Τα άτομα με εξαρτημένη διαταραχή προσωπικότητας (DPD) περιγράφονται συχνά ως «κολλητά». Αισθάνονται την ανάγκη να τους φροντίζουν, δείχνουν έντονους φόβους εγκατάλειψης και ενεργούν υποτακτικά και παθητικά στο σημείο που δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις για τον εαυτό τους. Εάν νομίζετε ότι ένα αγαπημένο σας άτομο έχει DPD, εκφράστε τις ανησυχίες σας και προσπαθήστε να τον βοηθήσετε, φροντίζοντας παράλληλα να αποφύγετε τη δημιουργία υπερβολικής προσκόλλησης.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Εκφράζοντας την ανησυχία σας
Βήμα 1. Καθίστε τον αγαπημένο σας
Η DPD είναι μια σοβαρή διαταραχή ψυχικής υγείας και επηρεάζει τον πάσχοντα, αλλά και τα μέλη της οικογένειας, τους φίλους και τους φροντιστές. Μπορεί να προκαλέσει αρκετό συναισθηματικό και ψυχολογικό στρες σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Εάν νομίζετε ότι ένα αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να έχει DPD, σκεφτείτε να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας με ειλικρινή αλλά αγαπητικό τρόπο.
- Επιλέξτε μια στιγμή για να μιλήσετε όταν εσείς και το αγαπημένο σας πρόσωπο είστε ήρεμοι. Δοκιμάστε κάποια στιγμή το βράδυ, μετά το δείπνο ή όταν είστε μαζί στο σπίτι.
- Κάντε το μια ιδιωτική συνομιλία ώστε να μπορείτε να εκφραστείτε ανοιχτά. Για παράδειγμα, μπορεί να μιλήσετε στο σπίτι, είτε εσείς οι δύο είτε με άλλα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Βήμα 2. Παρουσιάστε την ανησυχία σας ως γνώμη
Όταν μιλάτε, παρουσιάστε τις ανησυχίες σας για τα πρότυπα συμπεριφοράς του αγαπημένου σας προσώπου. Το DPD χαρακτηρίζεται από "κολλητικότητα" και αδυναμία λήψης αποφάσεων χωρίς βοήθεια-υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους. Είναι σοβαρό και μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια βλάβη στην κοινωνική ζωή, τις σχέσεις και την εργασία. Προσπαθήστε να είστε ειλικρινείς αλλά χωρίς αντιπαράθεση και αγάπη.
- Εκφράστε τις ανησυχίες σας ως γνώμη. Τα άτομα με DPD μπορεί να μην φαίνονται «άρρωστα» με προφανή τρόπο ή να αναγνωρίζουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Αντί να πείτε "Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι φυσιολογική για έναν ενήλικα", πείτε κάτι σαν "Φαίνεται ότι δυσκολεύεστε να κάνετε πράγματα μόνοι σας".
- Δεδομένου ότι τα άτομα με DPD έχουν συχνά χαμηλά συναισθήματα αυτοεκτίμησης, χρησιμοποιήστε τις δηλώσεις "εγώ" για να μην κρίνετε όσο μπορείτε. Αντί να πείτε, "Ποτέ δεν αναλαμβάνετε καμία ευθύνη για τον εαυτό σας" πείτε κάτι σαν "Παρατηρώ ότι αγχώνεστε πραγματικά όταν πρέπει να πάρετε αποφάσεις για τον εαυτό σας. Γιατί αυτό?"
- Προτείνετε στο αγαπημένο σας πρόσωπο να μιλήσει με έναν γιατρό ή να δει έναν θεραπευτή, δηλ. «Αναρωτιέμαι αν έχετε πρόβλημα εξάρτησης; Maybeσως θα ήταν καλύτερο να μιλήσουμε σε κάποιον για αυτό ».
