Εάν έχετε ρευματοειδή αρθρίτιδα (RA), μια φλεγμονώδη αυτοάνοση νόσο, γνωρίζετε τον πόνο που μπορεί να προκαλέσει στις αρθρώσεις σας. Το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται εσφαλμένα στον εαυτό του, συνήθως στις μεμβράνες που ευθυγραμμίζουν τις αρθρώσεις των καρπών και των δακτύλων σας. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε πόνο γύρω από το λαιμό, τους ώμους, τους αγκώνες, τους γοφούς, τα γόνατα, τους αστραγάλους και τα πόδια σας. Αλλά, η διαχείριση του πόνου με τη θεραπεία της φλεγμονής μπορεί να μειώσει τη δυσφορία σας. Η χρήση της αλόης βέρα, η υιοθέτηση μιας αντιφλεγμονώδους διατροφής και η αλλαγή του τρόπου ζωής σας μπορεί να ανακουφίσει από τα συμπτώματα της RA.
Βήματα
Μέρος 1 από 4: Χρήση της Αλόης Βέρα για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Βήμα 1. Μάθετε για το τζελ και το χυμό αλόης βέρα
Το τζελ από το φυτό αλόη βέρα είναι μια παραδοσιακή θεραπεία για πληγές, εγκαύματα, λοιμώξεις και ορισμένα είδη πόνου στις αρθρώσεις και αρθρίτιδας. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε απευθείας στις αρθρώσεις ή να πιείτε χυμό αλόης βέρα για να μειώσετε τη φλεγμονή. Η αλόη βέρα μπορεί να είναι χρήσιμη για την RA λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων της, της ιδιότητάς της ως αναλγητικό (πιθανώς λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων) και στην επιτάχυνση της επούλωσης των πληγών. Είναι επίσης ένας ασφαλής ενυδατικός και αντιγηραντικός παράγοντας.
- Το τζελ προέρχεται από το κεντρικό τμήμα του φύλλου αλόης, γνωστό ως "εσωτερικό φιλέτο". Περιέχει μεγαλύτερα πολύπλοκα σάκχαρα από τον χυμό αλόης. Αυτά τα πολύπλοκα σάκχαρα πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνα για τα οφέλη της αλόης.
- Ο χυμός εξάγεται από τα εξωτερικά φύλλα και περιέχει επίσης πολύπλοκα σάκχαρα.
Βήμα 2. Βγάλτε το τζελ αλόης βέρα από το φυτό
Εάν έχετε ώριμο φυτό αλόης, κόψτε ένα φύλλο χρησιμοποιώντας ένα κοφτερό ψαλίδι και αφαιρέστε το εξωτερικό φύλλο για να αποκαλυφθεί το διαυγές τζελ στο εσωτερικό του. Χρησιμοποιήστε τα δάχτυλά σας για να βγάλετε το τζελ ή κόψτε το άκρο του φύλλου και πιέστε το τζελ έξω.
