Ενώ το κλάμα είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα κάποιων συναισθημάτων και μια αναμενόμενη απάντηση σε πολλές εμπειρίες της ζωής, μπορεί τελικά να βρεθείτε σε μια κατάσταση όπου είτε είναι ακατάλληλο είτε ακατάλληλο να κλάψετε. Εναλλακτικά, μπορεί να βρίσκεστε σε μια κατάσταση όπου κάποιος άλλος κλαίει και θέλετε να τον βοηθήσετε να γίνει ήρεμος. Ανεξάρτητα από την περίσταση, υπάρχουν διάφορες σωματικές και ψυχολογικές δραστηριότητες που μπορούν να σας βοηθήσουν να σταματήσετε το κλάμα.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 5: Φυσική πρόληψη δακρύων
Βήμα 1. Δοκιμάστε να αναβοσβήνει ή να μην αναβοσβήνει καθόλου
Για μερικούς ανθρώπους, το αναβοσβήνει γρήγορα και επανειλημμένα μπορεί να σκορπίσει δάκρυα και να τα βοηθήσει να απορροφηθούν ξανά στον δακρυϊκό πόρο, αποτρέποντας τη συσσώρευση των αρχικών δακρύων. Αντιστρόφως, για μερικούς ανθρώπους, το να μην αναβοσβήνουν και να ανοίγουν τα μάτια όσο πιο άνετα στην πραγματικότητα αποθαρρύνει τα δάκρυα να σχηματιστούν τεντώνοντας τους μυς μέσα και γύρω από την περιοχή των ματιών. Μόνο η εξάσκηση θα σας πει σε ποια ομάδα ανήκετε.
Βήμα 2. Τσιμπήστε τη μύτη σας
Επειδή οι δακρυϊκοί πόροι σας προέρχονται από το πλάι της μύτης σας στο άνοιγμα του βλεφάρου, το τσίμπημα της γέφυρας της μύτης σας και των πλευρών ενώ σφίγγετε τα μάτια σας κλειστά μπορεί να μπλοκάρει τους δακρυϊκούς αγωγούς. (Αυτό λειτουργεί καλύτερα αν χρησιμοποιηθεί πριν αρχίσουν να ρέουν δάκρυα.)
Βήμα 3. Χαμογέλα
Μελέτες έχουν δείξει ότι το χαμόγελο έχει θετικό αντίκτυπο στη συναισθηματική υγεία. Επίσης, επηρεάζει θετικά τον τρόπο με τον οποίο σας βλέπουν οι άλλοι. Επιπλέον, η πράξη του χαμόγελου αντισταθμίζει τα συμπτώματα του κλάματος, διευκολύνοντας σας να αποτρέψετε τα δάκρυα.
Βήμα 4. Cύξτε
Ένας τρόπος για να καλέσετε πίσω έντονα, δυσάρεστα συναισθήματα είναι να αφιερώσετε μια στιγμή για να ρίξετε κρύο νερό στο πρόσωπό σας. Όχι μόνο σε χαλαρώνει, αλλά μπορεί να αυξήσει την ενέργειά σου και να σε κάνει πιο προσεκτικό. Μπορείτε επίσης να στάξετε κρύο νερό στους καρπούς σας και να το τρίψετε πίσω από τα αυτιά σας. Οι κύριες αρτηρίες διατρέχουν αυτές τις περιοχές ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος και η ψύξη τους μπορεί να έχει μια ηρεμιστική επίδραση σε ολόκληρο το σώμα.
Βήμα 5. Πιείτε λίγο τσάι
Έρευνες έχουν δείξει ότι το πράσινο τσάι περιέχει L-Theanine, το οποίο μπορεί να προωθήσει τη χαλάρωση και να μειώσει την ένταση ενώ παράλληλα αυξάνει την ευαισθητοποίηση και την εστίαση. Έτσι την επόμενη φορά που θα βρεθείτε συγκλονισμένοι, με δάκρυα να τρέχουν, κεράστε τον εαυτό σας με ένα φλιτζάνι πράσινο τσάι.
