Οι δύο μύες που συνεργάζονται για να σχηματίσουν το κάτω πόδι (ή το μοσχάρι) είναι ο βαθύτερος μυς του πέλματος και ο πιο επιφανειακός (πιο κοντά στο δέρμα) γαστροκνήμιος μυς. Αυτοί οι μύες συνδέουν τη φτέρνα με το πίσω μέρος του γόνατος και ενεργούν για να κάμπτουν τον αστράγαλο και να επεκτείνουν το γόνατο, το οποίο είναι απαραίτητο για περπάτημα, τρέξιμο, άλματα και κλωτσιές. Ένας τραυματισμός στέλεχος μοσχαριού συμβαίνει συνήθως στο μέσο πόδι και/ή στο γόνατο μέσα στην μυϊκή κοιλιά. Όλα τα στελέχη των μυών κατηγοριοποιούνται είτε ως Βαθμός Ι (σχίσιμο μερικών μυϊκών ινών), Βαθμός ΙΙ (πιο εκτεταμένη βλάβη μυϊκών ινών) ή Βαθμός ΙΙΙ (πλήρης ρήξη του μυός). Η σωστή διάγνωση της μυϊκής καταπόνησης της γάμπας σας είναι ζωτικής σημασίας επειδή καθορίζει τον τύπο των πρωτοκόλλων θεραπείας που πρέπει να ακολουθείτε.
Βήματα
Μέρος 1 από 4: Συμβουλευτική με επαγγελματίες
Βήμα 1. Προγραμματίστε ένα ραντεβού με το γιατρό σας
Εάν εμφανίσετε πόνο στη γάμπα που δεν θα εξαφανιστεί μετά από μερικές ημέρες, τότε προγραμματίστε ένα ραντεβού με τον οικογενειακό σας γιατρό. Ο γιατρός σας θα εξετάσει τους μύες των ποδιών και της γάμπας σας, θα κάνει ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο ζωής σας και πώς μπορεί να τον τραυματίσατε, και ίσως ακόμη και να κάνει ακτινογραφίες του κάτω ποδιού σας (για να αποκλείσει το κάταγμα της κνήμης και της οστής της περόνης). Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός σας θα σας παραπέμψει σε έναν μυοσκελετικό ειδικό, ο οποίος έχει πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση.
Άλλοι τύποι επαγγελματιών υγείας που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διάγνωση και τη θεραπεία μυοσκελετικών τραυματισμών περιλαμβάνουν οστεοπαθητικούς, χειροπρακτές, φυσιοθεραπευτές και θεραπευτές μασάζ. Ωστόσο, θα πρέπει πάντα να ξεκινάτε με το γιατρό σας, καθώς μπορεί επίσης να αποκλείσει άλλες, δυνητικά σοβαρές αιτίες πόνου, όπως θρόμβους αίματος, αγγειακό τραυματισμό, κύστεις αρτοποιού ή πιθανό χειρουργικό επείγον όπως το σύνδρομο διαμερίσματος
Βήμα 2. Επισκεφτείτε έναν ειδικό για το πόδι σας
Οι τραυματισμοί των μυών του μοσχαριού είναι συνήθως απλά ήπια στελέχη Βαθμού Ι, αλλά μερικές φορές απαιτείται χειρουργική επέμβαση εάν οι μύες είναι πολύ σκισμένοι. Επιπλέον, ορισμένες σοβαρές ιατρικές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο στη γάμπα ή να παραπέμψουν τον πόνο σε εκείνη την περιοχή, όπως κάταγμα οστού, καρκίνο των οστών, λοίμωξη των οστών (οστεομυελίτιδα), φλεβική ανεπάρκεια, ισχιαλγία από κήλη οσφυϊκού δίσκου ή επιπλοκές που σχετίζονται με διαβήτη. Ως εκ τούτου, ειδικοί ιατροί όπως ορθοπεδικός (ειδικός οστών και αρθρώσεων), νευρολόγος (ειδικός νεύρων) ή φυσικός (ειδικός μυών και οστών) μπορεί να χρειαστούν για να αποκλείσουν τις πιο σοβαρές αιτίες του πόνου στη γάμπα.
