Ο θυρεοειδής ρυθμίζει το μεταβολισμό του σώματος μέσω της απελευθέρωσης δύο ορμονών: τριοδοθυρονίνη (Τ3) και θυροξίνη (Τ4) Η νόσος του θυρεοειδούς εμφανίζεται ως αποτέλεσμα είτε της υπερπαραγωγής (πάρα πολύ) είτε της υποπαραγωγής (πολύ λίγη) των θυρεοειδικών ορμονών. Η υπερπαραγωγή ή η υποπαραγωγή μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια του θυρεοειδούς. Οι πιο συχνές ασθένειες του θυρεοειδούς είναι η βρογχοκήλη, ο υποθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός. Γνωρίζοντας εάν έχετε ή όχι μία από αυτές τις ασθένειες θα χρειαστεί μια επίσκεψη στο γιατρό και κάποιες εξετάσεις, αλλά μπορείτε να εξοικειωθείτε με τα συμπτώματα του καθενός, ώστε να γνωρίζετε πότε κάτι μπορεί να συμβαίνει με τον θυρεοειδή σας.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 4: Προσδιορισμός βρογχοκήλης
Βήμα 1. Μάθετε για τη βρογχοκήλη
Η βρογχοκήλη είναι μια ανώμαλη διεύρυνση του θυρεοειδούς αδένα. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Υπό κανονικές συνθήκες, ένα άτομο ή ένας γιατρός δεν μπορεί να αισθανθεί τον θυρεοειδή αδένα, αλλά εάν έχετε βρογχοκήλη, τότε θα μπορείτε να τον αισθανθείτε.
Η βρογχοκήλη μπορεί να οφείλεται σε διόγκωση του θυρεοειδούς ή πολλαπλές αυξήσεις στον αδένα. Μπορεί επίσης να υποδηλώνει υποθυρεοειδισμό (υπολειτουργία θυρεοειδούς) ή υπερθυρεοειδισμό (υπερδραστηριότητα θυρεοειδούς)
Βήμα 2. Ελέγξτε για συμπτώματα βρογχοκήλης
Το κύριο σύμπτωμα της βρογχοκήλης είναι η βρογχοκήλη, ο διευρυμένος θυρεοειδής αδένας που μπορείτε να αισθανθείτε. Τα περισσότερα άτομα με βρογχοκήλη δεν έχουν άλλα συμπτώματα. Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας σε σχήμα πεταλούδας στο μπροστινό μέρος του λαιμού, ακριβώς κάτω από το μήλο του Αδάμ και ακριβώς πάνω από την κλείδα. Εάν μπορείτε να αισθανθείτε αυτόν τον αδένα, τότε μπορεί να έχετε βρογχοκήλη. Εάν η βρογχοκήλη μεγαλώσει αρκετά, μπορεί επίσης να προκαλέσει τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Πρήξιμο ή σφίξιμο στο λαιμό
- Δυσκολίες στην αναπνοή
- Δυσκολίες κατάποσης
- Βήχας
- Συριγμός
- Βραχνάδα φωνής
Βήμα 3. Εξετάστε πιθανές αιτίες βρογχοκήλης
Για να βοηθήσετε το γιατρό σας να αναπτύξει την καλύτερη πορεία θεραπείας, θα πρέπει να λάβετε υπόψη τυχόν προϋπάρχουσες καταστάσεις που έχετε και που μπορεί να προκάλεσαν βρογχοκήλη. Οι αιτίες της βρογχοκήλης περιλαμβάνουν:
- Ανεπάρκεια ιωδίου Το Η έλλειψη ιωδίου είναι η πιο κοινή αιτία βρογχοκήλης παγκοσμίως. Ωστόσο, είναι σπάνιο στις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω του γεγονότος ότι το επιτραπέζιο αλάτι συμπληρώνεται με ιώδιο.
- Νόσος του Graves Το Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό (υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών). Η ασθένεια προκαλεί το σώμα να παράγει μια πρωτεΐνη, ανοσοσφαιρίνη που διεγείρει τον θυρεοειδή (TSI), η οποία επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα. Οι πρωτεϊνικές επιθέσεις προκαλούν πρήξιμο του θυρεοειδούς και υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών καθώς η ΤΠΔ μιμείται τις δράσεις της θυρεοειδικής ορμόνης (TSH). Άλλα συμπτώματα της νόσου του Graves περιλαμβάνουν διογκωμένα μάτια, άγχος, ευαισθησία στη θερμότητα, απώλεια βάρους και συχνές κενώσεις. Η θεραπεία για τη νόσο του Graves περιλαμβάνει ραδιενεργή θεραπεία που μειώνει τη δραστηριότητα του θυρεοειδούς, οπότε πιθανότατα θα χρειαστεί να πάρετε ορμόνες υποκατάστασης του θυρεοειδούς μετά τη θεραπεία.
