Η συναισθηματική ευαισθησία είναι υγιής, αλλά σε ένα ορισμένο σημείο η ευαισθησία μπορεί να καταλήξει να είναι επιζήμια. Διαχειριστείτε τα έντονα συναισθήματά σας έτσι ώστε να είναι σύμμαχοί σας και όχι εχθροί. Η υπερβολική ευαισθησία μπορεί να σας οδηγήσει σε υποθέσεις ελαφρών που φανταζόσασταν ή δεν ήταν σκόπιμες. Η παρερμηνεία των εποικοδομητικών, καθημερινών αλληλεπιδράσεων μπορεί να περιορίσει την ικανότητά σας να έχετε μια ευτυχισμένη, υγιή ζωή. Ισορροπήστε την ευαισθησία σας με την κοινή λογική, την αυτοπεποίθηση και την ανθεκτικότητα, ώστε να μην αντιδράτε υπερβολικά στα καθημερινά γεγονότα της ζωής.
Βήματα
Μέρος 1 από 3: Εξερευνώντας τα συναισθήματά σας
Βήμα 1. Αναγνωρίστε ότι η υψηλή ευαισθησία είναι έμφυτη για εσάς
Οι νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι μέρος της ικανότητάς μας για συναισθηματική ευαισθησία συνδέεται με τα γονίδιά μας. Περίπου το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού μπορεί να είναι "πολύ ευαίσθητοι", πράγμα που σημαίνει ότι έχουν μεγαλύτερη επίγνωση των λεπτών ερεθισμάτων που χάνονται στους περισσότερους ανθρώπους και έχουν πιο έντονες εμπειρίες από αυτά τα ερεθίσματα. Αυτή η αυξημένη ευαισθησία συνδέεται με ένα γονίδιο που επηρεάζει μια ορμόνη που ονομάζεται νορεπινεφρίνη, μια ορμόνη «στρες» που λειτουργεί επίσης ως νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλό σας για να προκαλέσει την προσοχή και τις απαντήσεις.
- Κάποια συναισθηματική υπερευαισθησία συνδέεται επίσης με την ωκυτοκίνη, την ορμόνη που ευθύνεται για τα ανθρώπινα συναισθήματα αγάπης και σχέσης μεταξύ τους. Η ωκυτοκίνη μπορεί επίσης να προκαλέσει συναισθηματική ευαισθησία. Εάν έχετε φυσικά υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης, οι «έμφυτες κοινωνικές δεξιότητές σας» ενδέχεται να αυξηθούν, κάνοντάς σας πιο ευαίσθητους στην αντίληψη (και πιθανώς στην παρερμηνεία) ακόμη και μικρών ενδείξεων.
- Διαφορετικές κοινωνίες αντιδρούν διαφορετικά στους ιδιαίτερα ευαίσθητους ανθρώπους. Σε πολλούς δυτικούς πολιτισμούς, οι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι συχνά παρεξηγούνται ως αδύναμοι ή στερούνται εσωτερικής αντοχής και συχνά εκφοβίζονται. Αυτό όμως δεν ισχύει σε όλο τον κόσμο. Σε πολλά μέρη, οι ιδιαίτερα ευαίσθητοι άνθρωποι θεωρούνται προικισμένοι, καθώς μια τέτοια ευαισθησία επιτρέπει μια μεγάλη ικανότητα αντίληψης και επομένως κατανόησης των άλλων. Αυτό που είναι απλώς ένα χαρακτηριστικό του χαρακτήρα μπορεί να θεωρηθεί πολύ διαφορετικά ανάλογα με την κουλτούρα στην οποία βρίσκεστε και πράγματα όπως το φύλο, το οικογενειακό περιβάλλον και το είδος του σχολείου που πηγαίνετε.
- Ενώ είναι δυνατό (και σημαντικό!) Να μάθετε να ρυθμίζετε τα συναισθήματά σας πιο αποτελεσματικά, αν είστε φυσικά ευαίσθητος άνθρωπος, πρέπει να μάθετε να το αποδέχεστε για τον εαυτό σας. Μπορείτε να γίνετε λιγότερο αντιδραστικοί με την εξάσκηση, αλλά ποτέ δεν θα είστε τελείως διαφορετικός άνθρωπος-και δεν πρέπει να το προσπαθήσετε. Γίνε απλά η καλύτερη εκδοχή σου.
Βήμα 2. Κάντε μια αυτοαξιολόγηση
Εάν δεν είστε σίγουροι αν είστε υπερβολικά ευαίσθητοι, μπορείτε να κάνετε μερικά βήματα για να αξιολογήσετε τον εαυτό σας. Ένας τρόπος είναι να πάρετε ένα ερωτηματολόγιο, όπως αυτό από το The Emotionally Sensitive Person που διατίθεται στο PsychCentral. Αυτές οι ερωτήσεις μπορούν να σας βοηθήσουν να αναλογιστείτε τα συναισθήματα και τις εμπειρίες σας.
- Προσπαθήστε να μην κρίνετε τον εαυτό σας όταν απαντάτε σε αυτές τις ερωτήσεις. Απαντήστε τους ειλικρινά. Αφού μάθετε την έκταση της ευαισθησίας σας, μπορείτε να επικεντρωθείτε στη διαχείριση των συναισθημάτων σας με πιο χρήσιμο τρόπο.
- Θυμηθείτε, αυτό δεν είναι θέμα να είσαι αυτός που νομίζεις ότι πρέπει να είσαι. Απαντήστε ειλικρινά, είτε είστε ευαίσθητο άτομο, είτε άτομο που πιστεύει ότι είναι πιο ευαίσθητο από ό, τι είναι στην πραγματικότητα.
Βήμα 3. Εξερευνήστε τα συναισθήματά σας μέσω ημερολογίου
Η τήρηση ενός «ημερολογίου συναισθημάτων» μπορεί να σας βοηθήσει να παρακολουθείτε και να εξερευνήσετε τα συναισθήματά σας και τις απαντήσεις σας. Θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε τι μπορεί να προκαλέσει μια υπερβολικά συναισθηματική απάντηση. Θα σας βοηθήσει επίσης να μάθετε πότε οι απαντήσεις σας είναι κατάλληλες.
- Δοκιμάστε να γράψετε ό, τι νιώθετε αυτήν τη στιγμή και δουλέψτε αντίστροφα για να σκεφτείτε τι μπορεί να το έχει προκαλέσει. Για παράδειγμα, νιώθετε άγχος; Τι συνέβη όλη την ημέρα που μπορεί να το πυροδότησε αυτό; Μπορεί να συνειδητοποιήσετε ότι ακόμη και μικρά γεγονότα μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες συναισθηματικές αντιδράσεις σε εσάς.
