Το να αφήσετε το παιδί σας σε νοσοκομειακό πρόγραμμα ψυχιατρικής θεραπείας είναι δύσκολο για κάθε γονέα να κάνει. Μπορεί να αισθάνεστε ανήσυχοι για τη φροντίδα που θα λάβουν, ένοχοι για το ότι δεν μπορείτε να τους βοηθήσετε περισσότερο ή θυμωμένοι για την αγωνία που σας προκάλεσαν. Αλλά το να λάβετε το παιδί σας τη βοήθεια που χρειάζεται μπορεί επίσης να σας φέρει ανακούφιση και να θέσει την οικογένειά σας στο δρόμο προς τη θεραπεία. Ξεκινήστε δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις προβληματικές συμπεριφορές του παιδιού σας και βρίσκοντας ένα πρόγραμμα θεραπείας που καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειάς σας. Όταν εισάγετε το παιδί σας στο πρόγραμμα, κάντε πολλές ερωτήσεις ώστε να μπορείτε να παρέχετε την καλύτερη δυνατή υποστήριξη.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Αναγνώριση του προβλήματος
Βήμα 1. Παρατηρήστε εάν η συμπεριφορά του παιδιού σας φαίνεται απενεργοποιημένη
Εάν το ένστικτό σας στο έντερο σας λέει ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί σας, μην το απορρίψετε. Γνωρίζετε το παιδί σας καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον και αν φαίνεται να ενεργεί εκτός χαρακτήρα - ακόμα κι αν δεν μπορείτε να βάλετε το δάχτυλό σας στο γιατί - πάρτε το στα σοβαρά. Μην φοβάστε να τους ρωτήσετε πώς νιώθουν επίσης. Οι ανοιχτές ερωτήσεις μπορούν να τους κάνουν να ανοίξουν.
- Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας έχει κανονικά καλές συνήθειες ύπνου, θα πρέπει να ανησυχείτε εάν φαίνεται ότι ξαφνικά χρειάζονται μόνο μία ή δύο ώρες (ή λιγότερες) τη νύχτα. Αυτό μπορεί να είναι σημάδι διαταραχής διάθεσης.
- Ρωτήστε άλλα μέλη του νοικοκυριού σας, όπως τα άλλα παιδιά ή τον σύζυγό σας, εάν έχουν παρατηρήσει επίσης περίεργη συμπεριφορά. Μπορεί να είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν την υποψία σας.
- Άλλα άτομα που έχουν στενές καθημερινές αλληλεπιδράσεις με το παιδί σας, όπως οι προπονητές ή οι δάσκαλοί τους, μπορεί επίσης να αξίζουν να συμβουλευτείτε.
Βήμα 2. Μην αγνοείτε την εχθρική, επιθετική ή βίαιη συμπεριφορά
Εάν το παιδί σας απειλεί τακτικά ότι θα βλάψει τον εαυτό του ή τους άλλους, συμπεριφέρεται ανυπόφορα με πρόσωπα εξουσίας ή έρχεται σε καυγάδες, ζητήστε βοήθεια για αυτούς. Κάθε είδους συμπεριφορά εκτός ελέγχου είναι μια κόκκινη σημαία για μια διαταραχή ψυχικής υγείας.
Ας υποθέσουμε ότι το τυπικά δεσμευμένο παιδί σας στέλνεται στο γραφείο του διευθυντή για το στόμα στον δάσκαλο. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει μια σημαντική αλλαγή συμπεριφοράς επηρεασμένη από ψυχική διαταραχή ή άλλο τραυματικό γεγονός
Βήμα 3. Πάρτε στα σοβαρά τα συμπτώματα κατάθλιψης
Εάν το παιδί σας ενεργεί κατάθλιψη για περισσότερες από δύο εβδομάδες, πιθανότατα δεν είναι μόνο ορμόνες. Ζητήστε από την ψυχική υγεία του παιδιού σας να αξιολογηθεί εάν συμπεριφέρεται λυπημένο ή δακρυσμένο, δεν συμμετέχει πλέον στις αγαπημένες του δραστηριότητες ή εκφράζει συναισθήματα αναξιότητας ή ενοχής.
