Ο κόσμος μπορεί να είναι ένα επικίνδυνο μέρος. Όταν αισθάνεστε ότι οι άνθρωποι είναι συνεχώς έξω για να σας ξεγελάσουν ή να σας βλάψουν, το να περνάτε καθημερινά είναι απλώς εξαντλητικό. Είναι ακόμα χειρότερο όταν ξέρεις ότι είσαι ο χειρότερος εχθρός σου. Πώς αρπάζετε την παράνοιά σας και την παλεύετε για υποταγή; Πώς παίρνετε τον έλεγχο του πώς βλέπετε τον κόσμο;
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Εξέταση της κατάστασής σας
Βήμα 1. Διάκριση μεταξύ παράνοιας και άγχους
Το άγχος δεν είναι το ίδιο πράγμα με την παράνοια, αλλά αυτές οι συνθήκες έχουν κάποιες ομοιότητες. Τα άτομα με άγχος είναι σοβαροί ανησυχητές. Μπορεί να σκέφτονται «Οι γονείς μου θα πεθάνουν σε τροχαίο». Οι άνθρωποι που είναι παρανοϊκοί μπορεί να σκέφτονται: «Κάποιος θα σκοτώσει τους γονείς μου για να με πληγώσει». Εάν πιστεύετε ότι το άγχος μπορεί να είναι το πρόβλημά σας, σκεφτείτε να διαβάσετε το άρθρο του wikiHow's How to Deal With Anxiety για να ξεκινήσετε.
- Υπάρχει επίσης μια διαφορά μεταξύ περιστασιακού άγχους για ένα συγκεκριμένο γεγονός, όπως το άγχος κατά την εξέταση και το επίμονο άγχος που σας ακολουθεί. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι οι πιο συχνές διαταραχές ψυχικής υγείας. Εάν το άγχος σας φαίνεται γενικευμένο ή «όλη την ώρα» αντί να εντοπίζεται γύρω από ένα συγκεκριμένο γεγονός ή κατάσταση, θα πρέπει να δείτε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Μπορεί να έχετε διαταραχή άγχους.
- Το άγχος είναι πολύ πιο κοινό από την κλινική παράνοια. Η μέση ηλικία έναρξης για αγχώδεις διαταραχές είναι τα 31, αν και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα συμπτώματα του άγχους, ή GAD (γενικευμένη διαταραχή άγχους), περιλαμβάνουν κυρίως την αδυναμία να χαλαρώσουν, να τρομάξουν εύκολα και να δυσκολευτούν να συγκεντρωθούν, ανάμεσα σε πληθώρα σωματικών συμπτωμάτων. Τα καλά νέα είναι ότι είναι εξαιρετικά θεραπεύσιμο.
Βήμα 2. Αποκτήστε κριτική επιτροπή
Μπορεί να είναι δύσκολο να το πιστέψουμε, αλλά ένα συγκεκριμένο επίπεδο παράνοιας είναι αρκετά κοινό. Όλοι μας έχουμε ανασφάλειες και όλοι γνωρίζουμε πώς είναι η αμηχανία. Περίπου το ένα τρίτο των ανθρώπων έχουν παρανοϊκές σκέψεις κάποια στιγμή. Πριν βγάλετε συμπεράσματα και υποθέσετε ότι είστε παρανοϊκός, πάρτε μαζί 4 ή 5 φίλους και ρωτήστε τους εάν οι διαδικασίες σκέψης σας είναι κατανοητές ή, καλά, παραληρηματικές. Είναι ένας καλός τρόπος για να προσδιορίσετε αν είστε πραγματικά παρανοϊκοί ή όχι.
- Υπάρχουν 5 επίπεδα παράνοιας. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γενικά συναισθήματα ευπάθειας και ύποπτες σκέψεις («Θα μπορούσα να σκοτωθώ σε αυτό το σκοτεινό σοκάκι!» Ή «Μιλούν για μένα πίσω από την πλάτη μου, έτσι δεν είναι;»). Αλλά όταν χτυπάτε ήπια ("Χτυπούν το πόδι τους για να με ενοχλήσουν"), μέτρια ("Οι τηλεφωνικές μου κλήσεις παρακολουθούνται") ή σοβαρή ("Το FBI είναι στην τηλεόρασή μου, με παρακολουθεί") προσωπική απειλή, είναι ένα σημάδι ότι μπορεί να είσαι παρανοϊκός.