-
Μπορείτε επίσης να κάνετε στον εαυτό σας μερικές ερωτήσεις σχετικά με κάθε καταχώριση, όπως:
- Πώς νιώθω αυτή τη στιγμή;
- Τι νομίζω ότι συνέβη για να προκαλέσει αυτήν την απάντηση;
- Τι χρειάζομαι όταν νιώθω έτσι;
- Έχω νιώσει έτσι ποτέ άλλοτε;
- Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε μια χρονομετρημένη καταχώριση. Γράψτε μια πρόταση, όπως "αισθάνομαι λυπημένος" ή "νιώθω θυμωμένος". Ρυθμίστε ένα χρονόμετρο για δύο λεπτά και γράψτε για όλα στη ζωή σας που συνδέονται με αυτό το συναίσθημα. Μην σταματήσετε να επεξεργάζεστε ή να κρίνετε τα συναισθήματά σας. Απλώς ονομάστε τα προς το παρόν.
- Μόλις το κάνετε αυτό, δείτε τι έχετε γράψει. Μπορείτε να εντοπίσετε μοτίβα; Συναισθήματα πίσω από τις απαντήσεις; Για παράδειγμα, το άγχος προκαλείται συχνά από φόβο, θλίψη από απώλεια, θυμό από αίσθημα επίθεσης κ.λπ.
- Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να εξερευνήσετε ένα συγκεκριμένο γεγονός. Για παράδειγμα, ίσως κάποιος στο λεωφορείο να σας έριξε μια ματιά που ερμηνεύσατε ως κριτική στην εμφάνισή σας. Αυτό θα μπορούσε να βλάψει τα συναισθήματά σας και μπορεί να αισθάνεστε ακόμη και λυπημένοι ή θυμωμένοι εξαιτίας αυτού. Προσπαθήστε να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας δύο πράγματα: 1) ότι δεν γνωρίζετε πραγματικά τι συμβαίνει στα κεφάλια των άλλων και 2) ότι οι κρίσεις των άλλων για εσάς δεν έχουν σημασία. Αυτό το "βρώμικο βλέμμα" θα μπορούσε να είναι αντίδραση σε κάτι άλλο εντελώς. Και ακόμα κι αν ήταν μια κρίση, λοιπόν, αυτό το άτομο δεν σε ξέρει και δεν γνωρίζει τα πολλά πράγματα που σε κάνουν φοβερό.
- Θυμηθείτε να ασκήσετε αυτοσυμπόνια στις καταχωρήσεις σας. Μην κρίνετε τον εαυτό σας για τα συναισθήματά σας. Θυμηθείτε, μπορεί να μην είστε σε θέση να ελέγξετε πώς αισθάνεστε αρχικά, αλλά μπορείτε να ελέγξετε πώς ανταποκρίνεστε σε αυτά τα συναισθήματα.
Βήμα 4. Αποφύγετε την επισήμανση του εαυτού σας
Δυστυχώς, οι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι συχνά προσβάλλονται και ονομάζονται ονόματα, όπως "κλάμα-μωρό" και "ουρλιαχτό". Ακόμα χειρότερα, αυτές οι προσβολές γίνονται μερικές φορές περιγραφικές "ετικέτες" που χρησιμοποιούνται από άλλους ανθρώπους. Με τον καιρό, είναι εύκολο να κολλήσετε αυτήν την ταμπέλα στον εαυτό σας και να μην βλέπετε τον εαυτό σας ως ένα ευαίσθητο άτομο που, ναι, κλαίει περιστασιακά, αλλά το 99,5% των περιπτώσεων δεν το κάνει. Εάν το κάνετε αυτό, μπορεί να επικεντρωθείτε πλήρως σε μια πτυχή του εαυτού σας (που μπορεί να είναι προβληματική) στο βαθμό που ορίζετε τον εαυτό σας εξ ολοκλήρου από αυτό.
- Προκαλέστε τις αρνητικές "ετικέτες" επαναδιαμορφώνοντας. Αυτό σημαίνει ότι παίρνετε την «ετικέτα», την αφαιρείτε και εξετάζετε την κατάσταση σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
- Για παράδειγμα: Ένας έφηβος κλαίει εξαιτίας μιας απογοήτευσης και ένας γνωστός εκεί κοντά μουρμουρίζει «κλαψούρα» και περιπλανιέται. Αντί να παίρνει την προσβολή στο μυαλό της, σκέφτεται: "Ξέρω ότι δεν είμαι κλάμα. Ναι, μερικές φορές ανταποκρίνομαι συναισθηματικά σε καταστάσεις. Μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι κλαίω όταν λιγότερο ευαίσθητα άτομα δεν θα κλάψουν. Εργάζομαι για να απαντήσω ούτως ή άλλως, το να προσβάλεις ένα άτομο που ήδη κλαίει είναι ένα σπασμωδικό πράγμα. Νοιάζομαι αρκετά για να μην το κάνω σε κάποιον ».
Βήμα 5. Προσδιορίστε τους παράγοντες ενεργοποίησης για την ευαισθησία σας
Μπορεί να γνωρίζετε πολύ καλά τι προκάλεσε την υπερβολικά ευαίσθητη απάντησή σας, ή όχι. Ο εγκέφαλός σας μπορεί να έχει αναπτύξει ένα πρότυπο «αυτόματης αντίδρασης» σε ορισμένα ερεθίσματα, όπως αγχωτικές εμπειρίες. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό το μοτίβο γίνεται συνήθεια, έως ότου αντιδράσετε αμέσως με έναν συγκεκριμένο τρόπο σε ένα γεγονός χωρίς καν να το σκεφτείτε. Ευτυχώς, μπορείτε να μάθετε να εκπαιδεύετε τον εγκέφαλό σας και να διαμορφώνετε νέα μοτίβα.
- Την επόμενη φορά που θα βιώσετε ένα συναίσθημα, όπως πανικό, άγχος ή θυμό, σταματήστε αυτό που κάνετε και στρέψτε την προσοχή σας στις αισθητηριακές σας εμπειρίες. Τι κάνουν οι πέντε αισθήσεις σας; Μην κρίνετε τις εμπειρίες σας, αλλά σημειώστε τις.
- Αυτή είναι μια πρακτική «αυτοπαρατήρησης» και μπορεί να σας βοηθήσει να ξεχωρίσετε τις πολλαπλές «ροές πληροφοριών» που συνθέτουν εμπειρίες. Συχνά, αισθανόμαστε συγκλονισμένοι ή κατακλυσμένοι από ένα συναίσθημα και δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το μπέρδεμα συναισθημάτων και αισθητηριακών εμπειριών που πυροδοτούνται ταυτόχρονα. Η επιβράδυνση, η εστίαση στις ατομικές σας αισθήσεις και ο διαχωρισμός αυτών των διαδρομών πληροφοριών θα σας βοηθήσουν να αναδιαρθρώσετε τις «αυτόματες» συνήθειες του εγκεφάλου σας.
- Για παράδειγμα, ο εγκέφαλός σας μπορεί να αντιδράσει στο άγχος στέλνοντας τον καρδιακό σας ρυθμό στα ύψη, κάτι που θα μπορούσε να σας κάνει να νιώθετε νευρικοί και νευρικοί. Γνωρίζοντας ότι αυτή είναι η προεπιλεγμένη απάντηση του σώματός σας, θα σας βοηθήσει να ερμηνεύσετε τις αντιδράσεις σας διαφορετικά.
