Έχετε νιώσει ποτέ σαν να χρειάζεστε κάποιον για να μιλήσει εκτός από φίλο ή μέλος της οικογένειας; Ένας θεραπευτής μπορεί να είναι χρήσιμος για πολλά προβλήματα όπως η καταπολέμηση του εκφοβισμού, οικογενειακά προβλήματα, ακόμη και ακαδημαϊκά προβλήματα. Μπορεί να είναι δύσκολο να βρεις θεραπευτή όταν είσαι έφηβος, οπότε εξερεύνησε τις επιλογές σου πρώτα και δες σε ποιον μπορείς να μιλήσεις. Ζητήστε βοήθεια από έναν ενήλικα για να βρείτε έναν θεραπευτή και να λάβετε τη βοήθεια που χρειάζεστε. Συζητήστε με τους γονείς σας για το τι χρειάζεστε και πώς μπορούν να σας βοηθήσουν. Τέλος, όταν είστε έτοιμοι να δείτε έναν θεραπευτή, κάντε μια έρευνα και βρείτε αυτό με το οποίο αισθάνεστε άνετα να μιλήσετε.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Μιλώντας με τον γονέα/κηδεμόνα σας
Βήμα 1. Ανοίξτε τη συζήτηση
Συχνά, το πιο δύσκολο κομμάτι σχετικά με το να ανοιχτείς στους γονείς σου είναι να ξεκινήσεις τη συζήτηση. Αφιερώστε λίγο χρόνο και αποφασίστε τι θέλετε να πείτε. Σως θελήσετε ακόμη και να γράψετε τις σκέψεις σας, ώστε να μπορείτε να τις μεταφέρετε με σαφήνεια. Όταν είστε έτοιμοι να μιλήσετε, βεβαιωθείτε ότι εσείς και ο γονέας ή ο κηδεμόνας έχετε χρόνο να μιλήσετε χωρίς να σπεύσετε σε κάτι άλλο. Κρατήστε τους περισπασμούς ελάχιστους, έτσι ώστε όλοι να εστιάσετε στη συζήτηση.
Όταν είστε έτοιμοι να μιλήσετε, ανοίξτε με κάτι όπως: «Πρέπει να σας πω για ό, τι μου συμβαίνει γιατί θέλω να σας κρατώ ενήμερους. Αγωνίζομαι και νομίζω ότι ένας θεραπευτής θα μπορούσε να με βοηθήσει»
Βήμα 2. Μιλήστε για τις ανησυχίες σας
Ενημερώστε τους γονείς σας τι συμβαίνει με εσάς. Εάν αισθάνεστε κατάθλιψη, πείτε το. Εάν αγωνίζεστε με το άγχος, να είστε αρκετά γενναίοι για να το παραδεχτείτε. Maybeσως νομίζετε ότι έχετε ΔΕΠΥ ή δυσκολεύεστε ακαδημαϊκά. Εάν οι γονείς σας παίρνουν διαζύγιο ή σας εκφοβίζουν στο σχολείο, αυτό μπορεί να σας επηρεάσει πολύ και είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσετε μόνοι σας. Το να είσαι ανοιχτός με τους γονείς σου μπορεί να τους καταλάβει για το πώς περνάς και να ανοίξει τις γραμμές επικοινωνίας.
Για παράδειγμα, πείτε: «Το σχολείο ήταν πολύ δύσκολο γιατί με φοβίζουν. Μακάρι να μην με επηρέαζε τόσο πολύ, αλλά με επηρεάζει και νομίζω ότι είμαι σε κατάθλιψη »
Βήμα 3. Πείτε αυτό που χρειάζεστε
Πείτε στους γονείς σας τι χρειάζεστε, τόσο γενικά όσο και από αυτούς. Εάν τους ζητάτε να δουν έναν θεραπευτή, πείτε το. Αν ζητάτε ιδέες, πείτε το κι εσείς. Για παράδειγμα, εάν θέλετε να δείτε έναν θεραπευτή και χρειάζεστε την ασφάλιση των γονιών σας για να το καλύψετε, κάντε ένα αίτημα. Να είστε λογικοί και συνειδητοποιήστε ότι το αίτημά σας είναι έγκυρο και σημαντικό για εσάς.
Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε: "Θέλω να μιλήσω με έναν θεραπευτή και το ξέρω αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σας ζητήσω να χρησιμοποιήσετε την ασφάλιση για να το πληρώσετε"
Βήμα 4. Ζητήστε υποστήριξη
Ζητήστε από τους γονείς σας να σας υποστηρίξουν τόσο στους αγώνες που περνάτε όσο και στο να δείτε έναν θεραπευτή. Μερικοί γονείς μπορεί να θεωρήσουν ότι βλέπουν έναν θεραπευτή να εγκαταλείπει ή να μην είναι αρκετά δυνατός από μόνος του. Εάν οι γονείς σας ανταποκριθούν με αυτόν τον τρόπο, μην χάσετε την ελπίδα. Μοιραστείτε γιατί θέλετε βοήθεια και αναγνωρίστε ότι το να ζητήσετε βοήθεια είναι ένδειξη δύναμης και όχι ήττας.
Εάν οι γονείς σας είναι δύσπιστοι ή ανήσυχοι, πείτε: «Ξέρω ότι αυτό είναι περίεργο, αλλά δώστε του μια ευκαιρία. Θέλω βοήθεια και θέλω τη στήριξή σας »
Μέρος 2 από 3: Επίσκεψη σε θεραπευτή
Βήμα 1. Αναζητήστε έναν θεραπευτή
Εάν είστε έτοιμοι να βρείτε θεραπευτή, ξεκινήστε την αναζήτηση για κάποιον κοντά σας. Το διαδίκτυο παρέχει διάφορους τρόπους για να βρείτε έναν θεραπευτή κοντά σας που είναι κατάλληλος και μπορεί να σας βοηθήσει. Μπορείτε επίσης να ζητήσετε από τους φίλους ή την οικογένειά σας μια σύσταση. Για παράδειγμα, ένας φίλος μπορεί να δει έναν θεραπευτή και να πει ωραία λόγια γι 'αυτόν. Αναζητήστε κάποιον που ειδικεύεται στην εργασία με εφήβους.
- Αποφασίστε αν το φύλο ενός θεραπευτή έχει σημασία για εσάς. Μπορεί να θέλετε να δείτε έναν άντρα ή μια γυναίκα, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας και τα θέματα που θέλετε να συζητήσετε.
- Αναζητήστε κάποιον που καλύπτεται από το ασφαλιστικό πρόγραμμα της οικογένειάς σας ή δέχεται ασθενείς σε "συρόμενη κλίμακα". Αυτό σημαίνει ότι προσφέρουν τις συνεδρίες τους με βάση αυτό που μπορείτε να αντέξετε οικονομικά.
- Ζητήστε συστάσεις από τον σχολικό σας σύμβουλο. Συνήθως συνδέονται με θεραπευτές που είναι εκπαιδευμένοι να εργάζονται με εφήβους και οικογένειες.
Βήμα 2. Πραγματοποιήστε το τηλεφώνημα
Όταν βρείτε έναν θεραπευτή (ή ίσως μερικούς θεραπευτές) που σας ενδιαφέρει, καλέστε τον. Ζητήστε να τους μιλήσετε απευθείας και σημειώστε πώς αισθάνεστε όταν τους μιλάτε. Μόλις τελειώσει η συζήτηση, παρατηρήστε αν αισθάνεστε άνετα να τους μιλήσετε και θέλετε να δημιουργήσετε μια θεραπευτική σχέση μαζί τους.
- Κάντε όποιες ερωτήσεις μπορεί να έχετε. Για παράδειγμα, εάν είστε σε κατάθλιψη, ρωτήστε τους εάν συνεργάζονται με την εφηβική κατάθλιψη.
- Ορισμένοι θεραπευτές μπορεί να προσφέρουν μια επίσκεψη συνάντησης και χαιρετισμού όπου μπορείτε να τους γνωρίσετε για 30 λεπτά και να δείτε αν πιστεύετε ότι είναι κατάλληλοι για εσάς. Δεν βλάπτει ποτέ να ρωτήσω!
