Οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι ανησυχητικές για οποιονδήποτε εμπλέκεται, ανεξάρτητα από το αν τις βιώνετε άμεσα ή βλέπετε μόνο κάποιον που τις βιώνει. Ορισμένες ήπιες παραισθήσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν με επιτυχία στο σπίτι, αλλά οι σοβαρές ή χρόνιες παραισθήσεις θα απαιτούν πάντα επαγγελματική βοήθεια.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Διαχείριση σπιτιού (Self Care)
Βήμα 1. Κατανοήστε τη φύση των ψευδαισθήσεων
Οι παραισθήσεις μπορούν να επηρεάσουν οποιαδήποτε από τις πέντε αισθήσεις σας-όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση ή αφή-και μπορεί να προκληθούν από πολλές υποκείμενες καταστάσεις. Οι αντιλήψεις πρέπει να προκύψουν κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης συνείδησης, ωστόσο, και θα φαίνονται πολύ πραγματικές.
- Οι περισσότερες ψευδαισθήσεις είναι αποπροσανατολιστικές και προκαλούν αγωνία σε όσους τις βιώνουν, αλλά μερικές μπορεί να φαίνονται ευχάριστες ή απολαυστικές.
- Η ακρόαση φωνών χαρακτηρίζεται ως ακουστική ψευδαίσθηση, ενώ βλέποντας φώτα, ανθρώπους ή αντικείμενα που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα υπάρχει μια κοινή οπτική ψευδαίσθηση. Η αίσθηση «εντόμων» ή άλλων αντικειμένων που σέρνονται στο δέρμα είναι μια κοινή ψευδαίσθηση αφής.
Βήμα 2. Ελέγξτε για πυρετό
Είναι γνωστό ότι οι υψηλοί πυρετοί προκαλούν παραισθήσεις κάθε βαθμού, ειδικά σε παιδιά και ηλικιωμένους. Ακόμα κι αν δεν εμπίπτετε σε κανένα δημογραφικό, ο πυρετός μπορεί να εξακολουθεί να είναι αιτία κάποιων παραισθήσεων, οπότε αξίζει τον έλεγχο.
- Οι ψευδαισθήσεις μπορεί να εμφανιστούν με οποιονδήποτε πυρετό υψηλότερο από 101 βαθμούς Φαρενάιτ (38,3 βαθμούς Κελσίου), αλλά είναι πιο συχνές όταν αντιμετωπίζουμε πυρετούς υψηλότερους από 104 βαθμούς Φαρενάιτ (40 βαθμούς Κελσίου). Οποιοσδήποτε πυρετός υψηλότερος από 104 βαθμούς Φαρενάιτ (40 βαθμούς Κελσίου) απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα, ανεξάρτητα από το αν συνοδεύεται ή όχι από παραισθήσεις.
- Για τους πυρετούς που μπορείτε να θεραπεύσετε στο σπίτι, ξεκινήστε με τη λήψη φαρμάκων που μειώνουν τον πυρετό όπως η ιβουπροφαίνη ή η ακεταμινοφαίνη. Πίνετε πολλά υγρά και παρακολουθείτε τακτικά τη θερμοκρασία σας.
Βήμα 3. Κοιμηθείτε καλύτερα
Mπιες και μέτριες παραισθήσεις μπορεί να προκληθούν από σοβαρή στέρηση ύπνου. Οι σοβαρές ψευδαισθήσεις γενικά προκαλούνται από άλλες καταστάσεις, αλλά μπορούν να επιδεινωθούν και από στέρηση ύπνου.
- Ο μέσος ενήλικας πρέπει να κοιμάται από επτά έως εννέα ώρες κάθε βράδυ. Εάν αυτή τη στιγμή υποφέρετε από σοβαρή στέρηση ύπνου, ίσως χρειαστεί να αυξήσετε προσωρινά αυτό το ποσό κατά αρκετές ώρες μέχρι να ανακάμψει το σώμα σας.