Το μαύρο τσάι περιέχει επίσης L-Theanine, αλλά όχι τόσο πολύ
Βήμα 6. Γελάστε
Το γέλιο είναι μια εύκολη, φθηνή μορφή θεραπείας που μπορεί να βελτιώσει τη γενική υγεία σας και να μειώσει τα συναισθήματα που οδηγούν στο κλάμα ή στην κατάθλιψη. Βρείτε κάτι που σας κάνει να γελάτε και δώστε στον εαυτό σας κάποια αναγκαία ανακούφιση.
Βήμα 7. Δοκιμάστε προοδευτική χαλάρωση
Το κλάμα συμβαίνει συχνά ως προϊόν παρατεταμένης έντασης. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στο σώμα σας να χαλαρώσει τους τεταμένους μύες και να ηρεμήσει τη σκέψη σας. Είναι επίσης μια γνωστική δραστηριότητα επειδή σας διδάσκει να αναγνωρίζετε πώς αισθάνεται το σώμα σας όταν είστε αναστατωμένοι και σε ένταση έναντι όταν είστε χαλαροί και ήρεμοι. Ξεκινώντας από τα δάχτυλα των ποδιών σας, αρχίστε να τεντώνετε τις ομάδες μυών του σώματός σας μία κάθε φορά για διαστήματα 30 δευτερολέπτων, προχωρώντας αργά προς τα πάνω προς το κεφάλι. Αυτή η δραστηριότητα έχει επίσης το πρόσθετο όφελος για την ανακούφιση της αϋπνίας και του ανήσυχου ύπνου.
Βήμα 8. Πάρτε τον έλεγχο
Οι έρευνες δείχνουν ότι τα συναισθήματα της ανικανότητας και της παθητικότητας βρίσκονται συχνά στη ρίζα των επεισοδίων κλάματος. Για να αποφύγετε το κλάμα, μετατοπίστε το σώμα σας από παθητικό σε ενεργό. Αυτό μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο να σηκώνεστε και να περπατάτε στο δωμάτιο ή να ανοίγετε και να κλείνετε τα χέρια σας με μια μικρή πίεση για να μπλέξετε τους μυς σας και να υπενθυμίσετε στο σώμα σας ότι οι ενέργειές σας είναι εκούσιες και έχετε τον έλεγχο.
Βήμα 9. Χρησιμοποιήστε τον πόνο ως απόσπαση της προσοχής
(Εάν διαπιστώσετε ότι προκαλείτε μώλωπες ή άλλη σωματική βλάβη, συνιστάται να διακόψετε αυτήν τη μέθοδο και να επιχειρήσετε να χρησιμοποιήσετε μία ή περισσότερες από τις άλλες τακτικές.) Ο σωματικός πόνος αποσπά τις αισθήσεις σας από τη ρίζα του συναισθηματικού σας πόνου, κάνοντάς σας λιγότερο πιθανό να κλάψετε. Μπορείτε να τσιμπήσετε τον εαυτό σας (όπως μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη ή στο πίσω μέρος του άνω βραχίονα), να δαγκώσετε τη γλώσσα σας ή να τραβήξετε τις τρίχες των ποδιών σας μέσα από την τσέπη του παντελονιού σας.
Βήμα 10. Κάντε ένα βήμα πίσω
Απομακρυνθείτε από την κατάσταση, σωματικά. Εάν έχετε ένα επιχείρημα που σας προκαλεί να κλάψετε, δικαιολογηθείτε ευγενικά τον εαυτό σας για μερικές στιγμές. Αυτό δεν ξεφεύγει από το πρόβλημά σας. η αφαίρεση του εαυτού σας επιτρέπει να εστιάσετε ξανά τα συναισθήματά σας και αφαιρεί την επικείμενη απειλή σύγκρουσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εξασκήστε μερικές από τις άλλες τεχνικές που θα σας βοηθήσουν να διασφαλίσετε ότι δεν κλαίτε όταν ξαναμπείτε στο δωμάτιο και συνεχίσετε τη συζήτηση. Ο στόχος εδώ είναι να επαναφέρετε τον εαυτό σας σε ένα μέρος όπου ελέγχετε τα συναισθήματά σας.
