Το κάταγμα είναι μια ιατρική κατάσταση κατά την οποία ένα οστό σπάει ή σπάει λόγω υπερβολικής πίεσης ή δύναμης. Ένα κλειστό κάταγμα συμβαίνει όταν το σπασμένο οστό δεν διεισδύει στο δέρμα. Παρόλο που ένα κλειστό κάταγμα θα απαιτήσει επαγγελματική ιατρική φροντίδα για να θεραπευτεί σωστά, η καλή γνώση του πρωτοκόλλου πρώτων βοηθειών μπορεί να βοηθήσει να κάνει τον τραυματία πιο άνετο ενώ περιμένει τη θεραπεία και να αποτρέψει το κάταγμα να επιδεινωθεί. Ξεκινήστε με το Βήμα 1 παρακάτω για να μάθετε πώς να αντιμετωπίζετε ένα κλειστό κάταγμα κατά τη διάρκεια των πρώτων βοηθειών.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Χορήγηση πρώτων βοηθειών
Βήμα 1. Περιορίστε την κίνηση του ατόμου όσο το δυνατόν περισσότερο
Το πρώτο βήμα για την παροχή πρώτων βοηθειών είναι να αποτρέψετε την κίνηση του τραυματία. Ζητήστε τους να καθίσουν ή να ξαπλώσουν και προσπαθήστε να τους κάνετε όσο το δυνατόν πιο άνετα.
- Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό εάν αισθάνονται πόνο στο λαιμό τους, καθώς η μετακίνησή τους θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό στη σπονδυλική τους στήλη. Καλέστε ασθενοφόρο εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να υπάρχει τραυματισμός στη σπονδυλική στήλη.
- Καθώς περιμένετε ιατρική βοήθεια, ρωτήστε τον ασθενή πώς συνέβη ο τραυματισμός και πού αισθάνεται πόνο. Αυτές οι πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να αποφασίσετε για την καλύτερη πορεία δράσης και να ενημερώσετε τους επαγγελματίες του μέσου όταν έρθει η ώρα.
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε ένα καθαρό πανί για να σταματήσετε τυχόν αιμορραγία
Εάν υπάρχει αιμορραγία στο σημείο του κλειστού κατάγματος (ή οπουδήποτε αλλού στο σώμα), μπορείτε να σταματήσετε ή να ελαχιστοποιήσετε την απώλεια αίματος ασκώντας άμεση πίεση στο τραύμα με ένα καθαρό πανί. Η πίεση περιορίζει τα αιμοφόρα αγγεία, διατηρώντας την αιμορραγία υπό έλεγχο.
- Η κάλυψη της πληγής με ένα καθαρό πανί θα βοηθήσει επίσης να μην μολυνθεί. Εάν είναι δυνατόν, φορέστε γάντια για να αποφύγετε την άμεση επαφή των χεριών σας με το αίμα του ασθενούς - αυτό θα βοηθήσει επίσης στην πρόληψη της μόλυνσης.
- Λάβετε υπόψη ότι αυτή η τεχνική θα λειτουργήσει μόνο εάν το αίμα προέρχεται από μια φλέβα (η οποία αντλεί αίμα σε χαμηλή πίεση). Εάν το αίμα προέρχεται από μια αρτηρία, η αιμορραγία θα είναι αδύνατο να ελεγχθεί χρησιμοποιώντας μόνο την πίεση και ο ασθενής θα χρειαστεί αμέσως ιατρική βοήθεια.
Βήμα 3. Ακινητοποιήστε την τραυματισμένη περιοχή για να αποφύγετε περαιτέρω τραυματισμό
Το επόμενο βήμα είναι να ακινητοποιήσουμε το σπασμένο άκρο χρησιμοποιώντας νάρθηκα - αυτό θα αποτρέψει την περαιτέρω μετατόπιση του οστού. Μην προσπαθείτε να μετακινήσετε ή να επανατοποθετήσετε ένα παραμορφωμένο οστό.
- Εάν έχετε έναν εύκολα στο χέρι, ένας νάρθηκας με επένδυση μπορεί να εφαρμοστεί στο σπασμένο οστό για να ακινητοποιήσει τον τραυματισμό και να μειώσει την ενόχληση. Φροντίστε να εφαρμόσετε τον νάρθηκα πολύ προσεκτικά για να αποφύγετε την επιδείνωση του κατάγματος. Εάν η εφαρμογή του νάρθηκα προκαλεί πολύ πόνο στον ασθενή, αφήστε τον στην άκρη.
