Πολλά παιδιά είναι ντροπαλά με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν πολύ καλά, ή νιώθουν άγχος και «τσακώνονται» όταν βρίσκονται σε μια μεγάλη ομάδα. Ενώ η συστολή και το άγχος είναι απολύτως φυσιολογικά, ένα μικρό ποσοστό παιδιών (και ενηλίκων) έχουν μια διαταραχή κοινωνικού άγχους γνωστή ως «επιλεκτική αλαλία» (SM). Ουσιαστικά, το SM δημιουργεί μια ανικανότητα να μιλήσει σε ορισμένες ομαδικές καταστάσεις (όπως μια τάξη), παρόλο που το άτομο μπορεί και επικοινωνεί κανονικά άλλες φορές. Το SM είναι μια αναγνωρισμένη ιατρική κατάσταση και πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί επαγγελματικά. Ωστόσο, μπορείτε να βοηθήσετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο με επιλεκτική αλαλία προσφέροντας υπομονή, κατανόηση και υποστήριξη και χρησιμοποιώντας αποδεδειγμένες στρατηγικές θεραπείας.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 3: Παροχή υποστηρικτικού περιβάλλοντος
Βήμα 1. Μην αγνοείτε, αρνείστε ή ελαχιστοποιείτε την κατάσταση
Η εκλεκτική αλαλία εμφανίζεται συχνά στα παιδιά μέχρι την ηλικία των πέντε ετών, αλλά πιθανότατα δεν διαγιγνώσκεται σε πολλές περιπτώσεις. Οι άνθρωποι συχνά υποθέτουν ότι ένα παιδί με SM είναι πολύ ντροπαλό, ή ίσως ότι δεν μιλάει επίτηδες ως κόλπο για να τραβήξει την προσοχή ή να «φτιάξει μια σκηνή». Μην ξεγελιέστε, όμως - η επιλεκτική αλαλία είναι πολύ πραγματική και δεν ελέγχεται από το άτομο με την πάθηση.
- Το SM είναι μια διαταραχή άγχους, οπότε το να φωνάζετε ή να τιμωρείτε ένα παιδί θα είναι σίγουρα ανεπιθύμητο προκαλώντας ακόμη περισσότερο άγχος.
- Μην αγνοείτε την κατάσταση λέγοντας "ω, είναι απλά ήσυχη" ή κάντε μια μεγάλη γιορτή κάθε φορά που ένα άτομο με SM μιλάει σε μια κοινωνική κατάσταση. Αντιμετωπίστε το ως μια πραγματική και διαχειρίσιμη κατάσταση.
- Το SM δεν θα "φύγει" αν το αγνοήσετε. Στην πραγματικότητα, μπορεί να επιδεινωθεί καθώς μεγαλώνει ένα παιδί. Μην καθυστερείτε λοιπόν να αναζητήσετε διάγνωση και θεραπεία.
Βήμα 2. Δημιουργήστε έναν «ασφαλή χώρο» για έκφραση
Η οικοδόμηση μιας υγιούς, στενής σχέσης με ένα παιδί (ή ενήλικα) με SM είναι ένα από τα πρώτα βήματα για την υπέρβαση της κατάστασης. Όσο πιο άνετο και σίγουρο είναι το άτομο που μιλά μαζί σας για σκέψεις ή συναισθήματα, τόσο πιο ικανός θα είναι να διαχειριστεί το άγχος που έρχεται με την αλληλεπίδραση με αγνώστους ή μεγαλύτερες ομάδες.
Περάστε χρόνο με το άτομο. Προωθήστε τη συζήτηση κάνοντας ερωτήσεις («Τι χτίζετε με αυτά τα μπλοκ;» «Πώς σας φαίνονται αυτά τα σύννεφα;» «Αν μπορούσατε να πάτε οπουδήποτε στον κόσμο, πού θα ήταν;»). Δημιουργήστε εμπιστοσύνη και άνεση (ένας «ασφαλής χώρος») έτσι ώστε το άτομο να είναι απόλυτα άνετο να εκφράζει τα συναισθήματά του
Βήμα 3. Προσδιορίστε τι κάνει την κατάσταση χειρότερη και καλύτερη
Όλοι με SM αντιμετωπίζουν την κατάσταση διαφορετικά. Μερικοί τα καταφέρνουν μια χαρά στη σχολική τάξη αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν μπροστά σε έναν ξένο. Μερικοί μπορούν να μιλήσουν μπροστά στην ίδια ομάδα ανθρώπων σε ένα περιβάλλον αλλά όχι σε ένα άλλο. Επιπλέον, άλλες πηγές άγχους μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση και ηρεμιστικές επιδράσεις μπορεί να την μετριάσουν. Ο εντοπισμός αυτών των "ενεργοποιητών" μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη θεραπεία τόσο των ανηλίκων όσο και των ενηλίκων.