- Οι ακτινογραφίες, οι σαρώσεις οστών, η μαγνητική τομογραφία, η αξονική τομογραφία και ο υπέρηχος είναι τρόποι που οι ειδικοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν στη διάγνωση του πόνου στο κάτω πόδι.
- Οι τραυματισμοί των μυών του μοσχαριού είναι σχετικά συνηθισμένοι μεταξύ εκείνων που παίζουν τένις, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο και βόλεϊ, καθώς και εκείνοι που τρέχουν στίβο.
Βήμα 3. Κατανοήστε τους διάφορους τύπους διαθέσιμων θεραπειών
Βεβαιωθείτε ότι έχετε ζητήσει από το γιατρό να σας εξηγήσει με σαφήνεια τη διάγνωση, ειδικά την αιτία (αν είναι δυνατόν) και να σας παράσχει διάφορες θεραπευτικές επιλογές για την κατάστασή σας. Οι τρόποι ξεκούρασης και φροντίδας στο σπίτι (όπως ο πάγος) είναι κατάλληλοι για ήπιες έως μέτριες μυϊκές καταπονήσεις των μοσχαριών.
- Ερευνήστε τραυματισμούς γάμπας στο διαδίκτυο (μόνο ιατρικά έγκυροι ιστότοποι) προκειμένου να βελτιώσετε την κατανόησή σας για την κατάσταση και να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις θεραπείες και τα αναμενόμενα αποτελέσματά τους.
- Οι παράγοντες που μπορούν να προδιαθέσουν κάποιον σε μυϊκή καταπόνηση (ή «τράβηγμα») περιλαμβάνουν τη μεγαλύτερη ηλικία, προηγούμενο μυϊκό τραυματισμό, λιγότερη ευελιξία, έλλειψη δύναμης στους μύες και κόπωση.
Μέρος 2 από 4: Αντιμετώπιση στελεχών μοσχαριού βαθμού Ι
Βήμα 1. Προσδιορίστε τη σοβαρότητα του τραυματισμού
Τα περισσότερα στελέχη της γάμπας είναι μικροτραυματισμοί και αυτοθεραπεύονται μέσα σε μια εβδομάδα-ο βαθμός πόνου, αναπηρίας και μώλωπας είναι καλοί δείκτες σοβαρότητας. Οι μυϊκές καταπονήσεις βαθμού I περιλαμβάνουν μικρο-ρήγματα έως και 10% των μυϊκών ινών. Χαρακτηρίζονται από ήπιους πόνους στο πίσω μέρος του κάτω ποδιού, συνήθως στη μέση έως εγγύς (πιο κοντά στο γόνατο) περιοχή του ποδιού. Ελαχιστοποιείται η απώλεια δύναμης και κίνησης. Μπορεί ακόμα να είστε σε θέση να περπατήσετε, να τρέξετε ή να παίξετε το άθλημά σας, αν και με δυσφορία και σφίξιμο.
- Οι μυϊκές καταπονήσεις εμφανίζονται όταν η δύναμη στον μυ είναι τόσο μεγάλη που ο ιστός σκίζεται, συνηθέστερα στη διασταύρωση μεταξύ του τόπου όπου οι μύες κωνώνουν στους τένοντες.
- Τα περισσότερα στελέχη του κάτω ποδιού βαθμού Ι προκαλούν ενόχληση για δύο έως πέντε ημέρες μετά τον τραυματισμό, αλλά μπορεί να χρειαστούν μερικές εβδομάδες για να επουλωθούν πλήρως, ανάλογα με το ποσοστό των μυϊκών ινών που εμπλέκονται και τον τύπο της θεραπείας που αναζητείται.
