Με τους πιο απλούς όρους, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ναρκωτικά για να αισθάνονται διαφορετικά (και καλύτερα) και κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών επειδή χρειάζονται αυτό το συναίσθημα όλο και πιο έντονα. Φυσικά, οι βαθύτεροι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δοκιμάζουν νόμιμα ή παράνομα ναρκωτικά και εξαρτώνται από αυτά είναι τόσο ατομικοί όσο κάθε χρήστης. Συνήθως ένα μείγμα περιβαλλοντικών παραγόντων, χαρακτηριστικών προσωπικότητας, εσωτερικής βιολογίας και εξωτερικών πιέσεων τροφοδοτούν τη χρήση ναρκωτικών. Η κατανόηση του γιατί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ναρκωτικά είναι το πρώτο βήμα για την αποφυγή του εθισμού και την αντιμετώπισή του μόλις υπάρξει.
Βήματα
Μέρος 1 από 2: Κατανόηση γιατί οι άνθρωποι δοκιμάζουν ναρκωτικά
Βήμα 1. Αναγνωρίστε ότι οι άνθρωποι θέλουν μια αλλαγή
Οι άνθρωποι δοκιμάζουν νέα πράγματα όταν θέλουν κάτι στη ζωή τους να είναι διαφορετικό. Όταν οι άνθρωποι στρέφονται προς ναρκωτικά ή άλλες εθιστικές ουσίες - οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν αλκοόλ, καπνό και καφεΐνη, μεταξύ άλλων - επικεντρώνονται στα υποτιθέμενα οφέλη των αλλαγών που μπορεί να παρέχουν και όχι στις πιθανές βλάβες.
- Μερικοί άνθρωποι δοκιμάζουν ναρκωτικά επειδή προσπαθούν να καταπρανουν ή να αποφύγουν τον σωματικό ή ψυχολογικό πόνο. Άλλοι θέλουν να βιώσουν μια αίσθηση «διαφυγής» από τη ζωή τους, για λόγους που κυμαίνονται από τραύμα έως πλήξη. Μπορεί να χρησιμοποιούν ναρκωτικά για να αισθάνονται μοναδικοί ή «ειδικοί» ή για να αισθάνονται «φυσιολογικοί».
- Μια βρετανική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο τέλος της νέας χιλιετίας έδειξε ότι οι πέντε κορυφαίοι λόγοι για τη χρήση ναρκωτικών περιλάμβαναν την ανακούφιση από την κατάθλιψη και το αίσθημα μέθης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι εστιάζουν σαφώς στα βραχυπρόθεσμα οφέλη της προσωρινής αλλαγής των αντιλήψεών τους.
Βήμα 2. Εξετάστε τις εξωτερικές πιέσεις
Οι νέοι συχνά πίνουν την πρώτη τους γουλιά αλκοόλ, το τσιγάρο ή τη σεξουαλική εμπειρία με βάση την αντίληψη ότι «όλοι οι άλλοι το κάνουν». Αυτός ο ίδιος τύπος πίεσης από συνομηλίκους είναι συχνά ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο προσπαθούν επίσης να κάνουν χρήση ναρκωτικών.
- Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να δοκιμάσουν ναρκωτικά όταν βρίσκονται σε περιβάλλοντα όπου θεωρείται συνηθισμένο ή φυσιολογικό να το κάνουν. Άλλωστε, όσο ανεξάρτητοι και αν είναι, όλοι σε κάποιο επίπεδο θέλουν να «ταιριάξουν».
- Η βρετανική μελέτη για τη χρήση ναρκωτικών που αναφέρεται αλλού περιλαμβάνει επίσης "να είστε ξύπνιοι τη νύχτα ενώ είστε κοινωνικοί" και "να ενισχύσετε μια δραστηριότητα" μεταξύ των πέντε κορυφαίων λόγων χρήσης ναρκωτικών. Ειδικά μεταξύ των νέων, η πίεση να είναι η «ζωή του κόμματος» μπορεί να επηρεάσει έντονα την επιλογή να δοκιμάσουν τη χρήση ναρκωτικών.