Βήμα 3. Χρησιμοποιήστε συγκεκριμένα παραδείγματα για να επισημάνετε το πρόβλημα
Ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξετε σε κάποιον με DPD ότι υπάρχει πρόβλημα είναι να χρησιμοποιήσετε πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα. Σκεφτείτε περιπτώσεις στο παρελθόν όταν η εξάρτηση του αγαπημένου σας προσώπου σας αφορούσε. Πείτε ότι, όπως το βλέπετε, αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ένα πρόβλημα που χρειάζεται θεραπεία.
- Για παράδειγμα, «Παρατηρώ ότι μιλάτε συχνά για τον εαυτό σας. Μόλις χθες είπες ότι ήσουν «ηλίθιος» δύο φορές ».
- Or, «Ανησυχώ γιατί είναι τόσο δύσκολο για σένα να είσαι μόνος σου. Θυμάσαι πέρυσι όταν ήθελα να πάω διακοπές για μια εβδομάδα και εκνευρίστηκες τόσο πολύ στη σκέψη ότι είσαι μόνος; Έπρεπε να τα ακυρώσω όλα ».
Βήμα 4. Συνεχίστε με το αγαπημένο σας πρόσωπο
Μία από τις δυσκολίες με το DPD είναι ότι οι πάσχοντες καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να λάβουν έγκριση και υποστήριξη από τους άλλους. Μπορεί να είναι υποταγμένοι και παθητικοί ακόμη και αν διαφωνούν, επειδή φοβούνται να χάσουν μια στενή σχέση. Συνέχεια μετά τη συζήτηση. Ο αγαπημένος σας μπορεί κάλλιστα να συμφώνησε εξωτερικά με όλα όσα είπατε, αλλά δεν το πίστεψε ή δεν έκανε τις συμβουλές σας.
- Δεν μπορείτε να αναγκάσετε κάποιον να αναζητήσει θεραπεία. Ωστόσο, επαναλάβετε την ανησυχία σας εάν ο αγαπημένος σας δεν έχει ενεργήσει και η κατάσταση έχει συνεχιστεί.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε: «Έχετε σκεφτεί τι είπα πριν από μερικές εβδομάδες; Είστε πρόθυμοι να μιλήσετε με έναν γιατρό για αυτό; »
Μέρος 2 από 3: Βοήθεια σε καθημερινή βάση
Βήμα 1. Κάντε μια έρευνα μόνοι σας
Εάν νομίζετε ότι ένα αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να έχει DPD, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε είναι να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας. Μάθετε για την ασθένεια. Μάθετε για τα συμπτώματά του και πώς επηρεάζει τους πάσχοντες. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι βιώνει και νιώθει ο αγαπημένος σας.
- Το διαδίκτυο είναι ένας μεγάλος αρχικός πόρος. Μπορείτε να ξεκινήσετε κάνοντας αναζήτηση στο Google για "Εξαρτημένη Διαταραχή Προσωπικότητας" και διαβάζοντας τη διαταραχή σε έγκριτους ιστότοπους όπως η Κλινική του Κλίβελαντ, η Εθνική Συμμαχία για την entalυχική Ασθένεια και το Εγχειρίδιο Merck.
- Αναζητήστε επίσης βιβλία για τη διαταραχή. Δοκιμάστε το τοπικό βιβλιοπωλείο ή τη βιβλιοθήκη σας και ζητήστε τόμους στο DPD. Ορισμένοι τίτλοι περιλαμβάνουν Η Εξαρτημένη Προσωπικότητα, Ο Εξαρτημένος Ασθενής και η Υγιής Εξάρτηση: Στηριζόμενοι σε άλλους ενώ βοηθάτε τον εαυτό σας.