- Κοιτάξτε πώς οι σκέψεις σας επηρεάζουν τη ζωή σας. Μπορεί να έχετε την περιστασιακή παρανοϊκή σκέψη, αλλά εάν η ζωή σας δεν επηρεάζεται σημαντικά από αυτές, πιθανότατα δεν είστε κλινικά παρανοϊκοί.
Βήμα 3. Αποφασίστε αν είστε πραγματικά παρανοϊκός ή απλώς ακούτε προηγούμενη εμπειρία ζωής
Μερικές φορές, οι φίλοι ή τα αγαπημένα σας πρόσωπα μπορεί να χαρακτηρίσουν τις σκέψεις ως "παρανοϊκές" εάν είστε καχύποπτοι για κάτι, αλλά η καχυποψία δεν είναι πάντα ένα κακό χαρακτηριστικό. Μερικές φορές, οι εμπειρίες της ζωής σας μπορεί να σας δίδαξαν να βλέπετε έναν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς ως ύποπτο. Το να είσαι καχύποπτος, για παράδειγμα ότι κάποιος μπορεί να σε βλάψει, δεν είναι απαραίτητα παράνοια. Μπορεί απλά να δυσκολεύεστε να εμπιστευτείτε ανθρώπους. Αυτό είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο αφού έχετε βιώσει ένα τραύμα ή μια πολύ αρνητική εμπειρία.
- Για παράδειγμα, μπορεί να είστε καχύποπτοι για ένα νέο ρομαντικό ενδιαφέρον που φαίνεται «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Εάν έχετε ιστορικό θλίψης στις σχέσεις σας, μπορεί κάλλιστα να ακούτε αυτό που σας δίδαξαν οι προηγούμενες εμπειρίες σας.
- Από την άλλη πλευρά, εάν υποψιάζεστε ότι το νέο σας ρομαντικό ενδιαφέρον είναι ένας μυστικός δολοφόνος που έχει σταλεί για να σας σκοτώσει, αυτό μάλλον μιλάει για παράνοια.
- Ως άλλο παράδειγμα, μπορεί να παίρνετε κάτι που δεν φαίνεται «σωστό» σε μια κατάσταση ή άτομο που προκαλεί υποψίες. Αυτές οι αντιδράσεις δεν είναι πάντα παρανοϊκές. Ενώ πρέπει να εξετάσετε τις αντιδράσεις σας, δεν χρειάζεται να τις δυσφημήσετε αμέσως.
- Αφιερώστε χρόνο για να αξιολογήσετε τις αντιδράσεις και τις υποψίες σας. Μπορεί να αντιδράσετε με άμεσες απαντήσεις, όπως φόβο ή άγχος. Επιβραδύνετε και προσπαθήστε να προσδιορίσετε από πού προέρχονται αυτές οι απαντήσεις. Έχετε μια βάση, όπως μια προηγούμενη εμπειρία ή ένα τραυματικό γεγονός, που πιθανώς θα προκαλούσε αυτές τις αντιδράσεις;
- Κάντε έναν μικρό έλεγχο γεγονότων. Όχι, αυτό δεν σημαίνει ότι εκτελείτε έναν έλεγχο ιστορικού στο νέο σας φίλο ή φίλη. Καθίστε με ένα κομμάτι χαρτί και γράψτε τι συμβαίνει. Πείτε ποια είναι η κατάσταση, τι νιώθετε γι 'αυτήν, πόσο ισχυρά είναι αυτά τα συναισθήματα, τι πιστεύετε για την κατάσταση, αν αυτές οι πεποιθήσεις είναι ορθολογικές και έχουν στοιχεία που τις υποστηρίζουν και αν μπορείτε να αλλάξετε τις πεποιθήσεις σας με βάση αυτά τα γεγονότα.
