Η λύσσα είναι μια σοβαρή νευρολογική ασθένεια που επηρεάζει ζώα και ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η λύσσα μεταδίδεται μέσω του σάλιου, συνήθως μέσω ενός δαγκώματος. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, ο ιός θα ταξιδέψει στον εγκέφαλο και θα προκαλέσει θάνατο. Λόγω της σοβαρής φύσης του ιού της λύσσας, η σωστή αναγνώριση των μολυσμένων ζώων είναι εξαιρετικά σημαντική. Τελικά, παρατηρώντας τη συμπεριφορά των ζώων, αναζητώντας τα φυσικά χαρακτηριστικά της νόσου και μαθαίνοντας για τη λύσσα, θα είστε σε θέση να αναγνωρίσετε καλύτερα ένα λύσσα. Στο τέλος, οι γνώσεις σας για τον τρόπο αναγνώρισης ενός λύσσου ζώου θα σας προστατεύσουν και θα προστατεύσουν τη δημόσια υγεία.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων
Βήμα 1. Προσέξτε την ασυνήθιστη συμπεριφορά
Τα ζώα που έχουν τον ιό της λύσσας μπορεί να επιδίδονται σε συμπεριφορές που δεν είναι τυπικές για αυτό το ζώο. Για παράδειγμα, ένα άγριο ζώο μπορεί να χάσει το φόβο του για τους ανθρώπους και να έρθει προς το μέρος του. Ομοίως, ένα νυχτερινό ζώο μπορεί να βγει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν δείτε ένα ζώο να κάνει κάτι άτυπο, απομακρυνθείτε από αυτό και μετακινηθείτε προς την ασφάλεια.
- Καλέστε τον έλεγχο ζώων και πείτε τους για το ζώο, συμπεριλαμβανομένου του πού βρίσκεται και τι κάνει.
- Μην πλησιάζετε το ζώο.
Βήμα 2. Αναζητήστε επιθετική συμπεριφορά
Το πιο κοινό σημάδι μόλυνσης από λύσσα είναι η υπερβολικά επιθετική συμπεριφορά. Η επιθετική συμπεριφορά και η φυσική επαφή που συχνά προκύπτουν, χρησιμεύει ως ένας κύριος λόγος για την εξάπλωση της λύσσας σε ανθρώπους ή άλλα ζώα.
- Συνήθως, τα ήμερα ζώα μπορεί να γκρινιάζουν, να γαβγίζουν ή να χτυπούν τους ανθρώπους.
- Τα άγρια ζώα μπορεί να τρέξουν ή να προσπαθήσουν να επιτεθούν σε ανθρώπους.
- Τα μολυσμένα ζώα μπορεί να εμφανίζουν σημάδια καταστροφικής συμπεριφοράς, όπως να βλάψουν τον εαυτό τους, την περιουσία ή το περιβάλλον γύρω τους.
Βήμα 3. Προσέξτε για σημάδια άγχους
Τα μολυσμένα ζώα τείνουν να επιδεικνύουν κάποιο είδος αγχώδους συμπεριφοράς αμέσως μετά την εμφάνιση κλινικών σημείων μόλυνσης. Έτσι, κάθε ζώο που εμφανίζει περίεργη συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσοχή.
- Το άγχος μπορεί να εκδηλωθεί μέσω νευρικών κροτώνων ή ακανόνιστων κινήσεων.
- Ένα ζώο που έχει μολυνθεί από λύσσα μπορεί να επιδείξει άγχος γλείφοντας ή μασώντας το αρχικό σημείο μόλυνσης.
- Το άγχος μπορεί να κάνει το ζώο να φαίνεται φοβισμένο για επαφή με ανθρώπους ή άλλα ζώα.
- Το άγχος μπορεί να εκδηλωθεί μέσω μη χαρακτηριστικής ντροπαλότητας ή ευερεθιστότητας. Έτσι, τα κανονικά φιλικά ζώα θα είναι λιγότερο κοινωνικά.
