Η εξαρτώμενη διαταραχή προσωπικότητας (DPD) είναι μια κοινή διαταραχή προσωπικότητας. Η διαταραχή χαρακτηρίζεται από συναισθήματα ανικανότητας, ασυνήθιστη εξάρτηση από τους άλλους και ανάγκη φροντίδας άλλων ανθρώπων (όταν κάποιος είναι αρκετά ικανός, διαφορετικά). Κάποιος που έχει αυτή τη διαταραχή μπορεί συχνά να αισθάνεται νευρικός ή φοβισμένος όταν είναι μόνος - ή ακόμη και να σκέφτεται να μείνει μόνος. Εάν πιστεύετε ότι έχετε DPD ή πιστεύετε ότι κάποιος γνωστός σας μπορεί να έχει, τότε είναι σημαντικό να αναζητήσετε θεραπεία. Η θεραπεία για DPD μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό ατομικής θεραπείας ομιλίας, ομαδικής θεραπείας και πιθανώς φαρμάκων.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Αναζητήστε βοήθεια
Βήμα 1. Μιλήστε με το γιατρό σας
Πριν υποβληθείτε σε θεραπεία για εξαρτημένη διαταραχή προσωπικότητας (DPD), μπορεί να είναι απαραίτητο για τον ασθενή να μιλήσει με γιατρό. Ένας γενικός γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει μια εξέταση και να εκτελέσει εξετάσεις για να διαπιστώσει εάν υπάρχουν υποκείμενες αιτίες για τα συμπτώματα του ασθενούς. Εάν δεν υπάρχει ιατρική εξήγηση, τότε ο γιατρός μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή σε ψυχίατρο ή θεραπευτή.
Παρόλο που το DPD έχει ορισμένες συγκεκριμένες επιλογές θεραπείας, η ιδιαίτερη κατάστασή σας, το ιατρικό ιστορικό και οι προσωπικές σας συνθήκες θα αλλάξουν τον τρόπο που θα ακολουθήσουν οι επιλογές θεραπείας σας
Βήμα 2. Δοκιμάστε τη θεραπεία ομιλίας
Η καλύτερη και πιο χρησιμοποιούμενη θεραπεία για DPD είναι η θεραπεία ομιλίας. Στη θεραπεία ομιλίας, οι ασθενείς κάνουν τακτικές συνεδρίες με έναν θεραπευτή για να αντιμετωπίσουν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα. Σε αυτές τις συνεδρίες, ο θεραπευτής θα βοηθήσει τον ασθενή να βελτιώσει την αυτοεκτίμηση και να μάθει να κάνει ανεξάρτητες επιλογές.
- Η βραχυπρόθεσμη, εστιασμένη θεραπεία είναι ιδανική για DPD, καθώς η μακροχρόνια θεραπεία μπορεί να προκαλέσει την εξάρτηση ενός ασθενούς με DPD από τον θεραπευτή.
- Εάν δεν είστε σίγουροι πώς να βρείτε έναν καλό θεραπευτή ή ψυχολόγο, ζητήστε από το γιατρό σας μια παραπομπή. Μπορείτε επίσης να κοιτάξετε τον διαδικτυακό εντοπιστή της Αμερικανικής Psychυχολογικής Ένωσης για να σας βοηθήσει να βρείτε ένα κοντά σας.
- Εάν αντιμετωπίζετε κάποιον με DPD, βεβαιωθείτε ότι έχετε ορίσει σαφή όρια. Για παράδειγμα, ίσως χρειαστεί να εξηγήσετε σε έναν ασθενή με DPD ποιες καταστάσεις θα ήταν οι κατάλληλοι λόγοι για να καλέσετε και ποιες καταστάσεις δεν θα ήταν κατάλληλες.
Βήμα 3. Υποβληθείτε σε θεραπεία γνωσιακής συμπεριφοράς
Μια άλλη χρήσιμη μέθοδος θεραπείας για DPD είναι η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT). Η CBT είναι ένας τύπος ψυχοθεραπείας που λειτουργεί με την ιδέα ότι οι σκέψεις ενός ατόμου ελέγχουν τις ενέργειές του. Κατά τη διάρκεια της CBT, ο θεραπευτής βοηθά τον ασθενή να αλλάξει τα πρότυπα σκέψης σε πιο χρήσιμα, παραγωγικά και ανεξάρτητα μοτίβα.