- Το περιοδικό μπορεί επίσης να σας βοηθήσει με αυτό. Κάθε φορά που αισθάνεστε ότι ανταποκρίνεστε συναισθηματικά, γράψτε τη στιγμή που αισθανθήκατε ότι έγινε συναισθηματική, τι αισθανθήκατε, τι βίωσαν οι αισθήσεις του σώματός σας, τι σκεφτήκατε και τις λεπτομέρειες των περιστάσεων. Οπλισμένοι με αυτή τη γνώση, μπορείτε να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας να ανταποκρίνεται διαφορετικά.
- Μερικές φορές, αισθητηριακές εμπειρίες όπως το να βρίσκεσαι σε ένα συγκεκριμένο μέρος ή ακόμα και να μυρίζεις ένα οικείο άρωμα μπορεί να προκαλέσει μια συναισθηματική αντίδραση. Αυτό δεν είναι πάντα "υπερβολική ευαισθησία". Για παράδειγμα, η μυρωδιά της μηλόπιτας μπορεί να προκαλέσει μια συναισθηματική αντίδραση θλίψης, επειδή εσείς και η γιαγιά σας έφτιαχνες μαζί μηλόπιτες. Η αναγνώριση αυτής της απάντησης είναι υγιής. Μείνετε συνειδητά σε αυτό μια στιγμή και συνειδητοποιήστε γιατί έχει αυτό το αποτέλεσμα: «Βιώνω τη θλίψη γιατί διασκέδασα πολύ φτιάχνοντας πίτες με τη γιαγιά μου. Μου λείπει." Στη συνέχεια, αφού έχετε τιμήσει το συναίσθημα, μπορείτε να προχωρήσετε σε κάτι θετικό: «Θα φτιάξω μια μηλόπιτα σήμερα για να τη θυμάμαι».
Βήμα 6. Εξετάστε αν θα μπορούσατε να εξαρτηθείτε από το κώδικα
Οι εξαρτώμενες σχέσεις συμβαίνουν όταν αισθάνεστε ότι η αξία και η ταυτότητά σας εξαρτώνται από τις ενέργειες και τις απαντήσεις κάποιου άλλου. Μπορεί να νιώθετε ότι ο σκοπός σας στη ζωή είναι να κάνετε θυσίες για τον σύντροφό σας. Μπορεί να αισθανθείτε συντετριμμένοι εάν ο σύντροφός σας αποδοκιμάσει κάτι που κάνετε ή αισθάνεστε. Η αλληλεξάρτηση είναι πολύ συχνή σε ρομαντικές σχέσεις, αλλά μπορεί να συμβεί σε κάθε είδους σχέση. Τα παρακάτω είναι σημάδια αλληλοεξαρτώμενων σχέσεων:
- Νιώθετε ότι η ικανοποίησή σας για τη ζωή σας συνδέεται με ένα συγκεκριμένο άτομο
- Αναγνωρίζετε ανθυγιεινές συμπεριφορές στο σύντροφό σας, αλλά μένετε μαζί του παρά αυτές
- Καταβάλλετε μεγάλες προσπάθειες για να υποστηρίξετε τον σύντροφό σας, ακόμη και όταν αυτό σημαίνει να θυσιάσετε τις δικές σας ανάγκες και υγεία
- Νιώθετε συνεχώς άγχος για την κατάσταση της σχέσης σας
- Δεν έχετε καλή αίσθηση των προσωπικών ορίων
- Αισθάνεσαι τρομερά που λες «όχι» σε κανέναν και τίποτα
- Αντιδράτε στις σκέψεις και τα συναισθήματα του καθενός είτε συμφωνώντας μαζί τους είτε γίνεστε αμέσως αμυντικοί
- Η αλληλεξάρτηση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η επαγγελματική συμβουλευτική για την ψυχική υγεία είναι η καλύτερη ιδέα, αν και υπάρχουν επίσης προγράμματα υποστήριξης ομάδων όπως οι Ανώνυμοι Συν-εξαρτώμενοι που μπορεί να βοηθήσουν.
Βήμα 7. Πάρτε το αργά
Η διερεύνηση των συναισθημάτων σας, ειδικά των ευαίσθητων περιοχών, είναι σκληρή δουλειά. Μην πιέζετε τον εαυτό σας πολύ δυνατά ταυτόχρονα. Η ψυχολογία έχει δείξει ότι το να βγείτε έξω από τη ζώνη άνεσής σας είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη, αλλά το να προσπαθείτε πολύ γρήγορα μπορεί πραγματικά να οδηγήσει σε αποτυχίες.
- Δοκιμάστε να κλείσετε ένα «ραντεβού» με τον εαυτό σας για να εξετάσετε τις ευαισθησίες σας. Πείτε ότι θα το εξερευνήσετε για 30 λεπτά την ημέρα. Στη συνέχεια, αφού έχετε κάνει τη συναισθηματική εργασία για την ημέρα, επιτρέψτε στον εαυτό σας να κάνει κάτι χαλαρωτικό ή ευχάριστο για να ανανεωθεί.
- Σημειώστε πότε αποφεύγετε να σκέφτεστε τις ευαισθησίες σας επειδή αισθάνεστε άβολα ή πολύ σκληρά. Η αναβλητικότητα συχνά οδηγείται από το φόβο: φοβόμαστε ότι μια εμπειρία θα είναι δυσάρεστη και έτσι αναβάλλουμε να το κάνουμε. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι είστε αρκετά δυνατοί για να το κάνετε αυτό και, στη συνέχεια, αντιμετωπίστε το.
- Εάν περνάτε πολύ δύσκολα δουλεύοντας την προθυμία να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματά σας, δοκιμάστε να θέσετε έναν πολύ εφικτό στόχο για τον εαυτό σας. Ξεκινήστε με 30 δευτερόλεπτα, αν θέλετε. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αντιμετωπίσετε τις ευαισθησίες σας για 30 δευτερόλεπτα. Μπορείς να τα καταφέρεις. Όταν το καταφέρετε, ρυθμίστε στον εαυτό σας άλλα 30 δευτερόλεπτα. Θα διαπιστώσετε ότι τα μίνι επιτεύγματά σας θα σας βοηθήσουν να δημιουργήσετε ατμό.
Βήμα 8. Αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει τα συναισθήματά σας
Η απομάκρυνση από τη συναισθηματική υπερευαισθησία δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να νιώθετε εντελώς τα συναισθήματά σας. Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια καταπίεσης ή άρνησης των συναισθημάτων σας μπορεί να προκαλέσει κακό. Αντ 'αυτού, ο στόχος σας πρέπει να είναι να αναγνωρίσετε "δυσάρεστα" συναισθήματα όπως θυμός, πληγή, φόβος και θλίψη - συναισθήματα που είναι εξίσου απαραίτητα για τη συναισθηματική υγεία όπως και τα "θετικά" όπως η χαρά και η απόλαυση - χωρίς να τα αφήσετε να αναλάβουν. Είναι σημαντικό να μπορείτε να χαρακτηρίσετε αυτά τα συναισθήματα, ώστε να καταλάβετε πώς να προχωρήσετε μαζί τους.