Βήμα 2. Συμβουλευτείτε επαγγελματίες ψυχικής υγείας
Μπορείτε επίσης να σκεφτείτε να ζητήσετε συμβουλές από ειδικούς για το πρόβλημα του αγαπημένου σας προσώπου. Μιλήστε με επαγγελματίες ψυχικής υγείας που γνωρίζουν για DPD, όπως γιατρούς, ψυχολόγους, ψυχιάτρους. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι σε θέση ή πρόθυμοι να μιλήσουν συγκεκριμένα για το αγαπημένο σας πρόσωπο, αλλά μπορούν να απαντήσουν στις γενικές σας ερωτήσεις και να σας συμβουλέψουν για ενημερωτική βιβλιογραφία και τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε.
- Η συζήτηση με έναν γιατρό μπορεί να σας ειδοποιήσει για περισσότερα από τα χαρακτηριστικά της DPD και πώς μπορούν να σας επηρεάσουν, όπως συναισθηματικό εκβιασμό, προβολή και κατοπτρισμό, δοκιμές σχέσεων και μερικές φορές ακόμη και κλοπή.
- Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς προκαλεί το DPD. Ωστόσο, μπορείτε επίσης να μάθετε περισσότερα από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας για τους πιθανούς βιολογικούς, πολιτιστικούς και ψυχολογικούς παράγοντες.
Βήμα 3. Εξετάστε τις επιλογές θεραπείας
Σκεφτείτε σοβαρά να εξετάσετε επίσης πώς αντιμετωπίζεται η DPD. Οι πιο συνηθισμένες θεραπείες για DPD είναι τα είδη θεραπείας, ειδικά η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία. Υπάρχουν όμως και άλλα είδη, όπως η ομαδική θεραπεία και η ψυχοδυναμική θεραπεία. Προσπαθήστε να μάθετε όσο μπορείτε για αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις και τι μπορούν να προσφέρουν.
Γνωρίστε ότι ενώ ορισμένα άτομα με DPD λαμβάνουν φάρμακα, αυτά είναι συνήθως για άλλα θέματα που προκύπτουν παράλληλα με DPD όπως το άγχος ή η κατάθλιψη. Η χρήση πρέπει επίσης να παρακολουθείται προσεκτικά, έτσι ώστε τα άτομα να μην αναπτύσσουν εξάρτηση από τα φάρμακα
Βήμα 4. Να είστε πρόθυμοι να εισέλθετε, σε περιορισμένο βαθμό
Να είστε έτοιμοι και πρόθυμοι να βοηθήσετε για να υποστηρίξετε τη θεραπεία του αγαπημένου σας προσώπου. Mightσως ξεκινήσετε παίρνοντας το αγαπημένο σας πρόσωπο σε ένα ραντεβού ή δίνοντας ένα χέρι γύρω από το σπίτι με δουλειές, ειδικά αν ο αγαπημένος σας είναι σε κατάθλιψη. Ωστόσο, να γνωρίζετε ότι δεν πρέπει να βοηθήσετε πολύ.
- Μπορεί να προσφέρετε βοήθεια σε δουλειές, δουλειές, είδη παντοπωλείου ή άλλες συνήθεις δραστηριότητες εάν το αγαπημένο σας πρόσωπο περνά μια κακή περίοδο.
- Ωστόσο, να έχετε πάντα κατά νου ότι το να βοηθήσετε κάποιον με DPD υπερβολικά μπορεί να είναι επιζήμιο. Δεδομένου ότι αναζητούν εξάρτηση, θα μπορούσατε τελικά να ενεργοποιήσετε τη διαταραχή και να την επιδεινώσετε.
- Προσφέρετε ωστόσο ενθάρρυνση και καλά λόγια. Ο αγαπημένος σας θα τα χρειαστεί.
Μέρος 3 από 3: Αποφυγή υπερβολικής προσκόλλησης
Βήμα 1. Αναγνωρίστε τον κίνδυνο υπερβολικής προσκόλλησης
Όπως είπαμε, τα άτομα με DPD τείνουν να είναι πολύ παθητικά και συμβατά προκειμένου να κερδίσουν την έγκριση από τους άλλους. Αναπτύσσουν ανθυγιεινές εξαρτήσεις από άλλους ανθρώπους και μπορούν ακόμη και να καταφύγουν σε συναισθηματικό εκβιασμό για να προστατεύσουν τη σχέση. Εάν έχετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο με DPD, θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί για να ενεργοποιήσετε τη διαταραχή.
