Η λεπτίνη είναι η ορμόνη που ρυθμίζει την πρόσληψη τροφής και προκαλεί την όρεξη. Η αντίσταση στη λεπτίνη εμφανίζεται όταν ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται στην ορμόνη που μειώνει την όρεξη, οπότε δεν φαίνεται να αισθάνεστε ποτέ γεμάτοι. Οι απλές αλλαγές στη διατροφή μπορούν να βοηθήσουν, οπότε ακολουθήστε μια ισορροπημένη διατροφή και αποφύγετε τα ανθυγιεινά λίπη και τα εκλεπτυσμένα σάκχαρα. Προσπαθήστε να τρώτε περισσότερα μήλα, μούρα και κουρκουμά, τα οποία μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση της ευαισθησίας στη λεπτίνη. Η άσκηση είναι επίσης χρήσιμη, ειδικά αεροβικές προπονήσεις όπως τρέξιμο, κολύμπι και ποδηλασία. Η αντίσταση στη λεπτίνη μπορεί να σχετίζεται με άλλες ιατρικές καταστάσεις, οπότε ρωτήστε το γιατρό σας για τη διαχείριση τυχόν σχετικών θεμάτων.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Πραγματοποίηση διαιτητικών αλλαγών
Βήμα 1. Κόψτε τα τριγλυκερίδια από τη διατροφή σας
Τα τριγλυκερίδια είναι ένας τύπος λίπους που σχετίζεται με την αντίσταση στη λεπτίνη, την παχυσαρκία, τις καρδιακές παθήσεις, τον διαβήτη τύπου 2 και άλλα ιατρικά ζητήματα. Εκτός από τη βελτίωση της συνολικής υγείας σας, η αποκοπή τριγλυκεριδίων από τη διατροφή σας θα μπορούσε να βελτιώσει την ευαισθησία σας στη λεπτίνη.
Δοκιμάστε να αντικαταστήσετε ανθυγιεινά λίπη σε κόκκινο κρέας και επεξεργασμένα τρόφιμα με κανόλα και ελαιόλαδα, φυτικά λίπη και λιπαρά ψάρια, όπως σολομό ή σκουμπρί
Βήμα 2. Τρώτε λιγότερη ραφιναρισμένη ζάχαρη
Μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει στη διακοπή της αύξησης του βάρους και στη μείωση της αντίστασης στη λεπτίνη. Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε ραφιναρισμένη ζάχαρη μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης, κάνοντας το σώμα σας λιγότερο ευαίσθητο στη λεπτίνη.
Αποφύγετε τα σάκχαρα και τους απλούς υδατάνθρακες που βρίσκονται σε επεξεργασμένα τρόφιμα, καραμέλες, κέικ και αναψυκτικά. Αντ 'αυτού, επιλέξτε σύνθετους υδατάνθρακες, όπως δημητριακά ολικής αλέσεως και άμυλα, και φυσικά απαντώμενα σάκχαρα που βρίσκονται στο γάλα, τα φρούτα και τα λαχανικά
Βήμα 3. Πίνετε λιγότερο αλκοόλ
Η κατανάλωση μέτριας ποσότητας αλκοόλ θα μπορούσε να μειώσει την παραγωγή λεπτίνης. Εάν το σώμα σας παράγει λιγότερη λεπτίνη, θα έχετε περισσότερη όρεξη. Οι επιπτώσεις του αλκοόλ στην όρεξη και το μεταβολισμό είναι αθροιστικές ή συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου, οπότε σκεφτείτε να περιορίσετε την κατανάλωση αλκοόλ μακροπρόθεσμα.
Βήμα 4. Τρώτε τρόφιμα που περιέχουν ανθοκυανίνες και πηκτίνη
Οι μοβ γλυκοπατάτες, τα μούρα και άλλες κόκκινες, μπλε και μοβ τροφές περιέχουν ανθοκυανίνες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν τον εγκέφαλο να ανταποκριθεί στη λεπτίνη και να περιορίσει την όρεξή σας. Τα μήλα περιέχουν πηκτίνη, η οποία μπορεί να βελτιώσει την ευαισθησία στη λεπτίνη.
Οι μαρμελάδες είναι επίσης μια πλούσια πηκτίνη, αλλά οι μαρμελάδες που αγοράζονται από το κατάστημα συνήθως περιέχουν πολλή ζάχαρη. Αντ 'αυτού, μπορείτε να δοκιμάσετε να φτιάξετε τα δικά σας κονσέρβες χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και υψηλή πηκτίνη
Βήμα 5. Προσπαθήστε να προσθέσετε κουρκουμά στη διατροφή σας
Η ρίζα κουρκουμά περιέχει κουρκουμίνη, η οποία, μεταξύ άλλων πλεονεκτημάτων για την υγεία, θα μπορούσε φυσικά να αντιστρέψει την αντίσταση στη λεπτίνη. Τόσο το αλεσμένο μπαχαρικό όσο και η φρέσκια ρίζα περιέχουν κουρκουμίνη.