Μέθοδος 2 από 5: Πρόληψη δακρύων με νοητικές ασκήσεις
Βήμα 1. Αναβάλλετε το κλάμα
Στο πλαίσιο του ελέγχου των συναισθηματικών σας αντιδράσεων, όταν νιώθετε ότι πρόκειται να κλάψετε, πείτε στον εαυτό σας ότι δεν μπορείτε να κλάψετε τώρα, αλλά θα επιτρέψετε στον εαυτό σας να κλάψει αργότερα. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και επικεντρωθείτε στην αποκλιμάκωση των συναισθημάτων που σας προκαλούν να δακρύσετε. Ενώ αυτό μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, η γνωστική αναγνώριση των συναισθημάτων σας και η προετοιμασία του σώματός σας να ανταποκρίνεται με κατάλληλους τρόπους στις κατάλληλες στιγμές είναι μια μακροπρόθεσμη λύση στο κλάμα σε δυσάρεστες στιγμές.
Σημειώστε ότι δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να αναβάλλετε το κλάμα μαζί, καθώς η καταστολή μπορεί να δημιουργήσει διαρκή συναισθηματική βλάβη και να επιδεινώσει τα συμπτώματα του άγχους και της κατάθλιψης. Να θυμάστε πάντα να δημιουργείτε ευκαιρίες για να εκφράσετε τα συναισθήματά σας
Βήμα 2. Διαλογιστείτε
Ο διαλογισμός είναι ένας παλιός τρόπος για τη μείωση του στρες, την καταπολέμηση της κατάθλιψης και την ανακούφιση του άγχους. Ούτε χρειάζεται να βρείτε έναν γιόγκι για να επωφεληθείτε από τον διαλογισμό. Απλώς βρείτε ένα ήσυχο σημείο, κλείστε τα μάτια σας και επικεντρωθείτε στην αναπνοή σας, παίρνοντας μεγάλες, βαθιές αναπνοές και εκπνέοντας με αργό, μετρημένο τρόπο. Θα παρατηρήσετε ότι τα αρνητικά σας συναισθήματα λιώνουν σχεδόν αμέσως.
Βήμα 3. Βρείτε θετικούς περισπασμούς
Βρείτε κάτι άλλο εκτός από αρνητικά συναισθήματα για να εστιάσετε. Σκεφτείτε κάτι που σας κάνει ευτυχισμένους ή σας κάνει να γελάτε. Παρακολουθήστε αστεία βίντεο με ζώα στο Διαδίκτυο. Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να επικεντρωθείτε σε κάτι που ανυπομονείτε. Εάν είστε επιλυτής προβλημάτων, δουλέψτε μαθηματικές εξισώσεις ή αναλάβετε ένα μικρό έργο. Εάν αυτά δεν φαίνονται να λειτουργούν, φανταστείτε ψυχικά ένα ήρεμο, ξεκούραστο μέρος. Αφήστε το μυαλό σας να επικεντρωθεί στις λεπτομέρειες εκείνου του τόπου που σας φέρνουν ευτυχία. Αυτό θα αναγκάσει τον εγκέφαλό σας να αισθανθεί ένα συναίσθημα διαφορετικό από θλίψη, θυμό ή φόβο.
Βήμα 4. Ακούστε μουσική
Η μουσική έχει ποικίλα οφέλη όσον αφορά τη διαχείριση του άγχους. Η χαλαρωτική μουσική μπορεί να μας ηρεμήσει, ενώ η ακρόαση μουσικής με συναισθηματικούς στίχους μπορεί να μας ενδυναμώσει και να μας καθησυχάσει. Επιλέξτε αυτό που σας ταιριάζει και διώξτε τα δάκρυα με μια καλοφτιαγμένη λίστα αναπαραγωγής.