Εάν θέλετε να αγοράσετε το τζελ, ελέγξτε online ή στο τοπικό κατάστημα υγιεινής διατροφής. Αγοράστε βιολογική αλόη βέρα χωρίς πρόσθετα ή συντηρητικά
Βήμα 3. Εφαρμόστε τζελ αλόης βέρα στις αρθρώσεις σας
Αρχικά, εφαρμόστε την αλόη σε μια μικρή περιοχή για να ελέγξετε τυχόν πιθανές αντιδράσεις. Εάν εμφανιστεί εξάνθημα ή άλλα προβλήματα, σταματήστε να το χρησιμοποιείτε. Εάν δεν υπάρχει ερεθισμός του δέρματος, απλώστε το τζελ στις περιοχές που σας ενοχλούν περισσότερο. Εφαρμόστε το όπως σε κάθε άλλη λοσιόν. Αυτό θα σας δώσει προσωρινή ανακούφιση από τον πόνο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Όσο δεν υπάρχει ερεθισμός του δέρματος, μπορείτε να συνεχίσετε να θεραπεύετε τον πόνο με αλόη βέρα όσο θέλετε.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εμφανίζουν παρενέργειες, αλλά η αλόη μπορεί να προκαλέσει ερυθρότητα, αίσθημα καύσου ή τσιμπήματος και σπάνια, βραχυπρόθεσμο εξάνθημα
Βήμα 4. Μάθετε για τις παρενέργειες και τις αλληλεπιδράσεις στην υγεία του χυμού αλόης βέρα
Ο χυμός της αλόης βέρα έχει αναφερθεί ότι μειώνει τις ανοσολογικές αποκρίσεις, οι οποίες μπορεί να είναι χρήσιμες στη ΡΑ. Η κατανάλωση χυμού αλόης βέρα μπορεί να προκαλέσει κράμπες, διάρροια και αέρια. Εάν συμβεί αυτό, σταματήστε να το πίνετε. Η κατανάλωση χυμού αλόης βέρα μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα και να επηρεάσει τα φάρμακα για τον διαβήτη, οπότε μην πίνετε το χυμό για περισσότερο από 3 έως 4 εβδομάδες. Μπορεί επίσης να μειώσει την απορρόφηση των στεροειδών κρεμών και να μειώσει τα επίπεδα καλίου εάν πίνετε το χυμό. Μιλήστε πάντα με έναν έμπειρο επαγγελματία υγείας πριν συνδυάσετε οποιαδήποτε φάρμακα με συμπληρώματα, συμπεριλαμβανομένης της τοπικής ή από του στόματος αλόης βέρα.
- Ενώ δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμες μελέτες για τις επιδράσεις της εσωτερικής αλόης βέρα, μια μελέτη βρήκε μια σχέση μεταξύ του χυμού και του καρκίνου του παχέος εντέρου.
- Το Κέντρο Επιστήμης για το Δημόσιο συμφέρον (CSPI) δεν συνιστά να πίνετε αλόη βέρα. Ωστόσο, συνιστά ανεπιφύλακτα τη χρήση της αλόης βέρα τοπικά.
Βήμα 5. Πιείτε χυμό αλόης βέρα
Αναζητήστε βιολογικό χυμό αλόης βέρα (όπως ο κρίνος της ερήμου ή ο τρόπος της φύσης) χωρίς πρόσθετα ή συντηρητικά. Ξεκινήστε με μικρές ποσότητες, όπως 2-3 ουγγιές υγρού (59-89 mL) μία φορά την ημέρα, για να δείτε πώς αντιδράτε στον χυμό. Προχωρήστε έως και 2-3 ουγγιές υγρού (59-89 mL) 3 φορές την ημέρα. Έχει γεύση λίγο πικρή και μπορεί να χρειαστεί λίγος συνηθισμός. Μπορείτε να δοκιμάσετε να προσθέσετε 1 κουταλάκι του γλυκού (4,9 mL) μέλι στο χυμό ή να το αναμίξετε με ένα χυμό φρούτων μέχρι να σας αρέσει η γεύση.
Ποτέ πιείτε το τζελ, αφού περιέχει ισχυρό καθαρτικό και μπορεί να προκαλέσει διάρροια.
Μέρος 2 από 4: Αλλαγή της διατροφής και του τρόπου ζωής σας
Βήμα 1. Επιλέξτε τρόφιμα υψηλότερης ποιότητας για τη διατροφή σας
Προσπαθήστε να τρώτε κυρίως βιολογικά τρόφιμα. Αυτά δεν περιέχουν φυτοφάρμακα ή άλλα χημικά, όπως ορμόνες και αντιβιοτικά, τα οποία μπορεί να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο φλεγμονής. Θα πρέπει επίσης να περιορίσετε την ποσότητα επεξεργασμένων και προσυσκευασμένων τροφίμων που τρώτε. Αυτό θα περιορίσει τα πρόσθετα και τα συντηρητικά που μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη φλεγμονή σε μερικούς ανθρώπους. Αυτό θα διασφαλίσει επίσης ότι τρώτε πολύπλοκους υδατάνθρακες, όχι απλούς υδατάνθρακες, οι οποίοι μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα φλεγμονής.
