Η συζήτηση για την ψυχική ασθένεια με εφήβους μπορεί να φαίνεται λίγο άβολη, αλλά είναι σημαντικό-εκτιμάται ότι ένας στους πέντε νέους ζει με πρόβλημα ψυχικής υγείας. Ο τρόπος που μιλάτε για την ψυχική υγεία με τα παιδιά σας, τους φίλους των παιδιών σας ή τους μαθητές σας μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στο πώς σκέφτονται και φροντίζουν τη δική τους ψυχική υγεία στο μέλλον. Ξεκινήστε καλά τη συζήτηση διατηρώντας την απλή και άνετη και για τους δυο σας. Καθώς μιλάτε, επικεντρωθείτε στην παρουσίαση των γεγονότων και στην απαλλαγή από το στίγμα. Εάν υποψιάζεστε ότι ένας έφηβος που γνωρίζετε ότι πάσχει από ψυχική ασθένεια, αναφέρετε τις ανησυχίες σας και βοηθήστε τον να βρει πόρους για να αισθανθεί καλύτερα.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Βοηθώντας τους εφήβους Λάβετε βοήθεια
Βήμα 1. Προσέξτε για προειδοποιητικά σημάδια ψυχικής ασθένειας
Εάν η συμπεριφορά ή η διάθεση του εφήβου σας αλλάξει προς το χειρότερο, δώστε προσοχή. Μερικά πιθανά σημάδια ψυχικής ασθένειας στους εφήβους περιλαμβάνουν τη λυπημένη ή την απελπισία, την αποφυγή φίλων και συγγενών, υπερβολικά καχύποπτες, ακραίες αλλαγές διάθεσης, συχνή επιθετικότητα, συχνή έκφραση άγχους, προβλήματα προσοχής ή μνήμης και συμπεριφορά με διαταραχή.
- Είναι φυσιολογικό οι έφηβοι να βιώνουν μεταβολές της διάθεσης και να περνούν δύσκολες στιγμές με τους φίλους τους. Εάν η συμπεριφορά του εφήβου σας φαίνεται «απενεργοποιημένη», μην υποθέσετε ότι κάτι δεν πάει καλά αμέσως. Περιμένετε μια εβδομάδα ή δύο και δείτε αν η συμπεριφορά συνεχίζεται.
- Εάν ο έφηβός σας τραυματιστεί ή μιλήσει για αυτοκτονία, καλέστε έναν επαγγελματία ή μεταφέρετέ τον αμέσως στο νοσοκομείο, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό συνεχίζεται η συμπεριφορά.
Βήμα 2. Εκφράστε τις ανησυχίες σας με ήπιο τρόπο
Πείτε στον έφηβο γιατί ανησυχείτε γι 'αυτόν, αλλά προσπαθήστε να μην τον κάνετε να νιώσει ότι τον τοποθετείτε επιτόπου. Αναφέρετε τα συμπτώματα που έχετε παρατηρήσει και ρωτήστε τα αν θέλουν να μιλήσουν για οτιδήποτε.
- Θα μπορούσατε να πείτε κάτι σαν: «Μου φαίνεται ότι περνάτε πολύ περισσότερο χρόνο μόνοι τον τελευταίο καιρό. Πώς ένιωσες; »
- Είναι επίσης καλή ιδέα να προσδιορίσετε άλλους ενήλικες στους οποίους μπορούν να μιλήσουν εάν δεν αισθάνονται άνετα να σας μιλήσουν, όπως σύμβουλος καθοδήγησης, πνευματικός σύμβουλος, δάσκαλος, οικογενειακός φίλος κ.λπ.
Βήμα 3. Ακούστε ενεργά
Εάν ο έφηβος σας ανοίγεται μπροστά σας, μην τον διακόπτετε ή τον διδάσκετε. Απλά αφήστε τους να μιλήσουν και κάντε ό, τι περνάει από το χέρι σας για να τους καταλάβετε. Δείξτε σεβασμό για τις απόψεις τους σχετικά με το τι βιώνουν και γιατί. Αναδιατυπώστε αυτά που λένε για να βεβαιωθείτε ότι είστε στην ίδια σελίδα και κάντε καλές ερωτήσεις που θα τους βοηθήσουν να εκφράσουν τι συμβαίνει.
- Για παράδειγμα, εάν ο έφηβός σας πει ότι είναι θυμωμένος που ο φίλος του δεν τους μιλάει πια, θα μπορούσατε να πείτε: «Φαίνεται ότι αισθάνεσαι πραγματικά πληγωμένος που ο Νέιθαν δεν περνάει χρόνο μαζί σου. Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να έχει σχέση με το γιατί ήσασταν τόσο σκληροί με τον εαυτό σας τον τελευταίο καιρό; »
- Μπορείτε επίσης να πείτε, "κάνετε καλό σημείο" ή "Μπορώ να πω ότι το σκεφτήκατε πολύ".
- Μην στεναχωριέστε αν ο έφηβός σας δεν θέλει να σας μιλήσει αμέσως. Η συζήτηση για προβλήματα ψυχικής υγείας δεν είναι εύκολη και μερικοί άνθρωποι χρειάζονται χρόνο για να καταλάβουν τι να πουν. Δοκιμάστε ξανά σε μια ή δύο ημέρες.
