Η νόσος του Lyme είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από ένα είδος μικροοργανισμού, που ονομάζεται Borrelia, που ζει σε ένα είδος κροτώνων με σκληρό σώμα. Αυτό το τσιμπούρι συνήθως μεταφέρεται από ελάφια με λευκή ουρά, ποντίκια και μικρά τρωκτικά, αλλά ένα μολυσμένο τσιμπούρι μπορεί να κολλήσει πάνω σε έναν άνθρωπο (ή σκύλο ή γάτα) και να ταΐσει το αίμα του. Κατά τη σίτιση, το τσιμπούρι μπορεί να περάσει τη μόλυνση, αλλά χρειάζεται λίγος χρόνος για να γίνει αυτό. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι το τσιμπούρι πρέπει να παραμείνει προσκολλημένο σε έναν ανθρώπινο ξενιστή για τουλάχιστον 24 ώρες προκειμένου να περάσει τη μόλυνση. Επειδή η ασθένεια Lyme μεταδίδεται μέσω τσιμπημάτων τσιμπούρι, η πρόληψη της νόσου επικεντρώνεται στη μείωση του κινδύνου επαφής σας με τα τσιμπούρια και την άμεση απομάκρυνσή τους εάν δαγκωθούν.
Βήματα
Μέρος 1 από 5: Προστασία των ανθρώπων από τα τσιμπούρια
Βήμα 1. Περιορίστε την έκθεση σε τσιμπούρια
Η ασθένεια Lyme είναι η κύρια ασθένεια που μεταδίδεται με κρότωνες στις ΗΠΑ, την Ασία και την Ευρώπη. Στις ΗΠΑ είναι κυρίως στα βορειοανατολικά και τα μεσοδυτικά, αν και φαίνεται να εξαπλώνεται κατά μήκος της βορειοδυτικής ακτής του Ειρηνικού. Φροντίστε να προστατευτείτε από τα τσιμπούρια εάν βρίσκεστε σε μια περιοχή που είναι γνωστό ότι έχει τσιμπούρια.
- Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) έχουν έναν χάρτη που δείχνει πού έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ενεργών ασθενειών της Lyme. Μπορείτε να το δείτε εδώ:
- Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα τσιμπούρια το καλοκαίρι. Τα τσιμπούρια είναι πιο ενεργά τους θερμότερους μήνες (Απρίλιο έως Σεπτέμβριο).
Βήμα 2. Φορέστε προστατευτικά ρούχα όταν πηγαίνετε σε δασικές περιοχές
Αποφύγετε περιοχές που είναι δασώδεις ή βουρτσισμένες, εκτός εάν φοράτε προστατευτικά ρούχα. Εάν βρίσκεστε σε δασώδεις ή βουρτσισμένες περιοχές, περπατήστε στο κέντρο του μονοπατιού. Μερικοί τρόποι για να προστατευτείτε με ρούχα περιλαμβάνουν:
- Φορέστε ανοιχτόχρωμα ρούχα με σφιχτή ύφανση για να μπορείτε να δείτε τσιμπούρια πάνω τους.
- Φορέστε παπούτσια που καλύπτουν ολόκληρο το πόδι σας, μακριά παντελόνια και πουκάμισο με μακριά μανίκια.
- Βάλτε τα παντελόνια σας στα παπούτσια ή τις μπότες σας.
- Κρατήστε μακριά μαλλιά δεμένα πίσω.
Βήμα 3. Χρησιμοποιήστε εντομοαπωθητικά
Τα απωθητικά τσιμπουριών πρέπει να περιέχουν 20-30% DEET (Ν, Ν-διαιθυλ-μ-τολουαμίδιο) και πρέπει να χρησιμοποιούνται σε όλο το εκτεθειμένο δέρμα και ρούχα. Ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του προϊόντος.
- Βεβαιωθείτε ότι ένας ενήλικας εφαρμόζει το DEET στα παιδιά, αποφεύγοντας τα χέρια, τα μάτια και το στόμα τους.
