Τα λάθη συνταγογράφησης μπορεί να είναι δαπανηρά και επικίνδυνα, οπότε όταν γράφετε μια συνταγή, πρέπει να συμπεριλάβετε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και να εξηγήσετε τα πάντα όσο το δυνατόν σαφέστερα. Βεβαιωθείτε ότι γράφετε τις απαιτούμενες πληροφορίες αναγνώρισης, επιγραφή, εγγραφή και οδηγίες χρήσης ασθενούς.
Βήματα
Μέρος 1 από 4: Βασικές πληροφορίες
Βήμα 1. Συμπεριλάβετε τουλάχιστον δύο αναγνωριστικά ασθενών
Τα αναγνωριστικά ασθενών είναι πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για να διευκρινιστεί η ταυτότητα του ασθενούς. Σε όλες τις ρυθμίσεις, πρέπει να συμπεριλάβετε τουλάχιστον δύο από αυτά τα αναγνωριστικά.
- Το πλήρες όνομα και η ημερομηνία γέννησης είναι τα δύο πιο κοινά αναγνωριστικά. Για συνταγές που πληρούνται εκτός νοσοκομείου, ο αριθμός τηλεφώνου ή/και η τρέχουσα διεύθυνση κατοικίας του ασθενούς θα περιλαμβάνονται συνήθως.
- Ένα αναγνωριστικό δεν είναι αρκετό, ακόμη και αν χρησιμοποιείτε το πλήρες όνομα του ασθενούς. Εάν δύο ασθενείς έχουν το ίδιο όνομα, θα ήταν αδύνατο να γνωρίζουμε σε ποιον αναφέρεται η συνταγή χωρίς κανένα άλλο αναγνωριστικό.
Βήμα 2. Παρέχετε τις πληροφορίες σας
Ως συνταγογράφος, το όνομα και τα στοιχεία επικοινωνίας σας πρέπει επίσης να αναφέρονται στη συνταγή. Συμπεριλάβετε το πλήρες όνομά σας, τη διεύθυνση του ιατρικού σας ιατρείου και τον αριθμό τηλεφώνου του ιατρικού σας ιατρείου.
- Σημειώστε ότι ο αριθμός των Ηνωμένων Πολιτειών για την καταπολέμηση των ναρκωτικών (DEA) πρέπει επίσης να περιλαμβάνεται κάπου στη συνταγή.
- Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι πληροφορίες θα εκτυπωθούν ήδη στο έντυπο συνταγής. Εάν δεν είναι, ωστόσο, θα πρέπει να το γράψετε χειροκίνητα.
Βήμα 3. Σημειώστε την ημερομηνία της συνταγής
Ορισμένες συνταγές πρέπει να κατατεθούν εντός συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Ακόμα και όταν το φάρμακο που συνταγογραφείται δεν εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία, θα πρέπει να συμπεριλάβετε την ημερομηνία.
-
Τα ευαίσθητα στο χρόνο φάρμακα βαθμολογούνται με βάση τις κατηγορίες προγράμματος.
- Τα φάρμακα του πίνακα Ι έχουν μεγάλες πιθανότητες κατάχρησης και δεν έχουν νομικά αποδεκτή ιατρική χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
- Τα φάρμακα του παραρτήματος ΙΙ έχουν μεγάλη πιθανότητα κατάχρησης, αλλά έχουν κάποια νομικά αποδεκτή ιατρική χρήση.
- Τα φάρμακα του προγράμματος ΙΙΙ έχουν κάποια πιθανότητα κατάχρησης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ιατρικούς σκοπούς.
- Τα φάρμακα του προγράμματος IV έχουν σχετικά χαμηλή πιθανότητα κατάχρησης και επιτρέπονται νόμιμα για ορισμένους ιατρικούς σκοπούς.
- Τα φάρμακα του προγράμματος V έχουν ακόμη μικρότερη πιθανότητα κατάχρησης και επιτρέπονται νόμιμα για συγκεκριμένους ιατρικούς σκοπούς.
Βήμα 4. Υπογράψτε τη συνταγή
Θα πρέπει να υπογράψετε κάθε συνταγή για να θεωρηθεί έγκυρη. Η υπογραφή σας θα βρίσκεται συνήθως στο κάτω μέρος της φόρμας, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι μια συγκεκριμένη γραμμή για αυτό εκεί.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα να γράψετε την υπόλοιπη συνταγή και να υπογράψετε το όνομά σας τελευταίο. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται η πτώση ημιτελών ή κενών συνταγών σε λάθος χέρια
Μέρος 2 από 4: Επιγραφή
Βήμα 1. Εμφανίστε το σύμβολο "Rx"
Το "Rx" είναι το σύμβολο της "υπεργραφής". Γράψτε το λίγο πριν γράψετε τις οδηγίες για το ίδιο το φάρμακο.