Βήμα 3. Πηγαίνετε για μια πρώτη δοκιμαστική επίσκεψη
Για το πρώτο σας ραντεβού, θα θελήσετε να αξιολογήσετε τον επαγγελματία για να δείτε αν φαίνεται να ταιριάζετε. Ρωτήστε για την κοσμοθεωρία του επαγγελματία και πώς βλέπουν τη θεραπεία. Δουλεύουν συχνά με εφήβους; Μάθετε αν αυτό το άτομο αισθάνεται σωστό για εσάς και αν θέλετε να επιστρέψετε και να το δείτε ξανά. Τα περισσότερα πρώτα ραντεβού χρησιμεύουν ως πρόσληψη και ο θεραπευτής θα συλλέξει πληροφορίες για εσάς και θα δημιουργήσει μαζί σας ένα πλάνο για την επίτευξη των θεραπευτικών σας στόχων.
- Είναι σημαντικό να βρείτε έναν θεραπευτή με τον οποίο συνδέεστε και τον οποίο πιστεύετε ότι μπορείτε να εμπιστευτείτε. Θα κάνετε μεγαλύτερη πρόοδο και θα έχετε καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα εάν μπορείτε να είστε ανοιχτοί και ειλικρινείς. Μην αφήσετε μια κακή εμπειρία να σας αποτρέψει από τη δοκιμή της θεραπείας.
- Ρωτήστε τον θεραπευτή ποιες λεπτομέρειες των συνεδριών σας θα μοιραστούν με τους γονείς σας, εάν υπάρχουν. Ειδικά εάν είστε άνω των 18 ετών, ο θεραπευτής σας δεν χρειάζεται να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες των αλληλεπιδράσεών σας.
- Εάν αισθάνεστε άνετα και πιστεύετε ότι μπορούν να σας βοηθήσουν, προγραμματίστε ένα δεύτερο ραντεβού.
Βήμα 4. Δείτε τον επαγγελματία όσο χρειάζεστε ή αντέχετε οικονομικά
Στην ιδανική περίπτωση, είναι καλό να βλέπετε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας εβδομαδιαίως ή πιο συχνά εάν έχετε πολύ σοβαρά προβλήματα. Μπορεί να χρειάζεστε μόνο μερικές συνεδρίες για να μάθετε μερικές χρήσιμες στρατηγικές αντιμετώπισης, ή εάν διαπιστώσετε ότι η θεραπεία έχει θετικό αντίκτυπο στη ζωή σας, μπορεί να θέλετε να συνεχίσετε μακροπρόθεσμα.
- Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα με τα χρήματα, σκεφτείτε να δείτε έναν ασκούμενο. Συχνά έχουν μειωμένα ποσοστά, αλλά εξακολουθούν να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες.
- Ρωτήστε τον θεραπευτή σας εκ των προτέρων πόσες συνεδρίες πιστεύουν ότι θα χρειαστούν για να δείτε την πρόοδο. Μπορούν να σας δώσουν μια ιδέα για το πόσο καιρό μπορείτε να περιμένετε να συνεχιστεί η θεραπεία.
- Ορισμένες κοινότητες διαθέτουν δωρεάν συμβουλευτικούς πόρους για εφήβους. Ζητήστε από τον σχολικό σας σύμβουλο να σας βοηθήσει να συνδεθείτε με τυχόν διαθέσιμους πόρους εάν τα χρήματα είναι πρόβλημα.
Μέρος 3 από 3: Εξωτερική βοήθεια και υποστήριξη
Βήμα 1. Λάβετε υποστήριξη από έναν άλλο ενήλικα
Μπορεί να μην αισθάνεστε άνετα να μιλάτε με τους γονείς ή τους κηδεμόνες σας ή μπορεί να θέλετε να μιλήσετε πρώτα με κάποιον άλλο. Μπορεί να εμπιστευτείτε έναν δάσκαλο, προπονητή, πνευματικό μέντορα ή συγγενή. Βρείτε κάποιον που εμπιστεύεστε και ενημερώστε τον τι συμβαίνει. Mightσως θελήσετε ακόμη και την υποστήριξη ενός άλλου ενήλικα για να σας υποστηρίξει αν μιλήσετε με τους γονείς σας.