- Περιποιηθείτε όλα τα ρούχα, τις μπότες, τα σακίδια και τις σκηνές με προϊόντα που περιέχουν 0,5% περμεθρίνη. Κρατήστε αυτό το εργαλείο ξεχωριστό από τα ρούχα και τα εργαλεία που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία. Η περμεθρίνη παραμένει στα ρούχα μέσω πολλών πλύσεων.
Βήμα 4. Αποστειρώστε όλα τα ρούχα και τα εργαλεία αφού βρεθείτε σε περιοχές που ενδέχεται να περιέχουν τσιμπούρια
Αφού μπείτε μέσα, αφαιρέστε και πλύνετε όλα τα ρούχα και τα εργαλεία που πλένονται. Στεγνώστε τα ρούχα σε υψηλή θερμοκρασία για να σκοτώσετε τα τσιμπούρια.
Λουστείτε ή ντους το συντομότερο δυνατό. Χρησιμοποιήστε άφθονο σαπούνι και νερό για να ξεπλύνετε
Βήμα 5. Κάντε έναν πλήρη έλεγχο σώματος για τσιμπούρια
Είναι σημαντικό να ελέγχετε κάτω από τα χέρια, ανάμεσα στα πόδια, πίσω από τα γόνατα, γύρω από τη μέση, την ηβική σας περιοχή, στο τριχωτό της κεφαλής, μέσα στον αφαλό σας και μέσα και γύρω από τα αυτιά για τσιμπούρια. Ζητήστε από κάποιον να κοιτάξει τις περιοχές του σώματός σας που δεν μπορείτε να δείτε. Θυμηθείτε, τα τσιμπούρια είναι πολύ μικρά, οπότε μπορεί να θέλετε να χρησιμοποιήσετε έναν αναμμένο μεγεθυντικό φακό.
- Ελέγξτε προσεκτικά τα παιδιά σας. Τα παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 14 ετών φαίνεται να διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο νόσου Lyme, ακολουθούμενα από ενήλικες, ηλικίας 45 - 54 ετών.
- Ελέγξτε επίσης τυχόν εργαλεία που δεν πλένονται για τσιμπούρια
- Αυτά τα τσιμπούρια μπορεί να είναι πολύ εύκολο να τα χάσετε. Μπορούν να είναι περίπου το μέγεθος της περιόδου στο τέλος αυτής της πρότασης.
Μέρος 2 από 5: Προστασία κατοικίδιων ζώων από τσιμπούρια
Βήμα 1. Συζητήστε με τον κτηνίατρό σας σχετικά με τη χρήση θεραπειών για την πρόληψη των κροτώνων στο κατοικίδιο ζώο σας
Ρωτήστε τον κτηνίατρό σας για τυχόν ασθένειες που μεταδίδονται από κρότωνες και είναι συχνές στην περιοχή σας. Τόσο οι σκύλοι όσο και οι γάτες, καθώς και κάθε άλλο γούνινο κατοικίδιο που έχετε, θα πρέπει να έχουν τακτική θεραπεία για τσιμπούρια. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Προϊόντα που σκοτώνουν τα τσιμπούρια: αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν σκόνες, περιλαίμια, σπρέι ή τοπικές θεραπείες για εφαρμογή ή χρήση απευθείας στο ζώο. Αυτά περιλαμβάνουν το Fipronil και το Amitraz.
- Απωθητικά κροτώνων: αυτά βοηθούν στην αποτροπή της προσγείωσης των τσιμπουριών, αλλά στην πραγματικότητα δεν σκοτώνουν τα τσιμπούρια. Ο πιο συνηθισμένος τύπος απωθητικών τσιμπουριών είναι τα πυρεθροειδή, συμπεριλαμβανομένης της περμεθρίνης.
- Συνιστάται στους περισσότερους σκύλους και γάτες να λαμβάνουν μηνιαία προφυλακτικά φάρμακα τόσο για τα σκουλήκια της καρδιάς όσο και για τα τσιμπούρια.
Βήμα 2. Ελέγξτε τα κατοικίδια ζώα σας για τσιμπούρια
Ελέγχετε καθημερινά όλα τα κατοικίδια ζώα σας για τσιμπούρια, ειδικά αν περνούν πολύ χρόνο σε εξωτερικούς χώρους. Τα σκυλιά πρέπει να ελέγχονται ιδιαίτερα για τσιμπούρια. Τα ίδια τα σκυλιά μπορούν να προσβληθούν από ασθένειες που μεταδίδονται από κρότωνες και μπορούν να φέρουν τα τσιμπούρια σε επαφή μαζί σας.
