομαδικό έργο και κάποιος προτείνει μια ιδέα, αλλά έχετε μια καλύτερη. Μπορείτε να επιλέξετε να ακολουθήσετε την λιγότερο αποτελεσματική ιδέα του άλλου ατόμου απλώς και μόνο επειδή δεν θέλετε να τοποθετηθείτε επιτόπου και πρέπει να εξηγήσετε την ιδέα σας
Βήμα 5. Σκεφτείτε πώς αισθάνεστε για τη δημόσια ομιλία
Τα άτομα με SAD θα βάλουν τα δυνατά τους για να αποφύγουν να κάνουν παρουσιάσεις, ομιλίες και άλλες περιπτώσεις δημόσιας ομιλίας όπου όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα πάνω τους. Εξετάστε πώς αισθάνεστε για τη δημόσια ομιλία και πόσο συχνά έχετε βάλει τα δυνατά σας για να το αποφύγετε.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να σκέφτεστε: τι γίνεται αν ξεχάσω αυτό που έχω ετοιμάσει; Κι αν σταματήσω στη μέση; Τι γίνεται αν το μυαλό μου αδειάσει κατά τη διάρκεια της συνεδρίας; Τι θα σκεφτούν όλοι; Όλοι θα μου γελούν. Θα κοροϊδεύω τον εαυτό μου
Μέθοδος 4 από 6: Προσδιορισμός του ΕΔΕ στα παιδιά
Βήμα 1. Να γνωρίζετε ότι τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν ΕΔΕ
Το SAD εμφανίζεται συχνά σε εφήβους, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε παιδιά. Όπως και οι ενήλικες με κοινωνική φοβία, έτσι και τα παιδιά με ΣΕΔ φοβούνται μήπως κριθούν ή κριτικάρουν, ώστε να προσπαθήσουν να βρουν τρόπους για να αποφύγουν ορισμένους τύπους κοινωνικών καταστάσεων. Δεν είναι απλώς μια «φάση» ή μια κακή συμπεριφορά.
Τα παιδιά με ΕΔΕ μπορεί επίσης να κάνουν δηλώσεις που να δείχνουν τους φόβους τους. Οι κοινές δηλώσεις περιλαμβάνουν "τι γίνεται αν δηλώσεις" όπως, Τι γίνεται αν φαίνομαι ηλίθιος; Κι αν πω κάτι λάθος; Κι αν μπερδευτώ;
Βήμα 2. Διάκριση μεταξύ SAD και συστολή στα παιδιά
Παρόμοια με την ΕΔΕ σε εφήβους και ενήλικες, η παιδική ηλικία είναι κάτι περισσότερο από συστολή. Είναι φυσιολογικό για ένα παιδί να αισθάνεται άγχος σε νέες καταστάσεις, αλλά μετά από έκθεση στη νέα κατάσταση και έχοντας υποστήριξη από γονείς και συνομήλικους, μπορεί να πετύχει. Το ΕΔΕ παρεμβαίνει στην ικανότητα του παιδιού να είναι κοινωνικό. Τα παιδιά με ΕΔΕ μπορεί να κάνουν πράγματα όπως αποφεύγοντας το σχολείο, μη απαντώντας σε ερωτήσεις στην τάξη, αποφεύγοντας πάρτι κ.λπ.
- Τα παιδιά που έχουν ΕΔΕ υποφέρουν από έναν ακραίο φόβο κριτικής από τους συνομηλίκους τους καθώς και από τους ενήλικες. Αυτός ο φόβος συχνά παρεμβαίνει στις καθημερινές δραστηριότητες επειδή τα παιδιά θα κάνουν πράγματα για να αποφύγουν την κατάσταση που προκαλεί άγχος. Μερικά παιδιά θα κλάψουν, θα ουρλιάξουν, θα κρυφτούν ή θα κάνουν άλλα πράγματα για να αποφύγουν μια κατάσταση που προκαλεί άγχος. Ορισμένα παιδιά έχουν επίσης φυσικές αντιδράσεις στο άγχος όπως τρέμουλο, εφίδρωση και δύσπνοια. Αυτά τα συμπτώματα πρέπει να διαρκέσουν περισσότερο από έξι μήνες για να θεωρηθούν SAD.
- Τα παιδιά που είναι απλά ντροπαλά μπορεί μερικές φορές να αποφύγουν δραστηριότητες ή να έχουν ήπιο άγχος για συγκεκριμένες καταστάσεις, αλλά το άγχος δεν είναι τόσο ακραίο ή τόσο μακράς διάρκειας όσο είναι με τα παιδιά με ΕΔΕ. Η συστολή δεν θα επηρεάσει την ευτυχία ενός παιδιού με τον ίδιο τρόπο όπως το SAD.