Το άνοιγμα σε κάποιον είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Μπορούν να σας βοηθήσουν να μιλήσετε με τους γονείς σας, να βρείτε θεραπευτή ή να σας βοηθήσουν να κάνετε βήματα για να προχωρήσετε
Βήμα 2. Δείτε έναν σχολικό σύμβουλο
Τα περισσότερα γυμνάσια και λύκεια έχουν σχολικούς συμβούλους που είναι διαθέσιμοι για συνομιλία. Μπορούν να σας βοηθήσουν να μιλήσετε για τα προβλήματά σας και να σας βοηθήσουν να περιηγηθείτε στο τι θα κάνετε στη συνέχεια. Το ωραίο πράγμα για να πάτε να δείτε έναν σχολικό σύμβουλο είναι ότι μπορείτε να μιλήσετε μαζί τους κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών. Σως χρειαστεί να κλείσετε ραντεβού ή μπορεί να μπορέσετε να μπείτε.
Η μετάβαση σε σχολικό σύμβουλο είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεκινήσετε. Εάν χρειάζεστε περισσότερη βοήθεια, μπορούν να σας παραπέμψουν σε έναν θεραπευτή ή σε κάποιον άλλο για να μιλήσετε εκτός σχολείου
Βήμα 3. Πηγαίνετε στο πανεπιστημιακό σας συμβουλευτικό κέντρο
Εάν είστε εγγεγραμμένοι σε πανεπιστήμιο ή κολέγιο, πολλές πανεπιστημιουπόλεις προσφέρουν δωρεάν ή χαμηλού κόστους θεραπευτικές συνεδρίες που είναι εμπιστευτικές. Πρόκειται για τακτικές συνεδρίες θεραπείας με εκπαιδευμένους θεραπευτές. Μπορούν να σας βοηθήσουν με πολλαπλά θέματα ψυχικής υγείας και συναισθηματικής υγείας, όπως χωρισμούς, οικογενειακά προβλήματα, ακαδημαϊκά προβλήματα και διαγνώσεις ψυχικής υγείας.
- Ένα όφελος από τη μετάβαση σε πανεπιστημιακό κέντρο παροχής συμβουλών είναι το απόρρητό σας, επειδή δεν χρειάζεται να μοιραστείτε την συμβουλευτική σας εμπειρία με τους φίλους ή την οικογένειά σας.
- Τα περισσότερα πανεπιστημιακά συμβουλευτικά κέντρα επικεντρώνονται στη βραχυπρόθεσμη θεραπεία και έχουν πολιτικές σχετικά με τον αριθμό των συνεδριών που μπορούν να παρέχουν. Εάν είναι απαραίτητο, οι περισσότεροι μπορούν να σας παραπέμψουν σε έναν θεραπευτή στην κοινότητα για συνεχή θεραπεία.
Βήμα 4. Να είστε ειλικρινείς σχετικά με τον αυτοτραυματισμό
Συχνά, οι άνθρωποι αυτοτραυματίζονται ως ένας τρόπος αντιμετώπισης του συναισθηματικού πόνου και μπορεί να είναι οτιδήποτε βλάπτει σκόπιμα το σώμα σας. Αυτό μπορεί να είναι κόψιμο (χρήση ξυραφιού στο δέρμα σας), τσίμπημα, καύση (με τσιγάρα, αναπτήρες ή φλόγες), τράβηγμα των μαλλιών σας, σπάσιμο των οστών σας ή μώλωπες. Η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτών των δύσκολων συναισθημάτων και εμπειριών.
Πείτε, «Δυσκολεύομαι να τα βγάλω πέρα και έχω βλάψει τον εαυτό μου. Χρειάζομαι βοήθεια γιατί δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου χωρίς να βλάψω τον εαυτό μου »
Βήμα 5. Πείτε κάτι αν νιώθετε αυτοκτονία
Αν νιώθετε αυτοκτονία, πείτε το σε κάποιον. Είτε πείτε σε έναν σύμβουλο καθοδήγησης, γονέα, φίλο ή δάσκαλο, είναι σημαντικό να ενημερώσετε κάποιον τι σκέφτεστε και αισθάνεστε. Δεν χρειάζεται να υποφέρεις μόνος.