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε το R. I. C. E. πρωτόκολλο θεραπείας Το Το πιο αποτελεσματικό πρωτόκολλο θεραπείας για τους περισσότερους τραυματισμούς διάστρεμμα / στέλεχος είναι συντομογραφία R. I. C. E. και σημαίνει υπόλοιπο, πάγος, συμπίεση και ανύψωση Το Το πρώτο βήμα είναι η ανάπαυση - διακόψτε προσωρινά κάθε δραστηριότητα για να αντιμετωπίσετε τον τραυματισμό σας. Στη συνέχεια, η θεραπεία κρυολογήματος (πάγος τυλιγμένος σε λεπτή πετσέτα ή παγωμένα πακέτα τζελ) πρέπει να εφαρμοστεί στον τραυματισμό το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να σταματήσει οποιαδήποτε εσωτερική αιμορραγία και να μειωθεί η φλεγμονή, κατά προτίμηση όταν το πόδι σας είναι ανασηκωμένο σε μια καρέκλα ή μια στοίβα μαξιλαριών (το οποίο καταπολεμά επίσης τη φλεγμονή). Ο πάγος πρέπει να εφαρμόζεται για 10–15 λεπτά κάθε ώρα και στη συνέχεια να μειώνεται η συχνότητα καθώς ο πόνος και το πρήξιμο υποχωρούν κατά τη διάρκεια μερικών ημερών. Η συμπίεση του πάγου ενάντια στον τραυματισμό σας με επίδεσμο συμπίεσης ή ελαστικό στήριγμα θα βοηθήσει επίσης να σταματήσει η αιμορραγία από τις σχισμένες μυϊκές ίνες και τη σχετική φλεγμονή.
Μην δένετε τον επίδεσμο συμπίεσης πολύ σφιχτά και μην τον αφήνετε να δράσει για περισσότερα από 15 λεπτά τη φορά, διότι ο πλήρης περιορισμός της ροής του αίματος μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στο πόδι σας
Βήμα 3. Πάρτε φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή
Ο οικογενειακός σας γιατρός μπορεί να συστήσει αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως ιβουπροφαίνη, ναπροξένη ή ασπιρίνη ή πιθανώς τακτικά αναλγητικά (παυσίπονα) όπως η ακεταμινοφαίνη για να καταπολεμήσετε τη φλεγμονή και τον πόνο που σχετίζεται με τον τραυματισμό της γάμπας σας.
Λάβετε υπόψη ότι αυτά τα φάρμακα είναι σκληρά για το στομάχι, το συκώτι και τα νεφρά σας, επομένως θα πρέπει να λαμβάνονται για όχι περισσότερο από δύο εβδομάδες τη φορά, εκτός εάν ο γιατρός σας το υποδείξει διαφορετικά
Βήμα 4. Εξασκηθείτε στις διατάσεις μοσχαριών
Οι ήπιες μυϊκές καταπονήσεις ανταποκρίνονται καλά σε ελαφρές διατάσεις γιατί ανακουφίζει από την ένταση των μυών και προάγει τη ροή του αίματος. Μετά τη φλεγμονώδη φάση ενός τραυματισμού μυϊκής καταπόνησης, σχηματίζεται ορισμένος ιστός ουλής, ο οποίος δεν είναι τόσο εύκαμπτος όσο οι μυϊκές ίνες. Το τέντωμα βοηθά τον ιστό της ουλής να αναδιαμορφωθεί και να γίνει πιο ευέλικτος. Έτσι, πάρτε μια πετσέτα ή επίδεσμο συμπίεσης και τυλίξτε το κάτω από το πόδι σας πιο κοντά στα δάχτυλα. Στη συνέχεια πιάστε κάθε άκρο με τα χέρια σας και τραβήξτε αργά προς τα πίσω ενώ τεντώνετε αργά το πόδι σας και σημειώνετε το βαθύ τέντωμα στους μύες της γάμπας σας - κρατήστε το για 20-30 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια αφήστε αργά. Εξασκηθείτε σε αυτό το τέντωμα τρεις έως πέντε φορές την ημέρα για μία εβδομάδα, εφόσον ο πόνος στη γάμπα σας δεν επιδεινώνεται από αυτό.