- Τα άτομα που στερούνται ισχυρών δικτύων υποστήριξης - όπως οικογένεια, φίλοι, οργανωμένες δραστηριότητες κ.λπ. - που αποθαρρύνουν τη χρήση ναρκωτικών τείνουν να έχουν περισσότερες πιθανότητες να δοκιμάσουν ναρκωτικά.
Βήμα 3. Εξετάστε περιβαλλοντικούς παράγοντες
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι άτομα κάθε προέλευσης και κοινωνικοοικονομικού επιπέδου προσπαθούν και κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών. Για παράδειγμα, περίπου το 50% των νέων ανθρώπων στο Ηνωμένο Βασίλειο ηλικίας 16-24 ετών έχουν δοκιμάσει παράνομα ναρκωτικά. Τούτου λεχθέντος, παράγοντες όπως η φτώχεια, το ταραγμένο περιβάλλον στο σπίτι και η έλλειψη πρόσβασης σε ευκαιρίες εκπαίδευσης ή απασχόλησης ή κοινωνικές υπηρεσίες μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα χρήσης ναρκωτικών αφαιρώντας προφανείς εναλλακτικές λύσεις.
- Όσο περισσότεροι λόγοι πρέπει κάποιος να θέλει να "δραπετεύσει" και όσο λιγότερες εναλλακτικές λύσεις είναι εφικτές, τόσο πιο πιθανό είναι να δοκιμάσει νόμιμα ή παράνομα ναρκωτικά. Το αγχωτικό περιβάλλον επηρεάζει σαφώς τη χρήση ναρκωτικών, καθώς σχεδόν το 97% των ερωτηθέντων στη βρετανική μελέτη ανέφεραν την επιθυμία να «χαλαρώσουν» ως τον κύριο λόγο χρήσης τους.
- Ωστόσο, ένα περιβάλλον που δημιουργεί μια αίσθηση πλήξης μπορεί επίσης να τροφοδοτήσει την επιθυμία να πειραματιστείτε ή να επαναστατήσετε δοκιμάζοντας ναρκωτικά. Πολλοί νέοι, ευκατάστατοι άνθρωποι δοκιμάζουν ναρκωτικά για τέτοιους λόγους, για παράδειγμα.
Βήμα 4. Εξετάστε τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας
Ο καθένας από εμάς είναι καλωδιωμένος με διαφορετικό τρόπο, και μερικοί από εμάς είναι πιο προδιατεθειμένοι να δοκιμάσουν ναρκωτικά και/ή να εθιστούν σε αυτά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε λόγο για το θέμα, ωστόσο - κανείς δεν πρέπει να χρησιμοποιεί ναρκωτικά. Είναι απλά πιο εύκολο για μερικούς ανθρώπους να ξεκινήσουν από άλλους.
- Τα άτομα που είναι πιο παρορμητικά ή επιρρεπή σε ρίσκα είναι πιο πιθανό να δοκιμάσουν ναρκωτικά (ή να γλιστρήσουν, για αυτό το θέμα). Όσοι έχουν πιο επιφυλακτικό ή σκεπτικό χαρακτήρα είναι λιγότερο πιθανό, αλλά φυσικά δεν είναι άνοσοι.
- Τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, υψηλό άγχος ή σημάδια κατάθλιψης είναι επίσης πιο επιρρεπή στη χρήση ναρκωτικών.
Μέρος 2 από 2: Κατανόηση γιατί οι άνθρωποι κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών
Βήμα 1. Μην κρίνετε πολύ αυστηρά
Οι πιθανότητες είναι ότι είστε εθισμένοι σε κάτι - γραπτά μηνύματα, σοκολάτα, τυχερά παιχνίδια στο Διαδίκτυο, ό, τι κι αν είναι αυτό. Πόσο εύκολο θα ήταν για εσάς να σταματήσετε; Ο εθισμός στα ναρκωτικά δεν είναι απλώς μια περίπτωση έλλειψης θέλησης ή χαμηλής ηθικής ίνας. Πραγματοποιείται μια ολόκληρη σειρά χημικών και ψυχολογικών διαδικασιών που μπορούν να κάνουν το να γαντζωθεί πολύ πιο εύκολο από το να απελευθερωθείτε.
