Είτε μιλάτε για την ημέρα σας, είτε γράφετε στο ημερολόγιό σας είτε γράφετε μια ιστορία, η περιγραφή των συναισθημάτων με σαφήνεια και ζωντάνια μπορεί να είναι αρκετά εύκολη υπόθεση. Το να λέτε ότι είστε ευτυχισμένοι δεν δείχνει πραγματικά σε κανέναν πώς πραγματικά αισθάνεστε. θέλετε να ζωγραφίσετε μια εικόνα τόσο φωτεινή που οι αποχρώσεις των λουλουδιών δεν μπορούν να συγκριθούν. Θα συζητήσουμε διάφορους τρόπους για να περιγράψουμε το συναίσθημα, πώς να πλησιάσουμε την πηγή του και πώς να το συμπεριλάβουμε στη γραφή μας. Για να ξεκινήσετε να περιγράφετε το συναίσθημα για να μεταφέρετε νόημα και βάθος, ξεκινήστε με το Βήμα 1 παρακάτω.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Εξερεύνηση τρόπων περιγραφής του συναισθήματος
Βήμα 1. Πείτε το με φυσική απάντηση
Φανταστείτε να βλέπετε κάποιον να βιώνει αυτό το συναίσθημα. Σφίγγει το στομάχι του ή κρύβει το πρόσωπό του; Προσπαθεί να σου πιάσει τους ώμους και να σου πει τι συνέβη; Στην αφήγηση, ο πιο οικείος τρόπος επικοινωνίας ενός συναισθήματος είναι η περιγραφή της κατάστασης του σώματος.
- Φανταστείτε τον εαυτό σας να νιώθει αυτό το συναίσθημα. Πώς αισθάνεται το στομάχι σας; Όταν ένα άτομο βιώνει ένα έντονο συναίσθημα, η ποσότητα του σάλιου στο στόμα του αλλάζει, ο καρδιακός του ρυθμός αλλάζει και οι χημικές ουσίες απελευθερώνονται στο στήθος, στο στομάχι και στη μέση.
- Ωστόσο, προσέξτε να μην ξεπεράσετε τα όριά σας ως προς το τι γνωρίζει ο χαρακτήρας. Για παράδειγμα, "Το πρόσωπό της έγινε έντονο κόκκινο από αμηχανία", δεν είναι κάτι που θα γνώριζε ο χαρακτήρας. Ωστόσο, «Το πρόσωπό της κάηκε καθώς γελούσαν και γύριζαν», κάνει θαύματα.
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε διάλογο μεταξύ χαρακτήρων
Η χρήση της πραγματικής συνομιλίας μπορεί να βάλει τον αναγνώστη πολύ πιο βαθιά και πιο εμπλεκόμενο στην ιστορία από ό, τι, ας πούμε, «Συνοφρυώθηκε με το πόσο απομονωμένος φαινόταν». Η χρήση του διαλόγου είναι στην πραγματικότητα στη στιγμή, σε αντίθεση με το να πάρετε ένα δευτερόλεπτο για να βγείτε έξω και να αφηγηθείτε την ιστορία. Διατηρεί τη ροή συνεχόμενη και είναι πιστή στον χαρακτήρα - αν ο διάλογός σας είναι σωστός.
- Την επόμενη φορά που θα μπείτε στον πειρασμό να γράψετε κάτι σαν: «Χαμογέλασε με το πώς τον κοίταξε». Αντ 'αυτού, πηγαίνετε για: "Μου αρέσει ο τρόπος που με κοιτάς". Έχει επενδύσεις. Αισθάνεται προσωπικό, γνήσιο και πραγματικό.
- Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σκέψεις. Οι χαρακτήρες μπορούν επίσης να μιλήσουν στον εαυτό τους! "Μου αρέσει ο τρόπος που με κοιτάζει", έχει παρόμοια δύναμη, παρόλο που δεν λέγεται.
