Η διαταραχή διαχωριστικής ταυτότητας (DID), παλαιότερα γνωστή ως διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, είναι μια διαταραχή της ταυτότητας όπου το άτομο έχει τουλάχιστον δύο διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης. Το DID προκύπτει συχνά ως αποτέλεσμα σοβαρής παιδικής κακοποίησης. Αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και σύγχυση τόσο στον πάσχοντα όσο και στους ανθρώπους γύρω του. Εάν ανησυχείτε ότι μπορεί να έχετε DID, μπορείτε να το μάθετε με επιτυχία, αξιολογώντας έναν επαγγελματία, προσδιορίζοντας τα συμπτώματά σας και τα προειδοποιητικά σημάδια, κατανοώντας τα βασικά του DID και διαλύοντας τις κοινές παρανοήσεις σχετικά με το DID.
Βήματα
Μέρος 1 από 5: Προσδιορισμός των συμπτωμάτων
Βήμα 1. Αναλύστε την αίσθηση του εαυτού σας
Οι πάσχοντες από DID έχουν αρκετές διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης, γνωστές ως alter. Αυτές οι καταστάσεις είναι όψεις του εαυτού τους που είναι πάντα παρούσες, αλλά που εκδηλώνονται μεμονωμένα και κατά τη διάρκεια των οποίων ο πάσχων μπορεί να μην έχει καμία ανάμνηση μνήμης. Οι διαφορετικές αλλαγές μπορεί να δημιουργήσουν αταξία στην αίσθηση του εαυτού σας. Μπορεί να έχετε μπερδευτεί και να αισθανθείτε ότι δεν ξέρετε τι κάνετε ή τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια. Αυτό μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο για τον εαυτό σας και τους άλλους γύρω σας.
- Μερικές φορές μπορεί να νιώθετε ότι είστε περισσότερα από ένα άτομα ή ότι κάποια άλλη οντότητα ή άτομο κατέχει το σώμα σας.
- Θα μπορούσατε επίσης μερικές φορές να διαπιστώσετε ότι έχετε χρονικά διαστήματα που δεν μπορείτε να θυμηθείτε.
- Άλλοι άνθρωποι μπορεί επίσης να σας πουν ότι μερικές φορές φαίνεται ότι είστε διαφορετικοί άνθρωποι.
Βήμα 2. Αναζητήστε "διακόπτες" στην προσωπικότητα
Ένας "διακόπτης" είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την αλλαγή μεταξύ αλλαγών. Ένα άτομο με DID θα υποβληθεί σε διακόπτες σε σχετικά τακτική ή σταθερή βάση. Η εναλλαγή μεταξύ των καταστάσεων προσωπικότητας θα διαρκέσει από μερικά δευτερόλεπτα έως αρκετές ώρες και ο χρόνος που περνά σε μια εναλλακτική κατάσταση συνείδησης θα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Οι εξωτερικοί υπάλληλοι μπορούν μερικές φορές να καθορίσουν πότε συνέβη ένας διακόπτης με βάση την παρουσία:
-
- Αλλαγή στον ήχο/τον ήχο της φωνής.
- Αναβοσβήνει γρήγορα, σαν να προσαρμόζεται στο φως.
- Μια γενική αλλαγή συμπεριφοράς ή φυσικής κατάστασης.
- Αλλαγές στα χαρακτηριστικά του προσώπου ή την έκφραση.
- Αλλαγή στον τρόπο σκέψης ή συνομιλίας, χωρίς καμία προειδοποίηση ή λόγο.
- Στα παιδιά, η ύπαρξη φανταστικών συμπαίκτες ή άλλο παιχνίδι φαντασίας δεν είναι ενδεικτικό της ύπαρξης DID.
Βήμα 3. Παρατηρήστε τις ακραίες αλλαγές στο συναίσθημα και τη συμπεριφορά
Τα άτομα που υποφέρουν από DID βιώνουν συχνά δραστικές αλλαγές στο συναίσθημα (παρατηρήσιμο συναίσθημα), τη συμπεριφορά, τη συνείδηση, τη μνήμη, την αντίληψη, τη γνώση (σκέψεις) και την αισθητηριοκινητική λειτουργία.