- Όχι, δεν χρειάζεται να δώσετε σε κάποιον «δωρεάν κάρτα» για εθισμό στα ναρκωτικά. Κάποια στιγμή, έκαναν μια επιλογή και θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Ωστόσο, όσο καλύτερα κατανοείτε τη φύση του εθισμού και τη δυσκολία να σπάσετε τον κύκλο, τόσο καλύτερα προετοιμασμένοι θα είστε για την πρόληψη ή/και την αντιμετώπιση της κατάχρησης ναρκωτικών.
- Το να εθιστείς είναι μια διαδικασία, και έτσι τελειώνει ο εθισμός.
Βήμα 2. Μάθετε για τις βιοψυχοκοινωνικές δυνάμεις
Το "βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο" υπάρχει εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια και, όπως δείχνει το μεγάλο όνομα, ασχολείται με το φάσμα των βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων που συνδυάζονται για να επηρεάσουν την υγεία και την ασθένεια. Το μοντέλο ισχύει και για την κατάχρηση ναρκωτικών, καθώς οποιοσδήποτε από αυτούς τους τρεις παράγοντες μπορεί να τροφοδοτήσει τον εθισμό, ενώ ο συνδυασμός τους μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξεπεραστεί.
- Μερικοί άνθρωποι είναι πιο βιολογικά διατεθειμένοι να εξαρτηθούν από τα ναρκωτικά, με βάση τον τρόπο με τον οποίο το φάρμακο επηρεάζει το σώμα τους. Κανένας άνθρωπος δεν θα βιώσει ένα φάρμακο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και μερικοί θα ανταποκριθούν πιο έντονα στο μπλοκάρισμα ή ενεργοποίηση των υποδοχέων νευροδιαβιβαστών (δείτε το παρακάτω βήμα για περισσότερα σχετικά με αυτό το θέμα). Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει μια ισχυρότερη ανάγκη για περισσότερο φάρμακο.
- Πολλά από τα ίδια ψυχολογικά προφίλ - παρορμητικότητα, έλλειψη εμπιστοσύνης, καταθλιπτικές τάσεις κλπ. - που μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους πιο πιθανό να κάνουν χρήση ναρκωτικών μπορεί επίσης να τους κάνουν πιο πιθανό να εθιστούν. Τα άτομα με δυσκολίες στην ανάλυση κόστους έναντι παροχών είναι επίσης πιο επιρρεπή στον εθισμό, καθώς δεν μπορούν να σταθμίσουν αποτελεσματικά τα υπέρ και τα κατά.
- Οι κοινωνικοί / περιβαλλοντικοί παράγοντες που υποστηρίζουν τη δοκιμή ναρκωτικών, όπως η πίεση από συνομήλικους, η έλλειψη ευκαιριών ή η έλλειψη επαρκών δικτύων υποστήριξης, αυξάνουν επίσης την πιθανότητα εθισμού.
Βήμα 3. Μελετήστε τη νευροβιολογία του εθισμού
Όλα τα ναρκωτικά (και γενικά οι εθιστικές ουσίες) επηρεάζουν τα σήματα που στέλνονται και λαμβάνονται από τον εγκέφαλο. οι μοναδικές ιδιότητες κάθε φαρμάκου ποικίλλουν τον αντίκτυπο. Ο εθισμός είναι, κατά μία έννοια, μια διαδικασία «ξεγελάσματος» του εγκεφάλου και, με την πάροδο του χρόνου, «διδασκαλία» του να χρειάζεται όλο και περισσότερη ουσία. Αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η διακοπή της κατάχρησης ναρκωτικών δεν είναι απλώς θέμα κινήτρων.
- Η μαριχουάνα και η ηρωίνη, για παράδειγμα, έχουν δομές παρόμοιες με τους νευροδιαβιβαστές, τους «χημικούς αγγελιοφόρους» που μεταφέρουν σήματα μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος. Ως εκ τούτου, μπορούν να ξεγελάσουν τόσο τους υποδοχείς στον εγκέφαλο όσο και τα νευρικά κέντρα στο σώμα, δημιουργώντας αποκρίσεις σε συνθήκες που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.