- Προσπαθήστε να μαγειρέψετε από την αρχή, χρησιμοποιώντας ολόκληρα τρόφιμα. Αυτό θα διατηρήσει τις περισσότερες βιταμίνες, μέταλλα και θρεπτικά συστατικά.
- Ένας βασικός κανόνας είναι ότι εάν το φαγητό είναι πολύ άσπρο ψωμί, λευκό ρύζι ή λευκά ζυμαρικά-έχει υποστεί επεξεργασία. Αντ 'αυτού, φάτε ψωμί ολικής αλέσεως, καστανό ρύζι και ζυμαρικά ολικής αλέσεως.
Βήμα 2. Φάτε περισσότερα φρούτα και λαχανικά
Στόχος είναι τα 2/3 της συνολικής διατροφής σας που προέρχονται από φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως. Τα φρούτα και τα λαχανικά έχουν υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών που μπορεί να μειώσουν τη φλεγμονή. Προσπαθήστε να επιλέξετε φρέσκα προϊόντα. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε κατεψυγμένα, αλλά θα πρέπει να αποφύγετε να τρώτε λαχανικά σε κάθε είδους παχυντική, κρεμώδη σάλτσα. Αποφύγετε τα φρούτα που έχουν ζάχαρη ή βαρύ σιρόπι. Αντ 'αυτού, επιλέξτε φρούτα και λαχανικά με έντονα χρώματα με πολλά αντιοξειδωτικά. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Μούρα (βατόμουρα και βατόμουρα)
- Μήλα
- Δαμάσκηνα
- Πορτοκάλια
- Εσπεριδοειδές
- Φυλλώδη πράσινα λαχανικά
- Σκουός χειμώνα και καλοκαίρι
- πιπεριές
Βήμα 3. Τρώτε περισσότερες φυτικές ίνες
Οι φυτικές ίνες μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή. Προσπαθήστε να βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε τουλάχιστον 20-35 γραμμάρια φυτικών ινών ημερησίως. Τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες περιλαμβάνουν δημητριακά ολικής αλέσεως, φρούτα, λαχανικά, φασόλια και όσπρια και σπόρους. Οι παρακάτω είναι μεγάλες πηγές φυτικών ινών:
- Καστανό ρύζι, σιτάρι μπουλγούρου, φαγόπυρο, βρώμη, κεχρί, κινόα
- Μήλα, αχλάδια, σύκα, χουρμάδες, σταφύλια, μούρα όλων των ειδών
- Φυλλώδη πράσινα λαχανικά (σπανάκι, μουστάρδα, κολάρο, ελβετικό chard, λάχανο), καρότα, μπρόκολο, λάχανα Βρυξελλών, bok choy, τεύτλα
- Μπιζέλια, φακές, όλα τα φασόλια (νεφρά, μαύρο, λευκό, Λίμα)
- Σπόροι κολοκύθας, σουσάμι, ηλιόσποροι και ξηροί καρποί, συμπεριλαμβανομένων αμυγδάλων, πεκάν, καρυδιών και φιστικιών
Βήμα 4. Περιορίστε την ποσότητα κόκκινου κρέατος που τρώτε
Εάν τρώτε κρέας, βεβαιωθείτε ότι το βόειο κρέας είναι άπαχο (κατά προτίμηση τροφοδοτείται με γρασίδι, καθώς έχει τη φυσική αναλογία ω-3 και ω-6 λιπαρών) και ότι τα πουλερικά είναι χωρίς δέρμα. Οποιοδήποτε κρέας τρώτε πρέπει να αυξάνεται χωρίς ορμόνες ή αντιβιοτικά και πρέπει να κόβετε το λίπος. Ο περιορισμός του κρέατος θα βοηθήσει στη μείωση της πρόσληψης κορεσμένων λιπαρών, κάτι που η Αμερικανική Ένωση Καρδιάς συνιστά να περιορίσετε σε λιγότερο από το 7% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων σας.