Βήμα 3. Χρήση υποκειμένου
Συχνά, δεν έχουμε πλήρη επίγνωση του πώς αισθανόμαστε ή τι κάνουμε. Γνέφουμε και χαμογελάμε ενώ τα μάτια μας καίγονται από οργή ή εισπνέουμε μια απότομη εισπνοή. Αντί να αντιμετωπίσετε αυτά τα επίπεδα εντελώς, υπονοήστε τα. Ζητήστε από τον χαρακτήρα σας να κουνήσει και να συμφωνήσει ευγενικά ενώ αυτή τεμαχίζει μια χαρτοπετσέτα σε κομμάτια. Η ιστορία σας θα διατηρήσει τα επίπεδα άθικτα.
Αυτό μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα στις συγκρούσεις και την ένταση. Μπορεί επίσης να βοηθήσει με πιο λεπτές μορφές σύγκρουσης, όπως χαρακτήρες που δεν νιώθουν συναίσθημα, δεν θέλουν να ανοίξουν ή περιμένουν την ευκαιρία να εκφραστούν
Βήμα 4. Μιλήστε για τις αισθήσεις του χαρακτήρα
Όταν νιώθουμε ιδιαίτερα συναισθηματικοί, μερικές φορές ορισμένες αισθήσεις γίνονται εξαιρετικά ευαίσθητες. Είναι πιο πιθανό να χαλαρώσουμε στο άρωμα ενός εραστή, πιο πιθανό να ακούσουμε κάθε τρίξιμο όταν είμαστε μόνοι μας στο σπίτι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτά τα στοιχεία για να μεταφέρετε συναισθήματα χωρίς καν να χρειαστεί να το αγγίξετε.
Λέγοντας, "Κάποιος την ακολουθούσε, ώστε να επιταχύνει το ρυθμό της", καταλαβαίνει το νόημα, αλλά δεν είναι ελκυστικό. Αντ 'αυτού, μιλήστε για το πώς μπορούσε να μυρίσει την κολόνια του, πώς μύριζε κρύα μπύρα και απελπισία και πώς το μπέρδεμα των κλειδιών του επιτάχυνε σε κάθε βήμα
Βήμα 5. Δοκιμάστε την αξιοθρήνητη πλάνη
Σε αντίθεση με ό, τι μπορεί να υποδηλώνει ο τίτλος του, αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αξιολύπητο. Αυτός είναι ο όρος όταν το περιβάλλον αντανακλά τα κυρίαρχα συναισθήματα μιας σκηνής. Για παράδειγμα, όταν αυξάνεται η ένταση μεταξύ αντιπάλων, σπάει ένα παράθυρο (αυτό θα πρέπει να έχει αιτία, εκτός εάν κάποιος από αυτούς τους ανθρώπους είναι τηλεκινητικός). Ένας μαθητής χαλαρώνει μετά από μια τρομακτική εξέταση και ένα αεράκι θροΐζει το γρασίδι. Είναι λίγο τυροκομικό, αλλά διασκεδαστικό και είναι αποτελεσματικό αν δεν είστε βαρετοί ή τετριμμένοι.
- Χρησιμοποιήστε αυτόν τον ελιγμό γραφής πολύ προσεκτικά και επιλεκτικά. Εάν το κάνετε συνεχώς, χάνει την αποτελεσματικότητά του. Μπορεί επίσης να είναι λίγο απίστευτο.
- Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε αυτήν τη λογοτεχνική τεχνική χωρίς καν να αγγίξετε το συναίσθημα - ίσως ακόμη και πριν από την εισαγωγή ατόμων. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα σκηνικό και να προσφέρει έναν παραλληλισμό στον αναγνώστη που μπορούν να συνδυάσουν μόλις εμβαθύνουν λίγο στην ιστορία, προσθέτοντας ένα επιπλέον στρώμα πολυπλοκότητας και πολυπλοκότητας.