- Ασθένεια Hashimoto Το Η νόσος του Hashimoto είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί υποθυρεοειδισμό (υποπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών). Η ασθένεια εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στον θυρεοειδή, γεγονός που οδηγεί σε διόγκωση του αδένα. Προχωρά αργά με την πάροδο των ετών και προκαλεί χρόνια βλάβη στον θυρεοειδή που οδηγεί σε χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών. Η ασθένεια είναι επίσης γνωστή ως χρόνια λεμφική θυρεοειδίτιδα. Άλλα συμπτώματα της νόσου Hashimoto μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, κατάθλιψη, πόνο στις αρθρώσεις, αύξηση βάρους και δυσκοιλιότητα.
- Όζοι θυρεοειδούς Το Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι σβώλοι ή μη φυσιολογικές μάζες μέσα στον θυρεοειδή αδένα. Μπορεί να είναι στερεά ή γεμάτα με υγρό ή αίμα. Τα άτομα μπορεί να έχουν ένα οζίδιο θυρεοειδούς (μοναχικό) ή πολλά. Είναι κοινά και σχεδόν ο μισός πληθυσμός μπορεί να τα έχει κάποια στιγμή στη ζωή του. Οι περισσότεροι όζοι του θυρεοειδούς δεν προκαλούν συμπτώματα και το 90% είναι καλοήθεις (όχι καρκινικοί). Ορισμένοι όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσουν υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (υπερθυρεοειδισμός) και ακόμη μικρότερο κλάσμα να μεταμφιέζεται ως καρκίνος του θυρεοειδούς.
Μέθοδος 2 από 4: Προσδιορισμός του υπερθυρεοειδισμού
Βήμα 1. Μάθετε για τον υπερθυρεοειδισμό
Ο υπερθυρεοειδισμός ή ο υπερδραστήριος θυρεοειδής, προκύπτει από την υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Ως αποτέλεσμα, ο μεταβολισμός του σώματος είναι αυξημένος. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την παραγωγή ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει τον θυρεοειδή, η οποία προκαλεί φλεγμονή του θυρεοειδούς και υπερβολική παραγωγή ορμονών.
- Ο υπερθυρεοειδισμός είναι λιγότερο συχνός από τον υποθυρεοειδισμό.
- Η πιο κοινή αιτία υπερθυρεοειδισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η αυτοάνοση διαταραχή νόσος του Graves.
Βήμα 2. Ελέγξτε για συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού
Ο υπερθυρεοειδισμός προκαλεί ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, οπότε μπορεί να είναι δύσκολο να διαπιστωθεί εάν έχετε υπερθυρεοειδισμό με βάση μόνο τα συμπτώματα. Θα χρειαστεί να δείτε το γιατρό σας για εξετάσεις για να διαπιστώσετε εάν ο υπερθυρεοειδισμός είναι η αιτία των συμπτωμάτων σας. Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Απώλεια βάρους
- Κούραση
- Γρήγορος καρδιακός παλμός
- Ακανόνιστος καρδιακός παλμός
- Άγχος ή νευρικότητα
- Ευερέθιστο
- Μάτια που προεξέχουν
- Δυσκολία στον ύπνο
- Τρέμουλα στο χέρι και στα δάχτυλα
- Αυξημένη εφίδρωση
- Αίσθημα ευαισθησίας στη θερμότητα
- Μυϊκή αδυναμία
- Διάρροια
- Αλλαγή στους εμμηνορροϊκούς κύκλους
- Διεύρυνση του θυρεοειδούς αδένα (βρογχοκήλη)
- Στυτική δυσλειτουργία
- Μειωμένη σεξουαλική λίμπιντο
Βήμα 3. Εξετάστε τους παράγοντες κινδύνου
Μερικοί άνθρωποι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης υπερθυρεοειδισμού λόγω ορισμένων παραγόντων κινδύνου. Οι παράγοντες κινδύνου για τον υπερθυρεοειδισμό περιλαμβάνουν:
- Προχωρώντας την ηλικία
- Εκχωρημένο θηλυκό κατά τη γέννηση
- Οικογενειακό ιστορικό υπερθυρεοειδισμού
- Συμπλήρωση ιωδίου μετά από ανεπάρκεια
- Αυτοάνοσες διαταραχές όπως ο διαβήτης τύπου 1, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος
Μέθοδος 3 από 4: Προσδιορισμός του υποθυρεοειδισμού
Βήμα 1. Μάθετε για τον υποθυρεοειδισμό
Ο υποθυρεοειδισμός, ή υπολειτουργικός θυρεοειδής, προκύπτει από την υποπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Ως αποτέλεσμα, ο μεταβολισμός του σώματος επιβραδύνεται. Μερικά από τα συμπτώματα είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει με τον υπερθυρεοειδισμό.