- Μπορείτε να αποφύγετε τα κορεσμένα λίπη χωρίς να χρησιμοποιήσετε βούτυρο, μαργαρίνη και βραστά στο μαγείρεμα. Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε λάδια ελιάς ή κανόλας.
- Το AHA συνιστά επίσης να αποφεύγετε όλα τα τρανς λιπαρά. Διαβάστε τις ετικέτες των τροφίμων και αποφύγετε όσες έχουν «μερικώς υδρογονωμένα λίπη». Αυτό σημαίνει ότι το προϊόν έχει τρανς λιπαρά, ακόμη και αν η ετικέτα λέει "0 trans λιπαρά".
Βήμα 5. Συμπεριλάβετε περισσότερα ψάρια στη διατροφή σας
Το ψάρι είναι καλής ποιότητας πρωτεΐνη και έχει καλές ποσότητες των πιο υγιεινών ω-3 λιπαρών. Η υψηλότερη πρόσληψη ωμέγα-3 λιπαρών συνδέεται με μειωμένο επίπεδο φλεγμονής. Τα ψάρια με υψηλότερα επίπεδα ω-3 λιπαρών περιλαμβάνουν σολομό, τόνο, πέστροφα, σαρδέλες και σκουμπρί.
Μην ξεχνάτε να πίνετε άφθονο νερό και να είστε ενυδατωμένοι
Βήμα 6. Προσθέστε αντιφλεγμονώδη μπαχαρικά και βότανα στο φαγητό σας
Ορισμένα μπαχαρικά και βότανα μπορούν να μειώσουν τον πόνο που σχετίζεται με τη φλεγμονή της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Αρκετά από αυτά υπάρχουν ως συμπληρώματα (σκόρδο, κουρκουμά/κουρκουμίνη, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και βιταμίνη C και Ε), αλλά φροντίστε να μιλήσετε με το γιατρό σας πριν τα πάρετε. Είναι καλύτερα να τα παίρνετε από τη διατροφή σας, παρά από συμπληρώματα. Αυτά τα βότανα και μπαχαρικά περιλαμβάνουν:
- Σκόρδο
- Κουρκουμά/κουρκουμίνη
- Βασιλικός
- Ρίγανη
- Γαρίφαλο
- Κανέλα
- Τζίντζερ
- Πιπεριές τσίλι
Βήμα 7. Ασχοληθείτε με μέτρια άσκηση
Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της συνολικής υγείας σας και στους ισχυρούς μυς και τα οστά σας. Ένας φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τον πιο ωφέλιμο τύπο άσκησης. Αλλά, μην ξεχνάτε ότι η άσκηση μπορεί να σημαίνει δραστηριότητες χαμηλού αντίκτυπου όπως αερόμπικ, προπόνηση με βάρη, περπάτημα, πεζοπορία, τάι τσι ή γιόγκα. Όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της δύναμης και της ευελιξίας.
Φροντίστε να ισορροπήσετε την ξεκούραση και την άσκηση. Εάν έχετε φλεγμονή της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, είναι πιο χρήσιμο να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα αντί για παρατεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι
Βήμα 8. Πάρτε αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τις ασθένειες (DMARDs)
Αυτά περιλαμβάνουν αντιφλεγμονώδεις παράγοντες. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει αντισώματα που παράγονται κατά του παράγοντα νέκρωσης όγκου. Δεν είναι σαφές πώς αυτά τα φάρμακα λειτουργούν στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά συνήθως χρησιμοποιούνται παράλληλα με αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Or, μπορεί επίσης να σας συνταγογραφηθεί ένας νεότερος παράγοντας, βιολογικά που είναι ανθρώπινες γενετικά τροποποιημένες πρωτεΐνες, σε συνδυασμό με αντιφλεγμονώδεις παράγοντες. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αναλγητικά χρησιμοποιούνται μαζί με άλλα φάρμακα.