- Αυτός ο τύπος θεραπείας απαιτεί περισσότερη αλληλεπίδραση από τη θεραπεία ομιλίας. Ο ψυχολόγος σας θα σας δώσει εργασία για να κάνετε έξω από τις θεραπευτικές σας συνεδρίες, ώστε να καταλάβετε πώς να αναδιαμορφώσετε τη διαδικασία σκέψης σας ώστε να είναι πιο ανεξάρτητη και υγιής, όταν δεν βρίσκεστε σε μια συνεδρία.
- Ως μέρος του CBT σας, ο ψυχολόγος σας θα αναζητήσει επίσης τους παράγοντες που σας προκαλούν ή τις καταστάσεις που μπορεί να σας κάνουν να επιστρέψετε στην εξαρτημένη συμπεριφορά σας. Ο ψυχολόγος σας θα σας βοηθήσει να τα ξεπεράσετε και να βρείτε τρόπους για να σας ευαισθητοποιήσει σε αυτές τις καταστάσεις.
Βήμα 4. Πηγαίνετε στην ομαδική θεραπεία
Μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ομαδική θεραπεία μπορεί να είναι χρήσιμη για την DPD. Ένας ασθενής με DPD μπορεί να ενταχθεί σε μια ομάδα ατόμων με μόνο προβλήματα εξάρτησης ή σε ένα με μείγμα άλλων διαταραχών προσωπικότητας. Οι ομαδικές συνεδρίες θα βοηθήσουν τον ασθενή να επιλύσει ζητήματα και να δοκιμάσει προσαρμοστικές συμπεριφορές για να γίνει πιο ανεξάρτητος.
- Ο ψυχολόγος σας θα αξιολογήσει την κατάστασή σας και θα αποφασίσει πού ανήκετε.
- Ωστόσο, εάν έχετε σοβαρή διαταραχή που προέρχεται από DPD ή ακραίες αντικοινωνικές τάσεις, αυτός ο τύπος θεραπείας μπορεί να μην είναι κατάλληλος για εσάς.
- Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο ψυχολόγος σας μπορεί να προτείνει μια ομαδική συνεδρία που περιλαμβάνει την οικογένεια ή τους φίλους σας. Ωστόσο, δεδομένου ότι έχετε προβλήματα εξάρτησης, αυτό γίνεται μόνο σε περιπτώσεις όπου μπορεί να επωφεληθείτε από τις συνεδρίες.
Βήμα 5. Εξετάστε τα φάρμακα
Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να είναι χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις εάν ένας ασθενής έχει συνυπάρχουσα πάθηση που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλες θεραπευτικές επιλογές, όπως κατάθλιψη ή άγχος. Ωστόσο, η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο, διότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα εξάρτησης ή κατάχρησης των ελεγχόμενων ουσιών.
Να είστε ειλικρινείς με το γιατρό σας για τα συναισθήματά σας. Εάν έχετε κατάθλιψη ή υποφέρετε από έντονο άγχος, τότε πείτε κάτι
Βήμα 6. Βρείτε μια ομάδα υποστήριξης
Καθώς ένας ασθενής με DPD περνάει από ατομική θεραπεία, η εύρεση ομάδας υποστήριξης μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη. Αυτό θα δώσει στον ασθενή ένα μέρος για να δοκιμάσει τις νέες συμπεριφορές που έχει μάθει στη θεραπεία. Οι ασθενείς μπορούν επίσης να μιλήσουν με άλλα άτομα στην ομάδα για τυχόν προκλήσεις που αντιμετωπίζουν επειδή τα άλλα μέλη της ομάδας πιθανότατα θα αντιμετωπίσουν παρόμοιες προκλήσεις.
