Η μηνιγγίτιδα εμφανίζεται όταν μια λοίμωξη προκαλεί φλεγμονή και διόγκωση των μηνίγγων (του ιστού που ευθυγραμμίζει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό). Τα συμπτώματα σε ένα βρέφος μπορεί να περιλαμβάνουν διογκωμένη γραμματοσειρά, πυρετό, εξάνθημα, δυσκαμψία, γρήγορη αναπνοή, άψυχη κατάσταση και κλάμα. Εάν δεν είστε σίγουροι εάν ένα μωρό επηρεάζεται από αυτά ή οποιοδήποτε άλλο σύμπτωμα και πιστεύετε ότι κάτι δεν πάει καλά, κατευθυνθείτε αμέσως στα επείγοντα.
Βήματα
Μέρος 1 από 4: Έλεγχος του μωρού σας για σημάδια
Βήμα 1. Αναζητήστε πρώιμα συμπτώματα
Τα πρώτα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας περιλαμβάνουν εμετό, πυρετό και πονοκεφάλους. Με τα μωρά, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ανιχνεύσετε τα σημεία και τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας, καθώς το μωρό δεν μπορεί να σας μεταφέρει τον πόνο και τη δυσφορία με λόγια. Τα συμπτώματα μπορεί να εξελιχθούν γρήγορα μεταξύ 3 έως 5 ημερών από την αρχική μόλυνση. Επομένως, είναι σημαντικό να πάρετε το μωρό σας αμέσως σε ιατρική βοήθεια.
Βήμα 2. Εξετάστε το κεφάλι του μωρού σας
Εξετάστε και αισθανθείτε ελαφρά γύρω από το κεφάλι του μωρού για διόγκωση και ένταση μαλακών κηλίδων. Οι διογκωμένες μαλακές κηλίδες πιθανότατα θα εμφανιστούν στα πλάγια του κεφαλιού του μωρού στις περιοχές της γραμματοσειράς τους, που είναι κενά που υπάρχουν στο κρανίο του μωρού καθώς το κρανίο τους συνεχίζει να αναπτύσσεται.
-
Μια διογκωμένη γραμματοσειρά δεν είναι πάντα ενδεικτική μηνιγγίτιδας. Ανεξάρτητα από τις πιθανές αιτίες, μια διογκωμένη γραμματοσειρά είναι πάντα επείγον και πρέπει να πάτε το μωρό σας αμέσως σε ένα τμήμα επειγόντων περιστατικών. Ορισμένες άλλες καταστάσεις που προκαλούν διογκωμένη γραμματοσειρά περιλαμβάνουν:
- Εγκεφαλίτιδα, η οποία είναι πρήξιμο του εγκεφάλου, που συνήθως προκαλείται από λοίμωξη.
- Υδροκέφαλος, που προκαλείται από τη συσσώρευση υγρών στον εγκέφαλο. Αυτό μπορεί να συμβεί εξαιτίας απόφραξης ή στένωσης των κοιλιών που βοηθούν στο να διοχετευθεί το υγρό έξω.
- Αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση, που προκαλείται από συσσώρευση υγρού. Αυτό μπορεί να περιορίσει τη ροή αίματος στον εγκέφαλο.
Βήμα 3. Μετρήστε τη θερμοκρασία του μωρού σας
Χρησιμοποιήστε ένα θερμόμετρο από το στόμα ή το ορθό για να ελέγξετε για πυρετό. Το μωρό μπορεί να έχει πυρετό εάν η θερμοκρασία είναι πάνω από 37,5ºC (99,5ºF). Μια πολύ υψηλή θερμοκρασία μπορεί να είναι σημάδι ιατρικής ανάγκης, ανάλογα με την ηλικία του μωρού:
- Σε ηλικία κάτω των 3 μηνών, αναζητήστε πάντα ιατρική βοήθεια για θερμοκρασία άνω των 38 ° C (100,4 ° F).
- 3-6 μήνες: αναζητήστε πάντα προσοχή για πυρετό άνω των 39ºC (102,2ºF).
