Ο δάγκειος πυρετός προκαλείται από τον ιό του δάγκειου πυρετού και μεταδίδεται από τα κουνούπια Aedes. Ο δάγκειος πυρετός είναι κοινός σε περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας, του δυτικού Ειρηνικού, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και της Αφρικής. Η διαμονή ή το ταξίδι σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιοχές, και ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές, αυξάνει τον κίνδυνο να αρρωστήσετε από δάγκειο πυρετό. Οι ασθενείς που πάσχουν από δάγκειο συνήθως εμφανίζουν σοβαρούς πονοκεφάλους, δερματικά εξανθήματα, πόνο στις αρθρώσεις και υψηλό πυρετό. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη φροντίδα και τη θεραπεία ασθενών με λοίμωξη από δάγκειο πυρετό.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Διάγνωση μόλυνσης από δάγκειο πυρετό
Βήμα 1. Να γνωρίζετε την περίοδο επώασης
Χρειάζεται περίπου μία εβδομάδα για να εμφανιστούν τα συμπτώματα μετά τη μόλυνση ενός ατόμου. Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται από εκείνους που έχουν μολυνθεί από δάγκειο πυρετό καθορίζουν τη σοβαρότητα και το σχέδιο θεραπείας.
Αφού σας τσιμπήσει ένα κουνούπι μολυσμένο με δάγκειο πυρετό, τα συμπτώματα θα εμφανιστούν συνήθως τέσσερις έως επτά ημέρες αργότερα. Αυτά τα συμπτώματα διαρκούν γενικά περίπου τρεις έως δέκα ημέρες
Βήμα 2. Εξετάστε αν το άτομο εμφανίζει σοβαρά προειδοποιητικά σημάδια
Υπάρχουν δύο μεγάλες ταξινομήσεις του δάγκειου πυρετού: με και χωρίς προειδοποιητικά σημάδια.
- Ο δάγκειος χωρίς προειδοποιητικά σημάδια αναγνωρίζεται συνήθως από την παρουσία πυρετού (40 βαθμούς Κελσίου/104 βαθμών Φαρενάιτ) και δύο ή περισσότερων από τα ακόλουθα: ναυτία ή έμετος. εξάνθημα που προκαλεί κοκκινίλα στο πρόσωπο και ανάπτυξη κόκκινων κηλίδων στα χέρια, τα πόδια, το στήθος και την πλάτη. πόνος και πόνος στο σώμα. χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων πρήξιμο των αδένων στο λαιμό και πίσω από το αυτί.
- Ο δάγκειος πυρετός με προειδοποιητικά σημάδια κατατάσσεται παρόμοια με τον δάγκειο χωρίς προειδοποιητικά σημάδια, αλλά οι ασθενείς αυτής της κατηγορίας εμφάνισαν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: κοιλιακό άλγος. επίμονος εμετός? συσσώρευση υγρού στην κοιλιά και τους πνεύμονες. αιμορραγία από τα ούλα, τα μάτια, τη μύτη. λήθαργος ή ανησυχία διευρυμένο συκώτι.
- Τέτοια προειδοποιητικά σημάδια υποδεικνύουν ότι η λοίμωξη από τον δάγκειο δάγκειο μπορεί να είναι σοβαρή και να εξελιχθεί σε σχετιζόμενη αιμορραγία και ανεπάρκεια οργάνων ή σε αυτό που ονομάζεται δάγκειος αιμορραγικός πυρετός (DHF). Εάν υπάρχει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, οι επόμενες 24-48 ώρες μόλυνσης από δάγκειο πυρετό θα μπορούσαν να είναι θανατηφόρες χωρίς την κατάλληλη νοσοκομειακή περίθαλψη.