- Για παράδειγμα, μπορεί να είναι δύσκολο για ένα παιδί να δώσει μια έκθεση βιβλίου, αλλά ένας ντροπαλός μαθητής μπορεί ακόμα να το κάνει όταν είναι απαραίτητο. Ένα παιδί με ΕΔΕ μπορεί να αρνηθεί να κάνει την εργασία λόγω ακραίου φόβου ή ακόμη και να παραλείψει το σχολείο για να το αποφύγει. Αυτό μπορεί να παρερμηνευτεί ως υποκριτικός ή κακός μαθητής, αλλά η βασική αιτία είναι ο φόβος.
Βήμα 3. Εξετάστε πώς αλληλεπιδρά το παιδί σας με άλλους
Το SAD συχνά θα κάνει τα παιδιά εξαιρετικά άβολα, ακόμη και φοβισμένα, να αλληλεπιδρούν με ενήλικες και με άλλα παιδιά. Ακόμη και μια απλή συνομιλία με συγγενή ή συμπαίκτη θα μπορούσε να προκαλέσει κλάμα, ξεσπάσματα ή απόσυρση.
- Το παιδί σας μπορεί να εκφράσει φόβο για νέους ανθρώπους και να μην είναι πρόθυμο να συναντήσει νέους φίλους ή να πάει σε κοινωνικές συναντήσεις όπου μπορεί να υπάρχουν άγνωστοι άνθρωποι.
- Μπορεί επίσης να αρνηθούν ή να προσπαθήσουν να φύγουν από τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις που αφορούν άλλα άτομα, ειδικά σε μεγάλο αριθμό, όπως εκδρομές στην περιοχή, ημερομηνίες παιχνιδιών ή δραστηριότητες μετά το σχολείο.
- Σε σοβαρές περιπτώσεις, το παιδί σας μπορεί να βιώσει άγχος σε φαινομενικά απλές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, όπως να ζητήσει από έναν συνομήλικό του να δανειστεί ένα μολύβι ή να απαντήσει σε μια ερώτηση σε ένα κατάστημα. Μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα πανικού, όπως ταχυπαλμίες, εφίδρωση, πόνο στο στήθος, τρέμουλο, ναυτία, δύσπνοια και ζάλη.
Βήμα 4. Ρωτήστε τον δάσκαλο του παιδιού σας για την απόδοσή του
Τα παιδιά με ΕΔΕ μπορεί να έχουν πρόβλημα συγκέντρωσης ή συμμετοχής στην τάξη επειδή φοβούνται να κριθούν ή να αποτύχουν. Δραστηριότητες που απαιτούν αλληλεπίδραση ή απόδοση, όπως η ομιλία ή η ομιλία στην τάξη, μπορεί να είναι αδύνατη για αυτούς να εκτελέσουν.
Μερικές φορές, το SAD εμφανίζεται μαζί με άλλες διαταραχές, όπως διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) ή μαθησιακές διαταραχές. Είναι σημαντικό να αξιολογήσετε το παιδί σας από ιατρό ή επαγγελματία ψυχικής υγείας, ώστε να γνωρίζετε ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα και πώς να το αντιμετωπίσετε
Βήμα 5. Εξετάστε τις προκλήσεις του προσδιορισμού της ΕΔΕ στα παιδιά
Η αναγνώριση του SAD στα παιδιά μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να δράσουν ως απάντηση στον φόβο. Τα παιδιά με SAD μπορεί να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς ή να αρχίσουν να χάνουν σχολείο για να αντιμετωπίσουν το SAD. Σε ορισμένα παιδιά, ο φόβος που σχετίζεται με το ΕΔΕ μπορεί ακόμη και να εκφραστεί μέσω εκρήξεων ή κλάματος.
Βήμα 6. Μάθετε αν το παιδί σας εκφοβίζεται
Η παρενόχληση μπορεί να είναι η αιτία του κοινωνικού άγχους του παιδιού σας ή μπορεί να το κάνει χειρότερο. Δεδομένου ότι το να πέσει θύμα εκφοβισμού είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη διαταραχής κοινωνικού άγχους, υπάρχει μια καλή πιθανότητα το παιδί σας να αντιμετωπίζει κάποια μορφή παρενόχλησης. Μιλήστε με τον δάσκαλο του παιδιού σας και οποιονδήποτε άλλο ενήλικα παρακολουθεί το παιδί σας γύρω από άλλα παιδιά για να μάθετε αν το παιδί σας μπορεί να εκφοβιστεί και κάντε ένα σχέδιο επέμβασης.