Βήμα 4. Προσοχή εάν ένα ζώο φαίνεται υπερβολικά φιλικό
Ενώ τα μολυσμένα ζώα μπορεί να φαίνονται επιθετικά ή ανήσυχα, άλλα δείχνουν σημάδια φιλικότητας. Τελικά, η φιλικότητα στα μολυσμένα ζώα είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τους ανθρώπους ή άλλα μη μολυσμένα ζώα, καθώς η επαφή με ένα μολυσμένο ζώο μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση.
- Μείνετε μακριά από αδέσποτα ή άγρια ζώα που φαίνονται φιλικά. Ένα φιλικό ζώο μπορεί να γίνει επιθετικό πολύ γρήγορα, ειδικά αν έχει μολυνθεί από λύσσα.
- Αποφύγετε να πλησιάσετε ένα άγριο ζώο γιατί δείχνει σημάδια ότι είναι φιλικό.
- Ορισμένα μολυσμένα άγρια ζώα μπορεί να φαίνονται ασυνήθιστα ήρεμα ή ακόμη και πειθήνια.
Μέρος 2 από 3: Αναζητώντας φυσικά χαρακτηριστικά
Βήμα 1. Αναζητήστε υπερβολική σιελόρροια
Ένα κοινό σημάδι της λύσσας είναι η υπερβολική σίλυση - αύξηση της παραγωγής σάλιου. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς το σάλιο είναι ο κύριος φορέας μετάδοσης του ιού της λύσσας. Προσέξτε για:
- Ντρίμπλες σάλιου από το στόμα.
- Αφρισμός του στόματος.
- Υπερβολικό γλείψιμο γύρω από το στόμα, σε ένα φαινομενικά ακανόνιστο μοτίβο.
Βήμα 2. Προσέξτε για σημάδια παράλυσης
Η παράλυση είναι η αδυναμία ενός ζώου να μετακινήσει ή να χρησιμοποιήσει σωστά μέρη του σώματός του. Σε συνδυασμό με συμπεριφορικά και άλλα φυσικά σημεία, η παράλυση είναι ένα σημαντικό σημάδι λύσσας στα ζώα.
- Η παράλυση συχνά εκδηλώνεται στο κεφάλι ή στο λαιμό.
- Η παράλυση μπορεί να συμβεί στα χέρια, τα πόδια ή αλλού στο σώμα.
- Η παράλυση μπορεί να ξεκινήσει γύρω από το σημείο της μόλυνσης και σταδιακά να μετακινηθεί σε όλο το σώμα του ζώου.
Βήμα 3. Δείτε αν το ζώο έχει επιληπτικές κρίσεις
Οι επιληπτικές κρίσεις είναι ένα από τα πιο κοινά σημάδια λύσσας. Σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα, είναι ιδιαίτερα ενδεικτικά μιας σοβαρής περίπτωσης λύσσας. Έτσι, οι επιληπτικές κρίσεις είναι ένα εύκολα αναγνωρίσιμο σύμπτωμα που μπορεί να σας δώσει μια καλή ιδέα εάν ένα ζώο έχει μολυνθεί. Οι επιληπτικές κρίσεις είναι:
- Χαρακτηρίζεται από κούνημα, γρήγορη συστολή των μυών και ακανόνιστη αναπνοή.
- Συχνά το πρώτο σημάδι πριν από την παράλυση.
- Παρουσία σε περίπου τις μισές περιπτώσεις παραλυτικής λύσσας.
- Δεν υπάρχει πάντα σε ζώα που έχουν μολυνθεί από λύσσα.
Μέρος 3 από 3: Μάθηση για τη λύσσα
Βήμα 1. Γνωρίστε ότι η λύσσα είναι πολύ μεταδοτική
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε για τη λύσσα είναι ότι μπορεί να μεταδοθεί σε ανθρώπους ή άλλα ζώα με σχετική ευκολία. Τελικά, αυτό το καθιστά μια πολύ επικίνδυνη ασθένεια. Η λύσσα μπορεί να μεταδοθεί εάν ένα ζώο ή ένας άνθρωπος είναι:
- Δαγκωμένο από μολυσμένο ζώο.