- Εν τω μεταξύ, φάρμακα όπως η κοκαΐνη και η μεθαμφεταμίνη προκαλούν απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών, ειδικά ντοπαμίνης, που υπερδιεγείρουν περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την κίνηση, το συναίσθημα, το κίνητρο και τα συναισθήματα ευχαρίστησης. Η αίσθηση της ευφορίας που προέρχεται από αυτήν την υπερδιέγερση του «συστήματος ανταμοιβής» του εγκεφάλου μπορεί να γίνει ένα αυτο-ενισχυτικό μοτίβο, όπου ο εγκέφαλος χρειάζεται όλο και περισσότερη διέγερση για να αναδημιουργήσει την ευφορική απάντηση.
Βήμα 4. Δείτε τον εθισμό ως μια χρόνια νόσο του εγκεφάλου
Μερικοί άνθρωποι απορρίπτουν την έννοια της τοξικομανίας ως ασθένειας, επειδή πιστεύουν ότι απαλλάσσει κάθε ενοχή από την πλευρά του ατόμου με την πάθηση. Ωστόσο, μια πληθώρα ασθενειών επηρεάζονται τουλάχιστον εν μέρει από τις επιλογές μας και η κατάχρηση ναρκωτικών δεν διαφέρει. Και, όπως πολλές άλλες ασθένειες, μπορεί να αντιμετωπιστεί.
- Ο εθισμός στα ναρκωτικά μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως χρόνια εγκεφαλική νόσος επειδή μετατρέπει κάτι που κάποτε ήταν εθελοντικό σε κάτι ουσιαστικά ακούσιο. Ο εθισμός ξεκινά με μια επιλογή, αλλά αυτή η επιλογή, για όλες τις προθέσεις και σκοπούς, αφαιρείται από την εξίσωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιθυμία να σταματήσει δεν είναι αρκετή από μόνη της για να σπάσει το κράτημα του εθισμού.
- Ασθένειες όπως ο διαβήτης ή το άσθμα, για να αναφέρουμε μόνο μερικά παραδείγματα, μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με τον σωστό συνδυασμό θεραπειών, υποστήριξης και επιθυμίας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Η βοήθεια είναι διαθέσιμη σε όσους τη χρειάζονται και τη θέλουν.
Βήμα 5. Εξετάστε την πνευματική πτυχή του εθισμού στα ναρκωτικά
Τα ναρκωτικά και το αλκοόλ μιμούνται την ουσιαστική ανάγκη για σχέση με τον Δημιουργό μέσω μιας «ψευδοπνευματικής» αίσθησης σύνδεσης και υπέρβασης και μια ψευδή αίσθηση «καλής» που στην πραγματικότητα οδηγεί σε μεγαλύτερη δυσαρέσκεια, κενό, απόγνωση και τελικά θάνατο. Η οικειότητα με το G-d είναι ο τρόπος για να γεμίσετε την υπαρξιακή μοναξιά που αισθάνεται ο εξαρτημένος και στη συνέχεια ακολουθείται με υγιείς σχέσεις με τον εαυτό και τους άλλους. Αν και η φροντίδα του σώματος είναι σημαντική, η λύση για τον εθισμό βρίσκεται κυρίως στο πνευματικό και αλτρουιστικό επίπεδο. Ο εγωκεντρισμός είναι αυτό που τροφοδοτεί τα περισσότερα προβλήματα και χωρίς μια βαθιά αλλαγή χαρακτήρα ή πνευματική αφύπνιση, ο εθισμένος θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί ναρκωτικά και αλκοόλ παρά τις συνέπειες, τις ειλικρινείς επιθυμίες να σταματήσει ή την προφανή ανάγκη. Συχνά θα υποφέρουν από μια αυταπάτη πεποίθηση ή «παράνοια» ότι μπορούν να το χειριστούν «αυτή τη φορά».