Βήμα 6. Μιλήστε ως προς τη γλώσσα του σώματος
Δοκιμάστε αυτό: σκεφτείτε ένα συναίσθημα. Σκεφτείτε το πολύ και σκληρά. Σκεφτείτε τις συνθήκες της προηγούμενης φοράς που το νιώσατε. Τώρα, ξεκινήστε να μιλάτε για το συναίσθημα. Πώς ήταν, πώς φαινόταν ο κόσμος. Μόλις φτάσετε σε αυτή την άσκηση, σημειώστε το σώμα σας. Τι κάνουν τα χέρια σου; Τα πόδια σου? Τα φρύδια σου; Πώς αυτό το συναίσθημα γίνεται ξεκάθαρο όσον αφορά τη γλώσσα του σώματός σας;
- Πότε είναι η τελευταία φορά που μπήκατε σε ένα δωμάτιο και μπορούσατε να διαβάσετε το άτομο που είδατε μέσα σε δευτερόλεπτα από την είσοδό σας; Μάλλον όχι πολύ καιρό πριν? Στην πραγματικότητα, πιθανώς μια σειρά παραδειγμάτων έχουν εμφανιστεί στο μυαλό σας. Τα συναισθήματα δεν χρειάζεται να εκφραστούν ή ακόμη και να σκεφτούν - το σώμα μας το κάνει για εμάς.
- Περάστε τις επόμενες ημέρες παρατηρώντας τις μικροεκφράσεις των φίλων και της οικογένειάς σας. Αυτά τα μικρά φευγαλέα δώρα που δεν θα παρατηρούσατε αν δεν έδινες πραγματικά, πραγματικά προσοχή. Είναι εκείνες οι στιγμές που μπορούν να ζωντανέψουν την αφήγησή σας.
Μέρος 2 από 3: Εξερευνώντας πώς αισθάνεται ένα συναίσθημα
Βήμα 1. Καθορίστε την κατάσταση
Τα συναισθήματα είναι αντιδράσεις. έχουν αιτίες. Θα περιγράφετε τα συναισθήματα στο κενό μόνο εάν το συναίσθημα οφείλεται σε κάποια ορμονική ανισορροπία ή κατασταλμένη μνήμη. Εξετάστε τις λεπτομέρειες της κατάστασης. Σε ποιο μέρος αντιδρά ο χαρακτήρας σας; Ποια μέρη γνωρίζουν ακόμη;
- Σε αυτές τις περιπτώσεις, παρατηρήσιμα φαινόμενα όπως το βηματισμό ή το χτύπημα σε αβλαβή σχόλια μπορούν να μεταφέρουν τη νοοτροπία και να δημιουργήσουν ένα συναίσθημα μια χαρά. Χρησιμοποιήστε τα ως πηδώντας από σημεία για μεγαλύτερες οθόνες - ή μπορείτε ακόμη και να τα αφήσετε να μιλήσουν από μόνα τους.
- Επιμείνετε σε οπτικές ή απτικές εικόνες. Δεν είναι αυτό που παρουσιάζει η κατάσταση, είναι αυτό που παρατηρεί ο χαρακτήρας. Μόνο μικρές λεπτομέρειες πρέπει να καθοριστούν εάν ο χαρακτήρας, για κάποιο λόγο, έχει υπερβολική επίγνωση.
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε τη δική σας προσωπική εμπειρία
Αν έχετε νιώσει το συναίσθημα που προσπαθείτε να περιγράψετε, αυτή είναι η καλύτερη πρώτη ύλη. Από πού προέρχεται; Σκεφτείτε τι σας έκανε να νιώσετε το συναίσθημα. Όπως το ένιωσες, δεν σκεφτόσουν: "Ω, είμαι λυπημένος". Σκεφτόσασταν: "Τι θα κάνω με τον εαυτό μου;" Πιάσατε τον εαυτό σας να μην αισθάνεται καμία παρόρμηση να συμμετάσχετε στο περιβάλλον σας. Δεν πρόσεξες το τρεμάμενο χέρι σου. Αντ 'αυτού, αισθανθήκατε τόσο σίγουροι ότι δεν μπορούσατε να σταματήσετε τον εαυτό σας από το κούνημα. Αυτή η ακατέργαστη εμπειρία θα σας δώσει λεπτομέρειες που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
- Αν ήταν η αθροιστική επίδραση μιας συγκεκριμένης κατάστασης, ίσως θελήσετε να περιγράψετε αυτήν την κατάσταση όπως τη βιώσατε υποκειμενικά, είτε ως πρακτική, για να προσδιορίσετε τι οδήγησε στο συναίσθημα, είτε ως αυτοσκοπό.