- Εάν δεν έχετε νάρθηκα με επένδυση, μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε και να φτιάξετε το δικό σας χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε διαθέσιμο υλικό. Για παράδειγμα, ένα μήκος από χαρτόνι ή ξύλο, μια δέσμη κλαδιών, μια τυλιγμένη εφημερίδα μπορεί να τοποθετηθεί κατά μήκος του σπασμένου άκρου, στη συνέχεια να κρατηθεί στη θέση του χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι σχοινί, μια ζώνη, μια γραβάτα ή ένα μήκος υφάσματος.
Βήμα 4. Εφαρμόστε ένα πακέτο πάγου για να μειώσετε το πρήξιμο και να ανακουφίσετε τον πόνο
Το συντομότερο δυνατό μετά τον τραυματισμό, εφαρμόστε μια παγοκύστη στο σημείο του κατάγματος. Το κρύο από τον πάγο στενεύει τα αιμοφόρα αγγεία, συμβάλλοντας στη μείωση της ροής του αίματος στον τραυματισμό και στην πρόληψη της υπερβολικής διόγκωσης. Ο πάγος βοηθά επίσης να μουδιάσει τον πόνο.
- Κρατήστε τον πάγο στο τραυματισμένο άκρο για 10 έως 20 λεπτά, στη συνέχεια κάντε ένα διάλειμμα για να αφήσετε το δέρμα να ζεσταθεί πριν το εφαρμόσετε ξανά.
- Φροντίστε να τυλίξετε το πακέτο πάγου σε καθαρό πανί ή πετσέτα - ο πάγος δεν πρέπει ποτέ να έρχεται σε άμεση επαφή με το δέρμα, καθώς το έντονο κρύο μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους ιστούς.
- Εάν δεν έχετε πακέτο πάγου, μια συσκευασία κατεψυγμένων λαχανικών θα είναι ωραία. Μην εφαρμόζετε ποτέ θερμική συσκευασία ή ζεστή κομπρέσα στον τραυματισμό, καθώς αυτό θα αυξήσει τη ροή αίματος στην περιοχή, αυξάνοντας το πρήξιμο και τον πόνο.
Βήμα 5. Ανυψώστε το σπασμένο άκρο
Εάν είναι δυνατόν να το κάνετε χωρίς να προκαλέσετε περαιτέρω τραυματισμό, προσπαθήστε να κρατήσετε το τραυματισμένο άκρο ψηλά πάνω από το επίπεδο της καρδιάς. Αυτό μειώνει τη ροή αίματος στην περιοχή και αποτρέπει το πρήξιμο. Εάν ο τραυματίας είναι ξαπλωμένος, μπορείτε να στηρίξετε το σπασμένο χέρι, χέρι, πόδι ή πόδι σε μια στοίβα μαξιλαριών ή μαξιλαριών.
Βήμα 6. Παρέχετε ένα ήσυχο περιβάλλον
Προσπαθήστε να παρέχετε ένα ήσυχο περιβάλλον στον τραυματία. Αυτό θα τους βοηθήσει να παραμείνουν ήρεμοι και να παραμείνουν ακίνητοι. Κάντε τα όσο το δυνατόν πιο άνετα, χρησιμοποιώντας μαξιλάρια, κουβέρτες και μαξιλάρια όσο είναι απαραίτητο και αποτρέψτε τους άλλους ανθρώπους να συνωστίζονται γύρω τους.
Βήμα 7. Καθαρίστε τυχόν πληγές που έχουν υποστεί κατά τη διάρκεια του τραυματισμού
Εάν ο τραυματίας έχει ανοιχτές πληγές, κάντε ό, τι περνάει από το χέρι σας για να τις καθαρίσετε, καθώς αυτό θα βοηθήσει στην πρόληψη τραυματισμού.
- Βουτήξτε ένα καθαρό βαμβάκι σε υπεροξείδιο του υδρογόνου ή βεταδίνη και χρησιμοποιήστε το για να καθαρίσετε την πληγή από το κέντρο προς τα έξω, κάνοντας απαλές κυκλικές κινήσεις.
- Ντύστε την πληγή χρησιμοποιώντας καθαρό επίδεσμο. Βεβαιωθείτε ότι ο επίδεσμος δεν εφαρμόζεται πολύ σφιχτά, διαφορετικά θα μπορούσε να περιορίσει τη ροή του αίματος στην πληγωμένη περιοχή και να επιβραδύνει την επούλωση.
