Η σχιζοφρένεια είναι μια σύνθετη κλινική διάγνωση με πολύ αμφιλεγόμενο ιστορικό. Δεν μπορείτε να διαγνώσετε τον εαυτό σας με σχιζοφρένεια. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν εκπαιδευμένο κλινικό ιατρό, όπως έναν ψυχίατρο ή έναν κλινικό ψυχολόγο. Μόνο ένας εκπαιδευμένος επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση σχιζοφρένειας. Ωστόσο, εάν ανησυχείτε ότι μπορεί να έχετε σχιζοφρένεια, μπορείτε να μάθετε μερικά κριτήρια που μπορούν να σας βοηθήσουν να καταλάβετε πώς μοιάζει η σχιζοφρένεια και εάν κινδυνεύετε.
Βήματα
Μέρος 1 από 5: Προσδιορισμός Χαρακτηριστικών Συμπτωμάτων
Βήμα 1. Αναγνωρίστε χαρακτηριστικά συμπτώματα (Κριτήριο Α)
Προκειμένου να διαγνωστεί η σχιζοφρένεια, ένας κλινικός γιατρός ψυχικής υγείας θα αναζητήσει πρώτα συμπτώματα σε πέντε «τομείς»: αυταπάτες, ψευδαισθήσεις, ανοργάνωτη ομιλία και σκέψη, έντονα αποδιοργανωμένη ή ανώμαλη κινητική συμπεριφορά (συμπεριλαμβανομένης της κατατονίας) και αρνητικά συμπτώματα (συμπτώματα που αντικατοπτρίζουν μείωση στη συμπεριφορά).
Πρέπει να έχετε τουλάχιστον 2 (ή περισσότερα) από αυτά τα συμπτώματα. Το καθένα πρέπει να είναι παρόν για σημαντικό χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια ενός μηνός (λιγότερο εάν τα συμπτώματα έχουν αντιμετωπιστεί). Τουλάχιστον 1 από τα τουλάχιστον 2 συμπτώματα πρέπει να είναι αυταπάτες, ψευδαισθήσεις ή ανοργάνωτη ομιλία
Βήμα 2. Εξετάστε αν μπορεί να έχετε αυταπάτες
Οι ψευδαισθήσεις είναι παράλογες πεποιθήσεις που συχνά εμφανίζονται ως απάντηση σε μια αντιληπτή απειλή που δεν είναι επιβεβαιωμένη σε μεγάλο βαθμό ή εξ ολοκλήρου από άλλους ανθρώπους. Οι αυταπάτες διατηρούνται παρά τις ενδείξεις ότι δεν είναι αληθινές.
- Υπάρχει διαφορά μεταξύ αυταπάτων και υποψιών. Πολλοί άνθρωποι θα έχουν περιστασιακά παράλογες υποψίες, όπως το να πιστεύουν ότι ένας συνεργάτης του είναι «έξω για να τους πάρει» ή ότι έχουν ένα «άτυχο σερί». Η διαφορά είναι αν αυτές οι πεποιθήσεις σας προκαλούν στενοχώρια ή δυσκολεύουν τη λειτουργία.
- Για παράδειγμα, εάν είστε τόσο πεπεισμένοι ότι η κυβέρνηση σας κατασκοπεύει που αρνείστε να φύγετε από το σπίτι σας για να πάτε στη δουλειά ή στο σχολείο, αυτό είναι ένα σημάδι ότι η πεποίθησή σας προκαλεί δυσλειτουργία στη ζωή σας.
- Οι αυταπάτες μπορεί μερικές φορές να είναι παράξενες, όπως το να πιστεύεις ότι είσαι ζώο ή υπερφυσικό ον. Αν βρεθείτε πεπεισμένοι για κάτι πέρα από τις συνηθισμένες σφαίρες πιθανότητας, αυτό θα μπορούσε να είναι σημάδι ψευδαισθήσεων (αλλά σίγουρα δεν είναι η μόνη πιθανότητα).
Βήμα 3. Σκεφτείτε αν αντιμετωπίζετε παραισθήσεις
Οι παραισθήσεις είναι αισθητηριακές εμπειρίες που φαίνονται αληθινές, αλλά δημιουργούνται στο μυαλό σας. Οι κοινές ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι ακουστικές (πράγματα που ακούς), οπτικές (πράγματα που βλέπεις), οσφρητικές (πράγματα που μυρίζεις) ή απτικές (πράγματα που αισθάνεσαι, όπως τα ανατριχιαστικά σέρνεται στο δέρμα σου). Οι παραισθήσεις μπορεί να επηρεάσουν οποιαδήποτε από τις αισθήσεις σας.
