Η αιμορραγία μετά τον τοκετό ορίζεται ως ανώμαλη ποσότητα αιμορραγίας από τον κόλπο μετά τον τοκετό. Αυτή η αιμορραγία μπορεί να συμβεί μέσα σε 24 ώρες μετά τον τοκετό ή μετά από μερικές ημέρες. Η PPH είναι η κύρια αιτία των γυναικών μετά τον τοκετό σήμερα και έχει ως αποτέλεσμα το 8% των θανάτων μεταξύ των γυναικών μετά τον τοκετό. Τα ποσοστά θνησιμότητας από PPH είναι πολύ υψηλότερα στις υποανάπτυκτες και αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, είναι φυσιολογικό να έχετε κάποια αιμορραγία (γνωστή ως λοχία) μετά τον τοκετό του μωρού σας. Αυτή η αιμορραγία διαρκεί συχνά για μερικές εβδομάδες. Είναι σημαντικό να μάθετε πώς να διαφοροποιείτε το PPH από τα λοχία από νωρίς, προκειμένου να αποφύγετε επιπλοκές.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 4: Αναγνώριση καταστάσεων υψηλού κινδύνου
Βήμα 1. Γνωρίστε ποιες καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν PPH
Αρκετές καταστάσεις που συμβαίνουν πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την παράδοση μπορεί να οδηγήσουν σε καθίζηση του PPH. Ορισμένες από αυτές τις καταστάσεις απαιτούν στενή παρακολούθηση της γυναίκας κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό για να αποκλειστεί η PPH. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε για αυτές τις καταστάσεις, καθώς αυξάνουν τις πιθανότητες μιας γυναίκας να υποφέρει από αυτήν την κατάσταση.
- Placenta Previa, αποκόλληση του πλακούντα, κατακράτηση του πλακούντα και άλλες ανωμαλίες του πλακούντα
- Πολλαπλές εγκυμοσύνες
- Προεκλαμψία ή αυξημένη αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
- Ιστορικό PPH σε προηγούμενη παράδοση
- Ευσαρκία
- Ανωμαλίες της μήτρας
- Αναιμία
- Επείγουσα καισαρική τομή
- Αιμορραγία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
- Μακροχρόνια εργασία πάνω από 12 ώρες
- Το βάρος γέννησης του μωρού πάνω από 4 κιλά
Βήμα 2. Κατανοήστε ότι η ατονία της μήτρας είναι αιτία μείζονος απώλειας αίματος
Η αιμορραγία μετά τον τοκετό, ή απώλεια αίματος μετά τον τοκετό, είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου της μητέρας στον κόσμο, ακόμη και μετά από ασφαλή τοκετό. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει υπερβολική αιμορραγία άνω των 500 ml μετά τον τοκετό του μωρού. Ένα από αυτά ονομάζεται ατονία της μήτρας.
- Η ατονία της μήτρας είναι όταν η μήτρα της μητέρας (το τμήμα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος που φιλοξενούσε το μωρό) δυσκολεύεται να επιστρέψει στην αρχική της κατάσταση.
- Η μήτρα παραμένει χαμένη, κούφια και δεν συστέλλεται όταν πρέπει να είναι σταθερή και να συστέλλεται. Αυτό καθιστά τη διέλευση του αίματος ευκολότερη και ταχύτερη, συμβάλλοντας στην αιμορραγία μετά τον τοκετό.
Βήμα 3. Γνωρίστε ότι το τραύμα κατά τον τοκετό μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία μετά τον τοκετό
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο εμφανίζεται υπερβολική αιμορραγία είναι όταν συμβαίνει τραύμα ή τραυματισμός καθώς το μωρό βγαίνει από το σώμα.
- Το τραύμα μπορεί να έχει τη μορφή κοψίματος, το οποίο μπορεί να προκληθεί από τη χρήση βοηθητικών συσκευών κατά τον τοκετό
- Εναλλακτικά, μπορεί να προκύψουν ρήξεις όταν το μωρό είναι μεγαλύτερο από το μέσο όρο και βγαίνει γρήγορα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ρήξη στο κολπικό άνοιγμα.
Βήμα 4. Κατανοήστε ότι μερικές φορές το αίμα δεν ρέει έξω από το σώμα της γυναίκας
Η αιμορραγία που προκαλείται από PPH δεν θα ρέει πάντα έξω από το σώμα. Μερικές φορές, η αιμορραγία εμφανίζεται εσωτερικά και εάν δεν υπάρχει έξοδος για το αίμα, θα κινηθεί προς τις μικρές σχισμές που βρίσκονται ανάμεσα στους ιστούς του σώματος και θα σχηματίσει αυτό που ονομάζεται αιμάτωμα.