- Λάβετε υπόψη ότι οι ομάδες υποστήριξης δεν πρέπει να είναι η μόνη μέθοδος θεραπείας. Εάν δεν μάθετε να εργάζεστε πρώτα από τα εξαρτώμενα ζητήματα, μπορείτε να μεταφέρετε την εξάρτησή σας στα μέλη της ομάδας υποστήριξής σας.
- Ρωτήστε τον γιατρό ή τον θεραπευτή σας για παραπομπή σε μια καλή ομάδα υποστήριξης.
Μέθοδος 2 από 3: Γίνετε πιο ανεξάρτητοι μέσω της θεραπείας
Βήμα 1. Εξασκηθείτε να είστε διεκδικητικοί
Η έλλειψη διεκδικητικότητας είναι συχνά πρόβλημα για άτομα με DPD, οπότε η εκπαίδευση διεκδικητικότητας μπορεί να είναι μέρος της θεραπείας για DPD. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης διεκδικητικότητας, ένας θεραπευτής μπορεί να διδάξει έναν ασθενή γιατί είναι σημαντικό να είναι διεκδικητικός, να εξηγήσει τι σημαίνει διεκδικητικός και να βοηθήσει τον ασθενή να εξασκηθεί ως διεκδικητικός.
- Για παράδειγμα, εάν ο ασθενής δυσκολεύεται να πει όχι στον σύζυγό του, τότε το παιχνίδι ρόλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τον ασθενή να αισθανθεί πιο άνετα με το να πει όχι.
- Εάν έχετε DPD και θέλετε να γίνετε πιο διεκδικητικοί, μιλήστε με τον θεραπευτή σας για αυτό.
Βήμα 2. Εργασία για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης
Η αυτοπεποίθηση είναι συχνά χαμηλή σε άτομα που έχουν DPD. Κάποιος με DPD μπορεί να αμφιβάλλει για την ικανότητά του να ολοκληρώνει δύσκολες εργασίες ή ίσως εύκολες χωρίς βοήθεια. Επομένως, ένας άλλος στόχος της θεραπείας μπορεί να είναι να βοηθήσει τον ασθενή να χτίσει αυτοπεποίθηση.
Για παράδειγμα, ο θεραπευτής μπορεί να ενθαρρύνει τον ασθενή να χρησιμοποιεί θετικές επιβεβαιώσεις ή να κάνει μια λίστα με όλα τα δυνατά του σημεία και να το διαβάζει κάθε μέρα
Βήμα 3. Περάστε περισσότερο χρόνο μόνοι
Τα άτομα με DPD φοβούνται να είναι μόνοι. Ένας στόχος της θεραπείας μπορεί να είναι να κάνει κάποιος με DPD να περάσει όλο και περισσότερο χρόνο μόνος του.
- Για παράδειγμα, ο ασθενής μπορεί να ξεκινήσει περνώντας 15 λεπτά μόνος του, αν αυτό είναι το μόνο που μπορεί να αντέξει. Στη συνέχεια, ο ασθενής μπορεί να εργάζεται βήμα προς βήμα μέχρι να περάσει μία ή δύο ώρες - ή ένα πρωί ή βράδυ χωρίς έντονο άγχος. Για να μειώσει την ένταση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τεχνικές χαλάρωσης για την ανακούφιση του στρες, όπως περιστασιακές βαθιές αναπνοές.
- Or εφαρμόστε προοδευτική χαλάρωση των μυών από το δάκτυλο έως το κεφάλι ή το αντίστροφο: σφίξτε και χαλαρώστε τα δάχτυλα των ποδιών μία φορά, επίσης μετακινήστε στιγμιαία τους αστραγάλους, κάμπτοντας τη μία περιοχή μετά την άλλη, και έτσι γόνατα, γοφοί, ταλαντεύοντας τον κορμό, την κοιλιά, ένα μικρό ανασήκωμα των ώμων, μετακίνηση της πλάτης λίγο, στροφή του κεφαλιού προς τα πάνω, κάτω, αριστερά/δεξιά, έπειτα μετατόπιση των χεριών, των καρπών, των χεριών, των δακτύλων, τελικά κάμψη των γνάθων και του προσώπου, κοιτώντας επίμονα για λίγα δευτερόλεπτα, άνοιγμα και κλείσιμο των ματιών, κάμψη του μετώπου σε μικρές κινήσεις (περνώντας ένα δευτερόλεπτο σε κάθε τμήμα του σώματος, μερικές ταυτόχρονα/ομόφωνα, ή διαδοχικά/προοδευτικά).
