Αισθάνεστε λυπημένοι, κουρασμένοι ή απελπισμένοι; Είστε πιο αποτραβηγμένοι, συναισθηματικοί και ευερέθιστοι από πριν; Μπορεί να έχετε κατάθλιψη. Η κατάθλιψη δεν είναι μόνο «το μπλουζ», αλλά μια σοβαρή ασθένεια και μπορεί να επηρεάσει τη ζωή σας. Το να λέτε στους γονείς και την οικογένειά σας είναι ένα πρώτο αλλά δύσκολο βήμα για να λάβετε την κατάλληλη βοήθεια. Θυμηθείτε, όμως, ότι τα αγαπημένα σας πρόσωπα θέλουν αυτό που είναι καλύτερο για εσάς. Ξεκινήστε τη συζήτηση και βρείτε μια στιγμή για να μιλήσετε, ζητώντας τη βοήθεια και την κατανόησή τους.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Έναρξη της συνομιλίας
Βήμα 1. Εξετάστε το ενδεχόμενο να αναζητήσετε θεραπεία πριν μιλήσετε με την οικογένειά σας
Η θεραπεία της κατάθλιψης είναι η προτεραιότητά σας και δεν χρειάζεται απαραίτητα να περιμένετε να το πείτε στην οικογένειά σας προτού αναζητήσετε θεραπεία. Στην πραγματικότητα, ένας σύμβουλος ή θεραπευτής μπορεί να είναι σε θέση να σας βοηθήσει να σχεδιάσετε τον καλύτερο τρόπο για να μιλήσετε στην οικογένειά σας για την κατάθλιψή σας. Αν είστε στο σχολείο, επισκεφθείτε τον σχολικό σας σύμβουλο και πείτε του τι συμβαίνει. Εάν είστε ενήλικας, επισκεφτείτε το γιατρό σας ή κλείστε ραντεβού με έναν θεραπευτή ή/και ψυχίατρο.
- Ένας ψυχίατρος έχει τη δυνατότητα να συνταγογραφήσει φάρμακα όπως αντικαταθλιπτικά για να βοηθήσει στη θεραπεία της κατάθλιψης.
- Πολλά κολέγια και πανεπιστήμια προσφέρουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας στους μαθητές τους.
- Μπορεί να θέλετε να προγραμματίσετε μια συνεδρία με τον σύμβουλό σας και την οικογένειά σας, ώστε να μπορείτε να τους πείτε για την κατάθλιψή σας με την υποστήριξή του. Ο σύμβουλος μπορεί να είναι σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις που έχει η οικογένειά σας και να σας υποστηρίξει εάν έχει μια ασυνήθιστη αντίδραση.
Βήμα 2. Ζητήστε να μιλήσετε
Το σπάσιμο του πάγου μπορεί να είναι το πιο δύσκολο μέρος. Αλλά ακόμα κι αν δεν είστε σίγουροι πώς θα αντιδράσει η οικογένειά σας, αξίζει τον κόπο. Επικοινωνήστε με τη μαμά, τον μπαμπά, τα αδέλφια ή τους συγγενείς σας και ζητήστε να μιλήσετε. Δεν χρειάζεται να πείτε τι συμβαίνει σε αυτό το σημείο. Απλώς ενημερώστε τους ότι χρειάζεστε από καρδιάς.
- Στην ιδανική περίπτωση, η οικογένειά σας θα συνειδητοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά μην υποθέσετε ότι γνωρίζουν οτιδήποτε είναι το θέμα. Συχνά, οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι ή αποσπούν την προσοχή τους από τη ζωή τους.
- Προσπαθήστε να πείτε κάτι σαν: «Γεια σου μαμά, αναρωτιέμαι αν έχεις λίγο χρόνο να μιλήσεις αργότερα. Έχω κάτι σημαντικό να σου πω ». Αυτό μπορεί επίσης να λειτουργήσει: «Γεια σου Λίζα, έχεις λίγο χρόνο; Υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να μιλήσω ».
- Ο διακόπτης πάγου μπορεί επίσης να έρθει φυσικά. Για παράδειγμα, ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να σας βρει να κλαίτε ή να είστε ευερέθιστοι και να σας ρωτήσει: «Υπάρχει κάτι λάθος;» Αδράξτε την ευκαιρία.
