Η διατροφή ενός παιδιού με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, καθώς χρειάζονται ξεχωριστές τεχνικές πειθαρχίας που δεν είναι ίδιες με άλλα παιδιά. Διαφορετικά, μπορεί να διακινδυνεύσετε να δικαιολογήσετε άσκοπα τη συμπεριφορά του παιδιού σας ή να γίνετε πολύ αυστηροί στην τιμωρία. πρέπει να εκτελέσετε το περίπλοκο έργο της ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο άκρων. Οι ειδικοί στη διαχείριση παιδιών με ΔΕΠΥ επιβεβαιώνουν ότι η πειθαρχία τέτοιων παιδιών μπορεί να είναι μια δύσκολη δουλειά. Ωστόσο, γονείς, φροντιστές, δάσκαλοι και άλλοι μπορούν να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους με ΔΕΠΥ με βάση την υπομονή και τη συνέπεια.
Βήματα
Μέρος 1 από 4: Δημιουργία ρουτίνας και οργανώσεων
Βήμα 1. Αντιμετωπίστε κρίσιμες ανάγκες στο πρόγραμμα και την οργάνωση της οικογένειάς σας
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν μεγάλη δυσκολία στο σχεδιασμό, στη σκέψη διαδικασιών, στη διαχείριση του χρόνου και σε άλλες δεξιότητες της καθημερινής ζωής. Ένα ισχυρά δομημένο οργανωτικό σύστημα θα είναι κρίσιμο για την καθημερινή ζωή της οικογένειάς σας. Με άλλα λόγια, η δημιουργία μιας ρουτίνας μπορεί να αποτρέψει την ανάγκη για πειθαρχία κατ 'αρχάς επειδή το παιδί σας θα είναι λιγότερο πιθανό να συμπεριφερθεί άσχημα.
- Πολλές από τις ενέργειες του παιδιού μπορεί να οφείλονται στη χαρακτηριστική έλλειψη οργάνωσης που δεν είναι πλήρως υπό τον έλεγχο του παιδιού. Η οικογένεια πρέπει να παρέμβει με ισχυρή οργάνωση και κατανόηση ότι το παιδί χρειάζεται επιπλέον βοήθεια και υπομονή σε αυτόν τον τομέα. Ταυτόχρονα, το παιδί δεν πρέπει να κρατιέται με χαμηλές προσδοκίες.
- Αυτό περιλαμβάνει συνήθως πράγματα όπως πρωινές ρουτίνες, ώρες εργασίας, ώρες ύπνου και πράγματα όπως όρια στα βιντεοπαιχνίδια.
- Βεβαιωθείτε ότι οι προσδοκίες είναι σαφείς. Το "Καθαρίστε το δωμάτιό σας" είναι ασαφές και ένα παιδί με ΔΕΠΥ μπορεί να μπερδευτεί από πού να ξεκινήσει και πώς να συνεχίσει πριν χάσει την εστίαση. Mayσως είναι καλύτερο να το χωρίσετε σε σύντομες, ξεκάθαρες εργασίες: "Μαζέψτε παιχνίδια", "Χαλί με κενό", "Καθαρίστε το κλουβί χάμστερ", "Βάλτε τα ρούχα-στην ντουλάπα στις κρεμάστρες".
Βήμα 2. Καθιερώστε σαφείς ρουτίνες και κανόνες
Βεβαιωθείτε ότι έχετε ένα σύνολο σαφών κανόνων και προσδοκιών για ολόκληρη την οικογένεια και το νοικοκυριό σας. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι απίθανο να επιλέξουν τις λεπτές υποδείξεις. Επικοινωνήστε με σαφήνεια τι ακριβώς περιμένετε και τι πρέπει να κάνουν κάθε μέρα.
- Μόλις καθορίσετε την οικιακή ρουτίνα για την εβδομάδα εργασίας, για παράδειγμα, βάλτε ένα πρόγραμμα στο δωμάτιο του παιδιού σας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν πίνακα και να το διασκεδάσετε χρησιμοποιώντας χρώματα, αυτοκόλλητα και άλλες διακοσμητικές πτυχές. Εξηγήστε και επισημάνετε τα πάντα στο πρόγραμμα, ώστε το παιδί σας να το καταλάβει με διαφορετικούς τρόπους.
- Καθιερώστε ρουτίνες για κάθε είδους καθημερινές εργασίες, συμπεριλαμβανομένων των εργασιών στο σπίτι, που τείνει να είναι ένα μεγάλο ζήτημα για τα περισσότερα παιδιά με ΔΕΠΥ. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας γράφει τις εργασίες του κάθε μέρα σε έναν προγραμματιστή και ότι υπάρχει ένας κανονικός χρόνος και τόπος για να κάνει την εργασία του. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ολοκληρώσει τις εργασίες τους πριν ξεκινήσουν και επανεξετάστε τις μαζί τους μετά.
Βήμα 3. Χωρίστε μεγάλες εργασίες σε μικρά κομμάτια
Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι η αποδιοργάνωση που συχνά συνοδεύει τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι συχνά το αποτέλεσμα της υπερβολικής όρασης. Κατά συνέπεια, το παιδί με ΔΕΠΥ χρειάζεται μεγάλα έργα, όπως καθαρισμός του δωματίου του ή δίπλωση και απομάκρυνση καθαρών ρούχων, για να χωριστεί σε πολλές μικρότερες εργασίες, δοσμένες μία κάθε φορά.