- Προσέξτε να αναλάβετε την ευθύνη για τις αποφάσεις, τη θεραπεία και τις υποθέσεις του αγαπημένου σας προσώπου. Επίσης να γνωρίζετε πόσο χρόνο και προσοχή αφιερώνετε στο αγαπημένο σας πρόσωπο. Τα άτομα με DPD είναι συχνά πολύ άπορα και αναζητούν συνεχή προσοχή και επικύρωση.
- Ενθαρρύνετε την αυτονομία. Τα άτομα με DPD δεν εμπιστεύονται τη δική τους ικανότητα να λαμβάνουν αποφάσεις. Μέρος της βελτίωσης είναι να μάθουν προσωπική αυτονομία και να αναλάβουν την ευθύνη για τον εαυτό τους. Βρείτε τρόπους να το ενθαρρύνετε.
Βήμα 2. Θέστε όρια στις ευθύνες σας
Για να αποφύγετε την υπερβολική εξάρτηση, καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να περιορίσετε το ρόλο σας στη θεραπεία και τη ζωή του αγαπημένου σας προσώπου στο σύνολό του. Αυτό μπορεί να είναι επίπονο για εσάς και το αγαπημένο σας πρόσωπο. Ωστόσο, είναι απαραίτητο στον καθορισμό ορίων και στη διδασκαλία της αυτονομίας στον αγαπημένο σας.
- Να είστε πρόθυμοι να βοηθήσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο, αλλά θέστε σαφή όρια. Για παράδειγμα, "Εντάξει Άνταμ, θα σε βοηθήσω να ερευνήσεις θεραπευτές, αλλά πρέπει να καλέσεις για να κλείσεις το ραντεβού" ή "Είμαι πρόθυμος να σε οδηγήσω στο πρώτο σου ραντεβού, Τζίνα. Μετά από αυτό, πρέπει να οδηγήσετε μόνοι σας ».
- Τα άτομα με DPD μπορούν να επωφεληθούν από την εκπαίδευση διεκδικητικότητας, ώστε να μάθουν τρόπους να υπερασπίζονται τον εαυτό τους. Ωστόσο, κι εσείς μπορεί να επωφεληθείτε από την εκπαίδευση στην ισχυρότητα για να απελευθερωθείτε από μια πολύ εξαρτημένη σχέση.
Βήμα 3. Προχωρήστε με προβλήματα που έχουν ξεκάθαρη αρχή και τέλος
Εάν και όταν αποφασίσετε να βοηθήσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο, βεβαιωθείτε ότι οι εργασίες είναι διαχειρίσιμες και όχι ανοιχτού τύπου. Βεβαιωθείτε ότι τα προβλήματα έχουν ξεκάθαρη αρχή ή τέλος. Διαφορετικά, μπορεί να βρεθείτε σε όλο και μεγαλύτερη ευθύνη και να ενεργοποιήσετε ξανά το αγαπημένο σας πρόσωπο.
- Για παράδειγμα, πείτε ότι ο αγαπημένος σας θέλει βοήθεια για την εξισορρόπηση ενός βιβλίου επιταγών. Αντί για συμφωνία αορίστου χρόνου, καθορίστε ότι θα δείξετε στον αγαπημένο σας πώς να ισορροπεί το βιβλίο επιταγών μία και μόνο μία φορά. Προσπαθήστε να μην παρασυρθείτε σε συναισθηματικά ζητήματα που δεν σχετίζονται με το βιβλίο επιταγών.
- Δοκιμάστε την ίδια τεχνική με άλλα προβλήματα. Θέστε συγκεκριμένα όρια για το πώς θα συμβάλλετε στην επίλυση ενός προβλήματος και τηρήστε τα.