Βήμα 3. Βρείτε την κατάλληλη στιγμή
Είναι καλύτερο να μιλάτε με την οικογένειά σας όταν έχουν πολύ χρόνο - χρειάζεστε την πλήρη προσοχή τους και θα πρέπει να επεξεργάζονται τα πράγματα. Προσπαθήστε να βρείτε μια στιγμή που είναι στο σπίτι, χαλαροί και δεν συμμετέχουν σε άλλη εργασία. Αν είναι επείγον, όμως, θέστε το θέμα αμέσως.
- Μην ανησυχείτε για την ευκολία εάν έχετε ποτέ αυτοκτονικές σκέψεις. Πείτε στην οικογένειά σας ότι είναι επείγον και αυτό εσύ χρειάζομαι να τους μιλήσω. Λάβετε βοήθεια αμέσως.
- Το να μιλήσεις για την κατάθλιψή σου είναι μια σημαντική συζήτηση, μια συνομιλία που δεν πρέπει να βιαστείς. Θα χρειαστείτε ένα καλό χρονικό διάστημα και θα πρέπει να προσπαθήσετε να πιάσετε την οικογένειά σας όταν είναι ελεύθεροι και δεν έχουν άλλες δεσμεύσεις.
- Μετά το δείπνο ή το βράδυ μπορεί να είναι μια καλή στιγμή. Οι αγαπημένοι σας δεν θα έχουν δουλειά στο μυαλό τους τότε. Εάν τσακώνεστε με την οικογένειά σας τον τελευταίο καιρό, επιλέξτε μια στιγμή που δεν μαλώνετε.
- Στόχος για μια ήσυχη συνομιλία, στο σπίτι, αν είναι δυνατόν. Ετοιμάζεστε να ανοίξετε τον εαυτό σας και θα θέλετε την ιδιωτικότητα να εκφράζει τα πράγματα με ειλικρίνεια.
- Εάν δεν είστε σίγουροι αν το άτομο έχει χρόνο, ρωτήστε το. Πείτε, για παράδειγμα, "Μαμά, είναι καλή στιγμή για συζήτηση;" Or δοκίμασε: «Γεια σου Ντέιβιντ, θα ήθελα ακόμα να σου μιλήσω αν έχεις χρόνο τώρα».
Βήμα 4. Γράψτε ένα γράμμα
Εάν δεν πρόκειται για επείγον περιστατικό και δεν τα πάτε καλά με την οικογένειά σας ή αισθάνεστε περίεργα να ανοίξετε, σκεφτείτε να τους γράψετε τα συναισθήματά σας. Θα λάβετε τα ίδια σημεία και μπορείτε να αφήσετε την πόρτα ανοιχτή για προσωπική ομιλία αργότερα. Το βασικό τώρα είναι να ξεκινήσει μια συζήτηση.
- Συμπεριλάβετε όποιες πληροφορίες νομίζετε ότι χρειάζεται το γράμμα.
- Το γράμμα σας μπορεί να είναι σύντομο ή μεγάλο. Μπορεί να είναι τόσο σύντομο όσο χρειάζεστε για να καταλάβετε το βασικό σημείο, δηλαδή «Μαρία, ένιωσα λυπημένη και καταθλιπτική τον τελευταίο καιρό. Σως πρέπει να μιλήσω με κάποιον ».
- Βάλτε το γράμμα εκεί που θα το βρει ένα μέλος της οικογένειας, όπως στο τραπέζι της κουζίνας ή στον πάγκο κοντά στο σημείο που φυλάσσουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Μπορείτε επίσης να τα παραδώσετε προσωπικά. Πείτε: «Γεια σου μπαμπά, θα μπορούσες να το διαβάσεις; Είναι κάτι σημαντικό που θέλω να ξέρεις ».
Μέρος 2 από 3: Άνοιγμα
Βήμα 1. Εξηγήστε τον εαυτό σας
Η κατάθλιψη είναι δύσκολη. Αλλά είναι ακόμα πιο δύσκολο μόνος. Μπορείτε να νιώσετε καλύτερα μόνο γνωρίζοντας ότι έχετε ανθρώπους που νοιάζονται για εσάς στο πλευρό σας. Αυτή είναι η ευκαιρία σας να ανοιχτείτε σε αυτούς για την κατάθλιψή σας.