- Σε περίπτωση πλυντηρίου, για παράδειγμα, ζητήστε από το παιδί σας να ξεκινήσει βρίσκοντας όλες τις κάλτσες του και βάζοντάς τις. Μπορείτε να κάνετε ένα παιχνίδι από αυτό παίζοντας ένα CD και προκαλώντας το παιδί σας να ολοκληρώσει το έργο να βρει όλες τις κάλτσες και να τις βάλει στο κατάλληλο συρτάρι μέχρι το τέλος του πρώτου τραγουδιού. Μόλις επιτευχθεί αυτό και τους επαινέσετε που το έκαναν σωστά, μπορείτε στη συνέχεια να τους ζητήσετε να διαλέξουν και να αφήσουν τα εσώρουχά τους, τους PJ και ούτω καθεξής, μέχρι να διαγωνιστεί η εργασία.
- Η διάσπαση του έργου σε μικρότερα κομμάτια που απλώνονται με την πάροδο του χρόνου όχι μόνο αποτρέπει τη συμπεριφορά που γεννιέται από την απογοήτευση, αλλά δίνει επίσης στους γονείς πολλαπλές ευκαιρίες να παρέχουν θετική ανατροφοδότηση ενώ παράλληλα επιτρέπουν στα παιδιά πολλές ευκαιρίες να βιώσουν την επιτυχία. Όσο περισσότερη επιτυχία βιώνει-και επιβραβεύεται-τόσο περισσότερο ένα παιδί αρχίζει να αυτοπροσδιορίζεται ως επιτυχημένο, δίνοντας μια πολύ αναγκαία ώθηση στην αυτοεκτίμηση και βοηθώντας το να γίνει πραγματικά πιο επιτυχημένο στο μέλλον. Άλλωστε, η επιτυχία γεννά την επιτυχία!
- Μπορεί ακόμα να χρειαστεί να καθοδηγήσετε τις ρουτίνες του παιδιού σας. Η ΔΕΠΥ καθιστά δύσκολη την εστίαση, την απόσπαση της προσοχής και τη συνέχιση βαρετών εργασιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξαιρεθούν από τις δουλειές. Ωστόσο, η προσδοκία ότι μπορούν να το κάνουν ανεξάρτητα μπορεί να είναι ρεαλιστική ή όχι … αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το παιδί σας. Είναι καλύτερα να συνεργαστείτε για τέτοια καθήκοντα με τρόπο αποδεκτό και να το κάνετε μια θετική εμπειρία, παρά να περιμένετε πάρα πολλά και να το κάνετε σημείο απογοήτευσης και διαφωνίας.
Βήμα 4. Οργανωθείτε
Η καθιέρωση ρουτίνας αναπτύσσει συνήθειες που θα διαρκέσουν μια ζωή, αλλά πρέπει επίσης να υπάρχει ένα καλό οργανωτικό σύστημα που να υποστηρίζει αυτές τις ρουτίνες. Βοηθήστε το παιδί σας να οργανώσει το δωμάτιό του. Θυμηθείτε ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι συγκλονισμένα επειδή παρατηρούν τα πάντα ταυτόχρονα, οπότε όσο περισσότερο μπορούν να κατηγοριοποιήσουν τα υπάρχοντά τους, τόσο πιο εύκολο είναι για αυτούς να αντιμετωπίσουν αυτή την πληθώρα ερεθισμάτων.
- Τα παιδιά με ΔΕΠΥ κάνουν καλά με κύβους αποθήκευσης, ράφια, γάντζους τοίχου και άλλα παρόμοια για να τα βοηθήσουν να διαχωρίσουν τα είδη σε κατηγορίες και να ελαχιστοποιήσουν τον συνωστισμό.
- Η χρήση χρωματικής κωδικοποίησης, εικόνων και ετικετών ραφιών βοηθά επίσης στην ελαχιστοποίηση του οπτικού στρες.
- Αποσυμπίεση. Εκτός από τη συνολική οργάνωση, η εκκαθάριση των "πραγμάτων" που θα αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού σας θα σας βοηθήσει να κάνετε το περιβάλλον πιο ήρεμο. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα το ξεγύμνωμα του δωματίου. Ωστόσο, η απαλλαγή από τα ξεπερασμένα παιχνίδια, τα ρούχα που δεν φορούν και ο καθαρισμός ράφια από τούβλα που δεν προσελκύει το παιδί μπορεί να συμβάλει πολύ στην δημιουργία ενός πιο αρμονικού περιβάλλοντος.
Βήμα 5. Τραβήξτε την προσοχή του παιδιού σας
Ως ενήλικας, πρέπει να είστε σίγουροι ότι το παιδί παρακολουθεί πριν κάνετε οποιεσδήποτε απαιτήσεις, οδηγίες ή εντολές. Εάν δεν "κληθούν" σε εσάς, τίποτα δεν θα ολοκληρωθεί. Μόλις αρχίσουν να κάνουν την εργασία, μην αποσπούν την προσοχή τους από τη δουλειά δίνοντας πρόσθετες εντολές ή ξεκινώντας μια συζήτηση που στρέφει την προσοχή τους.
- Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας σας κοιτάζει και ότι έχετε οπτική επαφή. Αν και αυτό δεν είναι μια πλήρης διασφάλιση της προσοχής, είναι πιο πιθανό το μήνυμά σας να περάσει.
- Η θυμωμένη, απογοητευμένη ή αλλιώς αρνητική συζήτηση έχει έναν τρόπο να «φιλτραριστεί». Αυτό είναι συχνά ένας αμυντικός μηχανισμός - τα παιδιά με ΔΕΠΥ τείνουν να απογοητεύουν τους ανθρώπους και φοβούνται να τους επικρίνουν για κάτι που δεν μπορούν πραγματικά να ελέγξουν. Οι φωνές, για παράδειγμα, μπορεί κάλλιστα να μην τραβήξουν την προσοχή του παιδιού.