- Ο εκνευρισμός και τα θυμωμένα ξεσπάσματα μπορούν επίσης να είναι σημάδια κατάθλιψης.
- Εάν το παιδί σας μιλάει για αυτοκτονία ή θέλει να πεθάνει, μιλήστε του για τις ανησυχίες σας αμέσως και λάβετε θεραπεία ψυχικής υγείας νωρίτερα παρά αργότερα.
Βήμα 4. Μιλήστε με τον σύντροφο ή την οικογένειά σας
Καθώς αναθεωρείτε τα συμπτώματα του παιδιού σας, μπορεί να σας φανεί χρήσιμο να συζητήσετε το θέμα με τον συν-γονέα σας ή άλλο μέλος της οικογένειας που γνωρίζει καλά το παιδί σας. Αυτό το άτομο μπορεί να σας δώσει την οπτική του και να σας βοηθήσει να πάρετε αποφάσεις.
Mightσως πείτε: "Ανησυχώ για την Έλλη. Έχετε παρατηρήσει κάποια αλλαγή σε αυτήν; Θα πάτε σε ένα ραντεβού με έναν γιατρό για να συζητήσουμε τις επιλογές της;"
Βήμα 5. Πηγαίνετε το παιδί σας σε ψυχολόγο για αξιολόγηση
Εάν πιστεύετε ότι το παιδί σας χρειάζεται επαγγελματική βοήθεια, ξεκινήστε κλείνοντας ένα ραντεβού με έναν ψυχολόγο. Θα είναι σε θέση να αξιολογήσουν την ψυχική υγεία του παιδιού σας και να παρέχουν οδηγίες σχετικά με το είδος του προγράμματος θεραπείας που πρέπει να αναζητήσετε.
- Ζητήστε από τον παιδίατρό σας παραπομπή σε έγκριτο ψυχολόγο στην περιοχή σας. Μπορεί να σας βοηθήσει να σημειώσετε κάποιες σημειώσεις σχετικά με τυχόν αλλαγές που έχετε παρατηρήσει για να βοηθήσετε τον γιατρό να κατανοήσει καλύτερα την κατάσταση του παιδιού σας.
- Εάν το παιδί σας χρειάζεται φάρμακα βάσει ψυχολογικής εκτίμησης, ο ψυχολόγος του παιδιού σας μπορεί να σας συνδέσει με έναν ψυχίατρο.
Μέρος 2 από 3: Εξερεύνηση Θεραπείας Νοσοκομειακών Θεραπειών
Βήμα 1. Ρωτήστε το γιατρό ή τον ψυχίατρο του παιδιού σας σχετικά με τις επιλογές θεραπείας
Εάν είστε συγκλονισμένοι με την ιδέα να βρείτε ένα καλό πρόγραμμα θεραπείας μόνοι σας, ζητήστε βοήθεια. Ένας ιατρός θα είναι σε θέση να σας δώσει μια επισκόπηση των διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών στην περιοχή σας. Θα μπορούν επίσης να σας συμβουλεύσουν για το ποια προγράμματα θα καλύψουν καλύτερα τις ανάγκες του παιδιού σας.
Θα μπορούσατε να πείτε, "Όλα αυτά είναι πολλά που πρέπει να λάβετε. Μπορείτε να με βοηθήσετε να καταλάβω κάποιες άλλες επιλογές για τον Χένρι; Ποια θα ήταν η πορεία σας εάν αυτό ήταν το παιδί σας;"
Βήμα 2. Επικοινωνήστε με διάφορα προγράμματα θεραπείας
Μόλις εσείς και ο γιατρός του παιδιού σας δημιουργήσετε μια προκαταρκτική λίστα θεραπευτικών προγραμμάτων που έχουν νόημα με βάση τη διάγνωση, καλέστε τους και κάντε ερωτήσεις. Μάθετε τι είδους θεραπεία παρέχει το πρόγραμμα, πόσο διαρκεί μια τυπική διαμονή και πόσο κοστίζει το πρόγραμμα.