- Ο ύπνος κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να διαταράξει τον συνηθισμένο κύκλο ύπνου σας και μπορεί να προκαλέσει αϋπνία και παραισθήσεις ως αποτέλεσμα. Εάν τα πρότυπα ύπνου σας απορριφθούν, θα πρέπει να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε ένα φυσιολογικό πρότυπο ύπνου.
Βήμα 4. Διαχειριστείτε το άγχος πιο αποτελεσματικά
Το άγχος είναι μια άλλη κοινή αιτία ήπιων έως μέτριων παραισθήσεων και μπορεί επίσης να επιδεινώσει σοβαρές παραισθήσεις που προκαλούνται από άλλους παράγοντες. Ως εκ τούτου, η εκμάθηση της ελαχιστοποίησης του ψυχικού και σωματικού στρες μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας των παραισθήσεών σας.
Μειώστε το σωματικό άγχος διατηρώντας τον εαυτό σας ενυδατωμένο και καλά ξεκουρασμένο. Η τακτική ελαφριά έως μέτρια άσκηση μπορεί επίσης να βελτιώσει τη συνολική υγεία σας και να απαλλάξει το σώμα σας από συμπτώματα που σχετίζονται με το άγχος, συμπεριλαμβανομένων ήπιων παραισθήσεων
Βήμα 5. Μάθετε πότε να καλέσετε βοήθεια
Εάν δεν μπορείτε να διακρίνετε την πραγματικότητα από την ψευδαίσθηση, πρέπει να αναζητήσετε άμεση επείγουσα ιατρική φροντίδα.
- Θα πρέπει επίσης να προγραμματίσετε ένα ραντεβού με το γιατρό σας εάν αντιμετωπίζετε ήπιες ψευδαισθήσεις σε συχνή βάση, καθώς πιθανόν να προκαλούνται από μια υποκείμενη ιατρική κατάσταση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν η λήψη γενικών μέτρων στο σπίτι για τη βελτίωση της υγείας σας δεν έχει αποτέλεσμα.
- Εάν εμφανίσετε παραισθήσεις που συνοδεύονται από άλλα σοβαρά συμπτώματα, θα πρέπει επίσης να αναζητήσετε επείγουσα ιατρική φροντίδα. Τέτοια συμπτώματα περιλαμβάνουν αποχρωματισμένα χείλη ή νύχια, πόνο στο στήθος, βρώμικο δέρμα, σύγχυση, απώλεια συνείδησης, υψηλό πυρετό, έμετο, ανώμαλο σφυγμό, δυσκολίες στην αναπνοή, τραυματισμό, επιληπτική κρίση, έντονο κοιλιακό άλγος ή παράλογη συμπεριφορά.
Μέρος 2 από 3: Διαχείριση σπιτιού (Εξωτερική φροντίδα)
Βήμα 1. Γνωρίστε τα σημάδια
Οι άνθρωποι που βιώνουν παραισθήσεις μπορεί να μην μιλούν ανοιχτά για αυτό που αισθάνονται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να ξέρετε πώς να εντοπίσετε λιγότερο εμφανή σημάδια παραισθήσεων.
- Κάποιος με ακουστικές ψευδαισθήσεις μπορεί να φαίνεται ότι δεν γνωρίζει το περιβάλλον του και μπορεί να μιλήσει υπερβολικά στον εαυτό του. Αυτό το άτομο μπορεί να αναζητήσει απομόνωση ή να ακούσει με εμμονή μουσική σε μια προσπάθεια να πνίξει τις φωνές.
- Κάποιος που σταθεροποιείται οπτικά σε κάτι που δεν μπορείτε να δείτε μπορεί να βιώνει μια οπτική ψευδαίσθηση.
- Το ξύσιμο ή το βούρτσισμα μακριά από φαινομενικά αόρατες διαταραχές μπορεί να είναι σημάδι απτικών παραισθήσεων, ενώ το κράτημα της μύτης μπορεί να υποδηλώνει ψευδαισθήσεις με βάση τη μυρωδιά. Το φτύσιμο του φαγητού μπορεί να είναι σημάδι ψευδαισθήσεων με βάση τη γεύση.