- Πάνω από 6 μηνών: αναζητήστε πάντα προσοχή για πυρετό άνω των 40 ° C (104 ° F).
- Μην βασίζεστε μόνο σε υψηλή θερμοκρασία για να σας πει ότι πρέπει να πάτε το μωρό σε ένα τμήμα επειγόντων περιστατικών. Τα μωρά κάτω των τριών μηνών με μηνιγγίτιδα συχνά δεν έχουν πυρετό.
Βήμα 4. Ακούστε πώς κλαίει το μωρό
Εάν το μωρό σας είναι άρρωστο, θα εμφανίσει ευερεθιστότητα όπως κλάμα, γκρίνια ή χτύπημα. Αυτό μπορεί να συμβεί ειδικά όταν την σηκώνετε λόγω επώδυνων, πονεμένων μυών και αρθρώσεων. Μπορεί να είναι ήσυχη όταν είναι ακίνητη, αλλά θα αρχίσει να κλαίει δυνατά όταν την παίρνουν.
- Ακούστε τις αλλαγές στο κλάμα του μωρού που μπορεί να υποδηλώνουν πόνο ή δυσφορία. Το μωρό μπορεί να γκρινιάζει και να γκρινιάζει υπερβολικά ή να εκπέμπει κραυγές υψηλότερες από το κανονικό.
- Το μωρό μπορεί επίσης να πονάει ή να κλαίει πολύ όταν το λικνίζετε ή αγγίζετε την περιοχή του λαιμού.
- Το έντονο φως μπορεί επίσης να προκαλέσει κλάμα λόγω φωτοφοβίας.
Βήμα 5. Προσέξτε για σημάδια δυσκαμψίας στο σώμα του μωρού
Εάν υποψιάζεστε μηνιγγίτιδα, εξετάστε και παρακολουθήστε το μωρό για σημάδια δυσκαμψίας στο σώμα της, ειδικά στο λαιμό της. Το μωρό μπορεί να μην μπορεί να αγγίξει το στήθος της με το πηγούνι της και μπορεί να εμφανίσει σπασμωδικές, απότομες κινήσεις.
Βήμα 6. Εξετάστε το δέρμα του μωρού για αποχρωματισμό και εξανθήματα
Ρίξτε μια ματιά στον τόνο και την χροιά του δέρματος του μωρού. Μπορείτε να παρατηρήσετε δέρμα που είναι εξαιρετικά χλωμό ή κηλιδωτό ή μπορεί να έχει αναπτύξει μια γαλαζωπή απόχρωση.
- Αναζητήστε εξανθήματα που είναι ροζ, μοβ-κόκκινο ή καφέ ή αναπτύσσουν συστάδες εξανθήματος από κουκκίδες που μοιάζουν με μώλωπες.
-
Εάν δεν είστε βέβαιοι εάν οι κηλίδες στο μωρό είναι εξανθήματα, μπορείτε να το επαληθεύσετε χρησιμοποιώντας τη δοκιμή του ποτηριού/γυαλιού. Αυτό γίνεται πιέζοντας απαλά ένα διαυγές ποτήρι στην πληγείσα περιοχή του δέρματος. Εάν το εξάνθημα ή οι κόκκινες κηλίδες δεν εξαφανιστούν λόγω της πίεσης του γυαλιού στο δέρμα, το μωρό πιθανότατα έχει εξάνθημα. Εάν μπορείτε να δείτε εξάνθημα μέσω του διαυγούς γυαλιού, πηγαίνετε αμέσως στα επείγοντα.
- Εάν το μωρό έχει πιο σκούρο χρώμα, ένα εξάνθημα μπορεί να είναι δύσκολο να παρατηρηθεί. Σε αυτή την περίπτωση, κοιτάξτε περιοχές όπως οι παλάμες των χεριών, τα πέλματα των ποδιών, το στομάχι ή κοντά στα βλέφαρα. Αυτές οι περιοχές μπορεί επίσης να έχουν ό, τι μοιάζει με κόκκινες κουκκίδες ή ακριβές τιμές.