Βήμα 4. Εξετάστε τη χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών και άλλων ουσιών από εσάς
Η παράνοια είναι μια συχνή παρενέργεια κατάχρησης ουσιών. Το αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις και παράνοια σε χρόνιους βαρείς πότες. Διεγερτικά, συμπεριλαμβανομένης της καφεΐνης (ναι, της καφεΐνης!), Της Adderall ή της Ritalin, μπορεί να προκαλέσουν παράνοια και δυσκολία στον ύπνο. Ο συνδυασμός διεγερτικών με αντικαταθλιπτικά ή αντισυλληπτικά φάρμακα για το κρυολόγημα μπορεί να αυξήσει αυτές τις παρενέργειες.
- Παραισθησιογόνα, όπως LSD, PCP (σκόνη αγγέλου) και άλλα φάρμακα που αλλάζουν το μυαλό μπορεί να προκαλέσουν παραισθήσεις, επιθετικότητα και παράνοια.
- Τα περισσότερα άλλα παράνομα ναρκωτικά, συμπεριλαμβανομένης της κοκαΐνης και της μεθ, μπορούν επίσης να προκαλέσουν παράνοια. Έως και 84% των χρηστών κοκαΐνης έχουν παράνοια που προκαλείται από την κοκαΐνη. Ακόμη και η μαριχουάνα μπορεί να προκαλέσει παράνοια σε ορισμένους χρήστες.
- Τα περισσότερα συνταγογραφούμενα φάρμακα δεν θα προκαλέσουν παράνοια εάν ληφθούν σύμφωνα με τις οδηγίες. Ωστόσο, ορισμένες συνταγές για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον διεγείροντας την παραγωγή ντοπαμίνης μπορεί να προκαλέσουν παραισθήσεις και παράνοια. Εάν χρησιμοποιείτε συνταγογραφούμενα φάρμακα και πιστεύετε ότι μπορεί να προκαλούν την παράνοιά σας, μιλήστε με το γιατρό σας για πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Μην σταματήσετε να παίρνετε τα φάρμακά σας χωρίς να μιλήσετε πρώτα με το γιατρό σας.
Βήμα 5. Σκεφτείτε την κατάστασή σας
Ένα πρόσφατο τραυματικό γεγονός ή απώλεια μπορεί επίσης να προκαλέσει παρανοϊκά σε ορισμένα άτομα. Εάν χάσατε κάποιον πρόσφατα ή περνάτε μια ιδιαίτερα αγχωτική κατάσταση, η παράνοια θα μπορούσε να είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του μυαλού σας.
Εάν η παράνοιά σας φαίνεται να προέρχεται από μια αρκετά πρόσφατη κατάσταση (τουλάχιστον τους τελευταίους 6 μήνες), πιθανότατα δεν είναι χρόνια. Αξίζει ακόμα την προσοχή σας και θα πρέπει ακόμα να το αντιμετωπίσετε, αλλά μπορεί να είναι πιο εύκολο να το αντιμετωπίσετε εάν είναι πρόσφατο
Μέθοδος 2 από 3: Αντιμετώπιση παρανοϊκών σκέψεων
Βήμα 1. Ξεκινήστε ένα ημερολόγιο για να παρακολουθείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας
Το περιοδικό μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε τι μπορεί να σας έκανε να νιώθετε παρανοϊκά και είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να ανακουφίσετε το άγχος. Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τους παράγοντες που σας προκαλούν, ή άτομα, μέρη και καταστάσεις που φαίνεται να εμπνέουν την παράνοιά σας. Για να ξεκινήσετε με την καταγραφή ημερολογίου, επιλέξτε ένα άνετο μέρος και σχεδιάστε να αφιερώσετε περίπου 20 λεπτά την ημέρα στο γράψιμο. Σκεφτείτε καταστάσεις στις οποίες αισθάνεστε παρανοϊκοί. Για παράδειγμα:
- Πότε αισθάνεστε πιο παρανοϊκοί; Τη νύχτα? Νωρίς το πρωί? Τι είναι εκείνη η ώρα της ημέρας που σε κάνει να νιώθεις παρανοϊκός;