Προσπαθήστε να δώσετε στον εαυτό σας έναν «ασφαλή χώρο» για να εκφράσετε ό, τι αισθάνεστε. Για παράδειγμα, εάν αντιμετωπίζετε θλίψη για μια απώλεια, δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας κάθε μέρα για να αφήσετε όλα τα συναισθήματά σας έξω. Ρυθμίστε ένα χρονόμετρο και μετά γράψτε ημερολόγιο για τα συναισθήματά σας, κλάψτε, μιλήστε στον εαυτό σας για τα συναισθήματά σας - ό, τι αισθάνεστε ότι πρέπει να κάνετε. Μόλις τελειώσει το χρονόμετρο, επιτρέψτε στον εαυτό σας να επιστρέψει στο υπόλοιπο της ημέρας σας. Θα νιώσετε καλύτερα γνωρίζοντας ότι έχετε τιμήσει τα συναισθήματά σας. Θα αποφύγετε επίσης να περάσετε όλη την ημέρα κλεισμένοι σε ένα μόνο συναίσθημα, το οποίο μπορεί να είναι επιβλαβές. Γνωρίζοντας ότι θα έχετε τον «ασφαλή χώρο» σας για να εκφράσετε ό, τι αισθάνεστε θα σας διευκολύνει να συνεχίσετε τις καθημερινές σας ευθύνες
Μέρος 2 από 3: Εξετάζοντας τις σκέψεις σας
Βήμα 1. Μάθετε να αναγνωρίζετε τις γνωστικές στρεβλώσεις που μπορεί να σας κάνουν υπερβολικά ευαίσθητους
Οι γνωστικές στρεβλώσεις είναι άχρηστες συνήθειες σκέψης και ανταπόκρισης που έχει μάθει ο εγκέφαλός σας με την πάροδο του χρόνου. Μπορείτε να μάθετε να αναγνωρίζετε και να αμφισβητείτε αυτές τις στρεβλώσεις όταν εμφανίζονται.
- Οι γνωστικές στρεβλώσεις συνήθως δεν συμβαίνουν μεμονωμένα. Καθώς εξερευνάτε τα πρότυπα σκέψης σας, μπορεί να παρατηρήσετε ότι βιώνετε πολλά από αυτά ως απάντηση σε ένα μόνο συναίσθημα ή γεγονός. Ο χρόνος για να εξετάσετε πλήρως τις απαντήσεις σας θα σας βοηθήσει να μάθετε τι είναι χρήσιμο και τι όχι.
- Υπάρχουν πολλοί τύποι γνωστικών στρεβλώσεων, αλλά μερικοί συνηθισμένοι ένοχοι για τη συναισθηματική υπερευαισθησία είναι η εξατομίκευση, η επισήμανση, οι δηλώσεις «πρέπει», ο συναισθηματικός συλλογισμός και η βιασύνη σε συμπεράσματα.
Βήμα 2. Αναγνωρίστε και αμφισβητήστε την εξατομίκευση
Η εξατομίκευση είναι μια πολύ συχνή παραμόρφωση που μπορεί να προκαλέσει συναισθηματική υπερευαισθησία. Όταν εξατομικεύεστε, κάνετε τον εαυτό σας την αιτία για πράγματα που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με εσάς ή που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Μπορείτε επίσης να πάρετε τα πράγματα «προσωπικά» όταν δεν απευθύνονται σε εσάς.
- Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας λάβει κάποια αρνητικά σχόλια από τη δασκάλα του σχετικά με τη συμπεριφορά της, μπορείτε να προσωποποιήσετε αυτήν την κριτική ως προς εσάς ως άτομο: «Ο δάσκαλος της Ντάνας πιστεύει ότι είμαι κακός πατέρας! Πώς τολμά να προσβάλλει τον γονιό μου; » Αυτή η ερμηνεία θα μπορούσε να σας οδηγήσει σε μια υπερβολικά ευαίσθητη αντίδραση επειδή ερμηνεύετε μια κριτική ως κατηγορία.
- Αντ 'αυτού, προσπαθήστε να δείτε την κατάσταση λογικά (αυτό θα απαιτήσει εξάσκηση, οπότε κάντε υπομονή με τον εαυτό σας). Εξερευνήστε τι ακριβώς συμβαίνει και τι γνωρίζετε για την κατάσταση. Εάν ο δάσκαλος της Ντάνας έστειλε σχόλια στο σπίτι ότι πρέπει να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στην τάξη, για παράδειγμα, αυτό δεν σας κατηγορεί ότι είστε «κακός» γονέας. Σας δίνει πληροφορίες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να βοηθήσετε το παιδί σας να κάνει καλύτερα στο σχολείο. Είναι μια ευκαιρία για ανάπτυξη, όχι ντροπή.
Βήμα 3. Αναγνωρίστε και αμφισβητήστε την επισήμανση
Η επισήμανση είναι ένας τύπος σκέψης «όλα ή τίποτα». Συχνά εμφανίζεται σε συνδυασμό με την εξατομίκευση. Όταν χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας, γενικεύετε τον εαυτό σας με βάση μια μόνο ενέργεια ή γεγονός, αντί να αναγνωρίζετε ότι αυτό που κάνετε δεν είναι το ίδιο με αυτό που είστε.
- Για παράδειγμα, εάν λάβετε αρνητικά σχόλια για ένα δοκίμιο, μπορείτε να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας ως "αποτυχία" ή "ηττημένος". Το να χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας ως «αποτυχία» σημαίνει ότι αισθάνεστε ότι δεν θα γίνετε ποτέ καλύτεροι, οπότε δεν πρέπει καν να μπείτε στον κόπο να προσπαθήσετε. Μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ενοχής και ντροπής. Σας καθιστά επίσης πολύ δύσκολο να αποδεχτείτε την εποικοδομητική κριτική, επειδή βλέπετε κάθε κριτική ως ένδειξη «αποτυχίας».
- Αντ 'αυτού, αναγνωρίστε τα λάθη και τις προκλήσεις για αυτό που είναι: συγκεκριμένες καταστάσεις από τις οποίες μπορείτε να μάθετε να αναπτύσσεστε για το μέλλον. Αντί να χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας «αποτυχία» όταν παίρνετε κακό βαθμό σε ένα δοκίμιο, αναγνωρίστε τα λάθη σας και σκεφτείτε τι μπορείτε να μάθετε από την εμπειρία: «Εντάξει, δεν τα πήγα πολύ καλά σε αυτό το δοκίμιο. Αυτό είναι απογοητευτικό, αλλά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Θα μιλήσω με τον δάσκαλό μου για το τι μπορώ να βελτιώσω την επόμενη φορά ».
Βήμα 4. Αναγνωρίστε και αμφισβητήστε τις δηλώσεις «θα πρέπει»
Εάν οι δηλώσεις προκαλούν βλάβη επειδή σας κρατούν (και άλλους) σε πρότυπα που είναι συχνά παράλογα. Συχνά βασίζονται σε εξωτερικές ιδέες και όχι σε πράγματα που έχουν πραγματικά νόημα για εσάς. Όταν παραβιάζετε ένα «πρέπει», μπορεί να τιμωρηθείτε για αυτό, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το κίνητρό σας για αλλαγή. Αυτές οι ιδέες μπορούν να προκαλέσουν ενοχές, απογοήτευση και θυμό.
- Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε στον εαυτό σας: «Θα έπρεπε πραγματικά να κάνω δίαιτα. Δεν πρέπει να είμαι τόσο τεμπέλης ». Ουσιαστικά προσπαθείτε να «ενοχοποιήσετε» τον εαυτό σας για να ενεργήσει, αλλά η ενοχή δεν είναι πολύ καλό κίνητρο.
- Μπορείτε να αμφισβητήσετε τις δηλώσεις «πρέπει» εξετάζοντας τι συμβαίνει πραγματικά πίσω από το «πρέπει». Για παράδειγμα, πιστεύετε ότι πρέπει να κάνετε δίαιτα επειδή σας το έχουν πει άλλοι; Επειδή αισθάνεστε πίεση από τα κοινωνικά πρότυπα για να φανείτε με έναν συγκεκριμένο τρόπο; Αυτοί δεν είναι υγιείς ή χρήσιμοι λόγοι για να κάνουμε κάτι.
- Ωστόσο, εάν αισθάνεστε ότι «πρέπει» να κάνετε δίαιτα επειδή έχετε μιλήσει με το γιατρό σας και έχετε συμφωνήσει ότι θα είναι καλό για την υγεία σας, μπορείτε να μετατρέψετε το «πρέπει» σας σε κάτι πιο εποικοδομητικό: «Θέλω να φροντίσω της υγείας μου, οπότε θα κάνω βήματα σαν να τρώω πιο φρέσκα τρόφιμα για να τιμήσω τον εαυτό μου ». Με αυτόν τον τρόπο, δεν είστε υπερβολικά επικριτικοί απέναντι στον εαυτό σας, αλλά χρησιμοποιείτε θετικά κίνητρα-και αυτό είναι πολύ πιο αποτελεσματικό μακροπρόθεσμα.
- Οι δηλώσεις θα πρέπει επίσης να προκαλέσουν συναισθηματική υπερευαισθησία όταν τις κατευθύνετε εναντίον άλλων. Για παράδειγμα, μπορεί να απογοητευτείτε εάν συζητάτε με κάποιον που δεν αντιδρά όπως θέλετε. Αν πείτε στον εαυτό σας: «Θα πρέπει να είναι ενθουσιασμένη με αυτά που της λέω», θα απογοητευτείτε και πιθανότατα θα πληγωθείτε αν το άτομο δεν αισθανθεί αυτό που είπατε στον εαυτό σας ότι «έπρεπε». Θυμηθείτε ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε τα συναισθήματα ή τις απαντήσεις των άλλων. Προσπαθήστε να αποφύγετε να μπείτε σε καταστάσεις με άλλους που περιμένουν συγκεκριμένες ενέργειες ή αντιδράσεις.
Βήμα 5. Αναγνωρίστε και αμφισβητήστε τον συναισθηματικό συλλογισμό
Όταν χρησιμοποιείτε συναισθηματικό συλλογισμό, υποθέτετε ότι τα συναισθήματά σας είναι γεγονότα. Αυτός ο τύπος στρέβλωσης είναι πολύ συνηθισμένος, αλλά με λίγη δουλειά, μπορείτε να μάθετε να το προσδιορίζετε και να το αντιμετωπίζετε.
- Για παράδειγμα, μπορεί να νιώθετε πληγωμένοι επειδή το αφεντικό σας επεσήμανε κάποια λάθη σε ένα μεγάλο έργο που μόλις ολοκληρώσατε. Εάν χρησιμοποιήσατε συναισθηματικό συλλογισμό, μπορεί να υποθέσετε ότι το αφεντικό σας είναι άδικο επειδή έχετε αρνητικά συναισθήματα. Μπορεί να υποθέσετε ότι επειδή αισθάνεστε σαν «ηττημένος», είστε στην πραγματικότητα ένας άχρηστος υπάλληλος. Αυτές οι υποθέσεις δεν έχουν λογικές αποδείξεις.
- Για να αμφισβητήσετε τον συναισθηματικό συλλογισμό, δοκιμάστε να γράψετε μερικές καταστάσεις όπου αντιμετωπίζετε αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις. Στη συνέχεια, γράψτε τις σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό σας. Γράψτε τα συναισθήματα που βιώσατε μετά από αυτές τις σκέψεις. Τέλος, εξετάστε τις πραγματικές συνέπειες για την κατάσταση. Ταιριάζουν με αυτό που σου είπαν τα συναισθήματά σου ότι ήταν η «πραγματικότητα»; Συχνά θα διαπιστώσετε ότι τα συναισθήματά σας δεν ήταν τελικά καλή απόδειξη.
Βήμα 6. Αναγνωρίστε και αμφισβητήστε βιαστικά συμπεράσματα
Το βιαστικό συμπέρασμα είναι αρκετά παρόμοιο με τον συναισθηματικό συλλογισμό. Όταν βιάζεστε να βγάζετε συμπεράσματα, κολλάτε σε μια αρνητική ερμηνεία μιας κατάστασης χωρίς κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει την ερμηνεία σας. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να καταστρέψετε, όπου αφήνετε τις σκέψεις σας να ξεφύγουν από τον έλεγχο μέχρι να φτάσετε στο χειρότερο δυνατό από όλα τα σενάρια.
- Η «ανάγνωση μυαλού» είναι ένας τύπος βιασύνης σε συμπεράσματα που μπορούν να συμβάλουν στη συναισθηματική υπερευαισθησία. Όταν διαβάζετε κατά νου, υποθέτετε ότι οι άνθρωποι αντιδρούν αρνητικά σε κάτι για εσάς, ακόμη και όταν δεν έχετε καμία απόδειξη για αυτό.
- Για παράδειγμα, εάν ο σύντροφός σας δεν σας στέλνει μηνύματα, απαντώντας στην ερώτησή σας σχετικά με το τι θα ήθελε για δείπνο, μπορείτε να υποθέσετε ότι σας αγνοεί. Δεν έχετε αποδείξεις ότι συμβαίνει αυτό, αλλά αυτή η βιαστική ερμηνεία μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε πληγωμένοι ή ακόμη και θυμωμένοι.
- Η τύχη είναι ένας άλλος τύπος βιαστικών συμπερασμάτων. Αυτό συμβαίνει όταν προβλέπετε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν άσχημα, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε στοιχεία μπορεί να έχετε. Για παράδειγμα, μπορεί να μην προτείνετε καν ένα νέο έργο στη δουλειά επειδή υποθέτετε ότι το αφεντικό σας θα το καταρρίψει.
- Μια ακραία μορφή βιαστικών συμπερασμάτων συμβαίνει όταν «καταστρέφεις». Για παράδειγμα, εάν δεν λάβετε ένα μήνυμα απάντησης από τον σύντροφό σας, μπορείτε να υποθέσετε ότι είναι θυμωμένος μαζί σας. Στη συνέχεια, μπορείτε να μπείτε στην ιδέα ότι αποφεύγει να μιλήσει μαζί σας επειδή έχει κάτι να κρύψει, όπως το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν σας αγαπά πια. Στη συνέχεια, μπορείτε να πάτε στην ιδέα ότι η σχέση σας διαλύεται και ότι θα καταλήξετε να ζείτε μόνοι σας στο υπόγειο της μαμάς σας. Αυτό είναι ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά καταδεικνύει το είδος των λογικών αλμάτων που μπορούν να συμβούν όταν αφήνετε τον εαυτό σας να βιαστεί να βγάλει συμπεράσματα.