Για παράδειγμα, σκεφτείτε αν βιώνετε συχνά την αίσθηση των πραγμάτων που σέρνονται πάνω στο σώμα σας. Ακούτε φωνές όταν δεν υπάρχει κανείς γύρω; Βλέπετε πράγματα που «δεν πρέπει» να υπάρχουν ή που κανείς άλλος δεν βλέπει;
Βήμα 4. Σκεφτείτε τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις και τα πολιτισμικά πρότυπα
Το να πιστεύετε ότι οι άλλοι μπορεί να το βλέπουν ως «περίεργο» δεν σημαίνει ότι έχετε αυταπάτες. Ομοίως, το να βλέπεις πράγματα που μπορεί να μην έχουν οι άλλοι δεν είναι πάντα μια επικίνδυνη ψευδαίσθηση. Οι πεποιθήσεις μπορούν να κριθούν μόνο ως "παραληρηματικές" ή επικίνδυνες σύμφωνα με τις τοπικές πολιτιστικές και θρησκευτικές νόρμες. Οι πεποιθήσεις και τα οράματα συνήθως θεωρούνται σημάδια ψύχωσης ή σχιζοφρένειας μόνο εάν δημιουργούν ανεπιθύμητα ή δυσλειτουργικά εμπόδια στην καθημερινή σας ζωή.
- Για παράδειγμα, η πεποίθηση ότι οι πονηρές πράξεις θα τιμωρούνται με «μοίρα» ή «κάρμα» μπορεί να φαίνεται σε αυταπάτες σε κάποιους πολιτισμούς αλλά όχι σε άλλους.
- Αυτό που θεωρείται παραισθήσεις σχετίζεται επίσης με τα πολιτισμικά πρότυπα. Για παράδειγμα, τα παιδιά σε πολλούς πολιτισμούς μπορούν να βιώσουν ακουστικές ή οπτικές παραισθήσεις - όπως να ακούσουν τη φωνή ενός νεκρού συγγενή - χωρίς να θεωρηθούν ψυχωτικά και χωρίς να αναπτύξουν ψύχωση αργότερα στη ζωή τους.
- Οι πολύ θρησκευόμενοι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να δουν ή να ακούσουν κάποια πράγματα, όπως να ακούσουν τη φωνή της θεότητας τους ή να δουν έναν άγγελο. Πολλά συστήματα πεποιθήσεων αποδέχονται αυτές τις εμπειρίες ως γνήσιες και παραγωγικές, ακόμη και κάτι περιζήτητο. Εκτός αν η εμπειρία ενοχλεί ή θέτει σε κίνδυνο το άτομο ή τους άλλους, αυτά τα οράματα δεν αποτελούν γενικά λόγο ανησυχίας.
Βήμα 5. Εξετάστε αν η ομιλία και η σκέψη σας είναι ανοργάνωτα
Η ανοργάνωτη ομιλία και σκέψη είναι βασικά αυτό που ακούγεται. Μπορεί να είναι δύσκολο για εσάς να απαντήσετε αποτελεσματικά ή πλήρως στις ερωτήσεις. Οι απαντήσεις μπορεί να είναι εφαπτόμενες, κατακερματισμένες ή ελλιπείς. Σε πολλές περιπτώσεις, η ανοργάνωτη ομιλία συνοδεύεται από αδυναμία ή απροθυμία να διατηρηθεί η οπτική επαφή ή η χρήση μη λεκτικής επικοινωνίας, όπως χειρονομίες ή άλλη γλώσσα του σώματος. Σως χρειαστείτε τη βοήθεια άλλων για να μάθετε αν συμβαίνει αυτό.
- Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο λόγος μπορεί να είναι «σαλάτα λέξεων», χορδές λέξεων ή ιδεών που δεν σχετίζονται και δεν έχουν νόημα για τους ακροατές.