Βήμα 2. Μείνετε ήρεμοι
Εάν πρέπει να θεραπεύσετε ή να βοηθήσετε κάποιον άλλο που υποφέρει από παραισθήσεις, είναι σημαντικό να παραμείνετε ήρεμοι καθ 'όλη τη διαδικασία.
- Οι ψευδαισθήσεις μπορούν να γίνουν πηγές έντονου άγχους, οπότε ο ασθενής μπορεί να βρίσκεται ήδη σε κατάσταση πανικού. Η προσθήκη περισσότερου άγχους και πανικού στην κατάσταση θα επιδεινώσει μόνο τα πράγματα.
- Όταν κάποιος που γνωρίζετε πάσχει από συχνές παραισθήσεις, θα πρέπει επίσης να συζητήσετε τι συμβαίνει σε μια περίοδο που δεν έχει παραισθήσεις. Ρωτήστε για το τι είναι πιο πιθανό να συμβεί και τι χρειάζεται ο ασθενής να κάνετε για να προσφέρετε υποστήριξη.
Βήμα 3. Εξηγήστε την πραγματικότητα
Εξηγήστε ήρεμα στον ασθενή ότι δεν μπορείτε να δείτε, να ακούσετε, να αισθανθείτε, να γευτείτε ή να αγγίξετε την αίσθηση που περιγράφει.
- Εξηγήστε το με απλό και μη κατηγορητικό τρόπο για να αποφύγετε την αναστάτωση του ασθενούς.
- Εάν οι παραισθήσεις είναι ήπιες έως μέτριες και εάν ο ασθενής είχε προηγούμενα επεισόδια παραισθήσεων, μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να εξηγήσετε ότι οι αισθήσεις που βιώνει δεν είναι πραγματικές.
- Οι ασθενείς που βιώνουν παραισθήσεις για πρώτη φορά ή εκείνοι με σοβαρές ψευδαισθήσεις ενδέχεται να μην είναι σε θέση να καταλάβουν ότι έχουν παραισθήσεις, ωστόσο, και μπορεί να εκδηλωθούν εάν ερωτηθούν ή αμφισβητηθούν.
Βήμα 4. Αποσπάστε την προσοχή του ασθενούς
Ανάλογα με τις περιστάσεις, μπορεί να είναι χρήσιμο να αποσπάσετε την προσοχή του ασθενούς αλλάζοντας θέματα συνομιλίας ή μετακινώντας φυσικά σε διαφορετική τοποθεσία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για ήπιες έως μέτριες παραισθήσεις, αλλά μπορεί να μην μπορείτε να αιτιολογήσετε με ασθενείς που βιώνουν σοβαρές παραισθήσεις
Βήμα 5. Ενθαρρύνετε τον ασθενή να ζητήσει επαγγελματική βοήθεια
Εάν γνωρίζετε κάποιον που πάσχει από συχνές παραισθήσεις, θα πρέπει να ενθαρρύνετε αυτό το άτομο να αναζητήσει επαγγελματική ιατρική ή ψυχολογική βοήθεια.
Συζητήστε με τον ασθενή όταν αυτός ή αυτή δεν βιώνει ενεργά μια παραισθησία. Συζητήστε τη σοβαρότητα της κατάστασης και μοιραστείτε τις γνώσεις σας σχετικά με πιθανές αιτίες και λύσεις. Προσεγγίστε την κατάσταση από θέση υποστήριξης και αγάπης, όμως, και ποτέ από κατηγορητική άποψη
Βήμα 6. Παρακολουθήστε την κατάσταση
Όταν οι παραισθήσεις κλιμακώνονται σε σοβαρότητα, μπορούν να γίνουν απειλή ασφάλειας για το άτομο που τις βιώνει ή για τους άλλους γύρω από αυτό το άτομο.
- Όταν η ασφάλεια είναι ένα ζήτημα, θα πρέπει να καλέσετε για επείγουσα ιατρική βοήθεια.