Βήμα 3. Προσδιορίστε εάν ο ασθενής έχει σοβαρό δάγκειο πυρετό
Ο σοβαρός δάγκειος πυρετός περιλαμβάνει συμπτώματα και από τις δύο παραπάνω ταξινομήσεις μαζί με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- Σοβαρή αιμορραγία ή αίμα στα ούρα
- Σοβαρή συσσώρευση υγρού στην κοιλιά, τον πνεύμονα
- Απώλεια συνείδησης
- Συμμετοχή άλλων οργάνων, όπως η καρδιά, που οδηγεί σε περαιτέρω συσσώρευση υγρών, χαμηλή πίεση, υψηλό παλμό
- Εάν υπάρχει κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, μεταφέρετε το άτομο αμέσως στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
Βήμα 4. Επισκεφθείτε το νοσοκομείο για έλεγχο
Όλοι οι ασθενείς με σοβαρό δάγκειο ή δάγκειο πυρετό που παρουσιάζουν προειδοποιητικά σημάδια πρέπει να πάνε στο νοσοκομείο το συντομότερο δυνατό. Όσοι παρουσιάζονται χωρίς προειδοποιητικά σημάδια θα πρέπει επίσης να επισκεφθούν το νοσοκομείο για ενδελεχή έλεγχο και επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Βήμα 5. Προσδιορίστε πού θα πραγματοποιηθεί θεραπεία και φροντίδα
Η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε στο σπίτι είτε στο νοσοκομείο. Για σοβαρές περιπτώσεις ή εκείνες που εμφανίζουν προειδοποιητικά σημάδια, ο δάγκειος πυρετός πρέπει να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.
- Η φροντίδα στο σπίτι είναι μια επιλογή μόνο εάν ο ασθενής πληροί τις ακόλουθες τρεις απαιτήσεις: 1) δεν υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια. 2) ο ασθενής μπορεί να ανεχθεί επαρκή υγρά από το στόμα. 3) ο ασθενής μπορεί να βγάζει ούρα τουλάχιστον κάθε έξι ώρες.
- Σημειώστε ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο φάρμακο ή θεραπεία για τον δάγκειο πυρετό. Η θεραπεία επικεντρώνεται κυρίως στη θεραπεία των συμπτωμάτων του δάγκειου πυρετού.
Μέρος 2 από 3: Αντιμετώπιση του δάγκειου στο σπίτι
Βήμα 1. Διατηρήστε ένα καθαρό περιβάλλον χωρίς κουνούπια
Ενώ θεραπεύετε ασθενείς με δάγκειο στο σπίτι, είναι σημαντικό να αποτρέψετε περαιτέρω επαφή με κουνούπια, επειδή η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί από άτομο σε άτομο μέσω των κουνουπιών. Με άλλα λόγια, ο έλεγχος των κουνουπιών είναι το κλειδί για την πρόληψη άλλων ασθενών.
- Χρησιμοποιήστε σίτες παραθύρων και θυρών στο σπίτι για να αποτρέψετε την είσοδο των κουνουπιών.
- Χρησιμοποιήστε κουνουπιέρες ενώ κοιμάστε.
- Φορέστε ρούχα που ελαχιστοποιούν την έκθεση του δέρματος στα κουνούπια.
- Εφαρμόστε εντομοαπωθητικό σε εκτεθειμένο δέρμα. Απωθητικά όπως το DEET, η πικαριδίνη και το λάδι του ευκαλύπτου λεμονιού είναι αποτελεσματικά. Τα παιδιά δεν πρέπει να χειρίζονται απωθητικά. Οι ενήλικες πρέπει να εφαρμόσουν απωθητικά πρώτα στα χέρια τους και να τα απλώσουν στο δέρμα του παιδιού. Μην χρησιμοποιείτε απωθητικά σε παιδιά ηλικίας κάτω των δύο μηνών.
- Αποτρέψτε την αναπαραγωγή κουνουπιών αποστραγγίζοντας στάσιμο νερό γύρω από το σπίτι και καθαρίζοντας συχνά τα δοχεία αποθήκευσης νερού.
Βήμα 2. Μεταφέρετε καθημερινά ασθενείς με δάγκειο στο νοσοκομείο
Οι ασθενείς με δάγκειο πρέπει να πηγαίνουν στο νοσοκομείο κάθε μέρα για να εκτιμηθεί ο πυρετός και ο αριθμός αίματος. Αυτές οι καθημερινές επισκέψεις πρέπει να γίνονται όσο ο ασθενής εμφανίζει πυρετό μεγαλύτερο από 37,5 βαθμούς Κελσίου (100 βαθμούς Φαρενάιτ). Αυτή η παρακολούθηση στο νοσοκομείο μπορεί να σταματήσει αφού δεν υπήρχε πυρετός σε διάστημα 48 ωρών.