- Εάν ήταν μια στιγμή ή ένα μόνο στοιχείο που σας εντυπωσίασε, χρησιμοποιήστε λεπτομέρειες από αυτήν την εικόνα για να δημιουργήσετε ξανά το συναίσθημα. Εάν δεν έχετε νιώσει το συναίσθημα, προσπαθήστε να το προσεγγίσετε από συναφή συναισθήματα ή λιγότερο έντονες περιπτώσεις αυτού του συναισθήματος.
Βήμα 3. Μάθετε πώς ο χαρακτήρας σας θα απαντούσε και δεν θα ανταποκρινόταν
Τα συναισθήματα είναι αφηρημένες έννοιες που διαφορετικοί άνθρωποι βρίσκουν και βιώνουν διαφορετικούς τρόπους. Ενώ ένα άτομο μπορεί να παραδώσει ένα σαιξπηρικό σονέτο για να μεταφέρει τα προσωπικά του βασανιστήρια, ένα άλλο μπορεί να πει, "Δεν θέλω να μιλήσω γι 'αυτό" μέσα από σφιγμένα δόντια και ένα αποτρεπόμενο βλέμμα. Πραγματικά, οι δύο θα μπορούσαν να λένε το ίδιο ακριβώς πράγμα.
Έτσι, σε ορισμένες καταστάσεις, δεν χρειάζεται να περιγράφετε καθόλου το συναίσθημα. Μπορείτε να περιγράψετε τη σκηνή, το πρόσωπο ενός άλλου χαρακτήρα ή τις επόμενες σκέψεις, που μπορεί να κάνουν το "συναίσθημα που περιγράφει" για εσάς. Μια πρόταση όπως "Ο κόσμος έσβησε, αποστραγγίστηκε από όλα τα χρώματα εκτός από αυτόν" δηλώνει ακριβώς πώς αισθάνεται ο χαρακτήρας χωρίς να το λέει ρητά
Βήμα 4. Δείξτε, μην πείτε
Στη δουλειά σας, θα πρέπει να ζωγραφίζετε στο κοινό σας μια εικόνα. Θα πρέπει να μπορούν να βγαίνουν από τα λόγια σας με μια εικόνα να καίγεται στις πλάτες των βλεφάρων τους. Δεν αρκεί να τους πεις τι συμβαίνει - πρέπει να τους δείξεις.
Ας υποθέσουμε ότι μιλάτε για τους κινδύνους του πολέμου. Δεν θα δίνατε ημερομηνίες και στατιστικά και θα μιλούσατε για τη στρατηγική που εφαρμόζει κάθε πλευρά. Αναφέρετε τις καμένες κάλτσες που σκουπίζουν το δρόμο, τα κεφάλια των κούκλων που συσσωρεύονται στο πεζοδρόμιο και το ρεύμα των κραυγών που σβήνουν μέρα με τη μέρα. Αυτή είναι ταυτόχρονα μια εικόνα και ένα σπλαχνικό συναίσθημα με το οποίο θα εμφανιστεί ο αναγνώστης σας
Βήμα 5. Μην αποφεύγετε την απλότητα
Αυτό το άρθρο θα σας αιφνιδιάσει με την επιμονή ότι δεν πρέπει να δηλώνετε ένα συναίσθημα ρητά, αλλά υπάρχουν αποχρώσεις του γκρι. Μόνο νέες και συναφείς πληροφορίες πρέπει να κοινοποιούνται με αυτόν τον τρόπο, αλλά μια σπάνια, απλή δήλωση μπορεί να ταιριάζει καλύτερα σε ορισμένες περιγραφές παρά σε μια ολόκληρη παράγραφο. Μην φοβάστε να λέτε λιγότερες μερικές φορές.