Μέθοδος 5 από 6: Διαχείριση ΕΔΕ
Βήμα 1. Πρακτική βαθιά αναπνοή
Κατά τη διάρκεια περιόδων άγχους, μπορεί να εμφανίσετε αυξημένο καρδιακό ρυθμό, εφίδρωση, ένταση των μυών και συχνά ρηχή αναπνοή. Η βαθιά αναπνοή μπορεί να βοηθήσει στη μείωση αυτών των αρνητικών συμπτωμάτων του στρες βοηθώντας στη ρύθμιση του νευρικού σας συστήματος.
- Ξεκινήστε τοποθετώντας ένα χέρι στο μάγουλό σας και ένα χέρι στο στομάχι σας.
- Πάρτε μια βαθιά εισπνοή από τη μύτη σας, μετρώντας έως το 7 καθώς εισπνέετε.
- Στη συνέχεια, εκπνεύστε από το στόμα σας, μετρώντας έως το 7, ενώ σφίξτε τους μυς του στομάχου σας για να εκπνεύσετε όλο τον αέρα.
- Επαναλάβετε τη διαδικασία 5 φορές με μέσο όρο μία ανάσα ανά 10 δευτερόλεπτα.
Βήμα 2. Σταματήστε τις αρνητικές σας σκέψεις
Οι αρνητικές σκέψεις μπορούν να κάνουν το κοινωνικό άγχος χειρότερο, οπότε είναι σημαντικό να σταματήσετε τον εαυτό σας όταν έχετε μια αρνητική σκέψη. Την επόμενη φορά που θα έχετε αρνητική σκέψη, μην την αφήσετε να περάσει. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να αναλύσετε τη σκέψη και προσπαθήστε να δείτε ποια είναι τα ελαττώματα της.
- Για παράδειγμα, μια αρνητική σκέψη μπορεί να είναι: «Θα κάνω έναν χαζό μπροστά σε όλους όταν κάνω αυτήν την παρουσίαση». Αν βρεθείτε να σκέφτεστε κάτι τέτοιο, αναρωτηθείτε: «Ξέρω ότι θα κάνω έναν χαζό;» και "Αν μπερδευτώ, αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα πιστεύουν ότι είμαι χαζός;"
- Οι απαντήσεις σας σε αυτές τις ερωτήσεις θα πρέπει να είναι "Όχι" και "Όχι" γιατί δεν μπορείτε να ξέρετε τι θα σκεφτούν ή θα κάνουν οι άνθρωποι. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι θα κάνετε καλή δουλειά και κανείς δεν θα πιστεύει ότι είστε χαζός.
Βήμα 3. Φροντίστε τον εαυτό σας
Η καλή φροντίδα του εαυτού σας μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το κοινωνικό σας άγχος. Η καλή διατροφή, ο επαρκής ύπνος και η τακτική άσκηση μπορούν να σας βοηθήσουν να αισθανθείτε καλύτερα ψυχικά και σωματικά. Βεβαιωθείτε ότι τρώτε καλά, κοιμάστε αρκετά και κάνετε τακτική άσκηση για να νιώθετε καλύτερα.
- Τρώτε μια ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως και άπαχη πρωτεΐνη.
- Κοιμηθείτε μεταξύ 7-9 ωρών τη νύχτα.
- Ασκηθείτε για 30 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα.
- Περιορίστε την πρόσληψη καφεΐνης και αλκοόλ.
Βήμα 4. Εξετάστε το ενδεχόμενο να επισκεφθείτε έναν θεραπευτή ψυχικής υγείας για βοήθεια
Το να αντιμετωπίσετε μόνοι σας το έντονο άγχος μπορεί να είναι δύσκολο. Εάν εσείς ή κάποιος αγαπημένος σας έχει ΕΔΕ, σκεφτείτε να λάβετε βοήθεια από εξουσιοδοτημένο επαγγελματία ψυχικής υγείας. Ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε τη ρίζα του κοινωνικού σας άγχους και να εργαστείτε μέσα από αυτά τα θέματα.