Ειδικά εάν το αγαπημένο σας πρόσωπο με SM είναι μεγαλύτερο παιδί ή ενήλικας, μπορεί να είστε σε θέση να εντοπίσετε τους παράγοντες άγχους (εργασιακό άγχος, προβλήματα σχέσης, ζητήματα χρημάτων κ.λπ.) που επιδεινώνουν την κατάσταση. Βοηθώντας το άτομο να διαχειριστεί αυτούς τους στρεσογόνους παράγοντες μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διαχείριση του SM
Μέθοδος 2 από 3: Χρησιμοποιώντας στρατηγικές θεραπείας
Βήμα 1. Πάρτε μια επαγγελματική διάγνωση
Ενώ πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ποτέ για επιλεκτική αλαλία ή μπορεί να έχουν πρόβλημα να την εντοπίσουν, άλλοι μπορεί να υποθέσουν ότι ένα αγαπημένο πρόσωπο έχει SM όταν στην πραγματικότητα μια άλλη κατάσταση προκαλεί προβλήματα επικοινωνίας. Για παράδειγμα, η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού ή άλλο ψυχικό πρόβλημα ή σωματικό πρόβλημα μπορεί να βρίσκεται στη ρίζα των συμπτωμάτων. Μόνο μια επαγγελματική διάγνωση μπορεί να επιβεβαιώσει ή να αποκλείσει το SM.
Η διάγνωση του SM συνήθως περιλαμβάνει μια συντονισμένη προσπάθεια από μια ομάδα επαγγελματιών. Η διάγνωση ξεκινά κανονικά με μια επίσκεψη στον γιατρό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ακολουθούμενη από παραπομπή σε παθολόγο λόγου και γλώσσας (SLP). Το SLP θα εξετάσει τις αναφορές, θα παρατηρήσει το άτομο και θα πραγματοποιήσει άλλες δοκιμές για τη διάγνωση του SM. Ένας ψυχίατρος ή άλλος επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί επίσης να κληθεί να βοηθήσει με το σχέδιο διάγνωσης και θεραπείας
Βήμα 2. Ακολουθήστε μια βήμα προς βήμα προσέγγιση
Δεν υπάρχει "γρήγορη λύση" για την SM και η αναμονή άμεσων βελτιώσεων ή η αναστάτωση όταν τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει δεν θα βοηθήσει εσάς ή το αγαπημένο σας πρόσωπο. Το SM ξεπερνιέται μέσω μιας αργής, σταθερής διαδικασίας εντοπισμού πηγών άγχους, ανάπτυξης μηχανισμών αντιμετώπισης και διαμόρφωσης χρήσιμων στρατηγικών επικοινωνίας.
- Η προσέγγιση μπορεί κυριολεκτικά να αναπαρασταθεί από ένα διάγραμμα ενός συνόλου βημάτων, το καθένα αντιπροσωπεύοντας ένα νέο στάδιο της διαδικασίας υπέρβασης του SM. Ένα πρώιμο βήμα μπορεί να περιλαμβάνει εργασία σε μη λεκτική επικοινωνία (χειρονομίες κ.λπ.) σε κοινωνικές καταστάσεις, μετάβαση σε σύντομες («ναι» ή «όχι») απαντήσεις ή ψίθυρο μεγαλύτερων απαντήσεων, τελικά να μιλήσει πιο ολοκληρωμένα και καθαρά σε ένα άγχος -κατάσταση παραγωγής.
- Συμβουλευτείτε την ομάδα των επαγγελματιών που θεραπεύουν το αγαπημένο σας πρόσωπο για να εντοπίσετε και να εργαστείτε με τα βήματα που ταιριάζουν καλύτερα στην κατάστασή του.
Βήμα 3. Συνεργαστείτε με τον παθολόγο λόγου και γλώσσας
Οι SLP που ασχολούνται με περιπτώσεις επιλεκτικής αλαλίας συχνά προέρχονται από μια κοινή ομάδα στρατηγικών θεραπείας, αν και αυτές που πρέπει να εξατομικευτούν για τον ασθενή. Αυτές είναι συχνά μορφές συμπεριφορικής θεραπείας, παρόμοιες με τη γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Οι θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα:
- εξασθένιση του ερεθίσματος - αυτό περιλαμβάνει την εκκίνηση σε μια άνετη κατάσταση και τη σιγά σιγά προσθήκη λιγότερο άνετων εξαρτημάτων. Για παράδειγμα, μπορείτε να εξασκήσετε συνομιλίες με το άτομο ένα προς ένα στη σχολική τάξη και σιγά σιγά με την πάροδο του χρόνου να προσθέσετε επιπλέον άτομα στη μίξη.
- διαμόρφωση - αυτό χρησιμοποιεί τη μη λεκτική επικοινωνία ως πύλη στη λεκτική επικοινωνία. Ένα άτομο μπορεί να εξασκηθεί στη «συζήτηση» ενός θέματος χρησιμοποιώντας μόνο χειρονομίες, γράφοντας, ζωγραφίζοντας κλπ., Στη συνέχεια να κάνει ήχους ή να χρησιμοποιεί απλές λέξεις που σχετίζονται με το θέμα και, στη συνέχεια, να επικοινωνήσει λεκτικά.