- Όπως και με άλλα συμπτώματα σε αυτήν την ενότητα, πρέπει να λάβετε υπόψη την «ανοργάνωτη» ομιλία και η σκέψη πρέπει να ληφθεί υπόψη στο δικό σας κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο. Για παράδειγμα, ορισμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις υποστηρίζουν ότι τα άτομα θα μιλούν σε περίεργη ή ακατανόητη γλώσσα όταν έρχονται σε επαφή με μια θρησκευτική προσωπικότητα. Επιπλέον, οι αφηγήσεις δομούνται πολύ διαφορετικά μεταξύ των πολιτισμών, οπότε οι ιστορίες που λέγονται από ανθρώπους σε έναν πολιτισμό μπορεί να φαίνονται «περίεργες» ή «ανοργάνωτες» σε έναν ξένο που δεν είναι εξοικειωμένος με αυτά τα πολιτισμικά πρότυπα και παραδόσεις.
- Η γλώσσα σας είναι πιθανό να είναι «ανοργάνωτη» μόνο εάν άλλοι που είναι εξοικειωμένοι με τα θρησκευτικά και πολιτιστικά πρότυπα σας δεν μπορούν να την καταλάβουν ή να την ερμηνεύσουν (ή συμβαίνει σε καταστάσεις στις οποίες η γλώσσα σας «πρέπει» να είναι κατανοητή).
Βήμα 6. Προσδιορίστε την εξαιρετικά ανοργάνωτη ή κατατονική συμπεριφορά
Η εντελώς ανοργάνωτη ή κατατονική συμπεριφορά μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους. Μπορεί να αισθάνεστε εστιασμένοι, γεγονός που καθιστά δύσκολο να εκτελέσετε ακόμη και απλές εργασίες, όπως το πλύσιμο των χεριών σας. Μπορεί να αισθάνεστε ταραγμένοι, ανόητοι ή ενθουσιασμένοι με απρόβλεπτους τρόπους. Η «ανώμαλη» κινητική συμπεριφορά μπορεί να είναι ακατάλληλη, χωρίς εστίαση, υπερβολική ή άσκοπη. Για παράδειγμα, μπορεί να κουνήσετε τα χέρια σας μανιωδώς ή να υιοθετήσετε μια περίεργη στάση.
Η Κατατονία είναι ένα άλλο σημάδι μη φυσιολογικής κινητικής συμπεριφοράς. Σε σοβαρές περιπτώσεις σχιζοφρένειας, μπορείτε να παραμείνετε ακίνητοι και αθόρυβοι για μέρες συνεχώς. Τα κατατονικά άτομα δεν θα ανταποκριθούν σε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως η συνομιλία ή ακόμη και η σωματική προτροπή, όπως το άγγιγμα ή το τσίμπημα
Βήμα 7. Σκεφτείτε αν έχετε αντιμετωπίσει απώλεια λειτουργίας
Τα αρνητικά συμπτώματα είναι συμπτώματα που δείχνουν «μείωση» ή μείωση των «φυσιολογικών» συμπεριφορών. Για παράδειγμα, μια μείωση του συναισθηματικού εύρους ή έκφρασης θα ήταν ένα «αρνητικό σύμπτωμα». Το ίδιο και η απώλεια ενδιαφέροντος για πράγματα που σας άρεσαν ή η έλλειψη κινήτρων για να κάνετε πράγματα.
- Τα αρνητικά συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι γνωστικά, όπως δυσκολία συγκέντρωσης. Αυτά τα γνωστικά συμπτώματα είναι συνήθως πιο αυτοκαταστροφικά και πιο εμφανή στους άλλους από την απροσεξία ή το πρόβλημα συγκέντρωσης που παρατηρείται συνήθως σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ.
- Σε αντίθεση με το ADD ή το ADHD, αυτές οι γνωστικές δυσκολίες θα εμφανιστούν στους περισσότερους τύπους καταστάσεων που συναντάτε και σας προκαλούν σημαντικά προβλήματα σε πολλούς τομείς της ζωής σας.