Μπορεί επίσης να σκεφτείτε να παρακολουθήσετε μια ομάδα συμπεριφορικής θεραπείας για άτομα με κοινωνικό άγχος. Αυτές οι ομάδες μπορούν να σας βοηθήσουν να χτίσετε την εμπιστοσύνη σας και να μάθετε τεχνικές γνωσιακής συμπεριφοράς που μπορούν να βελτιώσουν την ικανότητά σας να χειρίζεστε δύσκολες καταστάσεις
Βήμα 5. Ρωτήστε το γιατρό σας για φάρμακα
Η φαρμακευτική αγωγή από μόνη της δεν μπορεί να θεραπεύσει το κοινωνικό άγχος, αλλά μπορεί να είναι χρήσιμο σε ορισμένες περιπτώσεις. Ορισμένα φάρμακα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά από άλλα για την περίπτωσή σας, οπότε είναι σημαντικό να μιλήσετε με το γιατρό σας για τα συμπτώματα και τις επιλογές σας.
Τα κοινά φάρμακα για το SAD περιλαμβάνουν: Βενζοδιαζεπίνες όπως το Xanax. Β -αποκλειστές όπως το Inderal ή το tenormin. Αναστολείς μονοαμινοξειδάσης (MAOIS) όπως το Nardia. Επιλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI) όπως Prozac, Luvox, Zoloft, Paxil, Lexapro. Αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης (SNRIS) όπως Effexor, Effexor XR και Cymbalta
Μέθοδος 6 από 6: Διαχείριση SAD στα παιδιά
Βήμα 1. Μάθετε γιατί η έγκαιρη θεραπεία είναι σημαντική
Η μέση ηλικία έναρξης για το ΣΕΔ είναι τα 13 έτη, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε μικρότερα παιδιά. Συνδέεται με την ανάπτυξη κατάθλιψης και κατάχρησης ουσιών σε εφήβους. Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ζητήσετε τη συμβουλή ενός γιατρού εάν πιστεύετε ότι το παιδί ή ο έφηβος σας μπορεί να έχει ΕΔΕ.
Βήμα 2. Πάρτε το παιδί σας να δει έναν θεραπευτή
Ένας θεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει πολύ στον προσδιορισμό της πηγής του άγχους του παιδιού σας, κάτι που θα σας βοηθήσει να το διαχειριστείτε. Ο θεραπευτής μπορεί επίσης να βοηθήσει το παιδί σας μέσω θεραπείας έκθεσης, κατά την οποία το παιδί σταδιακά αντιμετωπίζει τους φόβους του εκθέτοντάς τους σε ελεγχόμενη κατάσταση.
- Ο θεραπευτής του παιδιού μπορεί επίσης να σας προσφέρει συμβουλές για το πώς να βοηθήσετε το παιδί σας.
- Μια άλλη δημοφιλής θεραπεία είναι η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT), η οποία μπορεί να βοηθήσει το παιδί να μάθει να εντοπίζει και να διαχειρίζεται αρνητικά ή μη χρήσιμα πρότυπα σκέψης.
- Ο θεραπευτής του παιδιού σας μπορεί να προτείνει ακόμη και ομαδική θεραπεία. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο για το παιδί σας, καθώς θα διαπιστώσει ότι δεν είναι μόνο του στους φόβους του και ότι οι άλλοι αγωνίζονται όπως και εκείνος.
- Ένας οικογενειακός θεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να επικοινωνήσετε την υποστήριξή σας για το παιδί σας και να συνεργαστείτε μαζί του για να διαχειριστεί το άγχος του. Αυτός ο τύπος θεραπείας είναι ιδιαίτερα χρήσιμος εάν το άγχος του παιδιού προκαλεί άλλες οικογενειακές δυσκολίες.
Βήμα 3. Υποστηρίξτε το παιδί σας
Εάν ανησυχείτε ότι το παιδί σας έχει ΕΔΕ, αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια για να υποστηρίξετε το παιδί σας. Αποφύγετε να πιέσετε το παιδί σας να μιλήσει για τη ντροπαλότητά του, όπως να το πιέσει να παίξει ή να το αναγκάσει σε κοινωνικές καταστάσεις που δημιουργούν άγχος. Κάντε ό, τι μπορείτε για να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθάνεται πιο άνετα σε κοινωνικές καταστάσεις.
- Βεβαιωθείτε ότι αναγνωρίζετε τα συναισθήματα του παιδιού σας.
- Μοντέλο εμπιστοσύνης για το παιδί σας, όπως όταν χαλαρώνετε σε κοινωνικές καταστάσεις.
- Βοηθήστε το παιδί σας να μάθει κοινωνικές δεξιότητες, όπως κάνοντας φίλους, χειραψία, διαμαρτυρίες κ.λπ.