- Εάν οι ψευδαισθήσεις συνοδεύονται από άλλα σοβαρά σωματικά συμπτώματα ή εάν είναι τόσο έντονα που ο ασθενής δεν μπορεί πλέον να διαχωρίσει τη φαντασία από την πραγματικότητα, θα πρέπει επίσης να αναζητήσετε επείγουσα ιατρική φροντίδα.
Μέρος 3 από 3: Ιατρική θεραπεία
Βήμα 1. Διάγνωση και θεραπεία της υποκείμενης αιτίας
Οι ψευδαισθήσεις είναι τυπικά συμπτωματικές για ορισμένες ψυχιατρικές διαταραχές, αλλά ορισμένες φυσιολογικές ιατρικές καταστάσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν παραισθήσεις. Ο μόνος τρόπος για να διορθώσετε τις παραισθήσεις μακροπρόθεσμα είναι να αντιμετωπίσετε την υποκείμενη κατάσταση που τις προκαλεί.
- Οι ψυχολογικές καταστάσεις που είναι γνωστό ότι προκαλούν παραισθήσεις περιλαμβάνουν σχιζοφρένεια, σχιζοειδείς ή σχιζοτυπικές διαταραχές προσωπικότητας, ψυχωτική κατάθλιψη, διαταραχή μετατραυματικού στρες και διπολική διαταραχή.
- Οι φυσιολογικές καταστάσεις που επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα μπορούν επίσης να προκαλέσουν παραισθήσεις. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν όγκους εγκεφάλου, παραλήρημα, άνοια, επιληψία, εγκεφαλικό επεισόδιο και νόσο του Πάρκινσον.
- Ορισμένες λοιμώξεις, όπως λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης ή λοιμώξεις στο στήθος, μπορεί επίσης να προκαλέσουν παραισθήσεις. Οι ημικρανίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν παραισθήσεις σε ορισμένα άτομα.
- Η κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ μπορεί επίσης να προκαλέσει παραισθήσεις, ειδικά όταν καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες ή σε περιόδους απόσυρσης.
Βήμα 2. Πάρτε αντιψυχωσικά φάρμακα
Τα αντιψυχωσικά, γνωστά και ως νευροληπτικά φάρμακα, μπορούν να ελέγξουν τις παραισθήσεις στις περισσότερες περιπτώσεις. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να συνταγογραφηθούν για τη θεραπεία ψευδαισθήσεων που προκαλούνται τόσο από ψυχολογικές όσο και από φυσιολογικές καταστάσεις, ειδικά όταν άλλες θεραπείες δεν είναι διαθέσιμες ή δεν επαρκούν.
- Η κλοζαπίνη, ένα άτυπο νευροληπτικό, χορηγείται κανονικά σε δόσεις μεταξύ 6 και 50 mg ημερησίως, ανάλογα με τη σοβαρότητα των ψευδαισθήσεων. Η δοσολογία πρέπει να αυξηθεί αργά για να αποφευχθεί η κόπωση. Ωστόσο, πρέπει να γίνονται τακτικές εξετάσεις λευκών αιμοσφαιρίων κατά τη διάρκεια αυτής της φαρμακευτικής αγωγής, καθώς μπορεί να μειώσει τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων σε επικίνδυνα επίπεδα.
- Η κουετιαπίνη είναι ένα άλλο άτυπο νευροληπτικό που μπορεί να θεραπεύσει τις παραισθήσεις. Είναι γενικά λιγότερο αποτελεσματικό από την κλοζαπίνη στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά είναι επίσης αρκετά ασφαλές στη χρήση για τις περισσότερες υποκείμενες καταστάσεις.
- Άλλα κοινά αντιψυχωσικά περιλαμβάνουν ρισπεριδόνη, αριπιπραζόλη, ολανζαπίνη και ζιπρασιδόνη. Αυτά τα φάρμακα είναι γενικά καλά ανεκτά από τους περισσότερους ασθενείς, αλλά μπορεί να μην είναι ασφαλή για ασθενείς που πάσχουν από νόσο του Πάρκινσον.