Μέρος 2 από 5: Λαμβάνοντας υπόψη τη ζωή σας με άλλους
Βήμα 1. Εξετάστε αν το επάγγελμα ή η κοινωνική σας ζωή λειτουργεί (Κριτήριο Β)
Το δεύτερο κριτήριο για τη διάγνωση σχιζοφρένειας είναι η «κοινωνική/επαγγελματική δυσλειτουργία». Αυτή η δυσλειτουργία πρέπει να υπάρχει για σημαντικό μέρος του χρόνου από τότε που αρχίσατε να εμφανίζετε συμπτώματα. Πολλές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν δυσλειτουργία στην επαγγελματική και κοινωνική σας ζωή, οπότε ακόμα κι αν αντιμετωπίζετε προβλήματα σε έναν ή περισσότερους από αυτούς τους τομείς, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε σχιζοφρένεια. Ένας ή περισσότεροι τομείς «μεγάλης» λειτουργίας πρέπει να επηρεαστούν:
- Εργασία/Ακαδημαϊκοί
- Διαπροσωπικές σχέσεις
- Αυτοφροντίδα
Βήμα 2. Σκεφτείτε πώς χειρίζεστε τη δουλειά σας
Ένα από τα κριτήρια για τη «δυσλειτουργία» είναι εάν είστε σε θέση να ικανοποιήσετε τις απαιτήσεις της εργασίας σας. Εάν είστε φοιτητής πλήρους φοίτησης, η ικανότητά σας να αποδίδετε στο σχολείο θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη. Σκέψου τα ακόλουθα:
- Νιώθετε ψυχολογικά ικανοί να φύγετε από το σπίτι για να πάτε στη δουλειά ή στο σχολείο;
- Δυσκολεύτηκες να μπεις εγκαίρως ή να εμφανίζεσαι τακτικά;
- Υπάρχουν τμήματα της δουλειάς σας που τώρα φοβάστε να κάνετε;
- Εάν είστε φοιτητής, η ακαδημαϊκή σας επίδοση υποφέρει;
Βήμα 3. Αναλογιστείτε τις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους
Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη υπό το φυσιολογικό για εσάς. Εάν ήσασταν πάντα ένα άτομο με αποκλεισμό, το να μην θέλετε να κοινωνικοποιηθείτε δεν είναι απαραίτητα σημάδι δυσλειτουργίας. Ωστόσο, αν έχετε παρατηρήσει ότι οι συμπεριφορές και τα κίνητρά σας αλλάζουν σε πράγματα που δεν είναι "φυσιολογικά" για εσάς, αυτό θα μπορούσε να είναι κάτι για το οποίο πρέπει να μιλήσετε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.
- Απολαμβάνετε τις ίδιες σχέσεις που παλιά;
- Σας αρέσει η κοινωνικοποίηση όπως παλιά;
- Νιώθετε ότι θέλετε να μιλάτε με άλλους πολύ λιγότερο από ό, τι παλιά;
- Αισθάνεστε φοβισμένοι ή ανησυχείτε έντονα για την αλληλεπίδραση με άλλους;
- Νιώθετε ότι διώκεστε από άλλους ή ότι οι άλλοι έχουν υστεροβουλία προς εσάς;
Βήμα 4. Σκεφτείτε τις συμπεριφορές φροντίδας του εαυτού σας
Η «αυτο-φροντίδα» αναφέρεται στην ικανότητά σας να φροντίζετε τον εαυτό σας και να παραμένετε υγιείς και λειτουργικοί. Αυτό θα πρέπει επίσης να κριθεί μέσα στη σφαίρα του «φυσιολογικού για εσάς». Έτσι, για παράδειγμα, εάν γυμνάζεστε συνήθως 2-3 φορές την εβδομάδα, αλλά δεν έχετε όρεξη για 3 μήνες, αυτό θα μπορούσε να είναι σημάδι διαταραχής. Οι ακόλουθες συμπεριφορές είναι επίσης σημάδια εσφαλμένης φροντίδας του εαυτού:
- Ξεκινήσατε ή αυξήσατε την κατάχρηση ουσιών όπως το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά
- Δεν κοιμάστε καλά ή ο κύκλος του ύπνου σας ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό (π.χ. 2 ώρες τη μια νύχτα, 14 ώρες την επόμενη κ.λπ.)
- Δεν «αισθάνεσαι» τόσο, ή νιώθεις «επίπεδος»
- Η υγιεινή σας έχει επιδεινωθεί
- Δεν φροντίζετε τον χώρο διαμονής σας
Μέρος 3 από 5: Σκέψη για άλλες δυνατότητες
Βήμα 1. Εξετάστε για πόσο καιρό εμφανίζονται τα συμπτώματα (Κριτήριο Γ)
Για τη διάγνωση της σχιζοφρένειας, ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα σας ρωτήσει πόσο καιρό συνεχίζονται οι διαταραχές και τα συμπτώματα. Για να πληροίτε τις προϋποθέσεις για διάγνωση σχιζοφρένειας, η διαταραχή πρέπει να ισχύει για τουλάχιστον 6 μήνες.