Τα άτομα με DID μπορεί μερικές φορές να εμφανίσουν δραματικές αλλαγές στο θέμα της συνομιλίας ή της σκέψης. Or μπορεί επίσης να δείχνουν μια γενικευμένη αδυναμία συγκέντρωσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα πηγαίνοντας «μέσα και έξω» από τη συνομιλία
Βήμα 4. Προσδιορίστε προβλήματα μνήμης
Τα άτομα με DID αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα μνήμης, συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας ανάκλησης καθημερινών γεγονότων, σημαντικών προσωπικών πληροφοριών ή τραυματικών γεγονότων.
Οι τύποι προβλημάτων μνήμης που σχετίζονται με το DID δεν είναι συμβατοί με την κανονική, καθημερινή λήθη. Το να χάσετε τα κλειδιά σας ή να ξεχάσετε πού σταθμεύσατε το αυτοκίνητό σας δεν είναι αρκετά ακραίο. Τα άτομα με DID θα έχουν σημαντικά κενά στη μνήμη τους, όπως το να μην θυμούνται μια ολόκληρη κατάσταση που συνέβη πρόσφατα
Βήμα 5. Παρακολουθήστε τα επίπεδα δυσφορίας σας
Το DID διαγιγνώσκεται μόνο όταν τα συμπτώματα προκαλούν σημαντική βλάβη σε κοινωνικούς, επαγγελματικούς ή άλλους τομείς της καθημερινής λειτουργίας.
- Τα συμπτώματά σας (διαφορετικές καταστάσεις, προβλήματα μνήμης) σας προκαλούν πολύ πόνο και πόνο;
- Αντιμετωπίζετε σημαντικά προβλήματα με το σχολείο, την εργασία ή τη ζωή στο σπίτι λόγω των συμπτωμάτων σας;
- Τα συμπτώματά σας σας προκαλούν δυσκολία στις φιλίες και στις σχέσεις με άλλους;
Μέρος 2 από 5: Απόκτηση αξιολόγησης
Βήμα 1. Συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο
Ο μόνος σίγουρος τρόπος για να μάθετε εάν έχετε DID είναι να λάβετε μια ψυχολογική αξιολόγηση. Τα άτομα με διαταραχή διαχωριστικής ταυτότητας δεν θυμούνται πάντα πότε βιώνουν μια ορισμένη κατάσταση συνείδησης. Εξαιτίας αυτού, τα άτομα με DID μπορεί να μην γνωρίζουν τις αλλαγές τους, οπότε η αυτοδιάγνωση μπορεί να είναι ιδιαίτερα προκλητική.
- Μην προσπαθήσετε να κάνετε αυτοδιάγνωση. Πρέπει να δείτε έναν επαγγελματία για να διαπιστώσετε εάν έχετε ή όχι. Μόνο εκπαιδευμένοι ψυχολόγοι ή ψυχίατροι έχουν τα προσόντα για τη διάγνωση της νόσου.
- Βρείτε έναν ψυχολόγο ή θεραπευτή που ειδικεύεται στην εκτίμηση και τη θεραπεία της διαταραχής.
- Εάν έχετε διαγνωστεί με DID, μπορείτε να εξετάσετε εάν θέλετε να πάρετε φάρμακα για αυτό. Ζητήστε από τον ψυχολόγο σας παραπομπή σε ψυχίατρο.
Βήμα 2. Αποκλείστε ιατρικά ζητήματα
Μερικές φορές τα άτομα με DID αντιμετωπίζουν προβλήματα μνήμης και διέγερση, τα οποία μπορούν επίσης να προκληθούν από ορισμένες ιατρικές καταστάσεις. Είναι σημαντικό να αξιολογηθείτε επίσης από το γιατρό σας (κύριος γενικός ιατρός) για να εξαλείψετε οποιαδήποτε από τις δυνατότητες.
- Επίσης, αποκλείστε τυχόν ζητήματα χρήσης ουσιών. Το DID δεν προκαλείται από διακοπή ρεύματος λόγω κατανάλωσης αλκοόλ ή μέθης από άλλες ουσίες.
- Εάν εμφανίσετε επιληπτικές κρίσεις οποιουδήποτε είδους, συμβουλευτείτε αμέσως το γιατρό σας. Αυτή είναι μια ιατρική κατάσταση και δεν σχετίζεται άμεσα με το DID.