- Στις περισσότερες φόρμες συνταγών, το "Rx" είναι ήδη τυπωμένο.
- Γράψτε τις πληροφορίες επιγραφής αμέσως μετά από αυτό το σύμβολο. Η επιγραφή περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο φάρμακο που θέλετε να συνταγογραφήσετε.
Βήμα 2. Γράψτε το φάρμακο
Θα πρέπει συνήθως να χρησιμοποιείτε το γενικό, μη ιδιόκτητο όνομα του φαρμάκου αντί της επωνυμίας.
- Χρησιμοποιήστε το εμπορικό σήμα του φαρμάκου μόνο όταν επιθυμείτε συγκεκριμένα να συνταγογραφήσετε το εμπορικό σήμα. Λάβετε υπόψη ότι αυτό μπορεί να κάνει τη συνταγή πιο ακριβή για τον ασθενή.
- Εάν θέλετε να συνταγογραφήσετε το εμπορικό σήμα, θα πρέπει επίσης να συμπεριλάβετε μια σημείωση στη συνταγή με την ένδειξη "No Generics". Στις περισσότερες φόρμες συνταγών, θα υπάρχει ένα πλαίσιο "Μόνο για επωνυμία" ή "Χωρίς γενόσημα" που έχετε την επιλογή να ελέγξετε για αυτόν τον σκοπό.
Βήμα 3. Αναφέρετε τη δύναμη
Τα περισσότερα φάρμακα έρχονται σε πολλαπλές δυνάμεις, οπότε πρέπει να αναφέρετε τη δύναμη που θέλετε να συνταγογραφήσετε αμέσως μετά το όνομα του φαρμάκου.
- Η ποσότητα αντοχής πρέπει να αναφέρεται σε χιλιοστόγραμμα για δισκία και υπόθετα και σε χιλιοστόλιτρα για υγρά.
- Γράψτε λέξεις αντί για συντομογραφίες για να αποφύγετε πιθανές παρεξηγήσεις.
Μέρος 3 από 4: Συνδρομή
Βήμα 1. Συμπεριλάβετε το ποσό της συνταγής
Ενημερώστε τον φαρμακοποιό πόσο ακριβώς από το φάρμακο πρέπει να γεμίσει και να περάσει στον ασθενή.
- Αυτές οι πληροφορίες πρέπει συνήθως να προηγούνται από μια κατάλληλη επικεφαλίδα, όπως "διανομή", "διανομή", "#," ή "πόσο".
- Συμπεριλάβετε το συγκεκριμένο μέγεθος φιάλης ή τον αριθμό δισκίων/καψουλών. Γράψτε τους αριθμούς για να αποφύγετε πιθανή λανθασμένη επικοινωνία.
Βήμα 2. Σημειώστε τον αριθμό των επιτρεπόμενων αναπλήρωσης
Για φάρμακα που θεραπεύουν μια χρόνια πάθηση ή άλλους παρόμοιους λόγους, μπορεί να επιθυμείτε να επιτρέψετε έναν ορισμένο αριθμό ξαναγεμίσματος προτού απαιτηθεί άλλη συνταγή.
- Επιτρέψτε επιπλέον επαναπλήρωση μόνο όταν ο ασθενής θα χρειαστεί πολλές φορές την ίδια συνταγή.
- Για παράδειγμα, μπορεί να επιθυμείτε να συνταγογραφήσετε από του στόματος αντισυλληπτικά αξίας ενός έτους, ωστόσο κάθε εκπλήρωση της συνταγής μπορεί να προσφέρει μόνο έναν μήνα. Στο έντυπο συνταγής, γράψτε "Αναπληρώσεις 11" για να υποδείξετε ότι επιτρέπονται έντεκα επαναπληρώσεις μετά την πρώτη εκπλήρωση. Αφού τελειώσει η τελική αναπλήρωση, ο ασθενής θα χρειαστεί μια νέα συνταγή προτού προμηθευτεί οποιοδήποτε πρόσθετο φάρμακο.
- Εάν δεν επιθυμείτε να επιτρέψετε καμία επαναπλήρωση, γράψτε "Refills 0" ή "Refills none" για να αναφέρετε τόσα πολλά. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται ο κίνδυνος πιθανής παραβίασης.