- Ξυσμένο από μολυσμένο ζώο.
- Εκτίθεται στο σάλιο, την ουσία του εγκεφάλου ή τον νευρικό ιστό ενός μολυσμένου ζώου μέσω μιας ανοιχτής πληγής ή αγγίζοντας τους βλεννογόνους.
Βήμα 2. Κατανοήστε ότι η λύσσα μπορεί να αποβεί μοιραία
Ως ασθένεια του κεντρικού νευρικού συμπτώματος, η λύσσα μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε όλο το σώμα ενός ζώου και να το εξασθενίσει γρήγορα. Ο θάνατος ακολουθεί γρήγορα την εμφάνιση κλινικών σημείων μόλυνσης.
- Η περίοδος επώασης είναι περίπου τρεις εβδομάδες έως οκτώ εβδομάδες.
- Τα μολυσμένα ζώα συχνά πεθαίνουν εντός 5 ημερών από την εμφάνιση κλινικών σημείων μόλυνσης.
- Δεν υπάρχει θεραπεία για τη λύσσα. Μετά την εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων, ο θάνατος είναι σχεδόν εγγυημένος.
Βήμα 3. Να είστε προσεκτικοί όταν αλληλεπιδράτε με άγρια ζώα
Τα άγρια ζώα είναι η μεγαλύτερη πηγή μόλυνσης λύσσας σε όλο τον κόσμο. Έτσι, θα πρέπει πάντα να είστε προσεκτικοί, να κρατάτε αποστάσεις και να αποφεύγετε τη στενή επαφή με άγρια ζώα.
- Τα ρακούν συνδέονται περισσότερο με τη λύσσα στην ανατολική Βόρεια Αμερική.
- Τα παξιμάδια συνήθως υποφέρουν από λύσσα.
- Οι αλεπούδες είναι ευαίσθητες στη μόλυνση από λύσσα.
- Οι νυχτερίδες είναι γνωστοί φορείς λύσσας, παγκοσμίως.
- Οι σκίουροι σπάνια μολύνονται από τη λύσσα, αλλά συνήθως υποφέρουν από ένα παράσιτο του εγκεφάλου που εμφανίζει σημεία όπως η λύσσα.
- Τα Opossums είναι πολύ ανθεκτικά στη λύσσα, αλλά μπορεί να εμφανίζουν συμπεριφορές που σχετίζονται με τη λύσσα (επιθετικότητα, σιελόρροια και άλλα) ως μέρος του μηχανισμού άμυνας τους.
Βήμα 4. Αναζητήστε αμέσως ιατρική θεραπεία εάν εκτίθεστε στον ιό της λύσσας
Η άμεση θεραπεία είναι σημαντική καθώς δεν υπάρχει θεραπεία για τη λύσσα μόλις κάποιος εμφανίσει κλινικά σημεία μόλυνσης.
- Ένας γιατρός θα καθαρίσει την πληγή σας.
- Εάν δεν έχετε εμβολιαστεί στο παρελθόν, ένας γιατρός θα σας εμβολιάσει κατά του ιού της λύσσας.
- Ο γιατρός μπορεί να επικοινωνήσει με τις τοπικές αρχές για να τους ειδοποιήσει για την πιθανότητα έξαρσης λύσσας μεταξύ κατοικίδιων ή άγριων ζώων.
Βήμα 5. Κρατήστε τα κατοικίδια ζώα σας ασφαλή
Μπορείτε να αποφύγετε τη λύσσα και να κρατήσετε τα κατοικίδια ζώα σας μακριά από αυτήν, μην τα αφήσετε να κυκλοφορούν ελεύθερα. Τα κατοικίδια που κυκλοφορούν ελεύθερα ενδέχεται να αλληλεπιδράσουν με ένα ζώο που έχει μολυνθεί. Επιπλέον, εμβολιάστε τα κατοικίδια ζώα σας κατά του ιού της λύσσας. Αυτό θα τους κρατήσει ασφαλείς σε περίπτωση που έρθουν σε επαφή με μολυσμένο ζώο.