Μέθοδος 2 από 4: Αναγνώριση Αιμορραγίας που σχετίζεται με PPH
Βήμα 1. Παρακολουθήστε την ποσότητα αίματος
Ο τύπος αιμορραγίας που εμφανίζεται αμέσως μετά τον τοκετό, εντός 24 ωρών από τον τοκετό ή λίγες ημέρες μετά τον τοκετό είναι ζωτικής σημασίας για να αποκλειστεί το PPH. Η πιο σημαντική παράμετρος για το σκοπό αυτό είναι η ποσότητα της αιμορραγίας.
- Κάθε αιμορραγία άνω των 500 ml μετά τον κολπικό τοκετό και άνω των 1000 ml μετά από καισαρική τομή θεωρείται ως PPH.
- Επιπλέον, η αιμορραγία που υπερβαίνει τα 1000 ml χαρακτηρίζεται ως σοβαρή PPH και απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση, ειδικά εάν υπάρχουν πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου.
Βήμα 2. Κοιτάξτε τη ροή και την υφή του αίματος
Το PPH είναι γενικά συνεχής σε ροή και είναι άφθονο, με ή χωρίς αρκετούς μεγάλους θρόμβους. Ωστόσο, οι θρόμβοι είναι πολύ πιο συνηθισμένοι σε PPH που αναπτύσσεται μετά από λίγες ημέρες τοκετού και αυτός ο τύπος αιμορραγίας μπορεί επίσης να είναι πιο σταδιακός στη ροή.
Βήμα 3. Γνωρίστε ότι η μυρωδιά του αίματος μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν υπάρχει ή όχι PPH
Ορισμένα πρόσθετα χαρακτηριστικά που μπορούν να βοηθήσουν στη διαφοροποίηση ενός PPH από την κανονική αιμορραγία ή λοχία μετά τον τοκετό (κολπική έκκριση που αποτελείται από αίμα, ιστό από την επένδυση της μήτρας και βακτήρια) είναι η οσμή και η ροή του. Υποψιαστείτε ένα PPH εάν τα λοχία σας έχουν προσβλητική μυρωδιά ή εάν η ροή σας αυξάνεται ξαφνικά μετά τον τοκετό.
Μέθοδος 3 από 4: Αναγνώριση βοηθητικών συμπτωμάτων
Βήμα 1. Ζητήστε ιατρική βοήθεια εάν αναγνωρίσετε σοβαρά συμπτώματα
Η οξεία PPH συνοδεύεται συχνά από σημάδια σοκ όπως μειωμένη αρτηριακή πίεση, ταχυκαρδία ή χαμηλό ρυθμό παλμών, πυρετό, αυστηρότητα και λιποθυμία ή κατάρρευση. Αυτές είναι οι πιο σίγουρες ενδείξεις για PPH, αλλά και οι πιο επικίνδυνες. Απαιτούν άμεση ιατρική παρέμβαση.
Βήμα 2. Προσέξτε τα σημάδια που εμφανίζονται λίγες ημέρες μετά τον τοκετό
Υπάρχουν μερικά λιγότερο σοβαρά αλλά επικίνδυνα σημεία δευτερογενούς PPH που τείνουν να εμφανίζονται λίγες ημέρες μετά τον τοκετό. Αυτές περιλαμβάνουν πυρετό, κοιλιακό άλγος, επώδυνη ούρηση, γενική αδυναμία, κοιλιακή ευαισθησία στην υπερβιβλική περιοχή και προσάρτημα.
Βήμα 3. Πηγαίνετε στο νοσοκομείο εάν δείτε αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια
Το PPH είναι επείγον ιατρικό και απαιτεί άμεση νοσηλεία και μέτρα για τη διακοπή της αιμορραγίας. Επομένως, δεν είναι μια κατάσταση που μπορεί να αγνοηθεί. Εάν εμφανίσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα μετά τον τοκετό, επικοινωνήστε αμέσως με τον ιατρό σας, καθώς μπορεί να εμφανίσετε σοκ.