Βήμα 5. Να είστε ενήμεροι
Επικεντρωθείτε στον τωρινό σας εαυτό, στον τρόπο γεύσης των τροφίμων, στο πώς αισθάνεται το αεράκι στο δέρμα σας, στον τρόπο που αισθάνεται το ύφασμα των ρούχων σας όταν κινείστε. Όταν εστιάζετε στο παρόν και δίνετε πραγματικά προσοχή στις αισθήσεις σας, μπορεί να ανακουφίσει το ψυχικό στρες και να σας βοηθήσει να δείτε ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε δεν είναι τόσο επιβλητικό.
Βήμα 6. Να είστε ευγνώμονες
Συχνά κλαίμε επειδή αισθανόμαστε συγκλονισμένοι από αυτό που θεωρούμε λάθος στη ζωή μας ή λόγω προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και σκεφτείτε ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε είναι λιγότερο σοβαρό, σε σχέση με άλλα προβλήματα που θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε ή είχατε αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας τα καλά πράγματα για τα οποία πρέπει να είστε ευγνώμονες. Κρατήστε ένα ημερολόγιο για να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας τις ευλογίες σας και να σας βοηθήσει σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς.
Μέθοδος 3 από 5: Αντιμετωπίστε την αιτία των δικών σας δακρύων
Βήμα 1. Προσδιορίστε την πηγή
Η επιθυμία για κλάμα συνοδεύει ορισμένα συναισθήματα, γεγονότα, άτομα ή είδη άγχους; Είναι η πηγή κάτι με το οποίο μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε την επαφή ή την αλληλεπίδραση;
- Εάν η απάντηση είναι "ναι", αναπτύξτε τρόπους αποφυγής ή περιορισμού της επαφής με την πηγή. Αυτό θα μπορούσε να είναι τόσο απλό να αποφύγετε τη μακρά συνομιλία με έναν συνεργάτη που βλάπτει τα συναισθήματά σας ή να αποφύγετε θλιβερές ή βίαιες ταινίες.
- Εάν η απάντηση είναι αρνητική, σκεφτείτε να απευθυνθείτε σε έναν θεραπευτή για στρατηγικές αντιμετώπισης. Αυτό είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για περιπτώσεις όπου η σύγκρουση με στενή οικογένεια ή αγαπημένα πρόσωπα προσδιορίζεται ως η πηγή των αρνητικών συναισθημάτων που οδηγούν στο κλάμα.
Βήμα 2. Αναγνωρίστε τα συναισθήματα καθώς εμφανίζονται
Αν και οι περισπασμοί είναι χρήσιμοι όταν το κλάμα εμφανίζεται σε ακατάλληλες στιγμές, αφιερώστε χρόνο όταν βρίσκεστε σε ένα ασφαλές, ιδιωτικό μέρος για να βιώσετε τα συναισθήματά σας αυθεντικά. Να είστε ενδοσκοπικοί, αναλύοντας τα συναισθήματά σας, τις πηγές και τις πιθανές λύσεις. Το να αγνοείτε τα συναισθήματά σας ή να προσπαθείτε να τα καταπιέζετε συνεχώς είναι αντιπαραγωγικό για τη θεραπεία και τη βελτίωση. Στην πραγματικότητα, τα συνεχή προβλήματα μπορεί να παραμείνουν στο υποσυνείδητό σας και να αυξήσουν πραγματικά τα επεισόδια κλάματος.
Βήμα 3. Απολογισμός των καλών πραγμάτων
Αναπτύξτε τη συνήθεια να αστυνομεύετε τις αρνητικές σκέψεις σας και υπενθυμίστε στον εαυτό σας καλά πράγματα για τον εαυτό σας. Προσπαθήστε να διατηρείτε μια αναλογία θετικών προς αρνητικών σκέψεων 1: 1 όποτε είναι δυνατόν. Αυτό όχι μόνο θα σας κάνει πιο ευτυχισμένους γενικά, αλλά θα βοηθήσει στην πρόληψη απρόβλεπτων συναισθημάτων εκπαιδεύοντας τον εγκέφαλό σας να γνωρίζει ότι, παρά τα προβλήματα, είστε ένα αξιόλογο άτομο.