- Το πρώτο βήμα είναι να εξηγήσουμε τι συμβαίνει. Να ξέρετε ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα κακό στο να ζητάτε βοήθεια.
- Δηλώστε τα πράγματα με σαφήνεια, δηλ. «Μαμά, ένιωθα πολύ στεναχωρημένος και λυπημένος τον τελευταίο καιρό. Νομίζω ότι μπορεί να είναι σοβαρό ». Or, «Άλεξ, μπορεί να έχω κατάθλιψη. Τα πράγματα είναι δύσκολα τον τελευταίο καιρό ». Λέγοντας "Μπορεί να έχω κατάθλιψη" θα το κάνει επίσης.
Βήμα 2. Να είστε σαφείς
Μπορεί να νιώθετε πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα. Θέλετε η οικογένειά σας να γνωρίζει για την κατάθλιψή σας, αλλά μπορεί επίσης να ανησυχείτε για την ανησυχία τους ή ότι μπορεί να θυμώσει ή να μην σας πάρει στα σοβαρά. Προσπαθήστε να επικεντρωθείτε σε αυτό που είναι σημαντικό: να εκφράσετε την άποψή σας. Να είστε ειλικρινείς μαζί τους.
- Πείτε τι συμβαίνει. Πείτε τους εάν έχετε αποσπάσει την προσοχή από τη δουλειά και το σχολείο ή χωρίς ενέργεια. Πείτε, «Νιώθω κουρασμένος και δεν θέλω να κάνω τίποτα μετά το σχολείο. Είμαι λυπημένος όλη την ώρα και δεν μου φαίνεται σωστό ».
- Μπορεί να είναι δύσκολο για εσάς να πείτε περισσότερα από αυτό. Δεν χρειάζεται να μπείτε σε λεπτομέρειες. Παρ 'όλα αυτά, μην καλύπτετε τα πράγματα με ζάχαρη. Ενημερώστε τους ότι η κατάθλιψη επηρεάζει την ικανότητά σας να λειτουργείτε.
Βήμα 3. Προσφέρετε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά
Τι γίνεται αν η οικογένειά σας δεν το κάνει καλά; Τα αγαπημένα σας πρόσωπα μπορεί να έχουν τα δικά τους προβλήματα και μπορεί να μην αντιδρούν θετικά σε εσάς. Θα μπορούσαν να εξοργιστούν, να αρνηθούν ότι κάτι δεν πάει καλά ή να ελαχιστοποιήσουν την κατάσταση. Προσπαθήστε να μην θυμώνετε - μπορεί να μην το έχουν πάρει ακόμα. Εάν συμβεί αυτό, να είστε συγκεκριμένοι για το πώς σας επηρεάζει η κατάθλιψη - και να είστε πρόθυμοι να προσπαθήσετε ξανά, αν χρειαστεί.
- Προσφέρετε συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς η κατάθλιψη επηρεάζει τη ζωή σας. Η οικογένειά σας μπορεί να πειστεί περισσότερο αν τους προσφέρετε «απόδειξη» μέσω παραδειγμάτων.
- Πείτε, για παράδειγμα, «Αναστατώνεστε όταν κοιμάμαι αμέσως μετά τη δουλειά και όταν δυσκολεύομαι να σηκωθώ από το κρεβάτι το πρωί και έχετε απογοητευτεί που δεν θέλω να βγω και να δω οι φίλοι μας. Αυτή είναι η κατάθλιψη ». Or, «Δεν έχετε παρατηρήσει ότι ο μέσος όρος μου έχει περάσει από το A στο D φέτος; Δυσκολεύομαι πραγματικά να συγκεντρωθώ στο σχολείο ».
Βήμα 4. Προσπαθήστε να είστε υπομονετικοί
Να είστε επίμονοι και να προσπαθείτε, ακόμα κι αν η οικογένειά σας δυσκολεύεται να σας αποδεχτεί ή να σας πιστέψει στην αρχή. Η υποστήριξη είναι τόσο σημαντική. Εμφανίστε ξανά το θέμα, επαναλάβετε τα αιτήματά σας για βοήθεια και κυρίως μην τα παρατήσετε.
- Η κατάθλιψη είναι ασθένεια και μερικές φορές χρειάζεται θεραπεία. Η οικογένειά σας μπορεί να μην το γνωρίζει αυτό και πιστεύει ότι μπορείτε «απλά να ξεφύγετε από αυτό».