Βήμα 5. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας ή έναν φυσικοθεραπευτή πριν το κάνετε αυτό και να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς η εκτέλεση αυτών των ασκήσεων μπορεί μερικές φορές να επιδεινώσει την κατάσταση και να παρατείνει τη θεραπεία και την ανάρρωσή σας
Η προθέρμανση και το τέντωμα των μυών της γάμπας σας πριν από οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη τραυματισμών, όπως καταπόνηση, διαστρέμματα και μυϊκές κράμπες
Μέρος 3 από 4: Αντιμετώπιση στελεχών μοσχαριού βαθμού II
Βήμα 1. Διάκριση μεταξύ στελέχους gastrocnemius έναντι soleus
Με μια πιο σοβαρή καταπόνηση, είναι σημαντικό να διακρίνουμε ποιος μυς εμπλέκεται σε μεγαλύτερο βαθμό: τον βαθύτερο πέλμα ή τα πιο επιφανειακά «κεφάλια» του γαστροκνήμιου. Μπορεί να χρειαστεί μαγνητική τομογραφία ή διαγνωστικό υπερηχογράφημα για την καλύτερη διάγνωση της θέσης και του βαθμού του τραυματισμού. Τα στελέχη βαθμού ΙΙ περιλαμβάνουν πιο εκτεταμένες βλάβες, έως και 90% των μυϊκών ινών μπορεί να σχιστούν. Αυτοί οι τραυματισμοί παρουσιάζονται με περισσότερο πόνο (περιγράφεται ως αιχμηρό στη φύση), σημαντική απώλεια της μυϊκής δύναμης και εύρους κίνησης. Το πρήξιμο είναι πιο σοβαρό και οι μώλωπες αναπτύσσονται γρήγορα λόγω της εσωτερικής αιμορραγίας από τις σχισμένες μυϊκές ίνες.
- Με τα στελέχη Βαθμού ΙΙ, υπάρχει περιορισμένη ικανότητα εκτέλεσης δραστηριοτήτων, ειδικά άλματος και τρεξίματος, οπότε θα μείνετε εκτός δράσης για λίγο (μερικές εβδομάδες ή περισσότερο).
- Ο γαστροκνήμιος μυς θεωρείται υψηλού κινδύνου για στελέχη επειδή διασχίζει δύο αρθρώσεις (γόνατο και αστράγαλο) και έχει υψηλό ποσοστό μυϊκών ινών γρήγορης συσπάσεως τύπου 2.
- Η έσω κεφαλή του μυός του γαστροκνήμιου τεντώνεται συχνότερα από την πλάγια κεφαλή.
Βήμα 2. Χρησιμοποιήστε το R. I. C. E. πρωτόκολλο θεραπείας Το Αυτό το πρωτόκολλο εξακολουθεί να είναι κατάλληλο για στελέχη Βαθμού ΙΙ, αν και μπορεί να χρειαστεί να κρατήσετε τον πάγο στη γάμπα σας για λίγο περισσότερο (έως και 20 λεπτά τη φορά) εάν ο βαθύτερος μυς του πέλματος είναι το κύριο σημείο τραυματισμού. Αντί να χρησιμοποιείτε το R. I. C. E για λίγες ημέρες, όπως συμβαίνει με ένα ήπιο στέλεχος, τα πιο σοβαρά στελέχη πιθανόν να απαιτούν προσοχή για μια εβδομάδα ή περισσότερο.
- Τα περισσότερα στελέχη του κάτω ποδιού βαθμού ΙΙ προκαλούν σημαντική ενόχληση για μία έως δύο εβδομάδες μετά τον τραυματισμό, ανάλογα με το ποσοστό των μυϊκών ινών που εμπλέκονται και τον τύπο της θεραπείας που αναζητείται. Αυτοί οι τύποι μυϊκών τραυματισμών ενδέχεται να απαιτούν έναν έως δύο μήνες πριν από την πλήρη επιστροφή στον στίβο.
- Για μέτριες έως σοβαρές μυϊκές καταπονήσεις, η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων θα πρέπει να περιοριστεί τις πρώτες 24-72 ώρες λόγω αυξημένου κινδύνου αιμορραγίας από την αντιαιμοπεταλιακή δράση (αραίωση αίματος).