- Προκαλέστε την ανάγνωση μυαλού μιλώντας ανοιχτά και ειλικρινά με τους ανθρώπους. Μην τους πλησιάζετε από έναν τόπο κατηγοριών ή κατηγοριών, αλλά ρωτήστε τι συμβαίνει πραγματικά. Για παράδειγμα, μπορείτε να στείλετε μήνυμα στον σύντροφό σας: «Γεια σου, συμβαίνει κάτι για το οποίο θα ήθελες να μιλήσεις;» Εάν ο σύντροφός σας λέει όχι, πάρτε την στο λόγο της.
- Προκαλέστε την περιουσία και την καταστροφή εξετάζοντας τα λογικά στοιχεία για κάθε βήμα της διαδικασίας σκέψης σας. Έχετε προηγούμενα στοιχεία για την υπόθεσή σας; Παρατηρείτε κάτι στην τρέχουσα κατάσταση που αποτελεί πραγματική απόδειξη για τις σκέψεις σας; Συχνά, αν αφιερώσετε χρόνο για να ολοκληρώσετε την απάντησή σας βήμα προς βήμα, θα πιάσετε τον εαυτό σας να κάνει ένα λογικό άλμα που απλά δεν υποστηρίζεται. Με την εξάσκηση, θα γίνετε καλύτεροι στο να σταματήσετε αυτά τα άλματα.
Μέρος 3 από 3: Ανάληψη δράσης
Βήμα 1. Διαλογιστείτε και εξασκηθείτε στο μυαλό
Ο διαλογισμός, ειδικά ο διαλογισμός προσοχής, μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τις απαντήσεις σας στα συναισθήματα. Μπορεί ακόμη να βοηθήσει στη βελτίωση της αντιδραστικότητας του εγκεφάλου σας σε στρεσογόνους παράγοντες. Το Mindfulness επικεντρώνεται στην αναγνώριση και αποδοχή των συναισθημάτων σας τη στιγμή χωρίς να τα κρίνετε. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο για την υπέρβαση της συναισθηματικής υπερευαισθησίας. Μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα μάθημα, να χρησιμοποιήσετε έναν διαδικτυακό διαλογισμό με καθοδήγηση ή να μάθετε να κάνετε διαλογισμό προσοχής μόνοι σας.
- Βρείτε ένα ήσυχο μέρος όπου δεν θα σας διακόψουν ή θα σας αποσπάσουν την προσοχή. Καθίστε όρθια, είτε στο πάτωμα είτε σε μια καρέκλα με ίσια πλάτη. Το γλίστρημα δυσκολεύει να αναπνεύσει σωστά.
- Ξεκινήστε εστιάζοντας σε ένα μόνο στοιχείο της αναπνοής σας, όπως η αίσθηση ότι το στήθος σας ανεβοκατεβαίνει ή ο ήχος που κάνει η αναπνοή σας. Εστιάστε σε αυτό το στοιχείο για λίγα λεπτά καθώς παίρνετε βαθιές, ομοιόμορφες αναπνοές.
- Διευρύνετε την εστίασή σας για να συμπεριλάβετε περισσότερες από τις αισθήσεις σας. Για παράδειγμα, αρχίστε να εστιάζετε σε αυτά που ακούτε, μυρίζετε και αγγίζετε. Μπορεί να σας βοηθήσει να κρατήσετε τα μάτια σας κλειστά, καθώς τείνουμε να αποσπάται εύκολα η όραση.
- Αποδεχτείτε τις σκέψεις και τις αισθήσεις που βιώνετε, αλλά μην κρίνετε τίποτα ως "καλό" ή "κακό". Μπορεί να βοηθήσει να τους αναγνωρίσουμε συνειδητά καθώς εμφανίζονται, ειδικά στην αρχή: «Βιώνω ότι τα δάχτυλα των ποδιών μου είναι κρύα. Έχω τη σκέψη ότι αποσπούν την προσοχή μου ».
- Εάν αισθάνεστε ότι αποσπάστε την προσοχή σας, επαναφέρετε την προσοχή σας στην αναπνοή σας. Περάστε περίπου 15 λεπτά στο διαλογισμό κάθε μέρα.
- Μπορείτε να βρείτε διαδικτυακούς διαλογισμούς με γνώμονα την προσοχή από το UCLA Mindful Awareness Research Center και το BuddhaNet.
Βήμα 2. Μάθετε διεκδικητική επικοινωνία
Μερικές φορές, οι άνθρωποι γίνονται υπερβολικά ευαίσθητοι επειδή δεν έχουν γνωστοποιήσει τις ανάγκες ή τα συναισθήματά τους στους άλλους. Όταν είστε υπερβολικά παθητικοί στην επικοινωνία σας, έχετε πρόβλημα να πείτε «όχι» και δεν επικοινωνείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας με σαφήνεια και ειλικρίνεια. Η εκμάθηση διεκδικητικής επικοινωνίας θα σας βοηθήσει να επικοινωνήσετε τις ανάγκες και τα συναισθήματά σας στους άλλους, πράγμα που μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε ότι ακούσατε και εκτιμάτε.
- Χρησιμοποιήστε δηλώσεις «εγώ» για να επικοινωνήσετε τα συναισθήματά σας, π.χ. «Ένιωσα πληγωμένος όταν άργησες στο ραντεβού μας» ή «Προτιμώ να φύγω νωρίς για ραντεβού γιατί νιώθω άγχος αν νομίζω ότι μπορεί να αργήσω». Αυτό αποφεύγει να ακούγεται σαν να κατηγορείτε το άλλο άτομο και διατηρεί την εστίαση στα δικά σας συναισθήματα.
- Κάντε ερωτήσεις παρακολούθησης κατά τη συνομιλία. Ειδικά αν η συζήτηση είναι συναισθηματικά φορτισμένη, η υποβολή ερωτήσεων για να διευκρινιστεί η κατανόησή σας θα σας βοηθήσει να μην αντιδράσετε υπερβολικά. Για παράδειγμα, μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του άλλου ατόμου, πείτε: «Αυτό που άκουσα να λέτε είναι _. Είναι σωστό?" Στη συνέχεια, δώστε στο άλλο άτομο την ευκαιρία να διευκρινίσει.
- Αποφύγετε τις «κατηγορηματικές επιταγές». Αυτές οι λέξεις, όπως «πρέπει» ή «πρέπει», δίνουν μια ηθική κρίση στη συμπεριφορά των άλλων και μπορεί να αισθάνονται ότι κατηγορείτε ή απαιτείτε. Δοκιμάστε να αντικαταστήσετε το "προτιμώ" ή "σε θέλω". Για παράδειγμα, αντί για "Πρέπει να θυμάσαι να βγάζεις τα σκουπίδια", πες "Θέλω να θυμάσαι να βγάζεις τα σκουπίδια γιατί νιώθω ότι πρέπει να επωμιστώ όλες τις ευθύνες όταν το ξεχνάς".