Βήμα 4. Εφημερίδα για να καταλάβετε την πηγή των δακρύων σας
Αν δυσκολεύεστε να ελέγξετε τα δάκρυά σας ή δεν είστε καν σίγουροι για ποιο λόγο κλαίτε, η καταγραφή ημερολογίου μπορεί να σας βοηθήσει να φτάσετε στη ρίζα. Το περιοδικό μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην υγεία σας, μπορεί να σας βοηθήσει να δείτε τα θετικά οφέλη ενός αγχωτικού γεγονότος και να διευκρινίσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Το γράψιμο για θυμό ή θλίψη μπορεί να μειώσει την ένταση αυτών των συναισθημάτων, κάτι που μπορεί να σας βοηθήσει να περιορίσετε το κλάμα σας. Θα γνωρίσετε επίσης καλύτερα τον εαυτό σας, αποκτώντας περισσότερη αυτοπεποίθηση και επίγνωση καταστάσεων ή ατόμων που είναι τοξικά και πρέπει να απομακρυνθούν από τη ζωή σας.
- Προσπαθήστε να γράφετε ημερολόγιο για 20 λεπτά την ημέρα κάθε μέρα. Εξασκηθείτε στην "δωρεάν γραφή", στην οποία δεν ανησυχείτε για την ορθογραφία, τη στίξη ή οποιαδήποτε άλλα "πρέπει". Γράψτε γρήγορα για να μην μπορείτε να λογοκριθείτε. Θα εκπλαγείτε από αυτό που θα μάθετε και πόσο καλύτερα θα νιώσετε.
- Το περιοδικό σας επιτρέπει να εκφράζετε ελεύθερα τα συναισθήματά σας χωρίς κρίση ή αναστολές.
- Εάν έχετε βιώσει ένα τραυματικό γεγονός, το ημερολόγιο μπορεί να σας βοηθήσει να επεξεργαστείτε τα συναισθήματά σας και μπορεί πραγματικά να σας κάνει να νιώσετε περισσότερο υπό έλεγχο. Γράψτε για τα γεγονότα του γεγονότος και τα συναισθήματα που βιώσατε για να αξιοποιήσετε στο έπακρο το ημερολόγιό σας.
Βήμα 5. Λάβετε βοήθεια
Εάν τίποτα δεν φαίνεται να βοηθά στον περιορισμό επεισοδίων κλάματος και αρνητικών συναισθημάτων και έχει αντίκτυπο στις σχέσεις ή την απασχόλησή σας, κάντε το πρώτο βήμα προς μια λύση επικοινωνώντας με έναν εξουσιοδοτημένο θεραπευτή. Συχνά το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με συμπεριφορικές θεραπείες. Ωστόσο, εάν υπάρχει ιατρικός λόγος για αυτά τα προβλήματα, ένας θεραπευτής μπορεί να διασφαλίσει ότι λαμβάνετε κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
- Εάν αντιμετωπίζετε συμπτώματα κατάθλιψης, ζητήστε βοήθεια από έναν σύμβουλο ή έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης περιλαμβάνουν: επίμονο θλιβερό ή "κενό" συναίσθημα. αισθήματα απελπισίας, ενοχής και/ή αναξιότητας σκέψεις αυτοκτονίας. μειωμένη ενέργεια · δυσκολία στον ύπνο ή τον υπερβολικό ύπνο και αλλαγές στην όρεξη και/ή το βάρος.
- Εάν αντιμετωπίζετε αυτοκτονικές σκέψεις, ζητήστε αμέσως βοήθεια. Δοκιμάστε να καλέσετε το National Suicide Prevention Lifeline στο 1 (800) 273-8255 ή επισκεφθείτε το IASP για να βρείτε μια γραμμή βοήθειας στη χώρα σας. Or καλέστε κάποιον που εμπιστεύεστε για να μιλήσει για το πώς αισθάνεστε.