Βήμα 7. Σημειώστε την όρεξη του μωρού
Το μωρό σας μπορεί να μην φαίνεται τόσο πεινασμένο όσο συνήθως. Μπορεί να αρνηθεί να φάει όταν προσπαθείτε να τα ταΐσετε και να κάνετε εμετό σε οτιδήποτε καταπιούν.
Βήμα 8. Εξετάστε τα επίπεδα ενέργειας και δραστηριότητας του μωρού
Αναζητήστε σημάδια αδυναμίας. Το μωρό μπορεί να φαίνεται κουτσό, άψυχο και κουρασμένο ή μπορεί να φαίνεται συνεχώς νυσταγμένο ανεξάρτητα από το υπόλοιπο που έχει λάβει. Αυτό συμβαίνει καθώς η μόλυνση εξαπλώνεται σε όλη τη μήνιγγα.
Βήμα 9. Ακούστε τα μοτίβα αναπνοής του μωρού
Παρατηρήστε το μωρό για ακανόνιστα σχήματα αναπνοής. Το μωρό μπορεί να αναπνέει γρηγορότερα από το κανονικό ή να έχει δυσκολία στην αναπνοή.
Βήμα 10. Νιώστε το σώμα του μωρού για ψυχρότητα
Παρατηρήστε αν το μωρό φαίνεται να έχει ακραίο, συνεχές ρίγος και ασυνήθιστη ψυχρότητα, ειδικά στα χέρια και τα πόδια του.
Βήμα 11. Μάθετε τι είναι η μηνιγγίτιδα
Η μηνιγγίτιδα εμφανίζεται όταν μια λοίμωξη προκαλεί φλεγμονή και διόγκωση των μηνίγγων ή του ιστού που ευθυγραμμίζει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό σας. Η λοίμωξη οφείλεται συνήθως σε συγκεκριμένη βακτηριακή ή ιογενή εισβολή στο σύστημα του μωρού. Οι αιτίες της μηνιγγίτιδας περιλαμβάνουν:
- Ιογενής: Αυτή είναι η νούμερο ένα αιτία μηνιγγίτιδας στον κόσμο και μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της. Ωστόσο, το μωρό πρέπει να εξεταστεί από γιατρό, επειδή τα αποτελέσματα της λοίμωξης μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν δεν παρέχεται υποστηρικτική φροντίδα. Για τα παιδιά και τα μωρά, είναι σημαντικό ο γονέας ή ο κηδεμόνας να τηρούν όλα τα πρωτόκολλα ανοσοποίησης. Οι μητέρες που έχουν μολυνθεί από τον ιό του απλού έρπητα ή τον HSV-2 μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στο μωρό τους κατά τον τοκετό, εάν η μητέρα έχει ενεργές βλάβες των γεννητικών οργάνων.
- Βακτηριακό: Αυτός ο τύπος είναι κοινός σε νεογέννητα και μωρά.
- Μυκητιασική: Αυτός ο τύπος μηνιγγίτιδας είναι ασυνήθιστος και επηρεάζει συνήθως ασθενείς με AIDS καθώς και άλλους που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα (π.χ. λήπτες μεταμοσχεύσεων και ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία).
- Διάφορα: Άλλοι τύποι μηνιγγίτιδας μπορεί να είναι χημικοί, φαρμακευτικοί, φλεγμονώδεις και καρκινικοί.