- Επαναλάβετε τον εαυτό σας εάν χρειαστεί, δηλαδή «Όχι, μπαμπά, κάτι δεν πάει καλά. Χρειάζομαι βοήθεια." Εάν λένε ότι όλοι αισθάνονται κατά καιρούς, πείτε τους ότι πιστεύετε ότι αυτό είναι διαφορετικό: «Όχι, Τζέιν, πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά».
- Θυμηθείτε ότι, ενώ η υποστήριξη από την οικογένειά σας μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη για κάποιον που αγωνίζεται με κατάθλιψη, δεν την χρειάζεστε για να ξεκινήσετε τη θεραπεία. Εάν ο σύζυγός σας επιμένει ότι έχετε απλώς ένα κρούσμα μπλουζ και θα είστε καλά, ίσως χρειαστεί να συνεχίσετε τη θεραπεία χωρίς την ευλογία του / της. Εάν πρόκειται για θέμα χρημάτων ή ασφάλισης, αναζητήστε έναν σύμβουλο ή θεραπευτή που εργάζεται σε κλίμακα συρόμενου. Το πιο σημαντικό είναι να λάβετε βοήθεια
Βήμα 5. Μιλήστε με έναν άλλο αξιόπιστο ενήλικα
Εάν είστε έφηβος και τα μέλη της οικογένειας δεν μπορούν ή δεν θα βοηθήσουν, θα πρέπει να προσπαθήσετε να βρείτε κάποιον που θα σας ακούσει. Σκεφτείτε άλλους ενήλικες στους οποίους εμπιστεύεστε και βασίζεστε - σε κάποιον στον οποίο μπορείτε να εμπιστευτείτε. Θα μπορούσε να είναι δάσκαλος, σύμβουλος στο σχολείο, φίλος ή προπονητής. Το πιο σημαντικό είναι να βρείτε βοήθεια.
- Θα μπορούσατε να προσεγγίσετε έναν αξιόπιστο δάσκαλο. Για παράδειγμα, μπορεί να ξεκινήσετε μια συζήτηση μιλώντας για αγώνες στο σχολείο, δηλαδή «κ. Γκιμπς, ίσως έχεις παρατηρήσει ότι δεν τα πάω τόσο καλά όσο συνήθως. Έχεις χρόνο να μιλήσεις σήμερα; »
- Ένας σχολικός σύμβουλος είναι μια άλλη επιλογή. Οι σύμβουλοι είναι εκπαιδευμένοι να σας ακούν και να σας βοηθούν. Θα σας πάρουν στα σοβαρά και θα σας βοηθήσουν να βρείτε μια λύση - είναι η δουλειά τους.
- Σκεφτείτε επίσης να ενημερώσετε τους φίλους σας τι περνάτε, αν δεν το γνωρίζουν ήδη. Μόνο η υποστήριξή τους μπορεί να είναι μια μεγάλη πηγή δύναμης.
Βήμα 6. Προσέξτε όταν μιλάτε στα παιδιά
Τα παιδιά είναι οξυδερκή και, ακόμα κι αν προσπαθήσετε να κρύψετε ότι κάτι δεν πάει καλά, μπορεί να είναι σε θέση να πουν ότι κάτι είναι «εκτός λειτουργίας». Επειδή η κατάθλιψη συχνά δεν αντιμετωπίζεται, τα παιδιά σας μπορεί να βρουν τις δικές τους απαντήσεις για το γιατί κλαίτε ή γιατί δεν θέλετε να παίζετε, και αυτές οι απαντήσεις μπορεί να είναι πιο τρομακτικές από την αλήθεια. Όταν μιλάτε στα παιδιά σας για την κατάθλιψή σας, λάβετε υπόψη τις ηλικίες τους και πόσο καλά πιστεύετε ότι μπορούν να κατανοήσουν και να διαχειριστούν τις πληροφορίες.
- Μπορεί να θέλετε να εξηγήσετε τι είναι η κατάθλιψη και ότι προκαλεί τον εγκέφαλό σας να λειτουργεί διαφορετικά και να επηρεάζει το πώς αισθάνεστε, σκέφτεστε και ενεργείτε. Μπορεί να σας κάνει να ενεργήσετε με τρόπους που κανονικά δεν θα ενεργούσατε.