- Κλωτσήστε υποθέσεις στο χαλινάρι. Μην υποθέσετε ότι γνωρίζετε τι συμβαίνει. Προσκαλέστε άλλους να μοιραστούν τις σκέψεις και τις εμπειρίες τους. Χρησιμοποιήστε φράσεις όπως "Τι πιστεύετε;" ή "Έχετε προτάσεις;"
- Αναγνωρίστε ότι οι άλλοι έχουν διαφορετικές εμπειρίες. Η διαμάχη για το ποιος είναι «σωστός» σε μια κατάσταση μπορεί να σας κάνει να νιώθετε υπερδιέγερση και θυμός. Τα συναισθήματα είναι υποκειμενικά. να θυμάστε ότι συνήθως δεν υπάρχει "σωστή" απάντηση που να τους περιλαμβάνει. Χρησιμοποιήστε φράσεις όπως "Η εμπειρία μου είναι διαφορετική", μαζί με την αναγνώριση των συναισθημάτων του άλλου ατόμου, για να δημιουργήσετε χώρο για τις εμπειρίες όλων.
Βήμα 3. Περιμένετε να δράσετε μέχρι να κρυώσετε
Τα συναισθήματά σας μπορεί να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεστε σε καταστάσεις. Η δράση εν θερμώ ενός συναισθήματος μπορεί να σας οδηγήσει να κάνετε πράγματα για τα οποία μετάνιωσατε αργότερα. Δώστε ένα διάλειμμα στον εαυτό σας, έστω και για λίγα λεπτά, πριν απαντήσετε σε μια κατάσταση που προκάλεσε μια σημαντική συναισθηματική απάντηση.
- Κάντε την ερώτηση «Αν… τότε». «ΑΝ το κάνω τώρα, τότε ΤΙ μπορεί να συμβεί αργότερα;» Εξετάστε όσο το δυνατόν περισσότερες συνέπειες - τόσο θετικές όσο και αρνητικές - για τη δράση σας. Στη συνέχεια, ζυγίστε τις συνέπειες έναντι της δράσης.
- Για παράδειγμα, ίσως είχατε μια πολύ έντονη διαμάχη με τον σύζυγό σας. Είστε τόσο θυμωμένοι και πληγωμένοι που νιώθετε ότι θέλετε να ζητήσετε διαζύγιο. Πάρτε ένα τάιμ άουτ και κάντε στον εαυτό σας την ερώτηση «Αν… τότε». Εάν ζητήσετε διαζύγιο, τι μπορεί να συμβεί; Ο σύζυγός σας μπορεί να αισθάνεται πληγωμένος ή αγαπητός. Μπορεί να το θυμάται αργότερα όταν και οι δύο έχετε ξεκουραστεί και το βλέπετε ως σημάδι ότι δεν μπορεί να σας εμπιστευτεί όταν είστε θυμωμένοι. Θα μπορούσε να συμφωνήσει σε μια μάχη του θυμού του/της. Θέλετε κάποια από αυτές τις συνέπειες;
Βήμα 4. Προσεγγίστε τον εαυτό σας και τους άλλους με συμπόνια
Μπορεί να βρεθείτε να αποφεύγετε καταστάσεις που σας αγχώνουν ή νιώθετε δυσάρεστα λόγω της υπερβολικής ευαισθησίας σας. Μπορεί να υποθέσετε ότι οποιοδήποτε λάθος σε μια σχέση είναι ένα σπάσιμο της συμφωνίας, έτσι αποφεύγετε εντελώς τις σχέσεις ή έχετε μόνο ρηχές σχέσεις. Πλησιάστε τους άλλους (και τον εαυτό σας) με συμπόνια. Υποθέστε το καλύτερο για τους ανθρώπους, ειδικά αυτούς που σας γνωρίζουν. Εάν τα συναισθήματά σας έχουν πληγωθεί, μην υποθέσετε ότι ήταν σκόπιμο: δείξτε συμπονετική κατανόηση ότι όλοι, συμπεριλαμβανομένων των φίλων και των αγαπημένων τους προσώπων, κάνουν λάθη.
- Εάν έχετε βιώσει πληγωμένα συναισθήματα, χρησιμοποιήστε ισχυρή επικοινωνία για να τα εκφράσετε στον αγαπημένο σας. Μπορεί να μην έχει καν επίγνωση ότι σε πλήγωσε και αν σε αγαπά, θα θέλει να ξέρει πώς να το αποφύγει στο μέλλον.
- Μην επικρίνετε το άλλο άτομο. Για παράδειγμα, εάν ο φίλος σας ξέχασε ότι είχατε ένα μεσημεριανό γεύμα και αισθανθήκατε πληγωμένοι, μην το πλησιάσετε λέγοντας "Με ξέχασες και πλήγωσες τα συναισθήματά μου". Αντ 'αυτού, πείτε: "Ένιωσα πληγωμένος όταν ξεχάσατε το μεσημεριανό μας γεύμα, γιατί το να περνάμε χρόνο μαζί είναι σημαντικό για μένα." Στη συνέχεια, συνεχίστε με μια πρόσκληση για να μοιραστείτε τις εμπειρίες του φίλου σας: «Συμβαίνει κάτι; Θα θέλατε να μιλήσουμε για αυτό; »
- Θυμηθείτε ότι οι άλλοι μπορεί να μην θέλουν πάντα να συζητούν τα συναισθήματα ή τις εμπειρίες τους, ειδικά αν είναι ακόμα νέοι ή ωμοί. Μην το παίρνετε προσωπικά αν ο αγαπημένος σας δεν θέλει να μιλήσει αμέσως. Δεν είναι σημάδι ότι κάνατε κάτι λάθος. Απλά χρειάζεται λίγο χρόνο για να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του.
- Πλησιάστε τον εαυτό σας όπως θα κάνατε με έναν φίλο που αγαπάτε και νοιάζεστε. Εάν δεν λέγατε κάτι βλαβερό ή επικριτικό σε έναν φίλο, γιατί θα το κάνατε στον εαυτό σας;
Βήμα 5. Αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια εάν είναι απαραίτητο
Μερικές φορές, μπορείτε να κάνετε ό, τι περνάει από το χέρι σας για να διαχειριστείτε τις συναισθηματικές σας ευαισθησίες και εξακολουθείτε να αισθάνεστε συγκλονισμένοι από αυτές. Η συνεργασία με έναν εξουσιοδοτημένο επαγγελματία ψυχικής υγείας μπορεί να σας βοηθήσει να εξερευνήσετε τα συναισθήματα και τις απαντήσεις σας σε ένα ασφαλές, υποστηρικτικό περιβάλλον. Ένας εκπαιδευμένος σύμβουλος ή θεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε μη χρήσιμους τρόπους σκέψης και να σας διδάξει νέες δεξιότητες για να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας με υγιείς τρόπους.
- Τα ευαίσθητα άτομα μπορεί να χρειάζονται επιπλέον βοήθεια για να μάθουν να διαχειρίζονται αρνητικά συναισθήματα και δεξιότητες για να χειρίζονται συναισθηματικές καταστάσεις. Αυτό δεν είναι απαραίτητα ένα σημάδι ψυχικής ασθένειας, μόνο βοηθώντας σας να αποκτήσετε χρήσιμες δεξιότητες στη διαπραγμάτευση του κόσμου.