Μέρος 2 από 4: Διάγνωση από γιατρό
Βήμα 1. Ενημερώστε το γιατρό για όλα τα συμπτώματα
Περιγράψτε όλα τα συμπτώματα στο γιατρό σας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φαίνονται ήσσονος σημασίας όπως το φτέρνισμα ή ο βήχας. Αυτό θα βοηθήσει τον γιατρό σας να κάνει διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων μηνιγγίτιδας και να προχωρήσει στην κατάλληλη διαγνωστική εξέταση. Ενημερώστε αμέσως το γιατρό για αυτά τα σοβαρά συμπτώματα, καθώς μπορεί να απαιτήσουν επείγουσα θεραπεία:
- Σπασμοί
- Απώλεια συνείδησης
- Μυϊκή αδυναμία
Βήμα 2. Ενημερώστε το γιατρό σας εάν το μωρό σας έχει εκτεθεί σε ορισμένα βακτήρια
Υπάρχουν διάφορα στελέχη βακτηρίων που προκαλούν μηνιγγίτιδα. Εάν το μωρό σας έχει εκτεθεί σε άτομα με στομαχική νόσο ή αναπνευστική ασθένεια, μπορεί να έχει εκτεθεί σε οποιαδήποτε από αυτές τις κατηγορίες βακτηρίων:
- Στρεπτόκοκκος Β: Σε αυτή την κατηγορία, τα πιο συνηθισμένα βακτήρια που προκαλούν μηνιγγίτιδα σε βρέφη κάτω των 24 μηνών είναι η στρεπτοκοκκική αγαλακτία.
- E Coli
- Είδη λιστέρια
- Νεϊσέρια Μενιγγιτίδη
- S. Pneumoniae
- Haemophilus Influenzae
Βήμα 3. Ζητήστε από το μωρό σας μια πλήρη φυσική εξέταση
Ο γιατρός θα πάρει τα ζωτικά στοιχεία του μωρού σας καθώς και το ιατρικό ιστορικό της. Ο γιατρός θα πάρει τη θερμοκρασία του μωρού, την αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό και τον αναπνευστικό ρυθμό.
Βήμα 4. Αφήστε το γιατρό να τραβήξει αίμα
Ο γιατρός θα πάρει αίμα από το μωρό για να κάνει έναν πλήρη έλεγχο αίματος. Ο γιατρός θα πάρει αίμα ανοίγοντας μια μικρή τρύπα στη φτέρνα του μωρού.
Ο πλήρης αριθμός αίματος θα εξετάσει τα επίπεδα ηλεκτρολυτών, καθώς και τον αριθμό των ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων. Ο γιατρός θα ελέγξει επίσης την πήξη του αίματος και θα ελέγξει για βακτήρια στο αίμα
Βήμα 5. Ρωτήστε το γιατρό για μια αξονική τομογραφία κρανίου
Η αξονική τομογραφία κρανίου είναι μια ακτινολογική εξέταση που ελέγχει την πυκνότητα του εγκεφάλου για να διαπιστώσει εάν οι μαλακοί ιστοί είναι πρησμένοι ή αν έχει συμβεί κάποια αιμορραγία. Εάν ο ασθενής είχε επιληπτική κρίση ή οποιοδήποτε τραύμα, μια αξονική τομογραφία μπορεί να βοηθήσει στην εύρεση αυτού καθώς και να δείξει εάν ο ασθενής μπορεί να κάνει την επόμενη εξέταση που είναι οσφυϊκή παρακέντηση. Εάν ο ασθενής έχει οποιαδήποτε ένδειξη υψηλής ενδοκρανιακής πίεσης λόγω οποιασδήποτε από τις προαναφερθείσες ενδείξεις, δεν θα ξεκινήσει οσφυϊκή παρακέντηση μέχρι να μειωθεί η πίεση.
Βήμα 6. Ρωτήστε εάν είναι απαραίτητη μια οσφυϊκή διάτρηση
Αυτή η δοκιμή εξάγει εγκεφαλονωτιαίο υγρό από το κάτω μέρος της πλάτης του μωρού. Το υγρό χρειάζεται για τη χορήγηση ορισμένων εξετάσεων προκειμένου να προσδιοριστεί η αιτία της μηνιγγίτιδας.
- Προειδοποιήστε ότι αυτή η δοκιμή είναι επώδυνη. Ο γιατρός θα εφαρμόσει τοπικό αναισθητικό και θα χρησιμοποιήσει μια μεγάλη βελόνα για να τραβήξει υγρό μεταξύ των οστών του κάτω μέρους της πλάτης του ασθενούς.