- Αυτή η περίοδος πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 1 μήνα συμπτωμάτων «ενεργού φάσης» από το Μέρος 1 (Κριτήριο Α), αν και η απαίτηση 1 μηνός μπορεί να είναι μικρότερη εάν τα συμπτώματα έχουν αντιμετωπιστεί.
- Αυτή η περίοδος 6 μηνών μπορεί επίσης να περιλαμβάνει περιόδους «προδρομικών» ή υπολειπόμενων συμπτωμάτων. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, τα συμπτώματα μπορεί να είναι λιγότερο ακραία (δηλ. «Εξασθενημένα») ή να εμφανίσετε μόνο «αρνητικά συμπτώματα» όπως να νιώθετε λιγότερα συναισθήματα ή να μην θέλετε να κάνετε τίποτα.
Βήμα 2. Αποκλείστε άλλες πιθανές ένοχες ασθένειες (Κριτήριο Δ)
Η σχιζοσυναισθηματική διαταραχή και η καταθλιπτική ή διπολική διαταραχή με ψυχωτικά χαρακτηριστικά μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα πολύ παρόμοια με κάποια από αυτά της σχιζοφρένειας. Άλλες ασθένειες ή σωματικά τραύματα, όπως εγκεφαλικά επεισόδια και όγκοι, μπορεί να προκαλέσουν ψυχωτικά συμπτώματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι ζωτικής σημασίας να αναζητήσετε βοήθεια από έναν εκπαιδευμένο κλινικό γιατρό ψυχικής υγείας. Δεν μπορείτε να κάνετε αυτές τις διακρίσεις μόνοι σας.
- Ο κλινικός γιατρός σας θα σας ρωτήσει εάν είχατε σημαντικά καταθλιπτικά ή μανιακά επεισόδια ταυτόχρονα με τα συμπτώματά σας "ενεργού φάσης".
- Ένα μεγάλο καταθλιπτικό επεισόδιο περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα για περίοδο τουλάχιστον 2 εβδομάδων: καταθλιπτική διάθεση ή απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης σε πράγματα που απολάμβανατε. Θα περιλαμβάνει επίσης άλλα τακτικά ή σχεδόν σταθερά συμπτώματα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο, όπως σημαντικές αλλαγές βάρους, διαταραχές στον ύπνο, κόπωση, διέγερση ή επιβράδυνση, αίσθημα ενοχής ή αναξιότητας, προβλήματα συγκέντρωσης και σκέψης ή επαναλαμβανόμενες σκέψεις για το θάνατο Το Ένας εκπαιδευμένος επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν έχετε βιώσει ένα μεγάλο καταθλιπτικό επεισόδιο.
- Ένα μανιακό επεισόδιο είναι μια ξεχωριστή χρονική περίοδος (συνήθως τουλάχιστον 1 εβδομάδα) όταν βιώνετε μια ανώμαλα αυξημένη, ερεθισμένη ή επεκτατική διάθεση. Θα εμφανίσετε επίσης τουλάχιστον τρία άλλα συμπτώματα, όπως μειωμένη ανάγκη για ύπνο, διογκωμένες ιδέες για τον εαυτό σας, φευγαλέες ή διάσπαρτες σκέψεις, περισπασμούς, αυξημένη συμμετοχή σε δραστηριότητες κατευθυνόμενες από στόχους ή υπερβολική συμμετοχή σε ευχάριστες δραστηριότητες, ειδικά εκείνες με υψηλή κίνδυνος ή πιθανότητα αρνητικών συνεπειών. Ένας εκπαιδευμένος επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν έχετε βιώσει μανιακό επεισόδιο.
- Θα ερωτηθείτε επίσης πόσο καιρό κράτησαν αυτά τα επεισόδια διάθεσης κατά τη διάρκεια των συμπτωμάτων σας "ενεργού φάσης". Εάν τα επεισόδια διάθεσής σας ήταν σύντομα σε σύγκριση με το πόσο κράτησαν οι ενεργές και υπολειπόμενες περίοδοι, αυτό μπορεί να είναι σημάδι σχιζοφρένειας.