Βήμα 6. Μάθετε πότε θρηνείτε
Η θλίψη είναι μια φυσική απάντηση στην απώλεια. μπορεί να είναι ο θάνατος ενός αγαπημένου μέλους της οικογένειας, η απώλεια μιας σχέσης, η απώλεια εργασίας, η απώλεια της υγείας ή οποιαδήποτε άλλη απώλεια. Θλίψη προσωπικά - δεν υπάρχει «σωστός» τρόπος πένθους, ούτε υπάρχει προδιαγεγραμμένο χρονοδιάγραμμα για πένθος. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή χρόνια και θα υπάρξουν πολλά υψηλά και χαμηλά.
- Ζητήστε υποστήριξη από φίλους και συγγενείς. Το να μοιράζεστε την απώλειά σας είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στη θεραπεία από την απώλεια. Μια ομάδα υποστήριξης ή ένας σύμβουλος θλίψης μπορεί επίσης να είναι χρήσιμος.
- Τελικά τα συναισθήματα που συνδέονται με το πένθος πρέπει να γίνουν λιγότερο έντονα. Εάν δεν αντιμετωπίσετε καμία βελτίωση ή τα συμπτώματά σας φαίνεται να επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, η θλίψη σας μπορεί να έχει εξελιχθεί σε μεγάλη κατάθλιψη ή περίπλοκη θλίψη. Επικοινωνήστε με έναν θεραπευτή ή έναν σύμβουλο πένθους για να σας βοηθήσει να προχωρήσετε προς την αποδοχή.
Μέθοδος 4 από 5: Διακοπή βρεφών και παιδιών από το κλάμα
Βήμα 1. Μάθετε γιατί τα βρέφη κλαίνε
Θυμηθείτε ότι το κλάμα είναι μια από τις μόνες μορφές επικοινωνίας που μπορεί να έχει ένα βρέφος και είναι ένας σταθερός δείκτης ανάγκης. Βάλτε τον εαυτό σας στη νοοτροπία του παιδιού και σκεφτείτε τι θα μπορούσε να προκαλέσει δυσφορία. Μερικοί συνηθισμένοι λόγοι για τους οποίους τα μωρά κλαίνε είναι:
- Πείνα: Τα περισσότερα νεογνά απαιτούν σίτιση κάθε δύο έως τρεις ώρες όλο το εικοσιτετράωρο.
- Η ανάγκη να θηλάσουν: Τα βρέφη έχουν ένα φυσικό ένστικτο να μανδάλουν και να θηλάζουν καθώς έτσι αντλούν τροφή.
- Μοναξιά. Τα μωρά χρειάζονται κοινωνική αλληλεπίδραση για να εξελιχθούν σε χαρούμενα, υγιή παιδιά και συχνά κλαίνε όταν θέλουν στοργή.
- Κούραση. Τα νεογέννητα βρέφη χρειάζονται συχνό ύπνο, μερικές φορές κοιμούνται έως και 16 ώρες την ημέρα.
- Δυσφορία: Σκεφτείτε το πλαίσιο του επεισοδίου κλάματος και ποια μπορεί να είναι η εμπειρία του παιδιού σας, προκειμένου να προβλέψετε τις φυσιολογικές ανάγκες και επιθυμίες.
- Υπερδιέγερση: Πολύς θόρυβος, κίνηση ή οπτική διέγερση μπορεί να κατακλύσει τα βρέφη, προκαλώντας τους κλάμα.
- Ασθένεια. Συχνά το πρώτο σημάδι ασθένειας, αλλεργίας ή τραυματισμού είναι ότι το βρέφος κλαίει και δεν ανταποκρίνεται σε καταπραϋντικό.