- Χαμηλή πίεση αίματος
- Χαμηλός ρυθμός παλμών
- Ολιγουρία ή μειωμένα ούρα
- Ξαφνική και συνεχής κολπική αιμορραγία ή πέρασμα μεγάλων θρόμβων
- Λιποθυμία
- Rigors
- Πυρετός
- Κοιλιακό άλγος
Μέθοδος 4 από 4: Δημιουργία σχεδίου νοσηλευτικής φροντίδας (για νοσηλευτές και γιατρούς)
Βήμα 1. Κατανοήστε τι είναι ένα σχέδιο νοσηλευτικής φροντίδας
Το πιο σημαντικό για τη μείωση του περιστατικού θανάτου μετά τον τοκετό είναι η ικανότητα να εντοπίσουμε τα σημάδια της αιμορραγίας νωρίς στην πορεία της και να εντοπίσουμε την αιτία της. Η ταχεία αναγνώριση της αιτίας της αιμορραγίας επιτρέπει ταχύτερη παρέμβαση.
- Ένα σχέδιο νοσηλευτικής φροντίδας είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για να γίνει ακριβώς αυτό. Υπάρχουν πέντε βήματα στο σχέδιο νοσηλευτικής φροντίδας. Αυτά τα βήματα είναι η αξιολόγηση, η διάγνωση, ο προγραμματισμός, η παρέμβαση και η αξιολόγηση.
- Για να κάνετε ένα σχέδιο νοσηλευτικής φροντίδας σχετικά με την αιμορραγία μετά τον τοκετό, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τι πρέπει να αναζητήσετε και τι πρέπει να κάνετε σε καθένα από αυτά τα βήματα.
Βήμα 2. Δώστε μεγάλη προσοχή στις μητέρες που έχουν προδιάθεση να αναπτύξουν αιμορραγία μετά τον τοκετό
Πριν πραγματοποιήσετε μια αξιολόγηση, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη το ιστορικό της μητέρας. Υπάρχουν αρκετοί προδιαθεσικοί παράγοντες που κάνουν τη μητέρα πιο επιρρεπή σε αιμορραγία μετά τον τοκετό, καθώς όλες οι γυναίκες που μόλις γέννησαν είναι επιρρεπείς σε υπερβολική απώλεια αίματος. Εάν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα είναι παρόντα στη μητέρα, η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται τουλάχιστον κάθε 15 λεπτά κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό, έως ότου η μητέρα δεν εμφανίσει σημάδια αιμορραγίας.
- Αυτοί οι προδιαθεσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν μια διευρυμένη μήτρα που προκαλείται από τη μεταφορά ενός μεγάλου βρέφους μέσα ή από υπερβολική ποσότητα υγρού στον πλακούντα (ο σάκος που περιβάλλει το βρέφος), η γέννηση περισσότερων από πέντε παιδιών, ταχεία τοκετός, παρατεταμένος τοκετός, χρήση βοηθητικών συσκευών, καισαρική τομή, αφαίρεση του πλακούντα χειροκίνητα και ανεστραμμένη μήτρα.
- Οι προδιαθεσικοί παράγοντες για την υπερβολική αιμορραγία περιλαμβάνουν επίσης τις μητέρες που έχουν υποστεί παθήσεις όπως πλακούντα προκένια, πλακούντα ακρέτα, χρησιμοποιώντας φάρμακα όπως ωκυτοκίνη, προσταγλανδίνες, τοκολυτικά ή θειικό μαγνήσιο, υποβλήθηκαν σε γενική αναισθησία, εάν η μητέρα έχει διαταραχές πήξης, έχουν υποστεί αιμορραγία στον προηγούμενο τοκετό, έχει ινομυώματα μήτρας ή έχει υποστεί βακτηριακή μόλυνση των εμβρυϊκών μεμβρανών (χοριοαμνιονίτιδα).
Βήμα 3. Αξιολογείτε συχνά την κατάσταση της μητέρας
Κατά την αξιολόγηση της μητέρας, υπάρχουν ορισμένες φυσικές πτυχές που πρέπει να ελέγχονται τακτικά για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει συνεχιζόμενη αιμορραγία μετά τον τοκετό και επίσης για να προσδιοριστεί η αιτία. Αυτές οι φυσικές πτυχές περιλαμβάνουν:
- Ο βυθός (το πάνω μέρος της μήτρας απέναντι από τον τράχηλο), η ουροδόχος κύστη, η ποσότητα των λοχιών (το υγρό που βγαίνει από τον κόλπο που αποτελείται από αίμα, βλέννα και ιστό από τη μήτρα), τα τέσσερα ζωτικά σημεία (θερμοκρασία, σφυγμό, ρυθμό αναπνοής και αρτηριακή πίεση) και το χρώμα του δέρματος.