Βήμα 3. Αποκλείστε τη χρήση ουσιών (Κριτήριο Ε)
Η χρήση ουσιών, όπως ναρκωτικά ή αλκοόλ, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με αυτά της σχιζοφρένειας. Κατά τη διάγνωση, ο κλινικός γιατρός σας θα βεβαιωθεί ότι οι διαταραχές και τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε δεν οφείλονται στις "άμεσες φυσιολογικές επιδράσεις" μιας ουσίας, όπως ένα παράνομο φάρμακο ή φάρμακο.
- Ακόμα και νόμιμα, συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες όπως παραισθήσεις. Είναι σημαντικό για έναν εκπαιδευμένο κλινικό ιατρό να σας κάνει διάγνωση, ώστε να μπορεί να διακρίνει τις παρενέργειες από μια ουσία και τα συμπτώματα μιας ασθένειας.
- Διαταραχές χρήσης ουσιών (κοινώς γνωστές ως «κατάχρηση ουσιών») συνήθως συμβαίνουν με τη σχιζοφρένεια. Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από σχιζοφρένεια μπορεί να προσπαθήσουν να «αυτοθεραπεύσουν» τα συμπτώματά τους με φάρμακα, αλκοόλ και ναρκωτικά. Ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν έχετε διαταραχή χρήσης ουσιών.
Βήμα 4. Εξετάστε τη σχέση με την Παγκόσμια Αναπτυξιακή Καθυστέρηση ή Διαταραχή Φάσματος Αυτισμού
Αυτό είναι ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να χειριστεί ένας εκπαιδευμένος κλινικός ιατρός. Η Παγκόσμια Αναπτυξιακή Καθυστέρηση ή Διαταραχή Φάσματος Αυτισμού μπορεί να προκαλέσει κάποια συμπτώματα παρόμοια με αυτά της σχιζοφρένειας.
Εάν υπάρχει ιστορικό διαταραχής του φάσματος του αυτισμού ή άλλων διαταραχών επικοινωνίας που ξεκινούν στην παιδική ηλικία, η διάγνωση της σχιζοφρένειας θα τεθεί μόνο εάν υπάρχουν σημαντικές παραισθήσεις ή παραισθήσεις
Βήμα 5. Κατανοήστε ότι αυτά τα κριτήρια δεν «εγγυώνται» ότι έχετε σχιζοφρένεια
Τα κριτήρια για τη σχιζοφρένεια και πολλές άλλες ψυχιατρικές διαγνώσεις είναι αυτά που είναι γνωστά ως πολυθετικά. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι ερμηνείας των συμπτωμάτων και διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους τα συμπτώματα μπορούν να συνδυαστούν και να εμφανιστούν σε άλλους. Η διάγνωση της σχιζοφρένειας μπορεί να είναι δύσκολη ακόμη και για εκπαιδευμένους επαγγελματίες.
- Είναι επίσης πιθανό, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ότι τα συμπτώματά σας θα μπορούσαν να είναι το αποτέλεσμα ενός άλλου τραύματος, ασθένειας ή διαταραχής. Πρέπει να αναζητήσετε επαγγελματική ιατρική και ψυχική βοήθεια για να διαγνώσετε σωστά οποιαδήποτε διαταραχή ή ασθένεια.
- Οι πολιτισμικές νόρμες και οι τοπικές και προσωπικές ιδιοσυγκρασίες στη σκέψη και τον λόγο μπορούν να επηρεάσουν το αν η συμπεριφορά σας φαίνεται «φυσιολογική» στους άλλους.
Μέρος 4 από 5: Ανάληψη ενεργειών
Βήμα 1. Ζητήστε βοήθεια από τους φίλους και την οικογένειά σας
Μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπίσετε κάποια πράγματα, όπως οι αυταπάτες, στον εαυτό σας. Ζητήστε από την οικογένεια και τους φίλους σας να σας βοηθήσουν να καταλάβετε εάν εμφανίζετε αυτά τα συμπτώματα.
