Η σοβαρή ασθένεια μπορεί να είναι ένα δύσκολο πράγμα για να μιλήσουμε. Perhapsσως έχετε διαγνωστεί με σοβαρή ασθένεια και θα θέλατε να μοιραστείτε αυτά τα νέα με άλλους. Or ίσως ένας φίλος ή μέλος της οικογένειας να μοιράζεται τα νέα μαζί σας. Όπως και να έχει, υπάρχουν τρόποι για να παραμείνετε ευαίσθητοι, ενσυναισθητικοί και σεβαστοί στις ανάγκες του ατόμου (ή των ανθρώπων) με τους οποίους μιλάτε. Επιπλέον, εάν αυτός ο τύπος συζήτησης πρέπει να γίνει με μικρά παιδιά, υπάρχουν μερικές πρόσθετες προφυλάξεις που μπορείτε να λάβετε. Όπως σε κάθε δύσκολο θέμα, το πιο σημαντικό είναι να ακούτε, να είστε παρόντες και να δείχνετε υποστήριξη.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Ενημέρωση ειδήσεων σε αγαπημένους
Βήμα 1. Ενημερώστε ένα στενό μέλος της οικογένειας ή έναν φίλο
Εάν έχετε διαγνωστεί με σοβαρή ασθένεια, καταλάβετε ότι δεν είναι απαραίτητα δική σας ευθύνη να μοιραστείτε αυτά τα νέα με όλους όσους γνωρίζετε. Εάν είστε έτοιμοι να μιλήσετε για αυτό, μια επιλογή είναι να το συζητήσετε με ένα στενό μέλος της οικογένειας ή φίλο και στη συνέχεια να τους ζητήσετε να μεταδώσουν τα νέα σε άλλους. Το όφελος αυτής της μεθόδου είναι ότι επιτρέπει στα νέα να διαδίδονται κάπως παθητικά, κάτι που μπορεί να είναι πιο εύκολο για εσάς.
- Μπορείτε να ξεκινήσετε κάνοντας το άτομο εκεί κάπου ιδιωτικό.
- Μπορείτε να ξεκινήσετε λέγοντας: "Έχω κάτι που πρέπει να σας πω. Δεν το έχω μοιραστεί με κανέναν άλλο. Στην πραγματικότητα, αφού σας το πω, θα μου άρεσε αν μπορούσατε να μου δώσετε αυτές τις πληροφορίες."
Βήμα 2. Πραγματοποιήστε μια οικογενειακή συνάντηση
Μια άλλη επιλογή για να μοιραστείτε τα νέα της ασθένειάς σας είναι να καλέσετε μια συνάντηση με την οικογένειά σας και τους στενούς φίλους σας. Αυτό προσφέρει το όφελος να το πεις σε πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα, κάτι που μπορεί να είναι πιο εύκολο για εσένα. Επιπλέον, επιτρέπει στην οικογένεια και τους φίλους σας να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και να προσφέρουν έναν κύκλο υποστήριξης για εσάς.
- Μπορείτε να καλέσετε τους φίλους και την οικογένειά σας μαζί στο σπίτι σας ή στο σπίτι ενός άλλου μέλους της οικογένειας.
- Καθίστε όλοι σε έναν κύκλο.
- Ξεκινήστε λέγοντας: «Υπάρχει κάτι σημαντικό που πρέπει να μοιραστώ με όλους σας».
- Αν παλεύεις με τις λέξεις, μπορείς να είσαι ειλικρινής. Απλώς εξηγήστε, "Αυτό είναι δύσκολο για μένα να μιλήσω".
- Εάν σας βοηθά, ίσως θελήσετε να ετοιμάσετε κάρτες σημειώσεων ή ένα σενάριο.
Βήμα 3. Πείτε στους ανθρώπους ένα κάθε φορά
Η τρίτη επιλογή σας είναι να ενημερώσετε τους φίλους και τα μέλη της οικογένειάς σας ξεχωριστά, όπως τους βλέπετε. Αυτό προσφέρει τις πιο οικείες συνομιλίες, οι οποίες μπορεί να σας προσφέρουν μια βαθύτερη αίσθηση υποστήριξης.
- Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να μην θέλετε τα άτομα που λέτε να μοιράζονται αυτές τις πληροφορίες με άλλους.
- Εάν συμβαίνει αυτό, φροντίστε να εξηγήσετε: "Θα προτιμούσα να μην το μοιραζόσασταν με κανέναν. Θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να το πω στον εαυτό μου".