Βήμα 3. Αφαιρέστε γρήγορα τα τσιμπούρια
Εάν βρείτε ένα τσιμπούρι στο σκυλί σας, αφαιρέστε το αμέσως. Εάν δεν αισθάνεστε άβολα με αυτήν τη διαδικασία, μπορείτε να ζητήσετε από τον κτηνίατρό σας να την αφαιρέσει.
Μέρος 3 από 5: Κρατώντας τα τσιμπούρια έξω από την αυλή σας
Βήμα 1. Διατηρήστε την αυλή σας κομμένη και τακτοποιημένη
Ο στόχος είναι να περιοριστεί ο αριθμός των θέσεων που μπορούν να ευδοκιμήσουν τα τσιμπούρια. Κρατήστε το γρασίδι κουρεμένο, τα φύλλα ραγισμένα και το πινέλο καθαρισμένο.
Εάν χρησιμοποιείτε καυσόξυλα, τοποθετήστε τα τακτοποιημένα και σε ξηρό μέρος
Βήμα 2. Σχεδιάστε την αυλή σας για να περιορίσετε τα τσιμπούρια
Τοποθετήστε ένα φράγμα πλάτους τριών ποδιών ανάμεσα σε γκαζόν και δασικές περιοχές. Το φράγμα πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ξύλο ή χαλίκι. Βεβαιωθείτε επίσης ότι υπάρχει ένα φράγμα χλοοτάπητα πλάτους εννέα ποδών μεταξύ του φράγματος ξύλου ή του χαλικιού και οποιασδήποτε περιοχής όπου κάθονται ή παίζουν άνθρωποι. Αυτό περιλαμβάνει αίθρια, κήπους και χώρους παιχνιδιού.
Οι χώροι παιχνιδιού πρέπει να βρίσκονται σε ηλιόλουστη τοποθεσία. Τα τσιμπούρια δεν αγαπούν τις ηλιόλουστες περιοχές
Βήμα 3. Spεκάστε για τσιμπούρια αν βρίσκεστε σε περιοχή που έχει μεγάλο πρόβλημα μαζί τους
Εάν ζείτε σε μια περιοχή όπου η ασθένεια Lyme είναι κοινή, επικοινωνήστε με μια επαγγελματική εταιρεία εντομοκτόνων για να δείτε εάν η ιδιοκτησία σας μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με φυτοφάρμακα από τσιμπούρια. Αυτά τα φυτοφάρμακα είναι επίσης γνωστά ως ακαρεοκτόνα.
Μέρος 4 από 5: Αφαίρεση κρότωνων από ανθρώπους και κατοικίδια
Βήμα 1. Μην πανικοβληθείτε εάν βρείτε ένα τσιμπούρι σε ένα άτομο ή κατοικίδιο ζώο
Αν βρείτε ένα τσιμπούρι κολλημένο στο δέρμα σας ή κάποιου άλλου, πρώτα απ 'όλα, μην πανικοβληθείτε! Δεν έχουν μολυνθεί όλα τα τσιμπούρια και μπορείτε να μειώσετε σημαντικά τον κίνδυνο για νόσο του Lyme εάν αφαιρέσετε το τσιμπούρι μέσα στις πρώτες 24 - 36 ώρες.
Βήμα 2. Αφαιρέστε το τσιμπούρι
Πιάστε το τσιμπούρι από το κεφάλι χρησιμοποιώντας ένα ζευγάρι μυτερά τσιμπιδάκια. Το κεφάλι είναι το τμήμα που συνδέεται με το δέρμα. Τραβήξτε σταθερά και σταθερά απευθείας προς τα έξω. Μην σπρώχνετε και μην στρίβετε το τσιμπούρι.