Ένας χαρακτήρας που έχει μια αυθεντική συνειδητοποίηση, σκέφτεται από μόνος του, "Είμαι λυπημένος". μπορεί να είναι πολύ συγκινητικό πράγμα. Εκείνη η στιγμή συναισθηματικής επίγνωσης θα μπορούσε να τους χτυπήσει και θα μπορούσε να υποτεθεί με αυτές τις τρεις λέξεις. Μερικοί χαρακτήρες μπορεί να βιώσουν συναίσθημα σε μονόλογους, μερικοί με τρεις σύντομες λέξεις και άλλοι καθόλου. Σε καμία περίπτωση δεν είναι λάθος
Μέρος 3 από 3: Επεξεργασία του λογοτεχνικού έργου σας
Βήμα 1. Περάστε και κόψτε κάθε φορά που ονομάζετε ένα συναίσθημα
Κάθε φορά που μιλάτε για έναν χαρακτήρα «λυπημένο» ή «χαρούμενο», ή ακόμα και «άθλιο» ή «εκστατικό», κόψτε τον. Κόψτε το αμέσως έξω. δεν το χρειαζεσαι Δεν προωθεί την ιστορία σας ούτε δίνει ώθηση. Αυτά τα πράγματα μπορούν και πρέπει να γίνουν σαφή με άλλους τρόπους.
Εκτός αν είναι σε διάλογο, πρέπει να καταργηθεί. Με άλλα λόγια, ένας άλλος χαρακτήρας θα μπορούσε να ρωτήσει: "Γιατί είσαι τόσο λυπημένος;" αλλά ο χαρακτήρας δεν θα εξερευνήσει ποτέ τον κόσμο τους που περιορίζεται από τους τίτλους που δίνονται στα συναισθήματα. Άλλωστε, το «θλιβερό» ή το «άθλιο» είναι μόνο λέξεις. Αν τους λέγαμε "gobbledegook", θα σήμαινε το ίδιο πράγμα. Αυτοί οι όροι δεν έχουν απήχηση συναισθηματικά
Βήμα 2. Για το πρώτο σας πρόχειρο, αντικαταστήστε το με μια απλή ενέργεια ή εικόνα
Ακόμα και το "κοίταξε μια ματιά και χαμογέλασε", είναι μια καλή αρχή για το πρώτο σας ντραφτ. Οτιδήποτε απομακρύνεται από το "ήταν ευτυχισμένη" είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό θα εξελιχθεί και θα αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της γραφής σας. τώρα, απλά χρειάζεσαι κάτι για να το κρατήσεις ενωμένο.
Αυτό απλώς θέτει τα θεμέλια της ιστορίας σας. Ο σκοπός του είναι απλώς να είναι συνεκτικός και να συγκρατεί την ιστορία μαζί. Θα αλλάξετε τα πάντα αργότερα μόλις ολοκληρώσετε την ιστορία
Βήμα 3. Για το δεύτερο πρόχειρό σας, λάβετε περισσότερες λεπτομέρειες
Γιατί έριξε μια ματιά και χαμογέλασε; Τι σκεφτόταν από μόνη της; Σκεφτόταν ότι το αγόρι στη γωνία ήταν κάπως χαριτωμένο; Της θύμισε κανέναν; Ποιο ήταν το κίνητρο για το συναίσθημα;
Εξερευνήστε τις τεχνικές που συζητήθηκαν παραπάνω. Η ζωγραφική μιας εικόνας μέσω διαλόγου, υποκειμένου, γλώσσας του σώματος και των αισθήσεων θα δημιουργήσει μια εικόνα 360 μοιρών για το κοινό σας να αισθανθεί πλήρως καθηλωμένο στην ιστορία. Αντί για "ήταν ευτυχισμένη", το κοινό σας θα γνωρίζει πραγματικά πώς αισθάνεται
Βήμα 4. Αποφύγετε τα κλισέ και τις φράσεις αποθεμάτων
Δεν θα οδηγήσουν την ιστορία σας μπροστά - είναι πολύ τετριμμένες για να το κάνουν. Λίγα πράγματα είναι λιγότερο επικοινωνιακά από το "wasμουν τόσο χαρούμενος που μπορούσα να πεθάνω" ή "ένιωσα τον κόσμο μου να διαλύεται". Εάν ο χαρακτήρας σας είναι τόσο χαρούμενος, ζητήστε την να αγκαλιάσει αυθόρμητα κάποιον και στη συνέχεια να γελάσει δυνατά. Αν στεναχωρηθήκατε, πείτε τι συνέβη. Οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν τη συναισθηματική επίδραση οποιουδήποτε σημαντικού γεγονότος. αν το περιγράψεις, θα ξέρουν τι κάνει στους εμπλεκόμενους.