Βήμα 2. Κρατήστε ημερολόγιο
Γράψτε όταν νομίζετε ότι μπορεί να έχετε παραισθήσεις ή άλλα συμπτώματα. Παρακολουθήστε τι συνέβη λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια αυτών των επεισοδίων. Αυτό θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πόσο συχνά συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Θα βοηθήσει επίσης όταν συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία για διάγνωση.
Βήμα 3. Προσέξτε τις ασυνήθιστες συμπεριφορές
Η σχιζοφρένεια, ειδικά στους εφήβους, μπορεί να σέρνεται αργά σε διάστημα 6-9 μηνών. Εάν παρατηρήσετε ότι συμπεριφέρεστε διαφορετικά και δεν ξέρετε γιατί, μιλήστε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Μην απλώς "διαγράφετε" διαφορετικές συμπεριφορές ως τίποτα, ειδικά αν είναι πολύ ασυνήθιστες για εσάς ή σας προκαλούν δυσφορία ή δυσλειτουργία. Αυτές οι αλλαγές είναι σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό μπορεί να μην είναι σχιζοφρένεια, αλλά είναι σημαντικό να το λάβουμε υπόψη.
Βήμα 4. Κάντε ένα τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου
Ένα διαδικτυακό τεστ δεν μπορεί να σας πει εάν έχετε σχιζοφρένεια. Μόνο ένας εκπαιδευμένος κλινικός ιατρός μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση μετά από εξετάσεις, εξετάσεις και συνεντεύξεις μαζί σας. Ωστόσο, ένα αξιόπιστο κουίζ ελέγχου μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε ποια συμπτώματα μπορεί να έχετε και αν είναι πιθανό να υποδηλώνουν σχιζοφρένεια.
- Η Βιβλιοθήκη entalυχικής Υγείας του Συμβουλευτικού Πόρου διαθέτει μια δωρεάν έκδοση του STEPI (Δοκιμή σχιζοφρένειας και δείκτης πρώιμης ψύχωσης) στον ιστότοπό τους.
- Το Psych Central διαθέτει επίσης ένα online τεστ ελέγχου.
Βήμα 5. Μιλήστε με έναν επαγγελματία
Εάν ανησυχείτε ότι μπορεί να έχετε σχιζοφρένεια, μιλήστε με το γιατρό ή το θεραπευτή σας. Παρόλο που δεν έχουν συνήθως τους πόρους για τη διάγνωση της σχιζοφρένειας, ένας γενικός ιατρός ή θεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε περισσότερα για το τι είναι σχιζοφρένεια και αν πρέπει να επισκεφθείτε έναν ψυχίατρο.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να αποκλείσετε άλλες αιτίες συμπτωμάτων, όπως τραυματισμό ή ασθένεια
Μέρος 5 από 5: Γνωρίζοντας ποιος κινδυνεύει
Βήμα 1. Κατανοήστε ότι τα αίτια της σχιζοφρένειας εξακολουθούν να διερευνώνται
Ενώ οι ερευνητές έχουν εντοπίσει κάποιες συσχετίσεις μεταξύ ορισμένων παραγόντων και της ανάπτυξης ή της έναρξης της σχιζοφρένειας, η ακριβής αιτία της σχιζοφρένειας είναι ακόμα άγνωστη.
Συζητήστε το οικογενειακό ιστορικό και το ιατρικό ιστορικό σας με τον γιατρό ή τον πάροχο ψυχικής υγείας
Βήμα 2. Εξετάστε αν έχετε συγγενείς με σχιζοφρένεια ή παρόμοιες διαταραχές
Η σχιζοφρένεια είναι τουλάχιστον εν μέρει γενετική. Ο κίνδυνος εμφάνισης σχιζοφρένειας είναι περίπου 10% υψηλότερος εάν έχετε τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειας «πρώτου βαθμού» (π.χ. γονέα, αδελφό) με τη διαταραχή.
- Εάν έχετε ένα πανομοιότυπο δίδυμο με σχιζοφρένεια ή εάν και οι δύο γονείς σας έχουν διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, ο κίνδυνος να το αναπτύξετε μόνοι σας είναι περίπου 40-65%.
- Ωστόσο, περίπου το 60% των ατόμων που διαγιγνώσκονται με σχιζοφρένεια δεν έχουν στενούς συγγενείς που έχουν σχιζοφρένεια.