Βήμα 4. Μάθετε δεξιότητες λήψης αποφάσεων
Τα άτομα με DPD έχουν συχνά ικανότητες λήψης αποφάσεων που χρειάζονται, στηριζόμενοι σε άλλα άτομα για να πάρουν αποφάσεις για αυτούς. Μέσω της θεραπείας, ένας ασθενής με DPD μπορεί να μάθει μια διαδικασία για το πώς να λαμβάνει αποφάσεις ανεξάρτητα.
Για παράδειγμα, ο θεραπευτής μπορεί να διδάξει στον ασθενή πώς να χρησιμοποιεί τη λίστα υπέρ και κατά για να πάρει δύσκολες αποφάσεις
Βήμα 5. Δημιουργήστε πιο υγιείς σχέσεις
Ένα άτομο που έχει DPD μερικές φορές πέφτει σε καταχρηστικές σχέσεις λόγω της ανάγκης να είναι πάντα με κάποιον. Επομένως, ένας άλλος στόχος της θεραπείας μπορεί να είναι να βοηθήσει τον ασθενή να δημιουργήσει πιο υγιείς σχέσεις και να απομακρυνθεί από άτομα που κακοποιούν τον ασθενή.
Εάν βρίσκεστε σε καταχρηστική σχέση, αναζητήστε βοήθεια αμέσως για να βγείτε από τη σχέση
Μέθοδος 3 από 3: Διάγνωση εξαρτώμενων διαταραχών προσωπικότητας
Βήμα 1. Αναγνωρίστε τα συμπτώματα
Τα συμπτώματα της DPD γενικά αναπτύσσονται στην παιδική ηλικία, αλλά κάποιος που έχει αυτή τη διαταραχή μπορεί να μην το αντιληφθεί μέχρι να αρχίσει να αναπτύσσει σχέσεις ενηλίκων. Κάποιος που έχει ένα ή δύο από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μην έχει DPD, αλλά αν κάποιος έχει πέντε ή περισσότερα από τα συμπτώματα, αυτό το άτομο πιθανότατα έχει DPD. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Δυσκολία στη λήψη αποφάσεων για την καθημερινή ζωή μόνοι σας χωρίς τη συμβολή των άλλων
- Προβλήματα στη λήψη αποφάσεων για τη ζωή μόνοι σας ή στην επιθυμία άλλων να λάβουν αυτές τις αποφάσεις για εσάς
- Εκφράζοντας συμφωνία με τους άλλους όταν δεν συμφωνείτε στην πραγματικότητα επειδή θέλετε να τους κάνετε ευτυχισμένους και να διατηρήσετε την υποστήριξή τους
- Δυσκολία να ξεκινήσετε έργα μόνοι σας λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης
- Να φτάσουμε σε ακραίες προσπάθειες ή να υπομείνουμε δυσάρεστα γεγονότα για να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους, οι οποίοι μπορεί να κυμαίνονται από μικρές ενοχλήσεις έως σωματική και συναισθηματική κακοποίηση
- Αδυναμία ή δυσκολία να είσαι μόνος
- Αδυναμία να λειτουργήσετε μόνοι σας, ειδικά μετά το τέλος μιας σχέσης
- Φόβος εγκατάλειψης που πηγάζει από την εξάρτησή σας από τους άλλους
Βήμα 2. Γνωρίστε τα προειδοποιητικά σημάδια
Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες κινδύνου για DPD. Αυτή η κατάσταση εκτίθεται σε ίσες ποσότητες ανδρών και γυναικών. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια προειδοποιητικά σημάδια που μπορεί να δείχνουν μια υποκείμενη διαταραχή προσωπικότητας.
- Τα άτομα με DPD είναι πιο επιρρεπή να υποφέρουν από κατάχρηση ουσιών, είτε αλκοόλ είτε ναρκωτικά.