- Ποτέ μην τελειώνετε με μια κλισέ μια σαφή, οικεία περιγραφή ενός συναισθηματικού γεγονότος. Εάν έχετε κάνει τη δουλειά της επικοινωνίας των συναισθημάτων, το έχετε κάνει. Μην αισθάνεστε την ανάγκη να συνοψίσετε.
- Μείνετε στο χαρακτήρα. Η προσωπικότητα με την οποία συνεργάζεστε μπορεί να είναι κλισέ - απλά μην τελειώνετε όπως τελειώνει κανονικά. Το φοβερό με τα κλισέ είναι ότι οι άνθρωποι δεν τα λένε όταν είναι γνήσια. Αλλά αφού εξήγησες πώς αισθάνεται ο χαρακτήρας σου και μετά την αυθόρμητη αγκαλιά της, αν είναι στην προσωπικότητά της, πες της να πει: "Είμαι τόσο χαρούμενη που μπορούσα να σκάσω ένα ουράνιο τόξο!" Μπορεί να ταιριάζει. Αλλά και πάλι, μόνο αν είναι αυτού του τύπου.
Βήμα 5. Μείνετε κατάλληλοι
Να είστε τόσο γραφικοί ή τακτικοί όσο το υπόλοιπο κομμάτι σας. Χρησιμοποιήστε μεταφορές και εικόνες που ταιριάζουν θεματικά με το περιεχόμενο και βεβαιωθείτε ότι (ειδικά σε πρώτο πρόσωπο) η γλώσσα και οι εικόνες που χρησιμοποιείτε ταιριάζουν στους χαρακτήρες. Καμία κουβέντα για ταχύτητες ή διασταυρωμένα καλώδια στην Παλιά Δύση!
Αν μιλάτε, να είστε τόσο ειλικρινείς ή αόριστοι όσο σας κάνουν να νιώθετε οι σύντροφοί σας. Όχι μόνο θα πρέπει να έχετε τον χαρακτήρα στο μυαλό σας, αλλά να έχετε τον χαρακτήρα σε αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση στο μυαλό σας. Μπορεί να υπάρχουν εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν την κρίση, τις αισθήσεις τους, ακόμη και την ικανότητα αντίδρασης, σκέψης ή επεξεργασίας συναισθημάτων
Βήμα 6. Όταν τελειώσετε σχεδόν, συντονιστείτε με το συναίσθημα για το οποίο γράφετε
Αφιερώστε λίγο χρόνο ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας ποίηση ή διαβάζοντας ιστορίες συγγραφέων που γράφουν σε παρόμοια θέματα. Όταν βυθιστείτε στο συναίσθημα, επιστρέψτε και διαβάστε την ιστορία σας. Αισθάνεστε ευθυγραμμισμένοι με το πώς αισθανόσασταν; Υπάρχουν ασυμφωνίες; Σας προκαλεί κάτι τόσο ασήμαντο; Αν ναι, ξύστε το και επιστρέψτε στον πίνακα σχεδίασης.