Βήμα 4. Ζητήστε από έναν γιατρό ή έναν κοινωνικό λειτουργό να είναι παρών
Ανεξάρτητα από τη διαδρομή για την κοινοποίηση αυτών των ειδήσεων που επιλέγετε, μπορεί να είναι χρήσιμο να ζητήσετε από τον γιατρό ή τον κοινωνικό λειτουργό σας να είναι παρών. Ο γιατρός ή/και ο κοινωνικός λειτουργός σας μπορεί να είναι σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με την υγεία σας, τα οικονομικά σας και τι μπορείτε να περιμένετε για να προχωρήσετε. (Φυσικά, πόσες από αυτές τις πληροφορίες που επιλέγετε μοιράζεστε εξαρτώνται από εσάς). Ένας γιατρός ή κοινωνικός λειτουργός θα είναι επίσης ειδικευμένος στην πλοήγηση σε τέτοιου είδους συζητήσεις και ως εκ τούτου, μπορεί να προσφέρει υποστήριξη.
- Συζητήστε με τον γιατρό ή τον κοινωνικό λειτουργό σας εκ των προτέρων για να καθορίσετε ποιος θα είναι ο ρόλος τους σε αυτή τη συνάντηση.
- Όταν κάνετε αυτές τις συζητήσεις, μπορείτε να ενημερώσετε τους αγαπημένους σας για το ρόλο που θα παίξει ο γιατρός ή ο κοινωνικός λειτουργός σας.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε, "Ο Δρ Ουίλιαμς είναι εδώ για να απαντήσει σε τυχόν ερωτήσεις που μπορεί να έχετε" ή "Η κυρία Κλάνσι είναι εδώ ως ένα είδος διαμεσολαβητή και να προσφέρει συναισθηματική υποστήριξη".
Βήμα 5. Να είστε προετοιμασμένοι για μια ποικιλία αντιδράσεων
Πριν προχωρήσετε σε αυτές τις συνομιλίες, προσπαθήστε να καταλάβετε ότι οι άνθρωποι θα αντιδράσουν σε αυτές τις ειδήσεις με κάθε είδους τρόπους. Όσο καλύτερα μπορείτε, προσπαθήστε να μην πάρετε προσωπικά αυτές τις αρχικές αντιδράσεις. Αυτή η είδηση πιθανότατα θα προκαλέσει σοκ.
- Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ξεσπούν σε κλάματα.
- Άλλοι μπορεί να γελούν από νευρικότητα.
- Μερικοί άνθρωποι θα ξεκινήσουν σε "λειτουργία εξυπηρέτησης".
- Άλλοι μπορεί να μην πουν απολύτως τίποτα.
- Εάν δώσετε λίγο χρόνο στους φίλους και στους αγαπημένους σας, πιθανότατα θα δείτε ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών αντιδράσεων από κάθε έναν από αυτούς, συμπεριλαμβανομένης της θλίψης, του θυμού και του φόβου.
Βήμα 6. Ζητήστε βοήθεια
Πολλοί άνθρωποι θα θέλουν να σας βοηθήσουν με κάποιο τρόπο, αλλά πιθανότατα δεν θα ξέρουν πώς. Να είστε ειλικρινείς σχετικά με αυτό που χρειάζεστε και να είστε ειλικρινείς ζητώντας βοήθεια. Μπορεί να χρειαστείς:
- Κάποιος να μαζέψει είδη παντοπωλείου για εσάς
- Κάποιος να σας οδηγήσει σε ραντεβού.
- Βοηθήστε να ισιώσετε το σπίτι σας.
- Κάποιος να μιλήσει.
- Mightσως πείτε: "Χρειάζομαι κάποιον να πάρει τα παντοπωλεία μου την Τετάρτη. Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να με βοηθήσετε σε αυτό;"
Μέθοδος 2 από 3: Υποστήριξη ενός αγαπημένου
Βήμα 1. Ακούστε
Όταν ένας φίλος ή αγαπημένος σας λέει ότι έχει διαγνωστεί με σοβαρή ασθένεια, η δουλειά σας εκείνη τη στιγμή είναι απλά να ακούσετε. Κάντε ό, τι μπορείτε για να παραμείνετε παρόντες μαζί τους, να κάνετε άμεση οπτική επαφή και να προσέχετε τι λένε.
- Διατηρήστε σταθερή οπτική επαφή.
- Κουνήστε το κεφάλι σας για να δείξετε ότι ακούτε.