Βήμα 2. Κάντε ερωτήσεις στο παιδί
Σε αντίθεση με το παιχνίδι εικασίας που παίζουμε με βρέφη, τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε πιο εξελιγμένες μορφές επικοινωνίας και μπορούμε να ρωτήσουμε: "Τι συμβαίνει;" Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι σε θέση να επικοινωνούν όπως οι ενήλικες, οπότε είναι σημαντικό να κάνετε απλές ερωτήσεις και να διαβάζετε μεταξύ των γραμμών όταν ένα παιδί φαίνεται ότι δεν μπορεί να περιγράψει ένα πρόβλημα με λεπτομέρειες.
Βήμα 3. Παρατηρήστε εάν το παιδί έχει τραυματιστεί
Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να απαντήσουν σε ερωτήσεις όταν είναι αναστατωμένα, οπότε είναι σημαντικό για τους γονείς και τους φροντιστές να δίνουν προσοχή στο πλαίσιο και τη φυσική κατάσταση του παιδιού όταν κλαίει.
Βήμα 4. Προσφέρετε περισπασμούς
Εάν το παιδί είναι πληγωμένο ή δυστυχισμένο, μπορεί να το αποσπάσει από τον πόνο μέχρι να υποχωρήσει. Προσπαθήστε να εστιάσετε την προσοχή τους σε κάτι που τους αρέσει. Καθορίστε εάν και πού μπορεί να έχει προκληθεί τραυματισμός, αλλά ρωτήστε για κάθε μέρος του σώματός της, εκτός από το σημείο που πραγματικά έχουν τραυματιστεί. Αυτό απαιτεί να σκεφτούν αυτά τα μέρη του σώματος και όχι εκείνο που πονάει, δημιουργώντας μια απόσπαση της προσοχής.
Βήμα 5. Καθησυχάστε το παιδί
Τα παιδιά συχνά κλαίνε ως απάντηση στην πειθαρχία ή μετά από αρνητικές αλληλεπιδράσεις με έναν ενήλικα ή έναν συνομήλικο. Όταν συμβεί αυτό, καθορίστε αν η δράση είναι δικαιολογημένη για τη διαμεσολάβηση της κατάστασης (π.χ. βάλτε τα παιδιά που αγωνίζονται) σε τάιμ άουτ, αλλά υπενθυμίζετε πάντα στο παιδί ότι είναι ασφαλή και αγαπημένα, παρά τις συγκρούσεις.
Βήμα 6. Time out
Όλα τα παιδιά θα συμπεριφέρονται άσχημα από καιρό σε καιρό. Ωστόσο, εάν το παιδί χρησιμοποιεί κλάμα, θυμό ή φωνές σε μια προσπάθεια να λάβει αυτό που θέλει, είναι σημαντικό να αποτραπεί η σχέση μεταξύ κακής συμπεριφοράς και ικανοποίησης.
- Εάν το νήπιο ή το παιδί σας εκνευρίζεται, μεταφέρετε το παιδί σε ένα ήσυχο δωμάτιο και αφήστε το να παραμείνει εκεί μέχρι να περάσει ο θυμός, επιστρέφοντάς το σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όταν έχει περάσει ο θυμός.
- Εάν το αναστατωμένο παιδί είναι αρκετά μεγάλο για να περπατά και να ακολουθεί εντολές, ζητήστε από το παιδί να πάει στο δωμάτιό του, υπενθυμίζοντάς του ότι του επιτρέπεται να επιστρέψει, να σας πει τι θέλει και γιατί αναστατώνεται μόλις ηρεμήσουν. Αυτό διδάσκει επίσης στο παιδί παραγωγικές στρατηγικές αντιμετώπισης θυμού και απογοήτευσης, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζει ότι το παιδί αισθάνεται αγαπητό και σεβαστό.