Τα DMARD, όπως η μεθοτρεξάτη, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό ηπατικό τραυματισμό και αντιδράσεις υπερευαισθησίας. Άλλες παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, κόπωση, βήχα και δυσκολία στην αναπνοή
Μέρος 3 από 4: Κατανόηση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Βήμα 1. Προσέξτε τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Τα πρώτα σημεία και συμπτώματα είναι τρυφερές και πρησμένες αρθρώσεις που συχνά αισθάνονται ζεστές στο άγγιγμα. Πολλοί άνθρωποι με ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν σχετικά ήπιο πόνο και δυσκαμψία, αλλά παρουσιάζουν περιοδικές «εξάρσεις» όπου τα σημεία και τα συμπτώματα επιδεινώνονται. Άλλοι άνθρωποι έχουν σταθερά, χρόνια συμπτώματα. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι αρθρώσεις και τα οστά μπορούν να υποστούν βλάβη, οδηγώντας σε αυξανόμενη απώλεια λειτουργίας, αν και η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να περιορίσει τη βλάβη. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Κούραση, μυϊκός πόνος και γενική δυσκαμψία που διαρκεί τουλάχιστον 1 ώρα μετά το ξύπνημα ή μετά από μια μακρά περίοδο ξεκούρασης (σε αντίθεση με τον πόνο και τη δυσκαμψία της οστεοαρθρίτιδας, η οποία διαχέεται γρηγορότερα).
- Υποφέρουν από άλλες διαταραχές συχνότερα από εκείνες χωρίς τη νόσο. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν άλλες αυτοάνοσες ασθένειες (όπως το σύνδρομο Sjogren), αγγειίτιδα (φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων), αναιμία (μικρότερος από τον κανονικό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταφέρουν οξυγόνο στους ιστούς) και πνευμονική νόσο.
- Ρευματοειδή οζίδια, τα οποία αναπτύσσονται σε έως και 35% των ατόμων με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Τα οζίδια εμφανίζονται ως εξογκώματα κάτω από το δέρμα κοντά στην προσβεβλημένη άρθρωση, συχνότερα κοντά στους αγκώνες. Συνήθως δεν είναι επώδυνα, κινούνται ελεύθερα κάτω από το δέρμα και μπορεί να κυμαίνονται σε μέγεθος από ένα μπιζέλι μέχρι το μέγεθος ενός λεμονιού.
Βήμα 2. Κατανοήστε τους παράγοντες κινδύνου για τη λήψη ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Ενώ η αιτία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας δεν είναι γνωστή, φαίνεται να συνδέεται με γενετικούς παράγοντες. Είναι πιθανό ότι η κληρονομικότητα μιας ομάδας γονιδίων, ούτε ενός γονιδίου, αυξάνει τον κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Οι ορμόνες και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου.
Άνδρες και γυναίκες οποιασδήποτε φυλής ή εθνικής προέλευσης μπορεί να εμφανίσουν ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά εμφανίζεται στις γυναίκες πιο συχνά από ό, τι στους άνδρες. Οι γυναίκες έχουν περίπου 2 έως 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από τη νόσο, η οποία συχνότερα ξεκινά στη μέση ηλικία
Βήμα 3. Μάθετε πώς διαγιγνώσκεται η ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα διαγιγνώσκεται χρησιμοποιώντας τα σημάδια, τα συμπτώματα, το ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό σας μαζί με μια φυσική εξέταση. Ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει στη συνέχεια τη διάγνωση για να δημιουργήσει ένα θεραπευτικό σχέδιο, με πρωταρχικό στόχο τη μείωση του πόνου μειώνοντας τη φλεγμονή και ελαχιστοποιώντας τυχόν βλάβες στις αρθρώσεις. Για τη διάγνωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ο γιατρός σας θα κάνει:
- Εργαστηριακές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων των ακτίνων Χ ή άλλων απεικονίσεων των προσβεβλημένων αρθρώσεων
- Δείγματα αίματος, συγκεκριμένα ένα για εξέταση αίματος για ρευματοειδή παράγοντα (RF) και άλλες μη ειδικές εξετάσεις. Το τεστ RF μπορεί να διαγνώσει τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ οι μη ειδικές υποδεικνύουν υποκείμενη φλεγμονή.