Βήμα 8. Αντιμετωπίστε τον τραυματία για σοκ
Εάν ο τραυματίας πάθει σοκ, τοποθετήστε το σώμα του ξαπλωμένο με το κεφάλι χαμηλότερο από τον κορμό του. Αν είναι δυνατόν, σηκώστε τα πόδια. Αυτό προάγει τη ροή του αίματος στην καρδιά και τον εγκέφαλο.
- Λάβετε υπόψη ότι η τοποθέτηση του τραυματία σε αυτή τη θέση είναι δυνατή μόνο εάν δεν τραυματιστεί ο λαιμός ή η πλάτη του. Διαφορετικά κινδυνεύετε να επιδεινώσετε τον τραυματισμό.
- Τα κύρια συμπτώματα του σοκ περιλαμβάνουν γρήγορη, ρηχή αναπνοή. κρύο, βρώμικο δέρμα. ένας γρήγορος, αδύναμος παλμός. αίσθημα αδυναμίας ή λιποθυμίας. Λιγότερο κοινά συμπτώματα σοκ περιλαμβάνουν: άγχος και διέγερση. μπλε χείλη και νύχια? σύγχυση ή μη ανταπόκριση επιληπτικές κρίσεις, εφίδρωση ή πόνος στο στήθος. μάτια που φαίνονται να κοιτάζουν.
- Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο παροχής πρώτων βοηθειών σε άτομα που πάσχουν από σοκ, δείτε αυτό το άρθρο.
Βήμα 9. Αφαιρέστε τυχόν στενά ρούχα ή κοσμήματα για να προωθήσετε την κυκλοφορία
Αφαιρέστε τυχόν περιοριστικά ρούχα ή κοσμήματα που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την κυκλοφορία του αίματος. Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιήστε ένα ψαλίδι για να κόψετε όλα τα ρούχα που δεν μπορείτε να αφαιρέσετε εύκολα.
Βήμα 10. Δώστε στον τραυματία φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου
Εάν ο τραυματίας πονάει πολύ, μπορείτε να του δώσετε ένα μη συνταγογραφούμενο φάρμακο για τον πόνο, όπως η ιβουπροφαίνη. Αυτό θα σας βοηθήσει να κρατήσετε τον πόνο υπό έλεγχο κάτω από το άτομο που λαμβάνει ιατρική βοήθεια.
- Μην δίνετε στον τραυματία μεγαλύτερη δόση παυσίπονου από τη δοσολογία που αναγράφεται στη συσκευασία, ανεξάρτητα από το επίπεδο του πόνου.
- Πριν δώσετε στον τραυματία οποιοδήποτε φάρμακο για τον πόνο, βεβαιωθείτε ότι είναι σε θέση να καταπιεί σωστά, διαφορετικά μπορεί να αρχίσει να πνίγεται. Το ίδιο ισχύει για την παροχή τροφής ή νερού στον ασθενή.
Βήμα 11. Παραδώστε τη φροντίδα του ζημιωθέντος σε εκπαιδευμένους ιατρούς το συντομότερο δυνατό
Μόλις φτάσει το ασθενοφόρο ή μπορείτε να πάρετε τον τραυματία σε νοσοκομείο, μεταφέρετε τη φροντίδα του ασθενούς στους ιατρούς. Ενημερώστε τους για την αιτία του τραυματισμού και τις λεπτομέρειες της περίθαλψης πρώτων βοηθειών που παρείχατε.
Μέρος 2 από 3: Προσδιορισμός συμπτωμάτων κλειστού κατάγματος
Βήμα 1. Αναζητήστε έντονο πόνο στο σημείο του τραυματισμού
Ο πόνος που σχετίζεται με ένα κλειστό κάταγμα μπορεί να περιγραφεί ως κόμβοι αιχμηρού και τσιμπημένου πόνου. Ο πόνος εμφανίζεται όταν οι μυϊκές ίνες της τραυματισμένης περιοχής τεντώνονται ή σκίζονται. Αυτό προκαλεί τη συστολή των μυϊκών ινών, οδηγώντας σε ανεπαρκή ροή αίματος στην πληγείσα περιοχή και έλλειψη οξυγόνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση γαλακτικού οξέος γύρω από το σημείο του τραυματισμού. Το γαλακτικό οξύ προκαλεί πόνο διαταράσσοντας τα επίπεδα του pH γύρω από τον τραυματισμό.