Βήμα 3. Βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής παίρνει επαρκή ανάπαυση στο κρεβάτι
Επιτρέψτε στον ασθενή να συνεχίσει αργά τις προηγούμενες δραστηριότητες του, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου ανάρρωσης.
Επειδή ο δάγκειος πυρετός συχνά προκαλεί σημαντική κούραση και λήθαργο, είναι σημαντικό οι ασθενείς να ξεκουράζονται και να προχωρούν στην καθημερινότητά τους με προσοχή
Βήμα 4. Δώστε στον ασθενή ακεταμινοφαίνη/παρακεταμόλη (Tylenol®)
Αυτό το φάρμακο θα βοηθήσει στη θεραπεία του πυρετού. Δώστε ένα δισκίο 325 έως 500 mg. Συνολικά τέσσερα δισκία μπορούν να δοθούν στον ασθενή σε μία ημέρα.
Μην χορηγείτε στον ασθενή ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη ή άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αυτά μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αιμορραγίας σε άτομα με δάγκειο πυρετό
Βήμα 5. Ενθαρρύνετε τον ασθενή να πίνει πολλά υγρά
Οι ασθενείς θα πρέπει να ενθαρρύνονται να πίνουν νερό, χυμό φρούτων και διαλύματα ενυδάτωσης από το στόμα για να αποφευχθεί η αφυδάτωση από πυρετό ή έμετο.
- Η επαρκής πρόσληψη υγρών μειώνει την πιθανότητα να νοσηλευτεί ένας ασθενής με δάγκειο πυρετό.
- Οι άνδρες και οι γυναίκες (ηλικίας 19 έως 30 ετών) πρέπει να έχουν ως στόχο να πίνουν τρία λίτρα και 2,7 λίτρα νερό την ημέρα, αντίστοιχα. Τα αγόρια και τα κορίτσια πρέπει να έχουν 2,7 και 2,2 λίτρα νερό καθημερινά, αντίστοιχα. Για βρέφη, η πρόσληψη είναι 0,7-0,8 λίτρα/ημέρα.
- Μπορείτε επίσης να ετοιμάσετε ένα χυμό χρησιμοποιώντας φύλλα παπάγιας για ασθενείς με δάγκειο πυρετό. Το εκχύλισμα φύλλου παπάγιας έχει αναφερθεί ότι αυξάνει τον αριθμό των αιμοπεταλίων σε ασθενείς με δάγκειο πυρετό, αν και δεν υπάρχει ακόμη σταθερή κλινική έρευνα που να το υποστηρίζει.
Βήμα 6. Κρατήστε ένα καθημερινό αρχείο συμπτωμάτων
Η διατήρηση ενός ημερήσιου αρχείου θα σας βοηθήσει να παρατηρήσετε οποιαδήποτε επιδείνωση των συμπτωμάτων. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τα παιδιά και τα μωρά, καθώς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν πιο σοβαρές περιπτώσεις δάγκειου πυρετού. Κρατήστε σαφείς σημειώσεις για τα ακόλουθα:
- Η θερμοκρασία του ασθενούς. Δεδομένου ότι η θερμοκρασία ποικίλλει κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι προτιμότερο να την καταγράφετε την ίδια ώρα καθημερινά. Αυτό θα κάνει την καθημερινή σας ανάγνωση αξιόπιστη και έγκυρη.
- Πρόσληψη υγρών. Ζητήστε από τον ασθενή να πίνει από το ίδιο φλιτζάνι κάθε φορά. αυτό θα σας διευκολύνει να θυμάστε και να παρακολουθείτε τον συνολικό όγκο που καταναλώνεται.
- Έξοδος ούρων. Ζητήστε από τον ασθενή να ουρήσει σε ένα δοχείο. Μετρήστε και καταγράψτε την ποσότητα ούρων κάθε φορά. Αυτά τα δοχεία χρησιμοποιούνται συνήθως στα νοσοκομεία για τη μέτρηση της 24ωρης παραγωγής ούρων. Θα σας δοθεί ένα ή μπορείτε να το ρωτήσετε στο νοσοκομείο.