Η πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η αυτοάνοση διαταραχή της νόσου Hashimoto. Η ασθένεια προκαλεί χρόνια φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα που μειώνει την ικανότητά του να παράγει ορμόνες
Βήμα 2. Ελέγξτε για συμπτώματα
Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού εμφανίζονται συνήθως αργά για μήνες ή χρόνια. Όπως και ο υπερθυρεοειδισμός, τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού έχουν ένα ευρύ φάσμα, οπότε θα πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας για να επιβεβαιώσετε ότι ο υποθυρεοειδισμός είναι η αιτία των συμπτωμάτων σας. Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Κούραση
- Αισθάνεστε κρύο όταν οι άλλοι δεν το κάνουν
- Δυσκοιλιότητα
- Αύξηση βάρους
- Κακή συγκέντρωση
- Μυϊκή αδυναμία
- Πόνος στις αρθρώσεις
- Μυϊκός πόνος
- Κατάθλιψη
- Ξηρά, αραιωμένα μαλλιά
- Χλωμό, ξηρό δέρμα
- Διεύρυνση του θυρεοειδούς αδένα (βρογχοκήλη)
- Αυξημένη χοληστερόλη στο αίμα
- Αργός καρδιακός ρυθμός
- Μειωμένη εφίδρωση
- Πρήξιμο προσώπου
- Υπερβολική εμμηνορροϊκή αιμορραγία
- Βραχνή φωνή
Βήμα 3. Εξετάστε τους παράγοντες κινδύνου
Μερικοί άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν υποθυρεοειδισμό λόγω ορισμένων παραγόντων κινδύνου. Οι παράγοντες κινδύνου για υποθυρεοειδισμό περιλαμβάνουν:
- Προχωρώντας την ηλικία
- Γυναικείο φύλο
- Οικογενειακό ιστορικό υποθυρεοειδισμού
- Αυτοάνοσες διαταραχές όπως ο διαβήτης τύπου 1 και η ρευματοειδής αρθρίτιδα
- Θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα
- Θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο
- Προηγούμενη χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς
- Προηγούμενη έκθεση της περιοχής του λαιμού ή του άνω θώρακα σε ακτινοβολία
Μέθοδος 4 από 4: Λήψη ιατρικής βοήθειας
Βήμα 1. Κλείστε ραντεβού με το γιατρό σας
Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε ασθένεια του θυρεοειδούς, κλείστε ένα ραντεβού με το γιατρό σας αμέσως για να λάβετε διάγνωση και θεραπεία εάν χρειαστεί. Η νόσος του θυρεοειδούς μπορεί να διαγνωστεί χρησιμοποιώντας μια ποικιλία μεθόδων. Βεβαιωθείτε ότι ενημερώσατε το γιατρό σας για όλα τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε.
Βήμα 2. Ζητήστε εξετάσεις αίματος
Αρκετές εξετάσεις αίματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση της νόσου του θυρεοειδούς. Ο γιατρός σας πιθανότατα θα παραγγείλει εξετάσεις αίματος πρώτα επειδή είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν και μπορεί να καθορίσει εάν τα συμπτώματά σας οφείλονται ή όχι σε πρόβλημα θυρεοειδούς. Αυτές οι δοκιμές περιλαμβάνουν:
- Η ορμόνη διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH) Το Αυτή η εξέταση είναι πάντα το πρώτο βήμα στη διάγνωση ενός προβλήματος του θυρεοειδούς. Η εξέταση αίματος TSH είναι η πιο ακριβής εξέταση για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού και του υπερθυρεοειδισμού. Η χαμηλή TSH συσχετίζεται με τον υπερθυρεοειδισμό, ενώ η υψηλή TSH συσχετίζεται με τον υποθυρεοειδισμό. Εάν τα αποτελέσματα της δοκιμής TSH είναι μη φυσιολογικά, τότε ο γιατρός σας μπορεί να διατάξει πρόσθετες εξετάσεις για να εντοπίσει την αιτία του προβλήματος.