- Τα παιδιά με ΔΕΠΥ ανταποκρίνονται καλά στη διασκέδαση, το απροσδόκητο και ιδιότροπο. Το να πετάς μια μπάλα θα τραβά συχνά την προσοχή, ειδικά αν πετάγεται μπρος -πίσω λίγο πριν προχωρήσεις σε ένα αίτημα. Λέγοντας "χτύπα, χτύπα;" και κάνοντας ένα αστείο μπορεί να λειτουργήσει. Ένα μοτίβο κλήσης και απόκρισης ή μοτίβο χειροκροτήματος μπορεί επίσης να λειτουργήσει. Όλα αυτά είναι παιχνιδιάρικοι τρόποι που συνήθως θα περάσουν «μέσα από την ομίχλη».
- Είναι δύσκολο για τα παιδιά με ΔΕΠΥ να επικεντρωθούν, οπότε όταν επιδεικνύουν εστίαση, δώστε τους την καλύτερη ευκαιρία να το διατηρήσουν, μη διακόπτοντάς τα ή απομακρύνοντάς τα από το καθήκον.
Βήμα 6. Βάλτε το παιδί σας σε φυσικές δραστηριότητες
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ λειτουργούν πολύ καλύτερα όταν χρησιμοποιούν το σώμα τους με διαφορετικούς φυσικούς τρόπους. Η δραστηριότητα τους βοηθά να λάβουν αυτή τη διέγερση του εγκεφάλου που επιθυμούν.
- Τα παιδιά με ΔΕΠΥ πρέπει να κάνουν κάποια σωματική δραστηριότητα τουλάχιστον 3-4 ημέρες την εβδομάδα. Οι καλύτερες επιλογές είναι οι πολεμικές τέχνες, η κολύμβηση, ο χορός, η γυμναστική και άλλα αθλήματα που χρησιμοποιούν μια ποικιλία κινήσεων του σώματος.
- Μπορείτε ακόμη και να τους ζητήσετε να κάνουν μια σωματική δραστηριότητα τις μη αθλητικές ημέρες τους, όπως να πηγαίνουν σε κούνια, να κάνουν ποδήλατο, να παίζουν στο πάρκο κ.ο.κ.
Μέρος 2 από 4: Λήψη θετικής προσέγγισης
Βήμα 1. Παρέχετε θετικά σχόλια
Μπορείτε να ξεκινήσετε με απτές ανταμοιβές (αυτοκόλλητα, παγωτά, μικρά παιχνίδια) για κάθε επιτυχία. Με την πάροδο του χρόνου, μπορείτε σταδιακά να υποχωρήσετε σε σποραδικούς επαίνους («εξαιρετική δουλειά!» Ή μια αγκαλιά), αλλά συνεχίστε να παρέχετε θετικά σχόλια και αφού το παιδί σας έχει αναπτύξει καλές συνήθειες που έχουν ως αποτέλεσμα τακτικές επιτυχίες.
- Το να κάνετε το παιδί σας να αισθάνεται καλά με αυτό που κάνει είναι μια βασική στρατηγική για να αποφύγετε την ανάγκη να το πειθαρχήσετε.
- Μην είστε τσιγκούνης στις ανταμοιβές. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται πολλά θετικά σχόλια. Πολλές μικρές, συχνές ανταμοιβές καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας λειτουργούν καλύτερα από μία μεγάλη ανταμοιβή στο τέλος της ημέρας.
Βήμα 2. Πράξτε ορθολογικά
Χρησιμοποιήστε χαμηλό, σταθερό τόνο φωνής όταν πρέπει να πειθαρχήσετε. Χρησιμοποιώντας μια σταθερή αλλά ομοιόμορφη φωνή, πείτε όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις όταν δίνετε οδηγίες. Όσο περισσότερα λέτε, τόσο λιγότερο θα θυμούνται.
- Ένας ειδικός υπενθυμίζει στους γονείς να «δράσουν, μην γκρινιάζουν!» Η διδασκαλία ενός παιδιού με ΔΕΠΥ δεν έχει νόημα, ενώ οι ισχυρές συνέπειες τα λένε όλα.
- Αποφύγετε να ανταποκριθείτε συναισθηματικά στη συμπεριφορά του παιδιού. Εάν θυμώνετε ή φωνάζετε, μπορεί να αυξήσει τις ανησυχίες του παιδιού σας, τροφοδοτώντας την πεποίθησή του ότι είναι ένα κακό παιδί που δεν κάνει ποτέ τίποτα σωστά. Επιπλέον, μπορεί επίσης να καλέσει το παιδί σας να έχει την αίσθηση ότι έχει τον έλεγχο αφού χάσατε την ψυχραιμία σας.
Βήμα 3. Αντιμετωπίστε άμεσα τη συμπεριφορά
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται περισσότερη πειθαρχία από το μέσο παιδί, όχι λιγότερο. Παρόλο που μπορεί να είναι δελεαστικό να δώσετε στο παιδί σας τη δυνατότητα να πειθαρχήσει τη συμπεριφορά του λόγω ΔΕΠΥ, αυτό στην πραγματικότητα αυξάνει μόνο την πιθανότητα να συνεχιστεί η συμπεριφορά.
- Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, αν το αγνοήσετε, θα κλιμακωθεί και θα χειροτερέψει. Το καλύτερο στοίχημά σας είναι να αντιμετωπίσετε την προβληματική συμπεριφορά την πρώτη φορά που εμφανίζεται και αμέσως. Εφαρμόστε πειθαρχία αμέσως μετά τη συμπεριφορά, έτσι ώστε το παιδί σας να μπορεί να συνδέσει τη συμπεριφορά του με την πειθαρχία και την απάντησή σας. Με αυτόν τον τρόπο, θα μάθουν με την πάροδο του χρόνου ότι αυτή η συμπεριφορά έχει συνέπειες και ελπίζω να σταματήσουν να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη συμπεριφορά.
- Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να είναι παρορμητικά και συχνά δεν λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες για τις πράξεις τους. Συχνά δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν κάνει κάτι λάθος. Ο κύκλος είναι τέτοιος που αν δεν υπάρχουν συνέπειες, αυτό το πρόβλημα θα επιδεινωθεί. Έτσι, χρειάζονται ενήλικες για να τους βοηθήσουν να το δουν αυτό και να μάθουν το λάθος της συμπεριφοράς τους και τις πιθανές συνέπειες της συνέχισης αυτής της συμπεριφοράς.
- Αποδεχτείτε ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ θα χρειαστούν περισσότερη υπομονή, καθοδήγηση και εξάσκηση. Εάν συγκρίνετε ένα παιδί ΔΕΠΥ με το «τυπικό» παιδί, πιθανότατα θα απογοητευτείτε εξαιρετικά. Θα χρειαστεί να ξοδέψετε περισσότερο χρόνο, ενέργεια και σκέψη για να εργαστείτε με αυτό το είδος παιδιού. Σταματήστε να τα συγκρίνετε με άλλα «πιο εύκολα» παιδιά. Αυτό είναι κρίσιμο για να έχουμε πιο θετικές-και επομένως πιο παραγωγικές-αλληλεπιδράσεις και αποτελέσματα.
Βήμα 4. Προσφέρετε θετική ενίσχυση
Οι γονείς έχουν επιτυχία με τα παιδιά τους με ΔΕΠΥ επιβραβεύοντας την καλή συμπεριφορά πιο συχνά από ό, τι τιμωρούν την κακή. Προτιμήστε να επαινέσετε αυτό που κάνουν σωστά, παρά να επικρίνετε αυτό που κάνουν λάθος.
- Πολλοί γονείς έχουν βρει περισσότερη επιτυχία στην αλλαγή κακών συμπεριφορών, όπως οι κακές συνήθειες στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του γεύματος, εστιάζοντας στη θετική ενθάρρυνση και επαίνους όταν τα παιδιά τους κάνουν κάτι σωστά. Αντί να επικρίνετε πώς το παιδί σας κάθεται στο τραπέζι ή μιλάει με φαγητό στο στόμα του, προσπαθήστε να το επαινέσετε όταν χρησιμοποιεί τα σκεύη του σωστά και όταν είναι καλός ακροατής. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί σας να δώσει μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που κάνει για να λάβει επαίνους.
- Προσέξτε την αναλογία σας. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας λαμβάνει περισσότερες θετικές εισροές από αρνητικές. Sometimesσως χρειαστεί να βγάλετε τα δυνατά σας για να τους «πιάσετε να είναι καλοί» μερικές φορές, αλλά τα οφέλη του να επαινείτε περισσότερο από την τιμωρία θα είναι ανυπολόγιστα.
Βήμα 5. Αναπτύξτε ένα σύστημα θετικής ενίσχυσης
Υπάρχουν πολλά κόλπα για να εμπνεύσετε καλύτερη συμπεριφορά- αυτά τα καρότα συχνά λειτουργούν καλύτερα από την απειλή των ραβδιών. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας είναι ντυμένο και στην κουζίνα για πρωινό μέχρι μια συγκεκριμένη ώρα, μπορεί να επιλέξει βάφλες αντί για δημητριακά για πρωινό. Η προσφορά επιλογών είναι ένας τρόπος για να ενισχύσετε θετικά το παιδί σας όταν συμπεριφέρεται καλά.
- Εξετάστε το ενδεχόμενο να δημιουργήσετε ένα σύστημα θετικής συμπεριφοράς που θα επιτρέπει στο παιδί σας να κερδίζει προνόμια, όπως επίδομα επιδόματος, ειδική ημέρα εξόδου ή κάτι παρόμοιο. Με την ίδια λογική, η κακή συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια πόντων, αλλά μπορείτε να κερδίσετε πόντους με επιπλέον δουλειές ή άλλες τέτοιες δραστηριότητες.
- Ένα σύστημα πόντων μπορεί να βοηθήσει στα παιδιά να δώσουν τα κίνητρα που χρειάζονται για να συμμορφωθούν. Εάν το παιδί σας δεν έχει κίνητρο να παραλάβει τα παιχνίδια του πριν τον ύπνο, το να γνωρίζετε ότι θα κερδίσει πόντους προς ένα προνόμιο μπορεί να είναι το μόνο κίνητρο που πρέπει να συμμορφωθεί. Το καλύτερο μέρος ενός τέτοιου σχεδίου είναι ότι οι γονείς δεν είναι πλέον οι κακοί όταν τα παιδιά δεν αποκτούν προνόμια-η μοίρα τους είναι στα χέρια τους και πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τις επιλογές τους.
- Σημειώστε ότι τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη επιτυχία με ένα σύστημα πόντων όταν αυτό είναι σαφώς καθορισμένο με μια λίστα ελέγχου, πρόγραμμα και προθεσμίες.
-
Να γνωρίζετε ότι οι λίστες ελέγχου και τα χρονοδιαγράμματα έχουν περιορισμούς. Η ΔΕΠΥ κάνει ακόμη και τα παιδιά με κίνητρα να δυσκολεύονται να παραμείνουν στην εργασία τους. Εάν οι προσδοκίες είναι απλώς πολύ υψηλές ή δεν είναι κατάλληλες, ενδέχεται να μην έχουν επιτυχία και το σύστημα είναι άχρηστο.