Μέθοδος 5 από 5: Ανακουφίζοντας έναν ενήλικα που κλαίει
Βήμα 1. Ρωτήστε αν χρειάζεται βοήθεια
Σε αντίθεση με τα βρέφη και τα παιδιά, οι ενήλικες είναι σε θέση να κάνουν ανεξάρτητες εκτιμήσεις για την κατάστασή τους και εάν χρειάζεται βοήθεια. Πριν μπείτε και προσπαθήσετε να βοηθήσετε, ρωτήστε πάντα αν μπορείτε να προσφέρετε βοήθεια. Εάν το άτομο υποφέρει από συναισθηματικό πόνο, μπορεί να χρειαστεί χώρος και χρόνος για να επεξεργαστεί τα συναισθήματα πριν συμπεριλάβει ένα άλλο άτομο στη διαδικασία αντιμετώπισης. Μερικές φορές, μόνο η προσφορά βοήθειας είναι αρκετή για να βοηθήσει ένα άτομο να αντιμετωπίσει την αγωνία.
Εάν η κατάσταση δεν είναι σοβαρή και το άτομο υποδέχεται μια απόσπαση της προσοχής, πείτε ένα αστείο ή μια αστεία ιστορία. Σχολιάστε κάτι αστείο/παράξενο που διαβάζετε στο διαδίκτυο. Εάν το άτομο είναι ξένος ή μακρινός γνωστός, κάντε του μη παρεμβατικές ερωτήσεις σχετικά με τις προτιμήσεις και τις προτιμήσεις του
Βήμα 2. Προσδιορίστε την αιτία του πόνου
Είναι ο πόνος φυσικός; Συναισθηματική? Έχει το άτομο ένα σοκ ή έχει θυματοποιηθεί με κάποιο τρόπο; Κάντε ερωτήσεις αλλά προσέξτε επίσης την κατάσταση και το περιβάλλον για ενδείξεις.
Εάν το άτομο κλαίει και φαίνεται να έχει τραυματιστεί ή χρειάζεται ιατρική βοήθεια, καλέστε αμέσως τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Μείνετε κοντά μέχρι να φτάσει η βοήθεια. Εάν η τοποθεσία δεν είναι ασφαλής, μετακινήστε το άτομο σε ασφαλέστερη τοποθεσία κοντά αν είναι δυνατόν
Βήμα 3. Δώστε την κατάλληλη φυσική επαφή
Στην περίπτωση ενός φίλου ή αγαπημένου προσώπου, μπορεί να είναι χρήσιμο να προσφέρετε μια αγκαλιά ή να πιάσετε τα χέρια. Ακόμα και ένα χέρι γύρω από τους ώμους μπορεί να είναι πηγή υποστήριξης και άνεσης. Ωστόσο, διαφορετικές καταστάσεις επιτρέπουν διαφορετικούς βαθμούς φυσικής επαφής. εάν δεν είστε σίγουροι αν το άτομο θα ανακουφιστεί από αυτό το είδος βοήθειας, ρωτήστε πάντα.
Βήμα 4. Επικεντρωθείτε στο θετικό
Χωρίς απαραίτητα αλλαγή θέματος, προσπαθήστε να επικεντρωθείτε σε θετικές πτυχές αυτού που προκαλεί συναισθηματική δυσφορία. Στην περίπτωση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, για παράδειγμα, αναφέρετε καλές στιγμές που μοιράστηκαν με το άτομο και πράγματα που αγαπήθηκαν. Αν είναι δυνατόν, θυμηθείτε αστείες αναμνήσεις που μπορεί να προκαλέσουν χαμόγελο ή πιθανό γέλιο. Το να μπορείς να γελάς μπορεί να μειώσει εκθετικά την επιθυμία για κλάμα και να βελτιώσει τη γενική διάθεση.
Βήμα 5. Αφήστε τα να κλάψουν
Το κλάμα είναι μια φυσική απάντηση σε έντονη συναισθηματική ταλαιπωρία και, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι κατάλληλο ή ακατάλληλο, με την προϋπόθεση ότι δεν τραυματίζεται κανένας άλλος, το να αφήσεις κάποιον να κλάψει θα μπορούσε τελικά να είναι η πιο ασφαλής, πιο υποστηρικτική επιλογή.