- Εάν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας - ή εσείς - έχει άλλη διαταραχή παρόμοια με τη σχιζοφρένεια, όπως μια παραληρηματική διαταραχή, μπορεί να διατρέχετε μεγαλύτερο κίνδυνο για ανάπτυξη σχιζοφρένειας.
Βήμα 3. Προσδιορίστε εάν εκτίθεστε σε ορισμένα πράγματα ενώ βρίσκεστε στη μήτρα
Τα βρέφη που εκτίθενται σε ιούς, τοξίνες ή υποσιτισμό ενώ βρίσκονται στη μήτρα μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σχιζοφρένεια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν η έκθεση συνέβη στο πρώτο και δεύτερο τρίμηνο.
- Τα βρέφη που παρουσιάζουν έλλειψη οξυγόνου κατά τη γέννηση μπορεί επίσης να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σχιζοφρένεια.
- Τα βρέφη που γεννιούνται σε περίοδο λιμού έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν σχιζοφρένεια. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι υποσιτισμένες μητέρες δεν μπορούν να λάβουν αρκετά θρεπτικά συστατικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.
Βήμα 4. Σκεφτείτε την ηλικία του πατέρα σας
Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει συσχέτιση μεταξύ της ηλικίας του πατέρα και του κινδύνου εμφάνισης σχιζοφρένειας. Μια μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά των οποίων οι πατέρες ήταν 50 ετών και άνω όταν γεννήθηκαν είχαν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σχιζοφρένεια από εκείνα των οποίων οι πατέρες ήταν 25 ετών ή μικρότεροι.
Πιστεύεται ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή όσο μεγαλύτερος είναι ο πατέρας, τόσο πιο πιθανό είναι το σπέρμα του να αναπτύξει γενετικές μεταλλάξεις
Βίντεο - Χρησιμοποιώντας αυτήν την υπηρεσία, ορισμένες πληροφορίες ενδέχεται να κοινοποιηθούν στο YouTube
Συμβουλές
- Να είστε ειλικρινείς με το γιατρό σας σχετικά με τα συμπτώματά σας. Είναι σημαντικό να μοιράζεστε όλα τα συμπτώματα και τις εμπειρίες σας. Ο γιατρός σας ή ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας δεν είναι εκεί για να σας κρίνει, είναι εκεί για να σας βοηθήσει.
- Γράψτε όλα τα συμπτώματά σας. Ρωτήστε φίλους ή συγγενείς εάν έχουν δει κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά.
- Θυμηθείτε ότι υπάρχουν πολλοί κοινωνικοί και πολιτιστικοί παράγοντες που συμβάλλουν στο πώς οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και προσδιορίζουν τη σχιζοφρένεια. Πριν συναντηθείτε με έναν ψυχίατρο, θα ήταν χρήσιμο να κάνετε περισσότερη έρευνα για το ιστορικό της ψυχιατρικής διάγνωσης και θεραπείας της σχιζοφρένειας.
- Εάν πιστεύετε ότι είστε πιο ισχυροί από τους άλλους, είναι επίσης ένα σημάδι σχιζοφρένειας.
Προειδοποιήσεις
- Αυτές είναι μόνο ιατρικές πληροφορίες, όχι διάγνωση ή θεραπεία. Δεν μπορείτε να διαγνώσετε μόνοι σας τη σχιζοφρένεια. Η σχιζοφρένεια είναι ένα σοβαρό ιατρικό και ψυχολογικό ζήτημα και πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί από έναν επαγγελματία.
- Μην αυτοθεραπεύετε τα συμπτώματά σας χρησιμοποιώντας φάρμακα, αλκοόλ ή φάρμακα. Αυτό θα τα κάνει χειρότερα και ενδέχεται να σας βλάψει ή να σας σκοτώσει.
- Όπως κάθε άλλη ασθένεια, όσο πιο γρήγορα διαγνώσετε και αναζητήσετε θεραπεία, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να επιβιώσετε και να ζήσετε μια καλή ζωή.
- Δεν υπάρχει μια «κατάλληλη» θεραπεία για τη σχιζοφρένεια. Να είστε επιφυλακτικοί με θεραπείες ή άτομα που προσπαθούν να σας πουν ότι μπορούν να σας «θεραπεύσουν», ειδικά αν υπόσχονται ότι θα είναι γρήγορο και εύκολο.