- Για παράδειγμα: Ένα παιδί που παλεύει με ένα δοκίμιο για εργασία και απλώς αφιερώνει τόσο πολύ χρόνο σε αυτό που έχασε την προθεσμία για την εξάσκηση του βιολιού μπορεί να είναι σε τρομερή κατάσταση.
- Ένα άλλο παράδειγμα: Ένα παιδί έχει μεγάλο πρόβλημα με μια λίστα ελέγχου συμπεριφοράς και δεν παίρνει ποτέ αρκετά χρυσά αστέρια για να κερδίσει ανταμοιβή. Χωρίς θετική ενίσχυση, ενεργεί αντί να «αγοράζει» στο σύστημα.
Βήμα 6. Προσπαθήστε να πλαισιώσετε τα πάντα με θετικούς και όχι αρνητικούς όρους
Αντί να πείτε στο παιδί σας με ΔΕΠΥ να σταματήσει μια κακή συμπεριφορά, πείτε του τι πρέπει να κάνει. Γενικά, τα παιδιά με ΔΕΠΥ δεν μπορούν συχνά να είναι σε θέση να σκεφτούν αμέσως μια καλή συμπεριφορά για να αντικαταστήσουν την κακή, οπότε θα είναι δύσκολο να σταματήσουν. Η δουλειά σας, ως οδηγός, είναι να τους υπενθυμίσετε ποια είναι η σωστή συμπεριφορά. Επίσης, το παιδί σας με ΔΕΠΥ μπορεί να μην ακούει πλήρως το «όχι» στην πρόταση σας, οπότε το μυαλό μπορεί να μην επεξεργαστεί σωστά αυτό που λέτε. Για παράδειγμα:
- Αντί να πείτε "Σταμάτα να πηδάς στον καναπέ", πες: "Καθόμαστε στον καναπέ".
- "Απαλή χέρια με τη γάτα" αντί για "Σταμάτα να τραβάς την ουρά της γάτας".
- "Criss cross applesauce!" αντί για "Σταμάτα να σηκώνεσαι".
- Η εστίαση στα θετικά λειτουργεί καλά κατά τη δημιουργία οικογενειακών κανόνων επίσης. Αντί να «δεν παίζετε μπάλα στο σπίτι», δοκιμάστε «οι μπάλες είναι εξωτερικά παιχνίδια». Μπορεί να βρείτε μεγαλύτερη επιτυχία με το «περπατήστε αργά στο σαλόνι» παρά με το «χωρίς τρέξιμο!»
Βήμα 7. Αποφύγετε την υπερβολική προσοχή στην κακή συμπεριφορά
Η προσοχή-καλή ή κακή-είναι μια ανταμοιβή για παιδιά με ΔΕΠΥ. Έτσι, πρέπει να δίνετε μεγάλη προσοχή στο παιδί σας όταν εμφανίζεται καλή συμπεριφορά, αλλά να περιορίζετε την προσοχή που δίνετε σε κακή συμπεριφορά, καθώς μπορεί να θεωρηθεί από το παιδί σας ως ανταμοιβή.
- Για παράδειγμα, αν το παιδί σας σηκωθεί από το κρεβάτι για να παίξει το βράδυ, βάλτε το σιωπηλά αλλά σταθερά πίσω εκεί που ανήκει χωρίς αγκαλιές και προσοχή. Μη διστάσετε να κατασχέσετε τα παιχνίδια, αλλά μην το συζητήσετε εκείνη τη στιγμή, διαφορετικά θα νιώσετε ανταμοιβή από την προσοχή σας ή ότι οι κανόνες είναι προς συζήτηση. Εάν αποτυγχάνετε σταθερά να επιβραβεύετε την κακή συμπεριφορά, θα πρέπει να εξαφανιστεί με την πάροδο του χρόνου.
- Εάν το παιδί σας κόβει το βιβλίο ζωγραφικής του, απλώς αφαιρέστε το ψαλίδι και το βιβλίο. Ένα ήρεμο «κόβουμε χαρτί, όχι βιβλία» είναι το μόνο που απαιτείται.
Μέρος 3 από 4: Καθιέρωση συνεπειών και συνέπειας
Βήμα 1. Γίνετε η αρχή-είστε ο ενήλικας
Ο γονέας πρέπει να είναι αυτός που ελέγχει, αλλά πολύ συχνά, η επιμονή του παιδιού διαλύει τη θέληση του γονέα.
- Σκεφτείτε το κοριτσάκι που ζητάει κόκα κόλα πέντε ή έξι φορές σε τρία λεπτά, όλα αυτά ενώ ο γονιός είναι στο τηλέφωνο, ή ασχολείται με το άλλο μωρό ή προσπαθεί να φτιάξει δείπνο. Μερικές φορές είναι δελεαστικό - και μάλιστα, πιο εύκολο - να σκεφτείς: «Ωραία, προχώρα, αλλά άσε με ήσυχο!» Ωστόσο, το μήνυμα που αποστέλλεται είναι ότι η επιμονή θα κερδίσει τη μέρα και ότι αυτή, και όχι ο γονιός, έχει τον έλεγχο.
- Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δεν τα πάνε πολύ καλά με την επιτρεπτή πειθαρχία. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται σταθερή και στοργική καθοδήγηση και όρια. Οι μακροχρόνιες συζητήσεις σχετικά με τους κανόνες και γιατί τους έχουμε δεν λειτουργούν. Μερικοί γονείς νιώθουν άβολα με αυτήν την προσέγγιση στην αρχή. Ωστόσο, η διατήρηση των κανόνων σταθερή, συνεπής και αγαπημένη δεν είναι σκληρή ή σκληρή.