- Εάν έχετε ιστορικό ή υποφέρετε επί του παρόντος από σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική κακοποίηση, μπορεί επίσης να διατρέχετε κίνδυνο για DPD ή άλλες διαταραχές προσωπικότητας.
- Αυτά δεν συμβαδίζουν πάντα, αλλά εάν έχετε μερικά από τα συμπτώματα και μερικά από τα προειδοποιητικά σημάδια, θα πρέπει να μιλήσετε με το γιατρό σας.
Βήμα 3. Ρωτήστε για συνοδευτικές διαταραχές
Όταν κάποιος έχει DPD, αυτό το άτομο μπορεί επίσης να έχει άλλη διαταραχή διάθεσης. Είναι σύνηθες να υποφέρετε από κατάθλιψη ή άγχος εκτός από DPD. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να προκαλούνται από DPD ή μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της DPD.
- Εάν νομίζετε ότι μπορεί να έχετε επιπλέον συμπτώματα που δεν σχετίζονται με την DPD σας, μιλήστε με το γιατρό σας.
- Παρόλο που μερικές από τις μεθόδους θεραπείας για αυτές τις καταστάσεις συμπίπτουν με αυτές της DPD, ο γιατρός και ο ψυχολόγος σας πρέπει να γνωρίζουν τυχόν άλλες ψυχικές διαταραχές που έχετε, ώστε να μπορείτε να αντιμετωπιστείτε όλες μαζί.
Βήμα 4. Πάρτε μια διάγνωση από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας
Πριν κάποιος μπορεί να αντιμετωπιστεί σωστά για DPD, αυτό το άτομο πρέπει να έχει μια σωστή διάγνωση από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Ένας γενικός γιατρός μπορεί να υποψιαστεί ότι κάποιος έχει DPD ή γενικά διαταραχή προσωπικότητας, αλλά το άτομο πρέπει να ελεγχθεί σωστά από ψυχολόγο ή ψυχίατρο για να είναι σίγουρος.
Ο ψυχολόγος ή ο ψυχίατρος σας θα περάσει από μια αξιολόγηση των συμπτωμάτων και των συμπεριφορών σας προκειμένου να διαγνώσει σωστά την κατάστασή σας
Συμβουλές
- Κάποιος μπορεί να παίξει ανεξάρτητα με τον φροντιστή που παρακολουθεί εκεί κοντά αλλά να μην επεμβαίνει άσκοπα με μικρές ή ασφαλείς δυσκολίες, αλλά να μην αγνοεί το παιδί που έχει πραγματική ανάγκη φροντίδας και κατάλληλης στοργής, όχι υπερβολικά μουντώδες και δεν είναι το σταθερό κέντρο προσοχής.
- Ο φροντιστής πρέπει να επιτρέπει το ανεξάρτητο παιχνίδι χωρίς παραμέληση, διατηρώντας το περιβάλλον και τις δραστηριότητες που είναι ασφαλείς για τα παιδιά. Είναι επίσης χρήσιμο να κοιμάστε τακτικά στο δικό σας κρεβατάκι/κρεβάτι και να μαθαίνετε να παίζετε και να είστε αυτάρκεις με διάφορους τρόπους-σε όλη την παιδική ηλικία.
Προειδοποιήσεις
- Οι δυσκολίες προσαρμογής ενδέχεται να ενταθούν από πολύ προσεκτικούς/υπερπροστατευτικούς φροντιστές/γονείς.
- Αυτή η διαταραχή μπορεί να προέλθει από την πρώιμη κακή προσαρμογή σχετικά με το να μην της επιτρέπονται ασφαλείς εμπειρίες του να είσαι μόνος ευτυχώς, ή να μην υπάρχει αρκετός χώρος ούτε πιθανότητες να εξερευνήσεις με ασφάλεια, όπως για παράδειγμα να παίζεις στα χέρια χωρίς παρεμβολές. Κάποιος μπορεί να εμποδιστεί αν δεν του επιτραπεί να κάνει πατινάζ, να κάνει ποδήλατο, να μάθει κολύμπι,…