Μην πιάνετε το τσιμπούρι από το σώμα. Εάν το κάνετε, μπορείτε απλά να αποσπάσετε το σώμα από το κεφάλι, αφήνοντας το κεφάλι προσκολλημένο. Εάν αφήσετε το κεφάλι προσκολλημένο στο δέρμα σας, μπορεί ακόμα να μολυνθείτε
Βήμα 3. Καθαρίστε
Τοποθετήστε το τσιμπούρι σε ένα μικρό δοχείο με αλκοόλ για να το σκοτώσετε. Καθαρίστε το τραύμα από το δάγκωμα με αλκοόλ ή με υπεροξείδιο του υδρογόνου 3%. Καθαρίστε επίσης τα τσιμπιδάκια που χρησιμοποιήσατε για να αφαιρέσετε το τσιμπούρι.
Βήμα 4. Παρακολουθήστε το δάγκωμα για τον επόμενο μήνα
Παρακολουθείτε για να δείτε αν αναπτύσσεται εξάνθημα "τα μάτια του ταύρου". Εάν εμφανίσετε εξάνθημα ή συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας.
- Εάν ζείτε σε μια περιοχή όπου η νόσος Lyme είναι κοινή και νομίζετε ότι το τσιμπούρι μπορεί να σας ταΐζει για περισσότερο από 24 ώρες, καλέστε το γιατρό σας για να του πει για το δάγκωμα του τσιμπούρι.
-
Η Εταιρεία Λοιμωδών Νοσημάτων της Αμερικής συνιστά προληπτική θεραπεία με αντιβιοτικά με δοξυκυκλίνη (μία δόση) για όποιον πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:
- Το προσαρτημένο τσιμπούρι αναγνωρίζεται ως ενήλικος ή νυμφικός κρότωνος I. scapularis (κρότωνος ελαφιού).
- Το τσιμπούρι εκτιμάται ότι ήταν κολλημένο για πάνω από 36 ώρες (αυτό μπορεί να προσδιοριστεί ο βαθμός ανάφλεξης ή ο χρόνος έκθεσης).
- Το τοπικό ποσοστό μόλυνσης των τσιμπουριών με B. burgdorferi (νόσος Lyme) είναι μεγαλύτερο από 20 τοις εκατό (αυτά τα ποσοστά μόλυνσης έχει αποδειχθεί ότι εμφανίζονται σε τμήματα της Νέας Αγγλίας, τμήματα των μεσοατλαντικών κρατών και τμήματα της Μινεσότα και του Ουισκόνσιν).
Μέρος 5 από 5: Προσδιορισμός και αντιμετώπιση της νόσου του Lyme
Βήμα 1. Ελέγξτε τον εαυτό σας, την οικογένειά σας και τα κατοικίδια ζώα σας για τα συμπτώματα της πρώιμης νόσου του Lyme
Γενικά, η νόσος του Lyme εμφανίζεται σε τρεις φάσεις, με πιθανή τέταρτη. Εάν σας έχει δαγκώσει ένα τσιμπούρι πρόσφατα ή απλώς ζείτε σε μια περιοχή προσβεβλημένη από τσιμπούρια, προσέξτε αυτά τα συμπτώματα. Το πρώτο στάδιο συνήθως συμβαίνει εντός ημερών ή εβδομάδων από το δάγκωμα του τσιμπούρι. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ ήπια, οπότε μπορούν εύκολα να χαθούν. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Πυρετός
- Πόνοι
- Πονοκέφαλο
- Κούραση
- Μυϊκοί και πόνοι στις αρθρώσεις
- Πρησμένοι λεμφαδένες
- Erythema migrans (EM): αυτό είναι ένα εξάνθημα που μοιάζει με στόχο ή "μάτι ταύρου". Αυτό το εξάνθημα εμφανίζεται σε περίπου 70 - 80% των μολυσμένων ατόμων. Το κέντρο του στόχου είναι το σημείο του τσιμπήματος του τσιμπούρι και μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα. Το κέντρο μπορεί να είναι κόκκινο και να περιβάλλεται από μια καθαρή περιοχή. Η καθαρή περιοχή στη συνέχεια περιβάλλεται από το κυκλικό, κινούμενο ή μεταναστευτικό εξάνθημα.