- Είναι επίσης καλή ιδέα να μάθετε τι είδους φροντίδα παρέχει κάθε πρόγραμμα. Οι νοσοκομειακές ρυθμίσεις συχνά σταθεροποιούν την τρέχουσα κατάσταση του παιδιού σας και αποτρέπουν περαιτέρω παρακμή. Η μετέπειτα φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των υποκείμενων προβλημάτων και την πρόοδο.
- Κάντε μια λίστα με τις ερωτήσεις σας πριν καλέσετε κάθε κέντρο θεραπείας. Στη συνέχεια, συγκρίνετε τις πληροφορίες σας για όλα τα προγράμματα για να αποφασίσετε ποιο ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες του παιδιού σας.
- Είναι επίσης καλή ιδέα να επικοινωνήσετε με την ασφαλιστική σας εταιρεία και να μάθετε εάν θα καλύψουν τη θεραπεία ψυχικής υγείας του παιδιού σας.
Βήμα 3. Πηγαίνετε το παιδί σας στα επείγοντα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης
Εάν νομίζετε ότι το παιδί σας αποτελεί απειλή για τον εαυτό του ή για άλλα άτομα, μεταφέρετέ το απευθείας στα επείγοντα ή καλέστε το 911. Το παιδί σας μπορεί να εισαχθεί αμέσως στο νοσοκομείο ή να παραπεμφθεί σε άλλη τοποθεσία για θεραπεία.
Λάβετε υπόψη ότι μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος - σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 24 ώρες - για να αξιολογηθεί το παιδί σας στα επείγοντα
Μέρος 3 από 3: Παραδεχτείτε το παιδί σας στη θεραπεία
Βήμα 1. Εξηγήστε την εισαγωγή στο παιδί σας
Μόλις πάρετε την απόφαση να παραδεχτείτε, θα πρέπει να καθίσετε με το παιδί σας και να συζητήσετε τι συμβαίνει. Ανάλογα με την ηλικία και το επίπεδο ωριμότητας του παιδιού σας, μπορεί ήδη να καταλαβαίνει τις συνθήκες. Ωστόσο, είναι καλύτερο να είστε βέβαιοι ότι καταλαβαίνουν και να δείτε αν έχουν ερωτήσεις.
- Μπορείς να πεις, "Τζόζι, θα πας και θα μείνεις στο νοσοκομείο για λίγες μέρες. Ξέρω ότι ήσουν πολύ λυπημένος και θέλουμε να σε βοηθήσουμε να γίνεις καλύτερα. Θα σε επισκέπτομαι όσο συχνά μπορεί, εντάξει; Έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις;"
- Εάν το παιδί σας έχει έναν γιατρό που εμπιστεύεται, μπορεί να είναι χρήσιμο να τον καθησυχάσει ο γιατρός ότι αυτό είναι προς όφελός του.
Βήμα 2. Βεβαιωθείτε ότι έχετε κατανοήσει τις πρακτικές πτυχές του προγράμματος
Όταν εισάγετε το παιδί σας στη θεραπεία, ρωτήστε σχετικά με τις λεπτομέρειες του θεραπευτικού σχεδίου, τον τρόπο διαχείρισης των πληρωμών και εάν νομικά απαιτείται να υπογράψετε το παιδί σας εντός και εκτός προγράμματος. Μπορεί επίσης να θέλετε να ρωτήσετε για το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού σας και πόσο αναμένεται να συμμετάσχετε στη θεραπεία.
- Οι ηλικιωμένοι έφηβοι μπορεί νόμιμα να μπορούν να εγγραφούν και να εξέλθουν από το νοσοκομείο. Ελέγξτε τους νόμους όπου ζείτε για να μάθετε αν συμβαίνει αυτό.