- Ποιους αισθάνεστε παρανοϊκοί γύρω σας; Υπάρχει κάποιο άτομο ή ομάδα ανθρώπων που σε κάνουν να νιώθεις πιο παρανοϊκός; Γιατί πιστεύετε ότι αυτοί οι άνθρωποι σας κάνουν να νιώθετε πιο παρανοϊκοί από το συνηθισμένο;
- Πού νιώθετε πιο παρανοϊκά; Υπάρχει μέρος όπου κορυφώνεται η παράνοιά σας; Τι είναι εκείνο το μέρος που σε κάνει να νιώθεις παρανοϊκός;
- Σε ποιες καταστάσεις βιώνετε παράνοια; Κοινωνικές καταστάσεις? Υπάρχει κάτι για το περιβάλλον σας;
- Τι αναμνήσεις σου έρχονται όταν βιώνεις αυτά τα συναισθήματα;
Βήμα 2. Κάντε ένα σχέδιο για να αποφύγετε ή να μειώσετε την έκθεση στους παράγοντες ενεργοποίησης
Αφού προσδιορίσετε τις καταστάσεις και τα άτομα που φαίνεται να συμβάλλουν στην παράνοιά σας, μπορείτε να κάνετε ένα σχέδιο για να μειώσετε την έκθεσή σας σε αυτούς τους παράγοντες. Ενώ ορισμένα άτομα, μέρη και καταστάσεις μπορεί να είναι αναπόφευκτα, όπως η εργασία ή το σχολείο, το να γνωρίζετε τι προκαλεί την παράνοιά σας μπορεί να σας βοηθήσει να ελαχιστοποιήσετε την έκθεσή σας σε άλλα πράγματα που μπορείτε να αποφύγετε.
Για παράδειγμα, εάν μια συγκεκριμένη διαδρομή από το σχολείο σας κάνει να αισθάνεστε παρανοϊκοί, ακολουθήστε διαφορετική διαδρομή ή ζητήστε από έναν φίλο να σας συνοδεύσει
Βήμα 3. Μάθετε πώς να αμφισβητείτε τη διαδικασία σκέψης σας
Σε περίπτωση ενεργοποίησης που δεν μπορείτε να αποφύγετε, το να μάθετε να αμφισβητείτε τον ορθολογισμό των παρανοϊκών σας σκέψεων μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε ή να εξαλείψετε τον τρόπο που αισθάνεστε για αυτούς τους ανθρώπους και καταστάσεις. Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κάνετε παρανοϊκές σκέψεις για ένα άτομο, τόπο ή κατάσταση, κάντε στον εαυτό σας τις ακόλουθες ερωτήσεις.
- Ποια είναι η σκέψη; Πότε το είχα; Ποιος ηταν εκει? Πότε ήταν? Τι συνέβη?
- Έχω μια σκέψη που βασίζεται σε γεγονότα ή απόψεις; Πώς μπορώ να πω;
- Τι υποθέτω ή πιστεύω για τη σκέψη; Είναι ρεαλιστική η παραδοχή ή η πεποίθησή μου; Γιατί ή γιατί όχι? Τι θα σήμαινε αν η σκέψη ήταν αληθινή;
- Πώς αισθάνομαι-σωματικά και συναισθηματικά;
- Τι έκανα/μπορούσα να κάνω για να αντιμετωπίσω τη σκέψη με θετικό τρόπο;
Βήμα 4. Αποσπάστε την προσοχή σας από τις παρανοϊκές σκέψεις
Εάν δεν μπορείτε να εκτονώσετε την παράνοιά σας εξετάζοντας το περιεχόμενό της, προσπαθήστε να αποσπάσετε την προσοχή σας. Καλέστε έναν φίλο, πηγαίνετε μια βόλτα ή δείτε μια ταινία. Βρείτε έναν τρόπο να απομακρύνετε το μυαλό σας από τις παρανοϊκές σκέψεις, έτσι ώστε να μην αρχίσετε να ασχολείστε με αυτές.
- Η απόσπαση της προσοχής μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε τη φημολογία, το εμμονικό μοτίβο σκέψης όπου σκέφτεστε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, όπως ένα σπασμένο ρεκόρ. Ο μηρυκασμός σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης.
- Ωστόσο, η απόσπαση της προσοχής από μόνη της συνήθως δεν είναι αρκετή για να αντιμετωπίσει πλήρως αυτές τις σκέψεις. Η απόσπαση της προσοχής είναι ένας τύπος αποφυγής, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να κάνετε άλλα βήματα για να εργαστείτε επίσης στην παράνοιά σας.