Μέρος 4 από 4: Οδηγίες χρήσης ασθενούς
Βήμα 1. Καθορίστε τη διαδρομή
Η διαδρομή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη λήψη της συνταγογραφούμενης φαρμακευτικής αγωγής. Κατά τη σύνταξη της διαδρομής, μπορείτε να αναφέρετε τις οδηγίες χρησιμοποιώντας είτε τον αποδεκτό αγγλικό όρο είτε την αντίστοιχη λατινική συντομογραφία.
-
Οι κοινές επιλογές περιλαμβάνουν:
- Από το στόμα (PO)
- Ανά ορθό (PR)
- Ενδομυϊκή (ΙΜ)
- Ενδοφλέβια (IV)
- Ενδοδερμική (ID)
- Ενδορινική (IN)
- Επίκαιρα (TP)
- Υπογλώσσια (SL)
- Buccal (BUCC)
- Ενδοπεριτοναϊκή (IP)
Βήμα 2. Αναφέρετε την ποσότητα δοσολογίας
Αναφέρετε πόσο φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιεί ο ασθενής κάθε φορά που το παίρνει. Αυτές οι οδηγίες θα μεταφερθούν στην ετικέτα συνταγών μόλις τηρηθούν.
Για παράδειγμα, μπορεί να γράψετε κάτι σαν "ένα δισκίο 30 χιλιοστόγραμμα" ή "30 χιλιοστόλιτρα
Βήμα 3. Υποδείξτε τη συχνότητα
Η συχνότητα περιγράφει πότε και πόσο συχνά πρέπει να λαμβάνεται το φάρμακο. Συνιστάται ανεπιφύλακτα να γράψετε πλήρως τη συχνότητα αντί να χρησιμοποιείτε συντομογραφίες.
- Στην πραγματικότητα, ένα φάρμακο που πρέπει να χρησιμοποιείται "καθημερινά" ή "κάθε δεύτερη μέρα" πρέπει να συνταχθεί πλήρως. Οι συντομογραφίες για αυτές τις συχνότητες απαγορεύονται.
-
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλες συντομογραφίες συχνότητας, αλλά εξακολουθεί να συνιστάται να γράφετε τις οδηγίες αντί να χρησιμοποιείτε τη συντομευμένη φόρμα. Πολλές κοινές επιλογές περιλαμβάνουν:
- Δύο φορές την ημέρα (BID)
- Τρεις φορές την ημέρα (TID)
- Τέσσερις φορές την ημέρα (QID)
- Κάθε ώρα ύπνου (QHS)
- Κάθε τέσσερις ώρες (Q4H)
- Κάθε τέσσερις έως έξι ώρες (Q4-6H)
- Κάθε εβδομάδα (QWK)
Βήμα 4. Γράψτε πότε να διακόψετε τη χρήση
Τα περισσότερα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται μέχρι να τελειώσει το φάρμακο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, ο ασθενής θα πρέπει να σταματήσει να παίρνει το φάρμακο μόλις εξαφανιστούν τα συμπτώματά του. Θα πρέπει συγκεκριμένα να γράψετε τι συμβαίνει στη φόρμα συνταγής.
Βήμα 5. Εξετάστε το ενδεχόμενο να συμπεριλάβετε τη διάγνωση
Όταν ένα φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο στη βάση "όπως απαιτείται", πρέπει να συμπεριλάβετε μια σύντομη διάγνωση ή λόγο για τη λήψη του φαρμάκου.
Καθορίστε αυτήν τη διάγνωση με τη συντομογραφία "PRN". Για παράδειγμα, η δήλωση για ένα φάρμακο για τον πόνο μπορεί να γράφει "πόνος PRN"
Βήμα 6. Αναφέρετε τυχόν άλλες ειδικές οδηγίες
Περιστασιακά, μπορεί να υπάρχει μια ειδική οδηγία που πρέπει να μπει στην ετικέτα. Ενημερώστε τον φαρμακοποιό για να το συμπεριλάβει γράφοντας συγκεκριμένα τις οδηγίες στη φόρμα συνταγής.
-
Μερικά κοινά παραδείγματα περιλαμβάνουν:
- "Πάρτε με φαγητό"
- «Αποφύγετε το αλκοόλ»
- "Διατηρείται στο ψυγείο"
- "Μην παγώνεις"
- "Μόνο για εξωτερική χρήση"
- "Ανακινήστε πριν από την ενστάλαξη"