Βήμα 2. Βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν συνέπειες για κακή συμπεριφορά
Ο βασικός κανόνας είναι ότι η πειθαρχία πρέπει να είναι συνεπής, άμεση και ισχυρή. Οποιαδήποτε τιμωρία πρέπει να αντικατοπτρίζει την κακή συμπεριφορά.
- Μην στέλνετε το παιδί σας στο δωμάτιό του ως τιμωρία. Τα περισσότερα παιδιά με ΔΕΠΥ θα αποσπαστούν εύκολα από τα παιχνίδια και τα υπάρχοντά τους και θα περάσουν υπέροχα… και η «τιμωρία» καταλήγει να είναι ανταμοιβή. Επιπλέον, η αποστολή του παιδιού σας στο δωμάτιό του γενικά απομακρύνεται και δεν σχετίζεται με τη συγκεκριμένη παράβαση και θα δυσκολευτεί να συνδέσει τη συμπεριφορά με την τιμωρία για να μάθει να μην επαναλαμβάνει αυτή τη συμπεριφορά.
- Οι συνέπειες πρέπει επίσης να είναι άμεσες. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί πει ότι πρέπει να αφήσει το ποδήλατό του και να μπει μέσα, αλλά συνεχίζει να οδηγεί, μην του πείτε ότι δεν μπορεί να το οδηγήσει αύριο. Οι καθυστερημένες συνέπειες έχουν μικρό ή καθόλου νόημα για ένα παιδί με ΔΕΠΥ, καθώς τείνουν να ζουν στο "εδώ και τώρα" και αυτό που συνέβη χθες δεν έχει πραγματικό νόημα για το σήμερα. Κατά συνέπεια, αυτή η προσέγγιση θα ήθελε να οδηγήσει σε ανατίναξη την επόμενη μέρα όταν η συνέπεια επιβληθεί και το παιδί στην πραγματικότητα δεν έχει κάνει τη σύνδεση. Αντ 'αυτού, κατασχέστε το ποδήλατο αμέσως και εξηγήστε ότι θα συζητήσετε τους όρους απόκτησής του αργότερα.
Βήμα 3. Να είστε συνεπείς
Οι γονείς θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα συμπεριφοράς εάν είναι συνεπείς στις απαντήσεις τους. Για παράδειγμα, εάν χρησιμοποιείτε το σύστημα πόντων, να είστε λογικοί και συνεπείς με τη χορήγηση και την αφαίρεση πόντων. Αποφύγετε αυθαίρετες ενέργειες, ιδιαίτερα όταν είστε θυμωμένοι ή αναστατωμένοι. Το παιδί σας θα μάθει μόνο πώς να συμπεριφέρεται σωστά με την πάροδο του χρόνου και με συνεχή μάθηση και ενίσχυση.
- Να ακολουθείτε πάντα αυτά που λέτε ή απειλείτε. Μην δίνετε πάρα πολλές προειδοποιήσεις ή μην κάνετε κενές απειλές. Εάν τους δώσετε πολλαπλές πιθανότητες ή προειδοποιήσεις, κάντε το καθένα να έχει ένα επίπεδο συνέπειας με το τελευταίο, δεύτερο ή τρίτο, συνοδευόμενο από την τιμωρία ή την πειθαρχία που υποσχέθηκε. Διαφορετικά, θα σας δοκιμάζουν κάθε φορά για να δείτε πόσες πιθανότητες θα είναι αυτή τη φορά.
- Βεβαιωθείτε ότι και οι δύο γονείς συμμετέχουν σε αυτό το πειθαρχικό σχέδιο. Για να αλλάξει η συμπεριφορά, το παιδί σας πρέπει να έχει την ίδια απάντηση και από τους δύο γονείς.
- Η συνέπεια σημαίνει επίσης ότι το παιδί ξέρει τι να περιμένει όταν δεν συμπεριφέρεται άσχετα από τον τόπο. Μερικές φορές οι γονείς φοβούνται να τιμωρήσουν τα παιδιά τους δημόσια, φοβούνται πώς θα αντιληφθούν οι άλλοι την κατάσταση, αλλά είναι σημαντικό να δείξετε ότι η συγκεκριμένη κακή συμπεριφορά έχει συνέπειες όπου κι αν βρίσκεται το παιδί σας.
- Φροντίστε να συντονιστείτε με το σχολείο, τον παιδικό σταθμό ή το κυριακάτικο σχολείο του παιδιού σας για να βεβαιωθείτε ότι όλοι εκεί χρησιμοποιούν συνεπείς, άμεσες και ισχυρές συνέπειες επίσης. Δεν θέλετε το παιδί σας να λαμβάνει μικτά μηνύματα.
Βήμα 4. Αποφύγετε την πρόσκληση συζήτησης με το παιδί σας
Προσπαθήστε να μην τσακωθείτε με το παιδί σας ή να μην είστε ευσεβείς για την πορεία σας. Το παιδί σας πρέπει να γνωρίζει ότι εσείς είστε το αφεντικό και αυτό είναι, τελείως.
- Εάν εμπλακείτε σε μια διαφωνία ή φαίνεται να διστάζετε, το μήνυμα μπορεί να σταλεί ακούσια είναι ότι αντιμετωπίζετε το παιδί ως συνομήλικό του που έχει την ευκαιρία να κερδίσει το καβγά. Υπάρχει λοιπόν ένας λόγος, στο μυαλό του παιδιού, να συνεχίσει να πιέζει και να συνεχίζει να μαλώνει και να σας μαλώνει. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι έχετε τελειώσει ως γονείς εάν μαλώνετε ή αμφιταλαντεύεστε σε μια συζήτηση - καταλάβετε απλά ότι η σταθερότητα και η συνέπεια θα αποδώσει τα καλύτερα αποτελέσματα.
