Η μέτρηση του όγκου του πνεύμονα γίνεται συνήθως ως μέρος της δοκιμής πνευμονικής λειτουργίας, η οποία συχνά απαιτείται για άτομα με πνευμονικές διαταραχές όπως άσθμα, ΧΑΠ και εμφύσημα. Ορισμένοι όγκοι πνευμόνων μπορούν να μετρηθούν κατά την τακτική σπιρομετρία, αλλά ο υπολογισμός του υπολειπόμενου όγκου των πνευμόνων απαιτεί ειδικές τεχνικές. Ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων αντιπροσωπεύει την ποσότητα αέρα που απομένει στους πνεύμονές σας μετά από εξαναγκασμένη εκπνοή (εκπνέετε όσο το δυνατόν περισσότερο). Ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων δεν μετριέται στην πραγματικότητα άμεσα, αλλά μπορεί να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας ειδικές μεθοδολογίες. Οι περιοριστικές πνευμονικές παθήσεις, όπως η πνευμονική ίνωση, η αμιάντωση και η μυασθένεια gravis χαρακτηρίζονται από μειωμένο υπολειπόμενο όγκο πνευμόνων.
Βήματα
Μέρος 1 από 2: Κατανόηση των όγκων των πνευμόνων
Βήμα 1. Συνειδητοποιήστε ότι ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων δεν είναι ο παλιρροιακός όγκος σας
Ο ρυθμός αναπνοής είναι πόσες αναπνοές παίρνετε σε ένα λεπτό. Κατά τη γέννηση, ο μέσος αναπνευστικός ρυθμός του ανθρώπου κυμαίνεται από 30 - 60 αναπνοές ανά λεπτό, ενώ είναι πολύ χαμηλότερος σε 12 - 20 αναπνοές ανά λεπτό στους ενήλικες. Ο παλιρροιακός όγκος είναι η ποσότητα του αέρα που εισπνέεται ή εκπνέεται κατά τη διάρκεια της κανονικής αναπνοής (αναπνοή), η οποία ανέρχεται σε περίπου 0,5 λίτρα τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
- Οι όγκοι της παλίρροιας αυξάνονται κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου και με χαλάρωση, αλλά μειώνονται με το άγχος, τη νευρικότητα και τις κρίσεις πανικού.
- Αντίθετα, ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων δεν κυμαίνεται με καταστάσεις συνείδησης ή διάθεσης.
- Οι άνδρες έχουν ελαφρώς υψηλότερο υπολειπόμενο όγκο πνευμόνων επειδή τείνουν να έχουν μεγαλύτερα σώματα και πνεύμονες.
Βήμα 2. Γνωρίζετε ότι ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων δεν είναι ο ίδιος με τη λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα
Όταν εκπνέετε ενώ αναπνέετε κανονικά, ο όγκος του αέρα που απομένει στους πνεύμονές σας ονομάζεται λειτουργική υπολειπόμενη ικανότητα, η οποία ΔΕΝ είναι ο υπολειπόμενος όγκος σας. Αντ 'αυτού, ο υπολειπόμενος όγκος είναι ο αέρας που αφήνεται στους πνεύμονές σας μετά από μια αναγκαστική εκπνοή, ο οποίος μετρά έμμεσα τη δύναμη των αναπνευστικών μυών σας (διάφραγμα, μεσοπλεύριοι μύες κ.λπ.) καθώς και την υγεία των ιστών των πνευμόνων σας.
- Η ρηχή αναπνοή (λόγω άσθματος, για παράδειγμα) οδηγεί σε μεγαλύτερη λειτουργική υπολειπόμενη ικανότητα, ενώ ένας μεγαλύτερος υπολειπόμενος όγκος πνευμόνων είναι ένα σημάδι καλής φυσικής κατάστασης και υγιούς πνευμονικού ιστού.
- Η μέση λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα είναι περίπου 2,3 λίτρα αέρα στους άνδρες και 1,8 λίτρα στις γυναίκες.
- Αντίθετα, ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων είναι πάντα χαμηλότερος από τη λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα - 1,2 L για τους άνδρες και 1,1 L για τις γυναίκες.