- Οι απλοί άνθρωποι λαμβάνουν βοήθεια από επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Δεν χρειάζεται να είστε «ψυχικά άρρωστοι» ή να ασχολείστε με ένα καταστροφικό ζήτημα για να επωφεληθείτε από συμβούλους, ψυχολόγους, θεραπευτές ή παρόμοια. Αυτοί είναι επαγγελματίες υγείας, όπως και οι οδοντίατροι, οι οφθαλμίατροι, οι γενικοί ιατροί ή οι φυσιοθεραπευτές. Αν και οι θεραπείες ψυχικής υγείας αντιμετωπίζονται μερικές φορές ως ένα ταμπού ζήτημα (αντί για αρθρίτιδα, κοιλότητα ή διάστρεμμα) είναι κάτι από το οποίο πολλοί άνθρωποι επωφελούνται.
- Μερικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να πιστεύουν ότι οι άνθρωποι πρέπει απλώς να το «πιπιλίζουν» και να είναι δυνατοί από μόνοι τους. Αυτός ο μύθος μπορεί να είναι πολύ επιζήμιος. Ενώ σίγουρα πρέπει να κάνετε ό, τι μπορείτε για να δουλέψετε μόνοι σας στα συναισθήματά σας, μπορείτε επίσης να επωφεληθείτε από τη βοήθεια κάποιου άλλου. Ορισμένες διαταραχές, όπως η κατάθλιψη, το άγχος και η διπολική διαταραχή, καθιστούν σωματικά αδύνατο για ένα άτομο να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του. Δεν υπάρχει τίποτα αδύναμο στην αναζήτηση συμβουλευτικής. Δείχνει ότι νοιάζεσαι για τον εαυτό σου.
- Οι περισσότεροι σύμβουλοι και θεραπευτές δεν μπορούν να συνταγογραφήσουν φάρμακα. Ωστόσο, ένας εκπαιδευμένος επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί να γνωρίζει πότε μπορεί να είναι χρόνος να σας παραπέμψει σε έναν ειδικό ή γιατρό που μπορεί να διαγνώσει και να συνταγογραφήσει φάρμακα για διαταραχές όπως η κατάθλιψη ή το άγχος.
Βήμα 6. Η υψηλή ευαισθησία μπορεί να είναι κατάθλιψη ή άλλο ζήτημα
Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται πολύ ευαίσθητοι και αυτό είναι εμφανές από τη βρεφική ηλικία. Αυτό δεν είναι διαταραχή, ψυχική ασθένεια ή κάτι "λάθος"-είναι χαρακτηριστικό του χαρακτήρα. Ωστόσο, εάν ένα άτομο μεταβεί από την κανονική ευαισθησία σε πολύ ευαίσθητο, «ευαίσθητο», «κλαίγον», «ευερέθιστο» ή παρόμοια, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.
- Μερικές φορές η υψηλή ευαισθησία είναι αποτέλεσμα κατάθλιψης και προκαλεί ένα άτομο να κατακλύζεται από συναισθήματα (αρνητικά και μερικές φορές θετικά επίσης).
- Οι χημικές ανισορροπίες μπορούν να προκαλέσουν υψηλή συναισθηματική ευαισθησία. Για παράδειγμα, μια έγκυος γυναίκα μπορεί να αντιδράσει πολύ συναισθηματικά. Or ένα αγόρι που περνά την εφηβεία. Or ένα άτομο με πρόβλημα θυρεοειδούς. Ορισμένα φάρμακα ή ιατρικές θεραπείες μπορούν να προκαλέσουν συναισθηματικές αλλαγές.
- Ένας εκπαιδευμένος ιατρός θα πρέπει να σας βοηθήσει να ελέγξετε την κατάθλιψη. Είναι εύκολο να αυτοδιαγνωστεί, αλλά στο τέλος, είναι καλύτερο να πάρετε επαγγελματίες που μπορεί να είναι σε θέση να καταλάβουν εάν ένα άτομο είναι καταθλιπτικό ή πολύ ευαίσθητο λόγω άλλων παραγόντων.
Βήμα 7. Κάντε υπομονή
Η συναισθηματική ανάπτυξη είναι σαν τη φυσική ανάπτυξη. χρειάζεται χρόνος και μπορεί να αισθανθείτε άβολα ενώ συμβαίνει. Θα μάθετε μέσα από λάθη, τα οποία θα πρέπει να γίνουν. Όλες οι αναποδιές ή οι προκλήσεις είναι απαραίτητες στη διαδικασία.
- Το να είσαι πολύ ευαίσθητο άτομο είναι συχνά πιο δύσκολο ως νεαρός παρά ως ενήλικας μεγαλύτερης ηλικίας. Καθώς ωριμάζετε, θα μάθετε να διαχειρίζεστε τα συναισθήματά σας πιο αποτελεσματικά και θα αποκτάτε πολύτιμες δεξιότητες αντιμετώπισης.
- Θυμηθείτε, πρέπει να γνωρίζετε κάτι πολύ καλά για να μπορέσετε να το εφαρμόσετε, διαφορετικά είναι σαν να κατευθύνεστε σε μια νέα περιοχή αφού κοιτάξετε έναν χάρτη χωρίς να καταλάβετε πρώτα τον χάρτη - δεν έχετε αρκετή κατανόηση της περιοχής για να μπορέσετε ταξιδέψτε καλά και το να χαθείτε είναι σχεδόν βέβαιο. Εξερευνήστε τον χάρτη του μυαλού σας και θα έχετε καλύτερη κατανόηση των ευαισθησιών σας και του τρόπου διαχείρισής τους.
Συμβουλές
- Η συμπόνια για την ατέλειά σας εξαλείφει την ντροπή σας και αυξάνει την ενσυναίσθηση για τους άλλους.
- Μην αισθάνεστε σαν να είναι πάντα απαραίτητο να εξηγήσετε τις αγωνίες σε όλους για να δικαιολογήσετε ενέργειες ή συναισθήματα. Είναι απολύτως εντάξει να τα κρατήσετε για τον εαυτό σας.
- Προκαλέστε τις αρνητικές σκέψεις. Ο αρνητικός εσωτερικός διάλογος μπορεί να είναι πολύ επιζήμιος. Όταν νιώθετε τον εαυτό σας να γίνεται υπερβολικά αυτοκριτικός, σκεφτείτε: "Πώς θα ένιωθε κάποιος άλλος αν του το έλεγα αυτό;"
- Οι συναισθηματικοί παράγοντες είναι ατομικής φύσης. Ακόμα κι αν κάποιος γνωστός σας έχει τον ίδιο σκανδάλη για το ίδιο ζήτημα, πώς επηρεάζει εσάς μπορεί να μην τον επηρεάσετε με τον ίδιο τρόπο. Είναι πραγματικά συμπτωματικό, όχι καθολικό.
- Το να αποδεχτείς ποιος είσαι είναι το κλειδί για να γίνεις μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