- Να είστε πάντα συγκεκριμένοι στις οδηγίες σας και να είστε σίγουροι ότι πρέπει να ακολουθηθούν.
Βήμα 5. Δημιουργήστε ένα σύστημα λήξης χρόνου
Ένα τάιμ άουτ μπορεί να δώσει στο παιδί σας την ευκαιρία να ηρεμήσει μόνος του. Αντί να αντιμετωπίζετε ο ένας τον άλλον και να βλέπετε ποιος μπορεί να γίνει πιο θυμωμένος, ορίστε ένα μέρος για να καθίσει ή να σταθεί το παιδί μέχρι να είναι ήρεμο και έτοιμο να συζητήσει το πρόβλημα. Μην κάνετε διαλέξεις ενώ στέκονται εκεί. δώστε τους χρόνο και χώρο για να τεθούν υπό έλεγχο. Τονίστε ότι το χρονικό όριο δεν είναι τιμωρία, αλλά μάλλον ευκαιρία για να ξεκινήσετε από την αρχή.
- Το τάιμ άουτ είναι μια αποτελεσματική τιμωρία για ένα παιδί με ΔΕΠΥ. Μπορεί να εφαρμοστεί αμέσως για να βοηθήσει το παιδί να δει τη σύνδεση με τις ενέργειές του. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μισούν να είναι ήσυχα και έτσι είναι πολύ αποτελεσματική απάντηση σε μια κακή συμπεριφορά.
- Εξετάστε την ηρεμία των αντικειμένων στο τάιμ άουτ. Το να ζητήσετε από ένα παιδί με ΔΕΠΥ να καθίσει ήρεμα σε μια καρέκλα μπορεί να αποτύχει εντελώς. μπορεί να μην μπορούν να το κάνουν αυτό. Ωστόσο, τα διαθέσιμα αντικείμενα που τους βοηθούν να διατηρήσουν την ηρεμία τους και να εστιάσουν ξανά μπορεί να επιτύχουν τον στόχο της "επαναφοράς". Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα όπως μια μπάλα γιόγκα για να καθίσετε, χρησιμοποιώντας έναν κύβο fidget, να κάνετε ένα παζλ ή να αγκαλιάσετε ένα γεμιστό ζώο.
Βήμα 6. Μάθετε να προβλέπετε προβλήματα και να σχεδιάζετε εκ των προτέρων
Συζητήστε τις ανησυχίες σας με το παιδί σας και αντιμετωπίστε μαζί προβλήματα για να σχεδιάσετε την επιτυχία. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τη διαχείριση του παιδιού σας δημόσια. Συνεργαστείτε για να αποφασίσετε για τα καρότα (ανταμοιβές) και τα μπαστούνια (συνέπειες) που θα ισχύσουν για την κατάσταση και, στη συνέχεια, ζητήστε από το παιδί σας να επαναλάβει το σχέδιο δυνατά.
Εάν η οικογένειά σας πηγαίνει για δείπνο, για παράδειγμα, η ανταμοιβή για καλή συμπεριφορά μπορεί να είναι το προνόμιο να παραγγείλετε επιδόρπιο, ενώ η συνέπεια μπορεί να είναι να πάτε κατευθείαν για ύπνο επιστρέφοντας στο σπίτι. Εάν η συμπεριφορά αρχίσει να χειροτερεύει στο εστιατόριο, μια ήπια υπενθύμιση («Τι κερδίζει η καλή συμπεριφορά απόψε;»), ακολουθούμενη από ένα πιο αυστηρό δεύτερο σχόλιο («Χρειάζεται να κοιμηθείς νωρίς απόψε;») θα έπρεπε να βάλει το παιδί σας επιστρέφει σε καλό δρόμο
Βήμα 7. Συγχωρήστε γρήγορα
Να θυμίζετε πάντα στο παιδί σας ότι το αγαπάτε ό, τι κι αν είναι και ότι είναι καλό παιδί, αλλά ότι υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις.
Μέρος 4 από 4: Κατανόηση και αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ
Βήμα 1. Κατανοήστε πώς τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι διαφορετικά
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να είναι προκλητικά, επιθετικά, ανθεκτικά στην πειθαρχία, άνομα, υπερβολικά συναισθηματικά, παθιασμένα και να μην έχουν αναστολές. Αν και για πολύ καιρό, οι γιατροί υπέθεταν ότι τέτοια παιδιά ήταν θύματα φτωχών γονέων, στις αρχές του εικοστού αιώνα, οι ερευνητές άρχισαν να εξετάζουν τον εγκέφαλο ως την αιτία της ΔΕΠΥ.
- Οι επιστήμονες που μελετούν τη δομή του εγκεφάλου των παιδιών με ΔΕΠΥ αναφέρουν ότι ορισμένα μέρη του εγκεφάλου τους είναι μικρότερα από το κανονικό. Ένα από αυτά είναι τα βασικά γάγγλια, τα οποία ρυθμίζουν την κίνηση των μυών, λέγοντας στους μυς πότε χρειάζονται για μια δεδομένη δραστηριότητα και πότε πρέπει να ξεκουραστούν. Για τους περισσότερους από εμάς, όταν καθόμαστε, τα χέρια και τα πόδια δεν χρειάζεται να είναι σε κίνηση, αλλά τα λιγότερο αποτελεσματικά βασικά γάγγλια σε ένα παιδί με ΔΕΠΥ αποτυγχάνουν να εμποδίσουν την υπερβολική δραστηριότητα, οπότε το καθιστό είναι πιο δύσκολο για αυτό το παιδί.