-
Εάν υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις, ο γιατρός δεν θα κάνει οσφυϊκή διάτρηση. Αυτές οι προϋποθέσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση ή εγκεφαλική κήλη (μετατόπιση του εγκεφαλικού ιστού από τη φυσιολογική του θέση)
- Λοίμωξη στο σημείο της οσφυϊκής διάτρησης
- Κώμα
- Ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης
- Δυσκολία αναπνοής
-
Εάν η οσφυϊκή παρακέντηση είναι απαραίτητη, ο γιατρός θα χρησιμοποιήσει το εγκεφαλονωτιαίο υγρό για τη χορήγηση εξετάσεων, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Λεκέ Gram: Μόλις αφαιρεθεί το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, μερικά από αυτά θα χρωματιστούν με βαφή προκειμένου να προσδιοριστεί ο τύπος των βακτηρίων που υπάρχουν στο υγρό.
- Ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού: Αυτή η δοκιμή αναλύει το δείγμα υγρού για κύτταρα, αναλογία πρωτεΐνης και γλυκόζης προς αίμα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό να διαγνώσει σωστά τη μηνιγγίτιδα και να διαφοροποιήσει κάθε τύπο μηνιγγίτιδας μεταξύ τους.
Μέρος 3 από 4: Λήψη θεραπείας για μηνιγγίτιδα
Βήμα 1. Πάρτε το μωρό σας για θεραπεία για ιογενή μηνιγγίτιδα
Η μηνιγγίτιδα αντιμετωπίζεται με βάση τον τύπο. Η ιογενής μηνιγγίτιδα αντιμετωπίζεται ανάλογα με την ιογενή αιτία.
Για παράδειγμα, ο HSV-1 ή ο έρπης μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο μωρό κατά τη διάρκεια του τοκετού εάν η μητέρα έχει ενεργές βλάβες των γεννητικών οργάνων. Η θεραπεία για νεογέννητο που έχει διαγνωστεί με έρπητα εγκεφαλίτιδα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με ενδοφλέβιο αντιικό παράγοντα (για παράδειγμα, ακυκλοβίρη που χορηγείται ενδοφλεβίως)
Βήμα 2. Ακολουθήστε το σχέδιο θεραπείας για βακτηριακή μηνιγγίτιδα
Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα αντιμετωπίζεται επίσης με βάση την βακτηριακή αιτία. Ο γιατρός σας θα εντοπίσει αυτήν την αιτία και θα δώσει στο παιδί σας την κατάλληλη θεραπεία. Ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού σας για τη χορήγηση της θεραπείας. Παρακάτω είναι μερικά προτεινόμενα φάρμακα και δοσολογίες:
- Αμικασίνη: 15-22,5 mg/kg/ημέρα κάθε 8-12 ώρες
- Αμπικιλλίνη: 200-400 mg/kg/ημέρα κάθε 6 ώρες
- Κεφοταξίμη: 200 mg/kg/ημέρα κάθε 6 ώρες
- Κεφτριαξόνη: 100 mg/kg/ημέρα κάθε 12 ώρες
- Χλωραμφαινικόλη: 75-100 mg/kg/ημέρα κάθε 6 ώρες
- Co-trimoxazole: 15 mg/kg/ημέρα κάθε 8 ώρες
- Γενταμικίνη: 7,5 mg/kg/ημέρα κάθε 8 ώρες
- Ναφικιλλίνη: 150-200 mg/kg/ημέρα κάθε 4-6 ώρες
- Πενικιλλίνη G: 300, 000-400, 000 U/kg/ημέρα κάθε 6 ώρες
- Βανκομυκίνη: 45-60 mg/kg/ημέρα κάθε 6 ώρες
Βήμα 3. Συζητήστε με το γιατρό για το πόσο θα διαρκέσει η θεραπεία
Η διάρκεια της θεραπείας για τη μηνιγγίτιδα του μωρού σας εξαρτάται από την αιτία της μηνιγγίτιδας. Αυτές είναι μερικές εκτιμώμενες διάρκειες θεραπείας:
- Ν μηνιγγίτιδες: 7 ημέρες
- Η. Γρίπη: 7 ημέρες
- Πνευμονία Strep: 10 έως 14 ημέρες
- Ομάδα Β. Strep: 14 έως 21 ημέρες
- Gram αρνητικός αερόβιος βάκιλος: 14 έως 21 ημέρες
- Listeria monocytogenes/L. μηνιγγίτιδα: 21 ημέρες ή περισσότερο
Βήμα 4. Δώστε στο μωρό επιπλέον υποστηρικτική φροντίδα
Δώστε προσοχή στο μωρό σας για να διασφαλίσει ότι λαμβάνει τις κατάλληλες δόσεις φαρμάκων καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Θα πρέπει επίσης να ενθαρρυνθεί να ξεκουραστεί και να καταναλώσει πολλά υγρά. Είναι πιθανό ότι θα χορηγηθεί IV υγρό λόγω της μικρής της ηλικίας. Θα πρέπει επίσης να αποτραπεί από τη μετάδοση μηνιγγίτιδας σε άλλα μέλη της οικογένειας.