- Κάντε ερωτήσεις, αλλά μην αναρωτιέστε.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε: "Μπορώ να ρωτήσω ποιο σχέδιο θεραπείας πρόκειται να ακολουθήσετε;"
Βήμα 2. Αποφύγετε την παροχή συμβουλών
Κάθε φορά που ακούμε άσχημα νέα από έναν φίλο, είναι φυσική αντίδραση να προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα ή να τον κάνουμε να νιώσει καλύτερα. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να κάνει κάποιον να αισθανθεί ότι δεν ακούγεται πραγματικά. Τώρα δεν είναι η ώρα να προσφέρετε συμβουλές, να τους υπενθυμίζετε πώς θα μπορούσε να είναι χειρότερα ή αλλιώς να προσπαθήσετε να τους φτιάξετε τη διάθεση.
- Η αντίδρασή σας μπορεί να είναι να πείτε "Τουλάχιστον έχετε καλή ασφάλιση" ή "Τουλάχιστον δεν έχετε αυτό που είχε η Τζούντι". Αντισταθείτε σε αυτήν την παρόρμηση. Αυτό δεν χρειάζεται να ακούσει ο αγαπημένος σας.
- Μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να προσπαθήσετε να τους φτιάξετε τη διάθεση. Μην το κάνεις αυτό. Αντίθετα, αφήστε τους να νιώσουν αυτό που νιώθουν.
- Προσφέρετε συναισθηματικές απαντήσεις που αναγνωρίζουν την κατάσταση. Το να λες κάτι τόσο απλό όπως "Ουάου, αυτό είναι χάλια", είναι μερικές φορές το καλύτερο πράγμα για να πεις.
Βήμα 3. Παραδεχτείτε ότι δεν ξέρετε τι να πείτε
Εάν αισθάνεστε άβολοι ή δεμένοι με τη γλώσσα, μην αφήσετε τη δική σας δυσφορία να εμποδίσει την υποστήριξη του αγαπημένου σας προσώπου. Εάν δεν ξέρετε τι να πείτε (το οποίο είναι κατανοητό), απλά παραδεχτείτε το και μείνετε παρόντες στον αγαπημένο σας.
- Δεν χρειάζονται να πεις τίποτα.
- Σε χρειάζονται για να ακούς.
- Είναι απολύτως εντάξει να πεις, "πραγματικά δεν ξέρω τι να πω".
Βήμα 4. Σεβαστείτε το απόρρητό τους
Όταν ένας φίλος ή μέλος της οικογένειας μοιράζεται μαζί σας τέτοιου είδους ειδήσεις, είναι απολύτως εντάξει να κάνετε ερωτήσεις. (Στην πραγματικότητα, η υποβολή ερωτήσεων δείχνει ότι ακούτε πραγματικά.) Ωστόσο, ποιες λεπτομέρειες επιλέγουν να μοιραστούν εξαρτάται από αυτούς. Μην αναρωτιέστε ή επιμείνετε να απαντήσουν σε ερωτήσεις. Σε αυτήν την ευαίσθητη στιγμή, είναι ζωτικής σημασίας για εσάς να σέβεστε την ιδιωτική τους ζωή.
- Δοκιμάστε να ξεκινήσετε ερωτήσεις με τη φράση "Μπορώ να ρωτήσω …"
- Εάν κάνετε μια ερώτηση και αφήσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο σε παύση, μπορείτε να καλέσετε να πείτε: "Εάν δεν αισθάνεστε άνετα να το μοιραστείτε, δεν πειράζει".
- Θα μπορούσατε επίσης να πείτε, "Αν προτιμάτε, μπορούμε να το συζητήσουμε αργότερα".
Βήμα 5. Ρωτήστε πώς μπορείτε να βοηθήσετε
Ένας εξαιρετικός τρόπος για να προσφέρετε υποστήριξη στον φίλο ή τον αγαπημένο σας είναι να ρωτήσετε πώς μπορείτε να βοηθήσετε. Μερικές φορές οι τρόποι που πιστεύουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε δεν είναι αυτοί που χρειάζονται περισσότερο. Ρωτήστε λοιπόν πρώτα και μετά βοηθήστε.
- Απλά ρωτήστε: "Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;"
- Μπορεί να σας βοηθήσει να προσφέρετε ώρες που είστε ελεύθεροι. Όπως, "Τρίτη και Πέμπτη είναι οι ανοιχτές μέρες μου, οπότε αν υπάρχει κάτι που χρειάζεσαι εκείνες τις μέρες, είμαι ο άνθρωπος".