- Με άλλα λόγια, τα παιδιά με ΔΕΠΥ δεν έχουν διέγερση μέσα στον εγκέφαλό τους και έχουν κακό έλεγχο παρορμήσεων, οπότε θα δουλέψουν περισσότερο ή θα «δράσουν» για να πάρουν την απαραίτητη διέγερση.
- Από τη στιγμή που οι γονείς συνειδητοποιούν ότι το παιδί τους δεν είναι απλώς πρόθυμο ή αλόγιστο και ότι ο εγκέφαλος του παιδιού του επεξεργάζεται τα πράγματα διαφορετικά χάρη στη ΔΕΠΥ, συχνά το βρίσκουν ευκολότερο να αντιμετωπίσει συμπεριφορές. Η νέα κατανόηση της συμπόνιας παρέχει περισσότερη υπομονή και διάθεση για αναδιάρθρωση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν το παιδί τους.
Βήμα 2. Κατανοήστε τους άλλους λόγους για τους οποίους τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να συμπεριφέρονται άσχημα
Άλλα θέματα ενδέχεται να επιδεινώσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς των παιδιών που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ, καθώς άλλες διαταραχές συχνά συνοδεύουν τη ΔΕΠΥ.
- Για παράδειγμα, περίπου το 20% των ατόμων με ΔΕΠΥ έχουν επίσης διπολικές ή καταθλιπτικές διαταραχές, ενώ πάνω από το 33% έχουν διαταραχές συμπεριφοράς όπως διαταραχή συμπεριφοράς ή διαταραχή αντίθεσης με αντίθεση. Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν επίσης μαθησιακές δυσκολίες ή προβλήματα άγχους.
- Πρόσθετες διαταραχές ή προβλήματα εκτός από τη ΔΕΠΥ μπορούν να κάνουν τη δουλειά της πειθαρχίας του παιδιού σας πιο δύσκολη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν υπάρχουν πολλά φάρμακα με διάφορες πιθανές παρενέργειες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν προσπαθείτε να διαχειριστείτε τις συμπεριφορές του παιδιού σας.
Βήμα 3. Αποφύγετε να απογοητευτείτε ότι το παιδί σας δεν συμπεριφέρεται "κανονικά
"Δεν υπάρχει πραγματικό μέτρο του φυσιολογικού και η ίδια η έννοια της" φυσιολογικής συμπεριφοράς "είναι σχετική και υποκειμενική. Η ΔΕΠΥ είναι μια αναπηρία και το παιδί σας θα χρειαστεί επιπλέον υπενθυμίσεις και διάφορα καταλύματα. Ωστόσο, αυτό δεν διαφέρει από το γεγονός ότι κάποιος με λιγότερο από τέλεια όραση χρειάζεται γυαλιά και εκείνοι με λιγότερο από τέλεια ακοή χρειάζονται ακουστικά βαρηκοΐας.
Η ΔΕΠΥ του παιδιού σας είναι η εκδοχή του "φυσιολογικού". Είναι μια κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και το παιδί σας μπορεί να ζήσει μια ευτυχισμένη και υγιή ζωή
Βίντεο - Χρησιμοποιώντας αυτήν την υπηρεσία, ορισμένες πληροφορίες ενδέχεται να κοινοποιηθούν στο YouTube
Συμβουλές
- Το κλειδί για μια ζωή επιτυχίας στην αντιμετώπιση ενός παιδιού με ΔΕΠΥ είναι η δημιουργία ισχυρών υποδομών στη ζωή του παιδιού σας που περιλαμβάνουν: συμπόνια, κατανόηση και συγχώρεση. έδειξε αγάπη για το παιδί σου παρά τις κακές συμπεριφορές. ισχυρά κίνητρα για την τήρηση κανόνων · τη δημιουργία οργανωτικών προγραμμάτων που υποστηρίζουν τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου του παιδιού σας · και δίνοντας συνεπείς, άμεσες και ισχυρές συνέπειες όταν εμφανίζονται κακές συμπεριφορές.
- Εάν τιμωρείτε συνεχώς το παιδί σας για ένα πράγμα και αυτό που κάνετε δεν λειτουργεί, δοκιμάστε κάτι άλλο. Μπορεί να σας βοηθήσει να μιλήσετε με το παιδί σας για το πώς να το βοηθήσετε. Μπορεί να είναι σε θέση να βρουν τη δική τους λύση ή να σας βοηθήσουν να βρείτε μια καλύτερη λύση.
- Δώστε στο παιδί σας χώρο να μιλήσει μαζί σας όταν αισθάνεται υπερβολικός. Ακούστε χωρίς να προσπαθήσετε να το διορθώσετε ή αυτά. Κάνε υπομονή. Μερικές φορές είναι δύσκολο για ένα παιδί ΔΕΠΥ να εξηγήσει τι αισθάνεται.
- Συχνά, η ανυπακοή προέρχεται περισσότερο από το να αισθάνεστε ανήσυχοι και καταβεβλημένοι, όχι επειδή το παιδί σας προσπαθεί να είναι πεισματάρης ή επαναστάτης. Φροντίστε να ενημερώσετε το παιδί σας ότι προσπαθείτε να το καταλάβετε και να το βοηθήσετε, όχι απλώς να το ελέγξετε.
- Αντιμετωπίστε ήρεμα το παιδί σας και πιάστε το χέρι του. Ρωτήστε, "με τι παλεύεις στο σχολείο;"