- Διαγνωστικές εξετάσεις για τον αποκλεισμό άλλων καταστάσεων που μιμούνται τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, όπως μολυσματικές αρθροπάθειες (επώδυνες αρθρώσεις από λοίμωξη), συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ), αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (που επηρεάζουν κυρίως τη σπονδυλική στήλη και μεγαλύτερες αρθρώσεις) και ινομυαλγία.
Μέρος 4 από 4: Πότε να αναζητήσετε ιατρική φροντίδα
Βήμα 1. Κλείστε ένα ραντεβού με το γιατρό σας μόλις παρατηρήσετε συμπτώματα αρθρίτιδας
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε μια ποικιλία άλλων προβλημάτων υγείας εάν δεν την διαχειριστείτε με την κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε ρευματοειδή αρθρίτιδα, επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας ώστε να διαγνώσει την κατάστασή σας και να σας συστήσει την κατάλληλη θεραπεία.
- Θα πρέπει να βλέπετε γιατρό κάθε φορά που έχετε επίμονο πόνο ή πρήξιμο στις αρθρώσεις σας.
- Πιθανές σοβαρές επιπλοκές της ρευματοειδούς αρθρίτιδας χωρίς θεραπεία περιλαμβάνουν οστεοπόρωση, λοιμώξεις, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, καρδιακά προβλήματα (όπως σκλήρυνση ή απόφραξη των αρτηριών) και πνευμονική νόσο.
Βήμα 2. Αναπτύξτε ένα πρόγραμμα φροντίδας με το γιατρό σας και ακολουθήστε το από κοντά
Μόλις ο γιατρός σας διαγνώσει με ρευματοειδή αρθρίτιδα, μπορεί να κάνει συστάσεις για τη διαχείριση της κατάστασής σας με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Μπορεί επίσης να σας παραπέμψουν σε άλλους ειδικούς, όπως ρευματολόγους ή φυσικοθεραπευτές, οι οποίοι έχουν εμπειρία στη θεραπεία της ΡΑ. Μιλήστε με το γιατρό σας και την υπόλοιπη ομάδα φροντίδας σας για να βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνετε τις οδηγίες φροντίδας τους.
Εκτός από τις αλλαγές στον υγιεινό τρόπο ζωής, η ομάδα φροντίδας σας μπορεί να συστήσει τη χρήση φαρμάκων (όπως DMARDs και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων), φυσικής ή επαγγελματικής θεραπείας και χειρουργικών θεραπειών (όπως επιδιόρθωση τένοντα ή αντικατάσταση αρθρώσεων) για τη διαχείριση της ΡΑ
Βήμα 3. Πραγματοποιήστε ελέγχους όσο συχνά συστήνει ο γιατρός σας
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία. Θα πρέπει να επικοινωνείτε συχνά με το γιατρό σας για να βεβαιωθείτε ότι οι θεραπείες που προτείνουν λειτουργούν και ότι δεν έχουν αναπτυχθεί νέες επιπλοκές.
- Ρωτήστε το γιατρό σας πόσο συχνά πρέπει να επισκέπτεστε για τακτικούς ελέγχους. Μπορεί να συστήσουν να έρχεστε κάθε 1-2 μήνες.
- Η έρευνα δείχνει ότι οι συχνές εξετάσεις (δηλαδή, μεταξύ 7 και 11 φορές ετησίως) σχετίζονται με καλύτερα αποτελέσματα θεραπείας για ασθενείς με ΡΑ από τους λιγότερο συχνούς ελέγχους (λιγότερους από 7 ετησίως).
Βήμα 4. Ενημερώστε το γιατρό σας εάν εμφανίσετε νέα συμπτώματα
Ακόμα κι αν λαμβάνετε ήδη ιατρική φροντίδα για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μερικές φορές η κατάστασή σας μπορεί να αλλάξει ή να επιδεινωθεί απροσδόκητα. Εάν συμβεί αυτό, κλείστε ραντεβού με το γιατρό σας αμέσως, ακόμη και αν δεν πρόκειται να κάνετε έλεγχο.