Βήμα 5. Αποφύγετε να τιμωρηθείτε
Μπορεί να ντρέπεστε από τις σκέψεις σας, και αυτό μπορεί να σας οδηγήσει σε αίσθημα ενοχής ή να κρίνετε τον εαυτό σας αυστηρά για αυτές. Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτός ο τύπος τεχνικής ή «τιμωρία» δεν είναι αποτελεσματικός στην αντιμετώπιση παρανοϊκών σκέψεων.
Αντ 'αυτού, δοκιμάστε επανεκτίμηση (εξέταση της διαδικασίας σκέψης σας), κοινωνικό έλεγχο (αναζήτηση συμβουλών από άλλους) ή απόσπαση της προσοχής, όπως περιγράφεται αλλού σε αυτό το άρθρο
Βήμα 6. Καθορίστε εάν μπορεί να χρειάζεστε επαγγελματική βοήθεια
Η ήπια παράνοια μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνη σας, αλλά πιθανότατα θα χρειαστείτε επαγγελματική βοήθεια εάν η παράνοιά σας είναι μέτρια έως σοβαρή. Εάν έχετε συχνά παρανοϊκές σκέψεις, εξετάστε τις ακόλουθες ερωτήσεις:
- Σκέφτεστε να ενεργήσετε με δυνητικά επιβλαβείς σκέψεις;
- Σκέφτεστε να βλάψετε τον εαυτό σας ή τους άλλους;
- Σκέφτεστε και σχεδιάζετε πώς να πληγώσετε κάποιον με την πρόθεση να το κάνετε;
- Ακούτε φωνές που σας λένε να βλάψετε τον εαυτό σας ή τους άλλους;
- Οι ιδεοληπτικές σκέψεις ή συμπεριφορές σας επηρεάζουν το σπίτι ή την επαγγελματική σας ζωή;
-
Ζείτε ξανά και ξανά μια τραυματική εμπειρία;
Εάν απαντήσατε ναι σε οποιαδήποτε από αυτές τις ερωτήσεις, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας το συντομότερο δυνατό
Μέθοδος 3 από 3: Κατανόηση της Παράνοιας
Βήμα 1. Ορίστε σωστά την «παράνοια»
Πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε τον όρο «παράνοια» αρκετά χαλαρά. Ωστόσο, η κλινική παράνοια περιλαμβάνει επίμονα συναισθήματα διώξεων και διογκωμένη αίσθηση αυτοεκτίμησης. Σε αντίθεση με την καθημερινή υποψία, η παράνοια δεν έχει ορθολογική βάση. Υπάρχουν αρκετές ιατρικές ή ψυχικές καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν παράνοια, αλλά δεν είναι συχνές. Δεν μπορείτε και δεν πρέπει να προσπαθήσετε να διαγνώσετε τον εαυτό σας με οποιαδήποτε από αυτές τις καταστάσεις. Εάν εμφανίσετε οποιοδήποτε από τα συμπτώματά τους, επισκεφτείτε τον γιατρό σας ή έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, όπως έναν ψυχίατρο ή έναν κλινικό ψυχολόγο. Μόνο ένας εκπαιδευμένος ιατρός μπορεί να διαγνώσει ψυχικές ασθένειες.