Μέρος 4 από 4: Παρακολούθηση μετά τη θεραπεία της μηνιγγίτιδας
Βήμα 1. Αξιολογήστε την ακοή του μωρού σας
Η απώλεια ακοής είναι η πιο συχνή επιπλοκή της μηνιγγίτιδας. Επομένως, όλα τα μωρά πρέπει να υποβάλλονται σε αξιολόγηση της ακοής μετά τη θεραπεία μέσω μελετών δυναμικών που προκαλούνται από ακουστικά.
Βήμα 2. Ελέγξτε την ενδοκρανιακή πίεση του μωρού σας με μαγνητική τομογραφία
Τα βακτήρια μετά τη θεραπεία ή άλλα παθογόνα μπορούν να παραμείνουν και να προκαλέσουν επιπλοκές. Ένα από αυτά είναι η αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση από συσσώρευση υγρού μεταξύ διαφορετικών διαμερισμάτων του εγκεφάλου.
Όλα τα μωρά πρέπει να υποβληθούν σε παρακολούθηση μαγνητικής τομογραφίας 7 έως 10 ημέρες μετά τη λήξη της θεραπείας για μηνιγγίτιδα
Βήμα 3. Εμβολιάστε το παιδί σας
Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας έχει κάνει όλους τους εμβολιασμούς προκειμένου να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης ιογενούς μηνιγγίτιδας.
Μειώστε τον κίνδυνο μελλοντικών παιδιών να πάθουν μηνιγγίτιδα. Εάν είστε έγκυος και έχετε HSV με παθήσεις των γεννητικών οργάνων, ενημερώστε το γιατρό σας πριν από τον τοκετό
Βήμα 4. Εξαλείψτε την επαφή με μεταδοτικά ή άρρωστα άτομα
Ορισμένες μορφές βακτηριακής μηνιγγίτιδας είναι μεταδοτικές. Κρατήστε τα μικρά παιδιά και τα μωρά μακριά από επαφή με μεταδοτικά ή άρρωστα άτομα.
Βήμα 5. Να γνωρίζετε τους παράγοντες κινδύνου
Μερικοί άνθρωποι μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από μηνιγγίτιδα, ανάλογα με ορισμένες περιστάσεις. Μερικά από αυτά περιλαμβάνουν:
- Ηλικία: Τα παιδιά κάτω των πέντε ετών μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ιογενή μηνιγγίτιδα. Ενήλικες άνω των 20 ετών μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για βακτηριακή μηνιγγίτιδα.
- Ζώντας σε κοντινή απόσταση: Όταν οι άνθρωποι ζουν σε στενή επαφή με πολλούς άλλους ανθρώπους, όπως κοιτώνες, στρατιωτικές βάσεις, οικοτροφεία και εγκαταστάσεις φροντίδας παιδιών, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο μηνιγγίτιδας.
- Μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα: Τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από μηνιγγίτιδα. Το AIDS, ο αλκοολισμός, ο διαβήτης και η χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα.