Βήμα 4. Διώξτε τυχόν αισθήματα ντροπής
Πείτε στον έφηβο ότι η ψυχική ασθένεια είναι πολύ συχνή. Μην χρησιμοποιείτε λέξεις όπως "τρελός" και μην κάνετε τον έφηβο να αισθάνεται ένοχος για την ασθένειά του.
Εάν είχατε προβλήματα ψυχικής υγείας στο παρελθόν, μοιραστείτε την εμπειρία σας με τον έφηβο για να τον βοηθήσετε να αισθανθεί λιγότερο μόνος
Βήμα 5. Βοηθήστε τους εφήβους να βρουν τους πόρους που χρειάζονται
Οι έφηβοι μπορεί να μην ξέρουν πού να απευθυνθούν για υποστήριξη ψυχικής υγείας, οπότε βοηθήστε τους να βρουν ιδέες. Προτείνετε να μιλήσετε με έναν σχολικό σύμβουλο ή ένα μέλος κληρικών.
Εάν ο έφηβός σας πρέπει να δει γιατρό ή ψυχίατρο, βοηθήστε τον να κλείσει και να φτάσει στα ραντεβού του
Μέθοδος 2 από 3: Συζήτηση για την entalυχική Υγεία
Βήμα 1. Εκπαιδεύστε πρώτα τον εαυτό σας
Μάθετε για τους διαφορετικούς τύπους ψυχικών ασθενειών και τα συμπτώματά τους πριν προσπαθήσετε να τα εξηγήσετε στον έφηβο. Υπάρχουν πολλά βιβλία, άρθρα και βίντεο που θα σας διδάξουν για τις διάφορες πτυχές της ψυχικής υγείας.
Βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε τις πληροφορίες σας σχετικά με την ψυχική υγεία από αξιόπιστη πηγή. Οι πληροφορίες που προέρχονται από γνωστούς γιατρούς, πανεπιστήμια ή την κυβέρνηση είναι γενικά αξιόπιστες. Ξεκινήστε με αξιόπιστες πηγές όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Mυχικής Υγείας ή η Αμερικανική Psychυχολογική Ένωση
Βήμα 2. Εξηγήστε τις διαφορές μεταξύ των ψυχικών ασθενειών
Οι έφηβοι μπορεί να μην γνωρίζουν πώς διαφέρουν οι ψυχικές ασθένειες μεταξύ τους ή μπορεί να έχουν παρεξηγήσεις για προβλήματα ψυχικής υγείας με βάση κοινά στερεότυπα. Δώστε τους μια επισκόπηση βασισμένη σε γεγονότα για το πώς διαφορετικές ασθένειες επηρεάζουν τους ανθρώπους και πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι ασθένειες.
- Συχνά είναι χρήσιμο να συμπεριληφθούν στατιστικά στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ψυχικές ασθένειες και σε ποιες ηλικίες αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον έφηβο να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος, «τρελός» ή περίεργος.
- Συζητήστε τις ψυχικές ασθένειες με ουδέτερο, μη κρίσιμο τρόπο, όπως θα μιλούσατε για σωματικές ασθένειες. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε: "Ένα άτομο με άγχος μπορεί να ανησυχεί πολύ, ενώ ένα άτομο με κατάθλιψη μπορεί να αισθάνεται αδιάφορο και να έχει πρόβλημα να ανησυχεί για οτιδήποτε".
Βήμα 3. Χρησιμοποιήστε παραδείγματα
Βρείτε παραδείγματα προβλημάτων ψυχικής υγείας σε βιβλία, ταινίες και στην πραγματική ζωή και συζητήστε τα με τον έφηβο σας. Μιλήστε για το πώς οι ψυχικές ασθένειες μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή των ανθρώπων και γιατί είναι σημαντικό να αναζητήσετε θεραπεία.
Μπορεί να είναι ωραίο να καθίσετε και να παρακολουθήσετε μια ταινία μαζί, όπως το Inside Out ή το Silver Linings Playbook, ανάλογα με το επίπεδο ωριμότητας του εφήβου σας
Βήμα 4. Τονίστε ότι η ψυχική ασθένεια είναι θεραπεύσιμη
Ενημερώστε τον έφηβο ότι, με τη σωστή θεραπεία, ένα άτομο μπορεί να βελτιωθεί με ψυχική ασθένεια. Δώστε τους παραδείγματα από βιβλία, ιστολόγια και ταινίες άλλων ανθρώπων που μπόρεσαν να ζήσουν πλήρη, υγιή ζωή, αφού έμαθαν να διαχειρίζονται την ψυχική τους ασθένεια.
- Μιλήστε για τους διαφορετικούς τύπους θεραπείας όπως φαρμακευτική αγωγή, ατομική θεραπεία και ομαδική θεραπεία.
- Ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεκινήσετε είναι το HealthyPlace.com, το οποίο περιλαμβάνει ιστολόγια γραμμένα από άτομα που ζουν με ψυχικές ασθένειες.