Βήμα 2. Προσέξτε τα δευτερεύοντα συμπτώματα της νόσου Lyme
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν εβδομάδες ή μήνες μετά το πρώτο, εάν το πρώτο στάδιο δεν έχει βρεθεί και αντιμετωπιστεί. Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει προβλήματα του νευρικού συστήματος και της καρδιάς. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Έντονοι πονοκέφαλοι
- Δερματικά εξανθήματα EM
- Αρθριτικοί πόνοι στις αρθρώσεις
- Μυϊκοί και τένοντες
- Αίσθημα παλμών και ακανόνιστοι καρδιακοί παλμοί (καρδίτιδα Lyme)
- Προβλήματα με βραχυπρόθεσμη μνήμη
- Παράλυση προσώπου (παράλυση Bell)
Βήμα 3. Συζητήστε με το γιατρό σας εάν μπορεί να έχετε χρόνια νόσο του Lyme εάν εμφανίσετε τα συμπτώματα
Υπάρχει ένα στάδιο της νόσου Lyme που εκτιμάται ότι εμφανίζεται σε περίπου 10% όλων των ασθενών. Συχνά αναφέρεται ως "σύνδρομο μετά τη θεραπεία της νόσου του Lyme", PTLDS ή χρόνια νόσος του Lyme. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση και πόνο στις αρθρώσεις και τους μύες. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν για έξι ή περισσότερους μήνες μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, το οποίο είναι σήμερα το προτεινόμενο θεραπεία για τη νόσο του Lyme.
Υπάρχει κάποια διαμάχη σχετικά με αυτό το στάδιο. Η διαμάχη δεν είναι εάν υπάρχει ή όχι το στάδιο, αλλά ποια είναι η ακριβής αιτία. Μπορεί να μην οφείλεται στην επιμονή του ζωύφου Borrelia στο άτομο παρά τη θεραπεία. Πιστεύεται ότι προέρχεται από κάποια άλλη ανοσολογική συνέπεια, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη κατανοητό ποιος είναι ακριβώς ο μηχανισμός
Βήμα 4. Διαγνωστείτε με νόσο Lyme
Εάν τα συμπτώματά σας υποδεικνύουν τη νόσο Lyme και βρίσκεστε σε μια περιοχή όπου επικρατεί η νόσος Lyme, ο γιατρός σας θα πρέπει να σας εξετάσει για τη νόσο. Το CDC προτείνει ότι τα εργαστήρια χρησιμοποιούν μια διαδικασία εξέτασης αίματος δύο βημάτων για τη νόσο Lyme. Ο γιατρός σας θα πρέπει να στείλει το αίμα σας στο εργαστήριο για να κάνει αυτόν τον έλεγχο.
Βήμα 5. Λάβετε θεραπεία για τη νόσο Lyme
Εάν διαγνωστεί η νόσος του Lyme, ξεκινά μια πορεία θεραπείας με αντιβιοτικά. Αυτά τα αντιβιοτικά μπορεί να είναι δοξυκυκλίνη, αμοξικιλλίνη ή κεφουροξίμη αξετίλ. Συνήθως χορηγούνται από του στόματος, αν και ενδέχεται να χρειαστεί ενδοφλέβια θεραπεία σε ορισμένες περιπτώσεις.
Συμβουλές
- Η νόσος του Lyme περιγράφηκε για πρώτη φορά επίσημα στα μέσα της δεκαετίας του 1970 μέσα και γύρω από την πόλη Lyme του Κονέκτικατ. Ο Willy Burgdorfer αναγνώρισε τον συγκεκριμένο αιτιολογικό παράγοντα το 1982, και έτσι το είδος του βακτηρίου ονομάστηκε προς τιμήν του, Borrelia burgdorferi.
- Το Ringworm εμφανίζεται επίσης ως κυκλικό (αν και όχι μάτι του ταύρου) εξάνθημα. Ένα άτομο μπορεί να πιστεύει ότι ένα εξάνθημα EM είναι στην πραγματικότητα δακτυλίτιδα, ειδικά αν δεν θυμάται να δαγκώθηκε και δεν αναζητά θεραπεία για το Lyme. Εάν εμφανίσετε κυκλικό εξάνθημα, μιλήστε με το γιατρό σας για να επιβεβαιώσετε την προέλευσή του.