Βήμα 3. Προσαρμόστε τις δοσολογίες των τρεχουσών συνταγογραφούμενων φαρμάκων
Ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία άλλων καταστάσεων μπορούν να προκαλέσουν παραισθήσεις σε ορισμένα άτομα. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο μεταξύ των ασθενών με νόσο του Πάρκινσον.
- Ακόμα κι αν υποψιάζεστε ότι τα φάρμακα μπορεί να προκαλούν τις ψευδαισθήσεις σας, δεν πρέπει ποτέ να διακόψετε οποιοδήποτε φάρμακο χωρίς να μιλήσετε πρώτα με το γιατρό σας. Η ξαφνική διακοπή ενός φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει άλλες επιπλοκές.
- Στην περίπτωση των ασθενών με Πάρκινσον, η αμανταδίνη και άλλα αντιχολινεργικά φάρμακα συνήθως διακόπτονται πρώτα. Εάν αυτό δεν βοηθήσει, οι αγωνιστές ντοπαμίνης μπορεί να μειωθούν σε μικρότερη δοσολογία ή να σταματήσουν εντελώς.
- Όταν ο έλεγχος αυτών των φαρμάκων δεν ελέγχει τις ψευδαισθήσεις ενός ασθενούς, οι γιατροί μπορεί ακόμα να συνταγογραφήσουν ένα αντιψυχωσικό φάρμακο. Αυτό συμβαίνει επίσης όταν η μείωση της δοσολογίας αυτών των φαρμάκων προκαλεί την επιστροφή ή την επιδείνωση των άλλων συμπτωμάτων του Πάρκινσον.
Βήμα 4. Εισάγετε την αποκατάσταση, εάν είναι απαραίτητο
Εάν είστε εθισμένοι σε ναρκωτικά που προκαλούν παραισθήσεις ή αλκοόλ, θα πρέπει να κάνετε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που θα σας βοηθήσει να ανακάμψετε από τον εθισμό σας.
- Κοκαΐνη, LSD, αμφεταμίνες, μαριχουάνα, ηρωίνη, κεταμίνη, PCP και έκσταση μπορούν όλα να προκαλέσουν παραισθήσεις.
- Ενώ ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν παραισθήσεις, η πολύ ξαφνική διακοπή της ουσίας μπορεί επίσης να προκαλέσει ψευδαισθήσεις. Οι παραισθήσεις που προκαλούνται από την απόσυρση μπορούν συνήθως να ελεγχθούν με αντιψυχωσικά φάρμακα.
Βήμα 5. Παρακολουθήστε τακτική θεραπεία
Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, ειδικότερα, μπορεί να βοηθήσει ορισμένους ασθενείς που πάσχουν από συχνές παραισθήσεις, ειδικά όταν αυτές οι ψευδαισθήσεις προκαλούνται από ψυχολογικές διαταραχές.
Αυτός ο τύπος θεραπείας αξιολογεί και παρακολουθεί τις αντιλήψεις και τις πεποιθήσεις του ασθενούς. Με τον εντοπισμό πιθανών ψυχολογικών παραγόντων, ένας επαγγελματίας ψυχολόγος μπορεί να είναι σε θέση να κατασκευάσει στρατηγικές που επιτρέπουν στον ασθενή να αντιμετωπίσει και να μειώσει τα συμπτώματα
Βήμα 6. Αναζητήστε μια ομάδα υποστήριξης
Τόσο οι ομάδες υποστήριξης όσο και οι ομάδες αυτοβοήθειας μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των παραισθήσεων, ειδικά όταν αυτές οι ψευδαισθήσεις είναι ακουστικές και προκαλούνται από ψυχολογικούς παράγοντες.
- Οι ομάδες υποστήριξης παρέχουν στους ασθενείς έναν τρόπο να φυτευτούν σταθερά στην πραγματικότητα, βοηθώντας τους έτσι να διαχωρίσουν τις ψευδείς ψευδαισθήσεις από την πραγματική ζωή.
- Οι ομάδες αυτοβοήθειας ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αναλάβουν την ευθύνη για τις παραισθήσεις τους με τρόπο που τους ενθαρρύνει να ελέγχουν και να αντιμετωπίζουν αυτές τις παραισθήσεις.