- αυτομοντελοποίηση - αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί εγγραφές βίντεο του ατόμου που μιλά με άλλους ως εκπαιδευτικό εργαλείο. Στην ουσία, το άτομο γίνεται ο δικός του δάσκαλος.
Βήμα 4. Εξετάστε τη φαρμακευτική αγωγή
Καθώς πρόκειται για διαγνωσμένη διαταραχή άγχους, η SM μπορεί μερικές φορές να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με συνταγογραφούμενα φάρμακα (παράλληλα με τη θεραπεία και άλλες θεραπείες). Συνηθέστερα, αντικαταθλιπτικά (όπως το Prozac) χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των υποκείμενων ανησυχιών.
Λάβετε υπόψη ότι τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες, ειδικά στα παιδιά. Μπορούν, για παράδειγμα, να αυξήσουν τις σκέψεις αυτοκτονίας σε μερικούς νέους. Μιλήστε με τον γιατρό ή τον ψυχίατρο του αγαπημένου σας προσώπου (ή ζητήστε από τον αγαπημένο σας να το κάνει) για τις ερωτήσεις και τις ανησυχίες σας
Μέθοδος 3 από 3: Διάδοση ευαισθητοποίησης
Βήμα 1. Μάθετε πώς να περιγράφετε την επιλεκτική αλαλία
Ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε περισσότερο ένα αγαπημένο σας άτομο με SM είναι να εξηγήσετε την κατάσταση σε άλλους. Δεν χρειάζεται να ανακοινώσετε στον κόσμο ότι "ο ανιψιός μου έχει επιλεκτική αλαλία", αλλά μπορείτε να παρέχετε πληροφορίες όπως δικαιολογείται.
- Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι το SM είναι ιατρική κατάσταση, οπότε μην το αποκαλύψετε σε άλλους χωρίς την άδεια του ατόμου (ειδικά αν το αγαπημένο σας πρόσωπο είναι ενήλικας).
- Με βασικούς όρους, η SM συνεπάγεται αδυναμία ομιλίας σε ορισμένες (συνήθως δημόσιες) συνθήκες, παρόλο που το άτομο δεν έχει πρόβλημα να επικοινωνήσει λεκτικά διαφορετικά. Για να διαγνωστεί ως SM, τα συμπτώματα πρέπει να παρεμβαίνουν στις συνήθεις δραστηριότητες της ζωής, να μην προκαλούνται από άλλες καταστάσεις και να διαρκούν τουλάχιστον ένα μήνα.
Βήμα 2. Διευκρινίστε τι είναι και τι δεν είναι το SM
Η επίγνωση του SM είναι ακόμα αρκετά χαμηλή και οι άνθρωποι μπορεί να υποθέσουν ότι ο αγαπημένος σας είναι απλά ντροπαλός, αγενής ή αδιάφορος ή έχει αυτισμό, κάποια ψυχική ή συναισθηματική αναπηρία ή άλλη πάθηση. Εκτός από την παροχή ενός βασικού ορισμού και πληροφοριών σχετικά με το SM, μπορείτε να βοηθήσετε τους άλλους να αναγνωρίσουν ότι το αγαπημένο σας πρόσωπο δεν ενεργεί σκόπιμα και είναι πλήρως ικανό να κατανοήσει, να επικοινωνήσει και να μάθει.
Το SM δεν είναι «ψεύτικο» ή «φτιαγμένο» και δεν αποτελεί έκκληση για προσοχή. Είναι μια πραγματική κατάσταση που βασίζεται σε μια αγχώδη διαταραχή. Δεν σημαίνει ότι το άτομο έχει κάποιο είδος διανοητικής αναπηρίας. Μπορεί να αντιμετωπιστεί και να ξεπεραστεί. Το άτομο μπορεί να ζήσει μια πλήρη, υγιή, επιτυχημένη ζωή, να έχει πολλούς φίλους και να τα καταφέρει μια χαρά σε κοινωνικές καταστάσεις
Βήμα 3. Γίνετε υποστηρικτής του αγαπημένου σας προσώπου
Τα άτομα με SM μπορεί να χρειαστούν λίγη επιπλέον υπομονή, κατανόηση και προσπάθεια στο σχολείο, στο γραφείο ή αλλού, ειδικά κατά τα πρώτα στάδια αντιμετώπισης της πάθησης. Η SM, ωστόσο, μπορεί να δυσκολεύει ιδιαίτερα το αγαπημένο σας πρόσωπο να μιλήσει και να εξηγήσει τους τύπους απλών καταλυμάτων που μπορεί να είναι μεγάλης βοήθειας. Μπορεί να είστε σε θέση να βοηθήσετε με το να είστε η φωνή, ο υπερασπιστής και ο πρωταθλητής του αγαπημένου σας προσώπου.