- Ξεκαθαρίστε ότι τα παιδιά σας δεν είναι η αιτία της κατάθλιψής σας. Πείτε τους ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές αιτίες για κατάθλιψη και δεν είναι πάντα ξεκάθαρες.
- Ενημερώστε τα παιδιά σας ότι δεν είναι υπεύθυνα για τη διόρθωση της κατάθλιψής σας, αλλά ότι η αγάπη και η υποστήριξή τους μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμα.
- Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να σας κάνουν ερωτήσεις και να είναι ανοιχτά για το τι νιώθουν, τις ανησυχίες και τις ανησυχίες τους κ.λπ. Ενημερώστε τα ότι θέλετε να ακούσετε τα καλά και τα κακά - δεν πρέπει να κρύβονται αν νιώθουν τρελά ή λυπημένα επειδή φοβούνται πώς μπορεί να σας επηρεάσει.
Μέρος 3 από 3: Ζητώντας κατανόηση ή βοήθεια
Βήμα 1. Ζητήστε συγγνώμη, αν τους πληγώσατε στο πρόσφατο παρελθόν
Καθαρίστε τον αέρα με την οικογένειά σας, ειδικά αν είχατε προβλήματα τελευταία. Η κατάθλιψη προκαλεί αλλαγή στη συμπεριφορά των ανθρώπων - μπορεί να είστε πιο ευερέθιστοι, να έχετε αλλαγές διάθεσης ή συναισθηματικές εκρήξεις και απλά «να μην είστε ο συνηθισμένος εαυτός σας». Συχνά, αυτό οδηγεί σε διαμάχες ή καυγάδες.
- Προσθέστε μια συγγνώμη αν χρειαστεί, δηλαδή: «Λυπάμαι που ήμουν αγενής μαζί σας τον τελευταίο καιρό. Απλώς δεν αισθάνομαι σαν τον εαυτό μου »ή« Ζητώ συγγνώμη που ήμουν τόσο δύσκολη πρόσφατα ».
- Ξεκαθαρίστε ότι νοιάζεστε για αυτούς και ότι δεν θέλετε να είστε πληγωμένοι.
- Ζητήστε και την κατανόησή τους. Πείτε, «Θέλω να ξέρετε ότι αν είμαι αγενής, δεν είναι επειδή δεν σας αγαπώ. Είναι η κατάθλιψη που μιλάει, όχι εγώ ».
Βήμα 2. Πείτε ότι θέλετε βοήθεια
Εξηγήστε στην οικογένειά σας ότι θέλετε βοήθεια για την κατάθλιψή σας. Και πάλι, δεν χρειάζεται να μπείτε σε βαθιές λεπτομέρειες ή να προσπαθήσετε να αναλύσετε όλα όσα αισθάνεστε. Απλώς φτάστε στο σημαντικό κομμάτι: θέλετε βοήθεια.
- Για παράδειγμα, μπορεί να πείτε κάτι σαν: «Θέλω απλώς να μιλήσω σε κάποιον που μπορεί να με βοηθήσει να νιώσω φυσιολογικός ξανά». Or, δοκιμάστε «Χρειάζομαι τη βοήθειά σας για να βρω έναν σύμβουλο ή κάποιον που εργάζεται με κατάθλιψη».
- Ενημερώστε τους αγαπημένους σας τι χρειάζεστε και από αυτούς. Τα πρόθυμα μέλη της οικογένειας μπορούν να σας κάνουν υπεύθυνους, να σας βοηθήσουν με τις σχολικές εργασίες, να βρείτε έναν δάσκαλο ή να βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε αρκετό φαγητό, άσκηση και ύπνο. Μπορούν επίσης να προσφέρουν μεγάλη ηθική υποστήριξη.
Βήμα 3. Να είστε πρόθυμοι να απαντήσετε σε ερωτήσεις
Ευτυχώς, οι οικογένειες τις περισσότερες φορές δεν θα ανταποκριθούν σε σας σε μια στιγμή ανάγκης. Αλλά μπορεί να έχουν απορίες. Κάνε υπομονή, πάλι. Προσπαθήστε να απαντήσετε όσο καλύτερα μπορείτε, αφού θα μπορούν να σας βοηθήσουν καλύτερα αν γνωρίζουν περισσότερα.