Βήμα 5. Κρατήστε τη συνομιλία ανοιχτή
Μην διδάσκετε στον έφηβό σας για το πώς η ψυχική ασθένεια είναι «κακή». Αντ 'αυτού, δώστε τους χώρο να εκφράσουν τις δικές τους ιδέες. Κάντε ερωτήσεις και ακούστε προσεκτικά τις απαντήσεις. Ενθαρρύνετε τους επίσης να κάνουν ερωτήσεις.
- Εάν δεν βιάζεστε να κάνετε διαλέξεις ή να κρίνετε, ο έφηβός σας θα νιώσει πιο άνετα να σας μιλήσει και οι συζητήσεις σας θα είναι πιο παραγωγικές.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να ρωτήσετε τον έφηβό σας πώς πιστεύει για τις δημοφιλείς απεικονίσεις ψυχικών ασθενειών στα μέσα ενημέρωσης.
Μέθοδος 3 από 3: Δημιουργία συνεχιζόμενης συνομιλίας
Βήμα 1. Κάντε περιστασιακές συζητήσεις σχετικά με την ψυχική υγεία
Συζητήστε συχνά το θέμα της ψυχικής υγείας για να διαλύσετε κάθε αίσθηση αμηχανίας ή στιγματισμού. Αναζητήστε στιγμές που μπορούν να διδαχθούν στην καθημερινή σας ζωή και ενθαρρύνετε τους εφήβους να συμμετέχουν ενεργά στη συζήτηση.
Μπορείτε να βρείτε στιγμές που διδάσκονται στις ειδήσεις, στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης και στη ζωή άλλων ανθρώπων που γνωρίζετε. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια στιγμή σε μια τηλεοπτική εκπομπή για να αποδείξετε το όφελος από τη μετάβαση στη θεραπεία
Βήμα 2. Βρείτε μια καλή στιγμή και μέρος για να μιλήσετε
Μιλήστε σε ένα ιδιωτικό, άνετο μέρος. Σκεφτείτε αν ο έφηβός σας θα ήταν πιο άνετα να μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο ή αν θα προτιμούσε να μιλάει κάνοντας κάτι άλλο. Μερικοί έφηβοι μπορεί να αισθάνονται πιο άνετα να συζητούν αυτά τα θέματα μέσω μηνύματος κειμένου ή email. Σε κάθε περίπτωση, μην προσπαθήσετε να ξεκινήσετε μια συζήτηση για την ψυχική υγεία όταν εσείς ή ο έφηβός σας είστε απασχολημένοι, κουρασμένοι ή αναστατωμένοι.
- Κρατήστε τις συνομιλίες σας σύντομες, καθώς αυτό έχει δείξει ότι τις καθιστά πιο εποικοδομητικές. Όσο περισσότερο συνεχίζεται, τόσο πιο άβολα είναι πιθανό να νιώσει ο έφηβός σας. Είναι καλύτερα να κάνετε πολλές σύντομες συνομιλίες παρά μια μακρά, τρομακτική.
- Αν αγχωθείτε ή απογοητευτείτε, ολοκληρώστε τη συζήτηση. Συνθέστε τον εαυτό σας και συνεχίστε όταν αισθάνεστε καλύτερα.
Βήμα 3. Προσαρμόστε τη συζήτηση στην προσωπικότητα και το επίπεδο ωριμότητας του εφήβου
Ένας 18χρονος πιθανότατα θα είναι σε θέση να χειριστεί πιο λεπτομερείς πληροφορίες από έναν 13χρονο. Εάν ο έφηβός σας είναι ευαίσθητος, προσέξτε να μην παρουσιάσετε πληροφορίες με τρόπο που μπορεί να τον τρομάξει.
Βήμα 4. Ενημερώστε τον έφηβο ότι είστε πάντα διαθέσιμοι για να ακούσετε ή να μιλήσετε
Εάν ο έφηβός σας τσακώνεται όταν ανοίγετε το θέμα της ψυχικής υγείας, μην προσπαθήσετε να αναγκάσετε μια συζήτηση. Αντ 'αυτού, ενθαρρύνετέ τα να έρθουν σε εσάς εάν θέλουν ποτέ να μιλήσουν για οτιδήποτε. Ο έφηβός σας θα είναι πιο πιθανό να σας ανοίξει αν είναι δική του ιδέα.
- Πείτε κάτι σαν: «Δεν πειράζει αν δεν θέλετε να μιλήσετε για αυτό τώρα. Ωστόσο, αν θέλετε ποτέ να το συζητήσετε, είμαι πάντα εδώ για να σας ακούσω ».
- Φροντίστε να μιλήσετε με τον έφηβο για άλλα, λιγότερο σοβαρά θέματα επίσης. Περάστε ποιοτικό χρόνο στον οποίο κάνετε διασκεδαστικά πράγματα μαζί. Εάν εργάζεστε για τη δημιουργία μιας καλής σχέσης, θα έχετε ευκολότερο να μιλήσετε με τον έφηβο για δύσκολα θέματα.