Βήμα 4. Βοηθήστε το παιδί σας να αντιμετωπίσει το άγχος
Εάν το παιδί σας έχει ΕΔΕ, είναι σημαντικό να βρείτε τρόπους για να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει το άγχος. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει το άγχος και να ξεπεράσει το κοινωνικό του άγχος. Μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας περιλαμβάνουν τη διδασκαλία του παιδιού σας πώς να κάνει ασκήσεις αναπνοής, το παιδί σας να αναδιαρθρώσει τις αρνητικές του σκέψεις, να προσφέρει ένα ηρεμιστικό σύνθημα και να προσφέρει ήπια ενθάρρυνση.
- Μάθετε στο παιδί σας να ηρεμεί παίρνοντας αργές βαθιές αναπνοές. Δείξτε στο παιδί σας πώς να εξασκεί βαθιά αναπνοή και, στη συνέχεια, καθοδηγήστε το παιδί σας να χρησιμοποιήσει αυτήν την τεχνική κάθε φορά που αισθάνεται άγχος.
- Βοηθήστε το παιδί σας να αναδιαρθρώσει τις αρνητικές του σκέψεις. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας λέει κάτι σαν "θα μπερδέψω την αναφορά του βιβλίου μου αύριο!" απαντήστε με κάτι σαν: «Αν εξασκείσαι πολύ καλά, θα έχεις καλύτερη ιδέα για το πώς θα δώσεις την έκθεση του βιβλίου σου και θα κάνεις καλή δουλειά».
- Δώστε στο παιδί σας μια εικόνα για να λειτουργήσει ως ηρεμιστικό σύνθημα. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας είναι ιδιαίτερα νευρικό για την αναφορά του βιβλίου του, μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας μια μικρή εικόνα του εαυτού σας και να του δώσετε οδηγίες να το κρατήσει κοντά στο επάνω μέρος της σελίδας. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί σας μπορεί να προσποιηθεί ότι απλώς σας διαβάζει την έκθεση βιβλίου.
- Προσφέρετε απαλή ενθάρρυνση αντί να αναγκάζετε το παιδί σας να συμμετέχει σε δραστηριότητες που το κάνουν να αγχώνεται. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας δεν είναι άνετο να συμμετέχει σε ένα παιχνίδι με κάποια άλλα παιδιά, μην το πιέζετε να συμμετάσχει. Αλλά αν το παιδί σας επιλέξει να συμμετάσχει, δώστε έναν ήσυχο έπαινο και, στη συνέχεια, ντους το παιδί σας με επαίνους όταν είστε μακριά από άλλους ανθρώπους.
Βήμα 5. Μην αποφεύγετε απλώς αγχωτικές καταστάσεις
Ενώ μπορεί να είναι δελεαστικό να προστατεύετε το παιδί σας από καταστάσεις που του προκαλούν άγχος ή άγχος, αυτό θα μπορούσε πραγματικά να κάνει το άγχος του ακόμη χειρότερο. Είναι πιο χρήσιμο για το παιδί σας να μάθει πώς να διαχειρίζεται τις απαντήσεις του σε αγχωτικές καθημερινές καταστάσεις, με την υποστήριξή σας.
Αντ 'αυτού, υπενθυμίστε στο παιδί σας ότι έχει επιβιώσει επιτυχώς από αγχωτικές καταστάσεις στο παρελθόν και μπορεί να το κάνει ξανά
Βήμα 6. Ρωτήστε το γιατρό σας για φάρμακα
Εάν το άγχος του παιδιού σας είναι σοβαρό ή δεν βελτιώνεται, μπορείτε να εξετάσετε το ενδεχόμενο να μιλήσετε με το γιατρό του παιδιού σας για φάρμακα που μπορεί να βοηθήσουν. Για μερικά παιδιά, τα SSRIs (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) μπορεί να είναι αποτελεσματικά στην ανακούφιση του άγχους που προκαλείται από το SAD.
- Οι κοινά συνταγογραφούμενοι SSRIs για την παιδική ηλικία περιλαμβάνουν την σιταλοπράμη (Celexa), την εσιταλοπράμη (Lexapro), τη φλουοξετίνη (Prozac) και την παροξετίνη (Paxil).
- Το Venlafaxine HCI (Effexor) είναι ένα άλλο συνήθως συνταγογραφούμενο αντικαταθλιπτικό, αλλά είναι ένα SNRI (αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης).
Συμβουλές
- Τα άτομα με ΕΔΕ δυσκολεύονται επίσης να φάνε φαγητό μπροστά σε άλλους επειδή πιστεύουν ότι οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να κρίνουν τι ή πώς τρώνε.
- Τα άτομα με SAD δυσκολεύονται να κάνουν τηλεφωνικές κλήσεις ή να αφήσουν φωνητικά μηνύματα επειδή ανησυχούν ότι θα ακουστούν μη ευφυή ή εντυπωσιακά.