- Είναι επίσης καλή ιδέα να μάθετε πότε είναι οι ώρες επίσκεψης και αν θα μπορείτε να μιλήσετε στο παιδί σας στο τηλέφωνο. Ρωτήστε αν οι επισκέψεις είναι μόνο για γονείς ή αν μπορούν να επισκεφθούν και τα αδέλφια.
Βήμα 3. Μάθετε πώς χειρίζεται το πρόγραμμα τις σχολικές εργασίες
Ορισμένα ψυχιατρικά προγράμματα νοσηλείας για παιδιά και εφήβους έχουν εκπαιδευτικούς στο προσωπικό, ενώ άλλα θα σας επιτρέψουν να φέρετε στο παιδί σας τις σχολικές τους εργασίες. Μιλήστε με το πρόγραμμα εκ των προτέρων για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας δεν θα μείνει πίσω στο σχολείο κατά τη διάρκεια της παραμονής του.
Είναι επίσης καλή ιδέα να μάθετε εάν το σχολείο του παιδιού σας έχει καθιερωμένο πρωτόκολλο για μαθητές που επιστρέφουν από νοσηλεία
Βήμα 4. Συσκευάστε μια τσάντα για το παιδί σας
Ελέγξτε τις οδηγίες του προγράμματος πριν ετοιμάσετε πακέτο για τη διαμονή του παιδιού σας. Πιθανότατα θα σας ζητηθεί να φέρετε πράγματα όπως πληροφορίες ασφάλισης, ρούχα, προϊόντα περιποίησης και ένα αγαπημένο βιβλίο ή λούτρινο ζώο.
Τα περισσότερα προγράμματα ψυχιατρικής θεραπείας απαγορεύουν ορισμένα είδη. Αποφύγετε τη συσκευασία τιμαλφών, ζωνών, αντικειμένων με κορδόνι ή κορδόνι ή οτιδήποτε κοφτερό
Βήμα 5. Συζητήστε τη φροντίδα του παιδιού σας με την ομάδα θεραπείας του
Μιλήστε με τον θεραπευτή και τον ψυχίατρο που θα συνεργαστεί με το παιδί σας. Μιλήστε του για τα κύρια συμπτώματα του παιδιού σας, για οποιαδήποτε θεραπεία είχε στο παρελθόν και ποιες στρατηγικές το είχαν βοηθήσει στο παρελθόν.
- Θυμηθείτε ότι είστε επίσης μέλος της ομάδας θεραπείας του παιδιού σας. Γνωρίζετε καλύτερα το παιδί σας, οπότε μη διστάσετε να μιλήσετε αν πιστεύετε ότι κάτι δεν λειτουργεί. Είναι σημαντικό να είστε προληπτικοί στην ανάρρωση του παιδιού σας. Εάν ένα φάρμακο σας απασχολεί, βεβαιωθείτε ότι ακούγεται η φωνή σας.
- Θα μπορούσατε να πείτε, "ανησυχώ για τις παρενέργειες ορισμένων από αυτά τα φάρμακα. Υπάρχουν άλλα φάρμακα που μπορείτε να συνταγογραφήσετε;"
Βήμα 6. Φροντίστε τον εαυτό σας
Το να έχεις παιδί σε ψυχιατρική θεραπεία είναι αγχωτικό, οπότε φροντίστε για τη δική σας ευημερία όταν μπορείτε. Κρατήστε το άγχος σας υπό έλεγχο αναπνέοντας βαθιά ή κάνοντας διαλογισμό για λίγα λεπτά κάθε μέρα. Διατηρήστε τη συνολική σας υγεία τρώγοντας καλά, κάνοντας κάποια άσκηση και αποφεύγοντας τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
- Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι θα είστε σε θέση να βοηθήσετε το παιδί σας πιο αποτελεσματικά εάν είστε σε υγιή κατάσταση.
- Εάν δυσκολεύεστε, σκεφτείτε να μιλήσετε με έναν σύμβουλο ή θεραπευτή.