Βήμα 2. Αναζητήστε χαρακτηριστικά συμπτώματα της παρανοϊκής διαταραχής προσωπικότητας (PPD)
Το PPD επηρεάζει κάπου μεταξύ 0,5% και 2,5% του πληθυσμού. Τα άτομα με PPD είναι τόσο καχύποπτα με τους άλλους που προκαλεί δυσλειτουργία στην καθημερινή τους ζωή, όπως η ακραία κοινωνική απόσυρση. Τα συμπτώματά του περιλαμβάνουν:
- Υποψία, χωρίς λόγο, για άλλους, ειδικά για το ότι μπορεί να σας βλάψουν, να σας εκμεταλλευτούν ή να σας εξαπατήσουν
- Υποψία αξιοπιστίας των άλλων, ακόμη και φίλων και συγγενών
- Δυσκολία εμπιστοσύνης ή συνεργασίας με άλλους
- Ανάγνωση κρυφών ή απειλητικών νοημάτων σε ακίνδυνα σχόλια ή γεγονότα
- Μνησικακία
- Κοινωνική απόσυρση ή εχθρότητα
- Γρήγορες αντιδράσεις θυμού
Βήμα 3. Προσέξτε για σημάδια παρανοϊκής σχιζοφρένειας
Τα άτομα με παρανοϊκή σχιζοφρένεια είναι συνήθως πεπεισμένα ότι οι άλλοι είναι έξω για να βλάψουν αυτούς ή τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Μπορεί επίσης να πιστεύουν ότι είναι εξαιρετικά σημαντικές (αυταπάτες μεγαλείου). Μόνο περίπου το 1% των ανθρώπων έχουν σχιζοφρένεια. Άλλα κοινά σημεία παρανοειδούς σχιζοφρένειας περιλαμβάνουν:
- Κοινωνική απομόνωση ή απόσυρση
- Υποψία για τους άλλους
- Προστατευμένη ή συγκρατημένη συμπεριφορά
- Παραληρητική ζήλια
- Ακουστικές παραισθήσεις («ακούγοντας πράγματα»)
Βήμα 4. Αναζητήστε σημάδια Παραληρητικής Διαταραχής
Η παραληρηματική διαταραχή είναι η πίστη σε μία ή περισσότερες πολύ συγκεκριμένες παρανοίες (π.χ. "Το FBI είναι στην τηλεόρασή μου και παρακολουθεί κάθε μου κίνηση"). Είναι συγκεκριμένο και όχι απαραίτητα παγκόσμιο, και το άτομο είναι διαφορετικά ικανό να λειτουργήσει χωρίς προφανώς περίεργη συμπεριφορά. Αυτή η διαταραχή είναι εξαιρετικά σπάνια. μόνο περίπου το 0,02% των ανθρώπων έχουν παραληρηματική διαταραχή. Τα κοινά συμπτώματα της παραληρητικής διαταραχής περιλαμβάνουν:
- Υψηλά επίπεδα αυτοαναφοράς. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο βλέπει αναφορές στον εαυτό του σε όλα, ακόμη και όταν αυτό δεν θα μπορούσε να είναι αλήθεια (π.χ. πιστεύοντας ότι ένας ηθοποιός σε μια ταινία μιλάει απευθείας μαζί του).
- Ευερέθιστο
- Καταθλιπτική διάθεση
- Επιθετικότητα
Βήμα 5. Εξετάστε αν μπορεί να έχετε PTSD
Η παράνοια μπορεί να συνοδεύει διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), μια κατάσταση ψυχικής υγείας που μπορεί να αναπτυχθεί αφού ένα άτομο έχει βιώσει τραύμα. Οι τραυματικές εμπειρίες μπορούν ακόμη και να προκαλέσουν παραισθήσεις καθώς και παράνοια. Εάν έχετε βιώσει τραύματα στο παρελθόν, όπως η κακοποίηση, είναι πιθανό να έχετε αναπτύξει αυτό που είναι γνωστό ως «ιδεασμός διώξεων» ή την πεποίθηση ότι οι άλλοι πρόκειται να σας βλάψουν. Αυτή η πεποίθηση μπορεί να σας κάνει να υποψιαστείτε άλλους ή να ανησυχείτε μήπως τραυματιστείτε, ακόμη και σε καταστάσεις που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα θεωρούσαν ύποπτες ή επιβλαβείς. Σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες παρανοίες, αυτός ο τύπος φόβου έχει μια βάση στο ότι είναι μια αντίδραση στο τραύμα. Η συνεργασία με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που έχει εμπειρία στον χειρισμό τραύματος μπορεί να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε το PTSD και αυτόν τον τύπο παράνοιας.
- Η πιο κοινή θεραπεία για PTSD είναι η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT), η οποία επικεντρώνεται στην εκμάθηση του πώς το τραύμα σας έχει επηρεάσει τη σκέψη και τη συμπεριφορά σας. Μπορείτε να μάθετε νέους τρόπους σκέψης για τον εαυτό σας και τον κόσμο που θα σας βοηθήσουν να μειώσετε τα συμπτώματά σας.
- Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν θεραπεία έκθεσης και EMDR (απευαισθητοποίηση και επανεπεξεργασία των κινήσεων των ματιών).
Βήμα 6. Εξετάστε το ενδεχόμενο να μιλήσετε με έναν θεραπευτή για το πώς νιώσατε
Χωρίς βοήθεια, μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβετε γιατί αισθάνεστε παρανοϊκοί και να καθορίσετε τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης αυτών των συναισθημάτων. Ένας αδειούχος επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί να σας βοηθήσει να αρχίσετε να κατανοείτε αυτά τα συναισθήματα και να σας βοηθήσει να τα αντιμετωπίσετε.
- Λάβετε υπόψη ότι το αίσθημα παρανοϊκού μπορεί να είναι μέρος μιας υποκείμενης κατάστασης ψυχικής υγείας που απαιτεί θεραπεία. Η συζήτηση με έναν θεραπευτή μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε τι συμβαίνει και να αποφασίσετε για την καλύτερη πορεία δράσης.
- Το να βλέπεις έναν θεραπευτή είναι πολύ συνηθισμένο. Οι άνθρωποι το κάνουν συνεχώς για να γίνουν καλύτεροι και να βελτιώσουν τη ζωή τους. Μπορείτε να νιώσετε καλά με την απόφασή σας να ζητήσετε βοήθεια: είναι γενναία και δείχνει ότι νοιάζεστε για τον εαυτό σας.
- Μη διστάσετε να αλλάξετε θεραπευτές! Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται κολλημένοι με όποιο ξεκινούν. Εάν δεν τρέχετε, βρείτε ένα νέο. Βρείτε ένα που σας κάνει να αισθάνεστε άνετα και που μπορείτε να δείτε να εμπιστεύεστε. Θα είναι ο πιο γρήγορος δρόμος για πρόοδο.
- Γνωρίστε ότι ο θεραπευτής σας υποχρεούται από το νόμο να διατηρεί εμπιστευτικές τις πληροφορίες που μοιράζεστε. Τα άτομα με παράνοια τείνουν να φοβούνται να μοιραστούν τα προβλήματά τους, αλλά οι θεραπευτές είναι νομικά και ηθικά υποχρεωμένοι να κρατούν τα μυστικά σας ασφαλή. Οι μόνες εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα είναι εάν μοιράζεστε σχέδια για να βλάψετε τον εαυτό σας ή άλλους, η κατάστασή σας εμπεριέχει κακοποίηση ή παραμέληση ή εάν ένα δικαστήριο διατάξει τον θεραπευτή σας να αποκαλύψει πληροφορίες επειδή είστε σε δίκη.
Συμβουλές
- Μάθετε πώς να διαλογίζεστε ώστε να μπορείτε να χαλαρώσετε όταν οι παρανοϊκές σκέψεις σας χτυπήσουν.
- Λάβετε υπόψη ότι οι άνθρωποι ως επί το πλείστον είναι καλοί. Και δεν συνωμοτούν εναντίον σας.
- Θυμηθείτε ότι ό, τι κι αν συμβεί, θα είναι εντάξει στο τέλος.
- Μείνετε μακριά από ναρκωτικά και αλκοόλ. Μπορεί να νιώθετε ότι βοηθάει. Δεν το κάνει. Μόνο που κάνει την παράνοιά σου χειρότερη.
- Επικεντρωθείτε στην αναπνοή σας και σκεφτείτε χαλαρωτικά πράγματα, ίσως ευχάριστες αναμνήσεις. Εάν αυτά αποτύχουν, δοκιμάστε νοητική αριθμητική μέσου επιπέδου. για παράδειγμα, σκεφτείτε τον εαυτό σας 13 x 4 και, στη συνέχεια, επεξεργαστείτε το.
Προειδοποιήσεις
- Μην βλάπτεις τους άλλους εξαιτίας αυτού που υποψιάζεσαι ότι κάνουν.
- Μοιραστείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας με κάποιον άλλο. Εάν γεμίσετε τα συναισθήματά σας, τελικά θα βγουν όλα ταυτόχρονα και η καταστολή τους είναι κακό για την υγεία σας. Μιλήστε με κάποιον που εμπιστεύεστε.