Βήμα 3. Να θυμάστε ότι ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων δεν είναι εύκολο να μετρηθεί
Αν και ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων είναι η ποσότητα αέρα που αφήνεται στους πνεύμονές σας μετά την πλήρη αναπνοή σας, η πραγματικότητα είναι ότι είναι πρακτικά αδύνατο να το κάνετε μόνοι σας. Ως εκ τούτου, ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων δεν μετριέται όπως ο παλιρροιακός όγκος, για παράδειγμα. Αντ 'αυτού, ο υπολογισμός του πρέπει να γίνει με έμμεσες μεθόδους, όπως αραίωση κλειστού κυκλώματος (συμπεριλαμβανομένης της αραίωσης ηλίου), έκπλυση αζώτου και πλεισμογραφία σώματος.
- Ελλείψει ειδικών δοκιμών, ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων μπορεί να εκτιμηθεί με βάση το ποσοστό της μάζας του σώματος ή της ζωτικής ικανότητας, καθώς και το ύψος, το βάρος και την ηλικία ενός ατόμου. Ωστόσο, αυτές οι εκτιμήσεις δεν είναι ιδιαίτερα ακριβείς και δεν είναι τόσο χρήσιμες για τον προσδιορισμό των πνευμονικών παθήσεων.
- Ο υπολειπόμενος όγκος των πνευμόνων μειώνεται με περιοριστική πνευμονοπάθεια, αλλά αλλάζει επίσης κάπως ως απάντηση στην εγκυμοσύνη, σημαντική αύξηση βάρους και μυϊκή αδυναμία λόγω γήρανσης.
Μέρος 2 από 2: Υπολογισμός υπολειπόμενου όγκου πνεύμονα
Βήμα 1. Πάρτε μια παραπομπή σε έναν ιατρό ειδικό ο οποίος μπορεί να πραγματοποιήσει μια δοκιμή αραίωσης ηλίου
Εάν ο οικογενειακός σας γιατρός πιστεύει ότι έχετε περιοριστική πνευμονική νόσο, θα σας παραπέμψει σε ειδικό αναπνευστικού (πνεύμονα), γνωστό και ως πνευμονολόγο, για περαιτέρω εξετάσεις. Ο πνευμονολόγος μπορεί να διενεργήσει δοκιμή αραίωσης ηλίου. Αυτή η μέθοδος αραίωσης αδρανούς αερίου χρησιμοποιεί ήλιο για να προσδιορίσει άμεσα τον υπολειπόμενο όγκο των πνευμόνων σας. Για να ξεκινήσετε τη δοκιμή, θα εκπνεύσετε κανονικά και στη συνέχεια θα συνδεθείτε σε ένα κλειστό σύστημα που περιέχει γνωστούς όγκους ηλίου και οξυγόνου. Μόλις συνδεθείτε, εισπνέετε το ήλιο και μετράται η ποσότητα που εκπνέεται. Η διαφορά μεταξύ των δύο όγκων ηλίου είναι μια αρκετά ακριβής εκτίμηση του υπολειπόμενου όγκου των πνευμόνων σας.
- Το ήλιο είναι ένα αδρανές, άχρωμο, άοσμο, άγευστο αέριο και δεν είναι τοξικό για τους πνεύμονές σας, επομένως δεν υπάρχουν ανησυχίες για την υγεία που σχετίζονται με αυτήν την εξέταση.
- Αυτή η τεχνική μπορεί να υποτιμήσει τον υπολειπόμενο όγκο των πνευμόνων επειδή μετρά μόνο τον όγκο των πνευμόνων που επικοινωνεί με τους αεραγωγούς. Αυτό μπορεί να είναι προβληματικό για ασθενείς με σοβαρό περιορισμό ροής αέρα.
Βήμα 2. Εξετάστε την τεχνική έκπλυσης αζώτου
Θα χρειαστείτε επίσης παραπομπή σε πνευμονολόγο για να κάνετε αυτήν τη δοκιμή, η οποία μετρά τον αέρα που απομένει στους αεραγωγούς σας. Για να ξεκινήσετε τη δοκιμή, θα εκπνεύσετε κανονικά και στη συνέχεια θα συνδεθείτε με ένα σπιρόμετρο που περιέχει 100% οξυγόνο. Στη συνέχεια, θα εισπνεύσετε βαθιά και θα εκπνεύσετε όσο πιο δυνατά μπορείτε, και το σπιρόμετρο θα μετρήσει την ποσότητα του εκπνεόμενου αζώτου σε σύγκριση με ολόκληρο τον όγκο του εκπνεόμενου αέρα. Το μισό σημείο του ποσοστού εκπνεόμενου αζώτου επιτρέπει στον γιατρό να υπολογίσει την ποσότητα αερίου που αποβάλλατε, η οποία είναι ίση με τον υπολειπόμενο όγκο των πνευμόνων.