Βήμα 3. Κάντε υπομονή όταν αναζητάτε επαγγελματική βοήθεια
Γνωρίστε ότι μπορεί να χρειαστεί χρόνος για τη διάγνωση του DID. Τα άτομα με DID μερικές φορές διαγιγνώσκονται λανθασμένα. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι πολλοί πάσχοντες από DID έχουν επίσης άλλες διαγνώσεις ψυχικής υγείας, όπως: κατάθλιψη, διαταραχή μετατραυματικού στρες, διατροφική διαταραχή, διαταραχή ύπνου, διαταραχή πανικού ή διαταραχή κατάχρησης ουσιών. Ο συνδυασμός αυτών των ασθενειών παρουσιάζεται με τρόπο που τα συμπτώματα του DID επικαλύπτονται με τις άλλες διαταραχές. Ως αποτέλεσμα, ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί λίγο χρόνο για να γνωρίσει τον ασθενή πριν κάνει σαφή διάγνωση.
- Μην περιμένετε άμεση διάγνωση την πρώτη ημέρα που θα συναντηθείτε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Αυτές οι αξιολογήσεις μπορεί να διαρκέσουν αρκετές συνεδρίες.
- Βεβαιωθείτε ότι είπατε στον επαγγελματία ψυχικής υγείας ότι ανησυχείτε ότι μπορεί να έχετε DID. Αυτό μπορεί να διευκολύνει πολύ τη διάγνωση, διότι αυτό θα βοηθήσει τον γιατρό (ologistυχολόγο ή iatυχίατρο) να σας κάνει τις σωστές ερωτήσεις και να παρατηρήσει τις συμπεριφορές σας κατάλληλα.
- Να είστε ειλικρινείς για τις εμπειρίες σας. Όσο περισσότερες πληροφορίες έχει ο γιατρός, τόσο πιο ακριβής είναι η διάγνωση.
Μέρος 3 από 5: Εντοπισμός των προειδοποιητικών πινακίδων
Βήμα 1. Δώστε προσοχή σε άλλα συμπτώματα και προειδοποιητικά σημάδια του DID
Υπάρχει μια μακρά λίστα σχετικών συμπτωμάτων που μπορεί να εμφανιστούν εάν κάποιος πάσχει από DID. Αν και τα άλλα συμπτώματα μπορεί να μην είναι όλα απαραίτητα για τη διάγνωση, είναι πιθανό να εμφανιστούν και σχετίζονται στενά με την ασθένεια.
Κάντε μια λίστα με όλα τα συμπτώματα που συναντάτε. Αυτή η λίστα θα σας βοηθήσει να ρίξετε φως στην κατάστασή σας. Φέρτε αυτήν τη λίστα στον ψυχολόγο σας όταν πηγαίνετε για αξιολόγηση
Βήμα 2. Λάβετε έναν λογαριασμό για το τραύμα σας
Το DID συνήθως προκύπτει ως αποτέλεσμα ετών ακραίας κακοποίησης ή επαναλαμβανόμενου τραύματος. Σε αντίθεση με τις ταινίες όπως "Hide and Seek", οι οποίες απεικονίζουν μια ξαφνική εμφάνιση της διαταραχής ως αποτέλεσμα μιας πρόσφατης τραυματικής εμπειρίας, το DID εμφανίζεται συνήθως λόγω χρόνιας κακοποίησης στη ζωή ενός ατόμου. Ένα άτομο θα βιώσει συνήθως χρόνια συναισθηματικής, σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης ως παιδί και θα αναπτύξει το DID ως μηχανισμό αντιμετώπισης του τραύματος. Η κακοποίηση που υφίσταται είναι γενικά πολύ ακραία, όπως ο βιασμός τακτικά από έναν γονέα ή η απαγωγή και η κακοποίηση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- Ένα μεμονωμένο (ή μερικά άσχετα) συμβάντα κατάχρησης δεν θα προκαλέσει DID.
- Η εμφάνιση των συμπτωμάτων μπορεί να ξεκινήσει στην παιδική ηλικία, αλλά δεν θα διαγνωσθεί έως ότου ένα άτομο φτάσει στην ενηλικίωση.
Βήμα 3. Παρακολουθήστε την απώλεια χρόνου και την αμνησία
Ο όρος «απώλεια χρόνου» αναφέρεται σε ένα άτομο που ξαφνικά έχει συνειδητοποιήσει το περιβάλλον του και έχει χάσει εντελώς από τη μνήμη του μια περίοδο του πρόσφατου χρόνου (όπως την προηγούμενη ημέρα ή τις δραστηριότητες του πρωινού). Αυτό σχετίζεται στενά με την αμνησία, στην οποία ένα άτομο χάνει μια συγκεκριμένη μνήμη ή ένα σύνολο σχετικών αναμνήσεων. Και τα δύο μπορεί να είναι αρκετά τραυματικά για τον πάσχοντα, καθώς μένουν μπερδεμένα και αγνοούν ως προς τη συνέχεια τους.