- Θυροξίνη (Τ4) Το Μια εξέταση αίματος που αποκαλύπτει χαμηλά επίπεδα Τ4 συσχετίζεται με τον υποθυρεοειδισμό, ενώ μια δοκιμή που αποκαλύπτει υψηλά επίπεδα συσχετίζεται με τον υπερθυρεοειδισμό.
- Τριαδοθυρονίνη (Τ3) Το Μια εξέταση αίματος Τ3 μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για την επιβεβαίωση του υπερθυρεοειδισμού. Εάν τα επίπεδα Τ3 είναι αυξημένα, υποδεικνύει ότι έχετε υπερθυρεοειδισμό. Μια εξέταση αίματος Τ3 δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού.
- Ανοσοσφαιρίνη διέγερσης του θυρεοειδούς (TSI) Το Μια εξέταση αίματος TSI μπορεί να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της νόσου του Graves, της συχνότερης αιτίας υπερθυρεοειδισμού.
- Αντιθυρεοειδικό αντίσωμα. Η δοκιμή αντισωμάτων κατά του θυρεοειδούς μπορεί να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της νόσου του Hashimoto, της συχνότερης αιτίας υποθυρεοειδισμού.
Βήμα 3. Ρωτήστε για εξετάσεις απεικόνισης
Μια ποικιλία απεικονιστικών εξετάσεων μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση και τον εντοπισμό της αιτίας της νόσου του θυρεοειδούς. Ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει ένα ή περισσότερα από αυτά εάν τα αποτελέσματα μιας εξέτασης αίματος επανέλθουν ως μη φυσιολογικά. Οι εξετάσεις απεικόνισης μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Υπέρηχος Το Ο υπέρηχος χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα που αναπηδούν από τα όργανα για να δημιουργήσουν εικόνες της δομής τους. Οι εικόνες μπορούν να βοηθήσουν τους ασκούμενους να κοιτάξουν τον ιστό στον θυρεοειδή αδένα. Μπορεί επίσης να αποκαλύψει οζίδια, κύστεις ή ασβεστοποιήσεις μέσα στον αδένα. Ωστόσο, ο υπέρηχος δεν μπορεί να κάνει διάκριση μεταξύ καλοήθους (μη καρκινικής) ή κακοήθους (καρκινικής) ανάπτυξης.
- Αξονική τομογραφία (CT) Το Μια αξονική τομογραφία με ή χωρίς αντίθεση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξέταση των ιστών μιας μεγάλης βρογχοκήλης. Μπορούν επίσης να αποκαλύψουν οζίδια θυρεοειδούς σε άτομα που κάνουν σαρώσεις για άσχετους λόγους.
- Σάρωση θυρεοειδούς με πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου (RAIU) Το Η σάρωση θυρεοειδούς είναι ένας τύπος πυρηνικής απεικόνισης που χρησιμοποιεί ραδιενεργό ιώδιο για την αξιολόγηση της δομής και της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα. Αυτές οι δοκιμές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της φύσης ενός όζου του θυρεοειδούς ή για τη διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού.
Βήμα 4. Εξετάστε μια βιοψία λεπτής αναρρόφησης με βελόνα (FNA) εάν είναι απαραίτητο
Δεδομένου ότι είναι δύσκολο ή ακόμη και αδύνατο να διαπιστωθεί εάν μια ανάπτυξη είναι καρκινική χρησιμοποιώντας απεικόνιση μαζί, ο γιατρός σας μπορεί να διατάξει βιοψία FNA για να καθορίσει εάν ένας όζος θυρεοειδούς είναι καλοήθης (μη καρκινικός) ή κακοήθης (καρκινικός).
- Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, μια μικρή, λεπτή βελόνα προσαρτημένη σε μια σύριγγα θα εισαχθεί στο οζίδιο του θυρεοειδούς χρησιμοποιώντας καθοδήγηση υπερήχων.
- Δείγματα των κυττάρων στο οζίδιο θα τραβηχτούν στη σύριγγα και στη συνέχεια θα σταλούν για ανάλυση.
- Τα κύτταρα θα προβληθούν κάτω από μικροσκόπιο από έναν παθολόγο, έναν ειδικό στη μελέτη ασθενειών, ο οποίος θα καθορίσει εάν τα κύτταρα είναι καλοήθη ή κακοήθη.