- Ως αποτέλεσμα του πόνου, ο τραυματίας δεν θα μπορεί να βάλει βάρος στο τραυματισμένο μέρος του σώματος. Αν το κάνουν, μπορεί να βιώσουν πολύ έντονο, παλλόμενο πόνο στη θέση του σώματος.
- Ο πόνος μπορεί επίσης να συνοδεύεται από έναν ήχο και αίσθηση τριβής, που συμβαίνει όταν τα δύο μισά του σπασμένου οστού τρίβονται μεταξύ τους.
- Ο τραυματισμός πρέπει επίσης να είναι ευαίσθητος στην αφή όταν ασκείται ελαφριά πίεση.
Βήμα 2. Αναζητήστε δυσκολία στην κίνηση ή απώλεια της κανονικής λειτουργίας
Ένα κλειστό κάταγμα θα καταστήσει πολύ δύσκολη ή και αδύνατη τη μετακίνηση του τραυματισμένου μέρους του σώματος. Αυτό περιορίζει την κανονική λειτουργία και εμποδίζει το τραυματισμένο άτομο να κάνει απλές δραστηριότητες και εργασίες.
Βήμα 3. Αναζητήστε σημάδια πρήξιμο ή μώλωπες πάνω από ένα οστό
Εάν έχει συμβεί ένα κλειστό κάταγμα, θα πρέπει να μπορείτε να δείτε σημάδια πρήξιμο ή μώλωπες στο σημείο του τραυματισμού.
- Οι μώλωπες εμφανίζονται όταν τα αιμοφόρα αγγεία κάτω από το δέρμα σπάνε ως αποτέλεσμα μεγάλης δύναμης ή χτυπήματος στο δέρμα. Το αίμα διαρρέει από αυτά τα αιμοφόρα αγγεία, με αποτέλεσμα κόκκινα, μαύρα ή μοβ σημάδια στο δέρμα.
- Το πρήξιμο συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος απελευθερώνει φλεγμονώδεις χημικές ουσίες μέσω του αίματος προκειμένου να εξαλειφθούν τα επιβλαβή ερεθίσματα γύρω από το σημείο του τραυματισμού, όπως ερεθιστικά, κατεστραμμένα κύτταρα και παθογόνα. Αυτό επιτρέπει στο σώμα να ξεκινήσει τη διαδικασία επούλωσης.
Βήμα 4. Νιώστε απώλεια σφυγμού κάτω από το κάταγμα
Ο παλμός είναι η ρυθμική σύσπαση και χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων με σκοπό την αποτελεσματική κατανομή του αίματος σε διάφορα μέρη του σώματος. Εάν ο παλμός αισθάνεται χαμηλός ή αδύναμος κάτω από το σημείο του τραυματισμού, αυτό σημαίνει ότι η κυκλοφορία του αίματος έχει υπονομευθεί και είναι πιθανός ένας τραυματισμός μυών ή οστών. Για να μάθετε πώς να αναζητάτε έναν παλμό, δείτε αυτό το άρθρο.
- Εάν η ροή του αίματος έχει παραβιαστεί, είναι πιθανό ο τραυματίας να εμφανίσει μούδιασμα ή ακόμα και παράλυση κάτω από το σημείο του κατάγματος.
- Αν και η απώλεια της αίσθησης οφείλεται συνήθως στην έλλειψη αίματος, θα μπορούσε επίσης να είναι έργο ενός κατεστραμμένου νεύρου.
Βήμα 5. Αναζητήστε χλωμό ή αποχρωματισμένο δέρμα στο σημείο του κατάγματος
Μετά από ένα κλειστό κάταγμα, οι μυϊκές ίνες που περιβάλλουν τον τραυματισμό τεντώνονται και σχίζονται, γεγονός που επηρεάζει τη ροή του αίματος στο σημείο του τραυματισμού. Αυτή η μειωμένη ροή αίματος προκαλεί το σημείο κατάγματος να γίνει χλωμό και να αποχρωματιστεί, καθώς το αίμα δίνει στο δέρμα το κανονικό του χρώμα.
Βήμα 6. Αναζητήστε μια παραμορφωμένη ή στριμμένη εμφάνιση
Σε ορισμένες περιπτώσεις (αν και όχι όλες) ένα κλειστό κάταγμα θα έχει ως αποτέλεσμα το τραυματισμένο άκρο να φαίνεται στριμμένο ή παραμορφωμένο, σε σύγκριση με το φυσιολογικό, μη τραυματισμένο άκρο. Αυτό προκαλείται από σπασμένα θραύσματα οστών στο σημείο του τραυματισμού.