- Σκεφτείτε τι πόρους έχετε να δώσετε. Μπορεί να χρειάζονται βόλτες σε ραντεβού, βοήθεια στο σπίτι ή πιθανότατα, απλώς κάποιον που μπορεί να ακούσει.
Μέθοδος 3 από 3: Συζήτηση με παιδιά
Βήμα 1. Ενημερώστε τους ότι είναι εντάξει να κάνουν ερωτήσεις
Όταν συζητούνται τέτοιου είδους ειδήσεις με τα παιδιά, μπορεί να μην ξέρουν πώς να εμπλακούν. Ενημερώστε τους ότι είναι εντάξει να κάνουν ερωτήσεις και ότι αυτές οι ερωτήσεις δεν χρειάζεται να έρχονται αμέσως. Συχνά ένα παιδί θα χρειαστεί ώρες, ημέρες ή ακόμα και εβδομάδες για να σκεφτεί πριν εμφανιστούν οι ερωτήσεις του και αυτό είναι εντάξει.
Μπορείτε να πείτε, "Είναι εντάξει να κάνετε ερωτήσεις. Και δεν χρειάζεται να τις κάνετε τώρα. Κάθε φορά που σκέφτεστε μια ερώτηση ή απλά αν θέλετε να μιλήσετε, ελάτε να με βρείτε."
Βήμα 2. Να είστε ειλικρινείς για τα συναισθήματά σας
Εάν ένα παιδί λέει ότι φοβάται ή είναι λυπημένο, μπορείτε να του πείτε ότι αισθάνεστε κι εσείς έτσι. Αυτές οι συζητήσεις μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα που μπορεί να είναι νέα για τα παιδιά. Όταν μοιράζεστε τα δικά σας συναισθήματα, τους βοηθά να γνωρίζουν ότι τα συναισθήματά τους είναι φυσιολογικά και φυσικά και ότι είναι εντάξει να αισθάνονται έτσι.
Μπορείτε να πείτε, "Φοβάστε για αυτό; Φοβάμαι κι εγώ. Αυτό είναι ένα πολύ τρομακτικό πράγμα που πρέπει να αντιμετωπίσετε, αλλά αυτά τα συναισθήματα τελικά θα περάσουν."
Βήμα 3. Ενημερώστε τους φροντιστές
Όταν μοιράζεστε τέτοιου είδους ειδήσεις με παιδιά, είναι σημαντικό να ενημερώσετε τους άλλους ενήλικες στον κύκλο του παιδιού. Μιλήστε με δασκάλους, βρεφονηπιοκόμους ή άλλα μέλη της οικογένειας που φροντίζουν. Εάν όλοι οι κατάλληλοι ενήλικες διατηρούνται σε επαφή, μπορούν να είναι διαθέσιμοι για να βοηθήσουν το παιδί να αντιμετωπίσει και να κατανοήσουν καλύτερα τη συμπεριφορά του παιδιού.
- Μην αισθάνεστε ότι πρέπει να αποκαλύψετε οτιδήποτε δεν σας βολεύει να μοιραστείτε.
- Μπορείτε απλά να πείτε σε έναν δάσκαλο ή φροντιστή, "Βιώνουμε μια σοβαρή ασθένεια στην οικογένεια. Μόλις το είπαμε στον Τόμι και δεν είμαστε πραγματικά σίγουροι πώς θα αντιδράσει."
Βήμα 4. Αποφύγετε τη σύγκριση του "θανάτου" και του "ύπνου"
"Όταν ένα παιδί συναντά τον θάνατο για πρώτη φορά, είναι μια κοινή τάση να περιγράφεται ο θάνατος ως" να κοιμηθεί ". Δυστυχώς, αυτό έχει την ακούσια παρενέργεια να δημιουργεί φόβο για ύπνο σε μερικά παιδιά. Αποφύγετε να κάνετε αυτή τη σύγκριση όταν συζητάτε το θάνατο ή τη σοβαρή ασθένεια με τα παιδιά στη ζωή σας.
- Αντί να συγκρίνετε τον θάνατο με τον ύπνο, απλά προσπαθήστε να τον περιγράψετε με ειλικρίνεια όπως εσείς, μέσα στη δομή πεποιθήσεων της οικογένειάς σας.
- Τα παιδιά μπορούν να κάνουν πολύπλοκες συζητήσεις. Κάνε ό, τι μπορείς για να είσαι ειλικρινής μαζί τους.