Δημιουργήστε ένα ημερολόγιο προβλημάτων μνήμης. Αν ξαφνικά συνειδητοποιήσετε και δεν ξέρετε τι κάνατε, γράψτε το. Ελέγξτε την ώρα και την ημερομηνία και γράψτε έναν λογαριασμό για το πού βρίσκεστε και το τελευταίο πράγμα που θυμάστε. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό μοτίβων ή ενεργοποιητών για διαχωριστικά επεισόδια. Μοιραστείτε το με τον επαγγελματία ψυχικής υγείας εάν αισθάνεστε άνετα
Βήμα 4. Διαχωρισμός σημείων
Η διάσπαση είναι η εμπειρία της αίσθησης αποσύνδεσης από το σώμα σας, εμπειρίες, συναισθήματα ή αναμνήσεις. Όλοι βιώνουν τη διάσπαση σε κάποιο βαθμό (π.χ. όταν κάθεστε σε ένα βαρετό μάθημα για μεγάλο χρονικό διάστημα και ξαφνικά φτάσετε όταν χτυπά το κουδούνι χωρίς να θυμάστε τι συνέβη την τελευταία ώρα). Ωστόσο, κάποιος με DID μπορεί να βιώνει συχνότερα διάσπαση, σαν να βρίσκεται σε ένα «ξύπνιο όνειρο». Αυτό το άτομο μπορεί να εξηγήσει ότι κάνει πράγματα σαν να παρακολουθεί το σώμα του από έξω.
Μέρος 4 από 5: Κατανόηση των βασικών της διαταραχής
Βήμα 1. Μάθετε τα συγκεκριμένα κριτήρια για μια διάγνωση DID
Η γνώση των ακριβών κριτηρίων για τη διατήρηση μιας διάγνωσης DID μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν χρειάζεστε ή όχι ψυχολογική αξιολόγηση για να επιβεβαιώσετε την υποψία σας. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό Στατιστικό Εγχειρίδιο (DSM-5), το κύριο διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται στην ψυχολογία, υπάρχουν πέντε κριτήρια που πρέπει να πληρούνται για να διαγνωστεί ένα άτομο με DID. Και τα πέντε πρέπει να επαληθευτούν πριν γίνει διάγνωση. Αυτοί είναι:
- Πρέπει να υπάρχουν δύο ή περισσότερες διαφορετικές καταστάσεις μέσα σε ένα μόνο άτομο, το οποίο είναι έξω από τα κοινωνικά και πολιτιστικά πρότυπα για το άτομο.
- Το άτομο θα έχει επαναλαμβανόμενα προβλήματα μνήμης, όπως κενά στη μνήμη των καθημερινών δραστηριοτήτων, ξεχνώντας προσωπικές πληροφορίες ή τραυματικά γεγονότα.
- Τα συμπτώματα προκαλούν σημαντική βλάβη στη λειτουργία (σχολείο, εργασία, σπίτι, σχέσεις).
- Η διαταραχή δεν αποτελεί μέρος μιας ευρέως αναγνωρισμένης θρησκευτικής ή πολιτιστικής πρακτικής.
- Τα συμπτώματα δεν είναι αποτέλεσμα κατάχρησης ουσιών ή ιατρικής ασθένειας.
Βήμα 2. Η αναγνώριση του DID είναι μια κοινή διαταραχή
Πολλές φορές, το DID χαρακτηρίζεται ως ψυχική ασθένεια που εμφανίζεται μία ή δύο φορές σε μια ολόκληρη χώρα ανθρώπων. είναι πολύ σπάνιο. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι μεταξύ ενός έως τριών τοις εκατό του πληθυσμού πάσχει πραγματικά από την ασθένεια, θέτοντάς την στο φυσιολογικό εύρος για διαγνώσεις ψυχικών ασθενειών. Λάβετε υπόψη ότι η σοβαρότητα της νόσου ποικίλλει από άτομο σε άτομο.
Βήμα 3. Γνωρίστε ότι το DID είναι πολλές φορές πιο πιθανό να διαγνωστεί στις γυναίκες, παρά στους άνδρες
Είτε ως αποτέλεσμα της κοινωνικής προετοιμασίας είτε λόγω μιας γενικά αυξημένης πιθανότητας οι γυναίκες να υποστούν σημαντική τραυματική κακοποίηση ως παιδιά από τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τρεις έως εννέα φορές περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με DID από ό, τι οι άνδρες. Επιπλέον, οι γυναίκες τείνουν να εκδηλώνουν περισσότερες καταστάσεις/προσωπικότητες από τους άνδρες, έχοντας κατά μέσο όρο 15+, ενώ οι άνδρες έχουν κατά μέσο όρο οκτώ+.