Βήμα 3. Αναζητήστε φυσικοθεραπεία
Το στέλεχος Βαθμού ΙΙ είναι ένας σχετικά σοβαρός μυοσκελετικός τραυματισμός που πιθανότατα περιλαμβάνει σημαντικό σχηματισμό ουλώδους ιστού, καθώς και αισθητά μειωμένο εύρος κίνησης και δύναμης. Ως εκ τούτου, αφού υποχωρήσει το πρήξιμο, οι μώλωπες και ο πόνος, ζητήστε από το γιατρό σας μια παραπομπή σε έναν ειδικό αθλητικής ιατρικής ή φυσιοθεραπευτή, ο οποίος μπορεί να προσφέρει μια ποικιλία προσαρμοσμένων ασκήσεων ενδυνάμωσης, διατάσεων, τεχνικών μασάζ και θεραπειών όπως θεραπευτικό υπερηχογράφημα (για μείωση φλεγμονή και διάσπαση των συμφύσεων ιστών ουλών) και ηλεκτρονική διέγερση μυών (για ενίσχυση των μυϊκών ινών και προώθηση της ροής του αίματος).
- Η επιστροφή στην πλήρη δραστηριότητα συνήθως επιτρέπεται όταν δεν έχετε πόνο, έχετε πλήρες εύρος κίνησης του κάτω ποδιού σας και πλήρη δύναμη των μυών της γάμπας σας, η οποία μπορεί να διαρκέσει μερικές εβδομάδες ή περισσότερο.
- Τα στελέχη των μοσχαριών είναι πιο συνηθισμένα σε άνδρες ηλικίας 30 έως 50 ετών.
Μέρος 4 από 4: Αντιμετώπιση στελεχών μοσχαριού βαθμού III
Βήμα 1. Ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια
Το στέλεχος III βαθμού είναι μια πλήρης ρήξη του μυϊκού σώματος ή του τένοντα. Περιλαμβάνει σημαντικό πόνο (καύση και/ή αιχμηρό χαρακτήρα), αμέσως σοβαρή φλεγμονή και μώλωπες, μυϊκούς σπασμούς και μερικές φορές ένα ακουστικό «σκάσιμο» καθώς ο μυς αποκόπτεται. Υπάρχει επίσης ένα ψηλαφητό φουσκωμένο ελάττωμα στο μοσχάρι καθώς το μεγαλύτερο κομμένο τμήμα συστέλλεται έντονα. Η αδυναμία βάδισης είναι χαρακτηριστικό του στελέχους των μοσχαριών βαθμού ΙΙΙ, οπότε συνήθως απαιτείται βοήθεια για να φτάσετε σε νοσοκομείο ή κλινική. Οι μυϊκές ίνες δεν μπορούν να επανασυνδεθούν από μόνες τους, ακόμη και με τη βοήθεια ουλώδους ιστού, επομένως απαιτείται επείγουσα παρέμβαση.
- Μια ξαφνική ρήξη τένοντα (όπως ο Αχίλλειος τένοντας) είναι συχνά ενοχλητική και αισθάνεται ότι κάποιος σας πυροβόλησε από πίσω ή σας χτύπησε με κάτι αιχμηρό.
- Ένα πολύ τεντωμένο μοσχάρι πιθανότατα θα προκαλέσει μώλωπες, οι οποίες θα εγκατασταθούν στο πόδι σας και θα γίνουν μαύρες και μπλε.
Βήμα 2. Λάβετε χειρουργικές επισκευές
Βαθμός ΙΙΙ (και ορισμένα Βαθμοί ΙΙ) μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση και επανατοποθέτηση του κατεστραμμένου μυός της γάμπας και/ή του τένοντα. Ο χρόνος είναι ουσιαστικός γιατί όσο περισσότερο σπάσει ένας μυς και συσπαστεί σοβαρά, τόσο πιο δύσκολο είναι να τεντωθεί και να επιτευχθεί ο φυσιολογικός μυϊκός τόνος. Επιπλέον, η εσωτερική αιμορραγία μπορεί να προκαλέσει τοπική νέκρωση (θάνατος του περιβάλλοντος ιστού) και πιθανώς (αν και πολύ σπάνια) ακόμη και να οδηγήσει σε αναιμία από απώλεια αίματος. Οι ρήξεις στην κοιλιά ενός μυός επουλώνονται γρηγορότερα λόγω της καλύτερης παροχής αίματος, ενώ οι ρήξεις του τένοντα δεν λαμβάνουν τόσο πολύ αίμα και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επουλωθούν. Επιστροφή στο R. I. C. E. πρωτόκολλο μετά από χειρουργική επέμβαση.