Δοκιμάστε να πασπαλίσετε κουρκούμη σε σκόνη σε ρύζι, ψητά λαχανικά ή σοταρισμένα χόρτα. Μπορείτε επίσης να ρίξετε μια πρέζα σε ένα smoothie ή να κόψετε ένα μικρό κομμάτι ρίζας και να το βουτήξετε με γάλα και μέλι για να φτιάξετε ένα τσάι
Μέθοδος 2 από 3: Αρκετή άσκηση
Βήμα 1. Προσπαθήστε να ασκείστε μία ώρα την ημέρα
Η ελάχιστη ημερήσια άσκηση που συνιστάται για ενήλικες είναι 30 λεπτά. Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι ο αριθμός είναι μια ελάχιστη κατευθυντήρια γραμμή. Προσπαθήστε να έχετε τουλάχιστον μια σταθερή ώρα κάθε μέρα, αφού η άσκηση για λιγότερο από μία ώρα δεν φαίνεται να έχει μεγάλη επίδραση στα επίπεδα λεπτίνης.
Μιλήστε με το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης ή αυξήσετε την ποσότητα της άσκησής σας
Βήμα 2. Πηγαίνετε για μεγαλύτερες αεροβικές προπονήσεις
Η αερόβια άσκηση μπορεί να κάψει λίπος, να μειώσει τη μάζα του σώματος και να αυξήσει την ευαισθησία στη λεπτίνη. Πηγαίνετε για ασκήσεις εστιασμένες στην αντοχή που διαρκούν τουλάχιστον μία ώρα.
Δοκιμάστε τρέξιμο ή γρήγορο περπάτημα, κολύμπι, προπόνηση κύκλου, ποδηλασία ή μαθήματα περιστροφής
Βήμα 3. Συνεχίστε τις προπονήσεις σας μακροπρόθεσμα
Μείνετε παρακινημένοι και μείνετε σύμφωνοι με το πρόγραμμα προπόνησής σας! Η άσκηση για μία ώρα μόνο μία ημέρα δεν θα βοηθήσει το σώμα σας να γίνει πιο ευαίσθητο στη λεπτίνη. Μακροπρόθεσμες αλλαγές στον τρόπο ζωής, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης σωματικής δραστηριότητας με την πάροδο του χρόνου, απαιτούνται για τη θεραπεία της αντίστασης στη λεπτίνη.
Έχει αποδειχθεί ότι η βραχυπρόθεσμη άσκηση δεν έχει μετρήσιμη επίδραση στα επίπεδα λεπτίνης
Μέθοδος 3 από 3: Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας
Βήμα 1. Μιλήστε με το γιατρό σας για σχετικά θέματα υγείας
Η αντίσταση στη λεπτίνη μπορεί να σχετίζεται με μια σειρά ιατρικών θεμάτων που σχετίζονται με την παχυσαρκία, από καρδιακές παθήσεις έως διαβήτη. Εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, προγραμματίστε μια επίσκεψη με το γιατρό σας για να συζητήσετε τη γενική σας υγεία.
Εάν ανησυχείτε για την απώλεια βάρους και τη βελτίωση της υγείας σας, ρωτήστε τους για φάρμακα, αλλαγές στη διατροφή και ρουτίνες προπόνησης που πρέπει να υιοθετήσετε
Βήμα 2. Συζητήστε αναδυόμενες θεραπείες γονιδίων και ορμονών
Η έρευνα για την αντίσταση στη λεπτίνη εξακολουθεί να είναι ένας σχετικά νέος κλάδος και νέες θεραπείες μελετώνται και αναπτύσσονται. Με τον καιρό, θα μπορούσαν να γίνουν διαθέσιμες γονιδιακές θεραπείες που βοηθούν τον εγκέφαλό σας να ανταποκριθεί στη λεπτίνη στο σύστημά σας. Οι ορμονικές θεραπείες έχουν ήδη αποδειχθεί μέτρια επιτυχημένες στη βελτίωση της ευαισθησίας στη λεπτίνη και βοηθούν στην απώλεια βάρους.
Θα μπορούσατε να ρωτήσετε το γιατρό σας εάν είναι εξοικειωμένοι με ή να συστήσετε τυχόν αναδυόμενες θεραπείες. Ρωτήστε τους αν θα μπορούσαν να σας παραπέμψουν σε ιατρική μελέτη για το θέμα
Βήμα 3. Ρωτήστε για φάρμακα για το στρες του ER
Το ενδοπλασματικό δίκτυο, ή ER, είναι μέρος ενός κυττάρου που, μεταξύ άλλων λειτουργιών, βοηθά στη μεταφορά πρωτεϊνών. Το στρες ER, το οποίο μπορεί να προκύψει από νευροεκφυλιστική νόσο, διαβήτη και παχυσαρκία, θα μπορούσε να σχετίζεται με την αντίσταση στη λεπτίνη. Ρωτήστε το γιατρό σας εάν έχετε ER, και εάν τα φάρμακα που αντιμετωπίζουν το στρες του ER μπορεί επίσης να βελτιώσουν την ευαισθησία σας στη λεπτίνη.