- Κατά την αξιολόγηση αυτών των τομέων, είναι σημαντικό να σημειωθεί τι πρέπει να προσέξετε. Ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα για περισσότερες πληροφορίες.
Βήμα 4. Παρακολουθήστε το fundus
είναι σημαντικό να ελέγξετε τη συνέπεια και τη θέση του βυθού. Κανονικά, ο πυθμένας πρέπει να αισθάνεται σταθερός κατά την ψηλάφηση και το επίπεδο θα είναι κεκλιμένο προς την περιοχή του ομφάλιου (αφαλό). Οποιεσδήποτε αλλαγές σε αυτό - για παράδειγμα εάν ο πυθμός αισθάνεται μαλακός ή είναι δύσκολο να εντοπιστεί - θα μπορούσε να είναι ενδεικτικός της αιμορραγίας μετά τον τοκετό.
Βήμα 5. Κοιτάξτε την ουροδόχο κύστη
Μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις που η ουροδόχος κύστη προκαλεί αιμορραγία και αυτό υποδεικνύεται από το βυθό που μετατοπίζεται πάνω από την ομφάλια περιοχή (αφαλό).
Αφήστε τη μητέρα να ουρήσει και αν μετά την ούρηση η αιμορραγία φύγει, τότε είναι η κύστη που προκαλεί την μετατόπιση της μήτρας
Βήμα 6. Αξιολογήστε τα λοχία
Κατά την εκτίμηση της ποσότητας εκκρίματος που βγαίνει από τον κόλπο, είναι σημαντικό να ζυγίζετε τα τακάκια που χρησιμοποιούνται πριν και μετά για να λάβετε ακριβή τεκμηρίωση. Η υπερβολική αιμορραγία πρέπει να υποδεικνύεται με κορεσμό ενός επιθέματος εντός δεκαπέντε λεπτών.
Μερικές φορές, η έκκριση συχνά περνά απαρατήρητη και μπορεί να ελεγχθεί ζητώντας από τη μητέρα να γυρίσει στο πλάι της και να ελέγξει από κάτω της, ειδικά στην περιοχή των γλουτών
Βήμα 7. Ελέγξτε τα ζωτικά σημεία της μητέρας
Τα ζωτικά σημεία της μητέρας περιλαμβάνουν την αρτηριακή πίεση, τον ρυθμό αναπνοής (αριθμός αναπνοών), τον παλμό και τη θερμοκρασία. Σε αιμορραγίες μετά τον τοκετό, ο ρυθμός παλμών πρέπει να είναι χαμηλότερος από τον κανονικό (60 έως 100 σε ένα λεπτό), αλλά μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τον προηγούμενο παλμό της μητέρας.
- Ωστόσο, τα ζωτικά σημεία μπορεί να μην εμφανίζουν ανωμαλία έως ότου αργότερα η μητέρα υποφέρει ήδη από υπερβολική απώλεια αίματος. Επομένως, θα πρέπει να αξιολογήσετε οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό που συνήθως αναμένεται με επαρκή όγκο αίματος, όπως ζεστό, ξηρό δέρμα και ροζ χείλη και βλεννογόνους.
- Τα νύχια μπορούν επίσης να ελεγχθούν πιέζοντας και απελευθερώνοντάς τα. Θα πρέπει να υπάρχει μόνο ένα δεύτερο διάστημα για να επανέλθει το χρώμα του στρώματος των νυχιών στο ροζ.
Βήμα 8. Κατανοήστε ότι το τραύμα μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αιμορραγία
Εάν κάποια από αυτές τις αλλαγές έχει αξιολογηθεί, η μητέρα μπορεί να υποφέρει από αιμορραγία μετά τον τοκετό που προκαλείται από τη μη σύσπαση της μήτρας και την επαναφορά στο αρχικό της σχήμα. Ωστόσο, εάν η μήτρα έχει εκτιμηθεί και διαπιστωθεί ότι έχει συσπάσει και δεν έχει εξαρθρωθεί, και παρόλα αυτά υπάρχει ακόμη υπερβολική αιμορραγία, αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε τραύμα. Κατά την αξιολόγηση του τραύματος, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο πόνος και το εξωτερικό χρώμα του κόλπου.