- Θυμηθείτε ότι ο αέρας που αναπνέουμε κανονικά είναι περίπου 21% οξυγόνο και 78% άζωτο. Αυτή η δοκιμή σας αναγκάζει να αναπνέετε 100% οξυγόνο και στη συνέχεια μετρά την ποσότητα του αζώτου που εκπνέεται, ένα προκαθορισμένο ποσοστό του οποίου αντιπροσωπεύει τον υπολειπόμενο όγκο των πνευμόνων.
- Όπως και η τεχνική αραίωσης ηλίου, η έκπλυση αζώτου μπορεί επίσης να υποτιμήσει τον υπολειπόμενο όγκο των πνευμόνων σε ασθενείς με σοβαρά περιορισμένη ροή αέρα.
Βήμα 3. Κάντε μια πληθυσμογραφία σώματος για καλύτερη ακρίβεια
Αυτή η πολύ ακριβής μέθοδος για τη μέτρηση του υπολειπόμενου όγκου των πνευμόνων χρησιμοποιεί έναν πληθυσμογράφο, το οποίο είναι ένα κλειστό όργανο (ένας μικρός θάλαμος στον οποίο κάθεστε) που χρησιμοποιείται για την καταγραφή της αλλαγής όγκου ενός οργάνου. Μόλις βρεθείτε σε έναν αεροστεγές πλεισμογράφο - μοιάζει με ένα μικρό τηλεφωνικό θάλαμο - θα σας ζητηθεί να εκπνεύσετε κανονικά και στη συνέχεια να εισπνεύσετε σε ένα κλειστό επιστόμιο. Καθώς το θωρακικό σας τοίχωμα επεκτείνεται, η πίεση εντός του πλεισμογράφου αυξάνεται, η οποία υπολογίζεται. Στη συνέχεια, θα εκπνεύσετε όσο πιο δυνατά μπορείτε έξω από το επιστόμιο. Η διαφορά στις πιέσεις αντιπροσωπεύει τον υπολειπόμενο όγκο των πνευμόνων σας.
- Η πληθυσμογραφία του σώματος χρησιμοποιεί τον νόμο του Boyle για το αέριο (η πίεση και ο όγκος ενός αερίου έχουν αντίστροφη σχέση όταν η θερμοκρασία είναι σταθερή) για τον προσδιορισμό του υπολειπόμενου όγκου των πνευμόνων και άλλων όγκων των πνευμόνων.
- Η πληθυσμογραφία σώματος θεωρείται ακριβέστερη από τις μεθόδους αραίωσης αερίου για τον υπολογισμό του όγκου των πνευμόνων, ιδιαίτερα εάν ο πνεύμονας είναι φραγμένος.
Συμβουλές
- Η μέτρηση του υπολειπόμενου όγκου των πνευμόνων σας μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν έχετε αναπνευστική ασθένεια και αν ναι, τι είδους πνευμονική κατάσταση.
- Οι περιοριστικές πνευμονοπάθειες και καταστάσεις χαρακτηρίζονται από μείωση του όγκου των πνευμόνων. Όλα τα περιοριστικά προβλήματα των πνευμόνων προκαλούν μείωση της συμμόρφωσης των πνευμόνων και/ή του θωρακικού τοιχώματος.
- Περιοριστικά προβλήματα στον πνεύμονα μπορεί να προκληθούν από: μειωμένο όγκο πνευμόνων (λοβεκτομή, καταστροφή των πνευμόνων από το κάπνισμα). ανώμαλες δομές που ασκούν πίεση στους πνεύμονες (υπεζωκοτική διαταραχή, παραμόρφωση θωρακικής σπονδυλικής στήλης, παχυσαρκία). και εισπνευστική μυϊκή αδυναμία.