Βήμα 7. Μεταφέρετε τον ασθενή στο νοσοκομείο εάν τα συμπτώματά της επιδεινωθούν
Πηγαίνετε αμέσως στο νοσοκομείο εάν ο ασθενής εμφανίσει κάποιο από τα ακόλουθα σημεία:
- Υψηλός πυρετός
- Έντονος κοιλιακός πόνος
- Επίμονος εμετός
- Κρύα και βρώμικα άκρα (μπορεί να οφείλονται σε αφυδάτωση ή απώλεια αίματος)
- Λήθαργος
- Σύγχυση (ως αποτέλεσμα κακής πρόσληψης νερού ή απώλειας αίματος)
- Αδυναμία τακτικής ούρησης (τουλάχιστον κάθε 6 ώρες)
- Αιμορραγία (κολπική ή/και αιμορραγία, αιμορραγία από τη μύτη, τα μάτια ή τα ούλα, κόκκινες κηλίδες ή μπαλώματα στο δέρμα)
- Δυσκολία στην αναπνοή (λόγω συλλογής υγρών στους πνεύμονες)
Μέρος 3 από 3: Αντιμετώπιση του δάγκειου στο νοσοκομείο
Βήμα 1. Παραδώστε ενδοφλέβια υγρά
Για τη θεραπεία σοβαρών περιπτώσεων δάγκειου πυρετού σε νοσοκομείο, οι γιατροί θα ξεκινήσουν εισάγοντας ενδοφλέβια (IV) υγρά και ηλεκτρολύτες (άλατα) στο σώμα του ασθενούς. Αυτή η θεραπεία λειτουργεί για να αντικαταστήσει τα υγρά που χάνονται λόγω εμέτου ή διάρροιας. Αυτό το βήμα θα ληφθεί μόνο εάν ο ασθενής δεν είναι σε θέση να λάβει υγρά από το στόμα (π.χ. λόγω σοβαρού εμέτου) ή είναι σε κατάσταση σοκ.
- Ενδοφλέβια σημαίνει "εντός φλέβας". Με άλλα λόγια, υγρές ουσίες θα εγχυθούν απευθείας σε μία από τις φλέβες του ασθενούς μέσω σύριγγας ή ενδοφλέβιου καθετήρα.
- Το συνιστώμενο υγρό IV πρώτης γραμμής είναι κρυσταλλοειδή (0,9% φυσιολογικό ορό).
- Οι γιατροί θα παρακολουθούν την πρόσληψη υγρών του ασθενούς μέσω IV λόγω των νεότερων οδηγιών που συνιστούν μια πιο προσεκτική λήψη IV υγρών από ό, τι στο παρελθόν. Αυτό συμβαίνει επειδή η υπερυδάτωση μπορεί να προκαλέσει δυσμενείς επιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της υπερφόρτωσης ενδοαγγειακών υγρών ή πλημμύρα των τριχοειδών αγγείων. Για το λόγο αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γιατροί θα χορηγούν υγρό σταδιακά, παρά μια σταθερή ροή.
Βήμα 2. Κάντε μετάγγιση αίματος
Σε πιο προχωρημένες και σοβαρές περιπτώσεις δάγκειου πυρετού, οι γιατροί μπορεί να χρειαστεί να κάνουν μετάγγιση για να αντικαταστήσουν το χαμένο αίμα. Αυτή είναι συχνά η απαιτούμενη θεραπεία για ασθενείς των οποίων ο δάγκειος πυρετός έχει κλιμακωθεί σε DHF.
Η μετάγγιση μπορεί να συνεπάγεται μεταφορά φρέσκου αίματος στο σύστημα του ασθενούς ή απλώς αιμοπετάλια, τα οποία είναι μέρη του αίματος που βοηθούν τον θρόμβο αίματος και είναι μικρότερα από τα ερυθρά ή τα λευκά αιμοσφαίρια
Βήμα 3. Χορηγήστε ενέσεις κορτικοστεροειδών
Τα κορτικοστεροειδή είναι τεχνητά φάρμακα που μοιάζουν πολύ με την κορτιζόλη, μια ορμόνη που παράγεται φυσικά από τα επινεφρίδια σας. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν μειώνοντας τη φλεγμονή και μειώνοντας τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος.