- Η οικογένειά σας μπορεί να ρωτήσει: «Πόσο καιρό συμβαίνει αυτό;» Συχνά είναι δύσκολο να πούμε πότε ξεκινά η κατάθλιψη, αλλά προσπαθήστε να απαντήσετε με ειλικρίνεια.
- Μπορεί επίσης να ακούσετε: «Είναι κάτι που κάναμε;» ή "Γιατί δεν είπες κάτι πριν;" Επίσης να είστε εκ των προτέρων αν τα αγαπημένα σας πρόσωπα ρωτήσουν πώς μπορούν να βοηθήσουν.
Βήμα 4. Να είστε ειλικρινείς
Και πάλι, να είστε εκ των προτέρων με τις ανάγκες σας. Οι πιθανότητες είναι ότι η οικογένειά σας θα θέλει να βοηθήσει, αλλά πρέπει να ξέρει πώς να το κάνει καλύτερα, οπότε να είστε ειλικρινείς μαζί τους. Η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή ασθένεια. Μην το ελαχιστοποιείτε φοβούμενοι ότι θα τους ενοχλήσετε.
- Να είστε ξεκάθαροι ότι κάτι δεν πάει καλά. Είτε αισθάνεστε λυπημένοι, ευερέθιστοι ή απελπισμένοι, είτε απλώς δεν έχετε την επιθυμία ή την ενέργεια, δεν αισθάνεστε φυσιολογικοί και επηρεάζουν τη ζωή σας.
- Εκφράστε την επιθυμία σας να γίνετε καλύτεροι - είτε μιλώντας σε έναν σύμβουλο είτε βλέποντας έναν γιατρό.
- Πάρτε τυχόν σκέψεις αυτοκτονίας σοβαρά Το Η οικογένειά σας πρέπει να γνωρίζει για αυτούς, αλλά μην περιμένετε. Λάβετε βοήθεια τώρα εάν πιστεύετε ότι μπορεί να επιχειρήσετε να αυτοκτονήσετε. Καλέστε το 911 ή μια ειδική τηλεφωνική γραμμή, όπως (στις ΗΠΑ) 800-273-TALK (800-273-8255).
Βήμα 5. Ακολουθήστε
Τώρα που κάνατε το πρώτο βήμα, φροντίστε να ακολουθήσετε την οικογένειά σας και να αναπτύξετε ένα σχέδιο. Θα χρειαστεί να λάβετε συγκεκριμένες ενέργειες, είτε αυτό περιλαμβάνει την εύρεση συμβούλου ή θεραπευτή, είτε συνομιλία με τον γιατρό σας σχετικά με την κατάθλιψη είτε τον προσδιορισμό του τι μπορεί να κάνει η οικογένειά σας για να βοηθήσει. Είναι δύσκολο να παραμείνετε με κίνητρο όταν είστε σε κατάθλιψη, αλλά αυτό είναι σημαντικό - εσείς και η οικογένειά σας πρέπει να το ακολουθήσετε!
- Μπορείτε να ξεκινήσετε ρωτώντας την οικογένειά σας για συγκεκριμένες λεπτομέρειες, δηλαδή "Θα με βοηθήσετε να βρω έναν σύμβουλο;", "Μπορείτε να μου κλείσετε ραντεβού με το γιατρό;", "Θα μπορούσατε να μιλήσετε ιδιωτικά με τους δασκάλους μου;"
- Μιλήστε και από άποψη χρόνου. Η εισαγωγή ενός χρονικού πλαισίου στη συνομιλία θα κάνει τη δράση λιγότερο αφηρημένη, δηλαδή "Μπορείτε να με βοηθήσετε να αναζητήσω θεραπευτή αύριο;", "Μπορείτε να κλείσετε ραντεβού με το γιατρό για αυτήν την εβδομάδα, αν είναι δυνατόν;"
- Ζητήστε από την οικογένειά σας να σας βοηθήσει επίσης να σας κρατήσει σε καλό δρόμο. Προχωρώντας, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη διασφάλιση ότι έχετε ραντεβού παρακολούθησης με το γιατρό σας, ότι συνεχίζετε να βλέπετε έναν σύμβουλο και ότι παίρνετε τυχόν συνταγογραφούμενα φάρμακα.