- Πόνος: Η μητέρα θα βιώνει βαθύ, έντονο πυελικό πόνο ή πόνο στο ορθό. Αυτό μπορεί να είναι ενδεικτικό εσωτερικής αιμορραγίας.
- Εξωτερικό κολπικό στόμιο: θα υπάρξουν διογκωμένες μάζες και αποχρωματισμός του δέρματος (συνήθως μοβ έως γαλαζωπή μαύρη απόχρωση). Αυτό μπορεί επίσης να είναι ενδεικτικό εσωτερικής αιμορραγίας.
- Εάν η θραύση ή το τραύμα βρεθεί έξω, μπορεί να εκτιμηθεί εύκολα κατά την οπτική επιθεώρηση, ειδικά εάν γίνεται υπό κατάλληλο φωτισμό.
Βήμα 9. Ειδοποιήστε άλλους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης
Εάν υπάρχει σημαντική απώλεια αίματος και η αιτία έχει προσδιοριστεί, το επόμενο βήμα στο σχέδιο νοσηλευτικής φροντίδας έχει ήδη υπολογιστεί, που είναι η διάγνωση.
- Με την επιβεβαίωση της διάγνωσης της αιμορραγίας μετά τον τοκετό, το πρώτο βήμα στον προγραμματισμό είναι πάντα η ενημέρωση του γιατρού και άλλων παρόχων υγειονομικής περίθαλψης που εμπλέκονται στη φροντίδα της μητέρας καθώς η νοσοκόμα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει πελατοκεντρικούς στόχους.
- Οι βασικοί ρόλοι της νοσοκόμας σε τέτοιου είδους επιπλοκές είναι η παρακολούθηση της μητέρας, η εφαρμογή τρόπων για την ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος και η αντικατάστασή της και η άμεση αναφορά εάν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στην προηγουμένως σημειωμένη κατάσταση και εάν η απάντηση από τη μητέρα δεν είναι αυτό που είναι επιθυμητό.
Βήμα 10. Κάντε μασάζ στη μήτρα της μητέρας και παρακολουθήστε την απώλεια αίματος
Νοσηλευτικές παρεμβάσεις κατάλληλες για αιμορραγία μετά τον τοκετό θα είναι η συνεχής παρακολούθηση των ζωτικών σημείων και της παραγωγής μέσω ζύγισης εμποτισμένων μαξιλαριών και λινών. Το μασάζ της μήτρας θα βοηθήσει επίσης να συσπαστεί και να γίνει ξανά σταθερή. Η ειδοποίηση των γιατρών ή των μαιών όταν υπάρχει ακόμα αιμορραγία (ακόμη και κατά τη διάρκεια του μασάζ) είναι επίσης σημαντική.
Βήμα 11. Ρυθμίστε τα επίπεδα αίματος της μητέρας
Η νοσοκόμα θα πρέπει να είχε ήδη ειδοποιήσει την τράπεζα αίματος σε περίπτωση που υπάρχει ανάγκη για μετάγγιση αίματος. Η ρύθμιση της ενδοφλέβιας ροής είναι επίσης ευθύνη του νοσηλευτή.
Βήμα 12. Βάλτε τη μητέρα στη θέση Trendelenburg
Η μητέρα πρέπει επίσης να τοποθετηθεί σε αυτό που ονομάζεται τροποποιημένο Trendelenburg, όπου τα πόδια είναι ανυψωμένα κατά τουλάχιστον 10 μοίρες και το πολύ 30 μοίρες. Το σώμα είναι οριζόντιο και το κεφάλι επίσης ανυψωμένο λίγο.
Βήμα 13. Δώστε στη μητέρα φάρμακα
Η μητέρα συνήθως λαμβάνει διάφορα φάρμακα, όπως η ωκυτοκίνη και η Μεθεργίνη, και η νοσοκόμα θα πρέπει να είναι σε θέση να καθορίσει τις παρενέργειες αυτών των φαρμάκων, καθώς μπορεί επίσης να είναι απειλητικές για τη ζωή της μητέρας.
- Η ωκυτοκίνη χρησιμοποιείται κυρίως για την πρόκληση τοκετού και είναι ασφαλές να χορηγείται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Ωστόσο, χρησιμοποιείται επίσης μετά την παράδοση. Η δράση του φαρμάκου είναι να διευκολύνει τη συστολή των λείων μυών της μήτρας. Συνήθως χορηγείται μέσω ενδομυϊκής ένεσης (συνήθως στον άνω βραχίονα) με δόση 0,2 mg χορηγούμενη κάθε 2 έως 4 ώρες με μέγιστο 5 δόσεις μετά τον τοκετό. Η ωκυτοκίνη έχει αντιδιουρητική δράση, πράγμα που σημαίνει ότι θα αναστείλει την ούρηση.