Μέρος 3 από 3: Κατανόηση κλειστών καταγμάτων
Βήμα 1. Κατανοήστε τη διαφορά μεταξύ κλειστού και ανοιχτού κατάγματος
Το κάταγμα ορίζεται ως διαταραχή της συνέχειας του οστού. Υπάρχουν δύο τύποι καταγμάτων, ανοιχτών και κλειστών:
- Ανοιχτό κάταγμα: Αυτός ο τύπος κατάγματος είναι ορατός με γυμνό μάτι. Το δέρμα πάνω από το σημείο του τραυματισμού χάνεται και μπορεί να φανούν οι υποκείμενοι μύες και θραύσματα οστών. Συχνά υπάρχει πολύ αιμορραγία με αυτόν τον τύπο κατάγματος και είναι πιο επιρρεπής σε λοίμωξη
- Κλειστό κάταγμα: Ένα κλειστό κάταγμα συμβαίνει όταν το οστό σπάει ή σπάει αλλά δεν διεισδύει στο δέρμα, οπότε το δέρμα που καλύπτει τον τραυματισμό παραμένει άθικτο. Τα κλειστά κατάγματα είναι πιο συνηθισμένα από τα ανοιχτά κατάγματα και είναι συνήθως ευκολότερα θεραπευτικά.
Βήμα 2. Γνωρίστε ποιες ομάδες είναι πιο πιθανό να υποστούν κλειστό κάταγμα
Ορισμένες ομάδες ανθρώπων διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν κλειστό κάταγμα από άλλες. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Άτομα άνω των 65 ετών: Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, το σώμα τους δεν είναι σε θέση να απορροφήσει θρεπτικά συστατικά όπως παλιά. Όταν το σώμα αδυνατεί να απορροφήσει επαρκείς ποσότητες ασβεστίου, τα οστά γίνονται πιο αδύναμα, καθιστώντας τα πιο ευαίσθητα σε κλειστά κατάγματα και άλλους τραυματισμούς των οστών.
- Άτομα με οστεοπόρωση: Η οστεοπόρωση είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα οστά γίνονται αδύναμα και κοίλα, καθιστώντας τα πιο επιρρεπή σε θραύση.
- Άτομα με καρκίνο: Οι ασθενείς με καρκίνο έχουν εύθραυστα οστά και εξασθενημένο μυϊκό ιστό. Αυτό τους καθιστά πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς.
- Γυναίκες με ανώμαλο έμμηνο κύκλο: Η ανώμαλη έμμηνος ρύση εμφανίζεται συνήθως ως αποτέλεσμα των χαμηλών επιπέδων οιστρογόνων. Τα οιστρογόνα είναι μια γυναικεία ορμόνη που βοηθά επίσης στη ρύθμιση της ανάπτυξης των οστών. Εάν τα επίπεδα οιστρογόνων είναι χαμηλά, τα οστά γίνονται πιο αδύναμα και είναι πιο πιθανό να σπάσουν ή να σπάσουν κατά την πρόσκρουση.
- Άτομα που αθλούνται: Τα άτομα που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις και σκουός, είναι περισσότερο σαν να πέφτουν βαριά ή να δέχονται ισχυρά χτυπήματα στα άκρα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν κατάγματα.
Βήμα 3. Να γνωρίζετε ότι τα σοβαρά κλειστά κατάγματα μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση
Με λιγότερο σοβαρά κατάγματα, το οστό θα χειριστεί ξανά στη σωστή θέση και το άκρο θα καλυφθεί από ένα γύψο για να το προστατεύσει καθώς επουλώνεται. Ωστόσο, με πιο σοβαρά κλειστά κατάγματα, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
- Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, τυχόν σπασμένα κομμάτια οστού θα πρέπει να τοποθετηθούν ξανά στη θέση τους. Στη συνέχεια, καρφιά, πλάκες ή βίδες θα εισαχθούν στο οστό για να σταθεροποιηθεί και να διασφαλιστεί ότι θεραπεύεται κανονικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μεταλλικές ράβδοι θα τοποθετηθούν στο κέντρο του οστού για να διατηρηθεί σε ευθεία.
- Ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, το σπασμένο οστό μπορεί να πάρει έως και αρκετούς μήνες για να επουλωθεί. Το θεραπευμένο άκρο μπορεί να αισθάνεται άκαμπτο στην αρχή, αλλά με φυσικοθεραπεία, οι περισσότεροι ασθενείς ανακτούν την πλήρη κινητικότητά τους.