Μέρος 5 από 5: Διαλύοντας κοινούς μύθους
Βήμα 1. Γνωρίστε ότι η Διαταραχή Διαταραχής Ταυτότητας είναι μια πραγματική κατάσταση
Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει πολλή συζήτηση σχετικά με την αυθεντικότητα της Διαταραχής Διαχωριστικής Ταυτότητας. Ωστόσο, ψυχολόγοι και επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διαταραχή είναι πράγματι πραγματική, αν και παρεξηγημένη.
- Δημοφιλείς ταινίες όπως "Weirdo", "Fight Club" και "Sybil" έχουν προσθέσει σύγχυση στην κατανόηση πολλών ανθρώπων για την ασθένεια, καθώς δείχνουν φανταστικές, ακραίες εκδοχές της διαταραχής.
- Το DID δεν εμφανίζεται τόσο ξαφνικά και έντονα όσο το παρουσιάζουν ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές, ούτε με βίαιες ή ζωικές τάσεις.
Βήμα 2. Κατανοήστε ότι οι ψυχολόγοι δεν προκαλούν ψευδείς αναμνήσεις σε πάσχοντες από DID
Παρόλο που υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που βιώνουν ψευδείς αναμνήσεις ως αποτέλεσμα κακώς εκπαιδευμένων ψυχολόγων που κάνουν κύριες ερωτήσεις ή όταν βρίσκονται υπό ύπνωση, οι πάσχοντες από DID θα σπάνια ξεχάσουν όλη την κακοποίηση που βίωσαν. Επειδή τα πάσχοντα πρέπει συνήθως να υποστούν μια τέτοια τραυματική κατάχρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να μην είναι σε θέση να καταστέλλουν ή να καταστέλλουν όλες τις αναμνήσεις. μπορεί να ξεχάσουν κάποιες, αλλά όχι όλες τις αναμνήσεις.
- Ένας εκπαιδευμένος ψυχολόγος θα ξέρει πώς να ρωτά έναν ασθενή χωρίς να δημιουργεί ψευδείς αναμνήσεις ή ψευδείς μαρτυρίες από την πλευρά του ασθενούς.
- Η θεραπεία είναι ένας ασφαλής τρόπος για τη θεραπεία του DID και έχει δείξει σημαντικές βελτιώσεις στους πάσχοντες.
Βήμα 3. Γνωρίστε ότι το DID δεν είναι το ίδιο με το να έχετε ένα alter-ego
Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν πολλαπλές προσωπικότητες, ενώ στην πραγματικότητα έχουν ένα alter-ego. Το alter-ego είναι μια επινοημένη/δημιουργημένη δεύτερη προσωπικότητα που ένα άτομο χρησιμοποιεί ως τρόπο δράσης ή συμπεριφοράς με τρόπο διαφορετικό από την κανονική του προσωπικότητα. Πολλοί άνθρωποι με DID δεν γνωρίζουν πλήρως τις πολλαπλές καταστάσεις της προσωπικότητάς τους (λόγω της αμνησίας που συμβαίνει), ενώ τα άτομα με alter-ego όχι μόνο γνωρίζουν τη δεύτερη προσωπικότητά τους, αλλά εργάστηκαν σκληρά για να την δημιουργήσουν συνειδητά.
Παραδείγματα διάσημων alter-egos περιλαμβάνουν τους Eminem/Slim Shady και Beyonce/Sasha Fierce
Βίντεο - Χρησιμοποιώντας αυτήν την υπηρεσία, ορισμένες πληροφορίες ενδέχεται να κοινοποιηθούν στο YouTube
Συμβουλές
- Εάν εμφανίσετε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε DID.
- Το σύστημα DID εξυπηρετεί ένα άτομο καλά στην παιδική ηλικία όταν συμβαίνει κακοποίηση, αλλά γίνεται δυσλειτουργικό όταν δεν χρειάζεται πλέον, συνήθως στην ενήλικη ζωή. Αυτό συμβαίνει όταν οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν θεραπεία για να αντιμετωπίσουν μια χαοτική πλέον ενηλικίωση.