- Η μεθεργίνη είναι ένα φάρμακο που δεν χορηγείται ποτέ πριν από τον τοκετό, αλλά μπορεί να χορηγηθεί και μετά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η δράση του Methergine είναι να προωθήσει τις συνεχείς συσπάσεις της μήτρας και συνεπώς θα προκαλέσει μείωση στην κατανάλωση οξυγόνου ενός μωρού που βρίσκεται ακόμα μέσα στη μήτρα. Η μεθεργίνη χορηγείται επίσης με ένεση ενδομυϊκά με δόση 0,2 mg κάθε 2 έως 4 ώρες. Η παρενέργεια της Methergine είναι η αύξηση της αρτηριακής πίεσης του σώματος. Πρέπει να σημειωθεί εάν η αρτηριακή πίεση αυξάνεται περισσότερο από το κανονικό.
Βήμα 14. Παρακολουθήστε την αναπνοή της μητέρας
Η νοσοκόμα θα πρέπει να γνωρίζει κάθε συσσώρευση υγρών μέσα στο σώμα ακούγοντας με συνέπεια τους ήχους της αναπνοής. Αυτό γίνεται προκειμένου να εντοπιστεί τυχόν υγρό στους πνεύμονες.
Βήμα 15. Αξιολογήστε τη μητέρα όταν η μητέρα βρίσκεται σε ασφαλέστερη κατάσταση
Το τελευταίο βήμα στη νοσηλευτική διαδικασία είναι η αξιολόγηση. Όπως και η αξιολόγηση, οι περιοχές ανησυχίας σε μια μητέρα που πάσχει από υπερβολική αιμορραγία θα ελεγχθούν.
- Η θέση της μήτρας πρέπει να είναι μεσαία γραμμή, με κέντρο τον ομφάλιο. Η μήτρα πρέπει να είναι σταθερή κατά την ψηλάφηση.
- Η μητέρα δεν πρέπει να αλλάζει τακάκια τόσο συχνά (χρησιμοποιώντας μόνο ένα μαξιλάρι κάθε ώρα περίπου) και δεν πρέπει να υπάρχει διαρροή αίματος ή υγρών στα σεντόνια της.
- Τα ζωτικά σημεία της μητέρας θα έπρεπε να έχουν επιστρέψει στα φυσιολογικά, ζωτικά σημεία της πριν από τον τοκετό.
- Δεν θα έχει βρώμικο ή κρύο δέρμα και τα χείλη της θα πρέπει να έχουν ροζ χρώμα.
- Επειδή δεν αποβάλλει πλέον υγρά μαζικά, η παραγωγή ούρων της θα πρέπει να επιστρέφει στα 30 ml έως 60 ml κάθε ώρα. Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν αρκετά υγρά στο σώμα της για επαρκή κυκλοφορία.
Βήμα 16. Ελέγξτε τυχόν ανοιχτές πληγές που μπορεί να έχει υποστεί η μητέρα
Εάν η αιμορραγία της οφείλεται σε τραύμα, τυχόν ανοιχτές πληγές θα έχουν συρραφεί από τον γιατρό. Αυτές οι πληγές θα χρειαστούν συνεπή παρακολούθηση για να διασφαλιστεί ότι δεν ανοίγουν ξανά.
- Δεν πρέπει να υπάρχει πιο έντονος πόνος, αν και μπορεί να υπάρχει κάποιος τοπικός πόνος που προέρχεται από το ραμμένο τραύμα.
- Εάν υπήρχε συσσώρευση αίματος μέσα στους μύες ή τους ιστούς της μητέρας, η θεραπεία θα πρέπει να είχε εξαλείψει το πορφυρό ή μαύρο γαλαζωπό χρώμα στο δέρμα.
Βήμα 17. Ελέγξτε για παρενέργειες των φαρμάκων
Τα φάρμακα που προαναφέρθηκαν θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά για τυχόν παρενέργειες, μέχρι να διακοπεί η χρήση των φαρμάκων. Παρόλο που η διαχείριση της αιμορραγίας μετά τον τοκετό γίνεται σε συνεργασία με τον γιατρό, η νοσοκόμα θα μπορεί να εκτιμήσει την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων με μια συνεπή βελτίωση της κατάστασης της μητέρας.