- Σε περίπτωση πλήρους ρήξης, οι μύες της γάμπας χρειάζονται περίπου 3 μήνες για να επουλωθούν μετά από χειρουργική επέμβαση και αποκατάσταση.
- Μετά τη χειρουργική επέμβαση, πιθανότατα θα φοράτε υποστηρικτική μπότα συμπίεσης και θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε πατερίτσες βραχυπρόθεσμα πριν προχωρήσετε σε ασκήσεις φυσικοθεραπείας.
Βήμα 3. Αφιερώστε χρόνο στην αποκατάσταση
Όπως και το στέλεχος βαθμού ΙΙ, η φυσικοθεραπεία χρειάζεται για να θεραπευτεί ένα διάστρεμμα βαθμού ΙΙΙ, ειδικά εάν απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Υπό την καθοδήγηση ενός φυσικοθεραπευτή ή φυσιάτρου, προσαρμοσμένες ισομετρικές, ισοτονικές και στη συνέχεια δυναμικές ασκήσεις προπόνησης μπορούν να προστεθούν με διαδοχικό τρόπο καθώς κάθε τύπος άσκησης ολοκληρώνεται χωρίς πόνο. Αυτές οι ασκήσεις θα ενισχύσουν τους μυς της γάμπας και θα τους επαναφέρουν στη φόρμα τους. Η επιστροφή στην αθλητική δραστηριότητα μπορεί να ξαναρχίσει αργά μέσα σε 3-4 μήνες, αν και πάντα θα υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος επανατραυματισμού στο μέλλον.
Η κακή βιομηχανική ή η στάση του ποδιού συμβάλλουν σε τραυματισμούς στη γάμπα, οπότε μπορεί να είστε κατάλληλοι με προσαρμοσμένα ορθωτικά πόδια μετά την αποκατάστασή σας για να αποφύγετε περαιτέρω προβλήματα
Τεντώσεις, ασκήσεις και πρόγραμμα για σπασμένο μυ μυός
Ελαφρύ μοσχάρι τεντώνει για σκισμένο μυ μυών
Υποστήριξη wikiHow και ξεκλειδώστε όλα τα δείγματα.
Ασκήσεις Αποκατάστασης για Σχισμένους Μύες Μοσχαράκια
Υποστήριξη wikiHow και ξεκλειδώστε όλα τα δείγματα.
Πρόγραμμα αποκατάστασης για σκισμένο μυ μυός
Υποστήριξη wikiHow και ξεκλειδώστε όλα τα δείγματα.
Συμβουλές
- Φορέστε μια φτέρνα στο παπούτσι σας για μερικές ημέρες για να σηκώσετε τη φτέρνα σας και να συντομεύσετε τον τραυματισμένο μυ της γάμπας, κάτι που θα ανακουφίσει λίγο από την ένταση / τον πόνο. Αλλά μην το ξεχνάτε. εάν παραμείνει στη θέση του για πολύ καιρό μπορεί να προκαλέσει σύσπαση κάμψης (συντόμευση) του αχίλλειου τένοντα και μόνιμη δυσκαμψία του αστραγάλου.
- Δέκα ημέρες μετά τον τραυματισμό, η αναπτυσσόμενη ουλή έχει την ίδια δύναμη εφελκυσμού με τον διπλανό μυ και η περαιτέρω εξέλιξη των ασκήσεων αποκατάστασης μπορεί να ξεκινήσει υπό την καθοδήγηση του γιατρού και του φυσικοθεραπευτή σας.
